Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

quarter

  • 1 quadrantārius

        quadrantārius adj.    [quadrans], of a quarter, of a fourth part: tabulae, i. e. scaling down all debts to one fourth.—Costing a quarter of an as, costing a quadrans: permutatio, i. e. a substitute for the price of the bath.
    * * *
    quadrantaria, quadrantarium ADJ
    quarter-, of/relating to a quarter; costing quarter as (fee for baths)

    Latin-English dictionary > quadrantārius

  • 2 quadrans

    quā̆drans, antis ( gen. plur. quadrantūm, Front. Aquaed. 24), m. [quattuor].
    I.
    A fourth part, a fourth, a quarter:

    operae,

    Col. 2, 4, 8:

    diei noctisque,

    Plin. 18, 25, 57, § 207. —
    II.
    In partic.
    A.
    A fourth part, a fourth of a whole:

    creditoribus quadrantem solvi,

    Vell. 2, 23, 2:

    heres ex quadrante,

    of the fourth part of the inheritance, Suet. Caes. 83; cf. Plin. Ep. 5, 7, 1; Dig. 44, 4, 17, § 2; Ulp. Frag. 24, 32.—
    B.
    The fourth part of an as (as a coin), three unciae:

    nota in triente et quadrante rates (fuit). Quadrans antea teruncius vocatus a tribus unciis,

    Plin. 33, 3, 13, § 45:

    quadrans mihi nullus est in arcā,

    not a farthing, not a copper, Mart. 2, 44, 9; Liv. 3, 18, 11; Juv. 1, 121.—As the customary price of a bath (cf. quadrantarius):

    dum tu quadrante lavatum Rex ibis,

    Hor. S. 1, 3, 137; cf. Sen. Ep. 86, 8; Juv. 6, 446.—As the smallest coin, a mite, farthing, Hor. S. 2, 3, 93; Juv. 7, 8; Vulg. Matt. 5, 26; id. Marc. 12, 42.—
    C.
    Of the rate of interest, four for a hundred:

    usurae quadrantes,

    four per cent., Dig. 33, 1, 21.—
    D.
    As a measure of land, a quarter of an acre (jugerum), Col. 5, 1, 10. —
    E.
    As a weight, a quarter of a pound, Mart. 11, 105, 1.—With pondo:

    amomi pondo quadrans,

    Col. 12, 20, 5; Cato, R. R. 84, 1:

    quadrans pondo bacarum,

    Plin. 23, 8, 80, § 156. —
    F.
    As a measure for liquids, the fourth part of a sextarius, three cyathi:

    ita ut earum calices quadrantes octoginta capere possint,

    Varr. R. R. 3, 14, 4:

    quadrantem duplicare,

    Mart. 9, 94, 2:

    vini,

    Cels. 3, 15.—
    G.
    As a measure of length, a quarter of a foot:

    pedes duodecim et quadrantem,

    Gell. 3, 10, 11; 9, 4, 10; cf. Cato, R. R. 18, 2; 18, 6.— A quarter-digit, Front. Aquaed. 25.—
    H.
    As a measure of time, a fourth of a day, six hours, Sol. 1, 39; 1, 41 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > quadrans

  • 3 quadrantarius

    quā̆drantārĭus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Prop., of or belonging to a quarter, relating to a fourth part:

    in tabulis quadrantariis, quas ait ab Hirtuleio institutas,

    i. e. new accounts reducing all debts to one fourth, Cic. Font. 1, 2.—
    II.
    In partic., relating to a quarter of an as (as a coin), that costs a quarter of an as, etc.: res quadrantaria, i. e. a bath (because a quarter of an as was the price of a bath;

    v. quadrans, II. B),

    Sen. Ep. 86, 8: mulier, of Clodia, wife of Metellus, who sold herself for a bath, Cic. Cael. 26, 62; she is also called Clytaemnestra quadrantaria, because, like Clytaemnestra, she destroyed her husband, Cael. ap. Quint. 8, 6, 53.

    Lewis & Short latin dictionary > quadrantarius

  • 4 quadrāns

        quadrāns antis, m    [quattuor], a fourth part, quarter ; esp., the fourth part of an as, quarter as, three unciae: in consulis domum quadrantes iactasse, L.: quadrante lavatum ire (the usual price of a bath), H.— The smallest coin, a farthing, doit, mite: minus locuples uno quadrante, H.: nullus, Iu.
    * * *
    fourth part, a quarter; 1/4 as, small coin, "farthing"

    Latin-English dictionary > quadrāns

  • 5 regio

    rĕgĭo, ōnis, f. [rego], a direction, line (rare but class.).
    I.
    Lit.:

    nullā regione viaï Declinare,

    Lucr. 2, 249; cf.:

    notā excedo regione viarum,

    Verg. A. 2, 737:

    de rectā regione deflecto,

    Cic. Verr. 2, 5, 68, § 176:

    haec eadem est nostrae rationis regio et via,

    id. ib. 2, 5, 70, § 181; cf.:

    oppidi murus ab planitie rectā regione, si nullus anfractus intercederet, MCC. passus aberat,

    Caes. B. G. 7, 46; and:

    non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit,

    Liv. 21, 31:

    declinamus item motus nec tempore certo, nec regione loci certā,

    nor in a specified direction, Lucr. 2, 260; cf. id. 2, 293; Curt. 8, 9, 2:

    (Hercynia silva) rectā fluminis Danubii regione pertinet,

    Caes. B. G. 6, 25; 7, 46;

    Curt 7, 7, 4: ubi primos superare regionem castrorum animum adverterunt,

    the line, Caes. B. C. 1, 69:

    eam esse naturam et religionem provinciae tuae, ut, etc.,

    i. e. the situation, Cic. Fam. 1, 7, 6:

    traicere amnem in regionem insulae,

    Curt. 8, 13, 23.—
    B.
    E regione, adverbially.
    a.
    In a straight line, directly:

    e regione moveri (opp. declinare),

    Cic. Fat. 9, 18;

    so of the rectilinear motion of atoms,

    id. ib. 20, 46:

    ferri, petere,

    id. Fin. 1, 6, 19:

    ut cadat e regione loci, quā dirigit aestus,

    straight down, perpendicularly, Lucr. 6, 823; cf. id. 6, 833.—
    b.
    In the opposite direction, over against, exactly opposite; constr. with gen., dat., or absol.
    (α).
    With gen.:

    (luna) cum est e regione solis,

    Cic. N. D. 2, 40, 103:

    erat e regione oppidi collis,

    Caes. B. G. 7, 36:

    castris positis e regione unius eorum pontium, quos, etc.,

    id. ib. 7, 35:

    praesidio e regione castrorum relicto,

    id. ib. 7, 61 fin.:

    rates duplices e regione molis collocabat,

    id. B. C. 1, 25:

    e regione turris,

    id. B. G. 7, 25.—
    (β).
    With dat.: dicitis, esse e regione nobis e contrariā parte terrae, qui adversis vestigiis stent contra nostra vestigia, quos antipodas vocatis, Cic. Ac. 2, 39, 123:

    e regione castris castra ponere,

    Caes. B. G. 7, 35.—
    (γ).
    Absol.:

    acie e regione instructā,

    Nep. Milt. 5, 3.—
    * c.
    Trop., on the other hand, on the contrary (late Lat.;

    syn.: e contra): Arabes camelorum lacte vivunt, e regione septentrionales, etc.,

    Hier. adv. Jovin. 2, 7.—
    II.
    Transf.
    A. 1.
    Primarily in the lang. of augury:

    intra eas regiones, quā oculi conspiciant,

    Varr. L. L. 7, § 9 Müll.:

    nempe eo (sc. lituo) Romulus regiones direxit tum, cum urbem condidit... ab Attio Navio per lituum regionum facta descriptio,

    Cic. Div. 1, 17, 31:

    lituus, quo regiones vincere terminavit,

    id. N. D. 2, 3, 9:

    regionibus ratis,

    id. Leg. 2, 8, 21.—
    2.
    In gen., a boundary-line, limit, boundary; usually in plur.
    a.
    Lit.:

    anteponatur omnibus Pompeius, cujus res gestae atque virtutes iisdem quibus solis cursus regionibus ac terminis continentur,

    Cic. Cat. 4, 10, 21; cf.:

    caeli regionibus terminare,

    id. ib. 3, 11, 26:

    orbis terrae regiones,

    id. Arch. 10, 23. — Rare in sing.:

    quae regione orbem terrarum definiunt,

    Cic. Balb. 28, 64.—
    b.
    Trop.:

    ejus (argumenti) nunc regiones, limites, confinia Determinabo,

    Plaut. Poen. prol. 45:

    animus si, quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est, eisdem omnes cogitationes terminaret suas,

    Cic. Arch. 11, 29:

    pars (quaestionum) circumscripta modicis regionibus,

    id. de Or. 2, 16, 68:

    vix facile sese regionibus officii continere,

    id. Agr. 2, 35, 97. —
    3.
    A quarter, region of the heavens or the earth (mostly poet.):

    (Nilus) exoriens penitus mediā ab regione diei,

    Lucr. 6, 723; so id. 6, 732:

    etiam regio (lunae mutatur), quae tum est aquilonaris, tum australis,

    Cic. N. D. 2, 19, 50:

    deinde subter mediam regionem sol obtinet,

    id. Rep. 6, 17, 17:

    atque eadem regio Vesper et Ortus erunt,

    Ov. Ib. 38; cf.

    vespertina,

    Hor. S. 1, 4, 30;

    Vitr 4, 5, 1: caeli in regione serenā,

    Verg. A. 8, 528: regione occidentis, Liv 33, 17; Just. 18, 3, 10.—
    B.
    A portion (of the earth or heavens) of indefinite extent; a tract, territory, region (cf.: tractus, plaga).
    1.
    Lit.
    a.
    In gen.:

    in hac regione,

    Plaut. Cist. 4, 2, 42:

    locum delegit in regione pestilenti salubrem,

    Cic. Rep. 2, 6, 11:

    agri fertilissima regio,

    Caes. B. G. 7, 13 fin.:

    quā te regione reliqui?

    Verg. A. 9, 390:

    regione portae Esquilinae,

    in the region, neighborhood, Liv. 3, 66 fin. Drak.; 25, 25; 30; 33, 17; cf. Oud. de Auct. B. Alex. 30, 7;

    for which: e regione castrorum,

    in the vicinity of the camp, Liv. 10, 43 Drak.:

    eā regione quā Sergius erat,

    id. 5, 8:

    tam vasta,

    Just. 13, 7, 3:

    acclivis,

    Col. 3, 13, 8:

    deserta siti regio,

    Verg. A. 4, 42. — Plur.:

    hi loci sunt atque hae regiones, quae mihi ab ero sunt demonstratae,

    Plaut. Ps. 2, 2, 1:

    cur in his ego te conspicor regionibus?

    Ter. Eun. 5, 8, 32:

    qui innumerabiles mundos infinitasque regiones mente peragravisset,

    Cic. Fin. 2, 31, 102:

    terrae maximae regiones inhabitabiles,

    id. N. D. 1, 10, 24 et saep. —
    b.
    In partic.
    (α).
    A portion of country of indefinite extent; a territory, province, district, region; esp. freq. in plur., lands, territories:

    at regione locoque alio terrisque remotis,

    Lucr. 2, 534:

    Trebonium ad eam regionem, quae Aduaticis adjacet, depopulandam mittit,

    Caes. B. G. 6, 33:

    in ejusmodi regione atque provinciā, quae mari cincta esset,

    Cic. Fl. 12, 27:

    quae regio orave terrarum erat latior?

    id. Sest. 30, 66:

    regio Pedana,

    Hor. Ep. 1, 4, 2:

    quorum hominum regio,

    id. ib. 1, 15, 2:

    Sogdiana,

    Curt. 7, 10, 1:

    Cantium, quae regio est maritima omnis,

    Caes. B. G. 5, 14:

    quae regio totius Galliae media habetur,

    id. ib. 6, 13: Sida, quae extrema regio est provinciae meae, Lentul. ap. Cic. Fam. 12, 15, 5:

    ubi major atque illustrior incidit res, clamore per agros regionesque significant,

    Caes. B. G. 7, 3:

    principes regionum atque pagorum inter suos jus dicunt,

    id. ib. 6, 23:

    alias regiones partesque peteret,

    id. ib. 6, 43 fin.; cf.

    so with partes,

    id. B. C. 1, 25:

    deinde in quattuor regiones dividi Macedoniam. Unam fore et primam partem, quod, etc.... Secundam fore regionem, quam, etc.,

    Liv. 45, 29:

    quod erant propinquae regiones,

    Caes. B. C. 3, 34:

    ut quam latissimas regiones praesidiis teneret,

    id. ib. 3, 44. — Sometimes a district with its people: tractus ille celeberrimus, tota denique nostra illa aspera et montuosa et felix et fautrix suorum regio, Cic. Planc. 9, 22.—
    (β).
    A principal division of the city of Rome, and of the territory around Rome, a quarter, ward, district, circle (of these, under Servius Tullius, there were in the city four, and in the Roman territory twenty-six; under Augustus, there were fourteen in the city), Laelius Felix ap. Gell. 15, 27, 4; Plin. 3, 5, 9, § 66; Varr. ap. Non. 43, 10; Suet. Aug. 30; Tac. A. 14, 12; 15, 40; Inscr. Orell. 4 sq. et saep.; cf.

    Niebuhr, Gesch. 1, p. 458 sq.: regio quaedam urbis aeternae,

    Amm. 22, 9, 3; 16, 10, 15.—

    Of other cities,

    Inscr. Orell. 6, 768.—Hence, A REGIONIBVS, a captain of a quarter, Inscr. Murat. 894, 8; 895, 4 and 5.—
    (γ).
    Of the provinces into which Italy was divided by Augustus, a province, division:

    descriptionem ab eo (Augusto) factum Italiae totius in regiones undecim,

    Plin. 3, 5, 6, § 46; 3, 11, 16, § 99; 3, 12, 17, § 106 al.—
    2.
    Trop., a province, department, sphere:

    dum in regionem astutiarum mearum te induco, ut scias Juxta mecum mea consilia,

    Plaut. Mil. 2, 2, 78; 3, 3, 13:

    idque (consilium) situm mediā regione in pectoris haeret,

    Lucr. 3, 140: ceterae fere artes se ipsae per se tuentur singulae;

    benedicere autem non habet definitam aliquam regionem, cujus terminis saepta teneatur,

    has no determinate province, Cic. de Or. 2, 2, 5:

    eadem est nostrae rationis regio et via,

    compass and course, id. Verr. 2, 5, 70, § 181. —
    3.
    The country, the field (late Lat.):

    herba regionis,

    Vulg. Gen. 2, 5:

    ligna,

    id. Ezech. 17, 24;

    id. Joel, 1, 19: bestiae,

    id. Ezech. 31, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > regio

  • 6 plaga

        plaga ae, f    [PARC-], a hunting-net, snare, gin: tabulam tamquam plagam ponere: in plagam cervus venit, O.—Usu. plur: tendere plagas: extricata densis Cerva plagis, H.: Nexilibus plagis silvas ambit, O.—Fig., a snare, trap, toil: hanc ergo plagam effugi: quas plagas ipsi contra se texuerunt: Antonium conieci in Caesaris plagas. — A stretch of country, region, quarter, zone, tract: aetheria, the ethereal regions, V.: caeli scrutantur plagas, C. poët.: plagae Quattuor, zones, V.: ad orientis plagam, Cu.: plaga una continuit ceteros in armis, one canton, L.
    * * *
    I
    hunting net, web, trap; tract/region/quarter; expanse of country/sea; coverlet
    II
    stroke, blow, stripe, cut, thrust; wound/gash, injury; misfortune; impression

    Latin-English dictionary > plaga

  • 7 regiō

        regiō ōnis, f    [REG-], a direction, line: de rectā regione deflectere, from the direct path: ab planitie rectā regione abesse, in a straight line, Cs.: non rectā regione iter instituit, sed ad laevam flexit, L.: notā excedo regione viarum, i. e. the frequented streets, V.: Nec sidus regione viae fefellit, direction, V.: superare regionem castrorum, line, Cs.: haec eadem est nostrae rationis regio et via, I follow the same direction and path.—In the phrase, e regione, in a straight line, directly: e regione moveri: ferri, petere.— In the opposite direction, over against, exactly opposite: (luna) cum est e regione solis: e regione turris: e regione castris castra ponere, Cs.— A line of sight, visual line, boundary-line, boundary, limit: quae regione orbem terrarum definiunt: caeli regionibus terminare: si res eae orbis terrae regionibus definiuntur.—Esp., in augury: nempe eo (lituo) Romulus regiones direxit, drew (in the air): lituus quo regiones vineae terminavit.—Fig.: quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est: vix facile sese regionibus offici continere.—Of the sky, a quarter, region: regio (lunae mutatur), quae tum est aquilonia tum australis: Atque eadem regio Vesper et Ortus erit, O.: Vespertina, H.: caeli serena, V.: occidentis, L.— A region, neighborhood, quarter, situation: eam esse naturam et regionem provinciae tuae, ut, etc., i. e. the geographical situation: agri fertilissima, Cs.: regione castrorum, in the vicinity of the camp, L.: deserta siti regio, V.: acie regione instructā non apertissimā, N.: Quor in his te conspicor regionibus? T.— A portion of country, territory, province, district, region: regio, quae ad Aduaticos adiacet, Cs.: regio, quae mari cincta esset: Pedana, H.: Cantium, quae regio est maritima omnis, Cs.: terrae maximae regiones inhabitabiles: in quattuor regiones dividi Macedoniam, L.: ut quam latissimas regiones praesidiis teneret, Cs.— A district with its people, country, nation: aspera et fidelis et fautrix suorum: quae regio si fida Samnitibus esset, L.—Fig., a province, department, sphere: ‘benedicere’ non habet definitam aliquam regionem, has no determinate province.
    * * *
    area, region; neighborhood; district, country; direction

    Latin-English dictionary > regiō

  • 8 heminarium

    quarter pint, half hemina, quarter sextarius; vessel/present of that measure

    Latin-English dictionary > heminarium

  • 9 quadrantalis

    quadrantalis, quadrantale ADJ
    quarter-foot, measuring quarter of Roman foot

    Latin-English dictionary > quadrantalis

  • 10 missio

    missĭo, ōnis, f. [id.].
    I.
    In gen., a letting go, sending away, a sending, despatching; a throwing, hurling (class.):

    litterarum,

    Cic. Att. 1, 5, 3:

    legatorum,

    id. Phil. 7, 1, 1:

    extra telorum missionem,

    beyond the range of missiles, Vitr. 2, 9, 16; 1, 5, 4:

    missio sanguinis,

    blood-letting, Cels. 2, 10 fin.; Suet. Calig. 29.—
    II.
    In partic.
    A.
    A release from captivity, setting at liberty, liberation:

    munus pro missione dare,

    Cic. Tusc. 1, 48, 114:

    si filius familias post missionem faciat testimentum,

    Gai. Inst. 2, 106.—
    B.
    A discharge from service (of soldiers, office-holders, gladiators, etc.), a dismission (syn. exauctoratio):

    praemium missionis ferre,

    Caes. B. C. 1, 86: quibus (militibus) senatus missionem reditumque in patriam negāsset ante belli finem. Liv. 26, 1:

    exercitum purgare missionibus turbulentorum hominum,

    id. 7, 39; cf.: missionum generales causae sunt tres: honesta, causaria, ignominiosa. Honesta est, quae tempore militiae impleto datur: causaria cum quis vitio animi vel corporis minus idoneus militiae renunciatur;

    ignominiosa causa est, cum quis propter delictum sacramento solvitur,

    Dig. 49, 16, 13:

    gratiosa ante emerita stipendia,

    a discharge obtained by favor, Liv. 43, 14, 9:

    nondum justa,

    id. 43, 14, 15.—Of a quaestor, Suet. Caes. 7.—
    C.
    Esp., of gladiators, release, respite, quarter: cum Myrino peteretur missio laeso, Mart. 12, 29, 7:

    non enim servavit is, qui non interfecit, nec beneficium dedit, sed missionem,

    Sen. Ben. 2, 20, 3.—Hence, sine missione, without favor, without quarter, to the death, Liv. 41, 20, 12.— Trop.:

    quid prodest, paucos dies aut annos lucrificare? sine missione nascimur,

    without respite in the service of wisdom, Sen. Ep. 37, 2:

    sine missione pugnatum est,

    for life or death, Flor. 3, 20, 4.—
    D.
    A cessation, termination, end:

    ante ludorum missionem,

    Cic. Fam. 5, 12, 8.—
    E.
    Remission from punishment: missionem puero dedit, qs. let him go, Petr. 52.—
    F.
    In jurid. lang., a delivering up, giving possession:

    missio in aedes,

    Dig. 39, 2, 15, § 12.

    Lewis & Short latin dictionary > missio

  • 11 orior

    ŏrĭor, ortus, fut. part. oriturus, 4 (but with some forms of the 3d conj.: orĭtur, Enn. ap. Fest. p. 305 Müll.; Gell. 4, 17, 14; cf. Cic. Ac. 2, 28, 89; Ter. Hec. 2, 1, 26; Lucr. 3, 272; Verg. A. 2, 411; 680; Hor. S. 1, 5, 39; Ov. M. 1, 774 et saep.:

    oreris,

    id. ib. 10, 166; imperat. orere, Val. Max. 4, 7, 7: impf. subj. oreretur, Paul. Nol. Carm. 15, 59; and oreretur and orerentur are the more usual forms in the best MSS.; cf. Haase in Reisig's Vorles. p. 251; Neue, Formenl. 2, p. 418 sq.), v. dep. [root or.; Sanscr. ar-; Gr. ornumi, orinô; v. Curt. Gr. Etym. 348 sq.].
    I.
    In gen., of persons, to rise, bestir one's self, get up, etc.:

    consul oriens nocte diceret dictatorem,

    Liv. 8, 23.—
    B.
    Esp., of the heavenly bodies, to rise, become visible, appear:

    stellae, ut quaeque oriturque caditque,

    Ov. F. 1, 295:

    ortā luce,

    in the morning, Caes. B. G. 5, 8:

    orto sole,

    at sunrise, Hor. Ep. 2, 1, 112:

    postera lux oritur,

    id. S. 1, 5, 39; cf.: crassa pulvis oritur, Enn. ap. Non. 205, 28. —
    II.
    Transf., in gen., to come forth, become visible; to have one's origin or descent, to spring, descend from; to grow or spring forth; to rise, take its origin; arise, proceed, originate (syn. nascor):

    hoc quis non credat abs te esse ortum?

    Ter. And. 3, 2, 9:

    Rhenus oritur ex Lepontiis,

    takes its rise, Caes. B. G. 5, 4:

    Maeander ex arce summā Celaenarum ortus,

    Liv. 38, 13, 7:

    Tigris oritur in montibus Uxiorum,

    Curt. 5, 3, 1:

    fons oritur in monte,

    Plin. Ep. 4, 30, 2:

    Durius amnis oritur in Pelendonibus,

    Plin. 4, 20, 34, § 112:

    amnis Indus in Cibyratarum jugis,

    id. 5, 28, 29, § 103:

    ibi Caicus amnis oritur,

    id. 5, 30, 33, § 125:

    incliti amnes Caucaso monte orti,

    Curt. 8, 9, 3:

    Rhenus Alpium vertice ortus,

    Tac. G. 1, 2:

    clamor,

    Caes. B. G. 5, 53:

    oritur controversia,

    arises, Cic. Clu. 69, 161: unde oritur nox, Enn. ap. Fest. p. 193 Müll. (Ann. v. 407 Vahl.):

    tempestas,

    Nep. Tim. 3, 3:

    monstrum mirabile,

    Verg. A. 2, 680:

    ulcera,

    Cels. 6, 13:

    ea officia. quae oriuntur a suo cujusque genere virtutum,

    Cic. Fin. 5, 24, 69:

    id facmus ex te ortum,

    Plaut. Poen. 4, 2, 67:

    tibi a me nulla orta est mjuria,

    I have caused you no injury, Ter. Ad. 2, 1, 35: quod si numquam oritur, ne occidit quidem umquam, comes into being, Cic. Rep. 6, 24, 27. —Of persons, to be born:

    in quo (solo) tu ortus et procreatus es,

    Cic. Leg. 2, 2, 4:

    pueros orientes animari,

    at birth, id. Div. 2, 42, 89: ex concubina, Sal. J. 108, 1; to be descended from:

    plerosque Belgas esse ortos a Germanis,

    Caes. B. G. 2, 4; to begin, commence, take its beginning:

    ab aliquo sermo oritur,

    Cic. Lael. 1, 5.—Hence,
    A.
    ŏrĭens, entis, P. a.; as subst. m.
    1.
    The rising sun, morning sun:

    et me saevus equis oriens afflavit anhelis,

    Verg. A. 5, 739; id. G. 1, 250.—
    2.
    The quarter where the sun rises, the East, the Orient (opp. to occidens, the West, the Occident):

    ab oriente ad occidentem,

    Cic. N. D. 2, 66:

    aestivus,

    the quarter where the sun rises in summer, Plin. 17, 14, 24, § 105:

    hibernus,

    Col. 1, 6:

    vernus,

    Gell. 2, 22, 7.—
    3.
    Poet. for day:

    septimus hinc oriens cum se demiserit undis,

    Ov. F. 1, 653.—
    B.
    ortus, a, um, P. a., sprung, descended, born; constr. with ex, ab, and (partic. with poets and since the Aug. per.) with simple abl.
    (α).
    Class. usually with ab:

    a me ortus,

    Cic. Planc. 27, 67:

    quoniam ab illo (Catone) ortus es,

    id. Mur. 31, 66; Nep. Att. 18, 3; Hor. S. 1, 5, 55:

    maternum genus ab regibus ortum,

    Suet. Caes. 6:

    a liberatoribus patriae ortus,

    Liv. 7, 32, 13: homo a se ortus, without noble or famous ancestors:

    ego a me ortus et per me nixus (opp. adjuvari commendatione majorum),

    Cic. Planc. 27, 67; id. Phil. 6, 6, 17.—
    (β).
    Less freq. with ex and name of person:

    ex Tantalo,

    Quint. 9, 3, 57; but with ex and the name of a place, family, order, class, etc., freq. and class.:

    ex eodem loco ortus,

    Ter. Eun. 2, 2, 10:

    ortus ex eā familiā, quā, etc.,

    Liv. 7, 10, 3:

    ex concubinā,

    Sall. J. 5, 7; 108, 1; Liv. 1, 34, 6:

    ex patricio sanguine,

    id. 6, 40, 6.—
    (γ).
    With abl. alone (except with loco and genere, mostly poet. and post-Aug.):

    eā familiā ortus,

    Sall. C. 31, 7:

    orte Saturno,

    Hor. C. 1, 12, 50; 4, 5, 1; 3, 6, 33: 4, 6, 32: id. Ep. 1, 6, 22:

    ortus sorore ejus,

    Liv. 8, 3, 7:

    paelice,

    id. 39, 53, 3:

    orti Atticis,

    Vell. 1, 4 init.:

    antiquis nobilibus,

    Quint. 3, 8, 31:

    Germanicum Druso ortum,

    Tac. A. 1, 3:

    Thessalis,

    id. ib. 6, 34; 12, 53;

    15, 72: regiā stirpe,

    Curt. 4, 1, 17:

    oppido Ferentino,

    Suet. Oth. 1:

    equestri familiā,

    id. Aug. 2:

    magnis e centurionibus,

    Hor. S. 1, 6, 73.

    Lewis & Short latin dictionary > orior

  • 12 plaga

    1.
    plāga, ae, f. [cf. plango], = plêgê, a blow, stroke, wound, stripe (class.; syn.: ictus, verbera, vulnus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134:

    (pueris) dant animos plagae,

    Verg. A. 7, 382; Ov. M. 12, 487; 13, 119; Gell. 5, 15, 7:

    plagae et vulnera,

    Tac. G. 7.—Of the shock of atoms striking together, Cic. Fat. 20, 48; cf. id. ib. 10, 22.—
    B.
    In partic., a blow which wounds or injures; a stroke, cut, thrust; a wound (class.).
    1.
    Absol.:

    plagis costae callent,

    Plaut. Ps. 1, 2, 4:

    quem irrigatum plagis pistori dabo,

    refreshed by a flogging, id. Ep. 1, 2, 18:

    plagas pati,

    Ter. Eun. 2, 2, 13:

    plagas perferre,

    to bear, receive blows, Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    plagam accipere,

    id. Sest. 19, 44:

    plagam mortiferam infligere,

    to inflict a mortal wound, id. Vatin. 8, 20:

    plaga mediocris pestifera,

    id. Off. 1, 24, 84:

    verbera et plagas repraesentare,

    stripes and blows, Suet. Vit. 10:

    plagis confectus,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 140:

    flagelli plaga livorem facit,

    Vulg. Ecclus. 28, 21:

    plagam curare,

    Cels. 5, 26, 24:

    suere,

    id. 5, 26, 23.—
    2.
    With gen.:

    scorpionum et canum plagas sanare,

    Plin. H. N. 23 prooem. 3, § 6.—
    C.
    Transf., a welt, scar, stripe:

    etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo,

    swollen welts, Plaut. As. 2, 2, 10.—
    II.
    Trop.
    A.
    A blow, stroke; an injury, misfortune (class.):

    illa plaga est injecta petitioni tuae maxima,

    that great blow was given, that great obstacle was presented, Cic. Mur. 23, 48:

    sic nec oratio plagam gravem facit, nisi, etc.,

    makes a deep impression, id. Or. 68, 228:

    levior est plaga ab amico, quam a debitore,

    loss, injury, id. Fam. 9, 16, 7:

    hac ille perculsus plaga non succubuit,

    blow, disaster, Nep. Eum. 5.—
    B.
    A plague, pestilence, infection (late Lat.):

    leprae,

    Vulg. Lev. 13, 2; id. 2 Reg. 24, 25.—
    C.
    An affliction, annoyance (late Lat.), Vulg. Deut. 7, 19:

    caecitatis,

    id. Tob. 2, 13.—
    D.
    Slaughter, destruction (late Lat.):

    percussit eos plagā magnā,

    Vulg. 1 Reg. 23, 5; id. 2 Reg. 17, 9.
    2.
    plăga, ae, f. [root plak- of Gr. plakous; cf. planca, plancus, plānus].
    A.
    A region, quarter, tract (mostly poet.; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 4, 12, where de plagis omnibus is the reading of the best MSS., but pagis of the edd.; but cf. Mütz. ad Curt. p. 516 sq.; and Krebs, Antibarb. p. 869;

    syn.: regio, tractus, terra): aetheria,

    the ethereal regions, the air, Verg. A. 1, 394: caeli scrutantur plagas, Poët. ap. Cic. Div. 2, 13, 30:

    et si quem extenta plagarum Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui,

    zones, Verg. A. 7, 226:

    ardens,

    the torrid zone, Sen. Herc. Oet. 67; also called fervida, id ib. 1219: septentrionalis, Plin. 16, 32, 59, § 136:

    ea plaga caeli,

    Just. 42, 3, 2:

    ad orientis plagam,

    Curt. 4, 37, 16:

    ad orientalem plagam,

    on the east, in the eastern quarter, Vulg. Deut. 4, 41:

    contra orientalem plagam urbis, id. Josue, 4, 19: ad septentrionalem plagam collis,

    side, id. Judic. 7, 1 et saep.—
    B.
    In partic., a region, district, canton (only in Liv.), Liv. 9, 41, 15.
    3.
    plăga, ae, f. [root plek-; Gr. plekô, weave, entwine; cf. plecto, plico, du-plex], a hunting-net, snare, gin (class.; syn.: retia, casses).
    A.
    Lit.:

    canes compellunt in plagas lupum,

    Plaut. Poen. 3, 3, 35:

    tendere plagas,

    Cic. Off. 3, 17, 68:

    extricata densis Cerva plagis,

    Hor. C. 3, 5, 32; Ov. M. 7, 768:

    nodosae,

    id. F. 6, 110:

    inque plagam nullo cervus agente cadit (al. plagas),

    id. A. A. 3, 428:

    aut trudit... Apros in obstantes plagas,

    Hor. Epod. 2, 32.—Of the spider's web:

    illa difficile cernuntur, atque ut in plagis liniae offensae praecipitant in sinum,

    Plin. 11, 24, 28, § 82.— Sing. (very rare):

    sic tu... tabulam tamquam plagam ponas,

    Cic. Off. 3, 17, 68.—
    B.
    Trop., a snare, trap, toil (class.;

    syn. pedica): se impedire in plagas,

    Plaut. Mil. 4, 9, 11:

    se in plagas conicere,

    id. Trin. 2, 1, 11:

    quas plagas ipsi contra se Stoici texuerunt,

    Cic. Ac. 2, 48, 147:

    in illas tibi majores plagas incidendum est,

    id. Verr. 2, 5, 58, § 151:

    Antonium conjeci in Caesaris Octaviani plagas,

    id. Fam. 12, 25, 4:

    speculabor, ne quis nostro consilio venator assit cum auritis plagis, i. e. arrectis attentisque auribus,

    Plaut. Mil. 3, 1, 14.— Sing. (rare) hanc ergo plagam effugi, Cic. Att. 7, 1, 5.—
    II.
    A bedcurtain, a curtain (ante-class.; v. plagula), Varr. ap. Non. 162, 28:

    eburneis lectis et plagis sigillatis,

    id. ib. 378, 9:

    chlamydes, plagae, vela aurea,

    id. ib. 537, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > plaga

  • 13 undique

    undĭquĕ, adv. indef. [unde-que, prop. whencesoever; hence], from all parts, sides, or places, from every quarter, on all sides, on every part, everywhere:

    ut undique uno tempore in hostes impetus fieret,

    Caes. B. G. 1, 22:

    vicus altissimis montibus undique continetur,

    id. ib. 3, 1:

    cinctus periculis,

    Cic. Imp. Pomp. 11, 30:

    rebus undique collectis, arcessitis, comportatis,

    id. de Or. 3, 24, 92; cf.:

    carpere et colligere,

    id. ib. 1, 42, 191:

    carpere atque delibare,

    id. Sest. 56, 119:

    sic undique omni ratione concluditur,

    on all grounds, id. N. D. 2, 53, 132:

    omnes undique copiae conferuntur,

    id. Rep. 3, 17, 27:

    concurritur undique ad istum Syracusas,

    id. Verr. 2, 2, 53, § 133:

    undique ad inferos tantumdem viae est,

    id. Tusc. 1, 43, 104:

    natura undique perfecta,

    id. Fin. 5, 9, 26; cf. id. ib. 5, 24, 69:

    omnes enim partes ejus (i. e. mundi) undique medium locum capessentes nituntur aequaliter,

    id. N. D. 2, 45, 115:

    delirus et amens Undique dicatur,

    Hor. S. 2, 3, 108:

    soluta ac velut labens undique toga,

    Quint. 11, 3, 147:

    undique omnes conisi hostem avertunt,

    Liv. 3, 63, 4:

    undique omnis copias contrahit,

    Curt. 3, 1, 10; Flor. 4, 2, 38.—
    2.
    Utterly, entirely, completely, in all respects:

    aut undique religionem tolle aut usque quāque conserva,

    Cic. Phil. 2, 43, 110:

    vita undique referta bonis,

    id. Tusc. 5, 31, 86:

    nam quid fere undique placet?

    Quint. 1, 2, 15.—
    II.
    Esp.
    1.
    With gentium, in every quarter, in every part of the world: pacato undique gentium toto, quā patet, orbe terrarum, Edict. Aurelian. ap. Vop. Firm. 5.—
    2.
    With laterum:

    canes rabidi et immanes undique laterum circumfusi,

    App. M. 8, p. 209, 11.—
    3.
    With versus ( versum):

    marinae aurae undique versus assidui flatus,

    Just. 44, 1, 10:

    cum Oceanus omnes terras omnifariam et undique versum circumfluat,

    Gell. 12, 13, 20; 7, 16, 6; App. Mag. p. 322, 22; Sol. 40 med.
    4.
    With secus:

    undique secus agris arentibus,

    Sol. 27, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > undique

  • 14 aliquō

        aliquō adv.    [aliqui; old dat.], to some place, somewhere, anywhither: quae aliquo abicienda, T.: eum aliquo impellere.—Praegn., somewhere else, to any other place (cf. alio quo): dum proficiscor aliquo, T.: ab eorum oculis aliquo concederes.
    * * *
    to some place/person (or other); in some/any direction/quarter; some/anywhere

    Latin-English dictionary > aliquō

  • 15 Carīnae

        Carīnae ārum, f    the Keels, a quarter in Rome, V., L., H.

    Latin-English dictionary > Carīnae

  • 16 con-locō (coll-)

        con-locō (coll-) āvī, ātus, āre,    to set right, arrange, station, lay, put, place, set, set up, erect: sine tumultu praesidiis conlocatis, S.: rebus conlocandis tempus dare, Cs.: lecticae conlocabantur: sedes ac domicilium: chlamydem, ut pendeat apte, O.: eam in lectulo, T.: in navi: Herculem in concilio caelestium: in his locis legionem, Cs.: insidiatorem in foro: iuvenem in latebris, V.: tabulas in bono lumine: supremo In monte saxum, H.: signa in subsidio artius, S.: colonos Capuae: se Athenis, settle: oculos pennis, O.: ibi praesidium. Cs.: exercitum in provinciam, S.: comites apud hospites, to quarter: ante suum fundum insidias: castra contra populum R.: cohortīs advorsum pedites, S.: inter mulieres filium.—To give in marriage: Quocum gnatam, T.: alicui filiam, N.: filiam in familiā: propinquas suas nuptum in alias civitates, Cs.—Of money or capital, to lay out, invest, advance, place, employ: in eā provinciā pecunias: ut in eo fundo dos conlocaretur: patrimonium suum in rei p. salute. — Fig., to place, set, station, dispose, order, arrange, occupy, employ, put: aedilitas recte collocata: ut rebus conlocandis tempus daretur, Cs.: verba conlocata, i. e. to arrange in sentences: res in tuto ut conlocetur, T.: sese in meretriciā vitā, employ: in animis vestris triumphos meos: adulescentiam suam in amore, spend: alqm ad Pompeium interimendum: senatum rei p. custodem. — To invest, store: apud istum tam multa pretia ac munera: (ut pecunia) sic gloria et quaerenda et conlocanda ratione est.

    Latin-English dictionary > con-locō (coll-)

  • 17 dīversus or dīvorsus

        dīversus or dīvorsus adj. with sup.    [P. of diverto; dis + verto], turned different ways, opposite, contrary: in diversum iter equi concitati, L.: iter a proposito, Cs.: diversam aciem in duas partīs constituit, with a double front, Cs.: duo (cinguli) maxime inter se diversi (i. e. the two polar circles): procurrentibus in diversa terris, Ta.: auditis diversā valle mugitibus, from opposite quarters, O. — Turned away, apart, separate: diversi pugnabant, separately, Cs.: iam antea diversi audistis, individually, S.: diversi dissipatique in omnīs partīs fugere, Cs.: fuga, L.: diversi consules discedunt, L.: quo diversus abis? away, V.: in locis maxime diversis, very widely separated: regio ab se, remotely, L.: diversissimis locis, L.: diverso itinere, by a side-path, Cs.—As subst n.: ex diverso caeli, from another quarter, V.: ex diverso veniemus, from different directions, V.: diversa sequentes, other pursuits, H.— Remote, fardistant: Aesar, i. e. in a far country, O.: exsilia, V.—Fig., different, diverse, opposite, contrary, conflicting: naturae studia: inter se mala, S.: consilia, Cs.: Est huic diversum vitio vitium prope mains, H.: reges diversi pars ingenium, alii corpus exercebant, pursuing opposite courses, S.: fata duorum, V.: utrum... an... in diversum auctores trahunt, there is a conflict of authorities, L.: a te totus diversus est, dissents entirely: par ingenio, morum diversus, Ta.: iudices per diversa implacabiles, for opposite reasons, Ta.— Unsettled, irresolute, distracted: Metu ac libidine, S.: animi, Ta.: diversi inconstantia volgi, Tb. — Different, unlike, dissimilar, distinct: genera bellorum: filii longissime diversa ratio est: flumina diversa locis, V.: ab his divorsae litterae, S.

    Latin-English dictionary > dīversus or dīvorsus

  • 18 dōdrāns

        dōdrāns antis, m    [de + quadrans], a quarter off, three fourths, nine twelfths: aedifici reliquus: heres ex dodrante, to three fourths of the estate, N.—Of land, three fourths (of a iugerum), L.
    * * *

    Latin-English dictionary > dōdrāns

  • 19 dragma

        dragma    see drachma.
    * * *
    Greek silver coin; (1/6000 talent) (quarter); Greek weight (4.5-6 grams)

    Latin-English dictionary > dragma

  • 20

        adv.    [old dat. and abl. of pron. stem I-].    I. Locat. and abl. uses, there, in that place: cum tu eo quinque legiones haberes.—Fig.: res erat eo iam loci, ut, etc., in such a condition.—Therefore, on that account, for that reason: lassam aibant tum esse; eo ad eam non admissa sum, T.: dederam litteras ad te: eo nunc ero brevior: quod eo volo, quia mihi utile est: quin eo sit occisus, quod non potuerit, etc.: eo scripsi, quo plus auctoritatis haberem: hoc eo facit, ut ille abesset: quod ego non eo vereor, ne mihi noceat.—With words of comparison, so much, by so much: quae quo plura sunt, eo meliore mente: quanto longius abscederent, eo, etc., L.: eo Mors atrocior erit, quod sit interfectus, etc.: eo libentius dixit, ut, etc.: quod quo studiosius absconditur, eo magis eminet: eo minus veritus navibus, quod in littore molli, etc., Cs.: ego illa extuli et eo quidem magis, ne putaret, etc.—    II. Dat. uses, to that place, thither: eo se recipere coeperunt, Cs.: eo respectum habere, a refuge in that quarter: ubi colonia esset, eo coloniam deducere: Ibit eo quo vis, etc., H.— Thereto, in addition, besides: eo accessit studium doctrinae: eo accedebat, quod, etc.— To that end, with that purpose, to this result: res eo spectat, ut, etc.: eo maxime incumbis: hoc eo valebat, ut, etc., N.— To that degree, to such an extent, so far, to such a point: usque eo commotus est, ut, etc.: eo magnitudinis procedere, S.: ubi iam eo consuetudinis adducta res est, ut, etc., L.: eo inopiae venere, ut vescerentur, etc. — Of time, up to the time, until, so long: bibitur usque eo, dum, etc.: usque eo se tenuit, quoad legati venerunt.
    * * *
    I
    there, to/toward that place; in that direction; to that object/point/stage
    II
    therefore, for that reason, consequently; by that degree; so much the more/less
    III
    eare, evi, etus V
    go, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; be in the middle
    IV
    ire, ivi(ii), itus V
    go, walk; march, advance; pass; flow; pass (time); ride; sail

    Latin-English dictionary >

См. также в других словарях:

  • Quarter — Quar ter (kw[aum]r t[ e]r), n. [F. quartier, L. quartarius a fourth part, fr. quartus the fourth. See {Quart}.] 1. One of four equal parts into which anything is divided, or is regarded as divided; a fourth part or portion; as, a quarter of a… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Quarter — is one fourth, ¼, or 25%, and may refer to: Quarter (country subdivision), a section or area, usually of a town Quarter (United States coin), valued at one fourth of a U.S. dollar Quarter (Canadian coin), valued at one fourth of a Canadian dollar …   Wikipedia

  • quarter — 1. Practice varies in the hyphenation of quarter in compounds, and the following forms are recommended: quarter day, quarterdeck, quarter final, quarter hour (but a quarter of an hour), quarter light, quartermaster, quarter sessions. 2. The BrE… …   Modern English usage

  • quarter — ● quarter verbe transitif Faire subir à un échantillon de minerai une réduction de volume par quartage. ● quarter (homonymes) verbe transitif carter verbe quarté nom masculin I. ⇒QUARTER1, verbe intrans. ESCR. Se mettre en quarte. Je quarte du… …   Encyclopédie Universelle

  • quarter — [kwôrt′ər] n. [ME quartre < OFr quartier < L quartarius, fourth part < quartus, fourth: see QUART1] 1. any of the four equal parts of something; fourth 2. one fourth of a hundredweight: 25 pounds in the U.S., 28 pounds in Great Britain 3 …   English World dictionary

  • Quarter — (en. quarter „Viertel“, von lat. quartus „der vierte“) steht für: Vierteldollar (Vereinigte Staaten), die amerikanische Vierteldollarmünze Vierteldollar (Kanada), die kanadische Vierteldollarmünze Quarter (Maßeinheit), verschiedene Massen und… …   Deutsch Wikipedia

  • quarter — [n1] one of four equal parts division, farthing, fourth, one fourth, part, portion, quad, quadrant, quartern, section, semester, span, term, two bits*; concept 835 quarter [n2] area, neighborhood barrio, bearing, direction, district, division,… …   New thesaurus

  • quarter — ► NOUN 1) each of four equal or corresponding parts into which something is or can be divided. 2) a period of three months, used especially in reference to financial transactions. 3) a quarter hour. 4) a US or Canadian coin worth 25 cents. 5) one …   English terms dictionary

  • Quarter — Quar ter (kw[aum]r t[ e]r), v. t. [imp. & p. p. {Quartered}; p. pr. & vb. n. {Quartering}.] 1. To divide into four equal parts. [1913 Webster] 2. To divide; to separate into parts or regions. [1913 Webster] Then sailors quartered heaven. Dryden.… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Quarter — Quarter, englisches Getreidemaß (Imperial Quarter) zu 8 Bushels = 290,78 l; an der Londoner Börse ein Gewicht für Weizen = 480–504 englische Pfund. Der alte Winchester Quarter der Vereinigten Staaten = 281,904 l. Ferner ein Gewicht in… …   Lexikon der gesamten Technik

  • Quarter — Quārter, engl. Getreidemaß (Imperial quarter) zu 64 Gallons = 290,79 l; Gewicht zu 28 engl. Handelspfund = 12,70 kg; Tuchmachermaß = 1/4 Yard = 0,2386 m; Münze in Nordamerika = 1/4 Dollar …   Kleines Konversations-Lexikon

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»