Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

tract

  • 1 diversitas

    dīversitās, ātis, f. (diversus), I) die Verschiedenheit, der Unterschied, ciborum, Quint.: supplicii, Tac.: ingeniorum, Quint.: animorum, verschiedene Stimmung, Sen. rhet. u. Tac.: in eloquendo est aliqua diversitas, Quint.: ut diversitate (an den Unterscheidungszeichen, Abzeichen) noscantur, Tac. – Plur. absol., Flor. 3, 10, 6: suppliciorum diversitates, Lampr. Comm. 14, 5: div. linguarum, Augustin. tract. in Ioann. c. 1. tract. 6. no. 10: tot diversitatibus pluviae cadunt, Apul. de mund. 9. – II) der Gegensatz, Widerspruch, naturae, Tac.: mira inter exercitum imperatoremque div., Tac.: bes. der Widerspruch in den Ansichten, die widersprechenden Ansichten od. Angaben, auctorum, Plin.: tradentium, Suet.: mira div. inter medicos, Plin.

    lateinisch-deutsches > diversitas

  • 2 trituro

    trītūro, āre (tritura), dreschen, bos triturans, Vulg. 1. Corinth. 9, 9: plaustrum triturans novum, ein neuer Dreschwagen, Vulg. Isai. 41, 15: quoniam debet in spe qui arat arare et qui triturat, in spe fructus percipiendi, Vulg. 1. Cor. 9, 10: paleam areae, Augustin. in Ioann. tract. 4. § 2 u. tract. 27. § 11: fruges, Isid. orig. 15, 13, 16. – bildl., variis passionum flagellis triturari, Sidon. epist. 7, 6, 5: triturabitur Moab sub eo, Vulg. Isai. 25, 10: non te trituret ira tua, Augustin. serm. 42, 3.

    lateinisch-deutsches > trituro

  • 3 diversitas

    dīversitās, ātis, f. (diversus), I) die Verschiedenheit, der Unterschied, ciborum, Quint.: supplicii, Tac.: ingeniorum, Quint.: animorum, verschiedene Stimmung, Sen. rhet. u. Tac.: in eloquendo est aliqua diversitas, Quint.: ut diversitate (an den Unterscheidungszeichen, Abzeichen) noscantur, Tac. – Plur. absol., Flor. 3, 10, 6: suppliciorum diversitates, Lampr. Comm. 14, 5: div. linguarum, Augustin. tract. in Ioann. c. 1. tract. 6. no. 10: tot diversitatibus pluviae cadunt, Apul. de mund. 9. – II) der Gegensatz, Widerspruch, naturae, Tac.: mira inter exercitum imperatoremque div., Tac.: bes. der Widerspruch in den Ansichten, die widersprechenden Ansichten od. Angaben, auctorum, Plin.: tradentium, Suet.: mira div. inter medicos, Plin.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > diversitas

  • 4 trituro

    trītūro, āre (tritura), dreschen, bos triturans, Vulg. 1. Corinth. 9, 9: plaustrum triturans novum, ein neuer Dreschwagen, Vulg. Isai. 41, 15: quoniam debet in spe qui arat arare et qui triturat, in spe fructus percipiendi, Vulg. 1. Cor. 9, 10: paleam areae, Augustin. in Ioann. tract. 4. § 2 u. tract. 27. § 11: fruges, Isid. orig. 15, 13, 16. – bildl., variis passionum flagellis triturari, Sidon. epist. 7, 6, 5: triturabitur Moab sub eo, Vulg. Isai. 25, 10: non te trituret ira tua, Augustin. serm. 42, 3.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > trituro

  • 5 plaga

        plaga ae, f    [PARC-], a hunting-net, snare, gin: tabulam tamquam plagam ponere: in plagam cervus venit, O.—Usu. plur: tendere plagas: extricata densis Cerva plagis, H.: Nexilibus plagis silvas ambit, O.—Fig., a snare, trap, toil: hanc ergo plagam effugi: quas plagas ipsi contra se texuerunt: Antonium conieci in Caesaris plagas. — A stretch of country, region, quarter, zone, tract: aetheria, the ethereal regions, V.: caeli scrutantur plagas, C. poët.: plagae Quattuor, zones, V.: ad orientis plagam, Cu.: plaga una continuit ceteros in armis, one canton, L.
    * * *
    I
    hunting net, web, trap; tract/region/quarter; expanse of country/sea; coverlet
    II
    stroke, blow, stripe, cut, thrust; wound/gash, injury; misfortune; impression

    Latin-English dictionary > plaga

  • 6 tractus

        tractus ūs, m    [TRAG-], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing: tractu Ferre rotam, V.: longo Vellera mollibat tractu, O.: Syrtes ab tractu nominatae (i. e. from Gr. su/rw), S.: Squameus in spiram tractu se conligit anguis, V.— A train, track, course: Flammarum, V.: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), O.: (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur, Cu.: ut arborum tractu equitatus hostium impediretur, N.— A stretch, extent: castrorum, L.: cuius (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc.— A territory, district, region, tract of land: oppidi, Cs.: Conruptus caeli, V.: Venafranus: Tractus uter plures lepores, uter educet apros, H.—Fig., course, progress, movement: tractus orationis lenis.— A drawing out, lengthening, drawling: verborum.
    * * *
    dragging or pulling along; drawing out; extent; tract, region; lengthening

    Latin-English dictionary > tractus

  • 7 sursum

    sursum (collat. form sursus, Lucr. 2, 188: susum, Cato, R. R. 157, 15; Aug. Tract. 8, Ep. 1, Joan. 2; Tract. 10, 5; Lact. Mort. Pers. 19, 4:

    SVRVORSVM,

    Inscr. Grut. 204), adv. [contr. from sub-vorsum], from below, i. e. up, upwards, on high (opp. deorsum; class. and very freq.).
    I.
    Denoting motion:

    cum ex alto puteo sursum ad summum escenderis,

    Plaut. Mil. 4, 4, 14:

    ascendere in tectum,

    id. Am. 3, 4, 25:

    illuc,

    id. ib. 3, 4, 17:

    quid nunc supina sursum in caelum conspicis?

    id. Cist. 2, 3, 78:

    subducere susum animam,

    Cato, R. R. 157, 15; cf.

    infra, II.: flammae expressae sursum (opp. deorsum ferri),

    Lucr. 2, 204:

    adspicit nil sursum,

    Mart. 1, 97, 11: sursum ac deorsum diducere, Tubero ap. Gell. 7 (6), 4, 3; Quint. 11, 3, 105.—
    b.
    Pleon. joined with versus (versum, vorsum), Plaut. Capt. 3, 4, 123:

    vineam sursum vorsum semper ducito,

    Cato, R. R. 33, 1; 32, 1:

    sursus enim vorsus gignuntur et augmina sumunt: Et sursum nitidae fruges arbustaque crescunt,

    Lucr. 2, 189:

    cum gradatim sursum versus reditur,

    Cic. Or. 39, 135; so,

    sursum versus,

    id. Part. Or. 7, 24; Lact. 3, 24, 1; Gell. 2, 1, 2; Varr. R. R. 1, 32 fin.
    c.
    Sursum deorsum, up and down, to and fro:

    sursum deorsum ultro citroque commeantibus,

    Cic. N. D. 2, 33, 84:

    ne sursum deorsum cursites,

    Ter. Eun. 2, 2, 47.—Prov.:

    omnia ista sursum deorsum fortuna versavit,

    topsy-turvy, Sen. Ep. 44, 4; cf.:

    quod sursum est, deorsum faciunt,

    i. e. they turn every thing upside down, Petr. 65 fin.
    II.
    Denoting situation or locality, high up, above (very rare): qui colunt deorsum, magis aestate laborant;

    qui sursum, magis hieme... nec non sursum quam deorsum tardius seruntur ac metuntur,

    Varr. R. R. 1, 6, 3:

    praeterito hac rectā plateā sursum,

    Ter. Ad. 4, 2, 35:

    nares, quod omnis odor ad supera fertur, recte sursum sunt,

    Cic. N. D. 2, 56, 141.

    Lewis & Short latin dictionary > sursum

  • 8 sursus

    sursum (collat. form sursus, Lucr. 2, 188: susum, Cato, R. R. 157, 15; Aug. Tract. 8, Ep. 1, Joan. 2; Tract. 10, 5; Lact. Mort. Pers. 19, 4:

    SVRVORSVM,

    Inscr. Grut. 204), adv. [contr. from sub-vorsum], from below, i. e. up, upwards, on high (opp. deorsum; class. and very freq.).
    I.
    Denoting motion:

    cum ex alto puteo sursum ad summum escenderis,

    Plaut. Mil. 4, 4, 14:

    ascendere in tectum,

    id. Am. 3, 4, 25:

    illuc,

    id. ib. 3, 4, 17:

    quid nunc supina sursum in caelum conspicis?

    id. Cist. 2, 3, 78:

    subducere susum animam,

    Cato, R. R. 157, 15; cf.

    infra, II.: flammae expressae sursum (opp. deorsum ferri),

    Lucr. 2, 204:

    adspicit nil sursum,

    Mart. 1, 97, 11: sursum ac deorsum diducere, Tubero ap. Gell. 7 (6), 4, 3; Quint. 11, 3, 105.—
    b.
    Pleon. joined with versus (versum, vorsum), Plaut. Capt. 3, 4, 123:

    vineam sursum vorsum semper ducito,

    Cato, R. R. 33, 1; 32, 1:

    sursus enim vorsus gignuntur et augmina sumunt: Et sursum nitidae fruges arbustaque crescunt,

    Lucr. 2, 189:

    cum gradatim sursum versus reditur,

    Cic. Or. 39, 135; so,

    sursum versus,

    id. Part. Or. 7, 24; Lact. 3, 24, 1; Gell. 2, 1, 2; Varr. R. R. 1, 32 fin.
    c.
    Sursum deorsum, up and down, to and fro:

    sursum deorsum ultro citroque commeantibus,

    Cic. N. D. 2, 33, 84:

    ne sursum deorsum cursites,

    Ter. Eun. 2, 2, 47.—Prov.:

    omnia ista sursum deorsum fortuna versavit,

    topsy-turvy, Sen. Ep. 44, 4; cf.:

    quod sursum est, deorsum faciunt,

    i. e. they turn every thing upside down, Petr. 65 fin.
    II.
    Denoting situation or locality, high up, above (very rare): qui colunt deorsum, magis aestate laborant;

    qui sursum, magis hieme... nec non sursum quam deorsum tardius seruntur ac metuntur,

    Varr. R. R. 1, 6, 3:

    praeterito hac rectā plateā sursum,

    Ter. Ad. 4, 2, 35:

    nares, quod omnis odor ad supera fertur, recte sursum sunt,

    Cic. N. D. 2, 56, 141.

    Lewis & Short latin dictionary > sursus

  • 9 tractus

    1.
    tractus, a, um, Part. and P. a. of traho.
    2.
    tractus, ūs, m. [traho], a drawing, dragging, hauling, pulling, drawing out, trailing.
    I.
    Lit. (mostly poet.):

    tractu gementem Ferre rotam,

    Verg. G. 3, 183:

    tractu taurea terga domant,

    Val. Fl. 6, 359:

    modicus tractus (al. tractatus),

    Plin. 9, 46, 70, § 153:

    aut si qua incerto fallet te littera tractu,

    stroke, Prop. 4 (5), 3, 5:

    continuus subitarum tractus aquarum,

    i. e. a drinking, Luc. 4, 368; cf.:

    aëra pestiferum tractu,

    i.e. a drawing in, inhalation, id. 7, 412:

    repetitaque longo Vellera mollibat nebulis aequantia tractu,

    Ov. M. 6, 21: harenam fluctus trahunt... Syrtes ab tractu nominatae, i. e. from Gr. surô, = traho;

    because of this drawing,

    Sall. J. 78, 3:

    (risus) interdum quodam etiam corporis tractu lacessitur,

    i. e. movement, Quint. 6, 3, 7.—Of a serpent, a drawing itself along, a creeping, crawling:

    squameus in spiram tractu se colligit anguis,

    Verg. G. 2, 154; Ov. M. 15, 725; Claud. B. Get. 22; id. II. Cons. Stil. 172.—
    2.
    Concr., a train, track, course:

    nonne vides longos flammarum ducere tractus,

    long trains, Lucr. 2, 207: flammarum, Verg. G. 1, 367; Luc. 2, 270: (Phaëthon) longo per aëra tractu Fertur, in a long train (of fire), Ov. M. 2, 320:

    longo per multa volumina tractu Aestuat unda minax,

    Luc. 5, 565; so of the course of the moon, Cic. Div. 2, 46, 97;

    of the Nile,

    Luc. 10, 257:

    (Cydnus) leni tractu e fontibus labens puro solo excipitur,

    Curt. 3, 4, 8:

    aquarum,

    id. 5, 3, 2:

    ut arborum tractu equitatus hostium impediretur,

    Nep. Milt. 5, 3;

    of the wind,

    Val. Fl. 1, 614; cf. Manil. 1, 532; 3, 366. —
    B.
    Transf., a space drawn out, i. e. a stretch, extent, tract of a thing (class.):

    castrorum,

    Liv. 3, 28, 1:

    cujus (urbis) is est tractus ductusque muri, ut, etc.,

    Cic. Rep. 2, 6, 11 Moser N. cr.:

    cum mediae jaceant immensis tractibus Alpes,

    Luc. 2, 630; and Claud. Rapt. Pros. 3, 9. —
    2.
    Concr., of places, a territory, district, region, tract of land (class.;

    syn.: regio, plaga): oppidi,

    Caes. B. C. 3, 112:

    corruptus caeli tractus,

    Verg. A. 3, 138 Serv.:

    tractus ille celeberrimus Venafranus,

    Cic. Planc. 9, 22:

    tractus uter plures lepores, uter educet apros,

    Hor. Ep. 1, 15, 22:

    tractu surgens oleaster eodem,

    Verg. G. 2, 182:

    genera (vitium) separari ac singulis conseri tractibus, utilissimum,

    Plin. 17, 22, 35, § 187; Flor. 1, 15, 2.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., course, progress, movement:

    tractus orationis lenis et aequabilis,

    course, movement, current, Cic. de Or. 2, 13, 54; cf.:

    in omni corpore, totoque, ut ita dixerim, tractu (orationis),

    Quint. 9, 4, 61:

    cetera continuo magis orationis tractu decurrunt,

    id. 5, 8, 2.—
    2.
    Of time, space, lapse, period:

    quod neque clara suo percurrere fulmina cursu Perpetuo possint aevi labentia tractu,

    Lucr. 1, 1004; 5, 1216:

    eodem tractu temporum nituerunt oratores, etc.,

    Vell. 2, 9, 1:

    aetatis,

    Val. Max. 8, 13, ext. 2:

    hoc legatum Cum voluerit, tractum habet, quamdiu vivat is, a quo, etc.,

    duration, period, Dig. 32, 1, 11. —
    B.
    In partic., a drawing out, protracting, lengthening, protraction, extension, length:

    quanta haesitatio tractusque verborum!

    drawling, Cic. de Or. 2, 50, 202:

    pares elocutionum,

    Quint. 4, 2, 118:

    illa (historia) tractu et suavitate atque etiam dulcedine placet,

    extent, copiousness, Plin. Ep. 5, 8, 10.—
    2.
    Of time:

    durante tractu et lentitudine mortis,

    Tac. A. 15, 64:

    belli,

    id. ib. 15, 10.—
    3.
    In gram.:

    in tractu et declinatione talia sunt, qualia apud Ciceronem beatitas et beatitudo,

    a lengthening in derivation, Quint. 8, 3, 32 Spald.

    Lewis & Short latin dictionary > tractus

  • 10 COMPLEXUM

    complex - составной; Альберт Великий описывает отличие между составными вещами и несоставными (de Praedicab.tract.1, c.5): "Древние перипатетики, определяя, что такое несоставной, говорили, что речь, выражающая волю, является несоставной, если ее части не предполагают стремления к целому, например, когда произносят слово "человек" (homo), то одна часть слова "ho" и другая часть слова "mo" не имеют стремления к целому "homo". Но даже если название простой вещи и является составным, например, Adeodatus (Богоданный), тем не менее это слово относится к простой вещи, и слово не является составным. Часть Adeo (Богом) и часть datus (данный) не имеют стремления к единству, выраженному словом Adeodatus. Речь является комплексной, если ее части имеют стремление к единству, кода мы говорим, например, "человек идет", то слово "человек" и слово "идет" имеют стремление к единству в выражении " человек идет". "Правда" и "ложь" не относятся к несоставным вещам, но только к составным.

    Латинские философские термины > COMPLEXUM

  • 11 RATIOCINATIO

    reasoning, ratiocination - разумение, логическое рассуждение с использованием силлогизмов; промежуточное знание, получаемое путем продвижения от постижения одной вещи к другой, в конце предполагает познание истины; расследование разума, исследование причины вещи. По Альберту (de Intellectu et Intelligibili I, tract. 3, c.2): "Утверждают, что выделение в качестве объекта мысли вечных принципов познаваемо и ограничение в мышлении самого акта вывода знания, а также процесса познания от начал к заключению называют разумением". Противополагается познанию, которое является непосредственным постижением умопостигаемой истины.

    Латинские философские термины > RATIOCINATIO

  • 12 UNIVERSALE

    universal - всеобщий; то, что есть одно, хотя и относится ко многому. (Сравн. Аристотель - de Interp. 6, 17a 37). Тем не менее Альберт полагает (de Praed. tract II, c.1): "Всеобщее таково, что хотя оно и одно, но по природе своей возможно во многих;...следовательно, так как оно благодаря своей склонности существует во многом - оно определяет их. Так, всеобщее есть то, что есть во многом, поскольку имеет склонность к этому".

    Латинские философские термины > UNIVERSALE

  • 13 accensor

    accēnsor, ōris, m. (accendo), der Anzünder, lucernae, Augustin. in euang. Ioann. tract. 23, 3.

    lateinisch-deutsches > accensor

  • 14 ademptor

    ademptor, ōris, m. (adimo), der (Weg-) Nehmer, vitae (Ggstz. dator), Augustin. tract. in euang. Ioann. 116, 1.

    lateinisch-deutsches > ademptor

  • 15 aerumnosus

    aerumnōsus, a, um, Adj. m. Compar. u. Superl. (aerumna), voll Plackerei od. Mühseligkeit = von Trübsal od. von Drangsal heimgesucht, mühselig, hospes, Att. tr.: Regulus, Cic.: Ulixes, Auson.: aerumnose libelle! Auson.: iacturae, Amm.: vita aerumnosa, Jammertal, Augustin. in euang. Ioann. tract. 124, 5: nihil est aerumnosius sapiente, Sen.: aerumnosissima mulier Terentia, Cic.: poet., aerumnoso navigare salo, auf sturmbewegtem (unruhevollem) Meer, Cic. poët.

    lateinisch-deutsches > aerumnosus

  • 16 aestivalis

    aestīvālis, e (aestivus), sommerlich, Sommer-, circulus (cancri), Hygin. astr. 3, 24: castra, Hyg. de munit. castr. § 45 u. 48: thermae, Corp. inscr. Lat. 10, 5348: potio, Pelagon. veterin. 28. – subst., aestīvālia, ium, n., die Sommerkleidung, übtr. = die Feierkleider (Ggstz. vestis viduitatis), Zeno 2. tract. 14, 1 u. 4.

    lateinisch-deutsches > aestivalis

  • 17 agnoscentia

    agnōscentia, ae, f. (agnosco), die Erkenntnis, Priscill. tract. 11, 142.

    lateinisch-deutsches > agnoscentia

  • 18 aspectio

    aspectio (adspectio), ōnis, f. (aspicio), das Hinschauen, Beobachten, In-Augenschein-nehmen, Betrachten, Fest. 333 (a), 9. Augustin. tract. in Ioann. 14. Eustath. hexaëm. 6, 1.

    lateinisch-deutsches > aspectio

  • 19 avocamentum

    āvocāmentum, ī, n. (avoco no. I, B, 2, b), das Erholungs-, Zerstreuungsmittel, Plin. pan. 82, 8. Apul. apol. 43: Plur., Plin. ep. 8, 5, 3 u. 8, 23, 1. Apul. apol. 43. Lact. opif. dei 18, 8. Arnob. 5, 14: avocamenta animae nostrae, Augustin. in Ioann. c. 1. tract. 7. § 2: animi, Cael. Aur. chron. 1, 5, 170.

    lateinisch-deutsches > avocamentum

  • 20 bibo [1]

    1. bibo, bibī (bibitum), ere (altind. pibati, ›er trinkt‹, faliskisch pipavo, ›ich werde trinken‹; vgl. πίνω), trinken (u. zwar aus natürlichem Bedürfnis, während potare aus Leidenschaft, »viel trinken«, dah. auch »saufen« ist: doch werden in Ermangelung des Supinums von bibo [da erst Spät. bibitus u. bibiturus bilden] in der klass. Periode auch potus u. potatus als Partizipialformen zu bibo gebraucht), I) eig.: ēsse, bibere, ICt.: sic estur apud illos, sic bibitur, Sen.: bibere aut etiam ēsse inter agendum, Quint.: et edere et bibere ἀδεῶς et iucunde, Cic.: numquam bibisse iucundius, Cic.: bib. large, Plin.: damnose, Hor.: bibo sitiens, non sitiens, Cic. u. Plin.: bibo ieiunus, Sen.: bib. ab octava, Iuven.: ab hora tertia bibebatur, Cic.: in lucem semper bibere, bis es Tag wird, Mart: bibe, tibicen, Plaut.: quin bibis? Plaut.: bibere post prandium aut cenam vulgare est, Plin.: nunc est bibendum, Hor.: bibitur usque dum de dolio ministretur, Cic.: iste unus totam Asiam magnitudine poculorum bibendoque superavit, Cic. – dare bibere, zu trinken geben, Cato, Liv. u.a. (vgl. unten m. Acc.): alci ministrare bibere, Cic.: bib. exiguis haustibus, Ov.: bib. suctu, morsu, Plin.: bib. ex lacu, Vitr.: ex fonte, Prop. u. Vitr.: ex eo puteo, Hyg.: de fluvio, Pelag.: ab amne, Mart.: in Nilo, Phaedr.: e gemma, Prop., od. bl. gemmā, Verg., aus mit Edelsteinen besetztem Becher: so auch ex auro, Varr. fr., in auro, Vulg., od. auro, Sen. poët.: in argento potorio, ICt.: poculo eodem, Plaut. u. Lucil. fr.: scaphiis, Samio poterio, Plaut.: in aureis poculis, Treb. Poll.: bibere dare usque plenis cantharis, Plaut.: cum alqo ex eodem catino cenare, eodem poculo bibere, Apul.: avenis (vermittelst Haferstengeln), Mela: cavā manu, Sen.: usque ad ebrietatem, Lact. – m. Acc., vinum, Komik., Cato fr., Hor. u.a.: mulsum, Fronto: vinum e dolio, Plin.: hoc vinum sine aquae admixtione libenter bibit, Firm.: aquam gelidam, Cic.: faeces, Vopisc.: aquae frigidae tres cyathos, Cels.: numquam in uno convivio ex uno vino duo pocula, Treb. Poll.: Circae pocula, Hor.: uvam prelo domitam, gekelterten Traubensaft, Hor.: medicamentum, Varr. fr. u. Curt.: alci medicamentum innoxium bibendum dare, Sen. (vgl. quod iussi ei dari bibere et quantum imperavi date! Ter.): bib. sanguinem alcis, Cic.: urinam humanam et etiam suam, Augustin.: ex aqua (in W.) castoreum, Cels.: aliquid ex vino (in W.), Cels.: calidam aquam cum pipere, Cels.: vinum cum cibo pleniore, Cels.: aquam per binos ternosve cyathos, Cels.: in quo (convivio) nemo potest dicere utrum iste plus biberit an effuderit, Cic.: pars bibenda servatur, Ov. – Andere besondere Redensarten: a) bibe si bibis, eine zum Trinken ermahnende Formel, »wenn du trinkst, so trinke ordentlich«, »trink nur zu!« Plaut. Stich. 713. – b) mandata, die Aufträge vertrinken, d.i. beim Trinken vergessen, Plaut. Pers. 170. – c) aut bibat aut abeat (Übersetzung des griech. ἤ πιθι ἤ ἄπιθι), sauf oder lauf, Cic. Tusc. 5, 118. – d) bib. Graeco more, einem zutrinken, Cic. II. Verr. 1, 66: ut Graeco more biberetur, Auson. Griph. (XXVI) 1. p. 129, 2 Schenkl. – e) bib. nomen alcis, so viel Gläser, als der Name Buchstaben hat, Mart. 8, 51, 26 u.a. – f) bibere ad numerum, nach der Zahl der Jahre (die man sich wünscht), Ov. fast. 3, 532. – g) dare bibere ab summo, vom Obersten (bei Tische) bis zum Untersten, die Reihe herum, Lucil. sat. 5, 34. – h) bib. simul eandem nutricem, an derselben Brust trinken, Apul. met. 3, 2. – i) bis deciens solus bibis, vertrinkst, Mart. 1, 11, 2; u. so auch 1, 26, 3 sq. u. 1, 26, 10: u. quod (Philippeûm) bibimus, vertrinken, Varr. sat. Men. 343. – k) bibere pro salute alcis, jmds. Gesundheit trinken, Ambros. de Helia et ieiun. 17. § 62. – 1) (poet.) bib. flumen, an einem Flusse wohnen od. sich aufhalten, Ararim, Verg.: Danuvium, Hor.: rivus, quem Mandela bibit, der M. mit Wasser versieht, Hor. – II) übtr.: A) v. Lebl., trinken, einziehen, einsaugen, sat prata biberunt, Verg.: hortus aquas bibit, Ov.: amnis harenis bibitur et receptatur, Auct. itin. Alex. 38: lanae colorem bibunt, nehmen die Farbe an, Plin.: amphora bibit fumum, Hor.: arcus bibit, der Regenbogen zieht Wasser, Plaut. Curc. 129 u. Verg. georg. 1, 380: tellus bibit cruorem, wird von Bl. getränkt, Sil. (s. Drak. Sil. 17, 413): hasta bibit cruorem, trinkt Blut, indem er in den Körper eindringt, Verg. – B) v. Pers.: a) einsaugen, α) physisch = einatmen, caelum (die Luft), Lucil. sat. 26, 43: fuliginem lucubrationum, Quint. 11, 3, 23. – β) geistig, bib. amorem, Plaut.: longum amorem, in langem Zuge schlürfen, Verg.: bib. maternos mores, Claud. – so auch bibere aure od. auribus alqd, eifrig anhören, gleichs. mit den Ohren verschlingen, Hor., Prop. u.a. – b) aussaugen, e serpente cruorem, Sil. 6, 293. – / Archaist. Infin. Präs. biber, Titin. com. 78. Cato u. C. Fann. b. Charis. 124, 1 sq. – Spätere Formen: quoties bibitum est, Capitol. Ver. 5, 3: bibitus, Augustin. in Ioann. tract. 32, 4. Iren. 3, 11, 5 u.a. Eccl. Cael. Aur. chron. 4, 3, 60. Plin. Val. 2, 18. Placit. medic. 14, 13. Anthim. 75 u. 76: bibiturus, Phorm. Hor. carm. 1, 27, 13. Vulg. Matth. 20, 22. Vulg. act. apost. 23, 12. Augustin. serm. 21, 2. Sulpic. Sev. dial. 1 (2), 6, 5. Cassiod. hist. eccl. 1, 1.

    lateinisch-deutsches > bibo [1]

См. также в других словарях:

  • tract — tract …   Dictionnaire des rimes

  • tract — [ trakt ] n. m. • 1832; mot angl., abrév. de tractate « traité » ♦ Petite feuille ou brochure gratuite de propagande religieuse, politique, etc. Distribuer, afficher des tracts. Tracts lâchés d un avion. ● tract nom masculin (anglais tract,… …   Encyclopédie Universelle

  • Tract — Tract, n. [L. tractus a drawing, train, track, course, tract of land, from trahere tractum, to draw. Senses 4 and 5 are perhaps due to confusion with track. See {Trace},v., and cf. {Tratt}.] 1. Something drawn out or extended; expanse. The deep… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tract — may refer to:* tract, a section of land * Tract (literature), a short written work, usually of a political or religious nature * Tract (liturgy), a component of Roman Catholic liturgy * A collection of related anatomic structures, such as the… …   Wikipedia

  • tract — s. v. circulaţie, trafic. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime  tract s. n., pl. trácturi Trimis de siveco, 10.08.2004. Sursa: Dicţionar ortografic  TRACT s.n. 1. Foaie sau broşură de propagandă. 2. v. tractus. [< …   Dicționar Român

  • tract — [trækt] n [Sense: 1 2; Date: 1400 1500; : Latin; Origin: tractus pulling, extension , from trahere to pull ] [Sense: 3; Date: 1400 1500; : Latin; Origin: tractatus tract , from tractare; TRACTABLE] 1.) …   Dictionary of contemporary English

  • Tract — Tract, n. [Abbrev.fr. tractate.] A written discourse or dissertation, generally of short extent; a short treatise, especially on practical religion. [1913 Webster] The church clergy at that time writ the best collection of tracts against popery… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Tract — Tract, v. t. To trace out; to track; also, to draw out; to protact. [Obs.] Spenser. B. Jonson. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • tract — index district, land, lot, pandect (treatise), parcel, plot (land), property (l …   Law dictionary

  • tract — [ trækt ] noun count * 1. ) a large area of land: Vast tracts of land were being planted with these trees. 2. ) MEDICAL a group of organs and tubes that work together in your body: the digestive/respiratory tract 3. ) a piece of writing… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • tract — Ⅰ. tract [1] ► NOUN 1) a large area of land. 2) a major passage in the body or other continuous elongated anatomical structure. ORIGIN Latin tractus drawing, draught , from trahere draw, pull . Ⅱ. tract [2] …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»