-
21 arracher
arrachertrhatvytahatdobývat (kopat)rvát (přen.)škubattahatvytrhatvynutit (přen.)utrhnoutvyrvat (přen.)vymoci si (přen.)vyškubat -
22 arracher des aveux à q.
arracher des aveux à q.vynutit na kom přiznání (.) -
23 arracher q. au sommeil
arracher q. au sommeilvytrhnout koho ze spánku -
24 arracher un clou avec des tenailles
arracher un clou avec des tenaillesvytáhnout hřebík kleštěmiDictionnaire français-tchèque > arracher un clou avec des tenailles
-
25 arracher un secret
arracher un secretvylákat tajemství -
26 arracher
-
27 arracher
1. (enlever) (de dedans qch.) вырыва́ть/вы́рвать ◄-'рву, -'ет►, выдёргивать/вы́дернуть, ↓выта́скивать/ вы́тащить (en tirant); выхва́тывать/ вы́хватить (en saisissant); выка́пывать/ вы́копать (en creusant);arracher les pommes de terre — копа́ть/вы= карто́фель; arracher un arbre — вы́копать <корчева́ть ipf.> де́рево; arracher un enfant des bras de sa mère — вы́рвать ребёнка из рук ма́тери; il lui arracha le livre des mains — он вы́хватил у негр из рук кни́гу; il lui a arraché une épine de la main — он вы́тащил у него́ зано́зу из руки́; arracher une dent à qn. — вырыва́ть <выдёргивать, удаля́ть> зуб кому́-л. <у кого́-л.>; arracher une feuille d'un carnet — вырыва́ть листо́к из записно́й кни́жки; arracher qn. du lit — поднима́ть/подня́ть <выта́скивать fam.> кого́-л. из посте́ли; arracher une souche — корчева́ть ipf., выкорчёвывать/вы́корчевать пень; arracher le lin — тереби́ть ipf. лён; vous ne lui arracherez pas ça de la tête — вы э́то не вы́бьете у него́ из голо́выil a arraché une carotte (des mauvaises herbes) — он вы́рвал морко́вку (со́рную траву́);
arracher la couverture du lit — сдёрнуть одея́ло с посте́ли; le vent a arraché le toit ∑ — ве́тром сорва́ло кры́шу; arracher le masque à qn. — срыва́ть ма́ску с кого́-л.arracher une affiche du mur — сорва́ть афи́шу со стены́;
║ (d'un ensemble, séparer) отрыва́ть/оторва́ть; отдира́ть/ отодра́ть (avec effort);un éclat d'obus lui arracha la jambe ∑ — оско́лком снаря́да ему́ оторва́ло но́гу; arracher des enfants à leur mère — оторва́ть дете́й от ма́тери; tu ne l'arracheras pas à son livre ∑ — его́ не оторвёшь от кни́ги; arracher qn. à son travail (au sommeil) — оторва́ть кого́-л. от рабо́ты (от сна); arracher qn. à la mort — спаса́ть/спасти́ кого́-л. от сме́рти; arracher qn. à la misère — вы́рвать <вы́тащить> кого́-л. из нищеты́; arracher le cœur à qn. — терза́ть ipf. кому́-л. се́рдцеarracher un bouton — оторва́ть пу́говицу;
arracher un aveu à qn. — вы́рвать <вы́нудить> призна́ние у кого́-л.; on ne peut pas lui arracher une parole — из него́ сло́ва не вы́тянешь; on ne peut pas lui arracher un sou — от него́ ни копе́йки не дождёшьсяarracher une augmentation — вы́рвать приба́вку, доби́ться увеличе́ния зарпла́ты;
3. (provoquer) исторга́ть/исто́ргнуть élevé.;ce récit lui arracha des larmes — э́тот расска́з исто́рг у неё слёзы
4. sport выжима́ть/вы́жать ◄-'жму, -'ет►■ vpr. - s'arracher -
28 arracher
1. vt (qn, qch à qn, à qch, de qch)1) вырывать, выдирать, выкапыватьarracher des pommes de terre — копать картофельarracher une dent — вырвать зуб2) отрывать, отдиратьarracher une affiche — отодрать афишуon ne peut lui arracher une parole — из него слова не вытянешьarracher à la mort — спасти от смертиarracher qn à la misère — вытащить кого-либо из нищетыarracher qn au danger — отвести опасность от кого-либоarracher qn de sa place — сорвать кого-либо с места; прогнать, заставить уйтиarracher qn du sommeil — разбудить; пробудить ото снаarracher qn à ses habitudes — вырвать кого-либо из привычной обстановки, вынудить отказаться от своих привычекarracher qn à l'étude — оторвать кого-либо от занятий4) срывать2. vi -
29 arracher
aʀaʃev1) aufreißen, herausreißen, entreißen2) ( enlever avec violence) losreißen3) ( déchirer) raufen4)arracherarracher [aʀa∫e] <1>1 (extraire) herausreißen page, herbes, poil; entwurzeln arbre; herausmachen légumes; herausziehen clou; ziehen dent2 (déchirer) abreißen affiche; Beispiel: arracher un bras à quelqu'un personne jdm den/einen Arm ausreißen; chien jdm einen Arm abbeißen3 (prendre) Beispiel: arracher quelqu'un à quelqu'un jdm jemanden wegreißen; Beispiel: arracher quelqu'un des mains/de l'emprise de quelqu'un jdn jemandes Händen entreißen/jemandes Einfluss entziehen; Beispiel: arracher quelque chose des mains de quelqu'un jdm etwas aus den Händen reißen4 (obtenir) Beispiel: arracher de l'argent à quelqu'un jdm Geld abringen; Beispiel: arracher une larme à quelqu'un jdm eine Träne entlocken5 (soustraire) Beispiel: arracher quelqu'un à son travail jdn aus seiner Arbeit herausreißen; Beispiel: arracher quelqu'un à la mort jdn vor dem sicheren Tod bewahren -
30 arracher
vt. ; ravir: ARASHÉ (Arvillard.228, Table) / -Î (Albanais.001, Annecy.003, Balme-Si., Cordon.083, Gruffy, Thônes.004, Villards-Thônes.028), arash(y)ér (Montricher), arastyé (Albertville.021, Giettaz.215, Marthod.078), aratché(r) (Bozel | Ste-Foy) || ratchî (Houches), C. arasteryan < (ils) arracheraient> (078) ; arapâ (228). - E.: Emparer (S').A1) arracher de force => Agripper.A2) arracher des mains (un objet): éravsî vt., érazhî (Saxel.002) ; agrapâ, agripâ (021).A3) en voulant arracher à l'autre (un objet, de la nourriture..., de la terre pour que l'autre ne puisse l'acheter): de rawouna ladv. (002).A4) arracher // extraire arracher des plantes (raves, carottes, betteraves, poireaux, pommes de terre...), un arbre, un oeil, une dent, une écharde, un clou...> ; abs., (à Saxel), arracher les pommes de terre: teuryé (215), trére < traire> vt. (001,002,004, Chable, Gets), trî < tirer> (083) ; éravèssî (Gets), éravsî vt., érazhî (002) ; arashî (001,083).A5) arracher les mauvaises herbes => Sarcler.A6) arracher l'herbe dans une vigne avant le binage: broutâ vi. (021).A7) arracher en tirant vers le haut: arapâ vt. (228).A8) arracher, extraire, (un bloc de pierre): avantâ vt. (Morzine). -
31 arracher
v.tr. (lat. e(x)radicare, de radix, radicis "racine") 1. изскубвам, изтръгвам, изкоренявам, изваждам; издърпвам; arracher des arbres изкоренявам дървета; arracher une dent изваждам зъб; 2. прен. добивам с мъка; 3. прен. причинявам мъка, страдание; 4. спасявам, измъквам; arracher de la mort спасявам от смъртта; arracher qqn. de la misère спасявам от нищета; 5. arracher qqn. de изгонвам някого насила; s'arracher изскубвам се, изкоренявам се, изтръгвам се. Ќ s'arracher les yeux караме се. Ќ Ant. planter, fixer, implanter; attacher. -
32 arracher
I vt.1. uzmoq, yulmoq, sug‘urmoq, yulib, uzib, sug‘urib, qazib, kovlab olmoq; arracher des pommes de terre kartoshka kovlamoq; arracher un enfant des bras de sa mère bolani onasi qo‘lidan yulib olmoq2. fig. majbur qilmoq, ko‘ndirmoq, unatmoq; arracher une augmentation ish haqining oshirilishiga erishmoq3. fig. chiqarmoq; ce récit lui arracha des larmes bu hikoya uning ko‘zlaridan yosh chiqarib yubordi4. sport. siltamasdan ko‘ tarmoqII s'arracher vpr.1. (de, à) afsus bilan uzoqlashmoq, ketmoq; kuch bilan chiqib ketmoq2. s'arracher qqn. darrov ilib ketmoq, darrov olmoq; il est si intelligent que tout le monde se l'arrache u shunday aqlliki, uni hamma o‘ziga chaqirib olyapti; s'arracher les cheveux tushkunlika tushmoq, sochlarini yulmoq. -
33 arracher
v t1 enlever إنتزع ['ʔintazaʔʼa]2 obtenir de qqn إنتزع ['ʔintazaʔʼa]* * *v t1 enlever إنتزع ['ʔintazaʔʼa]2 obtenir de qqn إنتزع ['ʔintazaʔʼa] -
34 arracher son copeau
прост.(arracher son [или un] copeau [или son pavé] [тж. s'faire arracher un copeau])1) (тж. en arracher) вкалывать2) загулятьAprès ça, s'faire arracher un copeau. Pas au bordel sûrement, pour pas s'faire repérer, aux as, comme on était. Non, chez une Kabyle, Fatma Gjillali, qu'elle s'appelait. (Silvagni, La peau des mercenaires.) — А потом загулять вовсю. Конечно, не в борделе, чтобы тебя там застукали, как миленького, да еще ограбили. Нет, у кабилки, Фатьмы Диллали, как ее зовут.
Dictionnaire français-russe des idiomes > arracher son copeau
-
35 arracher
-
36 arracher
1 Arrancar: arracher un arbre, une dent, arrancar un árbol; una muela2 AGRICULTURE Cosechar3 (prendre) Arrancar4 figuré (extorquer) Arrancar, sacar5 arracher quelqu'un à un état, sacar a alguien de un estado6 Arrancarse -
37 arracher
I.v. trans.1. Arracher du chiendent: To be 'stood up' by a date, to wait in vain at a rendez-vous.2. Arracher les côtes (Racing cyclists' slang): To keep up speed on a gradient.II.v. intrans. To 'pull away', to accelerate violently. Il démarra sur les chapeaux de roues, arracha comme un dingue! He took off like a streak of lightning, pulling away like a madman!III.v. trans. reflex. To 'go over the wall', to make a break and escape from prison. -
38 arracher l'âme
1) убить2) терзать душуCette ville où je croyais ne pouvoir demeurer sans mourir, je ne pus la quitter sans me sentir arracher l'âme. (Stendhal, Souvenirs d'égotisme...) — Теперь я не могу без душевной боли покинуть этот город, жить в котором мне казалось невозможным.
-
39 arracher qn, qch aux griffes de qn
вырвать кого-либо, что-либо из чьих-либо когтейEn vain se bourrait-il de lectures romanesques, cherchant, comme l'immortel Don Quichotte, à s'arracher par la vigueur de son rêve aux griffes de l'impitoyable réalité. (A. Daudet, Tartarin de Tarascon.) — Напрасно он пожирал книги романтиков, стараясь, как бессмертный Дон Кихот, силой своего воображения вырваться из когтей безжалостной прозы жизни.
Dictionnaire français-russe des idiomes > arracher qn, qch aux griffes de qn
-
40 arracher
рвать | вырывать (у кого) | отрывать (от чего)- ces marchandises s'arrachent
См. также в других словарях:
arracher — [ araʃe ] v. tr. <conjug. : 1> • déb. XIIe; lat. exradicare, eradicare « déraciner », de radix, radicis « racine » I ♦ V. tr. 1 ♦ Enlever de terre (une plante qui y tient par ses racines). ⇒ déraciner, déterrer, extirper. Défricher une… … Encyclopédie Universelle
arracher — ARRACHER. v. a. Détacher avec effort ce qui tient à quelque chose. ter de force quelque chose. Arracher des arbres. Arracher des herbes. Arracher les cheveux. S arracher les cheveux. Arracher les dents. Arracher un clou d une muraille. On ne… … Dictionnaire de l'Académie Française 1798
arracher — ARRACHER. v. act. Oster avec force ce qui tient à quelque chose. Arracher des arbres. arracher des herbes. arracher les cheveux. s arracher les cheveux. arracher les dents. on luy a arraché un oeil de la teste. arracher un clou. arracher une… … Dictionnaire de l'Académie française
arracher — Arracher, de cest infinitif Eradicare, syncopez la syllabe moyenne, restera Eracare. De la vient arracher, pour Eracer, Vellere, Auellere, Conuellere, Deuellere, Diuellere, Euellere, Peruellere, Reuellere, Eradicare, Eruncare, Exradicare.… … Thresor de la langue françoyse
Arracher la gorge — ● Arracher la gorge en parlant d une boisson, produire une sensation de violente âpreté, de brûlure … Encyclopédie Universelle
Arracher un titre, un rang, etc. — ● Arracher un titre, un rang, etc. l obtenir de haute lutte et de justesse … Encyclopédie Universelle
Arracher, déchirer, fendre, briser, crever le cœur — ● Arracher, déchirer, fendre, briser, crever le cœur lui causer une grande douleur … Encyclopédie Universelle
arracher — (a ra ché) v. a. 1° Enlever de terre avec les racines, et, par extension, ôter ou enlever quelque chose qui adhère. Arracher les plantes, les mauvaises herbes. Arracher la vigne, un arbre. Il se fit arracher une dent. Arracher les yeux, les… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
ARRACHER — v. a. Détacher avec effort ce qui tient à quelque chose ; Ôter de force quelque chose. Arracher des arbres. Arracher des herbes. Arracher les cheveux. S arracher les cheveux. Arracher des dents. On lui a arraché un oeil. Arracher un clou d une… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
ARRACHER — v. tr. Détacher avec effort, ôter de force. Arracher des arbres. Arracher des herbes. Arracher les cheveux. S’arracher les cheveux. Arracher un clou d’une muraille. Arracher quelque chose des mains de quelqu’un. Arracher un enfant à sa mère, des… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
arracher — vt. ; ravir : ARASHÉ (Arvillard.228, Table) / Î (Albanais.001, Annecy.003, Balme Si., Cordon.083, Gruffy, Thônes.004, Villards Thônes.028), arash(y)ér (Montricher), arastyé (Albertville.021, Giettaz.215, Marthod.078), aratché(r) (Bozel | Ste Foy) … Dictionnaire Français-Savoyard