-
1 publice
publice (лат.) a публи́чный -
2 publice
лат. adj -
3 publice
сущ.юр. публичный -
4 Union Internationale des Transports Publice
Универсальный немецко-русский словарь > Union Internationale des Transports Publice
-
5 öffentlich
öffentlich, I) was vor jedermanns Augen ist, geschieht: qui, quae, quod in aperto ac propatulo loco est od. fit (was auf einem offenen und freien Platze ist, geschieht). – qui, quae, quod palam oder coram omnibus fit (was unter den Augen aller geschieht). – Adv.palam. propalam. omnibus inspectantibus (vor aller Augen). – coram omnibus (im Beisein aller). – in publico (an einem öffentlichen, allen gehörigen Ort, dah. übh. in der Öffentlichkeit; versch. von publice, d. i. unter Mitwissen aller, z.B. jmd. töten, publice alqm interficere); in multitudine (bei od. vor der Menge, z.B. oratio habetur); in contione (in od. vor öffentlicher Versammlung des Volks, z.B. libros alcis comburere); civitate teste (indem der ganze Staat Zeuge ist od. war). – öff. speisen, in publico convivari od. epulari: etw. öff. machen, s. offenbaren. – II) zu jedermanns Gebrauch bestimmt: publicus. – communis (allen gemeinschaftlich). – ein öff. Ort, Platz, locus communis (übh. ein gemeinschaftlicher Platz, z.B. Markt); publicis usibus destinatus locus (ein zum öff. Gebrauch bestimmter Ort); locus, qui populum receptat (ein das Volk gewöhnlich aufnehmender Ort); locus ad populi otium dedicatus (für die [1826] Erholung des Volks bestimmter Ort): öff. Gebäude, opera communia: auf öff. Straße, in publico: die öff. Vergnügungen, voluptates vulgi. – III) den Staat, die Kommune betreffend etc.: publicus (im allg., Ggstz. privatus). – forensis (das öffentliche Leben betreffend, Ggstz. domesticus). – auf öff. Veranstaltung, publico consilio; publice: öff. Person, homo publicus (im allg.); magistratus (Magistratsperson): die öff. Meinung, publice recepta persuasio; vulgi opinio; omnium od. hominum existimatio: die öff. Stimme nicht achten, omnium sermonem atque existimationem contemnere. – Adv.publice (d. i. auf öff. Veranstaltung, im Auftrag des Staates, von Staats wegen, z.B. als Redner auftreten, dicere: jmdm. danken, alci gratias agere).
-
6 Depesche
Depesche, litterae (Brief als Schriftstück; wenn von Staats wegen, mit dem Zus. publice missae). – epistula (Brief als Sendung, Sendschreiben). – mandata, ōrum,n. (Auftrags-, Verwaltungsbefehle; wenn von Staats wegen, mit dem Zus. publice missa). – mandata alcis missa od. (geheime) clam missa de alqa re (von jmd. abgesendete Verhaltungsbefehle, auffangen, deprehendere). – eine D. schicken, litteras od. mandata publice mittere.
-
7 amtlich
amtlich; z. B. a. Geschäfte, s. Amtsgeschäfte: a. Bericht, litterae publicae: einen a. Bericht machen, referre de alqa re; deferre de alqa re (eine Anzeige machen): einen a. Bericht abgehen lassen, litteras publice mittere. – Adv.publice; publicā auctoritate. – amtlos, I) übh. ohne Amt: otiosus (frei von Amtsgeschäften). – privatus (als Privatmann). – a. sein, ab omni rei publicae administratione vacare. – II) dem das A. genommen ist: a munere remotus (übh.). – a re publica remotus (v. Staatsbeamten).
-
8 beköstigen
beköstigen, victum cotidianum alci praebere (jmdm. die tägliche Kost geben). – alqm alere (jmd. ernähren übh.). – er wird auf Kosten des Staates beköstigt, ille publice alitur; illi victus cotidianus publice praebetur (z. B. in Prytaneo).
-
9 Gemeindeglied
Gemeindeglied, civis. – einer Munizipalstadt, municeps. – Gemeindegut, commune. – ager publicus. agri publici (das Gemeindeland). – Gemeindehaus, curia. – Gemeindekasse, aerarium publicum; im Zshg. bl. aerarium od. bl. publicum (Staatskasse). – aus d. G., de publico (z.B. impensam praestare); publice (z.B. efferri). – Gemeindekosten, auf, de publico (z.B. convivari); publice (z.B. efferri). – Gemeindeland, ager publicus; agri publici. – Gemeinderat, senatus (als Kollegium). – senatores (die einzelnen Mitglieder). – decuriones (die einzelnen Mitglieder des G. in einer Munizipalstadt). – Gemeindetrift, ager compascuus (im Plur. auch compascua publica, ōrum,n. pl. od. umschr. pascua, quae in communi depascuntur). – im Walde, populi saltus.
-
10 offiziell
-
11 Staat
Staat, I) Gepränge, Putz: ornatus (Schmuck übh.). – cultus (durch schöne Herrichtung, Anputz hervorgebrachter Schmuck). – apparatus magnifici (prächtige Zurüstungen). – sollemnis habitus. ornatus dierum sollemnium (Kleidung u. Schmuck für festliche Tage, der Sonntagsstaat). – mundus muliebris, auch bl. mundus (Frauenputz). – mundus muliebris, qui ad dies festos comparatur (Feststaat der Weiber). – II) bürgerlicher Verein: civitas (als Verein der Bürger). – res publica, auch bl. res (als Gemeinwesen). – imperium (als unter einem Souverän [sei es ein Volk oder ein König] stehendes, mehrere Nationen umfassendes Reich). – regnum (als monarchisches Reich). – Der Genet. »des Staates« muß oft durch das Adjektiv publicus ausgedrückt werden, z.B. auf Kosten des St., sumptu publico; pecuniā publicā; auch publice: von Staats wegen, rei publicae causā; consilio publico; publice. – der römische Staat, res Romana; imperium Romanum od. (wenn ein Römer spricht) imp. nostrum: ein blühender St., civitas florens: ein gesunkener St., res publica iacens.
-
12 Staatsanleihe
Staatsanleihe; z.B. eine St. machen, *pecuniam mutuam publice sumere; im Zshg. bl. pecuniam mutuam sumere; um Schulden zu bezahlen, versuram publice facere.
-
13 Volksglaube
Volksglaube, opinio vulgi. – imperitorum opinio (Glaube der Unerfahrenen, Ungebildeten im Volk). – persuasio publica oder publice recepta od. popularis od. omnium hominum (allgemeine Überzeugung). – opinio vulgata (unter dem Volke allgemein verbreiteter Glaube). – in den V. übergegangen, publice receptus; receptus pub licā oder populari persuasione.
-
14 eichen [2]
2. eichen, ein Maß oder Gewicht berichtigen, publice probare.
-
15 Adresse
Adresse, I) Aufschrift eines Briefes etc.: inscriptio. – ein Paket unter der A. »An M'. Curius«, fasciculus, qui est DES M'. CURIO inscriptus. – II) die Zuschrift: *litterae commendaticiae (Empfehlungsschreiben). – libellus supplex (Bittschrift). – *litterae, quibus gratiae aguntur. *gratiae litteris actae (Dankschrift). – eine A. (als Begrüßung) jmdm. überreichen, alqm publice salutare.
-
16 Amtsführung
Amtsführung, muneris oder officii administratio. – während seiner A., dum fungitur munere: bei der A., in administrando (obeundo, fungendo) munere. – Amtsgenosse etc., s. Kollege etc. – Amtsgeschäft, officii munus, auch bl. officium, munus, im Plur. munera u. munia. – negotium od. officium publicum (ein öffentliches-, ein Staatsgeschäft). – negotium forense (ein Geschäft auf dem Forum, als Richter, Redner). – in Amtsgeschäften, occupatus officiis: ein A. verrichten, officii munus obire: jmdm. (als Beamten) jedes A. untersagen, vetare alqm quicquam pro magistratu agere. – Amtsgewalt, potestas. – Amtshandlung, actio. – Amtskleid,- ung, vestis forensis. – Amtsmiene, gravitascensoria supercilium censorium (strenge Miene). – eine A. annehmen, vultum componere. – Amtsnachfolger, successor. – Amtsperson, magistratus. – Amtspflicht, muneris officium (im Plur. auch bl. munia), tun, exsequi et [91] tueri. – Amtsreise, iter publice susceptum. – eine A. in eine Provinz. lustratio provinciae. – Amtstracht, vestis forensis. – Amtsverhältnis, muneris ratio. – Amtsverrichcung, s. Amtsgeschäft. – Amtsverwalter, vicarius. – Amtsverwaltung, s. Amtsführung. – Amtsverweser, vicarius. – Amtsvorgänger, decessor. – Amtswohnung, des Prätors, praetorium; domus praetoria. – Amtswürde, dignitas.
-
17 aufstellen
aufstellen, I) an einem Orte hinstellen: 1) eig.: statuere (machen, daß etw. wo steht, z. B. aram, statuam). – constituere (machen, daß etwas an einem bestimmten Platze steht, z. B. duos equos in conspectu eorum: als milit. t. t.,octo cohortes in fronte: u. naves in alto: u. reliquas sex legiones pro castris in acie: prägn., errichtend hinstellen, z. B. turres: u. publice in foro statuas). – collocare (machen, daß etw. am gehörigen Orte seinen Platz einnimmt, z. B. signum [Statue]: tabulas bene pictas bono in lumine: als milit. t. t.:unam legionem in dextro cornu: u. primā acie ante signa elephantos: prägn., errichtend hinstellen, z. B. tabernaculum sibi in campo Martio). – ponere (machen, daß etw. dasteh t. z. B. sellam: u. tabulam in publico: u. alci custodem: u. als milit. t. t.,legionem tuendae orae maritimae causā: u. insidias contra alqm: und als publiz. t. t., als Weihgeschenk, mit u. ohne donum, z. B. ex praeda tri podem aureum Delphis: und coronam auream in Capitolio donum). – proponere (offen, öffentlich hinstellen, z. B. legem in publicum: u. epistulam illam in publico: u. alqd venale, d. i. zum Verkauf). – exponere (ausstellen zur Schau, z. B. Samia vasa: u. picturamin publico). – disponere (an verschiedenen Punkten und in gehöriger Ordnung hinstellen, z. B. suo quidque loco: als milit. t. t.,stationes: u. tormenta in muris: u. peditum agmen in ripa). – imponere (in einer Funktion wo hinstellen, z. B. custodias ad portas oppidi: u. custodem in hortis, in den G.). – apponere (daneben, dabei hinstellen, z. B. mensam: u. custodem alci: u. zu einem Geschäfte jmd. au., accusatorem: als milit. t. t.,stationem portae). – erigere (aufrichten, in die Höhe richten, z. B. scalas ad moenia: prägn., in die Hohe bauen, turres). – instruere (schlagfertig aufstellen, als milit. t. t., z. B. aciem ad hunc modum: u. sua praesidia suosque exercitus contra Catilinae copias). – obicere (dem Feinde entgegenstellen, milit. t. t. z. B. sagit tarios in sinistro cornu). – sich aufst., consistere (übh. sich hinstellen, z. B. ad fores Capitolii: als milit. t. t.,ad Alliam, sub muro, pro castris: u. in sinistra parte acie [in Schlachtordnung] sine ducis opera copiae sie ordinatae [in Reih' u. Glied]consistunt, ut etc.); in ordines ire (als milit. t. t., sich [225] in Reih' und Glied stellen). – eine Bibliothek zum öffentl. Gebrauche au., bibliothecam publico usui destinare: etw. zum Verkauf au., s. ausstellen (zum V.). – hier u. da au., spargere (z. B. speculatores). – 2) übtr.: a) übh.: exponere (z. B. alqd ad imitandum). – proponere (z. B. praemium: u. in exemplum dicendi [als Muster inder Beredsamkeit] alqm sibi ad imitandum). – b) vorbringen etc.: ponere (als Meinung etc. hinstellen. z. B. alqd exempli causā: u. id non pro certo: u. ein Thema zur Besprechung aufst., z. B. quaestionem: u. ponere [einen Satz, ein Thema au.] iubebam, de quo quis audire vellet). – proponere (als Thema zur Erörterung vorbringen, aufstellen, z. B. alci poëticam quaestionem: u. bl. propon., de quo disputemus). – proferre (vorbringen = anführen, z. B. alqm alci auctorem: u. exempla omnibus nota). – afferre (beibringen, z. B. rationem, causam: u. affers omnia haec argumenta, cur di sint). – censere alqd esse (annehmen, daß etw. sei). – alqd inducere (einführen). – den Satz, die Frage au., ob. etc. ponere, quaerere, num etc., ob... oder, utrum... an etc.: er stellt den Satz auf, daß etc., vult mit folg. Akk. u. Infin. – II) geöffnet, aufgespannt hinstellen: ponere (z. B. retia). – tendere (ausspannen. z. B. plagas). – disponere (an verschiedenen Punkten in gehöriger Ordnung hinstellen, z. B. plagas).
-
18 Auslieferung
Auslieferung, traditio (das Übergeben, Überliefern, auch an die Feinde). – deditio (die völlige Hingabe in die Gewalt u. Verfügung des Feindes). – proditio (Verrat). – jmds Au. verlangen auf jmds. Au. dringen, exposcere alqm (z. B. von seiten des Staats, publice); deposcere alqm, mit u. ohne in poenam, ad supplicium.
-
19 beglaubigt
beglaubigt, verus (wahr). – firmus (worauf man fest bauen kann; beide v. Dingen). – fide dignus (glaubwürdig). – certus (gewiß, zuverlässig; beide v. Pers.). – testatus (bezeugt, z. B. res). – es ist b., daß etc., testatum est (z. B. aut aliorum monumentis aut Catonis oratione) mit Akk. u. Infin. – ein b. Gesandter, legatus publicā auctoritate oder publice missus.
-
20 Behörde
Behörde, potestas (Gewalt u. Gewalthaber im Staate, z. B. gesetzliche, legitima). – magistratus (Magistratsperson; selten im Sing., [379] gew. im Plur. unser kollektives »Magistrat«). – iudex (Richter). – forum (Gerichtshof). – die oberste B., ei, quibus tota res publica est commissa; magistratus, ad quem nulla provocatio est; magistratus sine provocatione. – durch die B., publice. – die Städte gehören vor diese B., c ivitates in id forum conveniunt: unter gleicher B. stehen, iisdem imperiis et potestatibus parēre: etwas vor die (richterliche) B. bringen, deferre ad iudicem.
См. также в других словарях:
publice — obs. Sc. var. of publis, publish … Useful english dictionary
publice — ◆ pu|bli|ce 〈[ tse:] Adv.; veraltet〉 öffentlich [lat., „öffentlich“] ◆ Die Buchstabenfolge pu|bl... kann in Fremdwörtern auch pub|l... getrennt werden. * * * pu|b|li|ce […t̮se ] <Adv.> [lat. publice, Adv. von: publicus, ↑ publik]… … Universal-Lexikon
publice — ◆ pu|bli|ce 〈 [ tse:] Adv.〉 öffentlich [Etym.: lat., »öffentlich«] ◆ Die Buchstabenfolge pu|bl… kann auch pub|l… getrennt werden … Lexikalische Deutsches Wörterbuch
publice — pu|bli|ce [ pu:blitse] <lat. ; Adverb von publicus, vgl. ↑publik> öffentlich … Das große Fremdwörterbuch
PUBLICE — publicae … Abbreviations in Latin Inscriptions
publice — pu|b|li|ce [...ts̮e ] <lateinisch> (öffentlich [von bestimmten Universitätsvorlesungen]) … Die deutsche Rechtschreibung
Ius publice respondendi — est une formule du droit romain. C est le droit de répondre officiellement. Privilège concédé par les empereurs romains à certains jurisconsultes, de donner aux questions posées sur des points de droit par des particuliers ou par des magistrats… … Wikipédia en Français
non est singulis concedendum, quod per magistratum publice possit fieri, ne occasio sit majoris tumultus faciendi — /non est singyalas konsadendam kwod par maejastreytam pablasiy posat fayaray, niy akeyzh(iy)ow sit majoras tamaltas faeshiyenday/ That is not to be conceded to private persons which can be publicly done by the magistrate, lest it be the occasion… … Black's law dictionary
non est singulis concedendum, quod per magistratum publice possit fieri, ne occasio sit majoris tumultus faciendi — /non est singyalas konsadendam kwod par maejastreytam pablasiy posat fayaray, niy akeyzh(iy)ow sit majoras tamaltas faeshiyenday/ That is not to be conceded to private persons which can be publicly done by the magistrate, lest it be the occasion… … Black's law dictionary
Hostes hi sunt qui nobis, aut quibus nos, publice bellum decrevimus; caeteri latrones aut praedones sunt — Those are enemies who have publicly declared war against us, or against whom we have done so; the others are thieves or robbers. See 1 Bl Comm 257 … Ballentine's law dictionary
ut statuta illa, et onmes articulos in eisdem contentos, in singulis locis ubi expedire viderit, publice proclamari, et firmiter teneri et observari faciat — That he cause those statutes and all of the articles contained in them to be publicly proclaimed and to be strictly kept and observed. See 1 Bl Comm 185 … Ballentine's law dictionary