-
1 pokrzyżować
krzyżować się sich kreuzen (a BIOL); < ukrzyżować> kreuzigen; < pokrzyżować> plany durchkreuzen -
2 pokrzyżować
vt pfkreuzen, durchkreuzen -
3 pokrzyżować
pokrzyżować [pɔkʃɨʒɔvaʨ̑] -
4 krzyżować
krzyżować się sich kreuzen (a BIOL); < ukrzyżować> kreuzigen; < pokrzyżować> plany durchkreuzen -
5 skrzyżować
skrzyżować pf →LINK="krzyżować" krzyżowaćkrzyżować się sich kreuzen (a BIOL); < ukrzyżować> kreuzigen; < pokrzyżować> plany durchkreuzen -
6 ukrzyżować
ukrzyżować pf →LINK="krzyżować" krzyżowaćkrzyżować się sich kreuzen (a BIOL); < ukrzyżować> kreuzigen; < pokrzyżować> plany durchkreuzen -
7 plan
mieć coś w \planie etw vorhabensnuć \plany [na przyszłość] Pläne [für die Zukunft] schmieden\plan budowy Bauplan m\plan zajęć Stundenplan mwedług \planu [ lub zgodnie z \planem] nach Plan, planmäßigpierwszy \plan Vordergrund mwysuwać się na pierwszy \plan in den Vordergrund tretenpokrzyżować czyjeś \plany jds Pläne durchkreuzen -
8 szyk
-
9 durchkreuzen
durchkreuzen * ['dʊrçkrɔyʦ̑ən],
См. также в других словарях:
pokrzyżować — komuś szyki zob. szyki … Słownik frazeologiczny
pokrzyżować — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}krzyżować I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pokrzyżować — dk IV, pokrzyżowaćżuję, pokrzyżowaćżujesz, pokrzyżowaćżuj, pokrzyżowaćował, pokrzyżowaćowany 1. «zniweczyć, unicestwić, popsuć coś» Pokrzyżować czyjeś plany, zamiary. Coś pokrzyżowało komuś życie. 2. rzad. «pokłaść coś na krzyż, umieścić jakieś… … Słownik języka polskiego
pokrzyżować się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os dk Ia, pokrzyżować siężuje się, pokrzyżować sięany {{/stl 8}}{{stl 7}} ulec zaburzeniu, zagmatwaniu; poplątać się, pokręcić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Pokrzyżowały się komuś plany. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
szyki — Pokrzyżować, pomieszać, mieszać, popsuć itp. komuś szyki «przeszkodzić, przeszkadzać komuś w wykonaniu jakiegoś zamiaru»: Spokojne i pewne pytania Dymitrowa zupełnie pomieszały szyki i wyprowadziły z równowagi pruskiego premiera, którego… … Słownik frazeologiczny
szyk — I m III, D. u, N. szykkiem; lm M. i «elegancja, wykwint, wytworność (zwłaszcza w ubieraniu się, w ruchach)» Szyk wielkomiejski. Nabierać szyku. Zajechać z szykiem samochodem. Ubierać się z szykiem, bez szyku. Ktoś jest bez szyku. ◊ pot. Zadać… … Słownik języka polskiego
plan — m IV, D. u, Ms. plannie; lm M. y 1. «zamiar, zamysł, pomysł, projekt» Fantastyczny, realny, szalony, zuchwały plan. Plan co do kogoś, czegoś. Snuć plany na przyszłość. Mieć coś w planie. Plan dojrzewa. Plan się udał, spełzł na niczym. ◊ Pokrzyż … Słownik języka polskiego
poplątać — dk IX, poplątaćplączę, poplątaćplączesz, poplątaćplącz, poplątaćał, poplątaćany 1. «splątać jedno po drugim, splątać wiele czegoś, pozaczepiać jedno o drugie» Poplątać nici. Poplątane gałęzie, korzenie. Wiatr poplątał nam włosy. 2. «zagmatwać,… … Słownik języka polskiego
popsuć — dk Xa, popsućpsuję, popsućpsujesz, popsućpsuj, popsućpsuł, popsućpsuty 1. «zniszczyć, uszkodzić coś czyniąc nieużytecznym, wymagającym naprawy; zepsuć» Popsuć maszynę. Deszcze popsuły drogę. Dziecko popsuło wszystkie zabawki. ◊ Popsuć (sobie)… … Słownik języka polskiego
przeniknąć — dk Va, przeniknąćnę, przeniknąćniesz, przeniknąćnij, przeniknąćnął, przeniknąćnęła, przeniknąćnęli, przeniknąćnięty, przeniknąćnąwszy przenikać ndk I, przeniknąćam, przeniknąćasz, przeniknąćają, przeniknąćaj, przeniknąćał 1. «o zapachach,… … Słownik języka polskiego
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego