-
1 polerować
-
2 polerować
I. vt -
3 wypolerować
wypolerować pf →LINK="polerować" polerować -
4 szlifować
szlifować [ʃlifɔvaʨ̑]vt -
5 wypolerować
wypolerować [vɨpɔlɛrɔvaʨ̑] -
6 ledern
1. -
7 polieren
polieren * [po'li:rən]glatt \polieren glansować -
8 reiben
rei ben ['raɪbən] <rieb, gerieben>I. vt1) ( über etw hinfahren) trzećdas Besteck blank \reiben polerować [ perf wy-] sztućcemit einem Tuch über etw reiben przetrzeć coś ręcznikiem2) ( auftragen)4) ( verletzen)sich die Haut wund \reiben obetrzeć sobie skóręII. vi1) ( über etw hinfahren) trzećdurch Reiben przez tarciedie Schuhe \reiben an Zehen buty obcierają palce; s. a. gerieben -
9 wichsen
См. также в других словарях:
polerować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, polerowaćruję, polerowaćruje, polerowaćany {{/stl 8}}– wypolerować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wygładzać powierzchnię przedmiotów, nadając im gładkość … Langenscheidt Polski wyjaśnień
polerować — ndk IV, polerowaćruję, polerowaćrujesz, polerowaćruj, polerowaćował, polerowaćowany «wygładzać ręcznie lub mechanicznie (także metodami chemicznymi albo elektrolitycznymi) powierzchnię danego przedmiotu, w celu nadania jej gładkości i połysku»… … Słownik języka polskiego
antykorodal — m I, D. u; lm M. e, D. i a. ów techn. «stop aluminium z domieszką krzemu, magnezu, manganu i tytanu, odznaczający się odpornością na korozję i dający się polerować; stosowany w przemyśle oraz używany do wyrobu galanterii zdobniczej» ‹gr. + łac. + … Słownik języka polskiego
froterować — ndk IV, froterowaćruję, froterowaćrujesz, froterowaćruj, froterowaćował, froterowaćowany «szczotkować froterką lub polerować miękką tkaniną zapastowaną podłogę w celu osiągnięcia połysku» ‹fr.› … Słownik języka polskiego
gagat — m IV, D. u, Ms. gagatacie; lm M. y miner. «czarna, lśniąca odmiana węgla brunatnego, dająca się polerować, używana do wyrobu przedmiotów ozdobnych; nazywana czarnym bursztynem» ‹gr.› … Słownik języka polskiego
glansować — ndk IV, glansowaćsuję, glansowaćsujesz, glansowaćsuj, glansowaćował, glansowaćowany «nadawać przedmiotom gładką, lśniącą powierzchnię; nadawać połysk, gładzić, polerować do glansu» ∆ Papier glansowany «papier satynowany, lśniący i gładki» … Słownik języka polskiego
kornel — m I, D. u, blm «twarde drewno, dające się polerować, otrzymywane z północnoamerykańskiego derenia kwiecistego (Cornus florida), dawniej niezastąpione w przemyśle włókienniczym» ‹niem. z łac.› … Słownik języka polskiego
marmur — m IV, D. u, Ms. marmururze; lm M. y «skała metamorficzna składająca się głównie z krystalicznego kalcytu, zależnie od ilości i rodzaju domieszek biała lub kolorowa, dająca się polerować, używana w budownictwie i rzeźbiarstwie, także w przemyśle… … Słownik języka polskiego
palieravoti — ×palieravoti, oja, ojo (l. polerować) PP15 žr. polieruoti … Dictionary of the Lithuanian Language
poleravoti — ×poleravoti, oja, ojo (l. polerować) žr. poliruoti: Hebliavot, aptašinėt ir poleravot duotumbimės DP573 … Dictionary of the Lithuanian Language
glansować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, glansowaćsuję, glansowaćsuje, glansowaćany {{/stl 8}}– wyglansować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} nadawać połysk; polerować, czyścić do połysku : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyglansować buty. Glansować… … Langenscheidt Polski wyjaśnień