-
61 κλόνος
κλόνος, ὁ, heftige, verworrene Bewegung; in der Il. immer Schlachtgetümmel; κατὰ κλόνον αὖϑις ἐλάσσας Il. 16, 713; ὁ μὲν τὸν ἰόντα κατὰ κλόνον οὐκ ἐνόησεν 789; κλόνος ἐγχειάων, Speergedränge, 5, 167. 20, 319; κορύσσουσα κλόνον ἀνδρῶν Hes. Sc. 148; ῥιψαύχην Pind. frg. 224; ἀσπίστορας κλόνους λογχίμους, Schild- und Speergedränge, Aesch. Ag. 393; ἱππιοχάρμαι Pers. 107; κλόνος Γιγάντων Eur. Ion 206; komisch, ζωμοῦ ἐμπλησϑεὶς ἐταράχϑης τὴν γαστέρα καὶ κλόνος αὐτὴν διεκορκορύγησε Ar. Nubb. 386; sp. D.; auch Themist., der es or. 6 p. 73 mit ταραχή vrbdt.
-
62 κομμόω
-
63 κάλαμος
κάλαμος, ὁ (vgl. καλάμη), das Rohr; καλάμου εἶχον τὰς ὀροφὰς αἱ οἰκίαι Her. 5, 101; καλάμου ἓν γόνυ πλοῖον ἕκαστον ποιέεται 3, 99; Folgde; ἐκάϑευδον ἐπὶ στιβάδων, ἃς αὐτοὶ συνεφόρουν τοῦ παρὰ τὸν Εὐρώταν πεφυκότος καλάμου Plut. Lyc. 16. Bei Xen. An. 1, 5, 1 neben ὕλη, übh. rohrartiges Gewächs. – Es wurde gebraucht, 1) zur Rohrflöte, Rohrpfeife; σὺν καλάμοιο βοᾷ Pind. N. 5, 38; μολπὰ πρὸς κάλαμον Ol. 11, 88; ὁ κηροδέτας κ. Πανός Eur. I. T. 1126; Theophr.; – auch zum Stege der Lyra, Soph. frg. 34 bei Schol. Ar. Ran. 235. – 2) zum Schreiben, Schreibrohr, das die Stelle unserer Schreibfeder vertrat, Themist.; κάλαμοι γραφεῖς Poll. 10, 61. – 3) Angelruthe; Theocr. 21, 43; Luc. D. Mort. 27, 9; ἁλιευτικός Arist. part. an. 4, 12; – auch Leimruthe, s. die compp. – 4) Meßruthe, auch ein bestimmtes Maaß, 62/3 πήχεις, Sp. – 5) Rohrpfeil, zu dem man das nicht hohle, inwendig mit Mark angefüllte Rohr brauchte, κάλαμος ναστός u. μεστοκάλαμος. – 6) ein Zeichen, eine Marke, auf die man Getreide bekam, Byz., s. καλαμηφορέω. – 7) Rohrdach, Hesych. – 81 bei Hedyl. 6 (VI, 292) scheinen ληρῶν χρύσεοι οἱ κάλαμοι Streifen oder ein ähnlicher Zierrath am Kleide zu sein.
-
64 εὐ-χρηστέω
εὐ-χρηστέω, brauchbar, dienlich sein, wozu dienen; τινί, Pol. 12, 18, 3; εἴς τι, Diosc.; absolut, Chrysipp. D. L. 7, 129 u. a. Sp. – Pass. εὐχρηστεῖσϑαι ὑπό τινος, Vortheil von Einem haben, Wohlthaten von ihm empfangen, Plut. Reg. apopth. Themist. p. 115; Ath. VI, 274 e; κατὰ πολλὰ διὰ τοὺς ἐμπόρους D. Sic. 5, 12. Vgl. Lob. Phryn. 402.
-
65 εὐ-μαρής
εὐ-μαρής, ές (nach den Alten von μάρη, = χείρ, also = εὐχερής, Schol. Il. 15, 37), leicht, bequem, mühelos; εὐμαρές ἐστι, es ist leicht, Pind. P. 3, 115, N. 3, 20; so oft bei Folgdn, bes. Dichtern, Eur. Alc. 492, Alph. 1 (XII, 18), Simonds. 71 (XIII, 11), ἐν εὐμαρεῖ τὸ δρᾶν Eur. I. A. 969; δυςτυχούντων εὐμαρὴς ἀπαλλαγή Aesch. Suppl. 334, vgl. Ag,. 1299, χρόνος εὐμαρὴς ϑεός Soph. Kl. 1 79, eine Gottheit, die Alles leicht ausführt, wie auch Hippocr., Themist. von Menschen, häufiger von Sachen, die leicht zu beschaffen sind. βίος D. Hal., ὅσα εὐτελέστατα καὶ τοῖς πενεστάτοις τῶν στρατιωτῶν εὐμαρῆ Hdn. 4, 7, 10, öfter bei Sp. – Das adv. auch früher in Prosa, τὴν νῆσον εὐμαρῶς διεκόσμησεν Plat. Critia. 113 e, vgl. Legg. IV, 706 b; oft bei Luc. u. Sp.
-
66 εὐ-αγωγία
-
67 εὐ-μορφία
εὐ-μορφία, ἡ, schöne Bildung, Schönheit, Eur. Tr. 936; χολῆς λοβοῦ τε ποικίλην εὐμ. Aesch. Prom. 493; σώματος Plat. Legg. IV, 716 a; Folgde; ψυχῆς Themist.
-
68 εὐ-θαλέω
εὐ-θαλέω, schön blühen, grünen; Nic. bei Ath. XV, 683 c; Qu. Sm. 4, 423; φυτῶν καὶ σπερμάτων εὐϑαλούντων καὶ βλαστανόντων Plut. Symp. 9, 14, 4; Sp., oft übertr., Themist.
-
69 εὐ-άγκαλος
εὐ-άγκαλος, leicht auf den Arm zu nehmen, leicht oder angenehm zu umarmen, ἄχϑος οὐκ εὐάγκ. Aesch. Prom. 350; φόρτον u. φορτίον, Sp.; ἀνδράσιν εὐάγκ. ὁμίλημα Luc. Amor. 25; Themist.; Poll. 2, 139 erkl. εὔφορτος. – Bei Eust. amor. was leicht, gut umfaßt, λιμήν.
-
70 εὐ-άλωτος
εὐ-άλωτος, leicht zu fangen, zu erobern, von einem geliebten Knaben, Plat. Phaedr. 240 a; ἔλαφοι Xen. Cyn. 9, 9; Sp., ὑφ' ἡδονῆς, ὑπὸ δέους, Plut. Sert. 10; εὐάλωτον εἰς δεισιδαιμονίαν φύσει τὸ βαρβαρικόν 11; compar. εὐαλωτότερος, Luc. abdie. 28 (vgl. εὐαλούστερος); superl. εὐαλωτότατος, Themist.
-
71 εὔ-μικτος
-
72 κῡδαίνω
κῡδαίνω, im guten Sinne, rühmen, berühmt machen, ehren, verherrlichen; ἠμὲν κυδῆναι ϑνητὸν βροτὸν ἠδὲ κακῶσαι Od. 16, 211, von den Göttern gesagt, wie Il. 15, 612, wo es mit τιμάω verbunden ist; auch von der äußern Gestalt, Αἰνείαν ἀκέοντό τε κύδαινόν τε, sie heilten u. verherrlichten ihn, indem sie ihm durch die Heilung Kraft u. Schönheit wiedergaben, 5, 448; – loben, rühmen; ἃς φάτο, κύδηνεν δὲ Πηλείωνα Il. 23, 793, öfter; auch κύδαινε ϑυμὸν ἄνακτος, er erfreu'te durch Ehrenbezeugungen des Herrschers Seele, Od. 14, 438; vgl. Hes. O. 38, wo es mehr »sehmeichelnd« ist; ἐκύδανεν πόλιν Pind. P. 1, 59; sp. D., wie Nonn. D. 48, 968; auch in späterer Prosa, ἡ Ῥώμη μάλιστα τῆς ἀρετῆς τὸ περὶ τὰς πολεμικὰς καὶ στρατιωτικὰς ἔκύδαινε πράξεις Plut. Coriol. 1; Themist. S. auch κυδάνω.
-
73 μαρίλη
-
74 βασανιστήριον
βασανιστήριον, τό, 1) der Prüfstein, Sp., wie Themist. – 2) die Folterkammer, Theop. com. bei E. M. 411, 33; Polyaen. 8. 62.
-
75 δυς-μήχανος
δυς-μήχανος, 1) schwer auszuführen, schwierig; δ. ἔργον ἀνύσσαι Opp. H. 3, 404, u. a. Sp. – 2) bei Themist. = der sich nicht zu rathen weiß, rathlos, πρός τι.
-
76 δωτίνη
δωτίνη, ἡ, die Gabe, das Geschenk, die Beschenkung; Hom. viermal, Odyss. 9, 268. 11, 352 Iliad. 9, 155. 297; – Theocr. 17, 114; ἀγείρειν, Her. 1, 61; δωτίνην δοῦναί τι, etwas als Geschenk geben, d. i. umsonst, 1, 69. 6, 62. 89, wie δωρεάν. Von Sp. Themist.
-
77 μετ-εν-δύνω
μετ-εν-δύνω, = μετενδύομαι, Themist.
-
78 νευροῤ-ῥάφος
νευροῤ-ῥάφος, mit Sehnen nähend, flickend, der Schuhflicker; neben σκυτοτόμος, Ar. Equ. 736; Plat. Rep. IV, 421 a; Sp., wie Themist.
-
79 μιξό-θηρος
μιξό-θηρος, = Vorigem, Themist. 23 p. 284 a.
-
80 μιξ-άνθρωπος
μιξ-άνθρωπος, ὁ, mit Menschengestalt gemischt, Halbmensch, Themist. or. 23 p. 284 a.
См. также в других словарях:
Themist — THEMIST, us, des Nereus und der Doris Tochter, eine von den so genannten Nereiden. Hesiod. Theog. v. 261 … Gründliches mythologisches Lexikon
БОЭТ СИДОНСКИЙ — I. БОЭТ СИДОНСКИЙ (Βόηθος ὁ Σιδώνιος) (1 в. до н. э.), философ перипатетик, глава Перипатетической школы после Андроника Родосского, комментатор Аристотеля. Неоплатоник Аммоний называет Б. 11 м «после Аристотеля» схолархом Перипата… … Античная философия
ПРОДИК — ПРОДИК (Πρόδικος) Кеосский (после 470 после 399 до н. э.), др. греч. софист; активно участвовал в политической жизни своего города и выполнял дипломатические поручения, сочетая эту деятельность с преподаванием и произнесением показательных… … Античная философия
Magnesia on the Maeander — For other uses, see Magnesia (disambiguation). Magnesia or Magnesia on the Maeander (Greek: Μαγνησία ἡ πρὸς Μαιάνδρῳ or Μαγνησία ἡ ἐπὶ Μαιάνδρῳ, Latin: Magnesia ad Maeandrum) was an ancient Greek city in Anatolia, considerable in size, at an… … Wikipedia
Aquila (Roman) — The signa militaria were the Roman military ensigns or standards. The most ancient standard employed by the Romans is said to have been a handful ( maniple ) of straw fixed to the top of a spear or pole. Hence the company of soldiers belonging to … Wikipedia
The Mist (film) — Infobox Film name = The Mist caption = Theatrical poster director = Frank Darabont producer = Frank Darabont Martin Shafer Liz Glotzer writer = Screenplay: Frank Darabont Novella: Stephen King starring = Thomas Jane Laurie Holden Nathan Gamble… … Wikipedia
Фриних греческий трагик — (Φρύνιχος) сын Полифрадмона, афинянин, один из древнейших греческих трагиков после Фесписа (Θέσπις); первую победу одержал в 511 г. до Р. Х.; умер, как и Эсхил, в Сицилии, не раньше 476 г., так как в этом году он еще ставил свои трагедии. Подобно … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Фриних, греческий трагик — (Φρύνιχος) сын Полифрадмона, афинянин, один из древнейших греческих трагиков после Фесписа (Θέσπις); первую победу одержал в 511 г. до Р. Х.; умер, как и Эсхил, в Сицилии, не раньше 476 г., так как в этом году он еще ставил свои трагедии. Подобно … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
победа Мильтиада не дает ему спать — (иноск. шутл.) о (неудачном) соревновании Ср. Победа Мильтиада (при Марафоне) не дает мне спать. Слово, сказанное Фемистоклом (527 460 до Р.Х.). Ср. Plutarch. (Themist. 3.). Cicer. (Tuscul. 4, 19) … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Победа Мильтиада не дает ему спать — Побѣда Мильтіада не даетъ ему спать (иноск. шутл.) о (неудачномъ) соревнованіи. Ср. Побѣда Мильтіада (при Мараѳонѣ) не даетъ мнѣ спать. Слово, сказанное Ѳемистокломъ (527 460 до Р. Х.). Ср. Plutarch. (Themist. 3.). Cicer. (Tuscul. 4, 19) … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
ТЕОФРАСТ — Феофраст (ок. 370, Эрес на Лесбосе, между 288 и 285 до н. э., Афины), др. греч. философ и учёный, крупнейший представитель перипатетической школы. Друг, сотрудник и преемник Аристотеля, с 322 и до конца жизни схоларх Ли кея. Биография Т.… … Философская энциклопедия