-
21 funeratus
fūnĕro, āvi, ātum ( dep. form funeratus est, Capitol. Pert. 14), 1, v. a. [id.], to bury with funeral rites, to inter (perh. not ante-Aug.;II.syn.: sepelio, humo, effero): qui funerari se jussit sestertiis undecim milibus,
Plin. 33, 10, 47, § 135; Suet. Claud. 45; id. Tib. 51; id. Calig. 15; id. Ner. 50; id. Oth. 11; id. Dom. 17; Dig. 11, 7, 14; Sen. ad Helv. 2, 5; 12, 5; Val. Max. 1, 6, 6; 4, 4, 2; 4, 6, 3 al.: (apes) defunctas progerunt funerantiumque more comitantur exsequias, Plin. 11, 18, 20, § 63:qui funerari sepelirive aliquem prohibuerit,
Paul. Sent. 5, 26, 3.— -
22 funero
fūnĕro, āvi, ātum ( dep. form funeratus est, Capitol. Pert. 14), 1, v. a. [id.], to bury with funeral rites, to inter (perh. not ante-Aug.;II.syn.: sepelio, humo, effero): qui funerari se jussit sestertiis undecim milibus,
Plin. 33, 10, 47, § 135; Suet. Claud. 45; id. Tib. 51; id. Calig. 15; id. Ner. 50; id. Oth. 11; id. Dom. 17; Dig. 11, 7, 14; Sen. ad Helv. 2, 5; 12, 5; Val. Max. 1, 6, 6; 4, 4, 2; 4, 6, 3 al.: (apes) defunctas progerunt funerantiumque more comitantur exsequias, Plin. 11, 18, 20, § 63:qui funerari sepelirive aliquem prohibuerit,
Paul. Sent. 5, 26, 3.— -
23 imperialis
impĕrĭālis ( inp-), e, adj. [imperium, II. B. 3. b. b], of the empire or emperor, imperial:statuta,
Dig. 47, 12, 3:praeceptum, Cod. Th. 3, 12, 2: ornamenta,
Capitol. M. Aur. 17:molestia,
Aur. Vict. Epit. 2:culmen,
Amm. 21, 16:imperia et omnia imperialia sic horruit, ut, etc.,
Capitol. Pert. 13, 1.— Adv.: impĕrĭālĭter, imperially:existimantes,
Cod. Just. 6, 51, 1 fin. -
24 imperialiter
impĕrĭālis ( inp-), e, adj. [imperium, II. B. 3. b. b], of the empire or emperor, imperial:statuta,
Dig. 47, 12, 3:praeceptum, Cod. Th. 3, 12, 2: ornamenta,
Capitol. M. Aur. 17:molestia,
Aur. Vict. Epit. 2:culmen,
Amm. 21, 16:imperia et omnia imperialia sic horruit, ut, etc.,
Capitol. Pert. 13, 1.— Adv.: impĕrĭālĭter, imperially:existimantes,
Cod. Just. 6, 51, 1 fin. -
25 infamis
in-fāmis, e, adj. [2. in-fama], of ill report, ill spoken of, disreputable, notorious, infamous (class.):homines ceteris vitiis atque omni dedecore infames,
Cic. Clu. 47, 130:Metellus, infamis auctor deserendae Italiae,
Liv. 27, 11, 12:captarum pecuniarum suspicione,
id. 42, 45, 8:Valens ob lucra et quaestus infamis,
Tac. H. 2, 56:filius,
Quint. 9, 2, 79:ut inops infamis ne sim,
Plaut. Trin. 3, 2, 63.—Of things: domus infamis et pestilens,
Plin. Ep. 7, 27, 5: digitus, the middle finger, because used in unbecoming and scornful gestures (cf. Juv. 10, 53), Pers. 2, 33 Gildersleeve ad loc.:tabella,
Cic. Div. in Caecil. 7, 24:turpis adulescentia, vita infamis,
id. Font. 11, 24:carmen,
Ov. R. Am. 254:annus,
Liv. 8, 18, 2:Alpes frigoribus,
id. 8, 21, 31:scopuli,
Hor. C. 1, 3, 20:materia,
Gell. 17, 12, 1:quo facto (maledicto) condemnatus infamis efficitur,
Paul. Sent. 5, 4, 19.— Adv.: infāmĭ-ter, infamously; only sup.:alicui infamissime adhaerere,
Capitol. Pert. 13, 8. -
26 infamiter
in-fāmis, e, adj. [2. in-fama], of ill report, ill spoken of, disreputable, notorious, infamous (class.):homines ceteris vitiis atque omni dedecore infames,
Cic. Clu. 47, 130:Metellus, infamis auctor deserendae Italiae,
Liv. 27, 11, 12:captarum pecuniarum suspicione,
id. 42, 45, 8:Valens ob lucra et quaestus infamis,
Tac. H. 2, 56:filius,
Quint. 9, 2, 79:ut inops infamis ne sim,
Plaut. Trin. 3, 2, 63.—Of things: domus infamis et pestilens,
Plin. Ep. 7, 27, 5: digitus, the middle finger, because used in unbecoming and scornful gestures (cf. Juv. 10, 53), Pers. 2, 33 Gildersleeve ad loc.:tabella,
Cic. Div. in Caecil. 7, 24:turpis adulescentia, vita infamis,
id. Font. 11, 24:carmen,
Ov. R. Am. 254:annus,
Liv. 8, 18, 2:Alpes frigoribus,
id. 8, 21, 31:scopuli,
Hor. C. 1, 3, 20:materia,
Gell. 17, 12, 1:quo facto (maledicto) condemnatus infamis efficitur,
Paul. Sent. 5, 4, 19.— Adv.: infāmĭ-ter, infamously; only sup.:alicui infamissime adhaerere,
Capitol. Pert. 13, 8. -
27 inperialis
impĕrĭālis ( inp-), e, adj. [imperium, II. B. 3. b. b], of the empire or emperor, imperial:statuta,
Dig. 47, 12, 3:praeceptum, Cod. Th. 3, 12, 2: ornamenta,
Capitol. M. Aur. 17:molestia,
Aur. Vict. Epit. 2:culmen,
Amm. 21, 16:imperia et omnia imperialia sic horruit, ut, etc.,
Capitol. Pert. 13, 1.— Adv.: impĕrĭālĭter, imperially:existimantes,
Cod. Just. 6, 51, 1 fin. -
28 intimator
intĭmātor, ōris, m. [id.], one who announces or publishes (post-class.), Capitol. Pert. 10, 9. -
29 lignarius
lignārĭus, a, um, adj. [lignum], of or belonging to wood, wood-:II.negotiatio,
timbertrade, Capitol. Pert. 1:lima,
Scrib. Comp. 141:artifex,
a worker in wood, Vulg. Isa. 44, 13.—Subst.: lignārĭus, i, m.A.A worker in wood, a carpenter, joiner, Pall. 1, 6, 2.—Perh. hence,2.Inter lignarios, a place in Rome before the Porta Trigemina, perh. Joiners'-street, Timber-street, Liv. 35, 41 fin. (acc. to others, timber-market).—B.A slave whose office it was to carry wood (to a temple), a wood-carrier:C.Josue Gabionitas in aquarios lignariosque damnavit,
Hier. Ep. 108, 8.—A wood-cutter, woodman: lignarius xulokopos, ho koptôn xula, Gloss. Lat. Gr. -
30 missus
1.missus, a, um, Part., from mitto.2.missus, ūs, m. [mitto], a sending away, a sending, despatching.I.Lit.A.missu Caesaris ad Ambiorigem ventitare consueverat, Caes. B. G. 5, 27:B.duas venisse legiones missu Caesaris,
id. ib. 6, 7:Archippi regis missu,
Verg. A. 7, 752: quae valido venit contorta falarica missu, Enn. ap. Non. 555, 15 (Ann. v. 534 Vahl.).—A throwing, hurling, launching:II.pilum, haud paulo quam hasta vehementius ictu missuque telum,
Liv. 9, 19, 7 Weissenb. ad loc.: telorum, Auct. B. Hisp. 17, 3; 31, 1.—Transf.A.A cast, a shot:B.vix absunt nobis missus bis mille sagittae,
Lucr. 4, 408.—In the public games, a course, a round, a heat:C.spectaculum multiplicatis missibus in serum produxit,
Suet. Ner. 22; id. Dom. 4: unus est missus qui ordinarius dicitur, Schol. Juv. 11, 193.—At table, a course:novem libras carnis per tres missus ponebat,
Capitol. Pert. 12; Lampr. Heliog. 30. -
31 obduro
ob-dūro, āvi, ātum, 1, v. a. and n.I.Act., to harden, render hard (only postclass.);II.in the trop. signif.: obdurare se contra manifestam veritatem,
Lact. 1, 1, 23:obdurata patientia,
Nazar. Pan. ad Const. 13:obdurata nequitia,
Cod. Just. 10, 19, 2:obdurata verecundia,
Capitol. Pert. 9.—Esp., to harden the heart against God (eccl. Lat.):obdurare corda,
Vulg. Heb. 3, 8; id. Psa. 94, 8; id. Deut. 15, 7.— Pass.:ut non obduretur quis vestrum,
Vulg. Heb. 3, 13.—Neutr., to be hard or hardened; only trop., to hold out, persist, endure:pernegabo atque obdurabo,
Plaut. As. 2, 2, 56:persta, atque obdura,
Hor. S. 2, 5, 39; Cat. 8, 11:perfer et obdura,
Ov. Tr. 5, 11, 7.— Impers. pass.: quare obduretur hoc triduum, * Cic. Att. 12, 3. -
32 palus
1.pālus, i, m. ( neutr. collat. form pālum, i, Varr. ap. Non. 219, 18) [for paglus (cf. dim. paxillus); root pag-; Sanscr. pācas, snare; Gr. pêgnumi, fasten; Lat. pango; cf.: pignus, pax], a stake, prop, stay, pale.I.Lit. (very freq. and class.;II.syn.: sudes, stipes): ut figam palum in parietem,
Plaut. Mil. 4, 4, 4; id. Men. 2, 3, 53:damnati ad supplicium traditi, ad palum alligati,
Cic. Verr. 2, 5, 5, § 11:palis adjungere vitem,
Tib. 1, 8 (7), 33; Ov. F. 1, 665:palos et ridicas dolare,
Col. 11, 2, 11; Varr. 1. 1.—The Roman soldiers learned to fight by attacking a stake set in the ground, Veg. Mil. 1, 11; 2, 23;hence, aut quis non vidit vulnera pali?
Juv. 6, 246.—And, transf.: exerceamur ad palum: et, ne imparatos fortuna deprehendat, fiat nobis paupertas familiaris, Sen. Ep. 18, 6.—In the lang. of gladiators, palus primus or palusprimus (called also machaera Herculeana, Capitol. Pert. 8), a gladiator's sword of wood, borne by the secutores, whence their leader was also called primus palus, Lampr. Commod. 15;Inscr. Marin. Fratr. Arv. p. 694.—Prov.: quasi palo pectus tundor, of one astonished, stunned,
Plaut. Rud. 5, 2, 2.—Transf., = membrum virile, Hor. S. 1, 8, 5.2.pălus, ūdis ( nom. sing. pălŭs, Hor. A. P. 65;I.but usually pălūs,
Verg. A. 6, 107; v. infra; gen. plur. paludum, Caes. B. G. 4, 38, 2 Oud.;rarely paludium,
Liv. 21, 54, 7 Drak.; Plin. 2, 68, 68, § 174; Just. 44, 1, 10; Eum. Pan. Const. Aug. 12, 2), f. [= Gr. pêlos, mud; cf. Sanscr. palvala, pool; perh. -ud of the stem = hudôr, water], a swamp, marsh, morass, bog, fen, pool (cf.: stagnum, lacus).Lit.:II.ille paludes siccare voluit,
Cic. Phil. 5, 3, 7:paludes emere,
id. Agr. 2, 27, 71:palus erat non magna inter nostrum atque hostium exercitum,
Caes. B. G. 2, 9:propter paludes exercitui aditus non est,
id. ib. 2, 16:Cocyti tardāque palus inamabilis undā,
Verg. G. 4, 479:sterilisve diu palus aptaque remis,
Hor. A. P. 65:udae paludes intumuere aestu,
Ov. M. 1, 737:stagnata paludibus ument,
id. ib. 15, 269:nigra,
Tib. 3, 3, 37:exusta,
Verg. G. 3, 432:alta,
id. ib. 4, 48:putida,
Cat. 17, 10:nebulosa,
Sil. 8, 382:sordida,
Stat. S. 4, 3, 8.—Hence, Palus Maeotis, = Lacus Maeotis, now the Sea of Azof, Plin. 2, 67, 67, § 168; Mel. 1, 19.—Transf.A.A reed that grows in marshes:B.tomentum concisa palus Circense vocatur,
Mart. 14, 160, 1; 11, 32, 2.—Water:(cymba) multam accepit rimosa paludem,
Verg. A. 6, 414. -
33 Pertinax
I.Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):B.digitus male pertinax,
Hor. C. 1, 9, 24:ales unguibus pertinax,
App. Flor. p. 366: tenaxne pater ejus est? Ph. Pater immo edepol pertinax, exceedingly avaricious, Plaut. Capt. 2, 2, 39.—Transf., that lasts long, very durable:II.spiritus,
Plin. 10, 29, 43, § 81:siligo in Allobrogum agro pertinax,
id. 18, 8, 20, § 85.—Trop., firm, constant, steadfast, persevering, unyielding; in a bad sense, obstinate, pertinacious, stubborn (cf. pervicax); constr. absol., with in and abl.; also (rare and not ante-Aug.) with in and acc., adversus and acc., ad and acc.; also (post-Aug.) with gen., Att. ap. Non. 433, 6 sq.:(β).concertationes in disputando pertinaces,
Cic. Fin. 1, 8, 27 sq.:pertinacissimus fueris, si, etc.,
id. ib. 2, 33, 107:valde pertinax,
id. ib. 2, 3, 9:pertinax fama,
Plin. 24, 17, 101, § 159:studium, Quint. Inst. prooem.: certamen,
Liv. 2, 40:stare pertinaci statu,
Gell. 2, 1, 2:octoginta milia fortissimae pertinacissimaeque in retinendis armis juventutis,
Vell. 2, 27, 1:pertinax virtus,
Liv. 25, 14:pertinax adversus temerarios impetus,
id. 28, 22, 14:pertinacior in repugnando,
id. 29, 33:pertinax ad obtinendam injuriam,
id. 29, 1, 17:in quod coepit pertinax et intenta,
Sen. Ira, 1, 1, 2.—Poet., with inf.:(γ). A.fortuna... Ludum insolentem ludere pertinax,
Hor. C. 3, 29, 51.—Very fast or firmly, very tenaciously, persistently:B.haec ipsa magis pertinaciter haerent, quo deteriora sunt,
Quint. 1, 1, 5; Suet. Tib. 74:pertinacius resistere,
Plin. 16, 43, 83, § 227:pertinacissime retinere,
id. 33, 6, 32, § 100. —Constantly, firmly, steadily, perseveringly; obstinately, stubbornly, pertinaciously:III.pertinaciter liberalibus studiis deditus,
Suet. Claud. 40 fin.:pertinaciter in aliquā re manere,
Varr. R. R. 1, 20: pertinaciter offensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 1:contendere,
Suet. Caes. 1:studere,
Sen. Ep. 5, 1.— Comp.:pertinacius insequi,
Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.:pertinacissime pabulo abstinere,
Suet. Caes. 81 med.; id. Ner. 56.—Pertĭnax, ācis, m., surname of the emperor P. Helvius, who succeeded Commodus on the throne, Capitol. Pert. 1; Aur. Vict. Epit. 18. -
34 pertinax
I.Lit. (only poet. and in post-Aug. prose):B.digitus male pertinax,
Hor. C. 1, 9, 24:ales unguibus pertinax,
App. Flor. p. 366: tenaxne pater ejus est? Ph. Pater immo edepol pertinax, exceedingly avaricious, Plaut. Capt. 2, 2, 39.—Transf., that lasts long, very durable:II.spiritus,
Plin. 10, 29, 43, § 81:siligo in Allobrogum agro pertinax,
id. 18, 8, 20, § 85.—Trop., firm, constant, steadfast, persevering, unyielding; in a bad sense, obstinate, pertinacious, stubborn (cf. pervicax); constr. absol., with in and abl.; also (rare and not ante-Aug.) with in and acc., adversus and acc., ad and acc.; also (post-Aug.) with gen., Att. ap. Non. 433, 6 sq.:(β).concertationes in disputando pertinaces,
Cic. Fin. 1, 8, 27 sq.:pertinacissimus fueris, si, etc.,
id. ib. 2, 33, 107:valde pertinax,
id. ib. 2, 3, 9:pertinax fama,
Plin. 24, 17, 101, § 159:studium, Quint. Inst. prooem.: certamen,
Liv. 2, 40:stare pertinaci statu,
Gell. 2, 1, 2:octoginta milia fortissimae pertinacissimaeque in retinendis armis juventutis,
Vell. 2, 27, 1:pertinax virtus,
Liv. 25, 14:pertinax adversus temerarios impetus,
id. 28, 22, 14:pertinacior in repugnando,
id. 29, 33:pertinax ad obtinendam injuriam,
id. 29, 1, 17:in quod coepit pertinax et intenta,
Sen. Ira, 1, 1, 2.—Poet., with inf.:(γ). A.fortuna... Ludum insolentem ludere pertinax,
Hor. C. 3, 29, 51.—Very fast or firmly, very tenaciously, persistently:B.haec ipsa magis pertinaciter haerent, quo deteriora sunt,
Quint. 1, 1, 5; Suet. Tib. 74:pertinacius resistere,
Plin. 16, 43, 83, § 227:pertinacissime retinere,
id. 33, 6, 32, § 100. —Constantly, firmly, steadily, perseveringly; obstinately, stubbornly, pertinaciously:III.pertinaciter liberalibus studiis deditus,
Suet. Claud. 40 fin.:pertinaciter in aliquā re manere,
Varr. R. R. 1, 20: pertinaciter offensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 23, 1:contendere,
Suet. Caes. 1:studere,
Sen. Ep. 5, 1.— Comp.:pertinacius insequi,
Hirt. B. G. 8, 13.— Sup.:pertinacissime pabulo abstinere,
Suet. Caes. 81 med.; id. Ner. 56.—Pertĭnax, ācis, m., surname of the emperor P. Helvius, who succeeded Commodus on the throne, Capitol. Pert. 1; Aur. Vict. Epit. 18. -
35 petulans
pĕtŭlans, antis, adj. [prop. part. of the obsol. petulo, from peto, qs. falling upon or assailing in jest, i. e.], forward, pert, saucy, impudent, wanton, freakish, petulant.I.In gen. (class.;II.syn.: protervus, lascivus, procax): petulantes et petulci etiam appellantur, qui protervo impetu, et crebro petunt laedendi alterius gratiā,
Fest. p. 206 Müll.:homo,
Cic. de Or. 2, 75, 305:effuse petulans,
id. Pis. 5, 10:animalia,
Gell. 17, 20, 8:pictura,
Plin. 35, 11, 40, § 140:petulans et furiosum genus dicendi,
Cic. Brut. 68, 241:Tarentum,
Juv. 6, 297.— Comp., Arn. 4, 151.— Sup.:imitatio petulantissima,
Petr. 92.—In partic., wanton, lascivious (class.):si petulans fuisset in aliquā generosā nobili virgine,
Cic. Par. 3, 1, 20.— Adv.: pĕtŭlanter, pertly, wantonly, impudently, petulantly (class.):in aliquem invehi,
Cic. Att. 2, 19, 3:vivere,
id. Cael. 16, 38.— Comp.:petulantius,
Cic. Cael. 3, 6. — Sup.:petulantissime,
Cic. Att. 9, 19, 1. -
36 petulanter
pĕtŭlans, antis, adj. [prop. part. of the obsol. petulo, from peto, qs. falling upon or assailing in jest, i. e.], forward, pert, saucy, impudent, wanton, freakish, petulant.I.In gen. (class.;II.syn.: protervus, lascivus, procax): petulantes et petulci etiam appellantur, qui protervo impetu, et crebro petunt laedendi alterius gratiā,
Fest. p. 206 Müll.:homo,
Cic. de Or. 2, 75, 305:effuse petulans,
id. Pis. 5, 10:animalia,
Gell. 17, 20, 8:pictura,
Plin. 35, 11, 40, § 140:petulans et furiosum genus dicendi,
Cic. Brut. 68, 241:Tarentum,
Juv. 6, 297.— Comp., Arn. 4, 151.— Sup.:imitatio petulantissima,
Petr. 92.—In partic., wanton, lascivious (class.):si petulans fuisset in aliquā generosā nobili virgine,
Cic. Par. 3, 1, 20.— Adv.: pĕtŭlanter, pertly, wantonly, impudently, petulantly (class.):in aliquem invehi,
Cic. Att. 2, 19, 3:vivere,
id. Cael. 16, 38.— Comp.:petulantius,
Cic. Cael. 3, 6. — Sup.:petulantissime,
Cic. Att. 9, 19, 1. -
37 procax
prŏcax, ācis, adj. [id.], bold, shameless, impudent, insolent, forward, pert, wanton (class.; syn.: petulans, protervus).A.Of persons:B.leno procax, rapax, trahax,
Plaut. Pers. 3, 3, 6:procaciores estis vos,
id. Truc. 1, 2, 52:non solum meretrix, sed etiam procax,
Cic. Cael. 20, 49:procax in lacessendo,
id. Fam. 7, 13, 2:procax ore,
Tac. H. 2, 23:ingenio,
id. A. 14, 15:lingua,
id. ib. 1, 16:moribus,
id. H. 3, 62.—With gen.:procax otii, i. e. in otio,
Tac. A. 13, 46. —Of things:procaces manus,
Plin. 22, 6, 7, § 17:Fescennina locutio,
Cat. 61, 126:sermo,
Sall. C. 25, 5:libertas,
Phaedr. 1, 2, 2:nequitiae procaciores,
Mart. 5, 2, 3:aliquem procacibus scriptis diffamare,
Tac. A. 1, 72:procacissima lixarum ingenia,
id. H. 2, 87:mulier meretrix et procax,
Vulg. Ezech. 16, 30.—Of the vine: maritas populos complexae, atque per ramos earum procacibus brachiis scandentes, with wanton arms, i. e. entwining tendrils, Plin. 14, 1, 3, § 10.— Poet.:Auster,
i. e. stormy, Verg. A. 1, 536.—Hence, adv.: prŏcācĭter, boldly, impudently, wantonly (not in Cic. or Cæs.):finem procaciter orto sermoni imponere,
Curt. 8, 1, 32: procacius stipendium flagitare quam ex modestiā militari. Liv. 28, 24; Tac. A. 5, 4:procacissime patris tui memoriam illudunt,
Curt. 8, 1, 34:vultum obfirmare,
Vulg. Prov. 21, 29. -
38 prominulus
prōmĭnŭlus, a, um, adj. [promineo], projecting a little, rather prominent (postclass.):venter,
Capitol. Pert. 12:mammae,
Sol. 27 fin.:labra,
Mart. Cap. 3, § 261. -
39 protervus
I.Lit. ( poet.):II.venti,
Hor. C. 1, 26, 2:Africus,
id. Epod. 16, 22:Eurus,
Ov. H. 11, 14:stella canis,
scorching, oppressive, id. Am. 2, 16, 4.—Trop., forward, bold, pert, wanton, shameless, impudent (class.; generally milder than procax and petulans; v. protervitas): petulans protervo animo sum, Plaut. Bacch. 4, 3, 1:A. 1.homo,
Cic. Fin. 5, 12, 35; 1, 18, 61:dictum aut factum,
id. ib. 2, 14, 47:vidua,
id. Cael. 16, 38:Satyri, turba proterva,
Ov. H. 5, 136:juvenes,
Hor. C. 1, 25, 2:rixae,
id. ib. 3, 14, 26:frons,
id. ib. 2, 5, 15:oculi,
Ov. H. 17, 77:manus,
id. M. 5, 671:Musa,
id. R. Am. 362:lingua,
id. Ib. 520:sal protervum,
ribald wit, Mart. 10, 9, 2.— Comp.:meretrix protervior,
Just. 30, 2, 2.—Hence, adv., in two forms, proterve and proterviter.In a bad sense, boldly, wantonly, shamelessly, impudently (class.):2. B.aedes arietare,
Plaut. Truc. 2, 2, 1:proterve iracundus,
Ter. Hec. 3, 5, 53 (immoderate, superbe, Don.):consectans aliquem proterve,
Cic. Rep. 1, 44, 68.— Comp., Ov. A. A. 1, 599.— Sup., Aug. Civ. Dei, 5, 22.— -
40 relatio
I.Lit.: membranae ut juvant aciem, ita crebrā relatione, quoad intinguntur calami, morantur manum, through the frequent carrying of the [p. 1555] hand back to the inkstand, i.e. by often stopping to dip the pen in the ink, Quint. 10, 3, 31.—II.Trop.A.In law t. t., a throwing back, retorting:B.relatio criminis, est cum ideo jure factum dicitur, quod aliquis ante injuriā lacessierit,
Cic. Inv. 1, 11, 15; so Dig. 48, 1, 5:jurisjurandi,
ib. 12, 2, 34 fin. —In partic.1. 2.In publicists' lang., a report; a proposition, motion:b.ecquis audivit non modo actionem aliquam aut relationem, sed vocem omnino aut querellam tuam?
Cic. Pis. 13, 29:relatio illa salutaris,
id. ib. 7, 14; Liv. 3, 39:relationem approbare,
id. 32, 22:incipere,
Tac. A. 5, 4; 13, 26:mutare,
id. ib. 14, 49:egredi,
id. ib. 2, 38:postulare in aliquid,
id. ib. 13, 49:relationi intercedere,
id. ib. 1, 13 al.: jus quartae relationis, the right accorded to the emperor, without being consul, of making communications in the Senate (this right was simply jus relationis;tertiae, quartae, etc., denote the number of subjects he might introduce at each meeting, which varied at different periods),
Capitol. Pert. 5; Vop. Prob. 12 fin. — Hence,Transf., in gen., a report, narration, relation (only post-Aug.):3.dictorum,
Quint. 2, 7, 4; cf. id. 9, 2, 59:causarum,
id. 6, 3, 77:meritorum,
id. 4, 1, 13:rerum ab Scythis gestarum,
Just. 2, 1, 1:gentium,
Plin. 7, 1, 1, § 6.—Of military reports to the general-in-chief or emperor: addens quaedam relationibus supervacua, quas subinde dimittebat ad principem,
Amm. 14, 7, 10; 20, 4, 7; 28, 1, 10. —A rhetorical figure mentioned by Cicero, of the nature of which Quintilian was ignorant, Cic. de Or. 3, 54, 207; Quint. 9, 3, 97: epanaphora est relatio; quotiens per singula membra eadem pars orationis repetitur, hoc modo: Verres calumniatores apponebat, Verres de causā cognoscebat;4.Verres pronunciabat?
i. e. the repetition of a word for rhetorical effect, Mart. Cap. 5, § 534 init.; cf. Quint. 9, 1, 33. —
См. также в других словарях:
pert´ly — pert «purt», adjective. 1. too forward or free in speech or action; saucy; bold: »a pert girl, a pert reply. The boy was very pert. SYNONYM(S): impudent, impertinent. 2. stylish; jaunty: »a pert outfit for casu … Useful english dictionary
pert — [pə:t US pə:rt] adj [Date: 1200 1300; : Old French; Origin: apert open, speaking freely , from Latin apertus] 1.) a girl or woman who is pert is amusing, but slightly disrespectful ▪ Angie gave him one of her pert little glances. 2.) a pert part… … Dictionary of contemporary English
pert — [ pɜrt ] adjective 1. ) a pert girl or young woman is lively, confident, and attractive, especially in a way that shows a lack of respect 2. ) a pert object is small, attractive, and has a nice shape: a pert nose ╾ pert|ly adverb … Usage of the words and phrases in modern English
Pert — Pert, a. [An aphetic form of OE. & OF. apert open, known, true, free, or impudent. See {Apert}.] 1. Open; evident; apert. [Obs.] Piers Plowman. [1913 Webster] 2. Lively; brisk; sprightly; smart. [Obs.] Shak. [1913 Webster] 3. Indecorously free,… … The Collaborative International Dictionary of English
PERT — ➔ Project Evaluation and Review Technique * * * PERT UK US noun [S] ► PRODUCTION, MANAGEMENT ABBREVIATION for Project Evaluation and Review Technique: a method of organizing a project and judging how well it is going, by calculating the length of … Financial and business terms
Pert — ist der Name von: Morris Pert (1947–2010), ein britischer Komponist und Schlagzeuger PERT ist eine Abkürzung für: Program Evaluation and Review Technique, eine ereignisorientierte Netzplantechnik Diese Seite ist eine … Deutsch Wikipedia
Pert — Pert, v. i. To behave with pertness. [Obs.] Gauden. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Pert — (el Perth), so v.w. Dar el Bertat … Pierer's Universal-Lexikon
pert — index brazen, impertinent (insolent), insolent, presumptuous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
PERT — sigla ES ingl. Program Evaluation and Review Technique, tecnica di valutazione e revisione dei programmi … Dizionario italiano
perţ — s. v. secundă. Trimis de siveco, 13.09.2007. Sursa: Sinonime … Dicționar Român