-
1 orzeczenie
сущ.• взгляд• мнение• мысль• объявление• отзыв• постановление• приговор• суждение* * *☼ 1. заключение; мнение;\orzeczenie lekarskie медицинское заключение;
2. юр. решение, постановление, приговор ♂;3. лише, сказуемое; \orzeczenie złożone составное сказуемое+1. decyzja, sąd 2. wyrok, postanowienie
* * *с1) заключе́ние; мне́ниеorzeczenie lekarskie — медици́нское заключе́ние
2) юр. реше́ние, постановле́ние, пригово́р m3) лингв. сказу́емоеorzeczenie złożone — составно́е сказу́емое
Syn: -
2 orzeczenie
* * *n.1. (= opinia) judgment, opinion; orzeczenie lekarskie medical certificate.2. gram. predicate.3. prawn. (= postanowienie) ruling; (= wyrok) sentence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > orzeczenie
-
3 orzeczenie
-
4 orzeczenie
orzeczenie [ɔʒɛʧ̑ɛɲɛ] nt -
5 orzeczenie
1. avis2. décision3. prédicat4. rapport5. sentence6. verdict -
6 orzeczenie
-
7 orzeczenie
sprendimas -
8 orzeczenie
с1. висновок;2. постанова, рішення, ухвала (юрид.);3. присудок (лінгв.) -
9 orzeczenie
qarar ar. -
10 orzeczenie
1 hatol2 paghuhukom -
11 orzeczenie arbitrażowe
• arbitration awardSłownik polsko-angielski dla inżynierów > orzeczenie arbitrażowe
-
12 orzecze|nie
Ⅰ sv ⇒ orzec Ⅱ n 1. Prawo (wyrok) ruling, adjudication- wydać orzeczenie o czymś to make a ruling on sth2. książk. (opinia) statement- orzeczenie lekarskie a medical certificate3. Jęz. predicate- orzeczenie imienne a nominal predicate- orzeczenie proste a simple predicate- orzeczenie rozwinięte a complex predicate- orzeczenie złożone a complex predicateThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > orzecze|nie
-
13 imienny
прил.• именной• номинальный* * *imienn|yименной;lista \imiennya именной (поимённый) список; orzeczenie \imiennye грам. именное сказуемое
* * *именно́йlista imienna — именно́й ( поимённый) спи́сок
orzeczenie imienne — грам. именно́е сказу́емое
-
14 lekarski
прил.• врачебный• медицинский* * *lekars|ki\lekarskicy 1. врачебный, медицинский;oględziny \lekarskikie врачебный осмотр; orzeczenie \lekarskikie заключение врача; zwolnienie \lekarskikie больничный лист, бюллетень pot.;
2. лекарственный, лечебный;pijawki \lekarskikie медицинские пиявки;
rośliny \lekarskikie лекарственные растения+2. leczniczy
* * *1) враче́бный, медици́нскийoględziny lekarskie — враче́бный осмо́тр
orzeczenie lekarskie — заключе́ние врача́
zwolnienie lekarskie — больни́чный лист, бюллете́нь pot.
2) лека́рственный, лече́бныйpijawki lekarskie — медици́нские пия́вки
rośliny lekarskie — лека́рственные расте́ния
Syn:leczniczy 2) -
15 sąd
* * *mi1. ( instytucja) court; court of justice, court of law; sąd apelacyjny appellate court, court of appeal; sąd boży hist. ordeal; sąd dla nieletnich juvenile court; sąd grodzki magistrates' court; hist. borough court; sąd honorowy honor court, Br. honour court; sąd karny criminal court; sąd koleżeński peer tribunal; Sąd Najwyższy Supreme Court; sąd okręgowy district court; sąd ostateczny Last l. Final Judgement; sąd pierwszej instancji court of first instance; sąd polowy provost court; sąd powszechny court of law; sąd pracy labor court; Br. labour court; sąd rejonowy local court; sąd rodzinny family court, domestic relations court; sąd wojenny court martial; sąd wojewódzki provincial court; nakaz sądu court order; obraza sądu contempt of court; orzeczenie sądu court decision; posiedzenie sądu court sitting; oddać sprawę do sądu go to court; podać kogoś do sądu take sb to court; postawić kogoś przed sądem bring sb before court; stawać przed sądem appear before court; stawić się w sądzie appear in court; proszę wstać, sąd idzie all rise, the court is in session; Wysoki Sądzie! Your Honor! Br. Your Honour!3. ( gmach) courthouse, court.4. ( opinia) judgment; wydać sąd o kimś/czymś pronounce judgment on l. upon sb/sth.5. log. proposition.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > sąd
-
16 wyrok
m (G wyroku) 1. (kara) sentence- łagodny/surowy/sprawiedliwy wyrok a mild/harsh/just a. fair sentence- wydać wyrok to pass a sentence, to pronounce a sentence- uchylić wyrok to set aside a sentence2. (orzeczenie sądu) verdict, judgement- wyrok skazujący/uniewinniający a guilty/innocent verdict3. przen. (ostateczna decyzja) verdict 4. zw. pl książk. decree- wyroki losu decree of fate, divine decree- □ wyrok prawomocny Prawo judgement in force, effective judgement- wyrok zaoczny Prawo judgement in default- wykonać wyrok Prawo to execute a sentence, to carry out a sentence* * *verdict, sentence* * *mizwł. prawn. sentence; (= werdykt) verdict; (= decyzja) ruling; wyrok skazujący sentence, conviction, verdict of guilty; wyrok uniewinniający verdict of not guilty, acquittal; wyrok zaoczny judgment by default; wyrok w zawieszeniu suspended sentence; odsiadywać wyrok serve a sentence, serve l. do time; ogłosić wyrok pronounce a sentence; wydawać wyrok (na kogoś) pass a sentence (on sb); wykonać wyrok execute a sentence; zawieszenie wykonania wyroku stay of execution.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrok
-
17 złożony
adj( problem) complex, complicated; ( układ) complex; ( cząsteczka) compoundbyć złożonym z złożony — +gen to be composed of
zdanie złożone współrzędnie/podrzędnie — a sentence with co-ordinate clauses/with a subordinate clause
* * *a.1. ( z kilku części) complex, compound, composite; cukier złożony chem. polysaccharide, polysaccharose; węglowodan złożony chem. complex carbohydrate; orzeczenie złożone gram. complete predicate, predicate (complex), verb and complement; wyraz złożony jęz. compound (word); zdanie złożone gram. compound l. multiple sentence; liczba złożona mat. composite number; być złożonym z be composed of.2. (= zawiły) complex, complicated; złożony problem complex problem.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > złożony
-
18 żal
сущ.• враждебность• горе• горесть• грусть• жалоба• злоба• злость• неприязнь• обида• огорчение• печаль• покаяние• раскаяние• скорбь• сожаление• траур* * *1) (skargi) жалобы, сетования2) żal (skrucha) раскаяние3) żal (smutek) грусть, огорчение, печаль, скорбь, тоска4) żal (ubolewanie) жалость, сожаление5) żal (uraza) обида6) żal, szkoda (jako orzeczenie) жаль, жалко (в значении сказуемого)niestety жаль (к сожалению)* * *♂, Р. \żalu 1. печаль ž, скорбь ž;2. (współczucie) сожаление ň; жалость ž; 3. \żale мн. жалобы, сетования; 4. в знач. сказ, жалко;\żal pieniędzy жалко денег; bardzo mi go \żal мне его очень жалко;
5. обида ž;on ma \żal do ciebie он на тебя обижен;
nie miej do mnie \żalu не обижайся на меня+3. biadanie, narzekania, skargi 4. szkoda 5. uraza
* * *м, Р żalu1) печа́ль ż, скорбь ż2) ( współczucie) сожале́ние n; жа́лость ż3) żale мн жа́лобы, се́тования4) в знач. сказ. жа́лкоżal pieniędzy — жа́лко де́нег
bardzo mi go żal — мне его́ о́чень жа́лко
5) оби́да żon ma żal do ciebie — он на тебя́ оби́жен
nie miej do mnie żalu — не обижа́йся на меня́
Syn: -
19 kurators|ki
adj. Prawo nadzór kuratorski probation- opieka kuratorska (legal) custody, guardianship- być pod dozorem kuratorskim to be on probation- orzeczenie nadzoru kuratorskiego probation order- osoba pod nadzorem kuratorskim a probationerThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kurators|ki
-
20 niepodważaln|y
adj. [fakt, prawda] indisputable, incontrovertible; [argument] irrefutable, airtight; [zaleta, autorytet] unquestionable, undisputed; [zasługi] incontestable, unquestionable; [pozycja] unassailable; [sukces] incontestable, undeniable; [wiara] unshakeable, absolute- orzeczenie sądu jest niepodważalne the court’s ruling is indisputable- mam na to niepodważalne dowody I have hard a. irrefutable evidence to prove it- wykazać w sposób niepodważalny, że… to demonstrate irrefutably that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > niepodważaln|y
См. также в других словарях:
orzeczenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. orzec. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}orzeczenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. orzeczenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
orzeczenie — n I; lm D. orzeczenieeń 1. rzecz. od orzec. 2. «sąd, zdanie, opinia, decyzja» Orzeczenie lekarskie. Wydać orzeczenie o niezdolności do pracy. 3. jęz. «część zdania (wyraz lub wyrazy), za pomocą której orzeka się o podmiocie zdania; wyraża ona… … Słownik języka polskiego
imiesłów — m IV, D. imiesłówłowu, C. imiesłówłowowi, Ms. imiesłówłowie; lm M. imiesłówłowy «forma gramatyczna utworzona od czasownika, używana w funkcjach przymiotnikowych lub przysłówkowych» ∆ Imiesłów przymiotnikowy (odmieniający się jak przymiotnik przez … Słownik języka polskiego
prosty — prości, prostytszy 1. «nie odchylający się w żadną stronę, nie skręcający w bok; równy, nie wykrzywiony, niekręty, nie wygięty, nie zgięty» Proste brwi, włosy. Prosty słup. Prosta spódnica. ∆ anat. Kiszka prosta → odbytnica ∆ mat. Graniastosłup… … Słownik języka polskiego
rozwinięty — rozwiniętyęci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. rozwinąć (p. rozwijać) rozwinięty w użyciu przym. 1. «taki, który się rozwinął, który osiągnął odpowiedni stopień rozwoju; mający cechy fizyczne lub umysłowe właściwe danemu wiekowi lub… … Słownik języka polskiego
imienny — imiennynni 1. «określający kogoś z imienia i nazwiska; zawierający spis nazwisk» Imienna lista. Imienne zaproszenie. 2. jęz. «odnoszący się do imienia jako części mowy, obejmujący wyrazy (rzeczowniki, przymiotniki, imiesłowy, zaimki, liczebniki)… … Słownik języka polskiego
nierozwinięty — nierozwiniętyęci «taki, który się nie rozwinął należycie; opóźniony w rozwoju fizycznym lub umysłowym» Człowiek nierozwinięty umysłowo. ∆ jęz. Podmiot nierozwinięty, orzeczenie nierozwinięte «podmiot, orzeczenie nie mające określeń, będące jednym … Słownik języka polskiego
prawomocny — prawomocnyni, prawomocnyniejszy «mający moc prawną; obowiązujący» Akt, dekret prawomocny. Władza prawomocna. ∆ Wyrok prawomocny, orzeczenie prawomocne «wyrok, orzeczenie, od którego nie przysługuje zwykły środek odwoławczy» … Słownik języka polskiego
strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… … Słownik języka polskiego
wyrok — m III, D. u, N. wyrokkiem; lm M. i 1. «w procesie karnym: orzeczenie sądu dotyczące winy lub kary; w procesie cywilnym: orzeczenie sądu rozstrzygające spór» Łagodny, surowy, sprawiedliwy wyrok. Wyrok skazujący, uniewinniający. Wyrok na… … Słownik języka polskiego
złożony — imiesł. przymiotnikowy bierny czas. złożyć (p.) złożony w użyciu przym. 1. «składający się z czegoś, zbudowany z kilku (z wielu) części, elementów; mający skomplikowaną budowę, konstrukcję, strukturę» Cząsteczki, mechanizmy złożone. ∆ Węglowodany … Słownik języka polskiego