Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

swift+anger

  • 41 избухлив

    1. explosive
    избухливо вещество explosive
    2. прен. irascible, quick-/hot-/short-tempered; peevish, peppery
    избухлив човек разг. spitfire
    избухлив характер a quick/hot temper
    * * *
    избухлѝв,
    прил.
    1. explosive; \избухливо вещество explosive;
    2. прен. irascible, quick-/hot-/short-tempered; peevish, peppery; прен. sl. ratty; амер. easy on the trigger; \избухлив характер quick/hot/fiery/hair-trigger temper; \избухлив човек разг. spitfire.
    * * *
    bursting; explosive; hot-tempered (за човек, характер); inflammable; irascible; irritable; mustard- pot; nettlesome; passionate; peevish; peppery; quick-tempered; swift to anger; violent
    * * *
    1. explosive 2. ИЗБУХЛИВ характер a quick/hot temper 3. ИЗБУХЛИВ човек разг. spitfire 4. ИЗБУХЛИВo вещество explosive 5. прен. irascible, quick-/hot-/short-tempered;peevish, peppery

    Български-английски речник > избухлив

  • 42 BREGÐA

    (bregð; brá, brugðum; brugðinn), v. with dat.
    bregða sverði, knífi, to draw a sword, knife;
    bregða fingri, hendi í e-t, to put (thrust) the finger, hand, into;
    hón brá hárinu undir belti sér, she put (fastened) her hair under her belt;
    bregða kaðli um e-t, to pass a rope round a thing;
    bregða augum sundr, to open the eyes;
    bregða e-m á eintal, to take one apart;
    bregða sér sjúkum, to feign illness;
    2) to deviate from, disregard (vér höfum brugðit af ráðum þínum);
    3) to alter, change;
    bregða lit, litum, to change colour, to turn pale;
    bregða e-m í e-s líki, to turn one (by spell) into another shape (þú brátt þér í merar líki);
    4) to break up, leave off, give up;
    bregða tjöldum, to strike the tents;
    bregða boði, to countermand a feast;
    bregða sýslu, to leave off working;
    bregða svefni, blundi, to awake;
    bregða tali, to break off talking;
    bregða orrustu, kaupi, to break off a battle, bargain;
    5) to break (bregða trúnaði, heiti, sáttmáli);
    6) bregða e-m e-u, to upbraid, reproach one with a thing (Kálfr brá mér því í dag);
    7) with prepp.,
    bregða e-m á loft, to lift one aloft;
    bregða e-u á, to give out, pretend (hann brá á því, at hann mundi ríða vestr til Miðfjarðar);
    absol., bregða á e-t, to begin (suddenly) doing a thing;
    Kimbi brá á gaman, took it playfully, laughed at it;
    þeir brugðu á glímu ok á glens, they started wrestling and playing;
    hestrinn brá á leik, broke into play, ran away;
    hönd bregðr á venju, is ready for its old work;
    þá brá Ingimundr til útanferðar, I. started to go abroad;
    bregða e-u undan, to put it out of the way, to hide it;
    bregða upp hendi, höndum, to hold up the hand;
    bregða e-u við, to ward off with (bregða við skildi); fig. to put forth as an example, to praise, wonder at (þínum drengskap skal ek við bregða);
    absol., bregða við, to start off, set about a thing without delay;
    brá hann við skjótt ok fór, he started off at once and went;
    8) refl., bregðast;
    9) impers., e-u bregðr, it ceases, fails;
    veðráttu brá eigi, there was no change in the weather;
    of a sudden appearance, kláða brá á hvarmana, the eye-lids began to itch;
    þá brá ljóma af Logafjöllum, then from L. there burst flashes of light;
    ljósi bregðr fyrir, a light passes before the eye;
    with preps., bregðr af vexti hans frá öðrum selum, his shape differs from that of other seals;
    e-m bregðr í brún, one is amazed, startled (nú bregðr mönnum í brún mjök);
    e-m bregðr til e-s, one person takes after, resembles another;
    en því bregðr mér til foreldris míns, in that I am like my father;
    þat er mælt, at fjórðungi bregði til fóstrs, the fostering makes the fourth part of a man;
    e-m bregðr við e-t = e-m bregðr í brún;
    brá þeim mjök við, er þeir sá hann inn ganga, it startled them much when they saw him come in;
    en þó brá fóstru Melkorku mest við þessi tíðindi, this news most affected M.’s nurse.
    * * *
    pret. sing. brá, 2nd pers. brátt, later brást; pl. brugðu, sup. brugðit; pres. bregð; pret. subj. brygði: reflex, (sk, z, st), pret. brásk, bráz, or brást, pl. brugðusk, etc.: poët. with the neg. suff. brá-at, brásk-at, Orkn. 78, Fms. vi. 51.
    A. ACT. WITH DAT.
    I. [A. S. bregdan, brædan; Old Engl. and Scot. to brade or braid; cp. bragð throughout]:—to move swiftly:
    1. of a weapon, to draw, brandish; b. sverði, to draw the sword, Gísl. 55, Nj. 28, Ld. 222, Korm. 82 sqq., Fms. i. 44, ii. 306, vi. 313, Eg. 306, 505; sverð brugðit, a drawn sword, 746; cp. the alliterative phrase in Old Engl. Ballads, ‘the bright browne (= brugðinn) sword:’ absol., bregð (imperat.), Korm. l. c.: b. knífi, to slash with a knife, Am. 59; b. flötu sverði, to turn it round in the band, Fms. vii. 157; saxi, Bs. i. 629: even of a thrust, b. spjóti, Glúm. 344.
    2. of the limbs or parts of the body, to move quickly; b. hendi, fingri, K. Þ. K. 10, Fms. vi. 122; b. augum sundr, to open the eyes, iii. 57, cp. ‘he bradde open his eyen two,’ Engl. Ballads; b. fótum, Nj. 253; b. fæti, in wrestling; b. grönum, to draw up the lips, 199, Fms. v. 220.
    3. of other objects; b. skipi, to turn the ship (rare), Fms. viii. 145, Eb. 324; b. e-m á eintal, einmæli, to take one apart, Fms. vi. 11, Ölk. 35; b. sér sjúkum, to feign sickness, Fagrsk. ch. 51; bregða sér in mod. usage means to make a short visit, go or come for a moment; eg brá mér snöggvast til …, etc.
    4. adding prepp.; b. upp; b. upp hendi, höndum, to hold up the hand, Fms. i. 167; b. upp glófa, 206, Eb. 326: b. e-m á lopt, to lift aloft, Eg. 122, Nj. 108; b. e-u undan, to put a thing out of the way, to hide it, Fas. i. 6; undir, Sturl. ii. 221, Ld. 222, Eb. 230: b. e-u við (b. við skildi), to ward off with …, Vápn. 5; but chiefly metaph. to put forth as an example, to laud, wonder at, etc.; þínum drengskap skal ek við b., Nj. 18; þessum mun ek við b. Áslaugar órunum, Fas. i. 257; nú mun ek því við b. ( I will speak loud), at ek hefi eigi fyr náð við þik at tala, Lv. 53: b. e-u á, to give out, pretend; hann brá á því at hann mundi ríða vestr til Miðfjarðar, Sturl. iii. 197, Fms. viii. 59, x. 322. β. to deviate from, disregard; vér höfum brugðit af ráðum þínum, Fær. 50, Nj. 13, 109, Ísl. ii. 198, Grág. i. 359; b. af marki, to alter the mark, 397.
    5. to turn, alter, change; b. lit, litum, to change colour, to turn pale, etc., Fms. ii. 7, Vígl. 24; b. sér við e-t, to alter one’s mien, shew signs of pain, emotion, or the like, Nj. 116; b. e-m í (or b. á sik) e-s líki, to turn one (by spell) into another shape, Bret. 13; at þú brátt þér í merar líki, Ölk. 37; hann brá á sik ýmissa dýra líki, Edda (pref.) 149.
    II. to break up or off, leave off, give up; b. búi, to give up one’s household, Grág. i. 153, Eg. 116, 704; b. tjöldum, to break up, strike the tents, Fms. iv. 302; b. samvist, to part, leave off living together, ii. 295; b. ráðahag, to break off an engagement, esp. wedding, 11; b. boði, to countermand a feast, 194; b. kaupi, to break off a bargain, Nj. 51, Rd. 251; b. sýslu, to leave off working, Fms. vi. 349; b. svefni, blundi, to awake, Sdm. 2; smátt bregðr slíkt svefni mínum, Lv. 53; b. tali, to break off talking, Vápn. 22; b. orustu, to break off the battle, Bret.: esp. freq. in poetry, b. hungri, föstu, sulti, to break or quell the hunger (of the wolf); b. gleði; b. lífi, fjörvi, to put to death, etc., Lex. Poët.
    2. to break faith, promise, or the like; b. máli, Grág. i. 148; trúnaði, Nj. 141; brugðið var öllu sáttmáli, Hkr. ii. 121; b. heiti, Alvm. 3: absol., ef bóandi bregðr við griðmann ( breaks a bargain), Grág. i. 153.
    3. reflex., bregðask e-m (or absol.), to deceive, fail, in faith or friendship; Gunnarr kvaðsk aldri skyldu b. Njáli né sonum hans, Nj. 57; bregðsk þú oss nú eigi, do not deceive us, Fms. vi. 17; vant er þó at vita hverir mér eru trúir ef feðrnir b., ii. 11; en þeim brásk framhlaupit, i. e. they failed in the onslaught, vii. 298; þat mun eigi bregðask, that cannot fail, Fas. ii. 526, Rb. 50; fáir munu þeir, at einörð sinni haldi, er slíkir brugðusk við oss, Fms. v. 36, Grett. 26 new Ed.
    III. [A. S. brædan, to braid, braider], to ‘braid,’ knot, bind, the band, string being in dat.; hann bregðr í fiskinn öðrum enda, he braided the one end in the fish, Finnb. 220; hón brá hárinu undir belli sér, she braided her hair under her belt; (hann) brá ( untied) brókabelti sínu, Fas. i. 47; er þeir höfðu brugðið kaðli um, wound a cable round it, Fms. x. 53; hefir strengrinn brugðizk líttat af fótum honum, the rope had loosened off his feet, xi. 152: but also simply and with acc., b. bragð, to braid a braid, knit a knot, Eg. (in a verse); b. ráð, to weave a plot, (cp. Gr. ράπτειν, Lat. suere), Edda (in a verse); in the proper sense flétta and ríða, q. v., are more usual.
    2. in wrestling; b. e-m, the antagonist in dat., the trick in acc., b. e-m bragð (hæl-krók, sveiflu, etc.)
    3. recipr., of mutual strife; bregðask brögðum, to play one another tricks; b. brigzlum, to scold one another, Grág. ii. 146; b. frumhlaupum, of mutual aggression, 13, 48; bregðask um e-t, to contest a thing, 66, cp. i. 34.
    4. part., brugðinn við e-t, acquainted with a thing; munuð þit brátt brugðnir við meira, i. e. you will soon have greater matters to deal with, Fs. 84; hann er við hvárttveggja b., he is well versed in both, Gísl. 51.
    IV. metaph. to upbraid, blame, with dat. of the person and thing; fár bregðr hinu betra, ef hann veit hit verra (a proverb), Nj. 227; Þórðr blígr brá honum því ( Thord threw it in his face), á Þórsnesþingi, at …, Landn. 101; Kálfr brá mér því í dag, Fms. vi. 105; b. e-m brizglum, Nj. 227.
    B. NEUT. OR ABSOL. without a case, of swift, sudden motion.
    I. b. á e-t, as, b. á leik, gaman, etc., to start or begin sporting, playing; Kimbi brá á gaman, K. took it playfully, i. e. laughed at it, Landn. 101; b. á gamanmál, Fms. xi. 151; þeir brugðu á glímu ok á glens, they started wrestling and playing, Ld. 220; bregðr hann (viz. the horse) á leik, the horse broke into play, ran away, Fms. xi. 280; Glúmr svaraði vel en brá þó á sitt ráð, Glum gave a gentle answer, but went on in his own way, Nj. 26, Fas. i. 250: the phrase, hönd bregðr á venju, the hand is ready for its old work, Edda (Ht.) verse 26, cp. Nj. ch. 78 (in a verse).
    2. b. við, to start off, set about a thing without delay, at a moment’s notice, may in Engl. often be rendered by at once or the like; brá hann við skjótt ok fór, he started off at once and went, Fms. i. 158; þeir brugðu við skjótt, ok varð þeim mjök við felmt, i. e. they took to their heels in a great fright, Nj. 105; þeir brugðu við skjótt, ok fara þaðan, 107; bregðr hon við ok hleypr, Grett. 25 new Ed., Bjarn. 60; hrossit bregðr nú við hart, id.; en er Ólafr spurði, at Þorsteinn hafði skjótt við brugðit, ok hafði mikit fjölmenni, Ld. 228.
    β. b. til e-s, þá brá Ingimundr til utanferðar, Ingimund started to go abroad, Sturl. i. 117; b. til Grænlands ferðar, Fb. i. 430.
    II. reflex, to make a sudden motion with the body; Rútr brásk skjótt við undan högginu, Nj. 28, 129; b. við fast, to turn sharply, 58, 97; bregðsk (= bregðr) jarl nú við skjótt ok ferr, the earl started at once, Fms. xi. 11; hann brásk aldregi við ( he remained motionless) er þeir píndu hann, heldr en þeir lysti á stokk eðr stein, vii. 227.
    2. metaph. and of a circumlocutory character; eigi þætti mér ráðið, hvárt ek munda svá skjótt á boð brugðisk hafa, ef …, I am not sure whether I should have been so hasty in bidding you, if …, Ísl. ii. 156; bregðask á beina við e-n, to shew hospitality towards, Fms. viii. 59, cp. bregða sér above.
    β. b. yfir, to exceed; heyra þeir svá mikinn gný at yfir brásk, they heard an awful crash, Mag. 6; þá brásk þat þó yfir jafnan ( it surpassed) er konungr talaði, Fms. x. 322, yet these last two instances may be better read ‘barst,’ vide bera C. IV; bregðask úkunnr, reiðr … við e-t, to be startled at the novelty of a thing, v. 258; b. reiðr við, to get excited, angry at a thing, etc.
    C. IMPERS.
    I. the phrase, e-m bregðr við e-t, of strong emotions, fear, anger, or the like; brá þeim mjök við, er þau sá hann inn ganga, it startled them much, when they saw him come in, Nj. 68; Flosa brá svá við, at hann var í andliti stundum sem blóð, 177; en þó brá fóstru Melkorku mest við þessi tíðindi, i. e. this news most affected Melkorka’s nurse, Ld. 82; aldri hefi ek mannsblóð séð, ok veit ek eigi hve mér bregðr við, I wot not how it will touch me, Nj. 59; brá honum svá við, at hann gerði fölvan í andliti … ok þann veg brá honum opt síðan ( he was oft since then taken in such fits), þá er vígahugr var á honum, Glúm. 342; en við höggit brá Glæsi svá at …, Eb. 324; Þorkell spurði ef honum hefði brugðit nokkut við þessa sýslu.—Ekki sjám vér þér brugðit hafa við þetta, en þó sýndist mér þér áðr brugðit, Fms. xi. 148.
    β. bregða í brún, to be amazed, shocked, Fms. i. 214; þá brá Guðrúnu mjök í brún um atburð þenna allan saman, Ld. 326, Nj. 14; þat hlægir mik at þeim mun í brún b., 239; nú bregðr mönnum í brún mjök ( people were very much startled), því at margir höfðu áðr enga frétt af haft, Band. 7.
    II. with prepp. við, til, í, af; of appearances, kynligu, undarliga bregðr við, it has a weird look, looks uncanny, of visions, dreams, or the like; en þó bregðr nú kynligu við, undan þykir mér nú gaflaðit hvárt-tveggja undan húsinu, Ísl. ii. 352, Nj. 62, 197, Gísl. 83; nú bregðr undrum við, id., Fms. i. 292.
    III. e-m bregðr til e-s, one person turns out like another, cp. the Danish ‘at slægte en paa;’ þat er mælt at fjórðungi bregði til fóstrs, the fostering makes the fourth part of the man, Nj. 64; en því bregðr mér til foreldris míns, in that I am like my father, Hkr. iii. 223; er þat líkast, at þér bregði meir í þræla ættina en Þveræinga, it is too likely, that thou wilt show thyself rather to be kith and kin to the thrall’s house than to that of Thweræingar, Fb. i. 434; b. til bernsku, to be childish, Al. 3.
    β. bregðr af vexti hans frá öðrum selum, his shape differs from that of any other seals, Sks. 41 new Ed. (afbrigði).
    IV. to cease; e-u bregðr, it ceases; svá hart … at nyt (dat.) bregði, ( to drive the ewes) so fast that they fail ( to give milk), Grág. ii. 231; þessu tali bregðr aldri (= þetta tal bregzk aldri), this calculation can never fail, Rb. 536; veðráttu (dat.) brá eigi, there was no change in the weather, Grett. 91; skini sólar brá, the sun grew dim, Geisü 19; fjörvi feigra brá, the life of the ‘feys’ came to an end (poët.), Fms. vi. 316 (in a verse); brá föstu, hungri, úlfs, ara, the hunger of wolf and eagle was abated, is a freq. phrase with the poets.
    V. of a sudden appearance; kláða (dat.) brá á hvarmana, the eye-lids itched, Fms. v. 96: of light passing swiftly by, þá brá ljóma af Logafjöllum, Hkv. 1. 15; ljósi bregðr fyrir, a light passes before the eye; mey brá mér fyrir hvarma steina, a maid passed before my eyes, Snót 117; þar við ugg (dat.) at þrjótum brá, i. e. the rogues were taken by fear, 170.

    Íslensk-ensk orðabók > BREGÐA

  • 43 renna

    * * *
    I)
    (renn; rann, runnum; runninn), v.
    1) to run (rakkar þar renna);
    renna í köpp við e-n, to run a race with;
    hón á þann hest, er rennr lopt ok lög, that runs through the air and over the sea;
    renna e-m hvarf, to run out of one’s sight;
    2) to run away, flee (rennr þú nú Úlfr hinn ragi);
    renna undan e-m, to run away from one (ek get þess, at þú vilir eigi renna undan þeim);
    3) to run, flow (rennr þaðan lítill lœkr);
    4) to melt, dissolve (ok hafði runnit málmrinn í eldsganginum);
    reiði rennr e-m, anger leaves one;
    5) to arise (= renna upp);
    sól rennr, the sun rises;
    dagr rennr, it dawns;
    6) with preps.:
    renna af e-m, to leave one, pass away from one (reiði rann af honum);
    renna á e-n, to come over one;
    svefn, svefnhöfgi rennr á e-n, one falls asleep;
    reiði rennr á e-n, one gets angry;
    þá rann á byrr, then a fair wind arose;
    renna eptir e-m, to run after one (þá var runnit eptir þeim, er flóttann ráku);
    renna frá e-m, to run away from, leave one;
    renna í e-t, to run into;
    e-m rennr í skap, one is much (deeply) affected (er eigi trútt, at mér hafi eigi í skap runnit sonardauðinn);
    renna saman, to heal up (þá var saman runninn leggrinn);
    renna undir, to assist, give support (margar stoðir runnu undir, bæði frændr ok vinir);
    renna upp, to originate (var þess ván, at illr ávöxtr mundi upp renna af illri rót);
    of the sun or daylight, to rise;
    sól (dagr) rennr upp (cf. 5);
    7) recipr., rennast at (á), to attack one another, begin a fight.
    (-da, -dr), v.
    1) to make (let) run, with dat. (keyrði hann hestinn sporum ok renndi honum at);
    2) to put to flight (þeir renndu þeim tíu, er undan kómust);
    3) to prevent, thwart (eigi má sköpunum renna);
    er rennt þeim ráðahag, that match is thwarted;
    4) to slip, let loose;
    renna veiðarfœri, to let the fishing-line run out;
    Tjörvi renndi fyrir hann törgu, T. flung a target in his way;
    impers., atgeirinum renndi gegnum skjöldinn, the halberd was run through the shield;
    renna e-u niðr, to swallow;
    renna grunum á e-t, to suspect;
    5) renna augum, to direct the eyes, to look (renna ástaraugum til e-s);
    6) to pour (var gulli rennt í skurðina);
    7) with acc., renna mjólk, to run millk, by pouring out the thin milk;
    8) with acc. to turn (renna tré, spánu);
    9) absol. to move quickly, slide, glide (konungsskipin renndu at þeim);
    þá renndi hringrinn af hendi mér, the ring slipped off my hand;
    10) refl., rennast augum til, to look to one another;
    þá renndust skipin hjá, the ships passed by one another.
    f. run, course;
    ok nú er skírðr allr Danaherr í þessi rennu, in one run, at one sweep.
    * * *
    1.
    d, a causal to the preceding word, [Ulf. rannjan, Matth. v. 25]:—to make run, let run; keyrði hann hestinn ok renndi honum at, put him into a gallop, Fms. ix. 56; renna hundum at dýrum, to run the hounds after game, let slip, Gþl. 448; konungr renndi eptir honum hestinum, Fms. viii. 353; renna sér, to slide:—to put to flight, þeir renndu þeim tíu er undan kómusk, Nj. 254; hverjum hesti renndi hann sem við hann átti, Vígl. 20:—to prevent, thwart, eigi má sköpunum renna, Ísl. ii. 106; þat hygg ek at rennt hafa ek nú þeim sköpunum, at hann verði mér at bana, Fas. ii. 169, 558; r. e-u ráði, to thwart it, Bret., Grág. i. 307; ok er nú rennt þeim ráða-hag, Valla L. 204; ek skal því renna, Jv. 49:—r. færi, neti, togum, öngli, to let the line, net … run out, Gþl. 426: Tjörvi renndi fyrir hann tjörgu, T. flung a targe in his way, Nj. 144: impers. of a weapon, atgeirinum renndi gögnum skjöldinn, the halberd was run through the shield, 116:—of the eyes, mind, renna augum, to turn, move the eyes, look, Ísl. ii. 251; r. ástar-augum til e-s, 199; r. girndar-augum, 623. 23; renna hug sínum, to wander in mind, consider, O. H. L. 84, Rb. 380, Hom. 39 (hug-renning); renna grunum, to suspect, Gísl. 25, Fms. x. 335:—of a melted substance, to pour, var gulli rennt í skurðina, Vígl. 15, Fb. i. 144, Fas. iii. 273; renndr skjöldr, Nj. 96, v. l.:—renna mjólk, to run milk, by pouring out the thin milk (undan-renning), Fas. iii. 373; renna úr trogunum, renna ór tunnu, Ó. H. 148; renna niðr, to let run down, swallow, Fms. v. 40; renna berjum í lófa, to run the berries out into the hollow hand, Fb. ii. 374:—a turner’s term, to turn, with acc., flest tré vóru þar koppara-járnum rennd, Fms. v. 339; hann hélt á tannara ok renndi þar af spánu, Ó. H. 197; tréstikur renndar, Vm. 110.
    II. absol. (qs. renna sér), to slide, glide, of swift movement; flotinn renndi at þeim, Fms. viii. 222, 288: skip Kormaks renndi við, the ship veered round, Korm. 230; síðan renna fram skipin, Nj. 8; skipin renndu fyrir straum, Fms. vii. 260; þá renndi járnit neðan, sem fiskr at öngli, Greg. 62; þá renndi hringrinn ( slipped) af hendi mér ok á vatnid, Ld. 126; þá renndu sverð ór slíðrum, Nj. 272; hann (the salmon) rennir upp í forsinn. Edda 40; þá renndi hann (the hawk) fram ok drap þrjá orra, Ó. H. 78; lagit renndi upp í kviðinn, 219; hann renndi þegar frá óðfluga, Nj. 144; hann rennir at fram fótskriðu (acc.), id.
    III. reflex., recipr., rennask augum, to look to one another, Ísl. ii. 251, v. l.; þá renndusk skipin hjá, passed by one another, Eg. 361; skipin renndusk á, Fms. ix. 50, v. l.
    2.
    u, f. a run, course; ok nú er skírðr allr Dana-herr í þessi rennu, in one run, in one sweep, Fms. xi. 39; í þeirri rennu, O. H. L. 7, 55.

    Íslensk-ensk orðabók > renna

  • 44 RENNA

    * * *
    I)
    (renn; rann, runnum; runninn), v.
    1) to run (rakkar þar renna);
    renna í köpp við e-n, to run a race with;
    hón á þann hest, er rennr lopt ok lög, that runs through the air and over the sea;
    renna e-m hvarf, to run out of one’s sight;
    2) to run away, flee (rennr þú nú Úlfr hinn ragi);
    renna undan e-m, to run away from one (ek get þess, at þú vilir eigi renna undan þeim);
    3) to run, flow (rennr þaðan lítill lœkr);
    4) to melt, dissolve (ok hafði runnit málmrinn í eldsganginum);
    reiði rennr e-m, anger leaves one;
    5) to arise (= renna upp);
    sól rennr, the sun rises;
    dagr rennr, it dawns;
    6) with preps.:
    renna af e-m, to leave one, pass away from one (reiði rann af honum);
    renna á e-n, to come over one;
    svefn, svefnhöfgi rennr á e-n, one falls asleep;
    reiði rennr á e-n, one gets angry;
    þá rann á byrr, then a fair wind arose;
    renna eptir e-m, to run after one (þá var runnit eptir þeim, er flóttann ráku);
    renna frá e-m, to run away from, leave one;
    renna í e-t, to run into;
    e-m rennr í skap, one is much (deeply) affected (er eigi trútt, at mér hafi eigi í skap runnit sonardauðinn);
    renna saman, to heal up (þá var saman runninn leggrinn);
    renna undir, to assist, give support (margar stoðir runnu undir, bæði frændr ok vinir);
    renna upp, to originate (var þess ván, at illr ávöxtr mundi upp renna af illri rót);
    of the sun or daylight, to rise;
    sól (dagr) rennr upp (cf. 5);
    7) recipr., rennast at (á), to attack one another, begin a fight.
    (-da, -dr), v.
    1) to make (let) run, with dat. (keyrði hann hestinn sporum ok renndi honum at);
    2) to put to flight (þeir renndu þeim tíu, er undan kómust);
    3) to prevent, thwart (eigi má sköpunum renna);
    er rennt þeim ráðahag, that match is thwarted;
    4) to slip, let loose;
    renna veiðarfœri, to let the fishing-line run out;
    Tjörvi renndi fyrir hann törgu, T. flung a target in his way;
    impers., atgeirinum renndi gegnum skjöldinn, the halberd was run through the shield;
    renna e-u niðr, to swallow;
    renna grunum á e-t, to suspect;
    5) renna augum, to direct the eyes, to look (renna ástaraugum til e-s);
    6) to pour (var gulli rennt í skurðina);
    7) with acc., renna mjólk, to run millk, by pouring out the thin milk;
    8) with acc. to turn (renna tré, spánu);
    9) absol. to move quickly, slide, glide (konungsskipin renndu at þeim);
    þá renndi hringrinn af hendi mér, the ring slipped off my hand;
    10) refl., rennast augum til, to look to one another;
    þá renndust skipin hjá, the ships passed by one another.
    f. run, course;
    ok nú er skírðr allr Danaherr í þessi rennu, in one run, at one sweep.
    * * *
    (older form rinna, Hom. 125), pres. renn and rennr; pret. raun, rannt (mod. ranst), rann, pl. runnum; subj. rynni; imper. renn, renndú; part. runninn; with neg. suff. renni-a, Hkv. 2. 30: [Ulf. rinnan = τρέχειν, Mark ix. 25, = ρειν, John vii. 38; as also bi-rinnan, and-rinnan; a word common to all Teut. languages; the Engl. run is prob. formed from the pret. 3rd pers. plur.]:— to run = Lat. currere, of any swift, even, sliding motion (for hlaupa is to leap, bound), used not only of living things, but also of streams, water, wind, light, sun; rakkar þar renna, Am. 24; freki mun renna, Vsp. 41, Gm. 32; vargar runnu á ísi milli Noregs ok Daumerkr, Ann. 1047; rennia sá marr, Hkv. 2. 30; renni und vísa vígblær hinnig, Gh. 34; renni rökn bitluð, Hkv. i. 50; Grani rann at þingi, Gkv. 2. 4; hest inn hraðfæra láttú hinnig renna, Gh.18; þann hest er renn lopt ok lög, Edda 21; renna í köpp við e-n, 31; renna skeið, to run a race, id.; þeir runnu heim, Fas. ii. 101; r. at skeið, to take a run, 111; fór hann til ok rann bergit upp at manninum, 277; hann rennr upp vegginn, Nj. 202; r. e-m hvarf, to run out of one’s sight, Sturl iii. 50; mjúkr ok léttr bæði at ríða ok rinna, Hom. 125; renna ok ríða, Gþl 411; r. eptir e-m, to run after one, Nj. 275; runnit hefir hundr þinn, Pétr postuli, til Róms tysvar ok myndi renni it þriðja sinn ef þú leyfðir, id.; þat þolir hvergi, nema renn til trés eðr staurs, 655 xxx. 5; runnu þeir upp til bæjar með alvæpni. Eg. 388; hann rann þá fram í mót Bergönundi, 378; r. á hendr e-m, to use force, K. Á. 116, 150; margar stoðir runnu undir ( supported him) bæði frændr ok vinir, Ld. 18; renna á skíðum, to run in snow-shoes.
    2. to run, fly; þá spurði Kerþjálfaðr hví hann rynni eigi svá sem aðrir, Nj. 275; hvárt skal nú renna, 96, 247; ef maðr stígr öðrum fæti út um höslur, ferr hann á hæl, en rennr ef báðum stígr, Korm. 86; nú hefir þú runnit, ok beðit eigi Skútu, Glúm. 310; rennr þú nú Úlfr inn ragi, … lengra mundir þú r. …, Ó. H. 167; r. undan e-m, Nj. 95; reyndusk ílla menn Þóris ok runnu frá honum, Fms. vii. 11.
    II. of things; snara rennr at hálsi e-m, of a loop, Mar.; þat skal maðr eigi ábyrgjask at kýr renni eigi kálfi, ef hann hefir öxn í nautum sínum, N. G. L. i. 25:—of a weapon, hyrnan rann (= renndi) í brjóstið ok gékk á hol, Nj. 245:—of the sun, daylight, and the like, to arise, er sól rennr á fjöll Páska-dag, K. Þ. K. 124; sem leið móti degi ok sólin rann, Bév. 20; rennr dagr, rökkrið þrýtr, Úlf. 9. 83; renna upp, to rise; um mörguninn er sól rann upp ok var lítt farin, Fms. viii. 146; þat var allt senn, at dagrinn rann upp, ok konungr kom til eldanna, ix. 353; þá rann söl upp, ok litu allir bændr til sölarinnar, Ó. H. 109; en er hann vaknaði þa rann dagr upp, 207; dýr og fagr austri í upp er dagr renninn, a ditty; stjörnur renna upp ok setjask, Rb. 466; rennr ljós þat upp, 625. 66: less correctly of the setting sun, as, sólin rann, ljós leið, in a mod. hymn, (the Norsemen call the sunset sol-renning):—to run up, of plants, var þess ok ván, at íllr ávöxtr mundi upp renna af íllri rót, Fms. ii. 48; þar renna eigi upp þyrnar né íllgresi, 656 A. ii. 14; eru vér ok svá gamlir ok runnir bitar (?) upp, Fms. viii. 325, v. l.: the phrase, renna upp sem fífill í brekku (see fífill): to originate, æðar renna þar upp ok nætask, … renn ok rödd upp fyrir hverju orði, Skálda 169, Stj. 198, (upp-runi, origin):—of a stream, river, water, to flow, opin renna hón skal um aldrdaga, Vþm, 16; á hugða ek hér inn renna, Am. 25; rennr þaðan lítill lækr, Fms. i. 232; rennanda vatn, a running water, Bs. ii. 18; rennandi ár, Hom. 45: blóð rennr ór sári, a running sore, wound; þar rann blóð svá mjök at eigi varð stöðvat, Fms. i. 46; vatn, sjór rennr ór klæðum, etc.:—to run, lead, trend. þjóðvegir, er renna eptir endilöngum bygðum, ok þeir er renna frá fjalli ok til fjörn, Gþl. 413:—to run, melt, dissolve, ok hefði runnit málmrinn í eldsganginum, Orkn. 368; málmr rennr saman, Blas. 47; þat renn saman, blends together, 655, xxx. 5:—of wind, to arise, byrr rann á af landi, Eg. 389; þá rann á byrr, Nj. 135; en er Björn var albúinn ok byrr rann á, Eg. 158: hvergi var á runnit á klaæeth;i hans, his clothes were untouched, Fms. xi. 38:—of sleep or mental motion, rann á hann höfgi móti deginum, Ó. H. 207; þá rann á hann svemn, 240; rennr á hann svefnhöfgi, ok dreymir hann, Gísl. 67; þá rann á hann þegar reiði ok öfund, Sks. 154 new Ed.; rann þá úmegin á hann, he swooned, Fms. viii. 332: þá rann af Gretti úmegit, he recovered his senses, Grett. 114; lét hann r. af sér reiðina, Fms. i. 15, iii. 73; rann nú af konunginum reiði við mág sinn, xi. 13: e-m rennr í skap, to be affected to tears; er eigi trautt at mér hafi í skap runnit sonar-dauðinn, Þorst. Stang. 55 (cp. Gísl. 39, allt í skap ‘komit’): to be angry, var nú svá komit at honum rann í skap ok reiddisk hann, Fms. vi. 212, and so in mod. usage.
    III. recipr., rennask at (á), to attack one another, run together, fight; síðan rennask at hestarnir, … þá er á rynnisk hestarnir, Nj. 91; þeir runnusk á allsterkliga, of wrestlers, Ld. 158.

    Íslensk-ensk orðabók > RENNA

  • 45 offence

    noun
    (Brit.)
    1) (hurting of somebody's feelings) Kränkung, die

    I meant no offence — ich wollte Sie/ihn usw. nicht kränken

    take offencebeleidigt od. verärgert sein

    no offence(coll.) nichts für ungut

    2) (transgression) Verstoß, der; (crime) Delikt, das; Straftat, die

    criminal/petty offence — strafbare Handlung/geringfügiges Vergehen

    * * *
    1) ((any cause of) anger, displeasure, hurt feelings etc: That rubbish dump is an offence to the eye.) das Ärgernis
    2) (a crime: The police charged him with several offences.) das Vergehen
    * * *
    of·fence, AM of·fense
    [əˈfen(t)s]
    n
    1. LAW (crime) Straftat f, strafbare Handlung
    he lost his driving licence after his drink-driving \offence nachdem er sich der Trunkenheit am Steuer schuldig gemacht hatte, verlor er seinen Führerschein
    first \offence Straftat f eines Ersttäters
    minor \offence Vergehen nt
    serious \offence schweres Vergehen
    to convict sb of an \offence jdn einer Straftat für schuldig erklären
    2. no pl (upset feelings) Beleidigung f; ( fam)
    no \offence intended nimm es mir nicht übel
    to cause [or give] \offence Anstoß erregen
    to cause [or give] \offence to sb (hurt) jdn kränken; (insult) jdn beleidigen
    to take \offence [at sth] [wegen einer S. gen] gekränkt/beleidigt sein
    3. AM SPORT (attack) Angriff m
    to be on \offence angreifen
    * * *
    (US) [ə'fens]
    n
    1) (JUR) (= crime) Straftat f, Delikt nt; (minor) Vergehen nt

    it is an offence to... —... ist bei Strafe verboten

    first offence — erste Straftat, erstes Vergehen

    an offence against... — ein Verstoß m gegen...

    2) (fig)
    3) no pl (to sb's feelings) Kränkung f, Beleidigung f; (to sense of decency, morality etc) Anstoß m

    to take offence at sth —

    no offence to the Germans, of course! — damit will/wollte ich natürlich nichts gegen die Deutschen gesagt haben

    no offence ( taken) — ich nehme dir das nicht übel

    4) (ECCL: sin) Sünde f
    5) [ɒ'fens]
    (= attack US = attacking part of team) Angriff m
    * * *
    offence, US offense [əˈfens] s
    1. allg Vergehen n, Verstoß m ( beide:
    against gegen)
    2. JUR
    a) Straftat f, strafbare Handlung:
    commit an offence sich strafbar machen
    b) Übertretung f, Vergehen n
    3. Anstoß m, Ärgernis n, Kränkung f, Beleidigung f:
    cause ( oder give) offence Anstoß oder Ärgernis erregen (to bei);
    take offence (at) Anstoß nehmen (an dat), beleidigt oder gekränkt sein (durch, über akk), (etwas) übel nehmen;
    he is quick ( oder swift) to take offence er ist schnell beleidigt;
    no offence ( meant oder intended) nichts für ungut!, es war nicht bös gemeint!;
    no offence (taken) (ist) schon gut!;
    an offence against good taste eine Beleidigung des guten Geschmacks;
    this is an offence to the eye das beleidigt das Auge
    4. Angriff m, Aggression f:
    offence is the best defence (Sprichwort) Angriff ist die beste Verteidigung
    5. besonders rock of offence BIBEL Stein m des Anstoßes
    * * *
    noun
    (Brit.)

    I meant no offence — ich wollte Sie/ihn usw. nicht kränken

    take offencebeleidigt od. verärgert sein

    no offence(coll.) nichts für ungut

    2) (transgression) Verstoß, der; (crime) Delikt, das; Straftat, die

    criminal/petty offence — strafbare Handlung/geringfügiges Vergehen

    * * *
    (UK) n.
    Delikt -e n. n.
    Angriff -e m.
    Beleidigung f.
    Vergehen - n.
    Verstoß -¨e (gegen) m.

    English-german dictionary > offence

  • 46 ser irascible

    v.
    to have a quick temper, to be quick-tempered, to be swift to anger.

    Spanish-English dictionary > ser irascible

  • 47 sudden

    1. n редк. неожиданность

    all of a sudden — внезапно, вдруг, неожиданно

    2. a внезапный, неожиданный, непредвиденный
    3. a стремительный; поспешный; быстрый
    Синонимический ряд:
    1. hasty (adj.) hasty; immediate; instant; quick
    2. unexpected (adj.) abrupt; headlong; hurried; impetuous; impromptu; impulsive; precipitant; precipitate; precipitous; rash; rushing; subitaneous; surprising; swift; unanticipated; unexpected; unforeseen
    3. unawares (other) aback; abruptly; asudden; forthwith; short; suddenly; unanticipatedly; unaware; unawaredly; unawares; unexpectedly
    Антонимический ряд:
    anticipated; gradual

    English-Russian base dictionary > sudden

  • 48 ταχύμηνις

    A swift to anger, AP9.524.20.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ταχύμηνις

  • 49 ὀξύς

    ὀξύς [(A)], ύδος, ,
    A wood sorrel, Oxalis Acetosella, Plin.HN27.112.
    2 = ὀξύσχοινος, great sea-rush, Juncus acutus, ib.21.113.
    3 = ὀξαλίς, sorrel, Rumex acetosa, Gal.11.667.
    ------------------------------------
    ὀξύς [(B)], εῖα, ύ, [dialect] Ion. fem.
    A

    ὀξέα Hdt.9.23

    , al., v.l. in Hp.Mul.1.64, al. (in codd. freq. ὀξέη, and so Babr.73.1 metri gr.): ὀξεῖα, poet. for neut. pl. ὀξέα, Hes.Sc. 348 :—sharp, keen, whether of a point or an edge, in Hom. and Hes. mostly of weapons or anything made of metal,

    ἄκων Il.10.335

    , al.;

    ἄορ 21.173

    , Hes.Sc. 457 ;

    βέλος Il.4.185

    , etc.; also of non-metallic substances,

    λᾶας 16.739

    ;

    μοχλός Od.9.382

    ;

    σκόλοπες Il. 12.56

    ,64 ; ὀξεῖα κορυφή, of a mountain-peak, Od.12.74 ; so

    πάγοι ὀξέες 5.411

    ; λίθος ὀξὺς πεποιημένος sharpened so as to serve as a knife, Hdt. 7.69, cf. 3.8 ; κυρβασίας ἐς ὀξὺ ἀπηγμένας brought to a point, Id.7.64 ;

    ὄρεα ἐς ὀ. τὰς κορυφὰς ἀ. Id.2.28

    ; τὸ ὀ. the apex of a triangle, ib.16 ; of the heart, Arist.Resp. 478b5 ;

    τὸ ὀ. τοῦ ᾠοῦ Id.GA 752b8

    ; ὀ. γωνία an acute angle, Id.Top. 107a16, al., Euc.1 Def.12, Archim. Spir.16 ;

    Χρόνος ὀξὺς ὀδόντας Simon.176

    ; ἡ ὀξεῖα, name of a surgical instrument, Hermes 38.282, Heliod. ap. Orib.44.23.59 ; but also, a pointed splinter of bone, ib.46.20.5.
    II in reference to the senses,
    1 of feeling, sharp, keen,

    ὀδύναι Il.11.268

    ; ὀ. ἠέλιος the piercing sun, h.Ap. 374 ; ὀξειᾶν ἀκτίνων πατήρ, i.e. the Sun, Pi.O.7.70 ;

    Σείριος ὀξὺς ἐλλάμπων Archil.61

    ;

    πῦρ ὀ. Anaxipp.1.12

    ; so

    χιὼν ὀξεῖα Pi.P.1.20

    ; so also of grief and the like ,

    ἄχος Il.19.125

    ;

    μελεδῶναι Od.19.517

    : and generally, sharp, severe,

    μάχη ὀξέα.. γίνεται

    keenly contested,

    Hdt.9.23

    ;

    ὀ. πυρετός Hp.VM16

    ([comp] Sup.);

    [ἡ νόσος] ὀξεῖα φοιτᾷ καὶ ταχεῖ' ἀπέρχεται S.Ph. 808

    ; νόσοι, μανίαι, Pi.O.8.85, N.11.48 ([comp] Comp.), cf. Hp.Acut.tit., Archig. ap. Gal.9.887 ;

    πάθαι Pi.P.3.97

    ;

    ἐπιμομφά Id.O.10(11).9

    , etc.
    2 of the sight,

    ὀξύτατον ὄμμα Id.N.10.62

    ;

    ὄψις.. ὀξυτάτη τῶν διὰ τοῦ σώματος.. αἰσθήσεων Pl.Phdr. 250d

    : freq. in neut. as Adv., ὀξύτατον δέρκεσθαι to be keenest of sight, Il.17.675 ;

    ὀξύτατα καθορᾶν Pl.R. 516c

    ; so ὀξὺ νοεῖν notice a thing sharply, Il.3.374 ;

    ὀξὺ προϊδεῖν Od.5.393

    ;

    ὀξύτερον βλέπει Ar.Pl. 1048

    , Lys. 1202 (lyr.): prov.,

    ὀξύτερον τοῦ Λυγκέως βλέπειν Id.Pl. 210

    , cf. Macar.Prov.6.41 ; also ὀξὺ ἄκουσεν heard with sharp ear, Il.17.256, cf. Pl.Lg. 927b ; ὀξεῖαν ἀκοὴν.. λόγοις διδούς keen attention, S.El. 30.
    b of things that affect the sight, dazzling, bright,

    αὐγὴ Ἠελίου Il.17.372

    ;

    [Ἠελίου] ὀξύτατον πέλεται φάος εἰσοράασθαι 14.345

    : hence of colours, Ar. Pax 1173 (v.

    φοινικίς 2

    ) ;

    αἱ ὀξεῖαι χροιαί Arist. Phgn. 806b4

    ;

    πορφύρα Plu.Cat.Mi.6

    , PHolm.20.36 ;

    [ἐσθὴς] ὀξυτέρα καὶ τηλαυγεστέρα Ael.NA4.46

    .
    3 of sound, shrill, piercing,

    ἀϋτή Il.15.313

    ;

    ὀξὺ βοήσας 17.89

    ;

    ὀξὺ δὲ κωκύσασα 18.71

    ;

    ὀξὺ λεληκώς 22.141

    ;

    ὀξέα κεκληγώς 17.88

    , etc.; of whinnying horses,

    ὀξεῖα χρέμισαν Hes.Sc. 348

    ; of young pigs,

    ὀξὺ κεκράγατε Ar.Ach. 804

    ; of the scream of birds of prey,

    ὀξέα κλάζων S.Ant. 112

    (anap.) ; of metals,

    ἰάχεσκε σάκος ὀξέα καὶ λιγέως Hes.Sc. 233

    ; also of the wail of the nightingale (cf. ὀξύφωνος),

    ὄρνιθος ὀ. φθόγγον S.Ant. 424

    ; so ἐπηλάλαξαν τὸν ὀ. νόμον shrieked their shrill song, A.Th. 952 (lyr.) ; ὀξὺ μέλος, of the grasshopper, Ar.Av. 1095 (lyr.).
    b of musical tones, in a technical sense, high-pitched, opp.

    βαρύς, φθόγγοι Pl.Ti. 80a

    , X. Cyn.6.20 ;

    ὀξυτάτη χορδή Pl.Phdr. 268d

    ;

    φωνὴ ὀξεῖα, βαρεῖα, μέση Arist.Rh. 1403b29

    ;

    τῷ ὀξεῖ ἐν φωνῇ μὲν ἐναντίον τὸ βαρύ, ἐν ὄγκῳ δὲ τὸ ἀμβλύ Id.Top. 106a13

    .
    c in Music, δι' ὀξειῶν ([dialect] Dor. - ᾶν) interval of a fifth, Philol.6, Arist.Pr. 920a24.
    d ἡ ὀξεῖα (sc. προσῳδία ) the acute accent, D.T.630.1, A.D.Pron.35.10, al.; τὸν τόνον φυλάσσειν ὀ. ib.60.1 ;

    ὀ. συλλαβή Pl.Cra. 399b

    ;

    ὀ. στοιχεῖον S.E.M.1.113

    .
    4 of taste, sharp, pungent, acid,

    φακῆ X.Cyr.6.2.31

    ;

    ὄξος Diph.18.1

    ;

    οἶνος Alex. 141.12

    ;

    ἐξ ὀξέος καὶ ἁλμυροῦ ξυνθεὶς ζύμωμα Pl.Ti. 74c

    .
    5 of smell, Arist.de An. 421a30 ;

    ὀξύτατον ὄζειν τινός Ar.Ach. 193

    .
    III metaph., of the inner sense, sharp, keen, hasty, esp. quick to anger, passionate, epith. of Ares, Il.2.440,al. ;

    μένος ὀξύ h.Hom.8.14

    ;

    καρδίη ὀξυτέρη Thgn.366

    ;

    θυμὸς ὀ. S.OC 1193

    ;

    νέος καὶ ὀ. Pl.Grg. 463e

    ;

    οἱ ἀκρόχολοι ὀξεῖς Arist.EN 1126a18

    : so in ὀξύ-θυμος, -κάρδιος, -χολος.
    2 sharp, quick,

    δεινοὶ καὶ ὀξεῖς Pl.Ap. 39b

    : c. inf.,

    ἐπινοῆσαι ὀ. Th.1.70

    ;

    γνῶναι.. ὀξύτατοι τὰ ῥηθέντα D.3.15

    ; also

    εἰς πάντα τὰ μαθήματα ὀξεῖς Pl.R. 526b

    ;

    τὰς ἐνθυμήσεις ὀξύς Luc.Salt. 81

    .
    IV of motion, quick, swift, post-Hom.,

    ὀξυτάτους ἵππους Hdt. 5.9

    (v.l. ὠκυτάτους) ;

    ἱερακίσκος Ar.Av. 1112

    ;

    ὀξυτέρῳ χαλινῷ S.Ant. 108

    (lyr.) ; of a report,

    ὀξεῖα βάξις διῆλθ' Ἀχαιούς Id.Aj. 998

    ; ὀξεῖαν ἐκβάλλει ῥοήν, of a dying man, Id.Ant. 1238, cf. A.Ag. 1389 ; of a flame, fierce, Thphr.HP5.9.3 ;

    ᾄξας ὀξὺς νότος ὥς S.Aj. 258

    (anap.) ; τὸ εὔψυχον.. ὀξεῖς ἐνδείκνυνται are quick in displaying, Th.4.126 ; opp. βραδύς, Id.8.96 ; opp. ῥάθυμος, Arist.EE 1240a2 ; opp. ἡσύχιος, Id.EN 1116a9 ;

    ὀ. παράγγελμα Onos.10.2

    ; ὀ. καιρός an urgent crisis, Id.6.1, al.; ὁ ὀ. δρόμος the express post, POxy.900.7 (iv A. D.), 2115.6 (iv A. D.) ;

    ὀξεῖς οἱ πόδες αὐτῶν ἐκχέαι αἷμα Ep.Rom.3.15

    : esp. in Adv. (v. infr.).
    V regul. Adv. ὀξέως quickly, soon, βοηθεῖν, μεταχειρίσαι, Th.6.10,12, etc.; sharply, ὁρᾶν, αἰσθάνεσθαι, Pl.R. 567b, Phdr. 263c ; poet.

    ὀξείως Epigr.Gr.986.3

    ([place name] Philae): [comp] Comp.

    ὀξυτέρως Hp. Epid.3.17

    .β' ; ὀξυτέρως ἀποθῄνσκειν ib.1.2 ; but,
    2 neut. ὀξύ and pl. ὀξέα as Adv., v. supr. 11.2,3 : [comp] Comp.

    ὀξύτερον Th.2.8

    , Pl.Tht. 190a : [comp] Sup.

    ὀξύτατον Il.17.675

    , Pl.Lg. 741d ; or

    ὀξύτατα Id.R. 401e

    , al. (Cf. ὀξίνα, ὄκρις.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀξύς

См. также в других словарях:

  • Sermons of Dean Swift — Jonathan Swift, as Dean of St. Patrick s Cathedral in Dublin, produced many sermons during his tenure from 1713 to 1745. [Mason] Although Swift is better known today for his works such as Gulliver s Travels , A Tale of a Tub , or the Drapier s… …   Wikipedia

  • Taylor Swift — This article is about the musician. For her self titled debut album, see Taylor Swift (album). Taylor Swift …   Wikipedia

  • Tom Swift and His Motor Boat — Infobox Book name = Tom Swift and His Motor Boat orig title = Tom Swift and His Motor Boat, or, The Rivals of Lake Carlopa translator = image caption = author = Victor Appleton cover artist = country = United States language = English series =… …   Wikipedia

  • literature — /lit euhr euh cheuhr, choor , li treuh /, n. 1. writings in which expression and form, in connection with ideas of permanent and universal interest, are characteristic or essential features, as poetry, novels, history, biography, and essays. 2.… …   Universalium

  • English literature — Introduction       the body of written works produced in the English language by inhabitants of the British Isles (including Ireland) from the 7th century to the present day. The major literatures written in English outside the British Isles are… …   Universalium

  • UNITED STATES OF AMERICA — UNITED STATES OF AMERICA, country in N. America. This article is arranged according to the following outline: introduction Colonial Era, 1654–1776 Early National Period, 1776–1820 German Jewish Period, 1820–1880 East European Jewish Period,… …   Encyclopedia of Judaism

  • MTV Video Music Awards 2009 — Logo de la cérémonie MTV Video Music Awards …   Wikipédia en Français

  • Cannabis dependence — Classification and external resources ICD 10 F12.2 ICD 9 304.3 Cannabis dependence is a condi …   Wikipedia

  • D12 — This article is about an American hip hop group. For other uses, see D12 (disambiguation). D12 Also known as The Dirty Dozen Origin De …   Wikipedia

  • ANGLAISE (LITTÉRATURE) — Toute histoire littéraire sous entend une perspective et la perspective a rapport au temps présent, le passé étant vu en fonction de problèmes contemporains; ainsi, maint écrivain dont le nom est consacré dans le panthéon des célébrités peut se… …   Encyclopédie Universelle

  • Aleister Crowley — Crowley in 1906 Born Edward Alexander Crowley 12 October 1875(1875 10 12) Royal Leamington Spa, Warwickshire, England …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»