Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

swarthy

  • 1 colōrātus

        colōrātus adj.    [P. of coloro], colored: arcus. —Swarthy, dusky: Indi, V.: voltus, Ta.
    * * *
    colorata -um, coloratior -or -us, coloratissimus -a -um ADJ
    colored; sunburnt/tanned/not pallid; dark complected/swarthy, colored; specious

    Latin-English dictionary > colōrātus

  • 2 fuscus

        fuscus adj.    [FVR-], dark, swarthy, dusky, tawny: purpura: cornix: Andromede, O.: alae (noctis), V.— Husky, hoarse: vocis (genus).
    * * *
    fusca, fuscum ADJ
    dark, swarthy, dusky; husky; hoarse

    Latin-English dictionary > fuscus

  • 3 fusco

    fusco, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [id.].
    I. A.
    Lit.:

    fuscentur corpora campo,

    Ov. A. A. 1, 513:

    cutem pingui olivo,

    Stat. Th. 6, 576:

    lactea pocula sanguine puniceo (Massagetae),

    id. Achil. 1, 307:

    malas (lanugo),

    Luc. 10, 135; cf.

    dentes (inertia),

    Ov. A. A. 3, 197:

    diem (nube),

    Val. Fl. 1, 396; cf. Sil. 11, 270.—
    B.
    Trop.:

    quem ad hoc aevi nulla actuum culpa fuscavit,

    Symm. Ep. 1, 34; Sid. Carm. 7, 505.—
    * II.
    Neutr., to become dark or swarthy:

    ne pulchrae fuscaret gratia formae,

    Stat. S. 3, 4, 66.

    Lewis & Short latin dictionary > fusco

  • 4 adūstus

        adūstus adj.    [P. of aduro] with comp, sunburnt, brown: hominum color, L.: alqd adustioris coloris, L.
    * * *
    adusta, adustum ADJ
    burned by the sun; torrid; browned/scorched/charred/burned; dusky/swarthy/dark

    Latin-English dictionary > adūstus

  • 5 dē-color

        dē-color ōris, adj.,    deprived of color, discolored, faded: sanguis: Indus, swarthy, O., Pr.: heres, colored, dark, Iu.: decolor fuligine, Iu.: sanguine, stained, O.—Fig., degenerate, depraved: aetas, V.: fama, O.

    Latin-English dictionary > dē-color

  • 6 furvus

        furvus adj.    [FVR-], dark, gloomy, swarthy, black: Proserpina, H.: antra, O.: gens (i. e. Mau rorum), Iu.
    * * *
    furva, furvum ADJ
    dark-colored, black

    Latin-English dictionary > furvus

  • 7 fuscō

        fuscō —, —, āre    [fuscus], to make swarthy, blacken: corpora campo, O.: dentes, O.
    * * *
    fuscare, fuscavi, fuscatus V
    darken, blacken, make dark; (INTRANS) become dark

    Latin-English dictionary > fuscō

  • 8 aquilus

    aquila, aquilum ADJ
    dark colored/hued, swarthy

    Latin-English dictionary > aquilus

  • 9 baliolus

    baliola, baliolum ADJ
    dark, swarthy, chestnut-colored?

    Latin-English dictionary > baliolus

  • 10 subniger

    subnigra, subnigrum ADJ
    blackish; simewhat dark; having a rather swarthy complexion

    Latin-English dictionary > subniger

  • 11 aquilus

    dark colored, swarthy.

    Latin-English dictionary of medieval > aquilus

  • 12 Conger japonicus

    3. ENG beach [swarthy] conger
    4. DEU
    5. FRA

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Conger japonicus

  • 13 aduro

    ăd-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to set fire to, to kindle, to set in a flame, to burn, singe, scorch (cf. accendo), etc.
    I.
    A.. Lit., of food: hoc adustum est, * Ter. Ad. 3, 3, 71; so Hor. S. 2, 8, 68; 90: splendor quicunque est acer, adurit Saepe oculos, * Lucr. 4, 330:

    Dionysius candente carbone sibi adurebat capillum,

    Cic. Off. 2, 7, 23; cf. id. Tusc. 5, 20, 58.—So of the Indian sages:

    sine gemitu aduruntur,

    suffer themselves to be burned, Cic. Tusc. 5, 27, 77:

    ignes caelestes adussisse complurium vestimenta dicebantur,

    Liv. 39, 22.—So in Cels., of the burning or cauterizing of a diseased limb: os eodem ferramento adurendum, 8, 2; cf. id. 5, 26, 21; 33:

    flammis aduri Colchicis,

    Hor. Epod. 5, 24:

    in desertis adustisque sole,

    Plin. 19, 1, 4, § 19.—
    B.
    Transf., to hurt, damage, consume; of locusts:

    multa contactu adurentes,

    Plin. 11, 29, 35, § 104.— So of wind, to blast, from its effects:

    (arbores) aduri fervore aut flatu frigidiore,

    Plin. 17, 24, 37, § 216.—And also of cold and frost, to nip, to freeze:

    ne frigus adurat,

    Verg. G. 1, 92:

    nec vernum nascentia frigus adurat poma,

    Ov. M. 14, 763:

    adusta gelu,

    id. F. 4, 918:

    rigor nivis multorum adussit pedes,

    Curt. 7, 3:

    (leonis adipes) sanant adusta nivibus,

    Plin. 28, 8, 25, § 89.—
    II.
    Fig., poet. of the fire (flame) of love, to burn, inflame:

    Venus non erubescendis adurit Ignibus,

    Hor. C. 1, 27, 14; cf.:

    ardores vincet adusta meos,

    Ov. H. 12, 180.— Hence, ădustus, a, um, P. a.
    A.
    Burned by the sun; hence, scorched, made brown, and, in gen., brown, swarthy:

    si qui forte adustioris coloris ex recenti via essent,

    Liv. 27, 47:

    adustus corpora Maurus,

    Sil. 8, 269:

    lapis adusto colore,

    Plin. 2, 58, 59, § 149.—
    B.
    Subst.: ădusta, ōrum, n., burns upon the flesh, Cels. 5, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > aduro

  • 14 adusta

    ăd-ūro, ussi, ustum, 3, v. a., to set fire to, to kindle, to set in a flame, to burn, singe, scorch (cf. accendo), etc.
    I.
    A.. Lit., of food: hoc adustum est, * Ter. Ad. 3, 3, 71; so Hor. S. 2, 8, 68; 90: splendor quicunque est acer, adurit Saepe oculos, * Lucr. 4, 330:

    Dionysius candente carbone sibi adurebat capillum,

    Cic. Off. 2, 7, 23; cf. id. Tusc. 5, 20, 58.—So of the Indian sages:

    sine gemitu aduruntur,

    suffer themselves to be burned, Cic. Tusc. 5, 27, 77:

    ignes caelestes adussisse complurium vestimenta dicebantur,

    Liv. 39, 22.—So in Cels., of the burning or cauterizing of a diseased limb: os eodem ferramento adurendum, 8, 2; cf. id. 5, 26, 21; 33:

    flammis aduri Colchicis,

    Hor. Epod. 5, 24:

    in desertis adustisque sole,

    Plin. 19, 1, 4, § 19.—
    B.
    Transf., to hurt, damage, consume; of locusts:

    multa contactu adurentes,

    Plin. 11, 29, 35, § 104.— So of wind, to blast, from its effects:

    (arbores) aduri fervore aut flatu frigidiore,

    Plin. 17, 24, 37, § 216.—And also of cold and frost, to nip, to freeze:

    ne frigus adurat,

    Verg. G. 1, 92:

    nec vernum nascentia frigus adurat poma,

    Ov. M. 14, 763:

    adusta gelu,

    id. F. 4, 918:

    rigor nivis multorum adussit pedes,

    Curt. 7, 3:

    (leonis adipes) sanant adusta nivibus,

    Plin. 28, 8, 25, § 89.—
    II.
    Fig., poet. of the fire (flame) of love, to burn, inflame:

    Venus non erubescendis adurit Ignibus,

    Hor. C. 1, 27, 14; cf.:

    ardores vincet adusta meos,

    Ov. H. 12, 180.— Hence, ădustus, a, um, P. a.
    A.
    Burned by the sun; hence, scorched, made brown, and, in gen., brown, swarthy:

    si qui forte adustioris coloris ex recenti via essent,

    Liv. 27, 47:

    adustus corpora Maurus,

    Sil. 8, 269:

    lapis adusto colore,

    Plin. 2, 58, 59, § 149.—
    B.
    Subst.: ădusta, ōrum, n., burns upon the flesh, Cels. 5, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > adusta

  • 15 aquilus

    ăquĭlus, a, um, adj. [etym. uncertain; cf. Paul. ex Fest. p. 22 Müll.], dark-colored, dun, swarthy (very rare):

    Aquilus color est fuscus et subniger, Paul. ex Fest. l. l.: Staturā haud magnā, corpore aquilo,

    Plaut. Poen. 5, 2, 152: color inter aquilum candidumque, * Suet. Aug. 79; Arn. 3, p. 108.

    Lewis & Short latin dictionary > aquilus

  • 16 baliolus

    balĭŏlus, a, um, adj. [balius = badius], dark, swarthy, chestnut-colored:

    amplexari baliolum (sc. Afrum),

    Plaut. Poen. 5, 5, 22 dub.

    Lewis & Short latin dictionary > baliolus

  • 17 decolor

    dē-cŏlor, ōris ( acc. plur. heterocl. decoloros, Prud. steph. 1, 113), adj., deprived of it's natural color, discolored, defaced, faded, etc. ( poet., and in post-Aug. prose): decolorem sanguinem omnem exsorbuit, Cic. poet. Tusc. 2, 8 (transl. from Sophoc. Trach. 1058: ek de chlôron haima mou Pepôken êdê):

    Indus,

    swarthy, Prop. 4, 3, 10; Ov. Tr. 5, 3, 24;

    and India,

    id. M. 4, 21;

    so heres, (sc. Aethiope genitus),

    Juv. 6, 600:

    decolor fuligine,

    id. 7, 226:

    decolor sanguine,

    stained, Ov. Tr. 4, 2, 42; cf. Stat. Th. 12, 410:

    ara,

    id. Pont. 3, 2, 54:

    seges,

    Luc. 7, 851:

    uniones,

    Plin. 9, 35, 57, § 116:

    resina,

    id. 16, 12, 23, § 59.—
    II.
    Poet., of abstract subjects: deterior ac decolor aetas (i. e. the brazen and iron age, in comparison with the golden), depraved, degenerate, * Verg. A. 8, 326:

    fama,

    Ov. H. 9, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > decolor

  • 18 furvus

    furvus, a, um, adj. [akin with fuscus], dark, dusky, gloomy, swarthy, black:

    veteres Romani furvum atrum appellaverunt,

    Gell. 1, 18, 4; cf.: furvum nigrum vel atrum, Paul. ex Fest. p. 84 Müll.; and: furvum bovem id est nigrum immolabant [p. 798] Aterno, ib. p. 93 ( poet. and in post-Aug. prose).
    I.
    Lit.:

    nubes,

    Lucr. 6, 461 Lachm. N. cr.:

    ex Acheronte suo furvis peperisse sub antris,

    Ov. M. 5, 541;

    so of the lower world: postis,

    Stat. Th. 8, 10:

    plagae leti,

    id. S. 5, 1, 155; cf.

    Proserpina,

    Hor. C. 2, 13, 21:

    hostiae,

    Val. Max. 2, 4, 5; Paul. ex Fest. p. 93 Müll.:

    furvā gente (i. e. Maurorum, Indorum) petita belua,

    Juv. 12, 104.—
    II.
    Trop.:

    audivimus detestabili parricidio furvum diem,

    Sen. Contr. 1, 1 fin.:

    culpa,

    Prud. Cath. 1, 74.

    Lewis & Short latin dictionary > furvus

  • 19 Fuscus

    1.
    fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:

    pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,

    Cic. Sest. 8, 19:

    cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,

    Tib. 2, 3, 55; cf.

    Andromede,

    Ov. H. 15, 36:

    Hydaspes,

    Hor. S. 2, 8, 14;

    also transf.: Syene,

    Mart. 9, 36, 7:

    nubila,

    Ov. M. 5, 286; cf.:

    alae noctis,

    Verg. A. 8, 369;

    and transf.: amictus (somni),

    Tib. 3, 4, 55:

    Falerna,

    Mart. 2, 40, 6.— Comp.:

    altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,

    Plin. 16, 13, 24, § 63:

    laterna,

    i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:

    fuscis avibus Larissam accessi,

    App. M. 2, 124.—
    B.
    Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):

    et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:

    est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,

    Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:

    hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,

    Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).
    2.
    Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,
    1.
    Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—
    2.
    Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—
    II.
    Deriv.: Fuscī-nus, a, um, adj., of or belonging to a Fuscus:

    explicationes,

    Sen. Suas. 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > Fuscus

  • 20 fuscus

    1.
    fuscus, a, um, adj. [for fur-scus; cf. furvus, v. Curt. Gr. Etym. p. 304], dark, swarthy, dusky, tawny (class.; cf.:

    pullus, niger): purpura plebeia ac paene fusca,

    Cic. Sest. 8, 19:

    cornix, id. poët. Div. 1, 8, 14: illi sint comites fusci, quos India torret,

    Tib. 2, 3, 55; cf.

    Andromede,

    Ov. H. 15, 36:

    Hydaspes,

    Hor. S. 2, 8, 14;

    also transf.: Syene,

    Mart. 9, 36, 7:

    nubila,

    Ov. M. 5, 286; cf.:

    alae noctis,

    Verg. A. 8, 369;

    and transf.: amictus (somni),

    Tib. 3, 4, 55:

    Falerna,

    Mart. 2, 40, 6.— Comp.:

    altera (fraxinus), brevis, durior fusciorque,

    Plin. 16, 13, 24, § 63:

    laterna,

    i. e. dark, Mart. 14, 62.—As denoting misfortune:

    fuscis avibus Larissam accessi,

    App. M. 2, 124.—
    B.
    Transf., of the voice, indistinct, husky, hoarse (opp. candidus):

    et vocis genera permulta: candidum (al. canorum) fuscum, leve asperum, grave acutum, etc.,

    Cic. N. D. 2, 58, 146 Mos. and Orell. N. cr.; cf.:

    est (vox) et candida et fusca et plena et exilis, etc.,

    Quint. 11, 3, 15; Plin. 28, 6, 16, § 58:

    hic etiam fusca illa vox, qualem, etc.,

    Quint. 11, 3, 171 (for which Cic. Brut. 38, 141, subrauca).
    2.
    Fuscus, i, m., a Roman surname; e. g.,
    1.
    Aristius Fuscus, an intimate friend of Horace; v. Aristius.—
    2.
    Fuscus, a soldier, courtier, and sensualist of the time of Domitian, Tac. H. 2, 86; Mart. 6, 76; Juv. 4, 112.—
    II.
    Deriv.: Fuscī-nus, a, um, adj., of or belonging to a Fuscus:

    explicationes,

    Sen. Suas. 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > fuscus

См. также в других словарях:

  • Swarthy — Swarth y, a. [Compar. {Swarthier}; superl. {Swarthiest}.] [See {Swart}, a.] Being of a dark hue or dusky complexion; tawny; swart; as, swarthy faces. A swarthy Ethiope. Shak. [1913 Webster] Their swarthy hosts would darken all our plains. Addison …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Swarthy — Swarth y, v. t. To make swarthy. [Obs.] Cowley. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • swarthy — 1580s, unexplained alteration of swarty (1570s), from SWART (Cf. swart) + Y (Cf. y) (2) …   Etymology dictionary

  • swarthy — [adj] dark complexioned black, brown, brunet, dark, dark hued, darkish, dark skinned, dusky, swart, tan, tawny; concept 618 Ant. blonde, fair, light, pale …   New thesaurus

  • swarthy — ► ADJECTIVE (swarthier, swarthiest) ▪ dark complexioned. DERIVATIVES swarthiness noun. ORIGIN from obsolete swarty, from Old English …   English terms dictionary

  • swarthy — [swôr′thē, swôr′thē] adj. swarthier, swarthiest [< dial. swarth, var. of SWART + Y3] having a dark complexion SYN. DUSKY swarthily adv. swarthiness n …   English World dictionary

  • swarthy — swar|thy [ˈswo:ði US o:r ] adj [Date: 1500 1600; Origin: swarty swarthy (16 19 centuries), from swart dark, swarthy (11 20 centuries), from Old English sweart] someone who is swarthy has dark skin ▪ a small, swarthy man ▪ a swarthy complexion …   Dictionary of contemporary English

  • swarthy — UK [ˈswɔː(r)ðɪ] / US [ˈswɔrðɪ] adjective Word forms swarthy : adjective swarthy comparative swarthier superlative swarthiest mainly literary someone who is swarthy has dark skin …   English dictionary

  • swarthy — [[t]swɔ͟ː(r)ði[/t]] ADJ GRADED A swarthy person has a dark face. He had a broad swarthy face …   English dictionary

  • swarthy — adj. Swarthy is used with these nouns: ↑complexion …   Collocations dictionary

  • swarthy — swarth|y [ swɔrði ] adjective MAINLY LITERARY someone who is swarthy has dark skin …   Usage of the words and phrases in modern English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»