Перевод: со всех языков на немецкий

с немецкого на все языки

positīvus

  • 1 positivus

    positīvus, a, um (pono), a) gesetzt, gegeben, nomen, nicht natürlicher Name, Gell. 10, 4 lemm.: iustitia atque aequitas, Chalcid. Tim. 6. – b) als gramm. t. t., im Positiv stehend, gradus (Ggstz. gradus comparativus, superlativus), Prisc. 8, 8. Serv. 407, 9. Cledon. 38, 6 K. – c) als Substantiv stehend, subst. positīvum, das Substantiv (Ggstz. adiectivum, accĭdens), Macr. sat. 1, 4. § 9 u. 11.

    lateinisch-deutsches > positivus

  • 2 positivus

    positīvus, a, um (pono), a) gesetzt, gegeben, nomen, nicht natürlicher Name, Gell. 10, 4 lemm.: iustitia atque aequitas, Chalcid. Tim. 6. – b) als gramm. t. t., im Positiv stehend, gradus (Ggstz. gradus comparativus, superlativus), Prisc. 8, 8. Serv. 407, 9. Cledon. 38, 6 K. – c) als Substantiv stehend, subst. positīvum, das Substantiv (Ggstz. adiectivum, accĭdens), Macr. sat. 1, 4. § 9 u. 11.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > positivus

  • 3 positivus

    (DE) Positiv {r}

    Magyar-német-angol szótár > positivus

  • 4 Степени сравнения имён прилагательных

    Vergleichsformen / Steigerungsformen / Komparation der Adjektive
    Прилагательные имеют следующие степени и формы сравнения:
    1. Положительную степень (der Positiv / die Grundstufe / gleicher Grad; der Positiv – лат. gradus positivus положительная степень, positivus от ponere класть, ставить):
    groß - большой и т.д.
    2. Сравнительную степень (der Komparativ / die Mehr-/Höherstufe / 1. Steigerungsstufe / ungleicher Grad; der Komparativ – лат. gradus comparativus сравнительная степень; comparativus от compare сравнивать, сопоставлять):
    größer als - бóльший чем и т.д.
    3. Превосходную степень (der Superlativ / die Meist-/Höchststufe / 2. Steigerungsstufe / höchster Grad; der Superlativ – лат. gradus superlativus превосходная степень; superlativus от superferre носить через, переносить):
    der größte - самый большой и т.д.
    4. Элатив (абсолютная превосходная степень) (der Elativ / der absolute Superlativ / sehr höher Grad; der Elativ – лат. gradus elativus элатив, абсолютная превосходная степень, elativus от efferre выносить, поднимать, возвышать):
    größte - величайший
    Однако не все прилагательные могут образовывать степени сравнения.
    Не образуют степеней сравнения те прилагательные, которые обозначают признак, неспособный проявляться в большей или меньшей степени, в том числе прилагательные выражающие:
    • „абсолютное“ состояние:
    blind слепой, lebendig живой, nackt голый, stumm немой, taub глухой, tot мёртвый
    • наивысшую или наименьшую степень:
    erstklassig первоклассный, ideal идеальный, всеобщий, maximal максимальный, minimal минимальный, optimal оптимальный, total тотальный, voll полный и др.
    Однако несмотря на это иногда можно встретить форму превосходной степени этих прилагательных, так как по определённым причинам (например, в рекламе) значение этой наивысшей или наименьшей степени должно быть усилено:
    erstklassigste Ausführung - первоклассное исполнение
    minimalster Verschleiß - минимальнейший износ
    vollste Diskretion - полнейшая секретность
    zu meiner vollster Zufriedenheit - к моему полнейшему удовлетворению
    Последняя встречающаяся в справках с прежнего места работы формулировка особенно и с юридической точки зрения спорны. Все приведенные примеры не следует необдуманно употреблять.
    Возможно образование степеней сравнения некоторых прилагательных, выражающих наивысшую или наименьшую степень, например, leer пустой, still тихий:
    Das Kino war heute leerer als gestern. - Сегодня кинотеатр был более пустым чем вчера.
    In den stillsten Stunden der Nacht. - В самые тихие ночные часы.
    • очень высокую степень качества с помощью словообразовательных средств. Речь идёт о составных прилагательных, первым компонентом которых являются существительные (в отдельных случаях прилагательные):
    blitzschnell молниеносно, butterweich мягкий как масло, knochentrocken сухой как кость, mordsschwer ужасно тяжёлый, steinhart твёрдый как камень
    • форму предмета:
    dreieckig треугольный, kegelförmig конусообразный, quadratisch квадратный, rund круглый
    • пространственные / местные отношения (они употребляются только в качестве определения (см. п. г, с. 245-246):
    dortig местный, hiesig здешний и др.
    • определённые методы / способы или состояния:
    mündlich устно, schriftlich письменно, sterblich смертный  и др.
    • материал, из которого сделан предмет (см. п. в, с. 245):
    golden золотой, hölzern деревянный, seiden шёлковый
    • национальную, географическую и иную принадлежность:
    аmerikanisch американский, englisch английский, deutsch немецкий, privat частный, väterlich отцовский, staatlich государственный и др.
    В переносном значении прилагательные, указанные в последних двух пунктах, (обозначая качество) могут иметь форму степени сравнения:
    Er ist hölzerner als sein Bruder. - Он неповоротливее чем его брат.
    Väterlicher als er konnte keiner sein. - Лучшим отцом чем он никто не мог быть.
    • цвета из числа несклоняемых прилагательных, а также обычно (склоняемые) составные прилагательные, обозначающие оттенки:
    lila лиловый, rosa розовый; dunkelrot тёмно-красный, kaffeebraun кофейного цвета и др.
    Невозможно образование степеней сравнения прилагательных:
    • употребляющиеся только в качестве именной части сказуемого (см. п. 2, с. 256):
    • отрицающих содержащееся в его основе возможное действие или что-либо другое:
    ungelöst нерастворимый (отрицается lösen растворять), unrettbar погибший; пропащий (разг.); unverlierbar неотъемлемый и др.
    • оканчивающихся на - los и отрицающих то, что называется в его основе, и имеющих конкретное содержание:
    bargeldlos безналичный, kinderlos бездетный, obdachlos бездомный
    Если это содержание менее конкретно, то возможно образование степеней сравнения:
    die fruchtloseste Diskussion - самая бесплодная дискуссия
    Lieblosere Briefe gab es nicht. - Бессердечнее писем не было.
    Некоторые прилагательные на - los могут иметь форму сравнительной степени (кроме случаев полного отрицания) в переносном значении при сравнении:
    Die Straße ist lebloser als gestern. - Улица менее оживленная чем вчера.

    Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Степени сравнения имён прилагательных

  • 5 gradus

    gradus, ūs, m. (gradior), I) der Schritt, A) im allg.: 1) eig.: militaris, Doppelschritt, Plaut.: praegrandi gradu, Pacuv. fr.: tardo gradu, Acc. fr.: gradum proferre pedum, Enn. fr. scen. 213: gradum facere, einen Schritt tun, Cic.: gradum inferre in hostes, anrücken, vorrücken gegen usw., Liv.: gradum conferre, handgemein werden, Liv., od. zum Gespräch (= eine Unterredung halten), Plaut. u. Verg.: ingentes gradus ferre, große Schritte machen, Ov.: gradum celerare, Verg., od. corripere, Hor., eilen: u. so gradum addere (sc. gradui), einen Schritt (rasch) nach dem andern tun, Liv.: gradum suspendere (gradus suspensus), s. sus-pendo: gradum referre, zurückgehen, Liv.: gradum sistere, Verg. u. Curt., od. sustinere, Ov., Halt machen: citato gradu se proripere, schnell usw., Liv.: pleno gradu (im Geschwindschritt) ad castra hostium tendere, Liv.: u. so im Bilde, ingressum pleno gradu non intermittemus, Trebon. in Cic. ep.: non gradu (schrittweise), sed praecipiti cursu (im Sturmlauf, Sturm) a virtute descitum, ad vitia transcursum, Vell.: (spondëus) habet stabilem quendam et non expertem dignitatis gradum (Schritt, Gang), Cic. – 2) bildl.: a) der Schritt zu etw. (= Handlung, die einen Erfolg hat), primus gradus imperii factus est, der erste Schritt (zur Ausbreitung) unseres Reichs, Cic.: gradum fecit ad censuram, ist sogleich Zensor geworden, Liv.: gradus reditus mei, zu meiner R., Liv.: eo gradu via facta est ad consulatum, Liv. – b) der Anschritt = das Herannahen, quem mortis timuit gradum, Hor. carm. 1, 3, 17. – B) prägn., als t. t. der Fechtersprache, die von den Kämpfenden eingenommene Stellung, stare in gradu, Ov.: de gradu, stehenden Fußes (fechten usw.), Liv.: nescio, quid de gradu faciat, wie er zu Fuß kämpft, Sen. ep.: alqm gradu movere od. demovere, aus seiner St. vertreiben, Liv.: bildl., alqm de gradu deicere od. gradu depellere, einen aus seinem Vorteile verdrängen, aus der Fassung bringen, Cic., Nep. u.a.

    II) meton., die Stufe, Staffel einer Treppe, die Sprosse einer Leiter (als Stützpunkt u. als Schrittmaß der Auf- u. Absteigenden), A) eig.: a) im allg.: gradus templorum, Cic.: scalarum gradus alios tollere alios incīdere, Cic.: alqm per gradus deicere, Liv.: per gradus decĭdere od. labi, Liv.: per confragosos scalae gradus decĭdere, Sulp. Sev.: per gradus saltare, von Sprosse zu Sprosse, Petron. – b) insbes., Plur. gradus = die stufenartig aufgebauten Sitzreihen der Schaugerüste, Tribünen für Zuschauer (spectacula) im Theater, subitarii gradus et scaena, Tac. ann. 14, 20: u. so im Sing., at Novius collega gradu post me sedet uno, sitzt eine Sitzreihe tiefer als ich, bildl. = er steht eine Stufe (im Range) tiefer als ich, Hor. sat. 1, 6, 40. – auf den Straßen bei öffentl. Aufzügen, Triumphen, spectaculorum gradus, Tac. ann. 14, 13.

    B) übtr., die Stufe, Staffel, Abstufung, 1) konkr.: a) als t. t. des Landbaues, ein Spatenstich als Absatz, secundus vel tertius gradus, Col. 3, 13, 9: gr. soli crudi, Col. 4, 1, 3. – b) als astron. t. t. der Grad eines Kreises, Manil. 1, 581. – c) eine Runzel auf dem Gaumen des Pferdes (deren zwölf gezählt werden), Veget. mul. 1, 22, 11: sanguinem detrahere gradu tertio de palato, Veget. mul. 2, 4 Schn. – d) die Flechte des Haares, comam in gradus formare od. frangere, Suet. Ner. 51. Quint. 1, 6, 44: caput in gradus atque anulos comere, Quint. 12, 10, 47. – 2) abstr.: a) als musik. t. t. die Tonstufe, Stufe, sonorum gradus, Cic. de or. 3, 227: omnes sonorum gradus, Cic. or. 59: ab ima (voce) ad summam ac retro multi gradus (sunt), Quint. 11, 3, 15. – b) als gramm. t. t., die Stufe, der Grad der Vergleichung, gradus (Plur.) comparationis, Diom. 324, 16: gr. positivus, Prisc. 8, 8: gr. absolutus od. primitivus (der Positiv), comparativus, superlativus, Charis. 112, 15 sq. Diom. 324, 16 sq. – c) die Stufe, der Grad = die Reihenfolge, Reihe, α) übh.: tertio gradu (Grade) primores civitatis scripserat (heredes), Tac.: complectitur inguina cortex perque gradus (stufenweise, sukzessive), uterum pectusque, Ov.: renuntiatio gradus habet, hat ihre Reihenfolge, erfolgt sukzessive, Cic.: a beatis ad virtutem, a virtute ad rationem video te venisse gradibus (stufenweise, sukzessive), Cic. – β) die Stufe der Zeit, des Alters, gradus temporum, Cic. u. Quint.: gradus aetatis, Lucr. u. Vell.: omnes gradus aetatis, Cic.: inferior gradus aetatis, Varro: per aetatis gradus, Suet.: per omnes gradus aetatis, Suet.: pro gradu aetatis, Iustin.: opportunum quaerere gradum, einen gelegenen Zeitpunkt (zur Überfahrt nach Afrika), Val. Max. 3, 6, 1. – d) der Grad der Verwandtschaft, der Grad, die Stufe, der Rang, den jmd. in der Familie und in der Freundschaft einnimmt, gradus cognationis, Sen. rhet.: ex gradu hereditario, Inscript.: gradus a consortio coniugii exceptus, verbotener Gr. der Verwandtschaft (bei Verheiratungen), Ambros.: remotus iam deficientis affinitatis gr., Plin. pan.: necessitudinum gradus, Cic.: ille gradu propior sanguinis, Ov.: gradu cognationis alqm attingere, Sen. rhet.: nullo gradu contingere Caesarum domum, Suet.: a matre alqm artissimo gradu contingere, Suet.: gradus plures sunt societatis hominum, Cic.: gradum (Rang) filii habere apud alqm, Liv.: ab illo traditi ad hunc gradum amicitiae tuae ascendimus, Curt.: quo propiore gradu amicitiae me contingis, hoc maius est dissimulationis tuae facinus, Curt. – e) die Stufe, der Rang der Ehrenstellen, der Würden, gr. senatorius, Cic.: primus od. summus honoris gradus, Cic.: altior, altissimus od. amplissimus dignitatis gradus, Cic.: ascendere gradibus magistratuum, Cic.: altiorem grad um dignitatis ascendere od. consequi, Cic.: secundum gradum imperii tenere, Nep.: eodem gradu fuit apud Alexandrum, Nep.: suum cuique honorem et gradum redditum, Cic.: summum ad gradum claritatis venire, Laber. fr. – f) die Stufe, Abstufung von Zuständen u. Verhältnissen aller Art übh.: infimus fortunae gr., Cic.: nulli contumeliarum gradus, Plin. pan.: ut gradus essent ambitionis inter aequales, Cic.: oratorum aetates et gradus persequi, Cic.: an censes non eosdem gradus oratorum vulgi iudicio et doctorum fuisse? Cic. – / Archaist. Genet. Sing. graduis, Varro de vit. P. R. 2. fr. 5 (bei Non. 494, 17). – Dat. gradu, Lucil. 965. – Nomin. Plur. (nach der 2. Deklin.) gradi, Itin. Hieros. p. 587 Wess. – Akk. Plur. (nach der 2. Dekl.) grados, Pacuv. tr. 172. Corp. inscr. Lat. 3, 167.

    lateinisch-deutsches > gradus

  • 6 positive

    positīvē, Adv. (positivus), positiv, Prisc. 17, 61.

    lateinisch-deutsches > positive

  • 7 θετικός

    θετικός, setzend, festsetzend, bestimmend, positiv; νόμοι Arist. pol. 2, 10; Dion. Hal. u. a. Rhett. Der gradus positivus, Schol. Il. 4, 277; ϑετικὰ ἐπιῤῥήματα sind die adjectiva verbalia, wie πρακτέον u. ä. – Auch adv., Rhett.

    Griechisch-deutsches Handwörterbuch > θετικός

  • 8 позитивный статус

    Универсальный русско-немецкий словарь > позитивный статус

  • 9 gradus

    gradus, ūs, m. (gradior), I) der Schritt, A) im allg.: 1) eig.: militaris, Doppelschritt, Plaut.: praegrandi gradu, Pacuv. fr.: tardo gradu, Acc. fr.: gradum proferre pedum, Enn. fr. scen. 213: gradum facere, einen Schritt tun, Cic.: gradum inferre in hostes, anrücken, vorrücken gegen usw., Liv.: gradum conferre, handgemein werden, Liv., od. zum Gespräch (= eine Unterredung halten), Plaut. u. Verg.: ingentes gradus ferre, große Schritte machen, Ov.: gradum celerare, Verg., od. corripere, Hor., eilen: u. so gradum addere (sc. gradui), einen Schritt (rasch) nach dem andern tun, Liv.: gradum suspendere (gradus suspensus), s. suspendo: gradum referre, zurückgehen, Liv.: gradum sistere, Verg. u. Curt., od. sustinere, Ov., Halt machen: citato gradu se proripere, schnell usw., Liv.: pleno gradu (im Geschwindschritt) ad castra hostium tendere, Liv.: u. so im Bilde, ingressum pleno gradu non intermittemus, Trebon. in Cic. ep.: non gradu (schrittweise), sed praecipiti cursu (im Sturmlauf, Sturm) a virtute descitum, ad vitia transcursum, Vell.: (spondëus) habet stabilem quendam et non expertem dignitatis gradum (Schritt, Gang), Cic. – 2) bildl.: a) der Schritt zu etw. (= Handlung, die einen Erfolg hat), primus gradus imperii factus est, der erste Schritt (zur Ausbreitung) unseres Reichs, Cic.: gradum fecit ad censuram, ist sogleich Zensor geworden,
    ————
    Liv.: gradus reditus mei, zu meiner R., Liv.: eo gradu via facta est ad consulatum, Liv. – b) der Anschritt = das Herannahen, quem mortis timuit gradum, Hor. carm. 1, 3, 17. – B) prägn., als t. t. der Fechtersprache, die von den Kämpfenden eingenommene Stellung, stare in gradu, Ov.: de gradu, stehenden Fußes (fechten usw.), Liv.: nescio, quid de gradu faciat, wie er zu Fuß kämpft, Sen. ep.: alqm gradu movere od. demovere, aus seiner St. vertreiben, Liv.: bildl., alqm de gradu deicere od. gradu depellere, einen aus seinem Vorteile verdrängen, aus der Fassung bringen, Cic., Nep. u.a.
    II) meton., die Stufe, Staffel einer Treppe, die Sprosse einer Leiter (als Stützpunkt u. als Schrittmaß der Auf- u. Absteigenden), A) eig.: a) im allg.: gradus templorum, Cic.: scalarum gradus alios tollere alios incīdere, Cic.: alqm per gradus deicere, Liv.: per gradus decĭdere od. labi, Liv.: per confragosos scalae gradus decĭdere, Sulp. Sev.: per gradus saltare, von Sprosse zu Sprosse, Petron. – b) insbes., Plur. gradus = die stufenartig aufgebauten Sitzreihen der Schaugerüste, Tribünen für Zuschauer (spectacula) im Theater, subitarii gradus et scaena, Tac. ann. 14, 20: u. so im Sing., at Novius collega gradu post me sedet uno, sitzt eine Sitzreihe tiefer als ich, bildl. = er steht eine Stufe (im Range) tiefer als ich, Hor. sat. 1, 6, 40. – auf den Straßen bei öffentl. Aufzügen,
    ————
    Triumphen, spectaculorum gradus, Tac. ann. 14, 13.
    B) übtr., die Stufe, Staffel, Abstufung, 1) konkr.: a) als t. t. des Landbaues, ein Spatenstich als Absatz, secundus vel tertius gradus, Col. 3, 13, 9: gr. soli crudi, Col. 4, 1, 3. – b) als astron. t. t. der Grad eines Kreises, Manil. 1, 581. – c) eine Runzel auf dem Gaumen des Pferdes (deren zwölf gezählt werden), Veget. mul. 1, 22, 11: sanguinem detrahere gradu tertio de palato, Veget. mul. 2, 4 Schn. – d) die Flechte des Haares, comam in gradus formare od. frangere, Suet. Ner. 51. Quint. 1, 6, 44: caput in gradus atque anulos comere, Quint. 12, 10, 47. – 2) abstr.: a) als musik. t. t. die Tonstufe, Stufe, sonorum gradus, Cic. de or. 3, 227: omnes sonorum gradus, Cic. or. 59: ab ima (voce) ad summam ac retro multi gradus (sunt), Quint. 11, 3, 15. – b) als gramm. t. t., die Stufe, der Grad der Vergleichung, gradus (Plur.) comparationis, Diom. 324, 16: gr. positivus, Prisc. 8, 8: gr. absolutus od. primitivus (der Positiv), comparativus, superlativus, Charis. 112, 15 sq. Diom. 324, 16 sq. – c) die Stufe, der Grad = die Reihenfolge, Reihe, α) übh.: tertio gradu (Grade) primores civitatis scripserat (heredes), Tac.: complectitur inguina cortex perque gradus (stufenweise, sukzessive), uterum pectusque, Ov.: renuntiatio gradus habet, hat ihre Reihenfolge, erfolgt sukzessive, Cic.: a beatis ad virtutem, a virtute ad rationem video te ve-
    ————
    nisse gradibus (stufenweise, sukzessive), Cic. – β) die Stufe der Zeit, des Alters, gradus temporum, Cic. u. Quint.: gradus aetatis, Lucr. u. Vell.: omnes gradus aetatis, Cic.: inferior gradus aetatis, Varro: per aetatis gradus, Suet.: per omnes gradus aetatis, Suet.: pro gradu aetatis, Iustin.: opportunum quaerere gradum, einen gelegenen Zeitpunkt (zur Überfahrt nach Afrika), Val. Max. 3, 6, 1. – d) der Grad der Verwandtschaft, der Grad, die Stufe, der Rang, den jmd. in der Familie und in der Freundschaft einnimmt, gradus cognationis, Sen. rhet.: ex gradu hereditario, Inscript.: gradus a consortio coniugii exceptus, verbotener Gr. der Verwandtschaft (bei Verheiratungen), Ambros.: remotus iam deficientis affinitatis gr., Plin. pan.: necessitudinum gradus, Cic.: ille gradu propior sanguinis, Ov.: gradu cognationis alqm attingere, Sen. rhet.: nullo gradu contingere Caesarum domum, Suet.: a matre alqm artissimo gradu contingere, Suet.: gradus plures sunt societatis hominum, Cic.: gradum (Rang) filii habere apud alqm, Liv.: ab illo traditi ad hunc gradum amicitiae tuae ascendimus, Curt.: quo propiore gradu amicitiae me contingis, hoc maius est dissimulationis tuae facinus, Curt. – e) die Stufe, der Rang der Ehrenstellen, der Würden, gr. senatorius, Cic.: primus od. summus honoris gradus, Cic.: altior, altissimus od. amplissimus dignitatis gradus, Cic.: ascendere gradibus magistratuum, Cic.: altiorem grad-
    ————
    um dignitatis ascendere od. consequi, Cic.: secundum gradum imperii tenere, Nep.: eodem gradu fuit apud Alexandrum, Nep.: suum cuique honorem et gradum redditum, Cic.: summum ad gradum claritatis venire, Laber. fr. – f) die Stufe, Abstufung von Zuständen u. Verhältnissen aller Art übh.: infimus fortunae gr., Cic.: nulli contumeliarum gradus, Plin. pan.: ut gradus essent ambitionis inter aequales, Cic.: oratorum aetates et gradus persequi, Cic.: an censes non eosdem gradus oratorum vulgi iudicio et doctorum fuisse? Cic. – Archaist. Genet. Sing. graduis, Varro de vit. P. R. 2. fr. 5 (bei Non. 494, 17). – Dat. gradu, Lucil. 965. – Nomin. Plur. (nach der 2. Deklin.) gradi, Itin. Hieros. p. 587 Wess. – Akk. Plur. (nach der 2. Dekl.) grados, Pacuv. tr. 172. Corp. inscr. Lat. 3, 167.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > gradus

  • 10 positive

    positīvē, Adv. (positivus), positiv, Prisc. 17, 61.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > positive

  • 11 позитивный статус

    Русско-немецкий юридический словарь > позитивный статус

  • 12 θετικός

    θετικός, setzend, festsetzend, bestimmend, positiv. Der gradus positivus; ϑετικὰ ἐπιῤῥήματα sind die adjectiva verbalia, wie πρακτέον

    Wörterbuch altgriechisch-deutsch > θετικός

См. также в других словарях:

  • Positīvus — Positīvus, in der Grammatik die Form des Beiworts, welches die Eigenschaft einfach ohne Vergleichung bezeichnet, vgl. Comparation 2) …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Status Positivus — Die Statuslehre geht auf Georg Jellineks Schrift System der subjektiven öffentlichen Rechte zurück. Darin stellt Jellinek eine entwicklungsgeschichtliche Sicht des Rechts vor, die davon ausgeht, das Rechtssystem schreite über verschiedene Stufen… …   Deutsch Wikipedia

  • Rubus positivus — ID 73091 Symbol Key RUPO2 Common Name New London dewberry Family Rosaceae Category Dicot Division Magnoliophyta US Nativity Native to U.S. US/NA Plant Yes State Distribution CT Growth Habit Subshrub Duration …   USDA Plant Characteristics

  • Rubus positivus L.H. Bailey — Symbol RUPO2 Common Name New London dewberry Botanical Family Rosaceae …   Scientific plant list

  • positif — 1. positif, ive [ pozitif, iv ] adj. et n. m. • 1265 « certain, réel »; lat. positivus I ♦ 1 ♦ (1361) Didact. Qui a été établi par institution divine ou humaine (opposé à naturel). Droit positif : ensemble des règles de droit en vigueur dans un… …   Encyclopédie Universelle

  • Statuslehre (Recht) — Die Statuslehre geht auf Georg Jellineks Schrift „System der subjektiven öffentlichen Rechte“ zurück.[1] Sie beinhaltet eine Kategorisierung von Grund oder Menschenrechten, welche auch eine entwicklungsgeschichtliche Sicht des Rechts wiedergeben… …   Deutsch Wikipedia

  • pozitiv — POZITÍV, Ă, pozitivi, e, adj. l. Care se întemeiază pe experienţă, pe fapte, pe realităţi; p. ext. care are un caracter de certitudine; cert, adevărat, real, sigur. ♢ Ştiinţe pozitive = ştiinţe experimentale. ♦ Care are o semnificaţie justa,… …   Dicționar Român

  • ПОЗИТИВИЗМ — (от лат. positivus положительный) филос. направление 19 20 вв., подчеркивающее надежность и ценность положительного научного знания по сравнению с философией и иными формами духовной деятельности, отдающее предпочтение эмпирическим методам… …   Философская энциклопедия

  • ПОЗИТИВНЫЙ — (лат., ponere ставить). Положительный, решительный, окончательный, конечный; относящийся к позитивизму. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. ПОЗИТИВНЫЙ [лат. positivus положительный] положительный,… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • ПОЗИТИВ — новолатинск. Небольшой ручной орган. Объяснение 25000 иностранных слов, вошедших в употребление в русский язык, с означением их корней. Михельсон А.Д., 1865. ПОЗИТИВ прямое фотографическое изображение, которое получается на светочувствительной… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • ПОЗИТИВИЗМ — [фр. positivisme < лат. positivus положительный] филос. учение, исходящее из того, что источником истинного знания являются специальные науки, роль которых ограничивается описанием и систематизацией фактов; п. отрицает метафизический,… …   Словарь иностранных слов русского языка

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»