-
1 tenuissimus
-
2 Imantodes tenuissimus
1. LAT Imantodes tenuissimus (Cope)2. RUS тончайшая ремневидная змея f3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Северная Америка, Центральная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Imantodes tenuissimus
-
3 tenuis
tenuis e, adj. with comp. tenuior and sup. tenuissimus [2 TA-], drawn out, meagre, slim, thin, lank, slender: Pinna, H.: acus, fine, O.: avena, V.: animae (defunctorum), O.—Of texture, thin, fine, close: vestes, O.: togae, H.: toga filo tenuissima, O.: natura oculos membranis tenuissimis saepsit.—Of substance, thin, rare, fine, slight: caelum: athereus locus tenuissimus est: agmen (militum), L.— Little, slight, trifling, inconsiderable, insignificant, poor, mean: oppidum: aqua, shallow, L.: tenuem fontibus adfer aquam, i. e. a little water, O.: sulcus, V.: Insignis tenui fronte Lycoris, low, H.: semita, narrow, V.: cibus, Ph.: opes: census, H.: praeda, Cs.: tenuissimum lumen: ventus, a breeze, V.—Of persons, poor: servus sit an liber, pecuniosus an tenuis.— Plur m. as subst: tenuīs praemio, stultos errore permovit: fortunae constitui tenuiorum videbantur: cuiusque censum tenuissimi auxerant.—Fig., fine, nice, delicate, subtle, exact: distinctio: cura, O.: rationes non ad tenue elimatae.— Weak, trifling, insignificant, mean, poor, slight: tenuissima valetudo, delicate, Cs.: sermo: in tenuissimis rebus labi: artificium: spes tenuior: curae, V.— Low in rank, mean, inferior, common: tenuiores, the lower orders: tenuis L. Virginius unusque de multis: tenuissimus quisque: adulescentes tenui loco orti, L.* * *tenue, tenuior -or -us, tenuissimus -a -um ADJthin, fine; delicate; slight, little, unimportant; weak, feeble -
4 tenue
tĕnŭis, e (in the poets also as dissyl. tēnuis, and hence sometimes written ten-vis, Lucr. 1, 875; 2, 232; 3, 232 al.; cf.I.tenuia and tenuius, trisyl.,
id. 4, 66; 4, 808; 3, 243, v. Carey, Lat. Prosody, § 47), adj. [root in Sanscr. tanu; ten., Gr. teinô; prop. stretched out, drawn out; v. teneo; hence], thin, fine, close, etc. (syn.: gracilis, exilis).Lit.1.Of texture, fine, thin:2.subtemen,
Plaut. Merc. 3, 1, 20:vestes,
Tib. 2, 3, 53:vestes,
Ov. A. A. 3, 707:amictus,
id. M. 4, 104:togae,
Hor. Ep. 1, 14, 32:toga filo tenuissima,
Ov. A. A. 3, 445:tunicae,
id. F. 2, 319:natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit,
Cic. N. D. 2, 57, 142:pellis,
Ov. A. A. 3, 77:arietes tenuioris velleris,
Col. 7, 2, 5.—Of substance, thin, rare, fine:3.tenue caelum (opp. crassum),
Cic. Fat. 4, 7; so,tenue purumque caelum,
id. Div. 1, 57, 130: aër, rare (with purus), id. N. D. 2, 16, 42; cf.:aethereus locus tenuissimus est,
id. ib. 2, 15, 42:capilli,
Ov. Am. 1, 14, 5:comae,
Tib. 1, 9, 68:rima,
Ov. M. 4, 65:vinum,
thin, watery, Plin. 14, 9, 11, § 80; 15, 28, 33, § 110; 23, 1, 22, § 39:aqua,
clear, Ov. F. 2, 250; cf.sanguis (opp. crassus),
Plin. 11, 38, 90, § 221:agmen (militum),
Liv. 25, 23, 16:acies,
Tac. A. 1, 64; cf.pluviae,
Verg. G. 1, 92.—Of form, slim, thin, lank, slender, fine:4.penna,
Hor. C. 2, 20, 1:cauda (piscis),
Ov. M. 4, 726:acus,
id. Am. 3, 7, 30:tabellae,
Mart. 14, 3, 1:nitedula,
thin, lank, meagre, Hor. Ep. 1, 7, 29; cf.:canes macie tenues,
Nemes. Cyn. 137:Gellius,
Cat. 89, 1:Thais,
Mart. 11, 101, 1:umbra (defuncti),
Tib. 3, 2, 9; cf.:animae (defunctorum),
Ov. M. 14, 411; id. F. 2, 565. —Of sounds, weak, thin: vox, Pompon. ap. Macr. S. 6, 4, 12 (Com. Rel. v. 59 Rib.); Quint. 11, 3, 32. —B.Transf., in gen., little, slight, trifling, poor, mean, etc.:II.oppidum tenue sane,
Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53; cf.:magnae quondam urbis tenue vestigium,
Plin. 3, 4, 5, § 32:murus,
Cic. Rep. 4, 4, 4:amnis,
Plin. 3, 5, 9, § 53:aqua,
shallow, Liv. 1, 4, 6; Ov. F. 2, 250; Quint. 12, 2, 11:rivulus,
Cic. Rep. 2, 19, 34:sulcus,
Verg. G. 1, 68:foramen,
Plin. 16, 36, 66, § 165:intervallum,
id. 31, 2, 2, § 4:insignis tenui fronte Lycoris,
Hor. C. 1, 33, 5:tenuem victum antefert copioso,
Cic. Tusc. 3, 20, 49; so,victus,
id. Fin. 2, 28, 90; id. Lael. 23, 86; Hor. S. 2, 2, 53:mensa,
id. C. 2, 16, 14:cibus,
Phaedr. 4, 13, 7:tenuissimum patrimonium,
Auct. Her. 4, 38, 50:opes,
Cic. Quint. 1, 2:res (familiaris),
Hor. Ep. 1, 20, 20; cf.census,
id. ib. 1, 7, 56:honores,
Nep. Milt. 6, 2:praeda,
Caes. B. G. 6, 35:tenuissimum lumen,
Cic. N. D. 2, 19, 50:pumex,
i. e. light, Prop. 3 (4), 1, 8. — Transf., of poor persons:tenuis (opp. locuples),
Cic. Off. 2, 20, 70:servus sit an liber, pecuniosus an tenuis,
id. Inv. 1, 25, 35:fortunae constitui tenuiorum videbantur,
id. Sest. 48, 103; cf.:locupletissimi cujusque census extenuarant, tenuissimi auxerant,
id. Verr. 2, 2, 55, § 138:tenuis et obaeratus,
Suet. Caes. 46:Regulus,
Plin. Ep. 2, 20, 13.—With gen.:tenuis opum,
Sil. 6, 19.—Trop.A.Fine, nice, delicate, subtle, exact (syn.:B.elegans, subtilis): tenuis et acuta distinctio,
Cic. Ac. 2, 14, 43; cf.:tenues autem differentias (praecepta) habent,
Sen. Ep. 94, 35:(oratores) tenues, acuti,
Cic. Or. 5, 20; so,orator,
id. ib. 24, 81; Quint. 12, 10, 21:aures,
Lucr. 4, 913:cura,
Ov. P. 4, 6, 37:Athenae,
elegant, Mart. 6, 64, 17:rationes latiore specie, non ad tenue limatae,
Cic. Ac. 2, 20, 66:textum dicendi,
Quint. 10, 1, 64.— Subst.: tĕnŭe, is, n., that which is subtle (opp. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12.—Transf. (acc. to I. B.), weak, trifling, insignificant, mean, low:2.cum tenuissimā valetudine esset,
weak, feeble, delicate, Caes. B. G. 5, 40:tenuis atque infirmus animus,
id. B. C. 1, 32:ingenium (opp. forte),
Quint. 10, 2, 19:tenuis et angusta ingeni vena,
id. 6, 2, 3: tenuis exsanguisque sermo, Cic. de Or. 1, 13, 57; Quint. 8, 3, 18:in ininimis tenuissimisque rebus labi,
Cic. de Or. 1, 37, 169:tenuissimarum rerum jura,
id. Caecin. 12, 34:artificium perquam tenue et leve,
id. de Or. 1, 28, 129:grammatica, ars tenuis ac jejuna,
Quint. 1, 4, 5:inanis et tenuis spes,
Cic. Rosc. Com. 14, 43; cf.:spes tenuior,
id. Att. 3, 19, 2:suspitio,
id. Caecin. 15, 43:causa tenuis et inops,
id. Fam. 9, 12, 2:curae,
Verg. G. 1, 177:gloria,
id. ib. 4, 6:damnum,
Tac. A. 12, 39:negotia paulo ad dicendum tenuiora,
Quint. 12, 9, 8:nec sua plus debet tenui Verona Catullo,
i. e. to the author of trifling, amorous lays, Mart. 10, 103, 5; v. tenuo, II. —Esp., of rank, standing, etc., low, inferior, common:1.tenuiores,
men of lower rank, the lower orders, Cic. Leg. 3, 10, 24; cf.:tenuis L. Virginius unusque de multis,
id. Fin. 2, 20, 66:tenuissimus quisque,
id. Verr. 2, 1, 47, § 123:homines,
id. Mur. 34, 70; cf.:commoti animi tenuiorum,
id. ib. 23, 47:si obscuri erunt aut tenues,
id. Part. Or. 34, 117:qui tenuioris ordinis essent,
id. Leg. 3, 13, 30:adulescentes tenui loco orti,
Liv. 2, 3, 2. — Hence, adv.: tĕnŭĭter.Lit.a.Thinly:b.alutae tenuiter confectae,
Caes. B. G. 3, 13.—Indifferently, poorly: Da. Quid rei gerit? Ge. Sic, tenuiter. Da. Non multum habet, Quod det, etc., Ter. Phorm. 1, 2, 95.—2.Trop.a.Finely, acutely, exactly, subtilely:b.tenuiter disserere,
Cic. Or. 14, 46:tenuiter multa, multa sublimiter tenere,
Plin. Ep. 4, 27, 1:scribere (with argute),
id. ib. 6, 21, 4:tenuiter et argute multa disserit,
Gell. 6, 2, 6.— Comp.:illae (argumentationes) tenuius et acutius et subtilius tractantur,
Cic. Inv. 2, 16, 51.—Lightly, slightly, superficially:mihi nimium tenuiter Siculorum erga te voluntatis argumenta colligere videor,
Cic. Verr. 2, 2, 65, § 157; Auct. Her. 3, 8, 15; 4, 36, 48.— Sup.:tenuissime aestimare,
Cic. Verr. 2, 4, 16, § 35. -
5 tenuis
tĕnŭis, e (in the poets also as dissyl. tēnuis, and hence sometimes written ten-vis, Lucr. 1, 875; 2, 232; 3, 232 al.; cf.I.tenuia and tenuius, trisyl.,
id. 4, 66; 4, 808; 3, 243, v. Carey, Lat. Prosody, § 47), adj. [root in Sanscr. tanu; ten., Gr. teinô; prop. stretched out, drawn out; v. teneo; hence], thin, fine, close, etc. (syn.: gracilis, exilis).Lit.1.Of texture, fine, thin:2.subtemen,
Plaut. Merc. 3, 1, 20:vestes,
Tib. 2, 3, 53:vestes,
Ov. A. A. 3, 707:amictus,
id. M. 4, 104:togae,
Hor. Ep. 1, 14, 32:toga filo tenuissima,
Ov. A. A. 3, 445:tunicae,
id. F. 2, 319:natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit,
Cic. N. D. 2, 57, 142:pellis,
Ov. A. A. 3, 77:arietes tenuioris velleris,
Col. 7, 2, 5.—Of substance, thin, rare, fine:3.tenue caelum (opp. crassum),
Cic. Fat. 4, 7; so,tenue purumque caelum,
id. Div. 1, 57, 130: aër, rare (with purus), id. N. D. 2, 16, 42; cf.:aethereus locus tenuissimus est,
id. ib. 2, 15, 42:capilli,
Ov. Am. 1, 14, 5:comae,
Tib. 1, 9, 68:rima,
Ov. M. 4, 65:vinum,
thin, watery, Plin. 14, 9, 11, § 80; 15, 28, 33, § 110; 23, 1, 22, § 39:aqua,
clear, Ov. F. 2, 250; cf.sanguis (opp. crassus),
Plin. 11, 38, 90, § 221:agmen (militum),
Liv. 25, 23, 16:acies,
Tac. A. 1, 64; cf.pluviae,
Verg. G. 1, 92.—Of form, slim, thin, lank, slender, fine:4.penna,
Hor. C. 2, 20, 1:cauda (piscis),
Ov. M. 4, 726:acus,
id. Am. 3, 7, 30:tabellae,
Mart. 14, 3, 1:nitedula,
thin, lank, meagre, Hor. Ep. 1, 7, 29; cf.:canes macie tenues,
Nemes. Cyn. 137:Gellius,
Cat. 89, 1:Thais,
Mart. 11, 101, 1:umbra (defuncti),
Tib. 3, 2, 9; cf.:animae (defunctorum),
Ov. M. 14, 411; id. F. 2, 565. —Of sounds, weak, thin: vox, Pompon. ap. Macr. S. 6, 4, 12 (Com. Rel. v. 59 Rib.); Quint. 11, 3, 32. —B.Transf., in gen., little, slight, trifling, poor, mean, etc.:II.oppidum tenue sane,
Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53; cf.:magnae quondam urbis tenue vestigium,
Plin. 3, 4, 5, § 32:murus,
Cic. Rep. 4, 4, 4:amnis,
Plin. 3, 5, 9, § 53:aqua,
shallow, Liv. 1, 4, 6; Ov. F. 2, 250; Quint. 12, 2, 11:rivulus,
Cic. Rep. 2, 19, 34:sulcus,
Verg. G. 1, 68:foramen,
Plin. 16, 36, 66, § 165:intervallum,
id. 31, 2, 2, § 4:insignis tenui fronte Lycoris,
Hor. C. 1, 33, 5:tenuem victum antefert copioso,
Cic. Tusc. 3, 20, 49; so,victus,
id. Fin. 2, 28, 90; id. Lael. 23, 86; Hor. S. 2, 2, 53:mensa,
id. C. 2, 16, 14:cibus,
Phaedr. 4, 13, 7:tenuissimum patrimonium,
Auct. Her. 4, 38, 50:opes,
Cic. Quint. 1, 2:res (familiaris),
Hor. Ep. 1, 20, 20; cf.census,
id. ib. 1, 7, 56:honores,
Nep. Milt. 6, 2:praeda,
Caes. B. G. 6, 35:tenuissimum lumen,
Cic. N. D. 2, 19, 50:pumex,
i. e. light, Prop. 3 (4), 1, 8. — Transf., of poor persons:tenuis (opp. locuples),
Cic. Off. 2, 20, 70:servus sit an liber, pecuniosus an tenuis,
id. Inv. 1, 25, 35:fortunae constitui tenuiorum videbantur,
id. Sest. 48, 103; cf.:locupletissimi cujusque census extenuarant, tenuissimi auxerant,
id. Verr. 2, 2, 55, § 138:tenuis et obaeratus,
Suet. Caes. 46:Regulus,
Plin. Ep. 2, 20, 13.—With gen.:tenuis opum,
Sil. 6, 19.—Trop.A.Fine, nice, delicate, subtle, exact (syn.:B.elegans, subtilis): tenuis et acuta distinctio,
Cic. Ac. 2, 14, 43; cf.:tenues autem differentias (praecepta) habent,
Sen. Ep. 94, 35:(oratores) tenues, acuti,
Cic. Or. 5, 20; so,orator,
id. ib. 24, 81; Quint. 12, 10, 21:aures,
Lucr. 4, 913:cura,
Ov. P. 4, 6, 37:Athenae,
elegant, Mart. 6, 64, 17:rationes latiore specie, non ad tenue limatae,
Cic. Ac. 2, 20, 66:textum dicendi,
Quint. 10, 1, 64.— Subst.: tĕnŭe, is, n., that which is subtle (opp. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12.—Transf. (acc. to I. B.), weak, trifling, insignificant, mean, low:2.cum tenuissimā valetudine esset,
weak, feeble, delicate, Caes. B. G. 5, 40:tenuis atque infirmus animus,
id. B. C. 1, 32:ingenium (opp. forte),
Quint. 10, 2, 19:tenuis et angusta ingeni vena,
id. 6, 2, 3: tenuis exsanguisque sermo, Cic. de Or. 1, 13, 57; Quint. 8, 3, 18:in ininimis tenuissimisque rebus labi,
Cic. de Or. 1, 37, 169:tenuissimarum rerum jura,
id. Caecin. 12, 34:artificium perquam tenue et leve,
id. de Or. 1, 28, 129:grammatica, ars tenuis ac jejuna,
Quint. 1, 4, 5:inanis et tenuis spes,
Cic. Rosc. Com. 14, 43; cf.:spes tenuior,
id. Att. 3, 19, 2:suspitio,
id. Caecin. 15, 43:causa tenuis et inops,
id. Fam. 9, 12, 2:curae,
Verg. G. 1, 177:gloria,
id. ib. 4, 6:damnum,
Tac. A. 12, 39:negotia paulo ad dicendum tenuiora,
Quint. 12, 9, 8:nec sua plus debet tenui Verona Catullo,
i. e. to the author of trifling, amorous lays, Mart. 10, 103, 5; v. tenuo, II. —Esp., of rank, standing, etc., low, inferior, common:1.tenuiores,
men of lower rank, the lower orders, Cic. Leg. 3, 10, 24; cf.:tenuis L. Virginius unusque de multis,
id. Fin. 2, 20, 66:tenuissimus quisque,
id. Verr. 2, 1, 47, § 123:homines,
id. Mur. 34, 70; cf.:commoti animi tenuiorum,
id. ib. 23, 47:si obscuri erunt aut tenues,
id. Part. Or. 34, 117:qui tenuioris ordinis essent,
id. Leg. 3, 13, 30:adulescentes tenui loco orti,
Liv. 2, 3, 2. — Hence, adv.: tĕnŭĭter.Lit.a.Thinly:b.alutae tenuiter confectae,
Caes. B. G. 3, 13.—Indifferently, poorly: Da. Quid rei gerit? Ge. Sic, tenuiter. Da. Non multum habet, Quod det, etc., Ter. Phorm. 1, 2, 95.—2.Trop.a.Finely, acutely, exactly, subtilely:b.tenuiter disserere,
Cic. Or. 14, 46:tenuiter multa, multa sublimiter tenere,
Plin. Ep. 4, 27, 1:scribere (with argute),
id. ib. 6, 21, 4:tenuiter et argute multa disserit,
Gell. 6, 2, 6.— Comp.:illae (argumentationes) tenuius et acutius et subtilius tractantur,
Cic. Inv. 2, 16, 51.—Lightly, slightly, superficially:mihi nimium tenuiter Siculorum erga te voluntatis argumenta colligere videor,
Cic. Verr. 2, 2, 65, § 157; Auct. Her. 3, 8, 15; 4, 36, 48.— Sup.:tenuissime aestimare,
Cic. Verr. 2, 4, 16, § 35. -
6 tenvis
tĕnŭis, e (in the poets also as dissyl. tēnuis, and hence sometimes written ten-vis, Lucr. 1, 875; 2, 232; 3, 232 al.; cf.I.tenuia and tenuius, trisyl.,
id. 4, 66; 4, 808; 3, 243, v. Carey, Lat. Prosody, § 47), adj. [root in Sanscr. tanu; ten., Gr. teinô; prop. stretched out, drawn out; v. teneo; hence], thin, fine, close, etc. (syn.: gracilis, exilis).Lit.1.Of texture, fine, thin:2.subtemen,
Plaut. Merc. 3, 1, 20:vestes,
Tib. 2, 3, 53:vestes,
Ov. A. A. 3, 707:amictus,
id. M. 4, 104:togae,
Hor. Ep. 1, 14, 32:toga filo tenuissima,
Ov. A. A. 3, 445:tunicae,
id. F. 2, 319:natura oculos membranis tenuissimis vestivit et saepsit,
Cic. N. D. 2, 57, 142:pellis,
Ov. A. A. 3, 77:arietes tenuioris velleris,
Col. 7, 2, 5.—Of substance, thin, rare, fine:3.tenue caelum (opp. crassum),
Cic. Fat. 4, 7; so,tenue purumque caelum,
id. Div. 1, 57, 130: aër, rare (with purus), id. N. D. 2, 16, 42; cf.:aethereus locus tenuissimus est,
id. ib. 2, 15, 42:capilli,
Ov. Am. 1, 14, 5:comae,
Tib. 1, 9, 68:rima,
Ov. M. 4, 65:vinum,
thin, watery, Plin. 14, 9, 11, § 80; 15, 28, 33, § 110; 23, 1, 22, § 39:aqua,
clear, Ov. F. 2, 250; cf.sanguis (opp. crassus),
Plin. 11, 38, 90, § 221:agmen (militum),
Liv. 25, 23, 16:acies,
Tac. A. 1, 64; cf.pluviae,
Verg. G. 1, 92.—Of form, slim, thin, lank, slender, fine:4.penna,
Hor. C. 2, 20, 1:cauda (piscis),
Ov. M. 4, 726:acus,
id. Am. 3, 7, 30:tabellae,
Mart. 14, 3, 1:nitedula,
thin, lank, meagre, Hor. Ep. 1, 7, 29; cf.:canes macie tenues,
Nemes. Cyn. 137:Gellius,
Cat. 89, 1:Thais,
Mart. 11, 101, 1:umbra (defuncti),
Tib. 3, 2, 9; cf.:animae (defunctorum),
Ov. M. 14, 411; id. F. 2, 565. —Of sounds, weak, thin: vox, Pompon. ap. Macr. S. 6, 4, 12 (Com. Rel. v. 59 Rib.); Quint. 11, 3, 32. —B.Transf., in gen., little, slight, trifling, poor, mean, etc.:II.oppidum tenue sane,
Cic. Verr. 2, 2, 22, § 53; cf.:magnae quondam urbis tenue vestigium,
Plin. 3, 4, 5, § 32:murus,
Cic. Rep. 4, 4, 4:amnis,
Plin. 3, 5, 9, § 53:aqua,
shallow, Liv. 1, 4, 6; Ov. F. 2, 250; Quint. 12, 2, 11:rivulus,
Cic. Rep. 2, 19, 34:sulcus,
Verg. G. 1, 68:foramen,
Plin. 16, 36, 66, § 165:intervallum,
id. 31, 2, 2, § 4:insignis tenui fronte Lycoris,
Hor. C. 1, 33, 5:tenuem victum antefert copioso,
Cic. Tusc. 3, 20, 49; so,victus,
id. Fin. 2, 28, 90; id. Lael. 23, 86; Hor. S. 2, 2, 53:mensa,
id. C. 2, 16, 14:cibus,
Phaedr. 4, 13, 7:tenuissimum patrimonium,
Auct. Her. 4, 38, 50:opes,
Cic. Quint. 1, 2:res (familiaris),
Hor. Ep. 1, 20, 20; cf.census,
id. ib. 1, 7, 56:honores,
Nep. Milt. 6, 2:praeda,
Caes. B. G. 6, 35:tenuissimum lumen,
Cic. N. D. 2, 19, 50:pumex,
i. e. light, Prop. 3 (4), 1, 8. — Transf., of poor persons:tenuis (opp. locuples),
Cic. Off. 2, 20, 70:servus sit an liber, pecuniosus an tenuis,
id. Inv. 1, 25, 35:fortunae constitui tenuiorum videbantur,
id. Sest. 48, 103; cf.:locupletissimi cujusque census extenuarant, tenuissimi auxerant,
id. Verr. 2, 2, 55, § 138:tenuis et obaeratus,
Suet. Caes. 46:Regulus,
Plin. Ep. 2, 20, 13.—With gen.:tenuis opum,
Sil. 6, 19.—Trop.A.Fine, nice, delicate, subtle, exact (syn.:B.elegans, subtilis): tenuis et acuta distinctio,
Cic. Ac. 2, 14, 43; cf.:tenues autem differentias (praecepta) habent,
Sen. Ep. 94, 35:(oratores) tenues, acuti,
Cic. Or. 5, 20; so,orator,
id. ib. 24, 81; Quint. 12, 10, 21:aures,
Lucr. 4, 913:cura,
Ov. P. 4, 6, 37:Athenae,
elegant, Mart. 6, 64, 17:rationes latiore specie, non ad tenue limatae,
Cic. Ac. 2, 20, 66:textum dicendi,
Quint. 10, 1, 64.— Subst.: tĕnŭe, is, n., that which is subtle (opp. comprehensibile), Lact. 7, 4, 12.—Transf. (acc. to I. B.), weak, trifling, insignificant, mean, low:2.cum tenuissimā valetudine esset,
weak, feeble, delicate, Caes. B. G. 5, 40:tenuis atque infirmus animus,
id. B. C. 1, 32:ingenium (opp. forte),
Quint. 10, 2, 19:tenuis et angusta ingeni vena,
id. 6, 2, 3: tenuis exsanguisque sermo, Cic. de Or. 1, 13, 57; Quint. 8, 3, 18:in ininimis tenuissimisque rebus labi,
Cic. de Or. 1, 37, 169:tenuissimarum rerum jura,
id. Caecin. 12, 34:artificium perquam tenue et leve,
id. de Or. 1, 28, 129:grammatica, ars tenuis ac jejuna,
Quint. 1, 4, 5:inanis et tenuis spes,
Cic. Rosc. Com. 14, 43; cf.:spes tenuior,
id. Att. 3, 19, 2:suspitio,
id. Caecin. 15, 43:causa tenuis et inops,
id. Fam. 9, 12, 2:curae,
Verg. G. 1, 177:gloria,
id. ib. 4, 6:damnum,
Tac. A. 12, 39:negotia paulo ad dicendum tenuiora,
Quint. 12, 9, 8:nec sua plus debet tenui Verona Catullo,
i. e. to the author of trifling, amorous lays, Mart. 10, 103, 5; v. tenuo, II. —Esp., of rank, standing, etc., low, inferior, common:1.tenuiores,
men of lower rank, the lower orders, Cic. Leg. 3, 10, 24; cf.:tenuis L. Virginius unusque de multis,
id. Fin. 2, 20, 66:tenuissimus quisque,
id. Verr. 2, 1, 47, § 123:homines,
id. Mur. 34, 70; cf.:commoti animi tenuiorum,
id. ib. 23, 47:si obscuri erunt aut tenues,
id. Part. Or. 34, 117:qui tenuioris ordinis essent,
id. Leg. 3, 13, 30:adulescentes tenui loco orti,
Liv. 2, 3, 2. — Hence, adv.: tĕnŭĭter.Lit.a.Thinly:b.alutae tenuiter confectae,
Caes. B. G. 3, 13.—Indifferently, poorly: Da. Quid rei gerit? Ge. Sic, tenuiter. Da. Non multum habet, Quod det, etc., Ter. Phorm. 1, 2, 95.—2.Trop.a.Finely, acutely, exactly, subtilely:b.tenuiter disserere,
Cic. Or. 14, 46:tenuiter multa, multa sublimiter tenere,
Plin. Ep. 4, 27, 1:scribere (with argute),
id. ib. 6, 21, 4:tenuiter et argute multa disserit,
Gell. 6, 2, 6.— Comp.:illae (argumentationes) tenuius et acutius et subtilius tractantur,
Cic. Inv. 2, 16, 51.—Lightly, slightly, superficially:mihi nimium tenuiter Siculorum erga te voluntatis argumenta colligere videor,
Cic. Verr. 2, 2, 65, § 157; Auct. Her. 3, 8, 15; 4, 36, 48.— Sup.:tenuissime aestimare,
Cic. Verr. 2, 4, 16, § 35. -
7 emico
ē-mico, ē-micuī, ē-micātum, āre, zuckend, -sich schnellend hervorschießen, I) von verschiedenen Stellen aus, 1) eig.: a) v. Lebl., u. zwar α) v. der Flamme usw., hervorschießen, hervorblitzen, -sprühen, scintillis inter fumum emicantibus, Quint.: cum flamma ex eo monte emicuisset, Plin.: flamma emicat ex oculis, Ov.: dormienti circa caput flamma emicuit, Val. Max.: ex turri ignes emicant, Suet.: ab omni parte caeli emicare fulgura, Curt.: incendia de nubibus emicarunt, Apul. u. Augustin. – β) v. Quellen, Blut usw., hervorschießen, -quellen, scaturigines tenues emicant, Liv.: magna vis sanguinis emicat, Curt.: sanguis per utrumque foramen emicuit, Ov. – b) (poet.) v. leb. Wesen, hervorrennen, carcere (aus den Schr.), Ov. met. 10, 652. – 2) übtr.: a) hervorbrechen, alci pavor emicat, Tac.: quae (mala) diversis orbis oris emicabant, Flor. – b) hervorglänzen, -leuchten, egregia virtus alcis emicuit, Flor.: inter ceteros alci gloria emicuit, Iustin.: inter quae verba forte si emicuit decorum, Hor.: v. Pers., claritate rerum, Curt. 7, 6 (27), 20. – II) nach vorn: a) v. Geschossen, fortschwirren, abschnellen, telum excussum velut glans emicabat, Liv.: emicuit nervo telum, Ov.: saxa tormento emicant, Liv. – b) v. Blute, hervorschießen, illam in partem, unde etc., Lucr. 4, 1042. – c) (poet.) v. Pers., hinausspringen, -eilen, in litus, Verg.: u. vorspringen, longe ante omnia corpora, Verg. – III) aus der Tiefe nach oben, emporspringen, 1) eig.: a) v. Lebl.: cor emicat, schlägt, Vell.: in superos aër tenuissimus emicat ignes, Ov.: v. Blute, emporspritzen, alte od. in altum, Ov. – b) (poet.) v. leb. Wesen, empor-, aufschnellen, empor-, aufspringen, absol., altera lanx emicat, schnellt empor, in die Höhe, Verg.: solo (vom Boden), Verg.: in currum, Verg.: in auras Ov. – 2) (poet.) übtr., a) v. konkr. Subjj., emporragen, alto gurgite (v. einem Felsen), Ov. met. 9, 226: cacumen fluctu emicuit, Lucan. 5, 76. – b) v. Geiste, sich empor-, aufschwingen, animus ad summa emicaturus, Sen.: animus in (zu) cogitationes divinas emicat, Sen. – / Ungew. Perf. emicavi, Quint. 1, 6, 17: emicarunt, Apul. de mund. 34: emicasse, Augustin. de civ. dei 4, 2. p. 148, 3 D.2 Paul. Nol. nat. 13, 182.
-
8 scrupulus
scrūpulus (in Hdschrn. auch scrīpulus), ī, m. (Demin. v. scrupus), I) das spitze Steinchen, Solin. 7, 4 u. 53, 25. Donat. Ter. Andr. 5, 4, 37. – II) bildl.: 1) = scripulum, Corp. inscr. Lat. 11, 1513. – 2) das stechende, ängstliche Gefühl, die Ängstlichkeit, Besorgnis, Bedenklichkeit, die Unruhe, der beunruhigende Zweifel, a) übh.: at mi unus scruplus (so!) etiam restat, Ter.: scr. tenuissimus residet, Cic.: scrupulum ex animo evellere, Cic.: scr. alci inicere, jmdm. einen Floh ins Ohr setzen, Ter. u. Cic.: scr. eximere alci, Plin. ep.: sine scrupulo, ohne Bedenken, Colum. – mit Genet., quaestionis, Apul. apol. 48. – b) die ängstliche, kleinliche Grübelei, Gell. 5, 15, 9. – / Nbf. scripulum s. bes.
-
9 victus
vīctus, ūs, m. (vivo), I) das Leben, die Lebensart, -weise, Persarum, Cic.: in omni vita atque victu excultus, Cic.: in victu considerare oportet, apud quos et quo more sit educatus, Cic.: nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutare, Nep.: alqm a victu pristino deducere, Nep. – II) der Unterhalt, a) im engeren Sinne, die Nahrung, Kost, Speise (vgl. cultus no. II, B, 1), asper, Plaut.: diurnus, Tac.: inops (dürftige), Ov.: liberalis, Liv.: luxuriosus (Ggstz. frugi), Quint.: cotidianus, Alltagskost, Plaut., tägliche Kost, Cic. u.a.: sordidus, Quint.: tenuis, tenuissimus, Cic.: victum dare, Hor.: alci victum cotidianum in Prytaneo publice praebere, Cic.: in oppidum victus sui mercandi gratiā progredi, Auct. b. Afr.: tam facile victum quaerere, Ter.: victum vulgo quaerere, Ter.: victum in tenebris quaerere, Phaedr.: victum sibi aegre quaesisse eumque sordide invenisse comparandis mulis et vehiculis, quae etc., Gell.: victum sibi obscoenissimum quaerere (von Buhldirnen), Lact.: ritu ferino victum quaerere, Hieron.: lanā ac telā victum quaeritare, Ter., s. quaerito: victum rogare, Phaedr.: parare ea, quae suppeditent ad victum, Cic.: maior pars eorum victus in lacte et carne consistit, Caes.: victui herba (est), vestitui pelles, cubile humus, Tac. – Plur., faceti, lepidi victus, Gerichte, Plaut.: victus feri, Tibull.: persequi animantium ortus, victus, figuras, Cic.: postquam non utilis auctor victibus invidit priorum, die frühere (einfache) Kost verschmähte, Ov. – b) im weiteren, jurist. Sinne, der Lebensunterhalt, mit Inbegriff der Kleidung, ICt. – / Archaist. Genet. victuis, Varro de vit. P.R. 1. fr. 22 (b. Non. 494, 11): victi, Plaut. capt. 855.
-
10 gering
gering, tenuis (eig. dünn; dann uneig. = klein, unbedeutend, sowohl der Beschaffenheit als der Wichtigkeit, daher auch dem Stande nach). – exilis (nicht stark, schwach, z.B. Macht [res], Erbschaft etc.). – parvus. non magnus (klein, nicht groß, z.B. pecunia parva od. non magna: u. non magna signa [Beweise]alcis rei). – exiguus (dürftig, geringfügig im Vergleich zu etw. anderem). – levis (leicht, ohne innern Gehalt, z.B. Geschenk, munus). – vilis (seiner Beschaffenheit nach ohne Wert, meist im verächtlichen Sinne; n. pl.vilia auch subst. = geringe Dinge, Speisen etc.). – humilis. obscurus (niedrig, ersteresdem Stande, letzteres dem Herkommen od. der Geburt nach). – nicht g., non nullus (einiger = nicht unbeträchtlich, z.B. non nulla pars militum). – so g., tantus. tantulus (z.B. praesidii tantum est, ut etc.). – wie g., quantus. quantulus (z.B. quantulum istud est!). – geringer (dem Geschlechte, Stande, der Macht etc. nach), inferior, z.B. an Würde, dignitate. – eine g. Anzahl, numerus exiguus, parvus; pauci: die g. Anzahl, paucitas: mit g. Mühe, sine negotio; nullo negotio: um einen g. Preis (um ein geringes), parvo: um einen sehr g. Preis (um ein sehr geringes), minimo: in geringerer Gunst stehen, inferiorem gratiā esse. – ein Mann von g. Stande od. Herkommen, homo tenuis od. tenuioris ordinis; homo humili od. obscuro od. ignobili loco natus: ein ganz g. Mann, homo tenuissimus (dem Stande nach); homo ex ultima plebe. homo ultimae plebis (dem Herkommen nach); homo ex infima fortuna. [1076] homo infimae sortis (dem Vermögen nach). – nicht der geringste Zweifel, nulla dubitatio; ne minima quidem dubitatio: es ist nicht das geringste (d. i. nicht das schlechteste od. ein großes) Lob, non ultima od. infima laus est: einer der geringsten sein. esse in postremis: nicht im geringsten, nihil (in keiner Hinsicht, z.B. vultum mutare); ne minimā quidem re (auch nicht mit der geringsten Kleinigkeit, z.B. offendere alqm): auch für den Verbannten sorgten sie nicht im geringsten, ne exulis qui dem ullam curam gesserunt: im geringsten nicht, minime (d. i. keineswegs, z.B. quod minime putabat): nichts geringeres als etc., nihil aliud nisi od. (seit Liv.) quam etc. – g. gesagt, ut parcissime dicam.
-
11 haarfein
haarfein, summae tenuitatis. tenuissimus (eig., sehr dünn). – subtilissimus,Adv.subtilissime (eig. u. uneig., sehr sein, sehr zart). – subtilis nimium (uneig., allzufein, z.B. divisio).
-
12 luftig
luftig, I) aus Luft bestehend: aërius (aus unterer, dickerer). – aetherius (aus oberer, feinerer). – spirabilis. flabilis (hauchbar). – Dah. uneig.: a) so dünn wie Luft: tenuissimus (sehr dünn). – levissimus (sehr leicht; beide von Tuchen, Kleidern etc. – b) so leicht, gehaltlos wie Luft: levis. – II) in der Luft befindlich: aërius (in der untern, dickern). – aetherius (in der obern, feinern). – III) der Luft ausgesetzt, zugänglich: aëri expositus (in die Luft gesetzt). – perflabilis. aëri pervius (wo die Luft hindurchstreichen kann). – quo spiritus pervenit. qui, quae, quod perflatum venti recipit (wohin die Luft gelangen kann, was Luft hat).
-
13 unbedeutend
unbedeutend, levis (geringfügig, gehalt-, wertlos. z.B. Geschenk, Arbeit, Gefahr, Treffen, Gewährsmann). – mediocris (von gewöhnlichem Schlag, z.B. Mann, Familie; dann übh. = nicht sonderlich groß etc, z.B. Übel, Genie). – minutus (winzig klein, daher ohne alle Bedeutung, z.B. interrogationes: u. res minutas quaerere). – tenuis od. tenuissimus (schwach, sehr schwach, an Macht etc., z.B. res publica). – exiguus (gering in Vergleich mit andern, z.B. copiae, res familiaris). – parvus (klein, z.B. pecunia, manus [Mannschaft]: u. res). – parvulus (gar klein, z.B. causae). – parvus dictu (geringfügig für die Erzählung, z.B. res). – ignobilis (unbekannt, z.B. urbs, rex). – nicht unb., [2373] nonnullus (einiger = nicht unbeträchtlich, z.B. pars militum). – so unbed., tantulus (so kleinlich, z.B. res). – eine nicht unb. Besatzung, hand invalidum praesidium: eine nicht unb. Geldsumme, nummi nonmediocris summae: eine nicht unb. Truppenmacht, haud contemnendae copiae: unb. Ursachen, parvulae causae: etwas als unb. darstellen, alqd elevare oder extenuare: etw. für unb. halten, alqd parvi facere; alqd contemnere: nichts für unb. halten, ansehen, nihil contemnere. – Adv. leviter (z.B. saucius).
-
14 emico
ē-mico, ē-micuī, ē-micātum, āre, zuckend, -sich schnellend hervorschießen, I) von verschiedenen Stellen aus, 1) eig.: a) v. Lebl., u. zwar α) v. der Flamme usw., hervorschießen, hervorblitzen, -sprühen, scintillis inter fumum emicantibus, Quint.: cum flamma ex eo monte emicuisset, Plin.: flamma emicat ex oculis, Ov.: dormienti circa caput flamma emicuit, Val. Max.: ex turri ignes emicant, Suet.: ab omni parte caeli emicare fulgura, Curt.: incendia de nubibus emicarunt, Apul. u. Augustin. – β) v. Quellen, Blut usw., hervorschießen, -quellen, scaturigines tenues emicant, Liv.: magna vis sanguinis emicat, Curt.: sanguis per utrumque foramen emicuit, Ov. – b) (poet.) v. leb. Wesen, hervorrennen, carcere (aus den Schr.), Ov. met. 10, 652. – 2) übtr.: a) hervorbrechen, alci pavor emicat, Tac.: quae (mala) diversis orbis oris emicabant, Flor. – b) hervorglänzen, - leuchten, egregia virtus alcis emicuit, Flor.: inter ceteros alci gloria emicuit, Iustin.: inter quae verba forte si emicuit decorum, Hor.: v. Pers., claritate rerum, Curt. 7, 6 (27), 20. – II) nach vorn: a) v. Geschossen, fortschwirren, abschnellen, telum excussum velut glans emicabat, Liv.: emicuit nervo telum, Ov.: saxa tormento emicant, Liv. – b) v. Blute, hervorschießen, illam in partem, unde etc., Lucr. 4, 1042. – c) (poet.) v. Pers., hinausspringen, -eilen, in litus,————Verg.: u. vorspringen, longe ante omnia corpora, Verg. – III) aus der Tiefe nach oben, emporspringen, 1) eig.: a) v. Lebl.: cor emicat, schlägt, Vell.: in superos aër tenuissimus emicat ignes, Ov.: v. Blute, emporspritzen, alte od. in altum, Ov. – b) (poet.) v. leb. Wesen, empor-, aufschnellen, empor-, aufspringen, absol., altera lanx emicat, schnellt empor, in die Höhe, Verg.: solo (vom Boden), Verg.: in currum, Verg.: in auras Ov. – 2) (poet.) übtr., a) v. konkr. Subjj., emporragen, alto gurgite (v. einem Felsen), Ov. met. 9, 226: cacumen fluctu emicuit, Lucan. 5, 76. – b) v. Geiste, sich empor-, aufschwingen, animus ad summa emicaturus, Sen.: animus in (zu) cogitationes divinas emicat, Sen. – ⇒ Ungew. Perf. emicavi, Quint. 1, 6, 17: emicarunt, Apul. de mund. 34: emicasse, Augustin. de civ. dei 4, 2. p. 148, 3 D.2 Paul. Nol. nat. 13, 182. -
15 scrupulus
scrūpulus (in Hdschrn. auch scrīpulus), ī, m. (Demin. v. scrupus), I) das spitze Steinchen, Solin. 7, 4 u. 53, 25. Donat. Ter. Andr. 5, 4, 37. – II) bildl.: 1) = scripulum, Corp. inscr. Lat. 11, 1513. – 2) das stechende, ängstliche Gefühl, die Ängstlichkeit, Besorgnis, Bedenklichkeit, die Unruhe, der beunruhigende Zweifel, a) übh.: at mi unus scruplus (so!) etiam restat, Ter.: scr. tenuissimus residet, Cic.: scrupulum ex animo evellere, Cic.: scr. alci inicere, jmdm. einen Floh ins Ohr setzen, Ter. u. Cic.: scr. eximere alci, Plin. ep.: sine scrupulo, ohne Bedenken, Colum. – mit Genet., quaestionis, Apul. apol. 48. – b) die ängstliche, kleinliche Grübelei, Gell. 5, 15, 9. – ⇒ Nbf. scripulum s. bes.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > scrupulus
-
16 victus
vīctus, ūs, m. (vivo), I) das Leben, die Lebensart, - weise, Persarum, Cic.: in omni vita atque victu excultus, Cic.: in victu considerare oportet, apud quos et quo more sit educatus, Cic.: nihil de victu, nihil de vestitu Laconum mutare, Nep.: alqm a victu pristino deducere, Nep. – II) der Unterhalt, a) im engeren Sinne, die Nahrung, Kost, Speise (vgl. cultus no. II, B, 1), asper, Plaut.: diurnus, Tac.: inops (dürftige), Ov.: liberalis, Liv.: luxuriosus (Ggstz. frugi), Quint.: cotidianus, Alltagskost, Plaut., tägliche Kost, Cic. u.a.: sordidus, Quint.: tenuis, tenuissimus, Cic.: victum dare, Hor.: alci victum cotidianum in Prytaneo publice praebere, Cic.: in oppidum victus sui mercandi gratiā progredi, Auct. b. Afr.: tam facile victum quaerere, Ter.: victum vulgo quaerere, Ter.: victum in tenebris quaerere, Phaedr.: victum sibi aegre quaesisse eumque sordide invenisse comparandis mulis et vehiculis, quae etc., Gell.: victum sibi obscoenissimum quaerere (von Buhldirnen), Lact.: ritu ferino victum quaerere, Hieron.: lanā ac telā victum quaeritare, Ter., s. quaerito: victum rogare, Phaedr.: parare ea, quae suppeditent ad victum, Cic.: maior pars eorum victus in lacte et carne consistit, Caes.: victui herba (est), vestitui pelles, cubile humus, Tac. – Plur., faceti, lepidi victus, Gerichte, Plaut.: victus feri, Tibull.: persequi animantium ortus, victus, figuras, Cic.: postquam non————utilis auctor victibus invidit priorum, die frühere (einfache) Kost verschmähte, Ov. – b) im weiteren, jurist. Sinne, der Lebensunterhalt, mit Inbegriff der Kleidung, ICt. – ⇒ Archaist. Genet. victuis, Varro de vit. P.R. 1. fr. 22 (b. Non. 494, 11): victi, Plaut. capt. 855. -
17 scrūpulus (scrīp-)
scrūpulus (scrīp-) ī, m dim. [scrupus], a sharp bit of stone ; hence, uneasiness, difficulty, trouble, anxiety, doubt, restlessness, scruple: mihi unus scrupulus restat, T.: Inieci scrupulum homini, T.: tenuissimus: nummi potius reddantur quam ullus sit scrupulus: scrupulus et quaedam dubitatio, quidnam esset actum: sollicitudinum aculeos et scrupulos occultabo. -
18 змея, тончайшая ремневидная
1. LAT Imantodes tenuissimus (Cope)2. RUS тончайшая ремневидная змея f3. ENG —4. DEU —5. FRA —Ареал обитания: Северная Америка, Центральная АмерикаVOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > змея, тончайшая ремневидная
-
19 scriuplum
* I. B.Transf.1.T. t., the smallest division of weight (the 24th part of an ounce), a scruple; in this sense the neutr. collat. form scrīpŭlum (less commonly scrū-pŭlum; also written, because of a fancied derivation from scriptum, scriptŭlum, scriptlum) is most freq.: scriptulum, quod nunc vulgo sine t dicunt, Varro ap. Plautin. dixit. Idem tertio Annali. Is (nummus argenteus) quattuor scriptulis major fuit quam nunc est, Charis. p. 81:2.si ibi auri scrupulum imponatur, etc.,
Vitr. 7, 8 med.:scripula octo,
Col. 12, 28, 1:picis sex scripula,
id. 12, 23, 2; Cic. Att. 4, 16, 13:quinque marathri scrupula,
Ov. Med. Fac. 92:scripulum nostri dixere priores,
Rhem. Fan. Pond. 8 sq.:ita ut scripulum valeret sestertiis vicenis,
Plin. 33, 3, 13, § 47:scrupulum,
Val. Max. 4, 4, 9:scriptula,
Mart. 4, 89, 3; 10, 55, 3.—Of other measures.a.The twenty-fourth part of an uncia of land (the 288th part of a jugerum), Varr. R. R. 1, 10, 2; Col. 5, 1, 8.—b.The twenty-fourth part of an hour:c.QVAE HIC DORMIT VIXIT ANN. XXI. MENS. III. HOR. IV. SCRVPVLOS VI.,
Inscr. Fabr. p. 97, 219 (ap. Orell. 4718, n. 1); M. Aur. ap. Front. Ep. ad Caes. 2, 9.—Of any other very small measure, Front. Aquaed. 26; Plin. 2, 10, 7, § 48.—II.Trop., a pricking, stinging, uneasy sensation; hence,1.Uneasiness, difficulty, trouble, anxiety, doubt, scruple (class.):2.hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis postulat,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:sui scripulus tenuissimus residere aliquis videbitur,
id. Har. Resp. 5, 11:mihi unus scrupulus restat,
Ter. And. 5, 4, 37:qui fuit in re hac scrupulus,
id. Phorm. 5, 8, 30:injeci scrupulum homini,
id. Ad. 2, 2, 20; id. Phorm. 5, 7, 61; cf.:nummi potius addantur quam ullus sit scrupulus,
Cic. Att. 2, 4, 1; App. M. 1, p. 107, 5; cf.:hic tum injectus est hominibus scrupulus et quaedam dubitatio, quidnam esset actum,
Cic. Clu. 28, 76; Suet. Claud. 37:exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum,
Plin. Ep. 3, 17, 2; cf. id. ib. 6, 8, 7:omnis surculus... sine scrupulo egregie inseritur,
without scruple, without hesitation, Col. 5, 11, 1; Vulg. 1 Reg. 25, 31:scrupulus non mediocris me carpebat,
App. M. 6, p. 184, 11.—With gen.:domesticarum sollicitudinum aculeos omnes et scrupulos occultabo,
Cic. Att. 1, 18, 2:reus scrupulo quaestionis liberatur,
App. Mag. p. 305 med. —A painfully minute examination, a subtlety, Gell. 5, 15, 9. -
20 scrupulus
* I. B.Transf.1.T. t., the smallest division of weight (the 24th part of an ounce), a scruple; in this sense the neutr. collat. form scrīpŭlum (less commonly scrū-pŭlum; also written, because of a fancied derivation from scriptum, scriptŭlum, scriptlum) is most freq.: scriptulum, quod nunc vulgo sine t dicunt, Varro ap. Plautin. dixit. Idem tertio Annali. Is (nummus argenteus) quattuor scriptulis major fuit quam nunc est, Charis. p. 81:2.si ibi auri scrupulum imponatur, etc.,
Vitr. 7, 8 med.:scripula octo,
Col. 12, 28, 1:picis sex scripula,
id. 12, 23, 2; Cic. Att. 4, 16, 13:quinque marathri scrupula,
Ov. Med. Fac. 92:scripulum nostri dixere priores,
Rhem. Fan. Pond. 8 sq.:ita ut scripulum valeret sestertiis vicenis,
Plin. 33, 3, 13, § 47:scrupulum,
Val. Max. 4, 4, 9:scriptula,
Mart. 4, 89, 3; 10, 55, 3.—Of other measures.a.The twenty-fourth part of an uncia of land (the 288th part of a jugerum), Varr. R. R. 1, 10, 2; Col. 5, 1, 8.—b.The twenty-fourth part of an hour:c.QVAE HIC DORMIT VIXIT ANN. XXI. MENS. III. HOR. IV. SCRVPVLOS VI.,
Inscr. Fabr. p. 97, 219 (ap. Orell. 4718, n. 1); M. Aur. ap. Front. Ep. ad Caes. 2, 9.—Of any other very small measure, Front. Aquaed. 26; Plin. 2, 10, 7, § 48.—II.Trop., a pricking, stinging, uneasy sensation; hence,1.Uneasiness, difficulty, trouble, anxiety, doubt, scruple (class.):2.hunc sibi ex animo scrupulum, qui se dies noctesque stimulat ac pungit, ut evellatis postulat,
Cic. Rosc. Am. 2, 6:sui scripulus tenuissimus residere aliquis videbitur,
id. Har. Resp. 5, 11:mihi unus scrupulus restat,
Ter. And. 5, 4, 37:qui fuit in re hac scrupulus,
id. Phorm. 5, 8, 30:injeci scrupulum homini,
id. Ad. 2, 2, 20; id. Phorm. 5, 7, 61; cf.:nummi potius addantur quam ullus sit scrupulus,
Cic. Att. 2, 4, 1; App. M. 1, p. 107, 5; cf.:hic tum injectus est hominibus scrupulus et quaedam dubitatio, quidnam esset actum,
Cic. Clu. 28, 76; Suet. Claud. 37:exime hunc mihi scrupulum, cui par esse non possum,
Plin. Ep. 3, 17, 2; cf. id. ib. 6, 8, 7:omnis surculus... sine scrupulo egregie inseritur,
without scruple, without hesitation, Col. 5, 11, 1; Vulg. 1 Reg. 25, 31:scrupulus non mediocris me carpebat,
App. M. 6, p. 184, 11.—With gen.:domesticarum sollicitudinum aculeos omnes et scrupulos occultabo,
Cic. Att. 1, 18, 2:reus scrupulo quaestionis liberatur,
App. Mag. p. 305 med. —A painfully minute examination, a subtlety, Gell. 5, 15, 9.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Croton tenuissimus — Croton tenuissimus … Wikipédia en Français
Marasmius tenuissimus — Scientific classification Kingdom: Fungi Phylum: Basidiomycota Class: Basidiomycetes … Wikipedia
Trachelismus tenuissimus — Trachelismus tenuissimus Clasificación científica Reino … Wikipedia Español
Echinodiscus tenuissimus — Echinodiscus tenussimus … Wikipédia en Français
Potamogeton pusillus ssp. tenuissimus — ID 67205 Symbol Key POPUT3 Common Name small pondweed Family Potamogetonaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution AK, AL, AR, AZ, CA, CO, CT, DE, FL, GA, IA, ID, IL, IN, KS, KY, LA … USDA Plant Characteristics
Sporobolus tenuissimus — ID 80398 Symbol Key SPTE3 Common Name tropical dropseed Family Poaceae Category Monocot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution FL, PR, SC, VI Growth Habit Graminoid Dur … USDA Plant Characteristics
Potamogeton berchtoldii Fieber var. tenuissimus (Mert. & W.D.J. Koch) Fernald — Symbol POPUT3 Synonym Symbol POBET Botanical Family Potamogetonaceae … Scientific plant list
Potamogeton berchtoldii Fieber var. tenuissimus (Mert. & W.D.J. Koch) Fernald — Symbol POPUT3 Synonym Symbol POBET Botanical Family Potamogetonaceae … Scientific plant list
Potamogeton pusillus L. ssp. tenuissimus (Mert. & W.D.J. Koch) Haynes & C.B. Hellquist — Symbol POPUT3 Common Name small pondweed Botanical Family Potamogetonaceae … Scientific plant list
Potamogeton pusillus L. ssp. tenuissimus (Mert. & W.D.J. Koch) Haynes & C.B. Hellquist — Symbol POPUT3 Common Name small pondweed Botanical Family Potamogetonaceae … Scientific plant list
Potamogeton pusillus L. var. tenuissimus Mert. & W.D.J. Koch — Symbol POPUT3 Synonym Symbol POPUT Botanical Family Potamogetonaceae … Scientific plant list