Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

skrzydłami

См. также в других словарях:

  • Dom pod Skrzydłami — (Gawliki Wielkie,Польша) Категория отеля: Адрес: Gawliki Wielkie 50, 11 510 Gawl …   Каталог отелей

  • skrzydło — 1. Biec, pędzić itp. jak na skrzydłach «biec, pędzić itp. bardzo szybko, z radością, z ochotą»: – Kiedy dostałam tę posadę, byłam zachwycona – opowiada Sonia, była konsultantka wielkiej firmy konsultingowej. – Pędziłam tam jak na skrzydłach,… …   Słownik frazeologiczny

  • skrzydło — n III, Ms. skrzydłodle; lm D. skrzydłodeł 1. zwykle w lm «narząd lotu ptaków, nietoperzy, owadów mający różną budowę i pochodzenie, występujący zawsze w parzystej liczbie (jedna, dwie pary)» Ptasie skrzydła. Skrzydła gołębia, motyla, owada.… …   Słownik języka polskiego

  • zatrzepotać — dk IX, zatrzepotaćoczę (zatrzepotaćocę), zatrzepotaćoczesz (zatrzepotaćocesz), zatrzepotaćocz, zatrzepotaćał 1. «poruszyć czymś szybko, raz po raz, często wywołując tym ruchem szelest, szmer, łopot; zamachać, pomachać» Zatrzepotać chorągiewką.… …   Słownik języka polskiego

  • łopotać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk IIa, łopotaćocze || łopotaćoce {{/stl 8}}{{stl 7}} w odniesieniu do tkanin, materiałów, folii, itp.: mocno falować pod wpływem powiewu powietrza, wiatru, wydając przy tym charakterystyczny odgłos; także: uderzać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • albatros — m IV, DB. a, Ms. albatrossie; lm M. y «Diomedea, ptak z rodziny ptaków oceanicznych o tej samej nazwie obejmującej 14 gatunków, charakteryzujących się silną budową ciała, długimi, wąskimi skrzydłami i wytrwałym lotem; zamieszkują oceany głównie… …   Słownik języka polskiego

  • anioł — m IV, DB. a, Ms. aniele; lm M. ci owie, te y (ci anieli), DB. ów «według wierzeń religijnych: istota niematerialna pośrednicząca między Bogiem a ludźmi, zwykle uosabiająca doskonałość i dobroć, przedstawiana w rzeźbie, malarstwie w ludzkiej… …   Słownik języka polskiego

  • bezgrzebieniowiec — m II, DB. bezgrzebieniowiecwca; lm MB. bezgrzebieniowiecwce, D. bezgrzebieniowiecwców zool. bezgrzebieniowce «Ratitae, podgromada ptaków niezdolnych do lotu, odznaczających się słabo wykształconymi skrzydłami, brakiem grzebienia kostnego na… …   Słownik języka polskiego

  • bzyk — m III, D. u, N. bzykkiem; lm M. i «dźwięk wydawany przez owady w locie, wskutek szybkiego poruszania skrzydłami; dźwięk lecącej kuli, niektórych mechanizmów w ruchu; bzyczenie, bzykanie» Bzyk owadów, pocisków. Osy latały z bzykiem …   Słownik języka polskiego

  • ciąć — ndk Xc, tnę, tniesz, tnij, ciął, cięła, cięli, cięty 1. «dzielić jednolitą całość na części, oddzielać coś od jednolitej całości, np. ostrym narzędziem; krajać, ścinać, rozcinać, wycinać» Ciąć materiał nożyczkami. Ciąć bandaż w kawałki, na… …   Słownik języka polskiego

  • ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»