cząsteczka

См. также в других словарях:

• cząsteczka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, CMc. cząsteczkaczce; lm D. cząsteczkaczek, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}zdr. od rz. cząstka: Cząsteczka czekolady, mandarynki. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cząsteczka — ż III, CMs. cząsteczkaczce; lm D. cząsteczkaczek 1. «mała cząstka» Cząsteczka sekundy. 2. fiz. «najmniejsza cząstka substancji prostej lub złożonej wykazująca jeszcze ich specyficzne właściwości chemiczne i fizyczne; składa się z takich samych… …   Słownik języka polskiego

• drobina — ż IV, CMs. drobinanie; lm D. drobinain 1. «mała cząsteczka, kawałeczek, okruszyna, odrobina» Drobina soli, cukru. Drobiny śnieżne. przen. «o maleństwie, delikatnej, wymagającej opieki istocie żywej» 2. fiz. chem. → cząsteczka w zn. 2 …   Słownik języka polskiego

• chemiczny — «odnoszący się do chemii; związany z chemią» Analiza chemiczna. Proces chemiczny. Zjawisko, doświadczenie chemiczne. Skład, składnik, środek chemiczny. Budowa chemiczna. Substancja chemiczna. Przemysł, kombinat chemiczny. Laboratorium chemiczne …   Słownik języka polskiego

• chloral — m I, D. u, blm chem. «związek organiczny, aldehyd otrzymywany przez chlorowanie alkoholu etylowego; bezbarwna oleista ciecz o ostrym zapachu, używana m.in. do syntezy azotoksu» ∆ Wodzian chloralu «trwałe, krystaliczne połączenie chloralu z jedną… …   Słownik języka polskiego

• chromowy — 1. «zawierający pierwiastek chrom; zrobiony z dodatkiem, użyciem chromu» Ruda chromowa. Tlenek chromowy. ∆ chem. Kwasy chromowe «związki nieorganiczne powstałe przez połączenie cząsteczek trójtlenku chromu z jedną cząsteczką wody» ∆ Zieleń… …   Słownik języka polskiego

• chwila — ż I, DCMs. chwilali; lm D. chwil 1. «maleńka cząsteczka czasu; moment» Dogodna, odpowiednia, pomyślna, sprzyjająca chwila. Krótka chwila. Ostatnie chwile oczekiwania. Bez chwili wytchnienia. Znaleźć chwilę czasu. Korzystać z chwili …   Słownik języka polskiego

• ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

• cząsteczkowy — przym. od cząsteczka (zwykle w zn. 2) ∆ Masa cząsteczkowa (ciężar cząsteczkowy) «względna masa (ciężar) cząsteczki pierwiastka lub związku chemicznego obliczona w stosunku do 1/12 ciężaru atomu węgla» …   Słownik języka polskiego

• kawalątek — m III, D. kawalątektka, N. kawalątektkiem; lm M. kawalątektki «maluteńki kawałek, cząsteczka czego, odrobina» Kawalątek sera …   Słownik języka polskiego

• kondensacja — ż I, DCMs. kondensacjacji; lm D. kondensacjacji (kondensacjacyj) 1. «zagęszczenie, stężenie czegoś» Kondensacja zapachu. 2. «nadanie czemuś zwartego układu, zwięzłe, treściwe ujęcie, przedstawienie czegoś; skupienie, zgromadzenie najważniejszych… …   Słownik języka polskiego