-
1 ὕδος
-
2 υδος
-
3 ὕδος
-
4 ὕδος
ὕδος, τό, Wasser -
5 χλαμύς,-ύδος
+ ἡ N 3 0-0-0-0-1=1 2 Mc 12,35cloak, coat -
6 εμύς
(-ύδος) η пресноводная черепаха -
7 επηλυς
I-υ, gen. ῠδος adj. [ἐπελεύσομαι]1) приходящийἔλθετε ἐπήλυδες αὖθις Soph. — придите вновь, вернитесь
2) пришлый, иноземный(ἔθνεα Her.; γένεσις Plat.; ἐπιθυμίαι Plut.)
IIῠδος ὅ (тж. ἀνέρ ἔ. Aesch., Plut.) пришелец, иноземец Thuc., Isocr., Plut. -
8 chlamys
chlămys, ydis (chlămyda, ae), f. chlamyde (manteau court d'origine thessalienne, assez large, fixé au cou par une agrafe; vêtement militaire; manteau de voyage ou de cérémonie; la chlamyde était portée sous l'Empire romain par de hauts dignitaires comme vêtement d'apparat). - [gr]gr. χλαμύς, ύδος. - tibi fertur pro meritis, Admete, chlamys, Stat.: à toi, Admète, on t'apporte une chlamyde pour tes mérites. - Agrippina chlamyde aurata, Tac.: Agrippine, portant une chlamyde en tissu d'or.* * *chlămys, ydis (chlămyda, ae), f. chlamyde (manteau court d'origine thessalienne, assez large, fixé au cou par une agrafe; vêtement militaire; manteau de voyage ou de cérémonie; la chlamyde était portée sous l'Empire romain par de hauts dignitaires comme vêtement d'apparat). - [gr]gr. χλαμύς, ύδος. - tibi fertur pro meritis, Admete, chlamys, Stat.: à toi, Admète, on t'apporte une chlamyde pour tes mérites. - Agrippina chlamyde aurata, Tac.: Agrippine, portant une chlamyde en tissu d'or.* * *Chlamys, chlamydis, pen. corr. f. g. Plaut. Une facon de vestement, comme un manteau, ou cappe.\Phrygia chlamys. Virgil. Faict à broderie.\Sidonia chlamys. Virg. De couleur de pourpre.\Chlamys circundata limbo. Virg. Manteau bandé ou bordé tout autour. -
9 pelamis
-
10 πηλαμύς
-
11 σύγ-κλυς
-
12 σύν-ηλυς
-
13 σμινύς
-
14 χηραμύς
χηραμύς, ύδος, ἡ, = χηραμίς, Strab. 1, 3, 4.
-
15 χλαμύς
χλαμύς, ύδος, ἡ, verwandt mit χλαῖνα, w. m. s., ein weites und grobes Oberkleid der Männer, Ar. Lys. 987; bes. der Reiter und der als Reiter dienenden ἔφηβοι, welche die χλαμύς ablegten, sobald sie Männer wurden, vgl. Mein. Men. p. 368; Mel. 9 (XII, 78); so auch τῆς χλαμύδος ἔϑιγε μόνον Plut. amat. 10, d. i. er war kaum Ephebe geworden; dah. Kriegsmantel, Kriegskleid, auch Feldherrnmantel. Ursprünglich eine macedonische Erfindung, deren Sappho zuerst gedacht haben soll, Poll. 10, 124; vgl. Böckh Att. Staatsh. I p. 115. Seltner als eine bürgerliche Tracht erwähnt, Locell. Xen. Ephes. 1, 8.
-
16 κροκύς
κροκύς, ύδος, ἡ (κρόκη), auch κροκίς geschr., s. Schaef. Greg. C. 540. 903, die vom Einschlage des Tuchs sich ablösende Wolle, ein Faden, Her. 3, 8; vgl. Plut. Sull. 35 Luc. Fugit. 28; übh. Flo che, Wolle. κοιμωμένη ἐπὶ κροκύδων Antip. Th. 32 (IX, 567); – ἀφαιρεῖν κροκύδας, = κροκυδίζω, die Flocken ablesen, ein Ausdruck für übertriebenes Schmeicheln, Phryn. in B. A. 4, vgl. 468 u. Paroem. App. 1, 42.
-
17 κάτ-ηλυς
-
18 μέτ-ηλυς
-
19 νέ-ηλυς
-
20 δᾱγύς
δᾱγύς, ῦδος, ἡ, eine wächserne Puppe der Zauberer, Theocr. 2, 110 (die Lesart δατύς des Hesych. ist minder gut), scheint thessalisch, vgl. κοροκόσμιον.
См. также в других словарях:
ύδος — εος και ους, τὸ, Α (ποιητ. τ.) βλ. ὕδωρ … Dictionary of Greek
πηλαμύς — ύδος, ἡ, ΜΑ η παλαμίδα. [ΕΤΥΜΟΛ. Πρόκειται πιθ. για δάνεια λ., ή τ. τού προελληνικού γλωσσικού υποστρώματος. Ωστόσο έχει διατυπωθεί και η άποψη ότι η λ. συνδέεται με τον τ. πηλός] … Dictionary of Greek
σύνηλυς — υδος, ὁ, ἡ, ΜΑ 1. αυτός που έρχεται ή πορεύεται μαζί με άλλον 2. (κατ επέκτ.) αυτός που συγκεντρώνεται στο ίδιο σημείο με κάποιον άλλο. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ηλυς (< θ. εληθ , συνεσταλμένη βαθμίδα τής ρίζας ελευθ , πρβλ. ἐλεύσομαι, μελλ. τού ρ … Dictionary of Greek
χηραμύς — ύδος, ἡ, Α βλ. χηραμίς … Dictionary of Greek
χλαμύς — ύδος, ἡ, ΜΑ βλ. χλαμύδα … Dictionary of Greek
ψευδέμυς — υδος, η, Ν ζωολ. γένος νεροχελωνών τής οικογένειας εμυδίδες. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. νεολατ. pseudemys (< ψευδ[ο] * + ἐμύς «χελώνα τών γλυκών νερών»)] … Dictionary of Greek
κροκύδα — η (AM κροκύς, ύδος) το λεπτό χνούδι που αποσπάται από μάλλινο ύφασμα αρχ. φρ. 1. «κροκεὺς ἑδρική» υπόθετο 2. «κροκύδας ἀφαιρεῑν» το να τινάζει κάποιος το χνούδι από τα ενδύματα ενός ισχυρού, το να «ξεσκονίζει», να φέρεται με δουλοπρέπεια. [ΕΤΥΜΟΛ … Dictionary of Greek
οξύς — (I) εία, ύ (ΑΜ ὀξύς, εῑα, ύ, Α ιων. τ. θηλ. ὀξέα, ποιητ. τ. ουδ. πληθ. και ὀξεῑα) 1. αυτός που απολήγει σε αιχμηρό άκρο, αιχμηρός, μυτερός, σουβλερός 2. (για όργανα που τέμνουν) κοφτερός 3. (κυριολ. και μτφ.) ισχυρός, έντονος, δυνατός (α. «οξεία… … Dictionary of Greek
χηραμίς — ίδος, και χηραμύς, ύδος, ἡ, Α 1. είδος πλατιού κοχυλιού που χρησίμευε ως μονάδα μέτρησης 2. (κατά τον Ησύχ.) «χηραμίδες χηραμοί, τὰ κοίλα καὶ ἔχοντα κενώματα». [ΕΤΥΜΟΛ. < χηραμός «κοίλωμα, οπή» + κατάλ. ις (πρβλ. φωλ ίς). Η λ. απαντά και με τη … Dictionary of Greek
ύδωρ — το / ὕδωρ, ατος, ΝΜΑ, και ὕδρω, και βοιωτ. τ. οὕδωρ και μτγν. ὕδος, Α (στην νεοελλ. λόγιος τ.) το νερό 2. φρ. α) «γην και ύδωρ» βλ. γη β) «ύδατος και γης απαγόρευσις» (στην αρχ. Ρώμη) μορφή εκούσιας εξορίας ενός εγκληματία στον οποίο απαγορευόταν … Dictionary of Greek
хламида — церк., др. русск., ст. слав. хлам{ипсилон }да, хламида (Зогр., Остром., Еuсh. Sin.). Из греч. χλαμύς, род. п. ύδος плащ ; см. Фасмер, ИОРЯС 12, 2, 286; Гр. сл. эт. 220 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
