Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

squalid

  • 1 squālidus

        squālidus adj. with comp.    [2 CAL-], stiff, rough, dirty, foul, filthy, neglected, squalid: homo, T.: corpora, L.: carcer, O.: siccitate regio, Cu.: humus, O.: reus, in mourning, O.—Fig., of speech, rude, unadorned: suā sponte (haec) squalidiora sunt.
    * * *
    squalida, squalidum ADJ
    squalid, filthy

    Latin-English dictionary > squālidus

  • 2 squaleo

    squālĕo, ŭi, 2, v. n. [squalor], to be stiff or rough with any thing, etc. (mostly poet. and in post-Aug. prose; cf. sordeo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    squalentes infode conchas,

    i. e. rough, Verg. G. 2, 348:

    per tunicam squalentem auro,

    id. A. 10, 314; cf.:

    auro squalens lorica,

    id. ib. 12, 87:

    maculis auro squalentibus,

    id. G. 4, 91; Sil. 2, 585:

    picti squalentia terga lacerti,

    Verg. G. 4, 13: squalentia tela venenis, Ov. F. 5, 397.—
    B.
    In partic.
    1.
    To be stiff or rough from dryness or drought, to be dry, parched:

    squalebant pulvere fauces,

    Luc. 9, 503:

    oraque projecta squalent arentia linguā,

    id. 4, 755:

    tellus squalet,

    Sil. 14, 592.—Hence,
    (β).
    Of lands, etc., to be desert, untilled, waste:

    squalentes campi,

    Sil. 3, 655; 4, 376:

    squalens litus,

    Tac. A. 15, 42:

    squalentia arva Libyes,

    Luc. 1, 205; 5, 39:

    sterilis profundi vastitas squalet soli,

    Sen. Herc. Fur. 697.—
    2.
    To be stiff or rough from slovenliness or want of care; to be filthy, neglected, squalid:

    squalenti Dido comā,

    Ov. F. 3, 640:

    squalens barba,

    Verg. A. 2, 277:

    crines squalent a pulvere effuso,

    Sil. 2, 452:

    barba cruore,

    id. 10, 512:

    vestes squalentes atro pulvere,

    Luc. 8, 37:

    neque ego arma squalere situ ac rubigine velim, sed fulgorem inesse,

    Quint. 10, 1, 30; Gell. 9, 4, 2:

    mihi supellex squalet atque aedes meae,

    Plaut. Pers. 4, 8, 2:

    invidiae nigro squalentia tabo Tecta petit,

    Ov. M. 2, 760; cf. id. ib. 15, 627:

    squalent abductis arva colonis,

    lie untilled, Verg. G. 1, 507; cf. 1. b, supra.—
    II.
    Transf., to mourn in filthy or squalid garments (cf. sordes and sordidatus;

    in Cic. only so): erat in luctu senatus: squalebat civitas publico consilio mutatā veste,

    Cic. Sest. 14, 32:

    luget senatus, maeret equester ordo, tota civitas confecta senio est, squalent municipia, afflictantur coloniae,

    id. Mil. 8, 20. —P. a. as subst.: squālĕntĭa, ōrum, n., deserts, Plin. 5, 9, 10, § 52.

    Lewis & Short latin dictionary > squaleo

  • 3 āter

        āter tra, trum, adj.    [AID-], black, coal-black, gloomy, dark (cf. niger, glossy-black): panis, T.: carbo, T.: alba et atra discernere: noctes, Ta.: tempestas, V.: mare, gloomy, H.: lictores, clothed in black, H.: corvus atro gutture, Ct. — Fig., black, dark, gloomy, sad, dismal, unfortunate: timor, V.: mors, H.: fila trium sororum, H.: alae (mortis), H.: serpens, V. — Esp.: dies atri, unlucky days (marked in the calendar with coal): si atro die faxit insciens, probe factum esto, L.— Malevolent, malicious, virulent: versus, H.: dens, poisonous, H.
    * * *
    atra -um, atrior -or -us, aterrimus -a -um ADJ
    black, dark; dark-colored (hair/skin); gloomy/murky; unlucky; sordid/squalid; deadly, terrible, grisly (esp. connected with underworld); poisonous; spiteful

    Latin-English dictionary > āter

  • 4 mūtō

        mūtō āvī, ātus, āre, freq.    [moveo].—Of motion, to move, move away, remove: se Non habitu mutatve loco, quit her dress or her dwelling, H.: coactus civitate mutari, be forced to leave: hinc dum muter, if I can only get away, O.: haec mutata, transplanted, V.—Of alteration, to alter, change, transform, vary, modify: sententiam paucis mutatis rebus sequi, with trifling modifications, Cs.: consilium meum: consuetudinem dicendi: testamentum: tabulas, one's will, Iu.: cum illo ut mutet fidem, T.: natura nescia mutari, incapable of change, Iu.: Mutati fremunt venti, shifted, V.: faciem mutatus, transformed in appearance, V.: facies locorum cum ventis simul mutatur, S.: mutatis ad misericordiam animis, turned, L.: quantum mutatus ab illo Hectore, V.: acetum, Quod vitio mutaverit uvam, by fermentation has turned, H.: (lupum) marmore, into marble, O.— To suffer change, alter, change: de uxore nihil mutat, T.: quantum mores mutaverint, L.: annona ex ante convectā copiā nihil mutavit, L.—Of style, to vary, change, diversify: an ego poetis concederem, ut crebro mutarent?: genus eloquendi... mutatum: mutata (verba), used figuratively.—To change in color, color, dye: aries iam croceo mutabit vellera luto, V.— To change, make better, improve: Placet tibi factum, Micio? Mi. non si queam mutare, T.— To change for the worse, spoil, turn: mutatum vinum, H.—Of substitution, to change, replace, make a change in: mutatis ad celeritatem iumentis, Cs.: calceos et vestimenta: arma ornatumque, S.: tegumenta capitis, L.: vestitum, put on mourning: mutatā Veste (Fortuna), assuming a squalid garb, H.—Of place, to change, shift, alter: mutari finibus, to be removed, L.: solum, i. e. go into exile: caelum, non animum, H.: calores (i. e. amores), Pr.—Of exchange, to interchange, exchange: cum amplificatione vectigalium nomen Hieronicae legis mutare: ut vestem cum eo mutem, T.: mutata secum fortuna, L.: incerta pro certis, S.: mutatos pro Macedonibus Romanos dominos, L.: pace bellum, S.: victoriae possessionem pace incertā, L.: mitibus Mutare tristia, H. — To exchange, barter, sell: Hic mutat merces surgente a sole, etc., H.: mutandi copia, S.: uvam Furtivā strigili, H.: quamvis Milesia magno Vellera mutentur, are sold dear, V.: eaque mutare cum mercatoribus vino advecticio, S.: res inter se, S.— To forsake: principem, Ta.
    * * *
    I
    mutare, mutavi, mutatus V
    move, change, shift, alter, exchange, substitute (for); modify
    II
    penis; (rude)

    Latin-English dictionary > mūtō

  • 5 sordidus

        sordidus adj. with comp. and sup.    [sordes], dirty, unclean, foul, filthy, squalid, sordid: amictus, V.: mappa, H.: duces Non indecoro pulvere, H.: Auctumnus calcatis uvis, O.: terga suis, dingy, O. —Prov.: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, Caec. ap. C.—Fig., low, base, mean, poor, humble, small, paltry: homo: non sordidus auctor Naturae, H.: sordidissimus quisque, L.: rura, V. — Low, mean, base, abject, vile, despicable, disgraceful: ut quisque sordidissimus videbitur: sordidissima ratio et inquinatissima: sordidiores (artīs) repudiare: Virtus repulsae nescia sordidae, H.: pecuniam praeferre amicitiae sordidum existiment. — Mean, niggardly, penurious, sordid: Sordidus quod nolit haberi, H.: periurium, Ph.
    * * *
    sordida -um, sordidior -or -us, sordidissimus -a -um ADJ
    dirty, unclean, foul, filthy; vulgar, sordid; low, base, mean, paltry; vile

    Latin-English dictionary > sordidus

  • 6 squāleō

        squāleō uī, —, ēre    [squalus; 2 CAL-], to be stiff, be rigid, be rough: squalentes infode conchas, i. e. rough, V.: auro squalens lorica, V.: maculis auro squalentibus, V.: squalentia tela venenis, O.— To be filthy, be neglected, be squalid, lie waste: Squalenti Dido comā, O.: Squalens barba, V.: squalebant corpora morbo, O.: squalent abductis arva colonis, lie untilled, V.: squalens litus, Ta.—Because soiled garments were a sign of mourning, to go in mourning, wear the garb of grief: squalebat civitas veste mutatā: squalent municipia.
    * * *
    squalere, squalui, - V
    be covered with a rough or scaly layer; be dirty

    Latin-English dictionary > squāleō

  • 7 immundus

    immunda, immundum ADJ
    dirty, filthy, foul; (morally); unclean, impure; untidy/slovenly/squalid; evil

    Latin-English dictionary > immundus

  • 8 sordidus

    sordĭdus, a, um, adj. [sordeo], dirty, unclean, foul, filthy, squalid, sordid (class.).
    I.
    Lit. (syn.: squalidus, obscenus): vestem squalam et sordidam, Enn. ap. Non. 504, 6 (Trag. v. 370 Vahl.):

    amictus,

    Verg. A. 6, 301; cf.:

    sordidior toga,

    Mart. 1, 104, 5:

    mappa,

    Hor. Ep. 1, 5, 22; Mart. 7, 20, 8:

    lana,

    Ov. A. A. 3, 222:

    fumus,

    Hor. C. 4, 11, 11:

    at pol nitent, haud sordidae videntur ambae,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 6:

    servolicolae,

    id. Poen. 1, 2, 55:

    nati,

    Hor. C. 2, 18, 28; cf.:

    magnos duces Non indecoro pulvere sordidos,

    id. ib. 2, 1, 22:

    puer sordidissimus dentibus,

    Petr. 64, 6 et saep.—Esp.:

    sordido in loco sedere,

    Val. Max. 9, 13, 2.— Transf., of mourners, clad in mourning, Cic. Mur. 40, 86.— Poet.:

    Auctumnus calcatis sordidus uvis,

    Ov. M. 2, 29; id. F. 4, 897;

    Col. poët. 10, 44: terga suis,

    sooty, dingy, Ov. M. 8, 648.—Prov.: saepe est etiam sub palliolo sordido sapientia, wisdom is often hid under a ragged cloak, Caecil. ap. Cic. Tusc. 3, 23, 56.—
    B.
    Transf., low, base, mean, as to birth, rank, or condition; poor, humble, small, paltry (syn.:

    illiberalis, infimus): causam commisisse homini egenti, sordido, sine honore, sme censu,

    Cic. Fl. 22, 52; id. Att. 8, 4, 2; id. Leg. 3, 16, 35; Hor. C. 1, 28, 14.— Sup.:

    sordidissimus quisque,

    Liv. 1, 47, 11:

    familiae sordidissima pars,

    Petr. 132, 3; cf.:

    loco non humili solum sed etiam sordido ortus,

    Liv. 22, 25, 18:

    a sordidis initiis ad summa crevere,

    Just. 2, 6, 2:

    sordidum et obscurum Macedonum nomen,

    id. 6, 9, 7:

    genus alicujus,

    id. 22, 1, 1:

    panis,

    Plaut. As. 1, 2, 16; Sen. Ep. 18, 5:

    villula,

    Cic. Att. 12, 27, 1; cf.

    tecta,

    Luc. 4, 396:

    sedes,

    id. 5, 9:

    lar villae,

    Mart. 12, 57, 2:

    rura (with humiles casae),

    Verg. E. 2, 28:

    aratra,

    Claud. IV. Cons. Hon. 414;

    hence also, otia, i. e. ruris,

    Mart. 1, 56, 4 —
    II.
    Trop., low, mean, base, abject, vile, despicable, disgraceful (syn. turpis).
    A.
    In gen., Cic. Phil. 1, 8, 20:

    iste omnium turpissimus et sordidissimus,

    id. Att. 9, 9, 3:

    multo homo sordidissimus,

    id. Scaur. 2, § 23:

    homo furiosus ac sordidus,

    id. Q. Fr. 1, 1, 6, § 19:

    nec minus laetabor, cum te semper sordidum, quam si paulisper sordidatum viderem,

    id. Pis. 41, 99:

    illiberales et sordidi quaestus mercenariorum omnium, quorum operae, non quorum artes emuntur... Sordidi etiam putandi, qui mercantur a mercatoribus, quod statim vendant, etc.... Opifices omnes in sordidā arte versantur, etc.... mercatura autem, si tenuis est, sordida putanda est, etc.,

    id. Off. 1, 42, 150:

    lucrum,

    Quint. 1, 2, 16 sq.; cf.: sordidissima ratio et inquinatissima, Cic. Off. 2, 6, 21:

    qui (oratores) ne sordidiores quidem (artis) repudiarint (opp. praeclarissimas),

    id. de Or. 3, 32, 128:

    virtus repulsae nescia sordidae,

    Hor. C. 3, 2, 17:

    adulterium,

    Liv. 1, 58:

    nomen,

    Quint. 8, 3, 21:

    verba,

    id. 8, 3, 17; 8, 3, 49; 2, 5, 10:

    multa,

    id. 2, 12, 7:

    omnia, id 10, 1, 9: homines nullā re bonā dignos, cum quibus comparari sordidum, confligere autem miserum et periculosum sit,

    Cic. Rep. 1, 5, 9; id. Off. 2, 14, 50; cf.:

    qui pecuniam praeferre amicitiae sordidum existiment,

    id. Lael. 17, 63.—
    B.
    In partic., mean, niggardly, penurious, sordid (cf. parcus):

    ita sordidus, ut se Non umquam servo melius vestiret,

    Hor. S. 1, 1, 96; 1, 1, 65; 1, 2, 10; 2, 3, 164; Quint. 5, 13, 26; Plin. Ep. 2, 6, 1 (opp. sumptuosus):

    perjurium,

    Phaedr. 4, 19, 23:

    cupido,

    Hor. C. 2, 16, 16; cf. Cic. Off. 1, 42, 150 supra.—Hence, adv.: sordĭdē.
    1.
    Lit., dirtily, foully:

    per plateas tractus est sordidissime,

    through the deepest mire, Lampr. Heliog. 33 med.
    2.
    Transf., meanly, basely:

    quo sordidius et abjectius nati sunt,

    Tac. Or. 8.—
    3.
    Trop.
    a.
    Vulgarly, unbecomingly, poorly:

    loquitur laute et minime sordide,

    Plaut. Mil. 4, 2, 11:

    dicere,

    Cic. de Or. 2, 83, 339:

    contionari,

    id. Att. 15, 2, 2:

    declamare (opp. splendide atque ornate),

    Suet. Rhet. 6; Gell. 15, 4, 3.—
    b.
    Meanly, stingily, penuriously, sordidly:

    nimis illum sordide Simonidi dixisse, se dimidium ejus ei, quod pactus esset, pro illo carmine daturum,

    Cic. de Or. 2, 86, 352:

    facere aliquid (opp. largissime),

    Suet. Dom. 9:

    gerere proconsulatum,

    Plin. Ep. 3, 9, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > sordidus

  • 9 squalefacio

    squālĕfăcĭo, ĕre, 3, v. a. [squalidusfacio], to make squalid (late Lat.), Petr. Chrysol. Serm. 164.

    Lewis & Short latin dictionary > squalefacio

  • 10 squalidus

    squālĭdus, a, um, adj. [squaleo].
    I.
    (Acc. to squaleo, I.) In gen., stiff, rough (ante-class.):

    corpora,

    Lucr. 2, 469:

    membra,

    id. 5, 956: serpentis squamae squalido auro et purpurā praetextae, Att. ap. Gell. 2, 6, 23; id. ap. Non. 452, 28 (Trag. Fragm. v. 517 Rib.).—
    II.
    (Acc. to squaleo, II.) In partic.
    A.
    Stiff with dirt, dirty, foul, filthy, neglected, squalid ( poet. and in post-Aug. prose): stola, Enn. ap. Non. 537, 26 (Trag. v. 373 Vahl.):

    homo horridus et squalidus,

    Plaut. Truc. 5, 41 sq.; Ter. Eun. 2, 2, 5:

    squalida et prope efferata corpora,

    Liv. 21, 39, 2:

    carcer,

    Ov. Am. 2, 2, 42:

    sudor,

    Stat. Th. 3, 127:

    cultus,

    Sen. Troad. 883:

    squalida siccitate regio,

    Curt. 7, 4, 27:

    rubigo,

    Cat. 64, 42:

    humus,

    Ov. F. 1, 558:

    Hispania,

    uncultivated, Plin. 37, 13, 77, § 203.—

    Esp., of persons in mourning: reus,

    Ov. M. 15, 38; Quint. 6, 1, 30; Tac. H. 2, 60; cf.

    senectus,

    Plin. Ep. 4, 9, 22.—
    B.
    Gloomy, obscure (late Lat.):

    nocte squalidā et interluni,

    Amm. 19, 6, 7:

    squalidi Solis exortus hebetabant matutinos diei candores,

    id. 31, 1, 2.—
    C.
    Trop.
    1.
    Of speech, rude, unadorned:

    suā sponte (haec) squalidiora sunt,

    Cic. Or. 32, 115.—
    2.
    Wretched, incurable:

    scientiam omnem squalidā diversitate confundere,

    Amm. 26, 1, 10.—
    * Adv.: squālĭdē, without ornament, rudely:

    squalidius dicere,

    Cic. Fin. 4, 3, 5; Amm. 25, 2, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > squalidus

  • 11 squalus

    1.
    squālus, a, um, adj. [squales], dirty, filthy, squalid, = squalidus: lavere lacrimis vestem squalam et sordidam, Enn. ap. Non. 172, 20 (Trag. v. 370 Vahl.).
    2.
    squălus, i, m., a kind of sea-fish, Varr. R. R. 3, 3, 9 Schneid. N. cr.; Plin. 9, 24, 40, § 78; 9, 51, 74, § 162; Ov. Hal. 123.

    Lewis & Short latin dictionary > squalus

См. также в других словарях:

  • Squalid — Squal id (skw[o^]l [i^]d), a. [L. squalidus, fr. squalere to be foul or filthy.] Dirty through neglect; foul; filthy; extremely dirty. [1913 Webster] Uncombed his locks, and squalid his attire. Dryden. [1913 Webster] Those squalid dens, which are …   The Collaborative International Dictionary of English

  • squalid — ► ADJECTIVE 1) extremely dirty and unpleasant. 2) showing a contemptible lack of moral standards: a squalid attempt to buy votes. ORIGIN Latin squalidus, from squalere be rough or dirty …   English terms dictionary

  • squalid — index destitute, repulsive, sordid Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • squalid — 1590s, from M.Fr. squalide, from L. squalidus rough, coated with dirt, filthy, related to squales filth, squalus filthy, squalare be covered with a rough, scaly layer, be coated with dirt, be filthy, of uncertain origin …   Etymology dictionary

  • squalid — *dirty, nasty, filthy, foul Analogous words: slovenly, unkempt, disheveled, sloppy, *slipshod: sordid, abject (see MEAN adj): *slatternly, frowzy …   New Dictionary of Synonyms

  • squalid — [adj] poor, run down abominable, base, broken down, decayed, despicable, dingy, dirty, disgusting, disheveled, fetid, filthy, foul, grimy, gruesome, horrible, horrid, ignoble, impure, low, mean, miry, moldy, muddy, musty, nasty, odorous,… …   New thesaurus

  • squalid — [skwäl′id, skwôl′id] adj. [L squalidus < squalere, to be foul or filthy] 1. foul or unclean, esp. as the result of neglect or unsanitary conditions 2. wretched; miserable; sordid squalidity [skwä lid′ə tē, skwôlid′ə tē] n. squalidness… …   English World dictionary

  • squalid — [[t]skwɒ̱lɪd[/t]] 1) ADJ GRADED A squalid place is dirty, untidy, and in bad condition. He followed her up a rickety staircase to a squalid bedsit... The migrants have been living in squalid conditions. 2) ADJ GRADED (disapproval) Squalid… …   English dictionary

  • squalid — squal|id [ˈskwɔlıd US ˈskwa: ] adj [Date: 1500 1600; : Latin; Origin: squalidus, from squalere to be dirty , from squalus dirty ] 1.) very dirty and unpleasant because of a lack of care or money →↑squalor ▪ How can anyone live in such squalid… …   Dictionary of contemporary English

  • squalid — squal|id [ skwalıd ] adjective 1. ) a place that is squalid is dirty and unpleasant: the squalid conditions in the camp 2. ) something that is squalid is unpleasant because it involves dishonest, illegal, or immoral behavior …   Usage of the words and phrases in modern English

  • squalid — adjective 1 dirty and unpleasant because of a lack of care or money: How can anyone live in such squalid conditions? | a tiny squalid apartment 2 involving low moral standards or dishonesty; sordid (1): a squalid tale of sex and corruption see… …   Longman dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»