-
101 ex-edō
ex-edō ēdī, ēsus, ere, to eat up, consume, devour: tibi omne est exedendum, i. e. take the consequences, T.—To prey upon, consume, destroy: alquem adsidue, consume the property of, T.: id vis aliqua exedet: urbem, V.: Exesa rubigine pila, V.: exesis partibus versiculorum, erased: exesae arboris antrum, hollow, V.—Fig., to consume, corrode: aegritudo exest animum: cura medullas, Ct. -
102 metō
metō messuī, messus, ere [MET-], to reap, mow, crop, gather, collect, harvest: in metendo occupatos, Cs.: pabula falce, cut down, O.: Falcibus messae herbae, V.—Prov.: ut sementem feceris, ita metes, as you sow, so shall you reap.—Of the vintage, to gather: Postremus metito, V.: purpureos flores, i. e. gather the pollen (of bees), V.— To cut off, pluck, crop: virgā lilia summa, O.: farra metebat aper, laid waste, O.: barbam, Iu.— To mow down, cut down, destroy: Proxuma quaeque gladio, V.: metit Orcus Grandia cum parvis, H.: vita omnibus metenda, ut fruges, C. poët.* * *metere, messui, messus Vreap; mow, cut off -
103 prō-sternō
prō-sternō strāvī, strātus, ere, to strew before, spread out, cast down, throw to the ground, overthrow, prostrate: ceteros, T.: arbor prostravit multam pondere silvam, O.: se ad pedes meos: prostraverant se omnes humi, L.—Fig., to throw to the ground, overthrow, subvert, ruin, destroy: hostem: omnia cupiditate: adflicta et prostrata virtus: sic te ipse prosternes, ut, etc., abase. -
104 re-sīgnō
re-sīgnō āvī, ātus, āre, to unseal, open: litteras: testamenta, H.: (Mercurius) lumina morte resignat, i. e. the eyes (of the dead), V.—To give back, give up, resign: cuncta, H.: (Fortuna) quae dedit, H.—Fig., to annul, cancel, destroy: tabularum fidem.—To disclose, reveal: fata, O. -
105 ruō
ruō uī, ātus (P. fut. ruitūrus), ere [1 RV-], to fall with violence, rush down, fall down, tumble down, go to ruin: caedebant pariter pariterque ruebant Victores victique, V.: ruere illa non possunt: tecta, tumble down, L.: Templa deum, H.: murus latius quam caederetur, L.: alta a culmine Troia, V.: ruit arduus aether, rain falls in torrents, V.: caelum in se, L.: ruit imbriferum ver, i. e. is ending, V.—Prov.: quid si nunc caelum ruat? i. e. what if the impossible happens? T.— To hasten, hurry, run, rush: id ne ferae quidem faciunt, ut ita ruant itaque turbent: (Pompeium) ruere nuntiant: Huc omnis turba ruebat, V.: ultro ruere ac se morti offerre, Ta.: in aquam, L.: in volnera ac tela, L.: ruebant laxatis habenis aurigae, Cu.: de montibus amnes, V.: per apertos flumina campos, O.: Nox ruit, i. e. hastens on, V.: antrum, Unde ruunt totidem voces, break forth, V.— To cause to fall, cast down, dash down, hurl to the ground, prostrate: Ceteros ruerem, agerem, T.: cumulos ruit harenae, levels, V.— To cast up, turn up, throw up, rake up: (mare) a sedibus (venti), V.: cinerem focis, V.: unde Divitias aerisque ruam acervos, H.—Fig., to fall, fail, sink, be ruined: ruere illam rem p.: sive ruet sive eriget rem p.— To rush, dash, hurry, hasten, run: ad interitum: pati reum ruere, L.: crudelitatis odio in crudelitatem, L.: In sua fata, O.: omnia fatis In peius, V.: Quo quo scelesti ruitis? H.: ut ferme fugiendo in media fata ruitur, L.* * *ruere, rui, rutus Vdestroy, ruin, overthrow; rush on, run; fall; charge (in + ACC); be ruined -
106 absumo
ab-sūmo, mpsi, mptum (not msi, mtum), 3, v. a.I.Orig., to take away; hence, to diminish by taking away. Of things, to consume, to annihilate; of persons, orig. to ruin, to corrupt; later, in a phys. sense, to kill. Thus Hercules, in the transl. of the Trachiniae, complains: sic corpus clade horribili absumptum extabuit, consumed, ap. Cic. Tusc. 2, 8, 20; so Philoctetes in a piece of Attius: jam jam absumor: conficit animam vis vulneris, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19 (Trag. Rel. p. 209 Rib.):II.jam ista quidem absumpta res erit: diesque noctesque estur, bibitur, etc.,
Plaut. Most. 1, 3, 78:absumpti sumus, pater tuus venit,
we are lost, undone! id. ib. 2, 1, 18; id. Am. 5, 1, 6:nisi quid tibi in tete auxili est, absumptus es,
you are ruined, id. Ep. 1, 1, 76:dum te fidelem facere ero voluisti, absumptu's paene,
id. Mil. 2, 4, 55:pytisando modo mihi quid vini absumpsit!
has consumed, Ter. Heaut. 3, 1, 48; so,absumet heres Caecuba dignior,
Hor. C. 2, 14, 25:mensas malis,
Verg. A. 3, 257; cf. id. G. 3, 268; and:absumptis frugum alimentis,
Liv. 23, 30, 3:urbem flammis,
to consume, destroy, Liv. 30, 7, 9; cf. Vell. 2, 130; Plin. Ep. 10, 42:plures fame quam ferro absumpti,
Liv. 22, 39, 14; cf.:quos non oppresserat ignis, ferro absumpti,
killed, id. 30, 6, 6; and:multi ibi mortales ferro ignique absumpti sunt,
id. 5, 7, 3; so,nisi mors eum absumpsisset,
id. 23, 30 fin.; and:animam leto,
Verg. A. 3, 654.—Absumi, to be killed:ubi nuper Epiri rex Alexander absumptus erat,
Liv. 9, 17 fin. —Absumi in aliquid, to be used for any thing, to be changed into:dentes in cornua absumi,
Plin. 11, 37, 45 fin. —Fig., to ruin:cum ille et curā et sumptu absumitur,
Ter. Phorm. 2, 2, 26:satietatem amoris,
to consume, id. ib. 5, 5, 6.—Often of time:ne dicendo tempus absumam,
spend, pass, Cic. Quint. 10; so,quattuor horas dicendo,
Liv. 45, 37, 6:diem,
Ov. Tr. 4, 10, 114:biduum inter cogitationes,
Curt. 3, 6, 8:magnam partem aetatis in hoc,
Quint. 12, 11, 15. -
107 casso
-
108 comburo
com-būro ( conb-), ussi, ustum, ĕre, v. a. [root bur-, pur-; cf. burrus, Gr. purros, pruna, Gr. pimprêmi, and Lat. bustum], to burn up, consume (class.).I.Prop.: quae potuere Nec cum capta capi, nec cum combusta cremari, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 360 Vahl.):B.fumo comburi nihil potest,
Plaut. Curc. 1, 1, 54:flamma comburens impete magno,
Lucr. 6, 153:is ejus (solis) tactus est, ut saepe comburat,
Cic. N. D. 2, 15, 40:aedis,
Plaut. Aul. 2, 6, 12:frumentum omne,
Caes. B. G. 1, 5:naves,
id. B. C. 3, 101:annales,
Cic. Div. 1, 17, 33; cf. id. N. D. 1, 23, 63; Liv 33, 11, 1: religiosas vestes, * Suet. Tib. 36:aliquem vivum,
Cic. Tusc. 2, 22, 52; Auct. B. Hisp. 20;so of persons: et patrem et filium vivos conburere,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Serv ap. Cic. Fam. 4, 12, 3; Cic. Att. 14, 10, 1.—Hence,P. a., as subst. ' combu-stum, i, n., a burn, a wound made by burning combusta sanare, Plin. 20, 3, 8, § 17:II.combustis mederi,
id. 22, 25, 69, § 141. —Trop. comburere aliquem judicio, to ruin, destroy, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6 (v. the passage in connection). So to be consumed by love, * Prop. 2 (3), 30, 29: diem to pass it in carousing, q. s. to bear it to its grave (the figure borrowed from burning dead bodies), Plaut. Men. 1, 2, 43. -
109 conburo
com-būro ( conb-), ussi, ustum, ĕre, v. a. [root bur-, pur-; cf. burrus, Gr. purros, pruna, Gr. pimprêmi, and Lat. bustum], to burn up, consume (class.).I.Prop.: quae potuere Nec cum capta capi, nec cum combusta cremari, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 360 Vahl.):B.fumo comburi nihil potest,
Plaut. Curc. 1, 1, 54:flamma comburens impete magno,
Lucr. 6, 153:is ejus (solis) tactus est, ut saepe comburat,
Cic. N. D. 2, 15, 40:aedis,
Plaut. Aul. 2, 6, 12:frumentum omne,
Caes. B. G. 1, 5:naves,
id. B. C. 3, 101:annales,
Cic. Div. 1, 17, 33; cf. id. N. D. 1, 23, 63; Liv 33, 11, 1: religiosas vestes, * Suet. Tib. 36:aliquem vivum,
Cic. Tusc. 2, 22, 52; Auct. B. Hisp. 20;so of persons: et patrem et filium vivos conburere,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6; Serv ap. Cic. Fam. 4, 12, 3; Cic. Att. 14, 10, 1.—Hence,P. a., as subst. ' combu-stum, i, n., a burn, a wound made by burning combusta sanare, Plin. 20, 3, 8, § 17:II.combustis mederi,
id. 22, 25, 69, § 141. —Trop. comburere aliquem judicio, to ruin, destroy, Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 6 (v. the passage in connection). So to be consumed by love, * Prop. 2 (3), 30, 29: diem to pass it in carousing, q. s. to bear it to its grave (the figure borrowed from burning dead bodies), Plaut. Men. 1, 2, 43. -
110 deperditus
dē-perdo, dĭdi, dĭtum, 3, v a.I.To destroy, ruin (so only in the part. perf., and rare):II.sator inopia deperditus,
i. e. impoverished, Phaedr. 1, 14, 1:ut est deperditus Io,
i. e. desperately in love, Prop. 2, 30, 29 (3, 28, 29 M.); cf.amore,
Suet. Dom. 3:deperditum intelligitur, quod in rerum natura esse desiit,
Gai. Dig. 5, 3, 21.—More freq. and class.,To lose:qui non solum bona sed etiam honestatem miseri deperdiderunt,
Cic. Prov. Cons. 5, 11:nihil sui,
Caes. B. G. 1, 43, 8:vitalem sensum,
Lucr. 3, 526:folia (arbores),
Plin. 16, 22, 34, § 82:colorem,
id. 37, 8, 33, § 112 al.:gratiam,
Plaut. Ep. 1, 1, 9:tantum ejus opinionis,
Caes. B. G. 5, 54 fin.:bonam famam,
Hor. S. 1, 2, 61:usum linguae,
Ov. M. 5, 562 al.:ne quid ex his deperdat,
Cic. Tusc. 5, 14; cf.:paucos ex suis (nostri),
Caes. B. G. 3, 28 fin.:ne quid apud vos de existimatione sua deperderet,
Cic. Font. 9, 19; so,quid de libertate,
id. Verr. 2, 2, 30:nihil de jure civitatis,
id. Caecin. 35, 102:paululum admodum de celeritate (stilus),
Quint. 10, 7, 24:ne quid Summa deperdat metuens, aut ampliet ut rem,
Hor. S. 1, 4, 32:quod ex naufragio expulsum est... non est in derelicto, sed in deperdito,
Dig. 41, 2, 21; cf. ib. 5, 3, 21 (for the pass. of deperdo, depereo is used).—Hence, * dēperdĭtus, a, um, P. a. (acc. to no. II.), corrupt, abandoned, Gell. 5, 1, 3. -
111 deperdo
dē-perdo, dĭdi, dĭtum, 3, v a.I.To destroy, ruin (so only in the part. perf., and rare):II.sator inopia deperditus,
i. e. impoverished, Phaedr. 1, 14, 1:ut est deperditus Io,
i. e. desperately in love, Prop. 2, 30, 29 (3, 28, 29 M.); cf.amore,
Suet. Dom. 3:deperditum intelligitur, quod in rerum natura esse desiit,
Gai. Dig. 5, 3, 21.—More freq. and class.,To lose:qui non solum bona sed etiam honestatem miseri deperdiderunt,
Cic. Prov. Cons. 5, 11:nihil sui,
Caes. B. G. 1, 43, 8:vitalem sensum,
Lucr. 3, 526:folia (arbores),
Plin. 16, 22, 34, § 82:colorem,
id. 37, 8, 33, § 112 al.:gratiam,
Plaut. Ep. 1, 1, 9:tantum ejus opinionis,
Caes. B. G. 5, 54 fin.:bonam famam,
Hor. S. 1, 2, 61:usum linguae,
Ov. M. 5, 562 al.:ne quid ex his deperdat,
Cic. Tusc. 5, 14; cf.:paucos ex suis (nostri),
Caes. B. G. 3, 28 fin.:ne quid apud vos de existimatione sua deperderet,
Cic. Font. 9, 19; so,quid de libertate,
id. Verr. 2, 2, 30:nihil de jure civitatis,
id. Caecin. 35, 102:paululum admodum de celeritate (stilus),
Quint. 10, 7, 24:ne quid Summa deperdat metuens, aut ampliet ut rem,
Hor. S. 1, 4, 32:quod ex naufragio expulsum est... non est in derelicto, sed in deperdito,
Dig. 41, 2, 21; cf. ib. 5, 3, 21 (for the pass. of deperdo, depereo is used).—Hence, * dēperdĭtus, a, um, P. a. (acc. to no. II.), corrupt, abandoned, Gell. 5, 1, 3. -
112 diripio
dī-rĭpĭo, ŭi, eptum, 3, v. a. [rapio], to tear asunder, tear in pieces (class.).I.In gen. (rarely):II.Pentheum diripuisse aiunt Bacchas,
Plaut. Merc. 2, 4, 1:Hippolytum (equi),
Ov. A. A. 1, 338; id. F. 5, 310:nec opinantes (leae),
Lucr. 5, 1319:membra manibus nefandis,
Ov. M. 3, 731 et saep.:venti diripiunt fretum,
Stat. Th. 5, 367. —In partic.A.Milit. t. t., to lay waste, ravage, spoil, plunder an enemy's territory or possessions (so most freq.):b.bona alicujus,
Caes. B. G. 7, 3, 1; 7, 42, 3; 7, 43, 2:magnum numerum frumenti commeatusque,
id. ib. 7, 38, 9:impedimenta,
id. ib. 2, 17, 3:naves more praedonum,
id. B. C. 3, 112, 3:praedas bellicas,
Sall. J. 41, 7 et saep.:oppidum,
Caes. B. C. 1, 21, 2; 3, 80 fin.:urbes,
Liv. 37, 32 fin.:tecta,
id. 5, 41:templa hostiliter,
id. 37, 21; cf.:castra hostiliter,
id. 2, 14; and:oppida hostiliter,
Suet. Caes. 54:civitates,
Caes. B. C. 3, 31 fin.:provincias,
Cic. de Imp. Pomp. 19, 57:patriam,
id. Att. 8, 2, 3 et saep.—With personal objects:2.Eburones,
Caes. B. G. 6, 34, 8; 6, 35, 4:Lusitanos,
Nep. Cato, 3, 4:ab hostibus diripi,
Caes. B. G. 7, 8, 4; cf. id. B. C. 2, 12, 4 al.—Transf. beyond the milit. sphere, to destroy, to rob:B.(Harpyiae) diripiunt dapes,
Verg. A. 3, 227:supellectilem,
Suet. Ner. 11.—To struggle, strive, contend for a thing (post-Aug.):C.talos jecit in medium, quos pueri diripere coeperant,
Quint. 6, 1, 47: editum librum, to buy up rapidly, Suet. Vita Pers. fin. —Of persons:diripitur ille toto foro patronus,
Sen. Brev. Vit. 7; so,Timagenem, id. de Ira, 3, 23: Homerum (urbes),
Stat. Silv. 5, 3, 131:matrem avidis complexibus ambo,
id. Th. 5, 722:te potentiores per convivia,
Mart. 7, 76.—To tear away, snatch away:III.direpto ex capite regni insigni et lacerata veste,
Curt. 7, 5, 24:ferrum a latere,
Tac. A. 1, 35; Hor. C. 3, 5, 21 Stallb. (al. derepta). —Trop., of the mind and feelings, to distract, distress:differor, distrahor, diripior,
Plaut. Cist. 2, 1, 5. -
113 disperdo
dis-perdo, dĭdi, dĭtum, 3, v. a., to destroy, spoil, ruin (rare but class.):bibe, es, disperde rem,
Plaut. Cas. 2, 3, 32; cf. id. Trin. 2, 2, 58: ut a majoribus nostris possessiones relictas disperdat et dissipet, * Cic. Agr. 1, 1, 2:imaginem,
Gell. 15, 31, 4. — Poet.: stridenti miserum stipula disperdere carmen, to spoil, * Verg. E. 3, 27.—Of personal objects: lenonem,
Plaut. Poen. 4, 2, 96: qui tot cives Romanos occidit, arripuit, disperdidit, Vatin. ap. Cic. Fam. 5, 10:inimicos,
Vulg. Psa. 142, 11 et saep.— (The pass. forms are not found, dispereo taking their place. In Lucr. 2, 831, dispergitur is the true reading.) -
114 incendo
incendo, di, sum, 3 (archaic form of the perf. subj. incensit = incenderit, sicut incepsit = inceperit, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.), v. a. [in-candeo; cf.: accendo and succendo], to set fire to, to kindle, burn (freq. and class.; syn. inflammare).I.Lit.:B.cupas taedā ac pice refertas incendunt,
Caes. B. C. 2, 11, 2:tus et odores,
Cic. Verr. 2, 4, 37, § 77; cf.odores,
id. Tusc. 3, 18, 43:lychnos,
Verg. A. 1, 727:oppida sua omnia, vicos, reliqua privata aedificia incendunt,
Caes. B. G. 1, 5, 2:aedificia vicosque,
id. ib. 6, 6, 1:tabularium,
Cic. N. D. 3, 30, 74:Capitolium,
Sall. C. 47, 2:naves omnes,
Cic. Att. 9, 6, 3:tamquam ipse suas incenderit aedes,
Juv. 3, 222:classem inflammari incendique jussit,
id. Verr. 2, 5, 35, § 91:urbem,
id. Cat. 3, 4, 10; cf. Liv. 9, 9, 6:quod primo incendendum Avaricum censuerat,
Caes. B. G. 7, 3, 2:agros,
Verg. G. 1, 84:vepres,
id. ib. 1, 271:cum ipse circumsessus paene incenderere,
wast consumed, Cic. Verr. 2, 1, 33, § 85.— Absol.:nec incendit nisi ignis,
Quint. 6, 2, 28.—Transf.1.To light up with fire, to make a fire upon:2.aras votis,
i. e. in pursuance of vows, Verg. A. 3, 279:altaria,
id. ib. 8, 285.—To heat, make hot:3.diem,
Luc. 4, 68:igne et tenuibus lignis fornacem incendemus,
will heat, warm, Col. 12, 19, 3.—To make bright or shining, to brighten, illumine:II.ejusdem (solis) incensa radiis luna,
Cic. N. D. 1, 31, 87; Ov. P. 2, 1, 41:maculosus et auro Squamam incendebat fulgor,
Verg. A. 5, 88: vivis digitos incendere gemmis, to make brilliant, i. e. to adorn, Stat. S. 2, 1, 134.—Trop.A.To kindle, inflame, set on fire; to fire, rouse, incite, excite; to irritate, incense (esp. freq. in pass.):* B.ut mihi non solum tu incendere judicem, sed ipse ardere videaris,
Cic. de Or. 2, 45, 188:iidem hominem perustum etiamnum gloria volunt incendere,
id. Fam. 13, 15, 2:me ita vel cepit vel incendit, ut cuperem, etc.,
id. ib. 5, 12, 1:aliquem morando,
Sall. J. 25, 10:(aliquem) querelis,
Verg. A. 4, 360:in minime gratum spectaculum animo incenduntur,
Liv. 1, 25, 2:Tyndariden incendit amor,
Val. Fl. 6, 207:plebem largiundo atque pollicitando,
Sall. C. 38, 1:juventutem ad facinora,
id. ib. 13, 4:bonorum animos,
Cic. Att. 2, 16, 1:animum cupidum inopiā,
Ter. Heaut. 2, 3, 126:cupiditatem alicujus,
Cic. Fam. 15, 21, 1:odia improborum in nos,
id. Att. 9, 1, 3:tum pudor incendit vires et conscia virtus,
inflames, Verg. A. 5, 455:illam incendentem luctus,
id. ib. 9, 500: clamore incendunt caelum, set on fire with, i. e. fill with, id. ib. 10, 895:regiam repentino luctu,
Just. 38, 8 fin.:rabie jecur incendente feruntur Praecipites,
Juv. 7, 648:quibus incendi jam frigidus, aevo Laomedontiades possit,
id. 6, 325.—In pass.:nimis sermone hujus irā incendor,
Plaut. Ps. 1, 2, 66; id. As. 2, 4, 14; cf.:incendor irā, esse ausam facere haec te injussu meo,
Ter. Hec. 4, 1, 47:hisce ego illam dictis ita tibi incensam dabo, ut, etc.,
id. Phorm. 5, 7, 81:amore sum incensus,
Cic. Q. Fr. 3, 1, 5, § 18:(mulier) incensa odio pristino,
id. Clu. 64, 181:incendor quotidie magis non desiderio solum sed etiam incredibili fama virtutum admirabilium,
id. Or. 10, 33:incensus studio,
id. Rosc. Am. 17, 48:iratus iste vehementer Sthenio et incensus hospitium renuntiat,
id. Verr. 2, 2, 36, § 89:omnes incenduntur ad studia gloriā,
id. Tusc. 1, 2, 4; cf. id. ib. 1, 19, 44:imperator incensus ad rem publicam bene gerendam,
id. Prov. Cons. 14, 35:Caesar ab eo (Crasso) in me esset incensus,
id. Fam. 1, 9, 9:nulla mens est tam ad comprehendendam vim oratoris parata, quae possit incendi, nisi inflammatus ipse ad eam et ardens accesseris,
id. de Or. 2, 45, 190 fin.:inimicitiis incensa contentio,
id. Opt. Gen. Or. 7, 22:incensus calcaribus equus,
Hirt. B. G. 8, 48, 5.— Absol.: loquarne? incendam;taceam? instigem,
Ter. Phorm. 1, 4, 9:dumque petit petitur pariterque incendit et ardet,
Ov. M. 3, 425.—To enhance, raise: annonam ( the price of corn), to produce a dearness or scarcity (shortly before:C.excandefaciebant),
Varr. R. R. 3, 2, 16 (cf. incendium, II. A.).—To destroy, ruin, lay waste:si istuc conare... tuum incendes genus,
Plaut. Trin. 3, 2, 49:campos,
Stat. Th. 1, 631. — Hence, incensus, a, um, P. a., inflamed, burning, hot:profuit incensos aestus avertere ( = vehementissimos ardores febris),
Verg. G. 3, 469 Forbig. ad loc.— In comp.:aether,
Claud. Rapt. Pros. 3, 201. -
115 interrumpo
inter-rumpo, rūpi, ruptum, 3 (in tmesi:I.inter quasi rumpere,
Lucr. 5, 287:inter quasi rupta,
id. 5, 299), v. a., to break apart or asunder, break to pieces, break up (class., esp. in part. pass.).Lit.:II.contingere idem terrae necesse est, ut nihil interrumpat, quo labefactari possit,
Cic. N. D. 2, 45, 116:interrupta et impervia itinera,
Tac. A. 3, 31:acies,
Liv. 40, 40:ignes,
scattered about, here and there, Verg. A. 9, 239.—Of bridges, etc.:pontem fluminis,
to destroy, Caes. B. C. 1, 16; 1, 48; id. B. G. 7, 34; Plaut. Cas. prol. 66; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 3; Liv. 2, 10; Just. 2, 13, 5.—Of the ranks of an army, esp. the enemy's line:interrupta acies,
Liv. 40, 40:extremum agmen,
Caes. B. C. 1, 64:aciem hostium,
Liv. 44, 41. —Trop., to break off, interrupt:orationem,
Caes. B. C. 3, 19:iter amoris et officii,
Cic. Att. 4, 2:ordinem,
Col. 11, 2, 25:sermonem,
Plaut. Trin. 5, 2, 25:contextum,
Quint. 11, 3, 39:querelas,
Ov. M. 11, 420:possessionem,
Dig. 41, 3, 5:somnos,
Plin. 28, 4, 14, § 55:ni medici adventus nos interrupisset,
Varr. R. R. 2, 1, 1:somnum,
Suet. Aug. 78.—Hence, interruptus, a, um, P. a., interrupted:officium,
Cic. Fam. 5, 8:consuetudo,
id. ib. 15, 14:voces,
id. Cael. 24:dictio silentio,
Quint. 9, 2, 71:sermo,
Tac. H. 2, 41. — Adv.: interruptē, interruptedly:narrare,
Cic. de Or. 2, 80, 329. -
116 interrupte
inter-rumpo, rūpi, ruptum, 3 (in tmesi:I.inter quasi rumpere,
Lucr. 5, 287:inter quasi rupta,
id. 5, 299), v. a., to break apart or asunder, break to pieces, break up (class., esp. in part. pass.).Lit.:II.contingere idem terrae necesse est, ut nihil interrumpat, quo labefactari possit,
Cic. N. D. 2, 45, 116:interrupta et impervia itinera,
Tac. A. 3, 31:acies,
Liv. 40, 40:ignes,
scattered about, here and there, Verg. A. 9, 239.—Of bridges, etc.:pontem fluminis,
to destroy, Caes. B. C. 1, 16; 1, 48; id. B. G. 7, 34; Plaut. Cas. prol. 66; cf. Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 3; Liv. 2, 10; Just. 2, 13, 5.—Of the ranks of an army, esp. the enemy's line:interrupta acies,
Liv. 40, 40:extremum agmen,
Caes. B. C. 1, 64:aciem hostium,
Liv. 44, 41. —Trop., to break off, interrupt:orationem,
Caes. B. C. 3, 19:iter amoris et officii,
Cic. Att. 4, 2:ordinem,
Col. 11, 2, 25:sermonem,
Plaut. Trin. 5, 2, 25:contextum,
Quint. 11, 3, 39:querelas,
Ov. M. 11, 420:possessionem,
Dig. 41, 3, 5:somnos,
Plin. 28, 4, 14, § 55:ni medici adventus nos interrupisset,
Varr. R. R. 2, 1, 1:somnum,
Suet. Aug. 78.—Hence, interruptus, a, um, P. a., interrupted:officium,
Cic. Fam. 5, 8:consuetudo,
id. ib. 15, 14:voces,
id. Cael. 24:dictio silentio,
Quint. 9, 2, 71:sermo,
Tac. H. 2, 41. — Adv.: interruptē, interruptedly:narrare,
Cic. de Or. 2, 80, 329. -
117 praecano
prae-căno, ĕre ( perf. praececini), v. a.I.To foretell, predict, prophesy (post-class.;* II.for the class. praecino),
Tert. adv. Jud. 10; id. adv. Marc. 4, 40; Mamert. Genethl. 10 (al. praecinebant; v. praecino, II.).—To anticipate, i. e. prevent, destroy in advance the power of an enchantment:aiunt (viperam) praecanere,
Plin. 29, 4, 21, § 69 dub. (perh. recanere, cf. id. 28, 2, 4, § 19). -
118 praecipito
praecĭpĭto, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [praeceps], to throw or cast down headlong, to precipitate (class.; syn.. deicio, deturbo, proruo).I.Act.A.Lit.:2.pilae in mare praecipitatae,
Nep. Alcib. 6 fin.:truncas rupes in tecta domosque,
Stat. Th. 10, 881: currum scopulis, hurl or dash against, Ov. M. 15, 518:pinus,
Stat. Achill. 2, 546.— Freq. with se or pass. in middle sense:se e Leucade,
Cic. Tusc. 4, 18, 41:se a tecto,
Sen. Ep. 4, 4:se de turri,
Liv. 23, 37:sese in fossas,
Caes. B. C. 3, 69:praecipitasse se quosdam constabat (sc. de muro),
threw themselves from the wall, Liv. 23, 19, 6; Hor. S. 2, 3, 277:plerique semet ipsi praecipitaverunt,
Liv. 21, 14, 1:se in Tiberim,
id. 4, 12, 11; Caes. B. G. 4, 15; Curt. 4, 16, 16; 6, 6, 32;Auct. B. Alex. 18: ubi Nilus praecipitans se fragore auditum accolis aufert,
Plin. 6, 29, 35, § 118:praecipitare volens etiam pulcherrima,
to throw overboard, Juv. 12, 38.—Mid.:cum alii super vallum praecipitarentur,
threw themselves down, Sall. J. 58, 6; Ov. F. 4, 164; id. M. 7, 760; 11, 556:lux Praecipitatur aquis,
sinks in the ocean, sets, id. ib. 4, 92; cf.:hac te praecipitato,
run this way, for life! Ter. Ad. 4, 2, 36.— Absol.: si quando iis (parvis) ludentes minamur, praecipitaturos alicunde, extimescunt, that we will throw them down from any place (= nos eos dejecturos), Cic. Fin. 5, 11, 31.—Transf., in gen., to bend a thing down:B.vitem,
Cato, R. R. 32, 2:partem (vitis),
Col. 4, 20, 4:palmitem,
id. 5, 6, 33.—Trop.1.To throw, hurl, or cast down, to precipitate: [p. 1414] praecipitari ex altissimo dignitatis gradu, Cic. Dom. 37, 98; cf.:2.in tanta mala praeeipitatus ex patrio regno,
Sall. J. 14, 23.— Esp. with reflex. pron.:semet ipse praecipitare,
to hasten to ruin, destroy one's self, Sall. J. 41, 9:se in exitium,
Cels. 3, 21:se in insidias,
Liv. 3, 18, 7 dub. (Madv. omits se):furor iraque mentem Praecipitant,
carry away, urge onward, sway violently, Verg. A. 2, 317:spem festinando praecipitare,
Ov. P. 3, 1, 140:in senectam praecipitare,
to cause to grow old prematurely, Plin. 17, 12, 19, § 94:quosdam praecipitat subjecta potentia magnae Invidiae,
Juv. 10, 56.—In pass., Cic. Rep. 2, 23, 43: nox praecipitata, declining, i. e. drawing to a close, Ov. Tr. 1, 3, 47; cf.: aetas praecipitata (opp. adulescens), declining age, Mat. ap. Cic. Fam. 11, 28, 5.—To hasten, hurry a thing (mostly poet. and in post-Aug. prose):3.quae Praecipitent obitum,
hasten their setting, Cic. Arat. 349:vindemiam,
Col. 3, 21, 10:consulta viri,
Sil. 3, 166:ne praecipitetur editio,
Quint. Ep. ad Tryph. 2:consilia raptim praecipitata,
precipitate, Liv. 31, 32.— Poet.:moras,
i. e. exchange delay for haste, Verg. A. 8, 443; 12, 699:Tiphyn pelago parari praecipitat,
Val. Fl. 2, 390:cursum,
Juv. 15, 78.—With acc. and inf., to hasten, press, urge to do any thing ( poet.):II.dare tempus Praecipitant curae,
Verg. A. 11, 3:si praecipitant miserum cognoscere curae,
Stat. Th. 1, 679. —Neutr., to hasten or rush down, to throw one's self down, rush headlong, sink rapidly, to fall (class., but only of involuntary falling; cf. I. A.).A.Lit.:B.praecipitare istuc quidem est, non descendere,
Cic. N. D. 1, 32, 90:de montibus altis ad terram,
Lucr. 4, 1021:ubi Nilus praecipitat ex altissimis montibus,
Cic. Rep. 6, 18, 19; cf.:Fibrenus... statim praecipitat in Lirem,
id. Leg. 2, 3, 6: and:in amni praecipitante,
id. de Or. 3, 48, 186:nimbi In vada praecipitant,
Verg. A. 9, 670; 11, 617:in fossam,
Liv. 25, 11, 6; 7, 6, 9; 38, 2, 14;39, 2, 3: in insidias,
id. 2, 51; 5, 18; Plin. 11, 24, 28, § 82:non fugis hinc praeceps, dum praecipitare potestas?
Verg. A. 4, 565:sol praecipitans,
Cic. de Or. 3, 55, 209:jam nox caelo Praecipitat,
is sinking, draws to a close, Verg. A. 2, 9:hiems jam praecipitaverat,
had closed, come to an end, Caes. B. C. 3, 25.—Trop.1.To fall down, to fall, rush, or sink to ruin:2.qui in amorem Praecipitavit, pejus perit quam si saxo saliat,
Plaut. Trin. 2, 1, 31:praecipitantes impellere, certe est inhumanum,
Cic. Rab. Post. 1, 2; so,praecipitantem impellamus,
id. Clu. 26, 70:ubi non subest, quo praecipitet ac decidat,
he may tumble down, id. Rep. 1, 45, 69:praecipitante re publicā,
id. Sull. 1, 1; cf. id. ib. 31, 87; and:cum ad Cannas praecipitasset Romana res,
Liv. 27, 40:ad exitium praecipitans,
Cic. Att. 3, 15, 7.—To be too hasty:cum vitiosum sit adsentiri quicquam aut falsum aut incognitum, sustinenda est potius omnis adsensio, ne praecipitet, si temere processerit,
Cic. Ac. 2, 21, 68.—Hence, praecĭpĭ-tanter, adv., hastily, precipitately:agens mannos ad villam,
Lucr. 3, 1063. -
119 adflīctō (aff-)
adflīctō (aff-) āvī, ātus, āre, freq. [adfligo], to break to pieces, destroy, shatter, damage, injure: qui Catuli monumentum adflixit: navīs tempestas adflictabat, Cs.: quod (naves) in vadis adflictarentur, were broken in the shallows, Cs.—Fig., to crush, put an end to: eiusdem furorem.—To trouble, disquiet, distress, harass: homines gravius adflictantur: adflictatur res p. — With pron reflex., to grieve, be greatly troubled: ne te adflictes, T.: cum se Alcibiades adflictaret.— Pass: adflictari lamentarique: de aliquā re: morbo, L. -
120 arātrum
arātrum ī, n [aro], a plough: subigere terram aratris: imprimere aratrum muris, i. e. to destroy utterly, H.: aratrum circumducere, to mark the boundaries (of a colony): urbem designat aratro, V.* * *
См. также в других словарях:
Destroy The Map EP — by 36 Crazyfists Released April, 2005 Recorded 2004 (track 1); 2005 (track 2) Genre Nu metal … Wikipedia
Destroy the Runner — playing at Cornerstone Festival in Illinois 2008. Background information Origin … Wikipedia
Destroy the Orcs — Single by 3 Inches of Blood from the album Battlecry Under a Wintersun Released … Wikipedia
Destroy the Opposition — Studio album by Dying Fetus Released October 3, 2000 … Wikipedia
Destroy the Robots — EP by The Red Paintings Released … Wikipedia
Destroy the Boy — EP by Sponge Released January 16, 2010 Leng … Wikipedia
Destroy the Machines — Studio album by Earth Crisis Released … Wikipedia
Destroy the Plastique Man — Studio album by As Fast As Released March 11, 2008[1] Genre Power pop … Wikipedia
Destroy The Runner — est un groupe de metalcore américain, qui vient d Encinitas, Californie. Sommaire 1 Membres du groupe 1.1 Membres actuels 1.2 Anciens membres … Wikipédia en Français
Destroy the Runner — Pays d’origine États Unis Genre musical Post hardcore Metalcore Années d activité … Wikipédia en Français
destroy the affection of — index disaffect Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary