płaszcz

См. также в других словарях:

• płaszcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. y || ów {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} długie okrycie wierzchnie, posiadające rękawy, zapinane : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płaszcz damski. Płaszcz do kolan, do kostek.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• płaszcz — leży na kimś jak ulał, jak ulany zob. ulać 2 …   Słownik frazeologiczny

• płaszcz — m II, D. a; lm M. e, D. y a. ów 1. «wierzchnie okrycie o bardzo różnorodnych fasonach, z rękawami» Płaszcz męski, damski, dziecinny. Płaszcz podróżny, sportowy, przeciwdeszczowy, od deszczu. Płaszcz nieprzemakalny. Płaszcz kąpielowy. Narzucić (na …   Słownik języka polskiego

• kapota — Płaszcz lub kurtka, zwłaszcza stary i znoszony Eng. A coat, especially old and worn out …   Słownik Polskiego slangu

• Sz (digraph) — Sz is a digraph of the Latin alphabet, used in Hungarian, Polish, Kashubian, and formerly in German. PolishIn Polish orthography, sz represents a voiceless retroflex fricative (IPA|/ʂ/ ), similar to English sh . It usually corresponds to š in… …   Wikipedia

• ulać — 1. Jak ulał a) «w sam raz, akurat»: Czy Steffi i André będą z sobą szczęśliwi? Znajomi słynnej pary są zgodni co do jednego – pasują do siebie jak ulał, bynajmniej nie tylko dlatego, że i ona, i on oddali znaczną część życia tenisowi. Życie na… …   Słownik frazeologiczny

• jednorzędowy — «złożony z jednego rzędu, mający jeden rząd; występujący w jednym rzędzie» Jednorzędowy szpaler drzew. Jednorzędowy siewnik. ∆ Marynarka jednorzędowa, płaszcz jednorzędowy «marynarka, płaszcz o jednym rzędzie guzików na przodzie» ∆ hist. Okręt,… …   Słownik języka polskiego

• podać — dk I, podaćdam, podaćdasz, podaćdadzą, podaćdaj, podaćdał, podaćdany podawać ndk IX, podaćdaję, podaćdajesz, podaćwaj, podaćwał, podaćwany 1. «dać coś komuś do rąk, do ust, przybliżyć coś umożliwiając wzięcie; wręczyć» Podać komuś szklankę wody,… …   Słownik języka polskiego

• sportowy — sportowywi «dotyczący sportu lub sportowców, związany ze sportem, służący do ćwiczeń wykonywanych przez sportowców» Sprzęt sportowy. Klub sportowy. Samochód sportowy. Konkurencja sportowa. Postawa sportowa. Imprezy, zawody sportowe. Koło,… …   Słownik języka polskiego

• wiatr — m IV, D. u, Ms. wietrze; lm M. y 1. «poziomy ruch powietrza powstający wskutek nierównomiernego rozkładu ciśnienia atmosferycznego na powierzchni Ziemi; prąd, strumień powietrza» Wiatr północny. Gwałtowny, porywisty, przejmujący, silny wiatr.… …   Słownik języka polskiego

• ziemia — ż I, DCMs. ziemiami; lm D. ziem 1. (jako termin astronomiczny pisze się wielką literą) blm «trzecia według oddalenia od Słońca planeta Układu Słonecznego, ciało niebieskie o kształcie zbliżonym do elipsoidy obrotowej, obiegające Słońce po orbicie …   Słownik języka polskiego