przedłożyć

См. также в других словарях:

• przedłożyć — dk VIb, przedłożyćżę, przedłożyćżysz, przedłożyćłóż, przedłożyćżony przedkładać ndk I, przedłożyćam, przedłożyćasz, przedłożyćają, przedłożyćaj, przedłożyćał, przedłożyćany 1. «przedstawić, złożyć coś komuś, zwłaszcza projekt, ofertę, prośbę do… …   Słownik języka polskiego

• przedkładać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przedkładaćam, przedkładaća, przedkładaćają, przedkładaćany {{/stl 8}}– przedłożyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, przedkładaćżę, przedkładaćży, przedkładaćdłóż, przedkładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… …   Słownik języka polskiego

• przed- — 1. «pierwszy człon wyrazów złożonych, których podstawą jest połączenie przyimka przed z rzeczownikiem, np. przeddeszczowy, przedhistoryczny, przedkościelny, przedrozbiorowy, przedświąteczny; przedmieście, przedmurze, przedpiekle» 2. «przedrostek» …   Słownik języka polskiego

• przedkładać — ndk I, przedkładaćam, przedkładaćasz, przedkładaćają, przedkładaćaj, przedkładaćał, przedkładaćany 1. forma ndk czas. przedłożyć (p.) 2. książk. «uważać coś za ważniejsze od czegoś innego; stawiać wyżej, dawać czemuś pierwszeństwo; woleć»… …   Słownik języka polskiego

• przedstawić — dk VIa, przedstawićwię, przedstawićwisz, przedstawićstaw, przedstawićwił, przedstawićwiony przedstawiać ndk I, przedstawićam, przedstawićasz, przedstawićaj, przedstawićał, przedstawićany 1. «poznać kogoś z kimś wymieniając nazwisko, zaprezentować …   Słownik języka polskiego

• wnieść — dk XI, wniosę, wniesiesz, wnieś, wniósł, wniosła, wnieśli, wniesiony, wniósłszy wnosić ndk VIa, wnoszę, wnieśćsisz, wnoś, wnieśćsił, wnoszony 1. «niosąc umieścić kogoś lub coś we wnętrzu, w środku lub na wierzchu czegoś» Wnieść chorego do karetki …   Słownik języka polskiego

• zaświadczenie — n I 1. rzecz. od zaświadczyć. 2. lm D. zaświadczenieeń «dokument stwierdzający coś; świadectwo» Zaświadczenie lekarskie. Zaświadczenie tożsamości. Zaświadczenie o niezdolności do pracy. Wydać, wystawić, przedłożyć zaświadczenie …   Słownik języka polskiego

• podpis — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. podpissie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wyrażone pismem (rzadziej znakiem lub znakami) określenie tożsamości piszącego lub stawiającego znaki : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• weksel — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. wekselsla; lm D. wekselsli {{/stl 8}}{{stl 7}} dokument, w którym wystawca zobowiązuje się do zapłacenia w określonym terminie jakiejś sumy pieniężnej określonej osobie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Weksel finansowy.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wgląd — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. wglądądzie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} przejrzenie, zbadanie czegoś, zaznajomienie się z czymś; naoczne przekonanie się o czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Bezpośredni wgląd w coś. Przedłożyć, otrzymać dokumenty do …   Langenscheidt Polski wyjaśnień