okoliczności

См. также в других словарях:

• okoliczności łagodzące — {{/stl 13}}{{stl 7}} w sądownictwie: pewne okoliczności mogące wpłynąć na złagodzenie wyroku, świadczące na korzyść oskarżonego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Znaleźć w postępowaniu sprawcy okoliczności łagodzące. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zbieg okoliczności — {{/stl 13}}{{stl 7}} przypadkowy układ zdarzeń, dzięki któremu coś zaistniało; traf, przypadek : {{/stl 7}}{{stl 10}}Poznałem swoją żonę, dzięki szczególnemu zbiegowi okoliczności. W zdobyciu trofeum pomógł mu korzystny zbieg okoliczności. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okoliczność — ż V, DCMs. okolicznośćści; lm MD. okolicznośćści «wydarzenie (godne uwagi), fakt, zajście, sytuacja; wydarzenia, fakty uboczne; jeden ze składników sytuacji, fakt towarzyszący czemuś, szczegół do czegoś należący; sposobność» Nieprzewidziana,… …   Słownik języka polskiego

• okoliczność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc okolicznośćści, lm M. okolicznośćści, zwykle w lm {{/stl 8}}{{stl 7}} sytuacja; składnik sytuacji, zwłaszcza uboczny; fakt towarzyszący czemuś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Okoliczności zewnętrzne, towarzyszące. W… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• okolicznościowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} dotyczący różnych okoliczności lub jednej określonej okoliczności, dopasowany do danej okoliczności, spowodowany przez daną okoliczność : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przemówienie okolicznościowe. Urlop… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dzięki — blp (używany wyłącznie w mianowniku i bierniku), podn. «podziękowania, wyrazy wdzięczności» Serdeczne, stokrotne, gorące dzięki. Dzięki za wszystko. Składać dzięki. ◊ Bogu dzięki a. dzięki Bogu «zwrot używany na oznaczenie lub podkreślenie… …   Słownik języka polskiego

• łagodzić — ndk VIa, łagodzićdzę, łagodzićdzisz, łagodzićgodź a. łagodzićgódź, łagodzićdzony «czynić łagodnym, mniej gwałtownym, mniej dotkliwym, przykrym; zmniejszać kontrastowość czegoś, uspokajać, powściągać, koić» Czas łagodzi cierpienia. Łagodzić… …   Słownik języka polskiego

• na — 1. «przyimek o różnorodnych zastosowaniach składniowych i znaczeniowych, poprzedzający rzeczowniki lub inne wyrazy o funkcjach rzeczowników, także połączenia rzeczowników z liczebnikami lub same liczebniki» a) «tworzący wyrażenia oznaczające… …   Słownik języka polskiego

• nieszczęście — n I; lm D. nieszczęścieęść «nie sprzyjający komuś bieg zdarzeń, zły los; niepomyślne wydarzenie wywołujące cierpienia moralne lub fizyczne; tragedia» Wielkie, ciężkie, nieoczekiwane nieszczęście. Brzemię, ogrom, pasmo nieszczęść. Opuścić kogoś,… …   Słownik języka polskiego

• obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… …   Słownik języka polskiego

• okolicznościowy — «dotyczący (różnych) okoliczności; odnoszący się do określonej okoliczności, wywołany przez nią, dostosowany do niej» Literatura, poezja okolicznościowa. Utwór, wiersz okolicznościowy. Okolicznościowa uprzejmość. Referat okolicznościowy. Urlop… …   Słownik języka polskiego