-
1 sprzątać
sprzątać (-am) < sprzątnąć> (-nę) aufräumen; putzen; (usunąć) beseitigen, wegräumen; zboże einbringen;sprzątać pokój das Zimmer aufräumen;sprzątać ze stołu den Tisch abräumen;sprzątnij swoje rzeczy! räume deine Sachen weg!;sprzątać als Putzfrau arbeiten, putzen gehen -
2 sprzątać
impf sprzątnąć* * *1. (-am, -asz); perf - nąć; vt(mieszkanie, ulice) to clean; ( książki) to clear2. vi* * *ipf.1. (= robić porządki) clean; ( pokój) clean, tidy up; ( jakieś przedmioty skądś) clear; sprzątać po kimś/sobie clean after sb/o.s.; sprzątnąć ze stołu clear the table; sprzątnąć bałagan clear out the mess.2. roln. gather crop, harvest.3. pot. ( zabierać) knock off, clear out; sprzątnąć komuś coś sprzed nosa take sth from under sb's nose; sprzątnęła swojej koleżance chłopaka she stole her friend's boyfriend, she took her friend's boyfriend away.4. pot. (= zajadać) put away, polish off, scoff.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sprzątać
-
3 sprzątać
I. vt\sprzątać ze stołu den Tisch aufräumen -
4 sprzątać
-
5 sprzątać
глаг.• обчистить• обчищать• очистить• очищать• почистить• прибирать• прибрать• расчищать• убирать• убрать• чистить* * *sprząta|ć\sprzątaćny несов. 1. убирать; прибирать;2. собирать урожай, убирать; 3. разг. отнимать, похищать; 4. разг. уплетать, уписывать; 5. разг. ухлопывать, убивать; ср. sprzątnąć+4. pałaszować, zmiatać 5. zabijać
* * *sprzątany несов.1) убира́ть; прибира́ть2) собира́ть урожа́й, убира́ть3) разг. отнима́ть, похища́ть4) разг. уплета́ть, упи́сыватьSyn: -
6 sprzątać
• char -
7 sprzątać
1. moissonner2. nettoyer3. recueillir4. récolte5. récolter -
8 sprzątać
1 glan 2 slachtmhar -
9 sprzątać
temizlemek -
10 sprzątać
valyti -
11 sprzątać
1. прибирати;2. збирати;3. вбивати (розм.);4. красти, потягти (розм.);5. з'їдати (розм.) -
12 sprzątać
cıyu, cıyıştıru -
13 sprzątać
1 linisin2 maglinis3 makinis4 malinis -
14 sprzątać
arassa; arassalamak; durlamak; duşnukli; düşnükli; päk; päkize; tämiz -
15 sprzątać
καθαρίζω -
16 sprzątać sprząt·ać
-am, -asz; pf - nąćvt1) (= umyć, odkurzyć) [dom, pokój] to clean2) (= uporządkować) [zabawki, zeszyty] to clear -
17 sprzątać biuro
убирать бюроOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzątać biuro
-
18 sprzątać taras
убирать террасаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzątać taras
-
19 sprzątać zwłoki
убирать отсрочкиOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzątać zwłoki
-
20 sprzątnąć
= sprzątać
См. также в других словарях:
sprzątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzątaćam, sprzątaća, sprzątaćają, sprzątaćany {{/stl 8}}– sprzątnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, sprzątaćnę, sprzątaćnie, sprzątaćnij, sprzątaćnął, sprzątaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprzątać — ndk I, sprzątaćam, sprzątaćasz, sprzątaćają, sprzątaćaj, sprzątaćał, sprzątaćany sprzątnąć dk Va, sprzątaćnę, sprzątaćniesz, sprzątaćnij, sprzątaćnął, sprzątaćnęła, sprzątaćnęli, sprzątaćnięty, sprzątaćnąwszy 1. «doprowadzać coś do porządku,… … Słownik języka polskiego
sprzątać — Sprzątnąć komuś coś, kogoś sprzed nosa zob. nos 20 … Słownik frazeologiczny
sprzątać — Jeść wszystko Eng. To eat everything … Słownik Polskiego slangu
sprzątnąć — → sprzątać … Słownik języka polskiego
łebek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… … Słownik frazeologiczny
łepek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… … Słownik frazeologiczny
chędożyć — ndk VIb, chędożyćżę, chędożyćżysz, chędożyćoż, chędożyćżył, chędożyćżony książk. «czyścić, sprzątać, porządkować» Chędożyć ubranie, izbę, obejście. Ptaki chędożą pióra … Słownik języka polskiego
dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… … Słownik języka polskiego
iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… … Słownik języka polskiego
porządkować — ndk IV, porządkowaćkuję, porządkowaćkujesz, porządkowaćkuj, porządkowaćował, porządkowaćowany «doprowadzać coś do porządku, ładu, do należytego stanu; układać planowo, systematycznie; robić porządki, sprzątać, czyścić itp.» Porządkować swoje… … Słownik języka polskiego