-
1 przestępstw|o
n crime, offence- przestępstwo karne a criminal offence- przestępstwo gospodarcze business fraud- przestępstwa wojenne war crimes- drobne przestępstwo a petty crime- ciężkie przestępstwo felony- przestępstwo na tle seksualnym a sex crime a. offence- przestępstwo przedawnione a time-limited a. time-barred offence- przestępstwo przeciwko mieniu/życiu a crime a. an offence against property/the person- winny przestępstwa a criminal- popełnić przestępstwo a. dopuścić się przestępstwa to commit a crime a. an offence- organ do ścigania przestępstw a crime prevention agencyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przestępstw|o
-
2 karany
adjnie karany — with no previous convictions, without criminal record
* * *mpperson with a criminal record, convict.a.punishable ( czymś by sth); przestępstwo karane więzieniem l. pozbawieniem wolności penitentiary offence; przestępstwo karane śmiercią capital offence; przestępstwo karane śmiercią przez powieszenie hanging offence; być poprzednio karanym have a criminal record; to przestępstwo jest karane więzieniem/śmiercią this offence is punishable by a prison sentence/death.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > karany
-
3 obraz|a
f sgt 1. (zniewaga) offence C/U GB, offense C/U US, insult- nie nazwałbym ich zwierzętami, to byłaby obraza dla zwierząt I wouldn’t call them animals, that would be an insult to animals- obraza słowna an insult2. (obrażenie się) resentment- na jego twarzy widniała obraza there was an expression of resentment on his face3. (wykroczenie) obraza urzędu prezydenta a slur on the presidency- obraza sądu contempt of court- obraza uczuć religijnych an affront to a. an offence against religious feelings□ obraza moralności (publicznej) offence against a. affront to public morality■ bez obrazy no offence (meant) GB, no offense (meant) US- obraza boska przest. an outrageThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obraz|a
-
4 czyn
m (G czynu) książk. 1. (uczynek) act, deed- czyn chwalebny a praiseworthy act a. deed- czyny bohaterskie heroic deeds a. exploits- pomagać komuś słowem i czynem to support sb in word and deed- poprzeć słowa czynem to back up one’s words with action(s) a. deeds- przejść od słów do czynów to put a. translate words into action(s)- osądzać ludzi na podstawie czynów to judge people by their actions a. deeds- liczą się czyny, nie słowa actions speak louder than words przysł.- czyn zbrojny armed action2. (występek) act, offence GB, offense US- czyn karalny a punishable offence- dopuścić się haniebnego czynu to commit a shameful a. despicable act- popełniać czyny lubieżne to commit indecent acts- oskarżony nie przyznaje się do zarzucanych mu czynów the defendant doesn’t admit to the offences he is charged with- chłopak dopuścił się karygodnego czynu the boy committed a reprehensible act- jest pełnoletni, może odpowiadać za swoje czyny as an adult he’s answerable for his own deeds- □ czyn społeczny community action- drogę zbudowano w czynie społecznym the road was built through community action■ wprowadzać a. wcielać coś w czyn to put sth into action a. practice- zamienić się w czyn to come true* * *( postępek) act, deedczyn karalny — PRAWO punishable offence
* * *mideed, act; czyn zbrojny military action; bohaterski czyn heroic deed, gest; czyn karalny prawn. unlawful act; czyn lubieżny prawn. indecent liberties; czyn hańbiący infamy; czyn społeczny community work l. service; człowiek czynu man of action; słowem i czynem in word and deed; wcielać l. wprowadzać w czyn put sth into practice; zamieniać się w czyn come true; przejść od słów do czynów put one's words into action.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > czyn
-
5 obra|zić
pf — obra|żać impf Ⅰ vt 1. (ubliżyć) to offend, to insult- przepraszam, nie chciałem cię obrazić I’m sorry, I didn’t mean to offend you- obraża mnie swoimi podejrzeniami I find his suspicions offensive2. (naruszyć normy) to offend- film obraża uczucia wierzących the film offends people’s religious feelings- wyrok obrażający poczucie sprawiedliwości a verdict that flies in the face of justice- to obraża moją dumę it’s hurts my pride- to obraża jego inteligencję kryt. it’s an insult to his intelligenceⅡ obrazić się — obrażać się to be offended, to take offence GB, to take offense US- obraziła się na mnie za porównanie jej do piłki plażowej she was offended at me a. she took offence at me for comparing her to a beach ball- obraził się o drobnostkę he took offence at some trifle- obraził się, że tylko z tobą rozmawiałem he got offended because I wasn’t talking to anybody but you- nie odzywa się do mnie, chyba się obraził he isn’t speaking to me, he must be offended- nie obrażaj się don’t be a. get offendedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obra|zić
-
6 doniesie|nie
Ⅰ sv donieść Ⅱ n 1. (powiadomienie) notification (o czymś of a. about sth)- doniesienie o przestępstwie a report of a crime a. an offence- złożyli na niego doniesienie do prokuratury they notified the public prosecutor that he had committed a crime a. an offence- złożył doniesienie, że wśród towaru znajdowała się kontrabanda he submitted a report that there was contraband among the goods a. the goods contained contraband2. zw. pl książk. (wiadomość) (news) report- z doniesień wynika… according to (the) reports, …- najnowsze doniesienia pokazują, że… the lastest reports show that…- według wstępnych doniesień… according to (the) preliminary reports…- doniesienia ze sportu a sports report- doniesienia prasowe o wojnie press reports on the war- minister zdementował doniesienia, że… the minister denied reports that…The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > doniesie|nie
-
7 przewinie|nie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przewinie|nie
-
8 ubliż|yć
pf — ubliż|ać impf vi 1. (obrazić słowem, czynem) to insult vt, to offend vt- jej słowa ubliżyły wszystkim cudzoziemcom na sali her words offended all the foreigners in the room- jego obecność na przyjęciu ubliżała pani domu his presence at the party was an affront to the hostess2. (uchybić) to be an offence a. affront to, to offend against- to ubliża ludzkiej godności it is an affront to human dignity- czyny ubliżające poczuciu przyzwoitości acts that offend a. violate any sense of decency- ta praca ubliża mi a. jest dla mnie ubliżająca the work is beneath my dignityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubliż|yć
-
9 ura|zić
pf — ura|żać impf Ⅰ vt książk. 1. (zranić) to hurt- urazić nogę o kamień to hurt one’s foot on a rock- urazić kogoś w skaleczoną rękę to aggravate sb’s hand injury- urazić skaleczoną rękę to aggravate a hand injury2. (obrazić, sprawić przykrość) to hurt, to pique- urazić czyjąś dumę a. ambicję to hurt sb’s pride- był urażony złośliwą uwagą he was piqued by the malicious remarkⅡ urazić się — urażać się książk. 1. (zranić się) to hurt- urazić się w chorą rękę to aggravate one’s sore hand2. (obrazić się) to take offence GB, to take offense US, to be piqued a. offended- uraża się o byle drobnostkę she takes offence at the drop of a hatThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ura|zić
-
10 wykrocze|nie
Ⅰ sv ⇒ wykroczyć Ⅱ n 1. (działanie sprzeczne z normą) violation, transgression- wykroczenie przeciwko normom współżycia społecznego a transgression against the norms of social coexistence- wykroczenie przeciwko przyjętym konwenansom the violation of accepted social conventions2. Prawo offence, misdemeanour- popełnić wykroczenie to commit an offenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wykrocze|nie
-
11 występ|ek
m (G występku) misdeed, offence- dopuścić się występku to commit a. perpetrate a misdeed a. an offenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > występ|ek
-
12 dopuszczać
impf dopuścić* * *1. (-am, -asz); perf; dopuścić; vt 2. vi* * *ipf.1. (= dawać przystęp) admit, allow, permit ( coś sth); nie dopuszczać do czegoś prevent sth (from happening); nie dopuszczać, żeby ktoś coś zrobił keep l. prevent sb from doing sth, preclude sb from doing sth; nie dopuszczać nikogo do miejsca zbrodni admit l. allow nobody to the scene of the crime, bar everyone from the scene of the crime; nie dopuszczać myśli shut out the thought; dopuszczamy taką hipotezę this hypothesis is being considered; dopuszczać możliwość allow for the possibility, contemplate the possibility; te fakty dopuszczają tylko jedną interpretację these l. the facts admit l. allow l. permit one interpretation only; ta reguła nie dopuszcza wyjątków this l. the rule allows no exceptions; dopuścić kogoś do tajemnicy let sb into a secret, let sb in on a secret.2. (= zezwalać) allow, permit; nie dopuszczać do rozmów prevent negotiations; nie można do tego dopuścić this cannot be allowed l. tolerated; dopuścić kogoś do egzaminu uniw. permit sb to take the examination; dopuścić do głosu l. słowa let sb speak; (= pozwolić na wystąpienie) give sb the floor; dopuścić kogoś do poufałości ze sobą take sb into one's confidence; dopuścić kogoś do udziału w zyskach include sb in profit-sharing; dopuszczony do ruchu mot. roadworthy.ipf.commit, perpetrate; dopuścić się przestępstwa commit a criminal offence; dopuszczać się nadużyć ( finansowych) commit embezzlement; dopuścić się zbrodni commit a crime l. felony; dopuścić się zdrady małżeńskiej commit adultery.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopuszczać
-
13 kradzież
f 1. (zabranie cudzej rzeczy) theft- kradzież samochodu a car theft- drobna/zuchwała kradzież a petty/brazen theft- kradzież z włamaniem a burglary- kradzież to poważne przestępstwo stealing is a serious offence- aresztować kogoś za kradzież to arrest sb for theft- został przyłapany na kradzieży (zegarka) he was caught stealing (a watch)- towary pochodzące z kradzieży stolen goods- sprawcy kradzieży the perpetrators of the theft2. (utworu, pomysłu) theft- kradzież literacka (a case a. instance of) plagiarism- kradzież czyichś pomysłów stealing sb’s ideas* * *-y; -e; gen pl; -y; ftheft, robbery* * *f.pl. -e theft; prawn. larceny; drobna kradzież petty theft; kradzież w sklepie shoplifting; kradzież z włamaniem burglary; popełnić kradzież commit a theft.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > kradzież
-
14 obelga
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obelga
-
15 obraza
* * *f.1. (= zniewaga) insult, offense.2. (= obrażenie się) resentment, grudge; kamień obrazy rock of offense.3. ( wykroczenie przeciw czemuś) offense, outrage; obraza munduru disgrace to the uniform; obraza moralności indecency; obraza majestatu lese majesty l. lèse majesté; obraza sądu prawn. contempt of court; uznać kogoś winnym obrazy sądu prawn. hold sb in contempt of court; bez obrazy no offense; (toż) to obraza boska! pot. it's outrageous!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obraza
-
16 obrażać
impf ⇒ obrazić* * ** * *ipf.1. (= ubliżać) offend, insult; ( słownie) abuse; obrazić kogoś śmiertelnie offend sb gravely; obrazić kogoś do żywego cut sb to the quick.2. (= naruszyć coś) offend; obrażać czyjeś uczucia hurt sb's feelings.ipf.(= żywić urazę) take offence, be in a huff, be miffed (na kogoś/coś at sb/sth) ( za coś for sth) ( o coś at sth); obrazić się na cały świat turn one's back on the world l. one's fellow man, become bitter and twisted.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > obrażać
-
17 pogwałcenie
-abreach, violation* * *n.(np. prawa) infraction, violation; (np. uczuć) outrage, offence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pogwałcenie
-
18 przewinienie
-nia, -nia; gen pl -ń; nt( wykroczenie) offence (BRIT), offense (US), SPORT foul* * *n.(= występek) offense, fault; prawn., sport t. violation.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przewinienie
-
19 ubliżać
impf ⇒ ubliżyć* * *(-am, -asz); -yć; vi ubliżać komuś — to insult sb* * *ipf.1. (= obrażać) insult ( komuś sb).2. (= naruszać) (np. czyjejś godności) offend; ubliżać obyczajom offend custom; nie ubliżając,... no offence, but..., no disrespect, but...The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubliżać
-
20 uchybienie
( błąd) inadvertence; ( niewłaściwy czyn) transgression* * *n.1. (= niedociągnięcie) transgression.2. (= obraza) offense, Br. offence.3. (= przeoczenie, błąd) inadvertence.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uchybienie
См. также в других словарях:
offence — BrE usually offense AmE noun 1 (C) an illegal action or a crime: Driving while drunk is a serious offence. | a parking offense (+ against): sexual offences against children | commit an offence (=do something that is an offence) | first offence… … Longman dictionary of contemporary English
offence — of‧fence [əˈfens] , offense noun 1. [countable] LAW an illegal action or a crime: • The company was not aware that it was committing an offence. • It is an offence to sell alco … Financial and business terms
offence — var of offense Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. offence … Law dictionary
Offence — Of*fence , n. See {Offense}. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
offence — (n.) see OFFENSE (Cf. offense) … Etymology dictionary
offence — (Brit.) of·fence || É™ fens n. attack; (Sports) side that pursues (rather than defends); misdeed; insult; state of being offended; transgression (also offense) … English contemporary dictionary
offence — This is spelt ence in BrE, and offense in AmE … Modern English usage
offence — (US offense) ► NOUN 1) an illegal act; a breach of a law or rule. 2) resentment or hurt. 3) the action of making a military attack. 4) N. Amer. the attacking team in a sport … English terms dictionary
offence — [ə fens′] n. Brit. sp. of OFFENSE … English World dictionary
offence — of|fence W3 BrE offense AmE [əˈfens] n 1.) an illegal action or a crime ▪ The possession of stolen property is a criminal offence. ▪ Punishment for a first offence is a fine. ▪ His solicitor said he committed the offence because he was heavily in … Dictionary of contemporary English
offence */*/*/ — UK [əˈfens] / US noun Word forms offence : singular offence plural offences 1) [countable] a crime or illegal activity for which there is a punishment motoring/firearms/public order offences criminal offence: Killing these animals is a criminal… … English dictionary
