Перевод: с польского на русский

с русского на польский

opanowany

  • 1 opanowany

    opanowan|y
    \opanowanyi выдержанный; спокойный;

    \opanowany człowiek выдержанный человек; \opanowany głos спокойный голос

    + spokojny, zrównoważony

    * * *
    вы́держанный; споко́йный

    opanowany człowiek — вы́держанный челове́к

    opanowany głos — споко́йный го́лос

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opanowany

  • 2 opętany

    opętan|y
    \opętanyi 1. одержимый;
    2. неистовый, бешеный;

    \opętany taniec бешеная пляска;

    ● jak \opętany разг. как одержимый
    +

    1. ogarnięty, opanowany 2. opętańczy

    * * *
    1) одержи́мый
    2) неи́стовый, бе́шеный

    opętany taniec — бе́шеная пля́ска

    Syn:
    ogarnięty, opanowany 1), opętańczy 2)

    Słownik polsko-rosyjski > opętany

  • 3 zrównoważony

    zrównoważ|ony
    \zrównoważonyeni уравновешенный
    +

    opanowany, spokojny, rozważny

    * * *
    уравнове́шенный
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zrównoważony

  • 4 opanować

    глаг.
    • господствовать
    • завладевать
    • овладеть
    • одолевать
    • пересиливать
    • порабощать
    * * *
    opanowa|ć
    \opanowaćny сов. 1. со овладеть чем, покорить что; захватить что;

    \opanować miasto захватить город, овладеть городом; \opanować kraj покорить страну; \opanować kosmos покорить (освоить) космос;

    2. со подавить, обуздать, укротить что; справиться с чем;

    \opanować wściekłość подавить ярость; \opanować wzruszenie (zdenerwowanie) овладеть собой, справиться с волнением; \opanować żywioł обуздать (укротить) стихию; \opanować pożar ликвидировать пожар;

    3. kogo овладеть кем, охватить, обуять кого;

    \opanowaćł go strach его охватил страх;

    4. со овладеть чем, освоить что;
    \opanować jakiś język овладеть каким-л. языком; \opanować nową metodę produkcji освоить новый метод производства
    +

    1. zawładnąć 2. poskromić, okiełznać, zapanować 3. ogarnąć, owładnąć 4. osiągnąć sprawność, nauczyć się

    * * *
    opanowany сов.
    1) co овладе́ть чем, покори́ть что; захвати́ть что

    opanować miasto — захвати́ть го́род, овладе́ть го́родом

    opanować kraj — покори́ть страну́

    opanować kosmos — покори́ть (осво́ить) ко́смос

    2) co подави́ть, обузда́ть, укроти́ть что; спра́виться с чем

    opanować wściekłość — подави́ть я́рость

    opanować wzruszenie (zdenerwowanie) — овладе́ть собо́й, спра́виться с волне́нием

    opanować żywioł — обузда́ть (укроти́ть) стихи́ю

    opanować pożar — ликвиди́ровать пожа́р

    3) kogo овладе́ть кем, охвати́ть, обуя́ть кого

    opanował go strach — его́ охвати́л страх

    4) co овладе́ть чем, осво́ить что

    opanować jakiś język — овладе́ть каки́м-л. языко́м

    opanować nową metodę produkcji — осво́ить но́вый ме́тод произво́дства

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > opanować

См. также в других словарях:

  • opanowany — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, opanowanyni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} panujący nad swoim zachowaniem; spokojny, zrównoważony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Być opanowanym w każdej sytuacji. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • opanowany — opanowanyni imiesł. przymiotnikowy bierny czas. opanować (p.) opanowany w użyciu przym. «panujący nad sobą, spokojny, zrównoważony; świadczący o opanowaniu» Był spokojny i opanowany. Mówić cichym, opanowanym głosem …   Słownik języka polskiego

  • nawiedzony — I {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, nawiedzonydzeni {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} opanowany jakąś manią, ślepo wierzący w coś; fanatyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nawiedzony lider kanapowej… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • gadać — 1. pot. Gadaj do lampy, do słupa «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie warto mówić do kogoś, kto nie reaguje, nie słucha» 2. pot. Gadaj zdrów «zwrot, którym mówiący daje do zrozumienia, że nie wierzy rozmówcy»: Gadaj zdrów! – zaśmiał …   Słownik frazeologiczny

  • chłodny — chłodnyni, chłodnyniejszy «wywołujący wrażenie chłodu, mający dość niską temperaturę; nieco zimny» Chłodny dzień, wieczór, wiatr, powiew. Chłodna noc, jesień. Chłodna woda. Mieć chłodne ręce. ∆ Chłodne kolory, barwy «barwy niebieska, zielona,… …   Słownik języka polskiego

  • chłopoman — m IV, DB. a, Ms. chłopomannie; lm M. ci chłopomanni, te y, DB. ów «człowiek opanowany chłopomanią» …   Słownik języka polskiego

  • cierpliwy — cierpliwywi, cierpliwywszy «znoszący ze spokojem przeciwności, przykrości, cierpienia; umiejący czekać; wytrwały, opanowany» Była najcierpliwszą opiekunką. ◊ Papier jest cierpliwy «pisać można wszystko, co się tylko komuś podoba, choćby rzeczy… …   Słownik języka polskiego

  • drań — m I, DB. drania; lm M. dranie, DB. drani, rzad. draniów pot. «człowiek podły, nikczemny, przewrotny; łobuz, nicpoń, gałgan» Był skończonym draniem. ◊ Zimny drań «człowiek opanowany, odznaczający się bezwzględnością i wyrachowaniem» …   Słownik języka polskiego

  • filozoficzny — filozoficznyni 1. «odnoszący się do filozofii lub filozofa; związany z filozofią» Doktryna, dyskusja, nauka filozoficzna. Pogląd, system, traktat filozoficzny. Pojęcie, refleksje filozoficzne. ∆ Kamień filozoficzny «tajemnicza substancja, która… …   Słownik języka polskiego

  • flegmatyk — m III, DB. a; lm M. flegmatykycy, DB. ów psych. «człowiek o powolnych, słabych i krótkotrwałych reakcjach uczuciowych; potocznie: człowiek odznaczający się powolnym usposobieniem, opanowany, chłodny» ‹gr.› …   Słownik języka polskiego

  • maniak — I m III, DB. a, N. maniakkiem; lm M. maniakacy, DB. ów «człowiek opanowany manią, mający jakąś pasję; człowiek cierpiący na jakąś manię» Robić, powtarzać coś z uporem maniaka. Stać się maniakiem. II m III, D. a, N. maniakkiem; lm M. i 1. łow.… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»