Перевод: с польского на русский

с русского на польский

sprzątać

  • 1 sprzątać

    глаг.
    • обчистить
    • обчищать
    • очистить
    • очищать
    • почистить
    • прибирать
    • прибрать
    • расчищать
    • убирать
    • убрать
    • чистить
    * * *
    sprząta|ć
    \sprzątaćny несов. 1. убирать; прибирать;
    2. собирать урожай, убирать; 3. разг. отнимать, похищать; 4. разг. уплетать, уписывать; 5. разг. ухлопывать, убивать; ср. sprzątnąć
    +

    4. pałaszować, zmiatać 5. zabijać

    * * *
    sprzątany несов.
    1) убира́ть; прибира́ть
    2) собира́ть урожа́й, убира́ть
    3) разг. отнима́ть, похища́ть
    4) разг. уплета́ть, упи́сывать
    5) разг. ухло́пывать, убива́ть; ср. sprzątnąć
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > sprzątać

  • 2 sprzątać biuro

    убирать бюро

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzątać biuro

  • 3 sprzątać taras

    убирать терраса

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzątać taras

  • 4 sprzątać zwłoki

    убирать отсрочки

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sprzątać zwłoki

  • 5 uprzątać

    глаг.
    • убирать
    * * *
    uprząta|ć
    \uprzątaćny несов. убирать, прибирать; очищать; ср. uprzątnąć
    * * *
    uprzątany несов.
    убира́ть, прибира́ть; очища́ть; ср. uprzątnąć
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > uprzątać

  • 6 ubierać

    глаг.
    • надеть
    • носить
    • одевать
    • одеть
    • покрывать
    * * *
    одевать
    sprzątać убирать (наводить порядок)
    zabierać убирать (забирать)
    * * *
    ubiera|ć
    \ubieraćny несов. 1. одевать;
    2. убирать, украшать; ср. ubrać
    * * *
    ubierany несов.
    1) одева́ть
    2) убира́ть, украша́ть; ср. ubrać

    Słownik polsko-rosyjski > ubierać

  • 7 ubierać się

    одеваться
    sprzątać разг. убираться (наводить порядок)
    pot. zabierać się, wynosić się разг. убираться (уходить)
    * * *
    несов.
    одева́ться

    Słownik polsko-rosyjski > ubierać się

См. также в других словарях:

  • sprzątać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzątaćam, sprzątaća, sprzątaćają, sprzątaćany {{/stl 8}}– sprzątnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, sprzątaćnę, sprzątaćnie, sprzątaćnij, sprzątaćnął, sprzątaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprzątać — ndk I, sprzątaćam, sprzątaćasz, sprzątaćają, sprzątaćaj, sprzątaćał, sprzątaćany sprzątnąć dk Va, sprzątaćnę, sprzątaćniesz, sprzątaćnij, sprzątaćnął, sprzątaćnęła, sprzątaćnęli, sprzątaćnięty, sprzątaćnąwszy 1. «doprowadzać coś do porządku,… …   Słownik języka polskiego

  • sprzątać — Sprzątnąć komuś coś, kogoś sprzed nosa zob. nos 20 …   Słownik frazeologiczny

  • sprzątać — Jeść wszystko Eng. To eat everything …   Słownik Polskiego slangu

  • sprzątnąć — → sprzątać …   Słownik języka polskiego

  • łebek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… …   Słownik frazeologiczny

  • łepek — 1. pot. Robić coś, czytać, sprzątać itp. po łebkach, łepkach «robić coś niedokładnie, byle jak, pobieżnie, tak, aby jak najszybciej skończyć jakąś czynność»: Obecnie trzeba będzie jednak oblecieć „cały Paryż” w ciągu tygodnia, po łebkach. A.… …   Słownik frazeologiczny

  • chędożyć — ndk VIb, chędożyćżę, chędożyćżysz, chędożyćoż, chędożyćżył, chędożyćżony książk. «czyścić, sprzątać, porządkować» Chędożyć ubranie, izbę, obejście. Ptaki chędożą pióra …   Słownik języka polskiego

  • dobrze — lepiej 1. «w należyty sposób, we właściwym stopniu; należycie, odpowiednio, jak trzeba» a) «starannie, pilnie, dokładnie» Dobrze coś pamiętać. Dobrze spełniać swoje obowiązki. Dobrze strzec tajemnicy. ∆ Dobrze wychowany, ułożony «znający zasady… …   Słownik języka polskiego

  • iść — ndk, idę, idziesz, idź, szedł, szła, szli 1. «przenosić się z miejsca na miejsce, posuwać się stawiając kroki; stąpać, kroczyć; w pochodzie: maszerować» Iść pieszo, piechotą, na piechotę. Iść na palcach. Iść ostrożnie, pewnie, śmiało. Iść na… …   Słownik języka polskiego

  • porządkować — ndk IV, porządkowaćkuję, porządkowaćkujesz, porządkowaćkuj, porządkowaćował, porządkowaćowany «doprowadzać coś do porządku, ładu, do należytego stanu; układać planowo, systematycznie; robić porządki, sprzątać, czyścić itp.» Porządkować swoje… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»