-
1 okiełznać
глаг.• взнуздать• взнуздывать• обуздать• обуздывать* * *okiełzna|ć\okiełznaćny сов. 1. взнуздать (лошадь);2. перен. обуздать, укротить+l, 2. okiełzać 2. poskromić, powściągnąć
* * *okiełznany сов.1) взнузда́ть ( лошадь)2) перен. обузда́ть, укроти́тьSyn: -
2 okiełznać atrament
взнуздать чернилаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okiełznać atrament
-
3 okiełznać cień
взнуздать теньOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > okiełznać cień
-
4 opanować
глаг.• господствовать• завладевать• овладеть• одолевать• пересиливать• порабощать* * *opanowa|ć\opanowaćny сов. 1. со овладеть чем, покорить что; захватить что;\opanować miasto захватить город, овладеть городом; \opanować kraj покорить страну; \opanować kosmos покорить (освоить) космос;
2. со подавить, обуздать, укротить что; справиться с чем;\opanować wściekłość подавить ярость; \opanować wzruszenie (zdenerwowanie) овладеть собой, справиться с волнением; \opanować żywioł обуздать (укротить) стихию; \opanować pożar ликвидировать пожар;
3. kogo овладеть кем, охватить, обуять кого;\opanowaćł go strach его охватил страх;
4. со овладеть чем, освоить что;\opanować jakiś język овладеть каким-л. языком; \opanować nową metodę produkcji освоить новый метод производства+1. zawładnąć 2. poskromić, okiełznać, zapanować 3. ogarnąć, owładnąć 4. osiągnąć sprawność, nauczyć się
* * *opanowany сов.opanować miasto — захвати́ть го́род, овладе́ть го́родом
opanować kraj — покори́ть страну́
opanować kosmos — покори́ть (осво́ить) ко́смос
opanować wściekłość — подави́ть я́рость
opanować wzruszenie (zdenerwowanie) — овладе́ть собо́й, спра́виться с волне́нием
opanować żywioł — обузда́ть (укроти́ть) стихи́ю
opanować pożar — ликвиди́ровать пожа́р
opanował go strach — его́ охвати́л страх
opanować jakiś język — овладе́ть каки́м-л. языко́м
opanować nową metodę produkcji — осво́ить но́вый ме́тод произво́дства
Syn:zawładnąć 1), poskromić, okiełznać, zapanować 2), ogarnąć, owładnąć 3), osiągnąć sprawność, nauczyć się 4)
См. также в других словарях:
okiełznać — + rzad. okiełzać dk I, okiełznaćam, okiełznaćasz, okiełznaćają, okiełznaćaj, okiełznaćał, okiełznaćany okiełznywać ndk VIIIa, okiełznaćnuję, okiełznaćnujesz, okiełznaćnuj, okiełznaćywał, okiełznaćywany, rzad. okiełzywać ndk VIIIa, okiełznaćzuję,… … Słownik języka polskiego
okiełznywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, okiełznywaćnuję, okiełznywaćnuje, okiełznywaćany {{/stl 8}}– okiełznać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIa, okiełznywaćam, okiełznywaća, okiełznywaćają, okiełznywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
spętać — dk I, spętaćam, spętaćasz, spętaćają, spętaćaj, spętaćał, spętaćany 1. «związać nogi (zwykle pasącemu się zwierzęciu), nałożyć pęta, skrępować pętami» Spętać konia. 2. «odebrać komuś (czemuś) swobodę działania; okiełznać, opanować, pohamować»… … Słownik języka polskiego
utemperować — dk IV, utemperowaćruję, utemperowaćrujesz, utemperowaćruj, utemperowaćował, utemperowaćowany «poskromić, zmitygować, okiełznać, uspokoić» Utemperować czyjś wybuchowy charakter. utemperować się «ustatkować się, uspokoić się» Z czasem się… … Słownik języka polskiego
