Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

consumed

  • 1 cōn-flagrō

        cōn-flagrō āvī, ātus, āre,    to burn, be consumed, be on fire: impedimenta conflagrare, Cs.: classis incendio conflagrabat: urbem conflagrare velle: urbs incendio conflagrata, Her. — Fig., to be inflamed, burn: amoris flammā. — To be destroyed, be exhausted: ubi conflagrassent Sidicini, L.—To be condemned, be consumed: flagitiorum invidiā: invidiā Hieronymi, L.

    Latin-English dictionary > cōn-flagrō

  • 2 holocaustosis

    I
    holocaustosos/is N F
    whole burnt offering, sacrifice wholly consumed by fire; holocaust; (Hebrew)
    II
    holocaustosos/is N F
    whole burnt offering, sacrifice wholly consumed by fire; holocaust; (Hebrew)

    Latin-English dictionary > holocaustosis

  • 3 absumo

    ab-sūmo, mpsi, mptum (not msi, mtum), 3, v. a.
    I.
    Orig., to take away; hence, to diminish by taking away. Of things, to consume, to annihilate; of persons, orig. to ruin, to corrupt; later, in a phys. sense, to kill. Thus Hercules, in the transl. of the Trachiniae, complains: sic corpus clade horribili absumptum extabuit, consumed, ap. Cic. Tusc. 2, 8, 20; so Philoctetes in a piece of Attius: jam jam absumor: conficit animam vis vulneris, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 7, 19 (Trag. Rel. p. 209 Rib.):

    jam ista quidem absumpta res erit: diesque noctesque estur, bibitur, etc.,

    Plaut. Most. 1, 3, 78:

    absumpti sumus, pater tuus venit,

    we are lost, undone! id. ib. 2, 1, 18; id. Am. 5, 1, 6:

    nisi quid tibi in tete auxili est, absumptus es,

    you are ruined, id. Ep. 1, 1, 76:

    dum te fidelem facere ero voluisti, absumptu's paene,

    id. Mil. 2, 4, 55:

    pytisando modo mihi quid vini absumpsit!

    has consumed, Ter. Heaut. 3, 1, 48; so,

    absumet heres Caecuba dignior,

    Hor. C. 2, 14, 25:

    mensas malis,

    Verg. A. 3, 257; cf. id. G. 3, 268; and:

    absumptis frugum alimentis,

    Liv. 23, 30, 3:

    urbem flammis,

    to consume, destroy, Liv. 30, 7, 9; cf. Vell. 2, 130; Plin. Ep. 10, 42:

    plures fame quam ferro absumpti,

    Liv. 22, 39, 14; cf.:

    quos non oppresserat ignis, ferro absumpti,

    killed, id. 30, 6, 6; and:

    multi ibi mortales ferro ignique absumpti sunt,

    id. 5, 7, 3; so,

    nisi mors eum absumpsisset,

    id. 23, 30 fin.; and:

    animam leto,

    Verg. A. 3, 654.—Absumi, to be killed:

    ubi nuper Epiri rex Alexander absumptus erat,

    Liv. 9, 17 fin. —Absumi in aliquid, to be used for any thing, to be changed into:

    dentes in cornua absumi,

    Plin. 11, 37, 45 fin.
    II.
    Fig., to ruin:

    cum ille et curā et sumptu absumitur,

    Ter. Phorm. 2, 2, 26:

    satietatem amoris,

    to consume, id. ib. 5, 5, 6.—Often of time:

    ne dicendo tempus absumam,

    spend, pass, Cic. Quint. 10; so,

    quattuor horas dicendo,

    Liv. 45, 37, 6:

    diem,

    Ov. Tr. 4, 10, 114:

    biduum inter cogitationes,

    Curt. 3, 6, 8:

    magnam partem aetatis in hoc,

    Quint. 12, 11, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > absumo

  • 4 tabesco

    tābesco, bŭi, 3, v. inch. n. [tabes], to melt gradually, to be dissolved or consumed; to waste, pine, or dwindle away; to decay, decline, languish (class.).
    I.
    Lit.:

    frigoribus durescit umor: et idem vicissim mollitur tepefactus et tabescit calore,

    Cic. N. D. 2, 10, 26; cf. Lucr. 6, 516; so,

    nives radiis (solis),

    id. 6, 964; 3, 581:

    cerae,

    Ov. A. A. 2, 89:

    sal,

    Cato, R. R. 88, 1; Plin. 31, 8, 44, § 95:

    calore Corpora,

    Ov. M. 15, 363.—
    II.
    Trop.:

    crescere itemque dies licet et tabescere noctes,

    Lucr. 5, 680; so,

    senex dies,

    Plaut. Stich. 5, 1, 8; Lucr. 5, 680:

    lumina,

    Cat. 68, 55:

    tuo maerore maceror, Macesco, consenesco et tabesco miser, Ossa atque pellis sum miser macritudine,

    id. Capt. 1, 2, 31:

    aeterno luctu,

    Lucr. 3, 911:

    molestiis,

    Cic. Tusc. 4, 17, 37:

    desiderio alicujus,

    id. Cat. 2, 4, 6:

    dolore ac miseriā,

    Ter. Ad. 4, 3, 12:

    otio,

    Cic. Att. 2, 14, 1:

    assiduis curis,

    Ov. Tr. 5, 1, 77:

    ut semel (Hypsipyle) Aemonio tabuit hospitio,

    Prop. 1, 15, 20 (18):

    amore,

    Ov. M. 3, 445; 4, 259:

    quodque aliena capella gerat distentius uber, Tabescat,

    i. e. is consumed with envy, Hor. S. 1, 1, 111:

    ex quibus (litteris) perspicio, nobis in hac calamitate tabescendum esse,

    Cic. Att. 3, 25 init.

    Lewis & Short latin dictionary > tabesco

  • 5 auferō

        auferō abstulī, ablātus, auferre    [ab + fero], to take away, bear off, carry off, withdraw, remove: istaec intro, T.: e proelio auferri: multa domum suam: liberi per delectūs auferuntur, Ta.: caput domino, V.: Ille sibi ablatus, robbed of his own form, O.: illi vertice crinem, taken from her head, V.: auferri e conspectu, to disappear, L. — Of waves, wind, etc., to carry away, waft, bear, whirl: alquem ad scopulum e tranquillo, T.: auferor in scopulos, O.: in silvam pennis ablata, V. — To carry off, snatch away, rob, steal: a nobis hoc, T.: ab hoc abaci vasa omnia: pecuniam de aerario. —To sweep away, destroy, kill, slay: abstulit mors Achillem, H.: quidquid mors aufert, L.: alqd Mulciber abstulerat, had consumed, O. — Fig., to carry off, gain, obtain, get, receive: inultum numquam id auferet, T.: paucos dies ab aliquo: ut in foro statuerent (statuas), abstulisti, i. e. have prevailed. — To carry away, learn, understand: hoc non ex priore actione, posse, etc.—To get off, escape: haud sic auferent, T.—To take away, snatch away, remove: hi ludi dies quindecim auferent, take up: imperium indignis, from the unworthy, L.: conspectum eius contioni, deprives, L.: vitam senibus: spem: fervorem, L.: metūs, V.: somnos, H.: me velut de spatio, from my subject, L.: fortassis et istinc abstulerit aetas, will free me from them, H.: pollicitationes aufer, away with, T.: aufer Me voltu terrere, desist, H.
    * * *
    I
    auferre, abstuli, ablatus V TRANS
    bear/carry/take/fetch/sweep/snatch away/off, remove, withdraw; steal, obtain
    II
    auferre, apstuli, ablatus V TRANS
    bear/carry/take/fetch/sweep/snatch away/off, remove, withdraw; steal, obtain

    Latin-English dictionary > auferō

  • 6 cinis

        cinis eris, m    ashes, H. — Esp., of a corpse, the ashes: filii sui: Libabat cineri, V.: dum modo absolvar cinis, i. e. after my death, Ph.: Post cinerem cineres ad pectora pressant, after burning the corpse, O.— Plur: ad cineres parentis, V.: matris, H.—Of a burned city, the ashes: in cinere urbis consules futuri: cineres patriae, V. — Fig., destruction, ruin, annihilation: patriae: deflagrati imperi: ubi omne Verterat in fumum et cinerem, i. e. had consumed, H.
    * * *
    ashes; embers, spent love/hate; ruin, destruction; the grave/dead, cremation

    Latin-English dictionary > cinis

  • 7 dēflagrō

        dēflagrō āvī, ātus, āre,    to burn down, be consumed by fire: incensa domus deflagravit: aedes, L.: Fana flammā deflagrata.—Fig., to perish, be destroyed: communi incendio: deflagrare omnia pati, L.: in cinere deflagrati imperi.—To burn out, be allayed, subside: deflagrare iras vestras posse, L.
    * * *
    I
    deflagrare, deflagravi, deflagratus V INTRANS
    be burnt down/destroyed by fire; perish; be (emotionally/physically) burnt out
    II
    deflagrare, deflagravi, deflagratus V TRANS
    burn down/up/destroy by fire/utterly; parch (sun); die down/abate, burn out

    Latin-English dictionary > dēflagrō

  • 8 fūmus

        fūmus ī, m    [FAV-], smoke, steam, fume: fumo excruciatus: fumi incendiorum procul videbantur, columns of smoke, Cs.: fumo significant haud procul abesse, L.: ater, V.: Amphorae, old flavor, H.: plena fumi ac pollinis Coquendo, T.: fumum ex fulgore dare, H.: Quae (terra) exhalat fumos, V.: omne Verterat in fumum, had consumed, H.
    * * *
    smoke, steam, vapor, fume

    Latin-English dictionary > fūmus

  • 9 incendō

        incendō dī, sus, ere    [CAND-], to set fire to, kindle, burn: cupas taedā ac pice refertas, Cs.: odoribus incensis: lychnos, V.: urbem, S.: aedificia vicosque, Cs.: navīs: aedīs, Iu.: vepres, V.: cum ipse circumsessus paene incenderere, wast consumed.—To light up with fire, kindle: aras votis, i. e. in pursuance of vows, V.—To brighten, illumine: eiusdem (solis) incensa radiis luna: auro Squamam incendebat fulgor, V.—Fig., to kindle, inflame, set on fire, fire, rouse, incite, excite, irritate, incense, enrage: Loquar? incendam; taceam? instigem, T.: hominem gloriā: me, ut cuperem, etc.: me tuis querellis, V.: plebem largiundo, S.: animum cupidum inopiā, T.: odia improborum in nos: pudor incendit virīs, V.: rabie iecur incendente, Iu.: iustum odium: incendor irā, esse ausam facere haec te, T.: amore sum incensus: incendor cottidie magis desiderio virtutum: incendi ad studia gloriā: in spectaculum animo incenduntur, L.
    * * *
    incendere, incendi, incensus V
    set fire to, kindle, burn; rouse, excite, inflame, aggravate, incense

    Latin-English dictionary > incendō

  • 10 torreō

        torreō torruī, tōstus, ēre    [TERS-], to dry up, parch, roast, bake, scorch, burn: fruges flammis, V.: succensis ignibus torreri: Qui repertorem torruit arte suā, O.: torrentia agros Sidera, H.: tosti alti stant parietes, i. e. consumed, Enn. ap. C.: in veribus exta, roast, V.: artūs subiecto igni, O.: quem Torret febris, parches, Iu.—Of love: Lycorida Cyri torret amor, H.: pectora torret amor, O.
    * * *
    torrere, torrui, tostus V TRANS
    parch, roast, scorch, bake, burn; dry up; begin to burn; harden by charring; cal

    Latin-English dictionary > torreō

  • 11 conflagratus

    conflagrata, conflagratum ADJ
    burnt up; completely consumed by fire

    Latin-English dictionary > conflagratus

  • 12 conflagro

    conflagrare, conflagravi, conflagratus V INTRANS
    be on fire/burn; be burnt down/consumed/utterly destroyed; be/become inflamed

    Latin-English dictionary > conflagro

  • 13 consumptibilis

    consumptibilis, consumptibile ADJ
    transient; consumable; that can be consumed/destroyed

    Latin-English dictionary > consumptibilis

  • 14 contabesco

    contabescere, contabui, - V INTRANS
    melt/waste slowly/completely away, decline in health; be consumed, pine away

    Latin-English dictionary > contabesco

  • 15 holocaustoma

    whole burnt offering, sacrifice wholly consumed by fire; holocaust; (Hebrew)

    Latin-English dictionary > holocaustoma

  • 16 holocaustum

    whole burnt offering, sacrifice wholly consumed by fire; holocaust; (Hebrew)

    Latin-English dictionary > holocaustum

  • 17 abutor

    ăb-ūtor, ūsus, 3, v. dep., to use up any thing, to use to the end, to consume entirely (utendo vel in usum consumere, Non. p. 76, 29); constr. in ante-class. period with acc., in class. per. with abl.
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.:

    nos aurum abusos,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 126; so,

    argentum,

    id. Pers. 2, 3, 10:

    qui abusus sum tantam rem patriam,

    id. Trin. 3, 2, 56:

    operam,

    Ter. And. prol. 5 Ruhnk.:

    meretricem,

    id. Phorm. 2, 3, 66:

    suam vim,

    Lucr. 5, 1032.—
    (β).
    With abl.:

    sumus parati abuti tecum hoc otio,

    to spend this leisure time with you, Cic. Rep. 1, 9 Creuz; so,

    otio liberaliter,

    Vell. 2, 105, 1:

    omni tempore,

    Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:

    sole,

    id. Att. 12, 6, 2:

    studiis,

    id. Fam. 9, 6, 5:

    me abusum isto prooemio,

    id. Att. 16, 6, 4 al.: abuti aliquā re ad aliquid, to make use of for any purpose, to take advantage of:

    abuti sagacitate canum ad utilitatem nostram,

    id. N. D. 2, 60, 151; cf. id. Lig. 1, 1; id. Mil. 2, 6.—Hence,
    II.
    In a bad sense, to misuse, to abuse:

    sapientiam tuam abusa est haec,

    Plaut. Poen. 5, 4, 29; so in the exordium of the first oration against Cat.: Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? will you abuse our patience? libertate, Cic. Verr. 2, 5, 43, § 113:

    intemperanter otio et litteris,

    id. Tusc. 1, 3, 6:

    iis festivitatibus insolentius,

    id. Or. 52, 176 al.:

    legibus ac majestate ad quaestum,

    id. Rosc. Am. 19, 54; cf. id. Verr. 2, 2, 25, § 61; id. N. D. 1, 23, 64 al.—
    B.
    Esp., in rhet. (of words), to use improperly, Cic. Or. 27, 94; id. de Or. 3, 43, 169; Quint. 5, 10, 6 al.
    Pass.:

    abusa,

    consumed, Plaut. As. 1, 3, 44; so also Varr.: utile utamur potius quam ab rege abutamur, ap. Prisc. p. 792 P., and Q. Hortensius, ib., abusis locis:

    abutendus,

    Suet. Galb. 14.

    Lewis & Short latin dictionary > abutor

  • 18 ardeo

    ardĕo, rsi, rsum, 2, v.n. ( perf. subj. ARDVERINT, Inscr. Fratr. Arval., of the time of the emperor Alexander Severus, in Inscr. Orell. 961) [cf. Sanscr. ghar = to shine. Sonne foll. by Curt.], to take fire, to kindle; hence,
    I.
    Lit., to be on fire, to burn, blaze (syn.:

    ardesco, exardeo, flagro, incendor, uror): Nam multis succensa locis ardent sola terrae,

    for the soil is on fire in different places, Lucr. 2, 592:

    tecta ardentia,

    id. 3, 1064: Ultimus ardebit, quem etc., i. e. His home will burn last, whom etc., Juv. 3, 201:

    ardente domo,

    Tac. A. 15, 50 fin.:

    radii ardentes,

    Lucr. 6, 618: circumstant cum ardentibus taedis, Enn. ap. Cic. Ac. 2, 28, 89 (Trag. v. 51 Vahl.):

    caput arsisse Servio Tullio dormienti,

    Cic. Div. 1, 53, 121:

    vis ardens fulminis,

    Lucr. 6, 145:

    Praeneste ardentes lapides caelo decidisse,

    Liv. 22, 1:

    rogum parari Vidit et arsuros supremis ignibus artus,

    Ov. M. 2, 620; 2, 245; 14, 747:

    arsurae comae,

    Verg. A. 11, 77:

    videbat quod rubus arderet,

    Vulg. Exod. 3, 2; ib. Deut. 5, 23; ib. Joan. 15, 6.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of the eyes, to flash, glow, sparkle, shine (syn.:

    fulgeo, inardesco, mico): ardent oculi,

    Plaut. Capt. 3, 4, 62; Cic. Verr. 2, 4, 66; 2, 5, 62; cf.:

    oculi ejus (erant) ut lampas ardens,

    Vulg. Dan. 10, 6.—
    B.
    Poet., transf. to color, to sparkle, glisten, glitter, dazzle:

    Tyrio ardebat murice laena,

    Verg. A. 4, 262:

    campi armis sublimibus ardent,

    id. ib. 11, 602. —
    C.
    In gen., of any passionate emotion [p. 156] or excitement, to burn, glow, be inflamed, usu. with abl. (dolore, irā, studio, invidiā, etc.), but often without an abl.; to be strongly affected, esp. with love; to be inflamed, burn, glow, to blaze, be on fire, be consumed, etc. (syn.: ardesco, exardeo, furo).
    (α).
    With abl.:

    quippe patentia cum totiens ardentia morbis Lumina versarent oculorum, expertia somno,

    they rolled around the open eyeballs glowing with heat, Lucr. 6, 1180:

    In fluvios partim gelidos ardentia morbo Membra dabant,

    their limbs burning with the heat of fever, id. 6, 1172:

    ardere flagitio,

    Plaut. Cas. 5, 3, 1:

    amore,

    Ter. Eun. 1. 1, 27; Cic. Verr. 2, 2, 47:

    iracundiā,

    Ter. Ad. 3, 2, 12:

    curā,

    Varr. R. R. 3, 17, 9:

    dolore et irā,

    Cic. Att. 2, 19:

    cupiditate,

    id. Pis. 24:

    studio et amore,

    id. ad Q. Fr. 1, 2:

    desiderio,

    id. Mil. 15; id. Tusc. 4, 17, 37:

    podagrae doloribus,

    to be tormented with, id. Fin. 5, 31, 94:

    furore,

    Liv. 2, 29 fin. et saep.:

    cum arderet Syria bello,

    Cic. Att. 5, 6; id. Fam. 4, 1; Liv. 28, 24 fin. al.—
    (β).
    Without an abl.:

    ipse ardere videris,

    Cic. de Or. 2, 45, 188 (incensus esse, B. and K.); cf. Quint. 11, 3, 145:

    omnium animi ad ulciscendum ardebant,

    were fired, eager, Caes. B. G. 6, 34:

    Ardet,

    Ov. M. 6, 609:

    ultro implacabilis ardet,

    Verg. A. 12, 3:

    ardet in arma,

    id. ib. 12, 71; so,

    in caedem,

    Tac. H. 1, 43.— Poet. with inf. as object (cf. infra), to desire ardently to do a thing:

    ruere ardet utroque,

    Ov. M. 5, 166:

    Ardet abire fugā dulcīsque relinquere terras,

    Verg. A. 4, 281; 11, 895; Val. Fl. 6, 45.—Esp., to burn with love (syn. uror):

    ex aequo captis ardebant mentibus ambo,

    Ov. M. 4, 62:

    deus arsit in illā,

    id. ib. 8, 50 (cf.:

    laborantes in uno Penelopen vitreamque Circen,

    Hor. C. 1, 17, 19):

    arsit Virgine raptā,

    Hor. C. 2, 4, 7; cf. id. ib. 3, 9, 6; and with acc. of the object loved (as supra, in constr. with the inf.): formosum pastor Corydon ardebat Alexin, Corydon had a burning passion for, etc., Verg. E. 2, 1:

    comptos arsit adulteri Crines,

    Hor. C. 4, 9, 13:

    delphini pueros miris et humanis modis arserunt,

    Gell. 6, 8; cf. Arusian. Mess. p. 209 Lind.
    * Pass.
    arsus, roasted, Plin. Val. 2, 9.— ardens, entis, P. a., prop. on fire, burning; hence, glowing, fiery, ardent, hot, etc., lit. and trop.
    A.
    Lit.: sol ardentissimus, Tubero ap. Gell. 6, 4, 3:

    ardentissimum tempus,

    Plin. 2, 47, 47, § 123:

    Austri ardentes,

    id. 12, 19, 42, § 93:

    quinta (zona) est ardentior illis,

    hotter, Ov. M. 1, 46:

    ardens Africa,

    Luc. 9, 729.—
    B.
    Trop.
    1.
    Of the eyes:

    oculi,

    glowing, Verg. G. 4, 451.—
    2.
    Of color:

    ardentissimus color,

    Plin. 21, 4, 10, § 16:

    apes ardentes auro,

    glowing, glittering as with gold, Verg. G. 4, 99; so id. A. 10, 262.—
    3.
    Of wounds, burning, smarting:

    ardenti morsu premere dolorem,

    with burning bite, Lucr. 3, 663.—
    4.
    Of wine, strong, fiery:

    ardentis Falerni Pocula,

    Hor. C. 2, 11, 19; cf. Mart. 9, 7, 45.—
    5.
    Of passion or strong feeling, burning, glowing, eager, impatient, ardent:

    avaritia ardens,

    Cic. Fin. 3, 11, 36:

    mortem ardentiore studio petere,

    id. ib. 2, 19, 61:

    ardentes in eum litteras ad me misit,

    id. Att. 14, 10 fin.:

    ardentissimus dux,

    Flor. 4, 2, 42; 1, 8, 2:

    ardentissimus amor,

    Vulg. 3, Reg. 11, 2:

    studia,

    Ov. M. 1, 199:

    Nonne cor nostrum ardens erat in nobis,

    Vulg. Luc. 24, 32:

    furor,

    ib. Isa. 30, 27:

    miserere ardentis (sc. amore),

    Ov. M. 14, 691.— Poet. with gen.:

    ardens caedis,

    Stat. Th. 1, 662.—In Cic. freq. of passionate, excited discourse:

    nec umquam is qui audiret, incenderetur, nisi ardens ad eum perveniret oratio,

    Cic. Or. 38, 132:

    verbum,

    id. ib. 8, 27 (cf. id. Brut. 24 fin.):

    nisi ipse (orator) inflammatus ad eam (mentem) et ardens accesserit,

    id. de Or. 2, 45, 190:

    orator gravis, acer, ardens,

    id. Or. 28, 99 al. — Adv. ardenter, only trop., in a burning, fiery, eager, passionate manner, ardently, eagerly, passionately:

    ardenter aliquid cupere,

    Cic. Tusc. 4, 17, 39; Plin. Ep. 2, 7, 6.— Comp.:

    ardentius sitire,

    to have a more burning thirst, Cic. Tusc. 5, 6, 16:

    ardentius diligere,

    Plin. Ep. 7, 20, 7, id. Pan. 85, 7:

    ardentius amare,

    Suet. Calig. 25.— Sup.:

    ardentissime diligere,

    Plin. Ep. 6, 4, 3; Suet. Dom. 22.

    Lewis & Short latin dictionary > ardeo

  • 19 Assius

    Assĭus, a, um, adj., of or pertaining to the city Assus (in Troas): lapis, a kind of limestone, which was used for coffins, and in which the body was soon consumed:

    In Asso Troadis sarcophagus lapis fissili venā scinditur. Corpora defunctorum condita in eo absumi constat intra XL. dies exceptis dentibus,

    Plin. 36, 17, 27, § 131.

    Lewis & Short latin dictionary > Assius

  • 20 aufero

    aufĕro, abstŭli, ablātum, auferre, v. a. [ab-fero; cf. ab init. ], to take or bear off or away, to carry off, withdraw, remove (very freq. in prose and poetry; syn.: tollo, fero, rapio, eripio, diripio, adimo, averto).
    I.
    In gen.
    A.
    1.. Lit.:

    ab januā stercus,

    Plaut. As. 2, 4, 18:

    dona,

    id. Am. prol. 139:

    aurum atque ornamenta abs te,

    id. Mil. 4, 1, 36:

    abstulit eos a conspectu,

    Vulg. 4 Reg. 17, 18:

    auferas me de terrā hac,

    ib. Gen. 47, 30:

    vos istaec intro auferte,

    Ter. And. 1, 1, 1:

    Auferte ista hinc,

    Vulg. Joan. 2, 16:

    aether multos secum levis abstulit ignīs,

    Lucr. 5, 459; 3, 230; 3, 439; 3, 717; 5, 205; 5, 725; 6, 622; Turp. ap. Non. p. 422, 21:

    multa domum suam auferebat,

    Cic. Rosc. Am. 8 fin.:

    liberi per delectus alibi servituri auferuntur (a Romanis),

    are carried away, Tac. Agr. 31:

    quem vi abstulerant servi,

    Vulg. Gen. 21, 25.—So of sick persons, or those unable to walk:

    auferere, non abibis, si ego fustem sumpsero,

    Plaut. Am. 1, 1, 202 (cf. id. ib. 1, 1, 298:

    lumbifragium hinc auferes): asoti, qui in mensam vomant et qui de conviviis auferantur,

    Cic. Fin. 2, 8, 23. —Auferre se, in colloquial lang., to remove one ' s self, to withdraw, retire, go away:

    Te, obsecro hercle, aufer modo,

    Plaut. Rud. 4, 3, 93:

    aufer te domum,

    id. As. 2, 4, 63.—
    2.
    Of bodies that are borne away by wings, by the winds, waves, or any other quick motion, to bear or carry away, sweep away, etc. (mostly poet. or in post-Aug. prose):

    aliquem ad scopulum e tranquillo auferre,

    Ter. Phorm. 4, 4, 8:

    unda rates,

    Prop. 1, 8, 14:

    auferor in scopulos,

    Ov. M. 9, 593:

    auferet,

    id. ib. 15, 292 al.:

    in silvam pennis ablata refugit,

    Verg. A. 3, 258; 11, 867:

    ne te citus auferat axis,

    Ov. M. 2, 75:

    vento secundo vehementi satis profecti celeriter e conspectu terrae ablati sunt,

    Liv. 29, 27:

    (Bubo) volat numquam quo libuit, sed transversus aufertur,

    Plin. 10, 12, 16, § 35:

    (milites) pavore fugientium auferebantur,

    Tac. A. 4, 73.—
    B.
    Trop., to carry away, mislead:

    te hortor, ut omnia gubernes prudentiā tuā, ne te auferant aliorum consilia,

    Cic. Fam. 2, 7:

    abstulerunt me velut de spatio Graecae res immixtae Romanis,

    i. e. have diverted, withdrawn me, from the subject, Liv. 35, 40:

    quae contemplatio aufert nos ad ipsorum animalium naturas,

    Plin. 27, 13, 120, § 145:

    auferre aliquem traversum,

    id. 28, 1, 1, § 1 Jan:

    ab intentione auferendus auditor,

    Quint. 4, 5, 6:

    somnus aufert,

    Hor. S. 1, 5, 83:

    auferimur cultu, i. e. decipimur,

    are deceived, duped, Ov. R. Am. 343.—
    II.
    Esp.,
    A.
    1.. To take or snatch away; in a good, but more frequently in a bad sense, to take by force, to remove, withdraw, take away violently, rob, steal, etc.:

    aliquid eris,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 8:

    quod auri, quod argenti, quod ornamentorum in meis urbibus fuit, id mihi tu, C. Verres, eripuisti atque abstulisti,

    Cic. Div. in Caecil. 5, 19:

    ab hoc abaci vasa omnia abstuiit,

    id. Verr. 2, 4, 16; so,

    pecuniam de aerario,

    id. Att. 7, 21:

    pecuniam in ventre,

    to eat up, to squander, id. de Or. 2, 66, 265:

    auriculam mordicus,

    to bite off, id. ad Q. Fr. 3, 4:

    vestimentum,

    Vulg. Luc. 6, 29:

    hi ludi dies quindecim auferent,

    Cic. Verr. 1, 10, 31:

    imperium indignis,

    Liv. 3, 67:

    legionem,

    Tac. H. 4, 48:

    consulatum, censuram,

    id. ib. 1, 52:

    auferat omnia irrita oblivio si potest,

    Liv. 28, 29:

    spem, voluntatem defensionis,

    Cic. Verr. 2, 1, 7:

    fervorem et audaciam,

    Liv. 3, 12:

    obsequia,

    Tac. H. 1, 80:

    misericordiam,

    id. ib. 3, 84:

    spem veniae,

    id. A. 14, 23:

    studium,

    Cat. 68, 19 sq.; and so Hor. C. 3, 12, 5:

    metus,

    to banish, Verg. A. 12, 316:

    curas,

    Hor. Ep. 1, 11, 26:

    somnos,

    id. C. 2, 16, 16; id. Epod. 5, 96:

    pudorem,

    Ov. M. 6, 617:

    fugam,

    to hinder, prevent, Flor. 3, 10, 3 al. —
    2.
    To take off or away, to destroy, consume, kill, slay, etc. (mostly poet. or in the Aug. histt.):

    Tam bellum mihi passerem abstulistis,

    Cat. 3, 15:

    abstulit clarum cita mors Achillem,

    Hor. C. 2, 16, 29; so id. Epod. 5, 66; id. S. 1, 9, 31:

    Auferat hora duos eadem,

    Ov. M. 8, 709; 15, 157:

    Labienum Varumque acies abstulit,

    Vell. 2, 55 fin.:

    Quidquid hinc aut illinc communis Mors belli aufert,

    Liv. 7, 8; Flor. 3, 17, 9 al.:

    Interea quodcumque fuit populabile flammae, Mulciber abstulerat,

    had consumed, Ov. M. 9, 263; 14, 575.—
    3.
    Of places, to separate, sever, divide:

    mare septem stadiorum intervallo Europam auferens Asiae,

    Plin. 4, 12, 24, § 75:

    Armenia Euphrate amne aufertur Cappadociae,

    id. 6, 9, 9, § 25. —
    B.
    To lay aside some action, manner of speaking, etc.; to cease from, desist from, leave off: proinde istaec tua aufer terricula, Att. ap. Non. p. 227, 31:

    jurgium hinc auferas,

    Plaut. Pers. 5, 2, 19:

    aufer nugas,

    id. Truc. 4, 4, 8; id. Curc. 2, 1, 30:

    pollicitationes aufer,

    Ter. Phorm. 5, 6, 17: Ge. Id nosmet ipsos facere oportet, Phaedria. Ph. Aufer mi "oportet:" quin tu, quod faciam, impera, id. ib. 1, 4, 45 Ruhnk. (cf. Juv. 6, 170):

    Aufer abhinc lacrimas,

    Lucr. 3, 955:

    insolentiam,

    Phaedr. 3, 6, 8; so absol.: Insanis? Aufer! away! (where nugas may be supplied, as in Plaut. Truc. 4, 4, 8), Ter. Ad. 5, 8, 14.—With inf. as object:

    aufer Me vultu terrere,

    Hor. S. 2, 7, 43.—
    C.
    Meton., effect for cause, to corry off ( as the fruit or result of one ' s labor, exertions, errors, etc.), to obtain, get, receive, acquire:

    Ecquas viginti minas Paritas ut auferas a me?

    Plaut. Ps. 1, 5, 71; 1, 5, 90; id. Curc. 5, 2, 21; id. Ep. 1, 2, 56; 2, 2, 9; id. Most. 4, 1, 32; Ter. Phorm. 5, 8, 62:

    id inultum numquam auferet,

    id. And. 3, 5, 4; id. Ad. 3, 4, 8 (cf. id. And. 1, 2, 4): paucos dies ab aliquo, to obtain a few days ' respite, Cic. Quinct. 5, 20:

    quis umquam ad arbitrum quantum petiit, tantum abstulit?

    id. Rosc. Com. 4, 12; so,

    responsum ab aliquo,

    id. de Or. 1, 56, 239:

    decretum,

    id. Att. 16, 16, A:

    diploma,

    id. Fam. 6, 12, 3:

    praemium,

    Suet. Gram. 17. —Also with ut: ut in foro statuerent (statuas), abstulisti, you have carried the point that they etc., Cic. Verr. 2, 2, 59 (so, adsequi, ut, Tac. G. 35).— Trop., to carry away the knowledge of a thing, to learn, understand: quis est in populo Romano, qui hoc non ex priore actione abstulerit? has not learned, does not know, Cic Verr. 2, 1, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > aufero

См. также в других словарях:

  • Consumed — Album par Plastikman Sortie 18 mai 1998 Durée 73:38 Genre Techno minimale Format CD – LP 2 x 12 – LP 3 x 12 Label …   Wikipédia en Français

  • Consumed — may refer to: Consumed (band), an English punk rock band Consumed (album), an album by Plastikman Consumed (Haven), an episode of Haven Consumed (Law Order: Criminal Intent), an episode of Law Order: Criminal Intent See also Consumer, a user of… …   Wikipedia

  • consumed — adj. 1. completely used up. Syn: used up(prenominal), used up(predicate). [WordNet 1.5] 2. eaten or drunk up. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • consumed — index irredeemable Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • consumed — [[t]kənsju͟ːmd, AM su͟ːmd[/t]] ADJ GRADED: v link ADJ with/by n If you are consumed with a feeling or idea, it affects you very strongly indeed. [LITERARY] They are consumed with envy and jealousy at what has happened to their sister. Syn: eaten… …   English dictionary

  • Consumed — Consume Con*sume (k[o^]n*s[=u]m ), v. t. [imp. & p. p. {Consumed} (k[o^]n*s[=u]md ); p. pr. & vb. n. {Consuming}.] [L. consumere to take wholly or completely, to consume; con + sumere to take; sub + emere to buy. See {Redeem}.] To destroy, as by… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • consumed — eaten eaten adj. ingested through the mouth. Contrasted with {uneaten}. [Narrower terms: {consumed}; {devoured, eaten up(predicate)}] [WordNet 1.5 +PJC] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • consumed — adjective Full of, exuding (also figuratively). She was consumed with hatred …   Wiktionary

  • consumed — Synonyms and related words: Sanforized, abated, ablated, adust, ashen, ashy, attenuated, bated, belittled, blistered, burned, burnt, burnt up, burnt up, by the board, consumed by fire, contracted, corky, curtailed, decreased, deflated, depleted,… …   Moby Thesaurus

  • consumed — un·consumed; …   English syllables

  • Consumed by Your Poison — Studio album by Despised Icon Released October 2, 2002 (2002 10 02) …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»