(dźwięczeć)

См. также в других словарях:

• dźwięczeć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIa, dźwięczećczy, dźwięczećczał {{/stl 8}}– dźwięknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, dźwięczećnie, dźwięczećnął, rzad. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być źródłem dźwięku, wydawać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dźwięczeć — ndk VIIb, dźwięczećczy, dźwięczećczał, dźwięczećczeli rzad. dźwięknąć ndk Va, dźwięczećnie, dźwięczećnął, dźwięczećnęli «wywoływać wrażenie akustyczne, słuchowe, być słyszanym jako pewien dźwięk lub zespół dźwięków; brzmieć, rozbrzmiewać, wydawać …   Słownik języka polskiego

• dźwięknąć — → dźwięczeć …   Słownik języka polskiego

• jasno — jaśniej 1. «roztaczając lub zawierając dużo światła, blasku; nie ciemno, nie mroczno; widno» Palić się, płonąć, świecić jasno. W pokoju było jasno. Słońce świeci coraz jaśniej. przen. «radośnie, wesoło, beztrosko, pogodnie» Patrzeć jasno w… …   Słownik języka polskiego

• dudnić — ndk VIa, dudnićnię, dudnićnisz, dudnićnij, dudnićnił 1. «wydawać głuchy odgłos, dźwięczeć głucho; huczeć» Deszcz dudni po dachu. Dudnią koła, kroki po bruku. Pociąg dudni. Ziemia dudni pod stopami. 2. rzad. «grać, mocno uderzając w klawisze;… …   Słownik języka polskiego

• dzwonić — ndk VIa, dzwonićnię, dzwonićnisz, dzwoń, dzwonićnił 1. «bić w dzwon, poruszać dzwonem lub dzwonkiem powodując wydawanie dźwięku, dźwięczenie; dawać znak dzwonem lub dzwonkiem; naciskać dzwonek» Dzwonić na mszę. Dzwonić na lekcję. Dzwoniono na… …   Słownik języka polskiego

• dźwięczenie — n I rzecz. od dźwięczeć …   Słownik języka polskiego

• jęczeć — ndk VIIb, jęczećczę, jęczećczysz, jęcz, jęczećczał, jęczećczeli jęknąć dk Va, jęczećnę, jęczećniesz, jęczećnij, jęczećnął, jęczećnęła, jęczećnęli, jęczećnąwszy 1. «wydawać przeciągłe żałosne dźwięki pod wpływem bólu, cierpienia; wydawać jęki»… …   Słownik języka polskiego

• jękliwie — przysłów. od jękliwy Mówić, skarżyć się jękliwie. Dźwięczeć, wyć jękliwie …   Słownik języka polskiego

• podzwaniać — ndk I, podzwaniaćam, podzwaniaćasz, podzwaniaćają, podzwaniaćaj, podzwaniaćał «dzwonić z lekka, cicho, od czasu do czasu, dzwonić z przerwami; wydawać od czasu do czasu lekki metaliczny dźwięk, dźwięczeć» Podzwaniać ostrogami, wiadrami. Tramwaje… …   Słownik języka polskiego

• brzmieć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIb, brzmię, brzmi, brzmiał, brzmieli {{/stl 8}}– zabrzmieć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIb {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} być odbieranym zmysłem słuchu, dawać się słyszeć; rozlegać się …   Langenscheidt Polski wyjaśnień