-
1 sollicito
sollĭcĭto ( sōlĭ-), āvi, ātum, 1, v. a. [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move; to distress, harass, make uneasy, vex, solicit, tempt, seduce, attract, induce.I.Lit., to stir, put in lively motion, move violently, disturb, shake, exercise ( poet. and in post-Aug. prose).A.Histri tela manu jacientes sollicitabant, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 438 Vahl.): myropolas omnes sollicito;B.ubicumque unguentum est, ungor,
keep them busy, Plaut. Cas. 2, 3, 10:nec fas esse, quod sit fundatum perpetuo aevo, sollicitare suis.. ex sedibus,
Lucr. 5, 162:pinnisque repente sollicitant divum nocturno tempore lucos,
id. 4, 1008; 2, 965: teneram ferro sollicitavit humum, stirred, i. e. by the plough, Tib. 1, 7, 30; so,tellurem,
Verg. G. 2, 418:herbae, Quas tellus, nullo sollicitante (i. e. eam) dabat,
Ov. F. 4, 396:remis freta,
Verg. G. 2, 503:spicula dextrā,
id. A. 12, 404:totum tremoribus orbem,
Ov. M. 6, 699:stamina docto Pollice, pregn.,
excite by handling, id. ib. 11, 169 (v. II. B. 1. infra):stomachum vomitu, alvum purgatione,
to move, Cels. 1 praef. fin.: mox, velut aurā sollicitante, provecti longius, as if a breeze were moving us on, Quint. 12, prooem. 2:hic (spiritus naturae), quamdiu non... pellitur, jacet innoxius... ubi illum extrinsecus superveniens causa sollicitat, compellitque et in artum agit, etc.,
stirs up, Sen. Q. N. 6, 18, 2:sollicitavit aquas remis,
Claud. Rapt. Pros. 1, 2:lucus, qui primus anhelis sollicitatur equis,
id. Idyll. 1, 3:seu remige Medo sollicitatur Athos,
id. Ruf. 1, 336:Maenalias feras,
to hunt, Ov. Am. 1, 7, 14:ne salebris sollicitentur apes,
Col. 9, 8, 3.—Of a river:cum Danubius non jam radices nec media montium stringit, sed juga ipsa sollicitat,
Sen. Q. N. 3, 27, 9.—In mal. part., Ov. Am. 3, 7, 74; Mart. 11, 22, 4; 11, 46, 4; Petr. 20, 2.—To produce by stirring, excite, cause to come forth, to arouse, draw out (rare): radices in ipsā arbore sollicitando, by starting roots from the tree (cf. the context), Plin. 17, 13, 21, § 98; cf.:II.sollicitatur id in nobis quod diximus ante semen,
Lucr. 4, 1037.—Trop., = sollicitum facere.A. 1.Of the body (very rare and poet.):2.mala copia Aegrum sollicitat stomachum,
distresses, Hor. S. 2, 2, 43. —Of the mind; constr. with acc. of person, with animum, etc.(α).To fill with apprehension, cause fear, suspense of the mind, and anxiety for the future; and pass., = sollicitum esse, to be distressed, to torment one's self:(β).nunc ibo ut visam, estne id aurum ut condidi, quod me sollicitat miserum plurimis modis,
Plaut. Aul. 1, 1, 26: certo scio, non ut Flamininum sollicitari te, Tite, sic noctesque diesque, Enn. ap. Cic. Sen. 1, 1:jamdudum equidem sentio, suspicio quae te sollicitet,
Plaut. Bacch. 4, 7, 50:sicine me atque illam operā tuā nunc miseros sollicitarier?
Ter. And. 4, 2, 6: egon' id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? id. Eun. 1, 2, 82; so id. Heaut. 2, 3, 10:aut quid sit id quod sollicitere ad hunc modum?
id. Hec. 4, 4, 54:me autem jam et mare istuc et terra sollicitat,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1:an dubitas quin ea me cura (pro genero et filio) vehementissime sollicitet?
id. Fam. 2, 16, 5:multa sunt quae me sollicitant anguntque,
id. Att. 1, 18, 1:ne cujus metu sollicitaret animos sociorum,
Liv. 45, 28 med.:cum Scipionem exspectatio successoris sollicitaret,
id. 30, 36 fin.:desiderantem quod satis est neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc.,
Hor. C. 3, 1, 26; cf. Mart. 7, 54, 2.—With de:de posteris nostris et de illā immortalitate rei publicae sollicitor, quae, etc.,
Cic. Rep. 3, 29, 41.— Hence, like verbs of fearing, with ne, that ( lest):et Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, Aut uspiam ceciderit, etc.,
Ter. Ad. 1, 1, 11:sollicitari se simulans, ne in ejus perniciem conspirarent,
Amm. 14, 7, 9.—Also with quod, like verbs of emotion:me illa cura sollicitat angitque vehementer, quod... nihil a te, nihil ex istis locis... affluxit,
Cic. Q. Fr. 3, 3, 1.—More rarely, to grieve, afflict, make wretched:(γ).istuc facinus quod tuom sollicitat animum, id ego feci,
Plaut. Aul. 4, 10, 8:sed erile scelus me sollicitat,
id. Rud. 1, 3, 19: cur meam senectutem hujus sollicito amentiā? why do I make my old age miserable by, etc., Ter. And. 5, 3, 16:haec cura (ob miserum statum rei publicae) sollicitat et hunc meum socium,
Cic. Brut. 97, 331.—With subject-clause:nihil me magis sollicitat quam... non me ridere tecum,
Cic. Fam. 2, 12, 1.—To disturb the rest or repose of a person or community, to trouble, harass, = perturbare:B.quid me quaeris? quid laboras? quid hunc sollicitas?
Plaut. Ep. 5, 2, 15; so,quae roget, ne se sollicitare velis,
Ov. A. A. 1, 484:temeritas et libido et ignavia semper animum excruciant, et semper sollicitant,
Cic. Fin. 1, 16, 50:anxitudo, prona ad luctum et maerens, semperque ipsa se sollicitans,
id. Rep. Fragm. 2, 41, 68:quoniam rebellando saepius nos sollicitant,
Liv. 8, 13, 13:finitimi populi, qui castra, non urbem positam in medio ad sollicitandam omnium pacem crediderant,
to disturb the peace, id. 1, 21, 2:unde neque ille sollicitare quietae civitatis statum possit,
id. 21, 10, 12; so,pacem,
id. 34, 16 fin.:ira Jovis sollicitati prava religione,
id. 1, 31, 8:ea cura quietos (deos) sollicitat,
Verg. A. 4, 380:alium ambitio numquam quieta sollicitat,
Sen. Cons. Polyb. 4 (23), 2:eum non metus sollicitabit,
id. ib. 9 (28), 4: (voluptas) licet alia ex aliis admoveat, quibus totos partesque nostri sollicitet, id. Vit. Beat. 5, 4:et magnum bello sollicitare Jovem,
Ov. F. 5, 40:sollicitatque feros non aequis viribus hostes,
Luc. 4, 665:ut me nutricibus, me aviae educanti, me omnibus qui sollicitare illas aetates solent, praeferret,
Quint. 6, prooem. § 8: sollicitare manes, to disturb the dead by mentioning their names:parce, precor, manes sollicitare meos,
Ov. Tr. 3, 11, 32; cf.:cur ad mentionem defunctorum testamur, memoriam eorum a nobis non sollicitari?
Plin. 28, 2, 5, § 23.—Hence, pregn.:sollicito manes,
I disturb the dead, Ov. M. 6, 699:sollicitare umbras = ciere, citare, in necromancy,
Manil. 1, 93.—Without the idea of distress or uneasiness.1.To stir, rouse, excite, incite ( poet. and in post-Aug. prose):2.unicus est de quo sollicitamur honor,
Ov. F. 6, 10, 76:sollicitatque deas,
id. M. 4, 473:vanis maritum sollicitat precibus,
id. ib. 9, 683:quoque Musarum studium a nocte silenti Sollicitare solet, Claud. VI. Cons. Hon. praef. 12: cupidinem lentum sollicitas,
Hor. C. 4, 13, 6:labris quae poterant ipsum sollicitare Jovem,
Mart. 66, 16:me nova sollicitat, me tangit serior aetas,
Ov. Am. 2, 4, 45:deinde (luxuria) frugalitatem professos sollicitat,
Sen. Ep. 56, 10.—Hence,To attract, to tempt, to invite ( poet. and in post-Aug. prose):III.si quis dotatam uxorem habet, eum hominem sollicitat sopor,
Plaut. Most. 3, 2, 15 Lorenz:nullum sollicitant haec, Flacce, toreumata canem,
Mart. 12, 74, 5:cum, mira specie, feminarum sollicitaret oculos,
Val. Max. 4, 5, 1 ext.:non deest forma quae sollicitet oculos,
Sen. Ep. 88, 7:in his (praediis venalibus) me multa sollicitant,
Plin. Ep. 3, 19, 1:quibuscum delinimentis potest animos omnium sollicitat,
Just. 21, 1, 5:omni studio sollicitatum spe regni,
id. 8, 3, 8:in Graeciam Philippus cum venisset, sollicitatus paucarum civitatum direptione (i. e. spe diripiendi),
id. 9, 1:sollicitati praeda,
id. 23, 1, 10; 2, 13 fin.:te plaga lucida caeli... sollicitet,
Stat. Th. 1, 27:magno praemio sollicitatus,
bribed, Front. Strat. 3, 6, 4.—So, to attract the attention, occupy the mind:ut vix umquam ita sollicitari partibus earum debeamus ut non et summae meminerimus,
Quint. 11, 3, 151.—Transf., to incite one to do something.A. 1.Absol.:2.servum sollicitare verbis, spe promissisque corrumpere, contra dominum armare,
Cic. Deiot. 11, 30:non sollicitabit rursus agrarios?
id. Phil. 7, 6, 18:sollicitant homines imperitos Saxo et Cafo,
id. ib. 10, 10, 22: necare eandem voluit: quaesivit venenum;sollicitavit quos potuit,
id. Cael. 13, 31:Milo... quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat,
Caes. B. C. 3, 22: quos ingenti pecuniae spe sollicitaverant vestri (sc. to murder Philip), Curt. 4, 1, 12:ipsam ingentibus sollicitare datis,
Ov. M. 6, 463:pretio sperare sollicitari animos egentium,
Cic. Cat. 4, 8, 17; Liv. 2, 42, 6; Nep. Paus. 3, 6.—So esp. milit. t. t.,= temptare (freq. in the historians), to strive to win over, tempt, instigate, incite to defection, attack, etc.:ad sollicitandas civitates,
Caes. B. G. 7, 63:Germanos Transrhenanos sollicitare dicebantur,
id. ib. 5, 2; so id. B. C. 3, 21; id. B. G. 5, 55; 6, 2; 7, 53;7, 54: servitia urbana sollicitare,
Sall. C. 24 fin.:nobilissimos Hispanos in Italiam ad sollicitandos populares... miserunt,
Liv. 24, 49, 8:vicinos populos haud ambigue sollicitari,
id. 8, 23, 2:ad continendas urbes, quas illinc Eumenes, hinc Romani sollicitabant,
id. 37, 8, 5:num sollicitati animi sociorum ab rege Perseo essent,
id. 42, 19 fin.:omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere,
id. 42, 26 fin.; so,diu,
id. 31, 5, 8; 40, 57, 2; 41, 23, 7;45, 35, 8: interim qui Persas sollicitarent mittuntur,
Curt. 5, 10, 9; Suet. Oth. 5; id. Ner. 13; id. Tit. 9; Nep. Paus. 3, 6.—With ad and acc.:3.in servis ad hospitem necandum sollicitatis,
Cic. Cael. 21, 51:servum ad venenum dandum,
id. Clu. 16, 47:opifices et servitia ad Lentulum eripiendum,
Sall. C. 50, 1:qui ultro ad transeundum hostes vocabant sollicitabantque,
Liv. 25, 15, 5.—After in:cum milites ad proditionem, amicos ad perniciem meam pecunia sollicitet,
Curt. 4, 11, 1.—With ut: civitates sollicitant [p. 1722] ut in libertate permanere vellent, Caes. B. G. 3, 8:4.se sollicitatum esse ut regnare vellet,
Cic. Fam. 15, 2, 6:missis ad accolas Histri, ut in Italiam irrumperent sollicitandos, Liv 39, 35: Darei litterae quibus Graeci milites sollicitabantur ut regem interficerent,
Curt. 4, 10, 16.—With gen., gerund., and causa:5.comperi legatos Allobrogum tumultus Gallici excitandi causa a P. Lentulo esse sollicitatos,
Cic. Cat. 3, 2, 4.—With in and acc. (post-class.;6.the prevailing constr. in Just.): amicum in adulterium uxoris sollicitatum,
Just. 1, 7, 18:Alexander in Italiam sollicitatus,
urgently invited, id. 12, 2, 1:Iones sollicitare in partes suas statuit,
id. 2, 12, 1:qui Peloponnenses in societatem armorum sollicitaret,
id. 13, 5; so id. 13, 5, 10; 32, 4, 1; 29, 4, 5. —With acc. of abstract objects ( poet.):B.nuptae sollicitare fidem (= nuptam sollicitare ad fidem violandam),
to make attempts against, Ov. H. 16 (17), 4; cf. id. Am. 3, 1, 50; id. M. 6, 463; 7, 721; id. P. 3, 3, 50.—In gen., without implying an evil purpose, to induce, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move ( poet. and in postAug. prose):antequam est ad hoc opus (historiam scribendi) sollicitatus,
induced to undertake this work, Quint. 10, 1, 74:quae Hecubae maritum posset ad Hectoreos sollicitare rogos,
Mart. 6, 7, 4:cum, sollicitatus ex urbe Roma (a Mithridate), praecepta pro se mitteret,
Plin. 25, 2, 3, § 6:sollicitandi (parentes) ad hunc laborem erant,
it was necessary to give inducements to the parents to undertake this labor, Sen. Ben. 3, 11, 1:cum juventutem ad imitationem sui sollicitaret,
id. Cons. Helv. 10, 10:alios Orientis regis ut idem postularent sollicitare temptavit,
Suet. Dom. 2:juvenum... corpora nunc pretio, nunc ille hortantibus ardens sollicitat dictis,
Stat. Th. 2, 485:sollicitat tunc ampla viros ad praemia cursu celeres,
id. ib. 6, 550:ut per praecones susceptores sollicitarent,
Just. 8, 3, 8:Alexander in Italiam a Tarentinis sollicitatus,
id. 12, 2, 1:avaritia sollicitatus (= permotus),
id. 32, 2, 1:sollicitatoque juvene ad colloquium,
allured him to the conference, id. 38, 1, 9:hoc maxime sollicitatus ad amicitiam,
Plin. 6, 22, 24, § 85:serpentes sollicitant ad se avis,
id. 8, 23, 35, § 85:hyaena ad sollicitandos canes,
id. 8, 30, 44, § 106:velut vacua possessione sollicitatus,
Just. 31, 3, 2:remansit in caelibatu, neque sollicitari ulla condicione amplius potuit (i. e. ad uxorem ducendam),
Suet. Galb. 5:quod me, tamquam tirunculum, sollicitavit ad emendum (signum),
Plin. Ep. 3, 6, 4:ut ex copia studiosorum circumspicias praeceptores quos sollicitare possimus (sc. ut huc veniant),
id. 4, 13, 11.—With inf. ( poet.):finemque expromere rerum sollicitat superos,
urgently implores to disclose the issue, Luc. 5, 69:cum rapiant mala facta bonos... sollicitor nullos esse putare deos,
Ov. Am. 3, 8, 36; cf.:sollicitat spatium decurrere amoris,
Lucr. 4, 1196.—With ne:maritum sollicitat precibus, ne spem sibi ponat in arte,
Ov. M. 9, 683. -
2 sollicitō (sōli-)
sollicitō (sōli-) āvī, ātus, āre [sollicitus], to disturb, stir, agitate, move, shake: tellurem, i. e. to plough, V.: remis freta, V.: stamina docto Pollice, strikes the strings, O.: Maenalias feras, hunt, O.: mala copia Aegrum sollicitat stomachum, distresses, H.: manes, disturb (of Boreas), O.—Fig., to disturb, disquiet, worry, trouble, harass: ne se sollicitare velis, O.: rebellando nos, L.: quietae civitatis statum, L.: ea cura quietos (deos) Sollicitat, V.: Parce, precor, manes sollicitare meos, O.— To fill with apprehension, make anxious, make uneasy, disturb, distress: Ego id timeo? Ph. Quid te ergo aliud sollicitat? T.: multa sunt quae me sollicitant anguntque: ne cuius metu sollicitaret animos sociorum, L.: Desiderantem, quod satis est, neque Tumultuosum sollicitat mare, Nec, etc., H.: de posteris nostris sollicitor: Quibus nunc sollicitor rebus! ne aut ille alserit, etc., in fear, lest, etc., T.: me illa cura sollicitat, quod, etc.— To grieve, afflict, make wretched, distress: Quor meam senectutem huius sollicito amentiā? make my old age miserable, T.: nihil me magis sollicitabat quam non me ridere tecum.— To stir, rouse, excite, incite, stimulate, solicit, urge, invite, exhort, move: Unicus est de quo sollicitamur honor, O.: Cupidinem Lentum sollicitas, H.: Cum rapiant mala fata bonos... Sollicitor nullos esse putare deos, O.: maritum precibus, ne, etc., O.—Esp., to incite, urge to evil, inveigle, seduce, stimulate, instigate, provoke, tempt, abet: rursus agrarios: quos ex aere alieno laborare arbitrabatur, sollicitabat, Cs.: ingentibus ipsam Sollicitare datis, O.: Sollicitati dulcedine agrariae legis animi, L.: ad sollicitandas civitates, to incite to revolt, Cs.: servitia urbana, S.: omnes sollicitatos legationibus Persei, sed egregie in fide permanere, L.: qui Persas sollicitarent mittuntur, Cu.: hos (Hilotas) spe libertatis, N.: nuptae sollicitare fidem, to attempt, O.: in servis ad hospitem necandum sollicitandis: se sollicitatum esse ut regnare vellet: legati tumultūs Gallici excitandi causā a P. Lentulo sollicitati. -
3 temptō (tentō)
temptō (tentō) āvī, ātus, āre, intens. [tendo], to handle, touch, feel: manibus pectora, O.: flumen vix pede: in tenebris caput, Ph.: invisos amictūs, V.: venam, to feel the pulse, O.— To make trial of, try, attempt, attack, assail: scalis et classe moenia, Cs.: quia Gallis ad temptanda ea (castra) defuit spes, L.: animi valentes morbo temptari possunt: auctumnus exercitum valetudine temptaverat, Cs.: morbo temptari acuto, H.: pedes, V.— To try, experiment upon, prove, test, attempt, essay: tempto te, quo animo accipias: regis prudentiam: pollice chordas, O.: iter per provinciam per vim, Cs.: negatā iter viā, H.: Thetim ratibus, V.: temptanda via est, V.: nullo modo animus incitari potest, qui modus a me non temptatus sit: rem frustra, Cs.: pacis spem, L.: crimina, H.: quid in eo genere possem: quae sit fortuna facillima, temptat, V.: si qua res esset cibo, something to eat, Ph.: temptarunt aequore tingui, O.: taurus irasci in cornua temptat, V.: litteras deferre, Cu.: ut ipse gereret sine rege rem p.: temptatum ab L. Sextio, ut rogationem ferret, etc., L.— To try, urge, incite, tempt, sound, tamper with: cum per Drusum saepe temptassem: utrum admonitus an temptatus an... pervenerit... nescio: cum ab proximis impetrare non possent, ulteriores temptant, Cs.: nequiquam temptati, ut desisterent, L.: animum precando, V.: fidem eius, an exercitum traditurus foret, Ta.— To disquiet, worry, excite, disturb, agitate, distress: nationes: in his rebus evertendis unius hominis senectus temptata est. -
4 conrumpo
conrumpere, conrupi, conruptus V TRANSspoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify -
5 corrumpo
corrumpere, corrupi, corruptus V TRANSspoil/rot; taint/contaminate; damage/ruin, undo; destroy/deface; digest; infect; pervert, corrupt, deprave; bribe, suborn; seduce, tempt, beguile; falsify -
6 prorito
proritare, -, - Vprove, cause; incite; tempt -
7 scandalizo
scandalizare, scandalizavi, scandalizatus V TRANStempt to evil; cause to stumble; offend, scandalize (Bee) -
8 intentator
in-tentātŏr, ōris, m., he who does not tempt:deus malorum,
Vulg. Jacob. 1, 13; Aug. de Pecc. Mer. 2, 4. -
9 prorito
prō-rīto, āre, v. a. [like ir-rito, āre; cf. also ira].I. II. -
10 scandalizo
scandălizo, āvi, ātum, 1, v. a., = skandalizô, to cause to stumble, tempt to evil (eccl. Lat.), Tert. Virg. Vel. 3; id. Cor. Mil. 14; id. adv. Marc. 15, 18 fin.; Vulg. Mal. 2, 8; id. Matt. 5, 30. -
11 tentabundus
tentābundus ( tempt-), a, um, adj. [tento], trying, making attempts:miles tentabundus,
trying here and there, Liv. 21, 36, 1. -
12 tento
tento or tempto, āvi, ātum, 1 ( part. gen. plur. tentantum, Verg. G. 2, 247), v. freq. a. [tendo], to handle, touch, feel a thing (class.; cf.: tango, tracto).I.Lit.A.In gen.:B.rem manu,
Auct. Her. 4, 49, 62:manibus pectora,
Ov. M. 10, 282; 10, 289:loca feminarum digitis,
Col. 8, 11, 8:ficum rostro,
Ov. F. 2, 254:flumen vix pede (with attingere),
Cic. Leg. 2, 3, 6:quadratum,
Lucr. 4, 234:caput in tenebris,
Phaedr. 3, 10, 26:pullos singulos,
Col. 8, 5, 17:invisos amictus,
Verg. G. 3, 563:aciem pugionum,
Suet. Ner. 49; cf.:acumen stili,
id. Rhet. 5:bracchia emittit temptanti maria similis Sarpedon,
Plin. 5, 27, 27, § 98:pullos,
Col. 8, 5, 17; 8, 11, 8.—In partic.1.In medic. lang.:2. (α).venas,
to feel the pulse, Quint. 11, 3, 88; Suet. Tib. 72; Ov. H. 20, 139.—Of warfare:(β).scalis et classe moenia oppidi tentans,
Caes. B. C. 3, 40:opera nostra,
id. B. G. 7, 73:urbem,
Liv. 33, 5, 3; 26, 38, 5:munitiones,
id. 9, 35, 1:moenia Aiexandriae,
id. 45, 11:Achaiam,
Caes. B. C. 3, 55 Britanniam, Suet. Claud. 17:aggredi et tentare,
Vell. 2, 113, 3:aliquem auxiliis Thraciae,
Flor. 2, 14, 4.—Of disease, poison, etc.:II.animi valentes morbo tentari non possunt, corpora possunt,
Cic. Tusc. 4, 14, 31; cf.:gravis auctumnus omnem exercitum valetudine tentaverat,
Caes. B. C. 3, 2:temptari a morbo,
Plin. 24, 19, 113, § 174:praecordiorum inflatione tentari,
Suet. Aug. 81:tentatus est motiunculis levibus,
id. Vesp. 24; Hor. S. 2, 3, 163; id. Ep. 1, 6, 28; Verg. G. 3, 441 al.:vina temptant caput,
attack, affect, Plin. 23, 1, 20, § 35.— Absol.:temptantis aquas non nocere,
unwholesome, Plin. 20, 7, 26, § 68; cf. Verg. G. 2, 94.—Transf., to try; to prove, put to the test; to attempt, essay a course of action, etc. (so most freq.; syn.: experior, periclitor).A.In gen., constr. with acc., with inf., with rel.-clause, with ut, or absol.(α).With acc.:(β).cum se ipse perspexerit totumque tentarit, intelleget, etc.,
Cic. Leg. 1, 22, 59; cf.:se in arte memoriae,
Quint. 11, 2, 34 (preceded by memoriam suam experiri):tentarem te, quo animo accipias,
Cic. Fam. 15, 16, 3:quo utamur quasi equis temptatis, sic amicitiā aliquā parte periclitatis moribus amicorum,
id. Lael. 17, 63;alicujus scientiam auguratus,
id. Div. 1, 17, 32:tentarem summi regis prudentiam,
id. Tusc. 1, 41, 98:ut satis impulsas tentavit pollice chordas,
Ov. M. 10, 145:culturam agelli, Lucr 5, 1368: iter per provinciam per vim, Caes B. G. 1, 14: negatā iter viā,
Hor. C. 3, 2, 22 Bosporum, id. ib. 3, 4, 31:Thetim ratibus,
Verg. E. 4, 32:Oceanum,
Tac. G. 34 fin.:Istrum, Claud. Cons. Prob. et Olybr. 135: aditus,
Verg. A. 4, 293:temptanda via est,
id. G. 3, 8:ad tentandum vadum fluminis,
Curt. 4, 9, 15:nullo modo animus audientis aut incitari aut leniri potest, qui modus a me non tentatus sit,
Cic. Or. 38, 132:rem frustra,
Caes. B. C. 1, 26:belli fortunam,
id. B. G. 1, 36; so,fortunam,
id. ib. 3, 6; 7, 64; Sall. J. 7, 1:periculum,
Cic. Cornel. Fragm. 1:quaestionem,
id. Clu. 57, 157:patientiam vestram,
id. Agr. 2, 7, 19:spem pacis,
Liv. 21, 12, 3; cf.:spem triumphi,
id. 28, 38, 4: libertatem, [p. 1856] id. 6, 18, 11:relationem,
id. 33, 23, 3:intercessionem,
id. 9, 8, 13:silentium nequicquam per praeconem,
id. 8, 33, 2:crimina,
Hor. Ep. 1, 18, 80:majora,
id. ib. 1, 17, 24:caelestia,
id. ib. 1, 17, 34 et saep.—With rel.-clause:(γ).tentavi, quid in eo genere possem,
Cic. Tusc. 1, 4, 7:tentabam, spiraret an non,
Plaut. Mil. 4, 8, 26:quae sit fortuna facillima, temptat,
Verg. A. 11, 761:cum tentaret si qua res esset cibi,
something to eat, Phaedr. 4, 7, 4:tenta, Chrysogonus quanti doceat,
Juv. 7, 175.—With inf.:(δ).aquā prohibere hostem tentare coepit,
Hirt. B. G. 8, 40:tentabo etiam de hoc dicere,
Quint. 6, 2, 29; 2, 14, 1:(sol) caelum radiis accendere tentans,
Lucr. 5, 659:tentarunt aequore tingi,
Ov. M. 2, 172:(vestis) frustra tentata revelli,
id. ib. 9, 168:taurus irasci in cornua temptat,
Verg. A. 12, 104:nemo in sese tentat descendere,
Pers. 4, 23:litteras deferre,
Curt. 3, 7, 13; Juv. 7, 5.—With ut:(ε).cum ille Romuli senatus tentaret post Romuli excessum, ut ipse gereret sine rege rem publicam,
Cic. Rep. 2, 12, 23:quid aliud hoc judicio tentatur, nisi ut id fieri liceat?
id. Rosc. Am. 5, 13; Suet. Caes. 11.— Impers. pass.:tentatum a L. Sextio tribuno plebis, ut rogationem ferret, etc.,
Liv. 4, 49, 6.—Absol.:B.tenta quā lubet,
Plaut. Aul. 4, 4, 20:ne tentando cautiorem faceret,
Hirt. B. G. 8, 23.—In partic., to try any one, in a friendly or hostile manner; to urge, incite; to tempt, sound, tamper with; also, to excite, disquiet, disturb, agitate:quem ego toties omni ratione tentans ad disputandum elicere non potuissem,
Cic. de Or. 2, 3, 13:cum per Drusum saepe tentassem,
id. ib. 1, 21, 97:utrum admonitus an tentatus an, etc.... pervenerit ad hanc improbitatem nescio,
id. Verr. 2, 1, 41, § 105:cum a proximis impetrare non possent, ulteriores tentant,
Caes. B. G. 6, 2:animos servorum spe et metu, ut, etc.,
Cic. Clu. 63, 176:animos popularium,
Sall. J. 48, 1:animos singulorum ad res novas,
Suet. Tib. 12 fin.:animum precando,
Verg. A. 4, 113:judicium pecunia,
Cic. Clu. 4, 9; 30, 80:aliquem promissis et minis,
Tac. H. 1, 75; cf.:tentatā Othonianorum fide per colloquium et promissa,
id. ib. 2, 20:tribunos de fugae societate,
Suet. Ner. 47:deos multā caede bidentium,
Hor. C. 3, 23, 14:Junonem tentare Ixion ausus,
Tib. 1, 3, 73; cf. Ov. A. A. 1, 389; Val. Max. 6, 1, 7:nationes lacessere bello et tentare,
to agitate, Cic. Imp. Pomp. 9, 23; cf.:ut exsul potius tentare quam consul vexare rem publicam posses,
id. Cat. 1, 10, 27:in his rebus evertendis unius hominis senectus, infirmitas solitudoque tentata est,
id. Rab. Perd. 1, 2:militis iras,
Luc. 2, 529; Vulg. Gen. 22, 1 et saep.
См. также в других словарях:
tempt — S3 [tempt] v [T] [Date: 1200 1300; : Old French; Origin: tempter, tenter, from Latin temptare, tentare to feel, try, tempt ] 1.) to try to persuade someone to do something by making it seem attractive tempt sb into doing sth ▪ The new program is… … Dictionary of contemporary English
tempt — [ tempt ] verb transitive ** 1. ) often passive to make you want to do or have something, especially something that is not good for you: The store windows were lit invitingly, tempting the late shoppers. Do you want another drink? I m tempted. be … Usage of the words and phrases in modern English
Tempt — Tempt, v. t. [imp. & p. p. {Tempted}; p. pr. & vb. n. {Tempting}.] [OE. tempten, tenten, from OF. tempter, tenter, F. tenter, fr. L. tentare, temptare, to handle, feel, attack, to try, put to the test, urge, freq. from tendere, tentum, and tensum … The Collaborative International Dictionary of English
tempt´er — tempt «tehmpt», transitive verb. 1. to make or try to make (a person) do something: »The sight of the food tempted the hungry man to steal. SYNONYM(S): lure, inveigle, decoy. 2. to appeal strongly to; attract: »That candy tempts me. SYNONYM( … Useful english dictionary
tempt — ► VERB 1) entice (someone) to do something against their better judgement. 2) (be tempted to do) have an urge or inclination to do. 3) attract; charm. ● tempt fate (or providence) Cf. ↑tempt providence … English terms dictionary
tempt — interj. = timpt 1: Tame akies mirksnyje tempt jį už apykaklės, jis drioks aukštynelkas TS1904,4(Vaižg) … Dictionary of the Lithuanian Language
tempt — [tempt] vt. [ME tempten < OFr tempter < LL(Ec) temptare < L, to try the strength of, urge < IE * temp : see TEMPER] 1. Archaic to test; try 2. to try to persuade; induce or entice, esp. to something immoral or sensually pleasurable 3 … English World dictionary
tempt — index bait (lure), cajole, coax, entice, entrap, interest, inveigle, lure, motivate … Law dictionary
tempt — (v.) early 13c., from O.Fr. tempter (12c.), from L. temptare to feel, try out, attempt to influence, test. Related: Tempted; tempting in the sense of inviting is from 1590s … Etymology dictionary
tempt — v. allure, entice, tantalize, seduce … English contemporary dictionary
tempt — entice, inveigle, *lure, decoy, seduce Analogous words: allure, *attract: *invite, solicit, court, woo: *induce, persuade, prevail, get … New Dictionary of Synonyms