-
1 stilla
stilla, ae, f. [dim. of stĭria; cf. Fest. s. v. stiricipium, p. 345 Müll.; Corss. 1, p. 518], a drop (a dense, viscous, gummy, fatty drop;I.whereas gutta is a natural, liquid drop: gutta imbrium est, stilla olei vel aceti,
Suet. Fragm. p. 319, 27 Roth).Lit. (rare but class.): stilla muriae, * Cic. Fin. 3, 14, 45; Plin. 29, 4, 21, § 70:II.sicca et sine stillis arbor,
Vitr. 2, 9, 3; Serv. Verg. A. 3, 366:olei,
App. M. 5, p. 169:stilla saeva (arborum),
Plin. 17, 12, 19, § 92.—Transf., a drop, i. e. a small quantity (post-Aug.):III.olei,
Mart. 12, 70, 3.— Trop.:pauculae temporum,
a very little, a moment Aug. Ep. 140.—In later Lat. = gutta, stillae pluviae, Vulg. Job, 36, 27:roris,
id. ib. 38, 28:pluviarum,
id. Jer. 3, 3. -
2 stilla
stilla, ae, f. [st2]1 [-] goutte. [st2]2 [-] une goutte, une petite quantité, un rien.* * *stilla, ae, f. [st2]1 [-] goutte. [st2]2 [-] une goutte, une petite quantité, un rien.* * *Stilla, stillae, Diminutiuum a stiria, vt ait Festus. Martialis. Plin. Une goutte d'eaue ou d'autre liqueur qui chet. -
3 stilla
stilla stilla, ae f капля -
4 stilla
stīlla, ae, f. (Demin. v. stiria), I) der Tropfen, stilla mellis, Cic.: cruoris humani, Sen.: olei, Apul.: ternas stillas addere, Plin. – II) übtr., ein Tropfen = eine Wenigkeit, ein Bißchen, olei, Mart. 12, 70, 3. – bildl., pauculae temporum stillae, Augustin. epist. 261, 1 (vgl. conf. 11, 2, 1): stillam vacantis temporis nanctus, Augustin. epist. 280, 1.
-
5 stilla
stīlla, ae, f. (Demin. v. stiria), I) der Tropfen, stilla mellis, Cic.: cruoris humani, Sen.: olei, Apul.: ternas stillas addere, Plin. – II) übtr., ein Tropfen = eine Wenigkeit, ein Bißchen, olei, Mart. 12, 70, 3. – bildl., pauculae temporum stillae, Augustin. epist. 261, 1 (vgl. conf. 11, 2, 1): stillam vacantis temporis nanctus, Augustin. epist. 280, 1. -
6 stilla
stīlla, ae f. [demin. к stiria ]1) капля ( cruoris Sen)2) немножко, чуть-чуть (olei Ap, M; pauculae temporum stillae Aug) -
7 stīlla
-
8 stilla
a drop (of liquid). -
9 stillarium
stīllarium, ī n. [ stilla ]маленькое добавление, мелочь Sen -
10 stillatio
stīllātio, ōnis f. [ stilla ] -
11 stillicidium
stīllicidium, ī n. [ stilla + cado ]1) капание ( mellis Tert); капающая жидкость (s. arborum PM)2) кровельный жёлоб C, Vtr, Dig -
12 stillo
stīllo, āvī, ātum, āre [ stilla ]1) капать, струиться по каплям, сочиться ( mella stillabant de ilĭce O)2) выделять по каплям, струить каплями, источать ( rorem ex oculis H) -
13 intereo
inter-eo, iī, itum, īre, in etw. untergehen, sich verlieren, I) eig.: ut interit in magnitudine maris Aegaei stilla mellis, Cic.: prima flamma incerta, modo interiens, modo resurgens, Sen.: saxa intereunt venis, vermischen sich mit den A., Auct. Aetnae. – II) übtr., untergehen, verloren gehen, zugrunde gehen, umkommen, a) v. Lebl.: intereunt sacra, Cic., litterae, Cic.: interit ignis, Cic., aestas, Hor.: semina (Sprößlinge) intereunt, Colum.: naves naufragio intereunt, Caes.: usus interit, ist vergeblich, Caes.: pecunia interit largitione magistratuum, geht Null für Null auf, Nep.: possessio, der Besitz hört auf, ICt.: summum illud (numen) et aeternum neque imitabile neque interiturum (vergänglich), Tac. – b) v. Menschen: fame aut ferro, Caes.: morbo, ex vulnere, Curt.: interii, ich bin verloren, unglücklich, Ter.: inteream, ich will des Todes sein, Hor. – / Partiz. interitus, a, um, untergegangen, umgekommen, multis utrimque interitis, Claud. Quadrig. ann. fr. 96 ( bei Prisc. 9, 49): eam interitam dedere, Sidon. epist. 2, 10, 1 (Lütjoh. interemptam). – vulg. Imperf. interiebat, Heges. 4, 15, 2, interiebant, Sulp. Sev. chron. 2, 30, 3 cod. P ( aber Caes. b. G. 7, 82, 1 interibant). – vulg. Fut. interiet, interient, Grom. vet. 351, 4 sq. – Perf. interivi, Apul. met. 7, 7, gew. interii usw. – zsgz. Perf.-Formen interisset, Lact. 1, 12, 8: interissent, Cic. de div. 2, 20: interisse, ibid. 1, 119. Vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 358.
-
14 mel
mel, mellis, n. (μέλι), der Honig, I) eig.: dolium melle plenum, Hyg.: mellis odor, Ps. Quint. decl.: magnum od. exiguum mellis pondus, Sen.: mellis reditus, Pallad.: stilla mellis, Cic.: mellis usus, Iustin.: mellis vindemia, Honigernte, Colum. – mel aestivum, Plin.: album, Cels.: Atticum, Plin.: Siculum, Varro: bonum, optimum, Varro, eximium, Colum.: crudum (Ggstz. coctum), Cels.: dulce, Plaut.: inquinatum (unreiner), Varro: nemorense, Colum.: recens, Pallad.: rusticum, Pallad.: silvestre (wilder), Plin. u. Hieron.: vernum, Plin.: villaticum, Colum. – villa abundat lacte, caseo, melle, Cic.: mel colligere, v. Bienen, Sen., v. Menschen, Iustin.: mel conficere (v. Pers.), Colum.: custodire (aufbewahren) alqd in melle, Colum.: mel facere, v. Bienen, Sen. (u. so mellis faciendi scientia, Sen.: u. flores ad mel faciendum idonei, Sen.): mel eximere de favis, Colum., u. bl. mel eximere, Varro: mel fervet, crassescit, Plin.: melle ac placentā frui, Sen.: dena milia ex melle recipere (lösen), Varro. – Plur., Honig, Honigmassen, Honigklumpen, roscida mella, Verg.: mella Falerno diluta, ein Gemisch aus Honig und Wein, οἰνόμελι, Hor.: bis in mense mella facere (von Bienen), Plin.: cum mella coeperunt maturescere, Plin. – Sprichw., mel mihi videor lingere, etwas für Zuckerlecken halten, Plaut. Cas. 458: e medio flumine mella petere, v. vergeblichem Suchen, Ov. art. am. 1, 748. – II) übtr.: poëtica mella, Hor.: hoc iuvat et melli est, ist angenehm, Hor.: so auch von der Süßigkeit, Lieblichkeit der Rede od. Beredsamkeit, Nestoreum, Auct. carm. ad Pison.: cuius ore sermo melle dulcior profluit, Cornif. rhet.: loquenti tibi illa Homerici senis mella profluere, Plin. ep. – als ein Liebkosungswort, meum mel, Plaut.: Sempronius, mel ac deliciae tuae, Cael. in Cic. ep. – / Genet. u. Dat. Plur. nach Prisc. 7, 28 veraltet.
-
15 stillarium
stīllārium, iī, n. (stilla), die Tropfengabe = die kleine Zugabe, das kleine Trinkgeld, Sen. ep. 97, 2.
-
16 stillicidium
stīllicidium, iī, n. (stilla u. cado), I) die tropfenweise herabfallende Feuchtigkeit, das Träufeln, die träufelnde Feuchtigkeit, Lucr., Varro LL., Sen. u.a.: stillicidia urinae, Strangurie, Plin. – bildl., per stillicidia emittere animam, quam semel exhalare, tropfenweise = nach und nach, Sen. ep. 101, 14. – II) insbes., das vom Dache herabträufelnde Wasser = die Dachtraufe, Dachrinne, Vitr., Cic. u.a. – / Über die (in sehr guten Hdschrn. gefundene) Schreibung stilicidium s. Lachm. Lucr. p. 33. Studemund Gaii apogr. p. 323.
-
17 stillo
stīllo, āvī, ātum, āre (stilla), I) intr. träufeln, tröpfeln, tropfenweise fallen, a) eig.: vas, unde stillet aqua, Varro: de ilice stillabant mella, Ov.: stillabant mella de rupibus, Lact.: pugio stillans (von Plut), Cic. – b) bildl.: plumis stillare diem, voll sein, Stat.: itaque stillare illum nolo quam currere, sein Vortrag soll ebenso wenig tropfenweise fließen, wie ohne Aufenthalt dahinströmen, Sen.: stillantes voces, abgebrochene Töne, Cal. – II) tr. träufeln, tröpfeln, träufeln lassen, a) eig.: rorem (Tränen) ex oculis, Hor.: Africa Hammoniaci lacrimam stillat, Plin.: stillatum lac, Arnob.: stillata cortice myrrha, herabgeträufelte, Ov. – b) bildl.: in aurem stillavit exiguum de etc., flüsterte ein usw., Iuven. 3, 122: tuae litterae, quae mihi quiddam quasi animulae stillarunt, meine Lebensgeister ein bißchen aufgefrischt hat, Cic. ad Att. 9, 7, 1 Baiter (wo Mueller instillarunt).
-
18 stiria
stīria, ae, f. (verwandt mit stilla, s. Paul. ex Fest. 345, 3), der gefrorene, hangende Tropfen, der Eiszapfen, Verg., Plin. u.a.
-
19 intereo
inter-eo, iī, itum, īre, in etw. untergehen, sich verlieren, I) eig.: ut interit in magnitudine maris Aegaei stilla mellis, Cic.: prima flamma incerta, modo interiens, modo resurgens, Sen.: saxa intereunt venis, vermischen sich mit den A., Auct. Aetnae. – II) übtr., untergehen, verloren gehen, zugrunde gehen, umkommen, a) v. Lebl.: intereunt sacra, Cic., litterae, Cic.: interit ignis, Cic., aestas, Hor.: semina (Sprößlinge) intereunt, Colum.: naves naufragio intereunt, Caes.: usus interit, ist vergeblich, Caes.: pecunia interit largitione magistratuum, geht Null für Null auf, Nep.: possessio, der Besitz hört auf, ICt.: summum illud (numen) et aeternum neque imitabile neque interiturum (vergänglich), Tac. – b) v. Menschen: fame aut ferro, Caes.: morbo, ex vulnere, Curt.: interii, ich bin verloren, unglücklich, Ter.: inteream, ich will des Todes sein, Hor. – ⇒ Partiz. interitus, a, um, untergegangen, umgekommen, multis utrimque interitis, Claud. Quadrig. ann. fr. 96 ( bei Prisc. 9, 49): eam interitam dedere, Sidon. epist. 2, 10, 1 (Lütjoh. interemptam). – vulg. Imperf. interiebat, Heges. 4, 15, 2, interiebant, Sulp. Sev. chron. 2, 30, 3 cod. P ( aber Caes. b. G. 7, 82, 1 interibant). – vulg. Fut. interiet, interient, Grom. vet. 351, 4 sq. – Perf. interivi, Apul. met. 7, 7, gew. interii usw. – zsgz. Perf.-Formen interisset, Lact. 1, 12, 8: interissent, Cic. de div. 2, 20:————interisse, ibid. 1, 119. Vgl. Georges Lexik. d. lat. Wortf. S. 358. -
20 mel
mel, mellis, n. (μέλι), der Honig, I) eig.: dolium melle plenum, Hyg.: mellis odor, Ps. Quint. decl.: magnum od. exiguum mellis pondus, Sen.: mellis reditus, Pallad.: stilla mellis, Cic.: mellis usus, Iustin.: mellis vindemia, Honigernte, Colum. – mel aestivum, Plin.: album, Cels.: Atticum, Plin.: Siculum, Varro: bonum, optimum, Varro, eximium, Colum.: crudum (Ggstz. coctum), Cels.: dulce, Plaut.: inquinatum (unreiner), Varro: nemorense, Colum.: recens, Pallad.: rusticum, Pallad.: silvestre (wilder), Plin. u. Hieron.: vernum, Plin.: villaticum, Colum. – villa abundat lacte, caseo, melle, Cic.: mel colligere, v. Bienen, Sen., v. Menschen, Iustin.: mel conficere (v. Pers.), Colum.: custodire (aufbewahren) alqd in melle, Colum.: mel facere, v. Bienen, Sen. (u. so mellis faciendi scientia, Sen.: u. flores ad mel faciendum idonei, Sen.): mel eximere de favis, Colum., u. bl. mel eximere, Varro: mel fervet, crassescit, Plin.: melle ac placentā frui, Sen.: dena milia ex melle recipere (lösen), Varro. – Plur., Honig, Honigmassen, Honigklumpen, roscida mella, Verg.: mella Falerno diluta, ein Gemisch aus Honig und Wein, οἰνόμελι, Hor.: bis in mense mella facere (von Bienen), Plin.: cum mella coeperunt maturescere, Plin. – Sprichw., mel mihi videor lingere, etwas für Zuckerlecken halten, Plaut. Cas. 458: e medio flumine mella petere, v.————vergeblichem Suchen, Ov. art. am. 1, 748. – II) übtr.: poëtica mella, Hor.: hoc iuvat et melli est, ist angenehm, Hor.: so auch von der Süßigkeit, Lieblichkeit der Rede od. Beredsamkeit, Nestoreum, Auct. carm. ad Pison.: cuius ore sermo melle dulcior profluit, Cornif. rhet.: loquenti tibi illa Homerici senis mella profluere, Plin. ep. – als ein Liebkosungswort, meum mel, Plaut.: Sempronius, mel ac deliciae tuae, Cael. in Cic. ep. – ⇒ Genet. u. Dat. Plur. nach Prisc. 7, 28 veraltet.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
stilla — / stil:a/ s.f. [dal lat. stilla ], lett. 1. [piccolissima quantità di liquido: S. d acqua non vèn di queste fonti (F. Petrarca); una s. di sangue, di sudore ] ▶◀ goccia, gocciola. ▲ Locuz. prep.: (a) stilla a stilla [con lentezza e poco alla… … Enciclopedia Italiana
stilla — stìl·la s.f. LE 1. goccia: stilla d acqua non ven di queste fonti (Petrarca) 2. quantità minima di qcs.: fu breve stilla d infiniti abissi (Petrarca) {{line}} {{/line}} DATA: av. 1321. ETIMO: dal lat. stĭlla(m), di orig. incerta. POLIREMATICHE: a … Dizionario italiano
stilla — • lätta, lindra, mildra, stilla, lugna, dämpa • dämpa, hämma, lindra, svalka, hejda, hindra, släcka, stäcka • hejda, lugna, dämpa, hämma, stilla, stämma • ljudlös, tyst, moltyst, ohörbar, stilla • fridfull, lugn, stilla, ostörd, fredlig, fridsam… … Svensk synonymlexikon
Stilla, B. — B. Stilla, V. (19. al. 15. Juli). Von dieser stillen Seligen oder seligen Stilla sind nur wenige Nachrichten auf uns gekommen. Sie war eine Tochter des Grafen Zelchus von Arenberg im Nordgau. Ihre Brüder Konrad und Rapoto stifteten im J. 1132 das … Vollständiges Heiligen-Lexikon
stilla — {{hw}}{{stilla}}{{/hw}}s. f. (lett.) Goccia, piccola goccia | A stilla a –s, a goccia a goccia … Enciclopedia di italiano
stilla — I v ( de, t) dämpa, lugna, stilla sig II adj (oböj. III adv … Clue 9 Svensk Ordbok
Stilla von Abenberg — am Chorgitter des Klosters Marienberg Stilla von Abenberg (* in Abenberg; † um 1140 in Abenberg) war Kirchenstifterin und Wohltäterin. Sie wurde 1927 wegen ihrer Verdienste für arme und kranke Menschen selig gesprochen. Inhaltsverzeichnis … Deutsch Wikipedia
Stilla olei ardentis — La gota de aceite hirviendo (en latín stilla olei ardentis) representa, en la literatura clásica y medieval, un tópico literario por el que se representa la traición, el pecado y la consumación de una curiosidad prohibida. Está ligado… … Wikipedia Español
Stilla — althochdeutscher Ursprung, Kurzform von Stillfriede (Bedeutungszusammensetzung aus: »still« und »Friede«) … Deutsch namen
stilla — pl.f. stille … Dizionario dei sinonimi e contrari
stilla — s. f. (lett.) goccia, goccio, gocciolo, gocciola, lacrima … Sinonimi e Contrari. Terza edizione