Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

stroke

  • 1 ictus

    1.
    ictus, a, um, Part., from ico.
    2.
    ictus, ūs ( gen. sing. icti, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 17), m. [ico], a blow, stroke, stab, thrust, bite, sting (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    a bestiis ictus, morsus, impetus,

    Cic. Off. 2, 6, 19:

    pro ictu gladiatoris,

    id. Mil. 24, 65:

    neque ictu comminus neque conjectione telorum,

    id. Caecin. 15, 43:

    scutis uno ictu pilorum transfixis et colligatis,

    Caes. B. G. 1, 25:

    non caecis ictibus procul ex improviso vulnerabantur,

    Liv. 34, 14, 11:

    ictu scorpionis exanimato altero,

    Caes. B. G. 7, 25, 3:

    prope funeratus Arboris ictu,

    Hor. C. 3, 8, 8:

    ictus moenium cum terribili sonitu editi,

    Liv. 38, 5, 3:

    apri,

    Ov. M. 8, 362; Hor. C. 3, 22, 7:

    serpentum,

    Plin. 23, 1, 11, § 14:

    Lesbium servate pedem meique Pollicis ictum,

    a striking, playing on the lyre, Hor. C. 4, 6, 36:

    alae,

    the stroke of a wing, Plin. 10, 3, 3, § 9:

    pennarum,

    id. 6, 12, 13, § 32:

    Phaethon ictu fulminis deflagravit,

    a stroke of lightning, lightning, Cic. Off. 3, 25, 94:

    fulmineus,

    Hor. C. 3, 16, 11; Ov. M. 14, 618.— Poet., of the beating rays of the sun:

    tum spissa ramis laurea fervidos Excludet ictus,

    Hor. C. 2, 15, 10:

    solis,

    Ov. M. 3, 183; 6, 49:

    Phoebei,

    id. ib. 5, 389 (al. ignes):

    Phoebi,

    Luc. 7, 214:

    longe Ejaculatur aquas atque ictibus aëra rumpit,

    with jets of water, Ov. M. 4, 124: saxaque cum saxis et habentem semina flammae Materiem jactant, ea concipit ictibus ignem, by their blows, i. e. collision, id. ib. 15, 348.—
    B.
    In partic.
    1.
    In prosody or in music, a beating time, a beat:

    et pedum et digitorum ictu intervalla signant,

    Quint. 9, 4, 51:

    modulantium pedum,

    Plin. 2, 95, 96, § 209:

    unde etiam trimetris accrescere jussit Nomen iambeis, cum senos redderet ictus Primus ad extremum similis sibi,

    Hor. A. P. 253.—
    2.
    A beat of the pulse:

    ictus creber aut languidus,

    Plin. 11, 37, 88, § 219.—
    3.
    In mal. part.:

    multorum,

    Juv. 6, 126.—
    II.
    Trop., a stroke, blow, attack, shot, etc.:

    sublata erat de foro fides, non ictu aliquo novae calamitatis, sed suspicione, etc.,

    Cic. Agr. 2, 3, 8:

    nec illum habet ictum, quo pellat animum,

    id. Fin. 2, 10, 32:

    sub ictu nostro positum,

    i. e. in our power, Sen. Ben. 2, 29; cf.:

    stare sub ictu Fortunae,

    Luc. 5, 729:

    tua innocentia sub ictu est,

    i. e. in imminent danger, Sen. Cons. ad Marc. 9 fin.; cf. the opposite: Deum extra ictum sua divinitas posuit, beyond shot, i. e. out of danger, id. Ben. 1, 7:

    eodem ictu temporis,

    i. e. moment, Gell. 14, 1, 27; cf.:

    singulis veluti ictibus bella transigere,

    by separate attacks, Tac. H. 2, 38:

    quae (legiones) si amnem Araxen ponte transgrederentur, sub ictum dabantur,

    would have come to close quarters, id. A. 13, 39 fin.; cf.:

    laetis ostentat ad Urbem Per campos superesse vim, Romamque sub ictu,

    near at hand, before the eyes, Sil. 4, 42.—
    B.
    (Cf. icio, II. A.) Ictus foederis, the conclusion of a treaty, Luc. 5, 372; Val. Max. 2, 7, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > ictus

  • 2 īctus

        īctus ūs, m    [1 IC-], a blow, stroke, stab, cut, thrust, bite, sting, wound: uno ictu securis: gladiatoris: scutis uno ictu pilorum transfixis, Cs.: non caecis ictibus volnerari, L.: medicari cuspidis ictum, V.: arboris, H.: apri, O.: obliquus, H.: validi incudibus ictūs (i. e. in incudibus), V.: vastis tremit ictibus puppis, strokes, V.: fulminis, lightning: gravis ictu viator, in striking, V.: miscere ictūs, fight hand to hand, Ta.: laurea fervidos Excludet ictūs, sunbeams, H.: ictibus aëra rumpit, jets of water, O.: concipere ictibus ignem, by collision, O.: telum sine ictu Coniecit, force, V. —Of voice, a beat, impulse, stress: cum senos redderet ictūs (iambus), i. e. iambic feet, H.—Fig., a stroke, blow, attack, shock: novae calamitatis: velut uno ictu rem p. exhausit, Ta.
    * * *
    I II
    blow, stroke; musical/metrical beat

    Latin-English dictionary > īctus

  • 3 plāga

        plāga ae, f    [PLAG-], a blow, stroke, stripe, cut, thrust, wound: merces plagae: (pueris) Dant animos plagae, V.: plagae et volnera, Ta.: plagae crescunt, Nisi prospicis, a flogging, T.: mortifera: inpulsio (atomorum), quam plagam appellat, shock. —Fig., a blow, stroke, injury, calamity, disaster, misfortune: accepisset res p. plagam: plaga iniecta petitioni tuae: sic nec orator plagam gravem facit, nisi, etc., makes a deep impression.
    * * *
    I
    hunting net, web, trap; tract/region/quarter; expanse of country/sea; coverlet
    II
    stroke, blow, stripe, cut, thrust; wound/gash, injury; misfortune; impression

    Latin-English dictionary > plāga

  • 4 demulceo

    demulcere, demulsi, demulctus V TRANS
    stroke, stroke down, rub/stroke caressingly/soothingly; soothe/entrance/charm

    Latin-English dictionary > demulceo

  • 5 plaga

    1.
    plāga, ae, f. [cf. plango], = plêgê, a blow, stroke, wound, stripe (class.; syn.: ictus, verbera, vulnus).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., Cic. Verr. 2, 5, 51, § 134:

    (pueris) dant animos plagae,

    Verg. A. 7, 382; Ov. M. 12, 487; 13, 119; Gell. 5, 15, 7:

    plagae et vulnera,

    Tac. G. 7.—Of the shock of atoms striking together, Cic. Fat. 20, 48; cf. id. ib. 10, 22.—
    B.
    In partic., a blow which wounds or injures; a stroke, cut, thrust; a wound (class.).
    1.
    Absol.:

    plagis costae callent,

    Plaut. Ps. 1, 2, 4:

    quem irrigatum plagis pistori dabo,

    refreshed by a flogging, id. Ep. 1, 2, 18:

    plagas pati,

    Ter. Eun. 2, 2, 13:

    plagas perferre,

    to bear, receive blows, Cic. Tusc. 2, 17, 41:

    plagam accipere,

    id. Sest. 19, 44:

    plagam mortiferam infligere,

    to inflict a mortal wound, id. Vatin. 8, 20:

    plaga mediocris pestifera,

    id. Off. 1, 24, 84:

    verbera et plagas repraesentare,

    stripes and blows, Suet. Vit. 10:

    plagis confectus,

    Cic. Verr. 2, 5, 54, § 140:

    flagelli plaga livorem facit,

    Vulg. Ecclus. 28, 21:

    plagam curare,

    Cels. 5, 26, 24:

    suere,

    id. 5, 26, 23.—
    2.
    With gen.:

    scorpionum et canum plagas sanare,

    Plin. H. N. 23 prooem. 3, § 6.—
    C.
    Transf., a welt, scar, stripe:

    etiam de tergo ducentas plagas praegnatis dabo,

    swollen welts, Plaut. As. 2, 2, 10.—
    II.
    Trop.
    A.
    A blow, stroke; an injury, misfortune (class.):

    illa plaga est injecta petitioni tuae maxima,

    that great blow was given, that great obstacle was presented, Cic. Mur. 23, 48:

    sic nec oratio plagam gravem facit, nisi, etc.,

    makes a deep impression, id. Or. 68, 228:

    levior est plaga ab amico, quam a debitore,

    loss, injury, id. Fam. 9, 16, 7:

    hac ille perculsus plaga non succubuit,

    blow, disaster, Nep. Eum. 5.—
    B.
    A plague, pestilence, infection (late Lat.):

    leprae,

    Vulg. Lev. 13, 2; id. 2 Reg. 24, 25.—
    C.
    An affliction, annoyance (late Lat.), Vulg. Deut. 7, 19:

    caecitatis,

    id. Tob. 2, 13.—
    D.
    Slaughter, destruction (late Lat.):

    percussit eos plagā magnā,

    Vulg. 1 Reg. 23, 5; id. 2 Reg. 17, 9.
    2.
    plăga, ae, f. [root plak- of Gr. plakous; cf. planca, plancus, plānus].
    A.
    A region, quarter, tract (mostly poet.; v. Madv. ad Cic. Fin. 2, 4, 12, where de plagis omnibus is the reading of the best MSS., but pagis of the edd.; but cf. Mütz. ad Curt. p. 516 sq.; and Krebs, Antibarb. p. 869;

    syn.: regio, tractus, terra): aetheria,

    the ethereal regions, the air, Verg. A. 1, 394: caeli scrutantur plagas, Poët. ap. Cic. Div. 2, 13, 30:

    et si quem extenta plagarum Quattuor in medio dirimit plaga solis iniqui,

    zones, Verg. A. 7, 226:

    ardens,

    the torrid zone, Sen. Herc. Oet. 67; also called fervida, id ib. 1219: septentrionalis, Plin. 16, 32, 59, § 136:

    ea plaga caeli,

    Just. 42, 3, 2:

    ad orientis plagam,

    Curt. 4, 37, 16:

    ad orientalem plagam,

    on the east, in the eastern quarter, Vulg. Deut. 4, 41:

    contra orientalem plagam urbis, id. Josue, 4, 19: ad septentrionalem plagam collis,

    side, id. Judic. 7, 1 et saep.—
    B.
    In partic., a region, district, canton (only in Liv.), Liv. 9, 41, 15.
    3.
    plăga, ae, f. [root plek-; Gr. plekô, weave, entwine; cf. plecto, plico, du-plex], a hunting-net, snare, gin (class.; syn.: retia, casses).
    A.
    Lit.:

    canes compellunt in plagas lupum,

    Plaut. Poen. 3, 3, 35:

    tendere plagas,

    Cic. Off. 3, 17, 68:

    extricata densis Cerva plagis,

    Hor. C. 3, 5, 32; Ov. M. 7, 768:

    nodosae,

    id. F. 6, 110:

    inque plagam nullo cervus agente cadit (al. plagas),

    id. A. A. 3, 428:

    aut trudit... Apros in obstantes plagas,

    Hor. Epod. 2, 32.—Of the spider's web:

    illa difficile cernuntur, atque ut in plagis liniae offensae praecipitant in sinum,

    Plin. 11, 24, 28, § 82.— Sing. (very rare):

    sic tu... tabulam tamquam plagam ponas,

    Cic. Off. 3, 17, 68.—
    B.
    Trop., a snare, trap, toil (class.;

    syn. pedica): se impedire in plagas,

    Plaut. Mil. 4, 9, 11:

    se in plagas conicere,

    id. Trin. 2, 1, 11:

    quas plagas ipsi contra se Stoici texuerunt,

    Cic. Ac. 2, 48, 147:

    in illas tibi majores plagas incidendum est,

    id. Verr. 2, 5, 58, § 151:

    Antonium conjeci in Caesaris Octaviani plagas,

    id. Fam. 12, 25, 4:

    speculabor, ne quis nostro consilio venator assit cum auritis plagis, i. e. arrectis attentisque auribus,

    Plaut. Mil. 3, 1, 14.— Sing. (rare) hanc ergo plagam effugi, Cic. Att. 7, 1, 5.—
    II.
    A bedcurtain, a curtain (ante-class.; v. plagula), Varr. ap. Non. 162, 28:

    eburneis lectis et plagis sigillatis,

    id. ib. 378, 9:

    chlamydes, plagae, vela aurea,

    id. ib. 537, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > plaga

  • 6 dē-mulceō

        dē-mulceō —, —, ēre,    to stroke down, stroke caressingly: tibi caput, T.: dorsum, L.

    Latin-English dictionary > dē-mulceō

  • 7 lābēs

        lābēs is, f    [2 LAB-], a falling, sinking in, subsidence: ut multis locis labes factae sint: terrae, L.— A fall, stroke, ruin, destruction: innocentiae: prima mali, first stroke of misfortune, V. — A spot, blot, stain, blemish, defect (poet.): tractata notam labemque remittunt Atramenta, H.: Victima labe carens, spotless, O.—Fig., a stain, blot, stigma, disgrace, discredit: domestica: labem integris inferre: domus sine labe, Iu.: vita sine labe peracta, O.: conscientiae labīs in animo habere.— A cause of ruin, disgrace, scandal, reproach: (Verres) provinciae, scourge: civitatis (of a bad law): labes illa atque caenum, filthy wretch.
    * * *
    landslip/subsidence; disaster/debacle; fault/defect/blot/stain/blemish/dishonor

    Latin-English dictionary > lābēs

  • 8 mulceō

        mulceō sī, sus, ēre    [MARG-], to stroke, graze, touch lightly, fondle: manu barbam, O.: mulcebant Zephyri flores, rustle through, O.: aristas, O.: alternos (pueros), V.: aethera pinnis, to move.— Fig., to soothe, soften, caress, flatter, delight: tigrīs, V.: Dareta dictis, V.: canor mulcendas natus ad aurīs, O.: puellas Carmine, H.— To relieve, alleviate: vanā volnera ope, O.
    * * *
    mulcere, mulsi, mulsus V
    stroke, touch lightly, fondle, soothe, appease, charm, flatter, delight

    Latin-English dictionary > mulceō

  • 9 palpor

        palpor ātus, ārī, dep.    [1 PAL-], to stroke, touch softly, pat, caress: pectora palpanda manu, O.—Fig., to wheedle, flatter: Cui male si palpere, recalcitrat, H.
    * * *
    palpari, palpatus sum V DEP
    stroke; coax, flatter, wheedle

    Latin-English dictionary > palpor

  • 10 pulsus

        pulsus ūs, m    [1 PAL-], a pushing, beating, striking, stamping, push, blow, impulse, stroke: pulsu externo agitari: pulsu remorum praestare, in rowing, Cs.: sonum vocis pulsu pedum modulantes, keeping time in the dance, L.: pulsu pedum tremit tellus, trampling, V.: armorum, Ta.: lyrae, playing, O.—Fig., an impulse, impression, influence: externus.
    * * *
    stroke; beat; pulse; impulse

    Latin-English dictionary > pulsus

  • 11 colophon

    I
    summit; finishing/crowning touch/stroke
    II
    colophonos/is N M
    summit; finishing/crowning touch/stroke

    Latin-English dictionary > colophon

  • 12 demulceo

    dē-mulcĕo, lsi, mulctum, 2, v. a., to stroke down, to stroke caressingly (rare).
    I.
    Prop.:

    caput tibi,

    Ter. Heaut. 4, 5, 14:

    dorsum,

    Liv. 9, 16 fin.:

    aures, Lact. de Ira, 7, 9: crura,

    Gell. 5, 14, 12.—
    II.
    Trop., to soften, allure:

    aures omnium mentesque demulsit,

    Gell. 16, 19, 6; cf.:

    ita motus et demulctus et captus est, ut, etc.,

    id. 3, 13 fin.:

    eum,

    id. 18, 2, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > demulceo

  • 13 remulceo

    rĕ-mulcĕo, si, sum, 2, v. a., to stroke back ( poet. and rare).
    I.
    Lit.:

    caudam,

    i. e. to droop, Verg. A. 11, 812:

    aures,

    to stroke gently, App. M. 1, p. 103, 8:

    crines,

    id. Flor. 2, p. 350, 39.—
    II.
    Trop., to soothe:

    minas stimulataque corda remulce,

    Stat. Th. 8, 93:

    animos dulcissimis modulis,

    to delight, App. M. 5, p. 165, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > remulceo

  • 14 āgmen

        āgmen inis, n    [ago], that which is driven.— In gen., a multitude, throng, host, troop, crowd, number, band: perpetuum totius Italiae: ingens mulierum, L.: puerile, of boys, V.: Eumenidum agmina, V.: navium, a line of ships (for a breakwater), L.: graniferum, ants, O.: agmina cervi fugā glomerant, V.: (stellarum) agmina, O. — Esp., an army on the march, column: medium hostium, the centre, L.: novissimum hostium... nostrum primum, rear, van, Cs.: extremum, rear guard, Cs.: confertissimo agmine contendere, in close array, Cs.: certum agminis locum tenere, place in the column: transverso agmine, by a flank movement, L.: agmine tacito, i. e. without signals, L.: agmine quadrato accedere, in solid column: quadrato agmine incedere, in a square, S.—An army, host, troops (cf. exercitus, acies): instructo agmine, L.: agmina curru Proterit, V.: horrentia pilis, H.: coniurata undique pugnant Agmina, O.: venti, velut agmine facto, as if for battle, V.: agmen agens, the naval line of battle, V.: rudis agminum, i. e. in war, H. — A course, train, line, stream, succession: leni fluit agmine, V.: immensum aquarum, V.: agmine longo formicae, in a long line, O.: agmine remorum celeri, with a quick stroke of the oars, V.: extremae agmina caudae, movements, V.: agmine certo, in a straight line, V.—Of an army, a passage, progress, march: de castris, de agminibus... dicere: in agmine, on the march, S.: in agmine principes facti, to lead, S.: educenda dictio est medium in agmen, before the public.
    * * *
    stream; herd, flock, troop, crowd; marching army, column, line; procession

    Latin-English dictionary > āgmen

  • 15 captātiō

        captātiō ōnis, f    [capto], a reaching after, catching at: verborum.
    * * *
    action of straining after; legacy-hunting; feint to attract stroke (fencing)

    Latin-English dictionary > captātiō

  • 16 effingō

        effingō finxī, fīctus, ere    [ex + fingo], to stroke: manūs, O. — To wipe clean, wipe out: spongiis sanguinem.— To form, fashion, mould: in tabulā oris liniamenta: sui dissimilia: casūs in auro, V.: gressūs euntis, imitate, V.—Fig., to express, represent, portray: nostros mores in alienis personis: magnitudo, quae illa possit effingere, i. e. contain the representations.
    * * *
    effingere, effinxi, effictus V
    fashion, form, mould; represent, portray, depict; copy; wipe away

    Latin-English dictionary > effingō

  • 17 fingō

        fingō finxī, fictus, ere    [FIG-], to touch, handle, stroke, touch gently: corpora linguā, V.: manūs manibus, O.— To form, fashion, frame, shape, mould, model, make: hominem: ab aliquo deo <*>cti: alqd e cerā: homullus ex argillā fictus: pocula de humo, O.: fingendi ars, statuary: imagines marmore, Ta.— To set to rights, arrange, adorn, dress, trim: crinem, V.: fingi curā mulierum, Ph.: vitem putando, V.—Of the countenance, to alter, change, put on, feign: voltum, Cs.: voltūs hominum fingit scelus, i. e. makes men change countenance, T.—Fig., to form, fashion, make, mould, give character to, compose: animos: ex alquā re me, shape my course: ea (verba) sicut ceram ad nostrum arbitrium: voltum, compose, O.: lingua wocem fingit, forms: Carmina, H.: finxit te natura ad virtutes magnum hominem: me pusilli animi, H.: mea minora, i. e. disparage, H.— To form by instruction, instruct, teach, train: mire filium, i. e. cause to play his part, T.: voce paternā Fingeris ad rectum, H.: equum docilem Ire viam, H.— To form mentally, represent in thought, imagine, conceive, think, suppose, express, sketch out: animis imaginem condicionis meae: ex suā naturā ceteros, conceive: utilitatum causā amicitias: in summo oratore fingendo, depicting: ex suā naturā ceteros, judge: me astutiorem: ne finge, do not think it, V.: finge, aliquem nunc fieri sapientem, suppose: interfecti aliqui sunt, finge a nobis, assume, L.— To contrive, devise, invent, feign, pretend: fallacias, T.: causas ne det, T.: verba, i. e. talk deceitfully, S.: (crimina) in istum: non visa, H.: dolorem in hoc casu, Iu.: malum civem Roscium fuisse.
    * * *
    I
    fingere, finxi, fictus V TRANS
    mold, form, shape; create, invent; produce; imagine; compose; devise, contrive; adapt, transform into; modify (appearence/character/behavior); groom; make up (story/excuse); pretend, pose; forge, counterfeit; act insincerely
    II
    fingere, fixi, finctus V TRANS
    mold, form, shape; create, invent; produce; imagine; compose; devise, contrive; adapt, transform into; modify (appearence/character/behavior); groom; make up (story/excuse); pretend, pose; forge, counterfeit; act insincerely

    Latin-English dictionary > fingō

  • 18 fulmen

        fulmen inis, n    [2 FLAG-], a lightning flash, stroke of lightning, fire, thunderbolt: Iovi fulmen fabricati: ictu fulminis deflagrare: fulmine tactus, O.: fulmine percussus: fulminis ictūs Evadere, Iu.: minister fulminis, H.: contemnere fulmina, Iu.—Fig., a thunderbolt, destructive power, crushing blow: fulmina fortunae contemnere: dictatorium, L.: iustum, Iu.: Fulmen habent in dentibus apri, O.: duo fulmina nostri imperi, Scipiones: verborum meorum, i. e. resistless might.
    * * *
    lightning, flash; thunderbolt; crushing blow

    Latin-English dictionary > fulmen

  • 19 īctus

        īctus    P. of ico.
    * * *
    I II
    blow, stroke; musical/metrical beat

    Latin-English dictionary > īctus

  • 20 līneāmentum (līniā-)

        līneāmentum (līniā-) ī, n    [linea], a line, stroke, mark: in geometriā lineamenta, formae, etc.: liniamentum, longitudo latitudine carens.— A feature, lineament: conformatio liniamentorum: habitum oris lineamentaque intueri, L.: animi liniamenta sunt pulchriora quam corporis.— Plur, designs, drawings, delineations: adumbratorum deorum.—Fig., a feature, lineament: numerus quasi extrema liniamenta orationi attulit, finish: Catonis liniamenta, outlines.

    Latin-English dictionary > līneāmentum (līniā-)

См. также в других словарях:

  • Stroke — Stroke, n. [OE. strok, strook, strak, fr. striken. See {Strike}, v. t.] 1. The act of striking; a blow; a hit; a knock; esp., a violent or hostile attack made with the arm or hand, or with an instrument or weapon. [1913 Webster] His hand fetcheth …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stroke — ► NOUN 1) an act of hitting. 2) Golf an act of hitting the ball with a club, as a unit of scoring. 3) a sound made by a striking clock. 4) an act of stroking with the hand. 5) a mark made by drawing a pen, pencil, or paintbrush once across paper… …   English terms dictionary

  • stroke — [strōk] n. [ME, akin to Ger streich, a stroke, OE strican: see STRIKE] 1. a striking of one thing against another; blow or impact of an ax, whip, etc. 2. a) a sudden action resulting in a powerful or destructive effect, as if from a blow [a… …   English World dictionary

  • Stroke — Stroke, v. t. [imp. & p. p. {Strokeed}; p. pr. & vb. n. {Strokeing}.] [OE. stroken, straken, AS. str[=a]cian, fr. str[=i]can to go over, pass. See {Strike}, v. t., and cf. {Straggle}.] 1. To strike. [Obs.] [1913 Webster] Ye mote with the plat… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • stroke — s.n. (Canotaj) Numărul de lovituri de vâslă pe minut; ritmul canotorului. [pron. strouc, scris şi stroc, pl. kuri. / < engl. stroke]. Trimis de LauraGellner, 13.09.2007. Sursa: DN  STROKE STROC/ s. n. (canotaj) numărul de lovituri de vâslă pe …   Dicționar Român

  • stroke — [n1] accomplishment achievement, blow*, feat, flourish, hit*, move, movement; concept 706 Ant. failure, loss stroke [n2] seizure apoplexy, attack, collapse, convulsion, fit, shock; concepts 33,308 stroke [v] …   New thesaurus

  • Stroke — Stroke, obs. imp. of {Strike}. Struck. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Stroke 9 — est un groupe de rock alternatif créé en 1989 à San Francisco. Sommaire 1 Histoire du groupe 2 Membres 3 Discographie 4 Charts …   Wikipédia en Français

  • stroke — index calamity, expedient, maneuver (tactic), operation Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Stroke — For other uses, see Stroke (disambiguation). Stroke Classification and external resources CT scan slice of the brain showing a right hemispheric ischemic stroke (left side of image). ICD 10 …   Wikipedia

  • stroke — stroke1 S3 [strəuk US strouk] n ▬▬▬▬▬▬▬ 1¦(illness)¦ 2¦(swimming/rowing)¦ 3¦(sport)¦ 4¦(pen/brush)¦ 5 at a/one stroke 6 on the stroke of seven/nine etc 7 stroke of luck/fortune 8 stroke of genius/inspiration etc 9¦(hit) …   Dictionary of contemporary English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»