-
41 pervello
I.Lit.:B. II.nates,
Plaut. Pers. 5, 2, 66:aurem,
Phaedr. 5, 5, 32; also, prov., aurem, to pull one's ear, i. e. to remind one of a thing, Sen. Ben. 5, 7, 5; Val. Max. 1, 5, 8; Sen. Ep. 94, 55; id. Ben. 4, 36, 1; 5, 7, 6.—Trop.A. 2. B. -
42 sollicito
sollĭcĭto ( sōlĭ-), āvi, ātum, 1, v. a. [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move; to distress, harass, make uneasy, vex, solicit, tempt, seduce, attract, induce.I.Lit., to stir, put in lively motion, move violently, disturb, shake, exercise ( poet. and in post-Aug. prose).A.Histri tela manu jacientes sollicitabant, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 438 Vahl.): myropolas omnes sollicito;B.ubicumque unguentum est, ungor,
keep them busy, Plaut. Cas. 2, 3, 10:nec fas esse, quod sit fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis.. ex sedibus,
Lucr. 5, 162:pinnisque repente sollicitant divum nocturno tempore lucos,
id. 4, 1008; 2, 965: teneram ferro sollicitavit humum, stirred, i. e. by the plough, Tib. 1, 7, 30; so,tellurem,
Verg. G. 2, 418:herbae, Quas tellus, nullo sollicitante (i. e. eam) dabat,
Ov. F. 4, 396:remis freta,
Verg. G. 2, 503:spicula dextrā,
id. A. 12, 404:totum tremoribus orbem,
Ov. M. 6, 699:stamina docto Pollice, pregn.,
excite by handling, id. ib. 11, 169 (v. II. B. 1. infra):stomachum vomitu, alvum purgatione,
to move, Cels. 1 praef. fin.: mox, velut aurā sollicitante, provecti longius, as if a breeze were moving us on, Quint. 12, prooem. 2:hic (spiritus naturae), quamdiu non... pellitur, jacet innoxius... ubi illum extrinsecus superveniens causa sollicitat, compellitque et in artum agit, etc.,
stirs up, Sen. Q. N. 6, 18, 2:sollicitavit aquas remis,
Claud. Rapt. Pros. 1, 2:lucus, qui primus anhelis sollicitatur equis,
id. Idyll. 1, 3:seu remige Medo sollicitatur Athos,
id. Ruf. 1, 336:Maenalias feras,
to hunt, Ov. Am. 1, 7, 14:ne salebris sollicitentur apes,
Col. 9, 8, 3.—Of a river:cum Danubius non jam radices nec media montium stringit, sed juga ipsa sollicitat,
Sen. Q. N. 3, 27, 9.—In mal. part., Ov. Am. 3, 7, 74; Mart. 11, 22, 4; 11, 46, 4; Petr. 20, 2.—To produce by stirring, excite, cause to come forth, to arouse, draw out (rare): radices in ipsā arbore sollicitando, by starting roots from the tree (cf. the context), Plin. 17, 13, 21, § 98; cf.:II.sollicitatur id in nobis quod diximus ante semen,
Lucr. 4, 1037.—Trop., = sollicitum facere.A. 1.Of the body (very rare and poet.):2.mala copia Aegrum sollicitat stomachum,
distresses, Hor. S. 2, 2, 43. —Of the mind; constr. with acc. of person, with animum, etc.(α).To fill with apprehension, cause fear, suspense of the mind, and anxiety for the future; and pass., = sollicitum esse, to be distressed, to torment one's self:(β).nunc ibo ut visam, estne id aurum ut condidi, quod me sollicitat miserum plurimis modis,
Plaut. Aul. 1, 1, 26: certo scio, non ut Flamininum sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1:jamdudum equidem sentio, suspicio quae te sollicitet,
Plaut. Bacch. 4, 7, 50:sicine me atque illam operā tuā nunc miseros sollicitarier?
Ter. And. 4, 2, 6: egon' id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? id. Eun. 1, 2, 82; so id. Heaut. 2, 3, 10:aut quid sit id quod sollicitere ad hunc modum?
id. Hec. 4, 4, 54:me autem jam et mare istuc et terra sollicitat,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1:an dubitas quin ea me cura (pro genero et filio) vehementissime sollicitet?
id. Fam. 2, 16, 5:multa sunt quae me sollicitant anguntque,
id. Att. 1, 18, 1:ne cujus metu sollicitaret animos sociorum,
Liv. 45, 28 med.:cum Scipionem exspectatio successoris sollicitaret,
id. 30, 36 fin.:desiderantem quod satis est neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc.,
Hor. C. 3, 1, 26; cf. Mart. 7, 54, 2.—With de:de posteris nostris et de illā immortalitate rei publicae sollicitor, quae, etc.,
Cic. Rep. 3, 29, 41.— Hence, like verbs of fearing, with ne, that ( lest):et Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, Aut uspiam ceciderit, etc.,
Ter. Ad. 1, 1, 11:sollicitari se simulans, ne in ejus perniciem conspirarent,
Amm. 14, 7, 9.—Also with quod, like verbs of emotion:me illa cura sollicitat angitque vehementer, quod... nihil a te, nihil ex istis locis... affluxit,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1.—More rarely, to grieve, afflict, make wretched:(γ).istuc facinus quod tuom sollicitat animum, id ego feci,
Plaut. Aul. 4, 10, 8:sed erile scelus me sollicitat,
id. Rud. 1, 3, 19: cur meam senectutem hujus sollicito amentiā? why do I make my old age miserable by, etc., Ter. And. 5, 3, 16:haec cura (ob miserum statum rei publicae) sollicitat et hunc meum socium,
Cic. Brut. 97, 331.—With subject-clause:nihil me magis sollicitat quam... non me ridere tecum,
Cic. Fam. 2, 12, 1.—To disturb the rest or repose of a person or community, to trouble, harass, = perturbare:B.quid me quaeris? quid laboras? quid hunc sollicitas?
Plaut. Ep. 5, 2, 15; so,quae roget, ne se sollicitare velis,
Ov. A. A. 1, 484:temeritas et libido et ignavia semper animum excruciant, et semper sollicitant,
Cic. Fin. 1, 16, 50:anxitudo, prona ad luctum et maerens, semperque ipsa se sollicitans,
id. Rep. Fragm. 2, 41, 68:quoniam rebellando saepius nos sollicitant,
Liv. 8, 13, 13:finitimi populi, qui castra, non urbem positam in medio ad sollicitandam omnium pacem crediderant,
to disturb the peace, id. 1, 21, 2:unde neque ille sollicitare quietae civitatis statum possit,
id. 21, 10, 12; so,pacem,
id. 34, 16 fin.:ira Jovis sollicitati prava religione,
id. 1, 31, 8:ea cura quietos (deos) sollicitat,
Verg. A. 4, 380:alium ambitio numquam quieta sollicitat,
Sen. Cons. Polyb. 4 (23), 2:eum non metus sollicitabit,
id. ib. 9 (28), 4: (voluptas) licet alia ex aliis admoveat, quibus totos partesque nostri sollicitet, id. Vit. Beat. 5, 4:et magnum bello sollicitare Jovem,
Ov. F. 5, 40:sollicitatque feros non aequis viribus hostes,
Luc. 4, 665:ut me nutricibus, me aviae educanti, me omnibus qui sollicitare illas aetates solent, praeferret,
Quint. 6, prooem. § 8: sollicitare manes, to disturb the dead by mentioning their names:parce, precor, manes sollicitare meos,
Ov. Tr. 3, 11, 32; cf.:cur ad mentionem defunctorum testamur, memoriam eorum a nobis non sollicitari?
Plin. 28, 2, 5, § 23.—Hence, pregn.:sollicito manes,
I disturb the dead, Ov. M. 6, 699:sollicitare umbras = ciere, citare, in necromancy,
Manil. 1, 93.—Without the idea of distress or uneasiness.1.To stir, rouse, excite, incite ( poet. and in post-Aug. prose):2.unicus est de quo sollicitamur honor,
Ov. F. 6, 10, 76:sollicitatque deas,
id. M. 4, 473:vanis maritum sollicitat precibus,
id. ib. 9, 683:quoque Musarum studium a nocte silenti Sollicitare solet, Claud. VI. Cons. Hon. praef. 12: cupidinem lentum sollicitas,
Hor. C. 4, 13, 6:labris quae poterant ipsum sollicitare Jovem,
Mart. 66, 16:me nova sollicitat, me tangit serior aetas,
Ov. Am. 2, 4, 45:deinde (luxuria) frugalitatem professos sollicitat,
Sen. Ep. 56, 10.—Hence,To attract, to tempt, to invite ( poet. and in post-Aug. prose):III.si quis dotatam uxorem habet, eum hominem sollicitat sopor,
Plaut. Most. 3, 2, 15 Lorenz:nullum sollicitant haec, Flacce, toreumata canem,
Mart. 12, 74, 5:cum, mira specie, feminarum sollicitaret oculos,
Val. Max. 4, 5, 1 ext.:non deest forma quae sollicitet oculos,
Sen. Ep. 88, 7:in his (praediis venalibus) me multa sollicitant,
Plin. Ep. 3, 19, 1:quibuscum delinimentis potest animos omnium sollicitat,
Just. 21, 1, 5:omni studio sollicitatum spe regni,
id. 8, 3, 8:in Graeciam Philippus cum venisset, sollicitatus paucarum civitatum direptione (i. e. spe diripiendi),
id. 9, 1:sollicitati praeda,
id. 23, 1, 10; 2, 13 fin.:te plaga lucida caeli... sollicitet,
Stat. Th. 1, 27:magno praemio sollicitatus,
bribed, Front. Strat. 3, 6, 4.—So, to attract the attention, occupy the mind:ut vix umquam ita sollicitari partibus earum debeamus ut non et summae meminerimus,
Quint. 11, 3, 151.—Transf., to incite one to do something.A. 1.Absol.:2.servum sollicitare verbis, spe promissisque corrumpere, contra dominum armare,
Cic. Deiot. 11, 30:non sollicitabit rursus agrarios?
id. Phil. 7, 6, 18:sollicitant homines imperitos Saxo et Cafo,
id. ib. 10, 10, 22: necare eandem voluit: quaesivit venenum;sollicitavit quos potuit,
id. Cael. 13, 31:Milo... quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat,
Caes. B. C. 3, 22: quos ingenti pecuniae spe sollicitaverant vestri (sc. to murder Philip), Curt. 4, 1, 12:ipsam ingentibus sollicitare datis,
Ov. M. 6, 463:pretio sperare sollicitari animos egentium,
Cic. Cat. 4, 8, 17; Liv. 2, 42, 6; Nep. Paus. 3, 6.—So esp. milit. t. t.,= temptare (freq. in the historians), to strive to win over, tempt, instigate, incite to defection, attack, etc.:ad sollicitandas civitates,
Caes. B. G. 7, 63:Germanos Transrhenanos sollicitare dicebantur,
id. ib. 5, 2; so id. B. C. 3, 21; id. B. G. 5, 55; 6, 2; 7, 53;7, 54: servitia urbana sollicitare,
Sall. C. 24 fin.:nobilissimos Hispanos in Italiam ad sollicitandos populares... miserunt,
Liv. 24, 49, 8:vicinos populos haud ambigue sollicitari,
id. 8, 23, 2:ad continendas urbes, quas illinc Eumenes, hinc Romani sollicitabant,
id. 37, 8, 5:num sollicitati animi sociorum ab rege Perseo essent,
id. 42, 19 fin.:omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere,
id. 42, 26 fin.; so,diu,
id. 31, 5, 8; 40, 57, 2; 41, 23, 7;45, 35, 8: interim qui Persas sollicitarent mittuntur,
Curt. 5, 10, 9; Suet. Oth. 5; id. Ner. 13; id. Tit. 9; Nep. Paus. 3, 6.—With ad and acc.:3.in servis ad hospitem necandum sollicitatis,
Cic. Cael. 21, 51:servum ad venenum dandum,
id. Clu. 16, 47:opifices et servitia ad Lentulum eripiendum,
Sall. C. 50, 1:qui ultro ad transeundum hostes vocabant sollicitabantque,
Liv. 25, 15, 5.—After in:cum milites ad proditionem, amicos ad perniciem meam pecunia sollicitet,
Curt. 4, 11, 1.—With ut: civitates sollicitant [p. 1722] ut in libertate permanere vellent, Caes. B. G. 3, 8:4.se sollicitatum esse ut regnare vellet,
Cic. Fam. 15, 2, 6:missis ad accolas Histri, ut in Italiam irrumperent sollicitandos, Liv 39, 35: Darei litterae quibus Graeci milites sollicitabantur ut regem interficerent,
Curt. 4, 10, 16.—With gen., gerund., and causa:5.comperi legatos Allobrogum tumultus Gallici excitandi causa a P. Lentulo esse sollicitatos,
Cic. Cat. 3, 2, 4.—With in and acc. (post-class.;6.the prevailing constr. in Just.): amicum in adulterium uxoris sollicitatum,
Just. 1, 7, 18:Alexander in Italiam sollicitatus,
urgently invited, id. 12, 2, 1:Iones sollicitare in partes suas statuit,
id. 2, 12, 1:qui Peloponnenses in societatem armorum sollicitaret,
id. 13, 5; so id. 13, 5, 10; 32, 4, 1; 29, 4, 5. —With acc. of abstract objects ( poet.):B.nuptae sollicitare fidem (= nuptam sollicitare ad fidem violandam),
to make attempts against, Ov. H. 16 (17), 4; cf. id. Am. 3, 1, 50; id. M. 6, 463; 7, 721; id. P. 3, 3, 50.—In gen., without implying an evil purpose, to induce, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move ( poet. and in postAug. prose):antequam est ad hoc opus (historiam scribendi) sollicitatus,
induced to undertake this work, Quint. 10, 1, 74:quae Hecubae maritum posset ad Hectoreos sollicitare rogos,
Mart. 6, 7, 4:cum, sollicitatus ex urbe Roma (a Mithridate), praecepta pro se mitteret,
Plin. 25, 2, 3, § 6:sollicitandi (parentes) ad hunc laborem erant,
it was necessary to give inducements to the parents to undertake this labor, Sen. Ben. 3, 11, 1:cum juventutem ad imitationem sui sollicitaret,
id. Cons. Helv. 10, 10:alios Orientis regis ut idem postularent sollicitare temptavit,
Suet. Dom. 2:juvenum... corpora nunc pretio, nunc ille hortantibus ardens sollicitat dictis,
Stat. Th. 2, 485:sollicitat tunc ampla viros ad praemia cursu celeres,
id. ib. 6, 550:ut per praecones susceptores sollicitarent,
Just. 8, 3, 8:Alexander in Italiam a Tarentinis sollicitatus,
id. 12, 2, 1:avaritia sollicitatus (= permotus),
id. 32, 2, 1:sollicitatoque juvene ad colloquium,
allured him to the conference, id. 38, 1, 9:hoc maxime sollicitatus ad amicitiam,
Plin. 6, 22, 24, § 85:serpentes sollicitant ad se avis,
id. 8, 23, 35, § 85:hyaena ad sollicitandos canes,
id. 8, 30, 44, § 106:velut vacua possessione sollicitatus,
Just. 31, 3, 2:remansit in caelibatu, neque sollicitari ulla condicione amplius potuit (i. e. ad uxorem ducendam),
Suet. Galb. 5:quod me, tamquam tirunculum, sollicitavit ad emendum (signum),
Plin. Ep. 3, 6, 4:ut ex copia studiosorum circumspicias praeceptores quos sollicitare possimus (sc. ut huc veniant),
id. 4, 13, 11.—With inf. ( poet.):finemque expromere rerum sollicitat superos,
urgently implores to disclose the issue, Luc. 5, 69:cum rapiant mala facta bonos... sollicitor nullos esse putare deos,
Ov. Am. 3, 8, 36; cf.:sollicitat spatium decurrere amoris,
Lucr. 4, 1196.—With ne:maritum sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arte,
Ov. M. 9, 683. -
43 stimulo
stĭmŭlo, āvi, ātum, 1, v. a. [id.], to prick with a goad, to prick or goad on, to urge on (syn. pungo).I.Lit. (post-Aug. and rare):II.quadrijugos flagello,
Sil. 4, 439:equos calcaribus,
Val. Max. 3, 2, 9; for which, poet. transf.:turbatos currus,
Luc. 7, 570; Sil. 16, 367:aries stimulatus,
Col. 7, 3, 5.—Trop., to goad, torment, vex, trouble, disquiet, disturb (class. and freq.;B.syn. agito): jactor, crucior, agitor, stimulor, vorsor in amoris rota miser,
Plaut. Cist. 2, 1, 4:hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis, postulat,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:larvae stimulant virum,
Plaut. Capt. 3, 4, 66:te conscientiae stimulant maleficiorum tuorum,
Cic. Par. 2, 18:me nunc et congressus hujus (Caesaris) stimulat,
id. Att. 9, 15, 2:me haec solitudo minus stimulat quam ista celebritas,
id. ib. 12, 13, 1:consulem cura de minore filio stimulabat,
Liv. 44, 44:stimulatus furenti rabie,
Cat. 63, 4:curis animum stimulantibus,
Claud. in Ruf. 2, 326.—In gen., to rouse up, set in motion; to spur on, incite, stimulate to any action (syn. cieo, excio).(α).With simple acc.:(β).Phrygio stimulat numero cava tibia mentes,
Lucr. 2, 620:aliquem,
Liv. 3, 68, 10:avita gloria animum stimulabat,
id. 1, 22, 2:irā stimulante animos,
id. 1, 12, 1; 30, 11:cupido animum stimulabat,
Curt. 4, 7, 8; 6, 5, 19:stimulata pellicis irā,
Ov. M. 4, 235.—With inanim. objects:jurgia praecipue vino stimulata,
Ov. A. A. 1, 591:Persicorum sucus sitim stimulat,
Plin. 23, 7, 67, § 132; so,venerem,
id. 20, 5, 15, § 32; cf.conceptus,
id. 2, 8, 6, § 38:fugam hostium,
id. 9, 8, 9, § 32:iras functas,
to revive, arouse, Stat. Th. 12, 437. —With ad:(γ).ad alicujus salutem defendendam stimulari atque excitari,
Cic. Planc. 28, 69:ad perturbandam rempublicam,
Sall. C. 18, 4:ad arma,
Liv. 1, 23, 7:ad iram,
Tac. H. 2, 44.—With in:(δ).injuriae dolor in Tarquinium eos stimulabat,
Liv. 1, 40, 4:animos eorum irā in hostes stimulando,
id. 21, 11, 3; cf.in a mixed construction: ad iram saepius quam in formidinem stimulabantur,
Tac. H. 2, 44 fin. —With ut or ne:(ε).vetus nostra simultas antea stimulabat me, ut caverem, etc.,
Cic. Fam. 3, 12, 4:rubore stimulabantur, ne clientulorum loco numerarentur,
Tac. Or. 37; Curt. 7, 7, 26.—Poet., with inf.:(ζ).festinare fugam... iterum stimulat,
Verg. A. 4, 576:stimulante metu fati praenoscere cursus,
Luc. 6, 423:juvencos jactare accensis stimulavi cornibus ignes,
Sil. 12, 504.—Absol.:stimulante fame,
Ov. Tr. 1, 6, 9:stimulante conscientiā,
Curt. 5, 11, 7:metu stimulante,
id. 7, 7, 26. -
44 suscito
I.In gen. (only poet.):II.terga (i. e. humum),
to throw up, cast up, Verg. G. 1, 97:undas (Nilus),
Luc. 10, 225:aura lintea Suscitat,
swells, fills, Ov. H. 5, 54:aures,
to erect, prick up, Val. Fl. 2, 125:vulturium a cano capite,
to scare away, Cat. 68, 124:pulverem pede,
Val. Max. 9, 3, ext. 3.—In partic.A.To build, erect (ante- and postclass.):B.delubra deum,
Lucr. 5, 1166:basilicas et forum in tantam altitudinem, ut, etc.,
Eum. Pan. ad Const. 22 med. —Of persons sleeping, at rest, or quiet; of things at rest, etc., to stir up, rouse up, arouse, awaken; to set in motion, encourage, incite (the predom. signif. of the word;b.syn. expergefacio): aliquem e somno,
Cic. Tusc. 4, 19, 44:aliquem e molli quiete,
Cat. 80, 4:quae me somno suscitet,
Plaut. Mil. 3, 1, 96:hic deposuit caput et dormit: suscita,
id. Most. 2, 1, 35:se ad suom officium,
id. Rud. 4, 2, 17:in arma viros,
Verg. A. 9, 463; 2, 618:te ab tuis subselliis contra te testem suscitabo,
Cic. Rosc. Com. 13, 37:tacentem musam,
Hor. C. 2, 10, 19:oscinem corvum prece suscitabo Solis ab ortu,
will invoke, id. ib. 3, 27, 11:ut te (aegrotum) Suscitet,
would restore, revive, id. S. 1, 1, 83:mortuos,
to awaken, resuscitate, Aug. Serm. Verb. Dom. 44, 2; 44, 1; 44, 3 sq.:Cupido Suscitat affixam maestis Aeetida curis,
Val. Fl. 8, 233:Vesbius attonitas acer cum suscitat urbes,
startles, id. 3, 209:si te suscitat Oceanus,
Mart. 6, 9, 2:quā te suscitat,
id. 3, 95, 10; 5, 36, 5:suscitatus,
raised from the dead, Aug. Serm. Verb. Dom. 44.—Of things concr. or abstr.:cinerem et sopitos suscitat ignes,
stirs up, rekindles, Verg. A. 5, 743:ignes hesternos,
Ov. M. 8, 642; cf.:exstinctos ignes (i. e. amoris),
id. A. A. 3, 597:crepitum,
to raise, excite, Prop. 2, 4, 14:clamores,
Phaedr. 5, 5, 28: fictas sententias, to bring forth, produce, invent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 40, 88 (Trag. v. 447 Vahl.): bellum civile, Brut. et Cass. ap. Cic. Fam. 11, 3, 3:vim suscitat ira,
Verg. A. 5, 454:saevam caedem,
id. ib. 12, 498:sensus tuos,
Sen. Agam. 789:ne sopitam memoriam malorum oratio mea suscitet,
Nazar. Pan. ad Const. 8:ensis ad tympana,
Claud. in Eutr. 2, 281. -
45 vegeo
vĕgĕo, ēre, v. a. and n. [Sanscr. ugras, strong; Gr. hugiês, healthful; cf. vigeo, vigor; augeo, vigil].I.Act., to move, excite, quicken, arouse (ante-class.): aequora salsa veges ingentibu' ventis, Enn. ap. Non. 183, 3 (Com. v. 2, p. 153 Vahl.): cum magno strepitu Volcanum ventu' vegebat, id. ap. Fest. s. v. metonymia, p. 153 Müll. (Ann. v. 477 Vahl.): animos Venus veget voluptatibus, Pompon. ap. Non. 183, 2.—II. -
46 vegeto
vĕgĕto, āvi, ātum, 1, v. a. [vegetus], to arouse, enliven, quicken, animate, invigorate (post-class.): spiritus, qui animalia omnia vitali et fecundā ope vegetat, App. de Mundo, p. 61, 36; id. M. 11, p. 257; id. Ascl. 92, 37:structum Adam (anima),
Prud. Ham. 448; id. Cath. 10, 7:anima carnem vegetat,
Vulg. Gen. 9, 15:gaudia non illum vegetent,
Aus. Ep. 25, 64:memoriae vegetandae gratia,
Gell. 17, 2, 1. -
47 vellico
I.Lit.:B.cornix vulturios vellicat,
Plaut. Most. 3, 2, 148:puer, quid fieret, interrogatus, a paedagogo se vellicari respondit,
Quint. 6, 1, 41:saetas,
Nemes. Ecl. 3, 32:vellicata blande auricula suscitavit,
Paul. Nol. Ep. 36, 3.—Transf., of bees:II.nullius opus,
to suck, Varr. R. R. 3, 16, 7.—Trop.A.To wake up, arouse by twitching:B.excitandus e somno et vellicandus est animus admonendusque,
Sen. Ep. 20, 11; 63, 1.—To pluck or twitch in speaking, i. e. to twit, taunt, carp, rail at (cf. rodo):contemplent, conspiciant omnes, nutent, nectent, sibilent, vellicent, vocent, etc.,
Plaut. Merc. 2, 3, 73:more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant, maledico dente carpunt,
Cic. Balb. 26, 57:quod vellicet absentem Demetrius,
Hor. S. 1, 10, 79; cf.:nullum est tam plenum beneficium, quod non vellicare malignitas possit,
belittle, Sen. Ben. 2, 28, 2:(puella) te vellicet,
Prop. 2, 5, 8; Gell. 4, 15, 1. -
48 voco
vŏco, āvi, ātum ( inf. vocarier, Plaut. Capt. 5, 4, 27), 1, v. a. and n. [Sanscr. vak-, to say; Gr. root Wep:, in epos, word; eipon, said], to call; to call upon, summon, invoke; to call together, convoke, etc. (cf.: appello, compello).I.Lit.A.In gen.: (patrem) blandā voce vocabam, Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 40 (Ann. v. 51 Vahl.):B.quis vocat? quis nominat me?
Plaut. Curc. 2, 3, 25: He. Vin' vocem huc ad te (patrem)? Ly. Voca, id. Capt. 2, 2, 110:Trebonius magnam jumentorum atque hominum multitudinem ex omni provinciā vocat,
Caes. B. C. 2, 1:Dumnorigem ad se vocat,
id. B. G. 1, 20:populum Romanum ad arma,
id. B. C. 1, 7:milites ad concilium classico ad tribunos,
Liv. 5, 47, 7:aliquem in contionem,
Cic. Ac. 2, 47, 144;for which, contionem,
Tac. A. 1, 29:concilium,
Verg. A. 10, 2; 6, 433; Ov. M. 1, 167:patribus vocatis,
Verg. A. 5, 758:ipse vocat pugnas,
id. ib. 7, 614:fertur haec moriens pueris dixisse vocatis,
Hor. S. 2, 3, 170.— With dat. (post-Aug. and rare):populumque ac senatum auxilio vocare,
Tac. A. 4, 67 fin.; 12, 45.— Absol.:in senatum vocare (sc. patres),
Liv. 23, 32, 3; 36, 21, 7.— Impers.:in contionem vocari placuit,
Liv. 24, 28, 1:cum in senatum vocari jussissent,
id. 2, 55, 10.— Poet.:tum cornix plenā pluviam vocat improba voce,
i. e. announces, Verg. G. 1, 388; so,ventos aurasque,
Lucr. 5, 1086:voce vocans Hecaten caeloque Ereboque potentem,
invoking, Verg. A. 6, 247:patrios Voce deos,
id. A. 4, 680; 12, 638; Tib. 2, 1, 83; Just. 38, 7, 8:ventis vocatis,
Verg. A. 3, 253:numina magna,
id. ib. 3, 264;12, 181: auxilio deos,
id. ib. 5, 686:divos in vota,
id. ib. 5, 234;7, 471: vos (deos) in verba,
as witnesses, Ov. F. 5, 527:quem vocet divum populus,
Hor. C. 1, 2, 25; cf. id. ib. 1, 14, 10; 1, 30, 2; 3, 22, 3; id. Epod. 5, 5:votis imbrem,
to call down, Verg. G. 1, 157.— Poet. with inf.:hic (Charon) levare functum Pauperem laboribus Vocatus atque non vocatus audit,
Hor. C. 2, 18, 40.—In partic.1.To cite, summon into court, before a magistrate (syn. cito):2.in jus vocas: sequitur,
Cic. Quint. 19, 61: tribuni etiam consulem in rostra vocari jusserunt, Varr. ap. Gell. 13, 12, 6.—To bid, invite one as a guest, to dinner, etc. (syn. invito): Pa. Solus cenabo domi? Ge. Non enim solus:3.me vocato,
Plaut. Stich. 4, 2, 20:si quis esum me vocat,
id. ib. 1, 3, 28:aliquem ad cenam,
Ter. And. 2, 6, 22; Cic. Att. 6, 3, 9:vulgo ad prandium,
id. Mur. 34, 72:domum suam istum non fere quisquam vocabat,
id. Rosc. Am. 18, 52:nos parasiti, quos numquam quisquam neque vocat neque invocat,
Plaut. Capt. 1, 1, 7:convivam,
id. As. 4, 1, 23:spatium apparandis nuptiis, vocandi, sacrificandi dabitur paululum,
Ter. Phorm. 4, 4, 21: Ge. Cenabis apud me. Ep. Vocata est opera nunc quidem, i. e. I have been already invited, I have an engagement, Plaut. Stich. 3, 2, 18; so,too, bene vocas! verum vocata res est,
id. Curc. 4, 4, 7: bene vocas;tum gratia'st,
id. Men. 2, 3, 36 Brix ad loc.—In gen., to call, invite, exhort, summon, urge, stimulate, etc.:b.quod me ad vitam vocas,
Cic. Att. 3, 7, 2:haec nisi vides expediri, quam in spem me vocas?
id. ib. 3, 15, 6: quarum rerum spe ad laudem me vocasti, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 7, 2.—Of inanimate or abstract subjects, to invite, call, summon, incite, arouse: quo cujusque cibus vocat atque invitat aventes, Lucr. 5, 524:4.lenis crepitans vocat Auster in altum,
Verg. A. 3, 70; cf.:quāque vo. cant fluctus,
Ov. R. Am. 532:Carthaginienses fessos nox imberque ad necessariam quietem vocabat,
Liv. 28, 15, 12:me ad studium (feriae),
Phaedr. 3, prol. 9:quocumque vocasset defectionis ab Romanis spes,
Liv. 24, 36, 9; cf.: arrogantiā offensas vo care, to provoke or excite hostility, Tac. H. 4, 80.— Pass.:cum ipso anni tempore ad gerendum bellum vocaretur,
Caes. B. G. 7, 32. — Poet., with inf.:sedare sitim fluvii fontesque vocabant,
Lucr. 5, 945.—To challenge:5.centuriones... nutu vocibusque hostes, si introire vellent, vocare coeperunt,
Caes. B. G. 5, 43:cum hinc Aetoli, haud dubie hostes, vocarent ad bellum,
Liv. 34, 43, 5:vocare hostem et vulnera mereri,
Tac. G. 14; Verg. G. 3, 194; 4, 76; id. A. 11, 375; 11, 442; Sil. 14, 199; Stat. Th. 6, 747; cf. Verg. A. 6, 172; 4, 223 Heyne ad loc.—To call by name, to name, denominate (freq. and class.; syn. nomino): certabant urbem Romam Remoramne vocarent, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48. 107 (Ann. v. 85 Vahl.): quem Graeci vocant Aërem, id. ap. Varr. L. L. 5, § 65 Müll. (Epicharm. v. 8 Vahl.):6.cum penes unum est omnium summa rerum, regen illum unum vocamus,
Cic. Rep. 1, 26, 42: comprehensio, quam katalêpsin illi vocant, id. Ac. 2, 6, 17:urbem ex Antiochi patris nomine Antiochiam vocavit,
Just. 15, 4, 8:ad Spelaeum, quod vocant, biduum moratus,
Liv. 45, 33, 8:me miserum vocares,
Hor. Ep. 1, 7, 92:non possidentem multa vocaveris Recte beatum,
id. C. 4, 9, 45.— With de, to call after, to name after:lapis, quem Magneta vocant patrio de nomine Graeci,
Lucr. 6, 908:patrioque vocant de nomine mensem,
Ov. F. 3, 77.— Pass.:ego vocor Lyconides,
Plaut. Aul. 4, 10, 49: De. Quī vocare? Ge. Geta, Ter. Ad. 5, 6, 3:jam lepidus vocor,
id. ib. 5, 7, 13; id. Eun. 2, 2, 33:a se visum esse in eo colle Romulum, qui nunc Quirinalis vocatur... se deum esse et Quirinum vocari,
Cic. Rep. 2, 10, 20:syllaba longa brevi subjecta vocatur iambus,
Hor. A. P. 251:patiens vocari Caesaris ultor,
id. C. 1, 2, 43:sive tu Lucina probas vocari,
id. C. S. 15.—With de, to be named for, etc.:Taurini vocantur de fluvio qui propter fuit,
Cat. Orig. 3, fr. 1:ludi, qui de nomine Augusti fastis additi, Augustales vocarentur,
Tac. A. 1, 15.—In eccl. Lat., to call to a knowledge of the gospel, Vulg. 1 Cor. 1, 2; id. Gal. 1, 6; id. 1 Thess. 2, 12.—II.Transf., to call, i. e. to bring, draw, put, set, place in some position or condition:ne me apud milites in invidiam voces,
Cic. Phil. 2, 24, 59:aliquem in odium aut invidiam,
id. Off. 1, 25, 86:cujusdam familia in suspitionem est vocata conjurationis,
id. Verr. 2, 5, 4, § 10:aliquem in luctum,
id. Att. 3, 7, 2:in partem (hereditatis) mulieres vocatae sunt,
succeeded to a share, id. Caecin. 4, 12; so,aliquem in partem curarum,
Tac. A. 1, 11:in portionem muneris,
Just. 5, 2, 9:me ad Democritum vocas,
to refer, Cic. Ac. 2, 18, 56.—With inanimate or abstract objects:ex eā die ad hanc diem quae fecisti, in judicium voco,
I call to account, Cic. Verr. 2, 1, 12, § 34; so,aliquid in judicium,
id. de Or. 1, 57, 241; id. Balb. 28, 64 al.:singula verba sub judicium,
Ov. P. 1, 5, 20:ad calculos vocare amicitiam,
Cic. Lael. 16, 58; Liv. 5, 4, 7; Plin. Pan. 38, 3:nulla fere potest res in dicendi disceptationem aut controversium vocari, quae, etc.,
Cic. de Or. 2, 72, 291:aliquid in dubium,
id. Inv. 2, 28, 84:templa deorum immortalium, tecta urbis, vitam omnium civium, Italiam denique totam ad exitium et vastitatem vocas,
bring to destruction, reduce to ruin, destroy, id. Cat. 1, 5, 12.
См. также в других словарях:
Arouse — A*rouse , v. t. [imp. & p. p. {Aroused}; p. pr. & vb. n. {Arousing}.] [Pref. a + rouse.] To excite to action from a state of rest; to stir, or put in motion or exertion; to rouse; to excite; as, to arouse one from sleep; to arouse the dormant… … The Collaborative International Dictionary of English
arouse — The relation of arouse to rouse is much like that of arise to rise, i.e. rouse is almost always preferred in the literal sense with a person or animal as object. Arouse is chiefly used to mean ‘to call into being’ with reference to feelings and… … Modern English usage
arouse — arouse; re·arouse; … English syllables
arouse — [ə rouz′] vt. aroused, arousing [ A 2, intens. + ROUSE1] 1. to awaken, as from sleep 2. to stir, as to action or strong feeling 3. to evoke (some action or feeling); excite [to arouse pity] … English World dictionary
arouse — index abet, agitate (activate), alert, bait (harass), discommode, disturb, elicit … Law dictionary
arouse desire — index motivate Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
arouse ire — index incense Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
arouse notice — index interest Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
arouse one's enthusiasm — index interest Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
arouse resentment — index incense, pique Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
arouse to action — index incite Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary