Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

finansowych

См. также в других словарях:

  • Poczta Polska — Rechtsform AG Gründung 1558 Sitz Warschau, Polen Leitung Andrzej Polakowski (CEO, 2009) Mitarbeiter 92.000 …   Deutsch Wikipedia

  • Nathusius Investments — Sp.z o.o. Type Publishing House Founded 1994 Founder(s) Krystyna von Nathusius, Nikolaus von Nathusius Headquarters …   Wikipedia

  • dwoić się — i troić «być niezwykle czynnym; uwijać się»: Kierownik świetlicy (...) dwoi się i troi, by sprostać wymaganiom swoich podopiecznych i w miarę, głównie finansowych, możliwości, urozmaicić nieco codzienną monotonię. Organizuje więc wycieczki… …   Słownik frazeologiczny

  • kieszeń — 1. Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni «przywłaszczać sobie czyjeś pieniądze»: W Radomiu był swego czasu szefem żandarmerii rosyjskiej niejaki Wąsiacki, Rosjanin, którego ogólnie podejrzewano, iż fabrykował sztucznie konfidentów i… …   Słownik frazeologiczny

  • rączka — 1. Złota rączka «o kimś, kto umie wszystko zrobić, naprawić, kto ma wrodzone zdolności techniczne»: Jest przysłowiową złotą rączką, oddaje się pracy, majsterkowaniu i wynalazkom. Pani 5/1993. 2. Z rączki do rączki «bezpośrednio, dyskretnie,… …   Słownik frazeologiczny

  • bankowość — ż V, DCMs. bankowośćści, blm «ogół spraw związanych z działalnością banków; nauka o operacjach finansowych wchodzących w zakres działalności banków» Specjalista w zakresie bankowości …   Słownik języka polskiego

  • ecu — [wym. ekü] n ndm «jednostka monetarna przyjęta przez kraje Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej w międzynarodowych rozliczeniach finansowych» ‹skrót ang. European Currency Unit› …   Słownik języka polskiego

  • finansista — m odm. jak ż IV, CMs. finansistaiście; lm M. finansistaiści, DB. finansistatów 1. «posiadacz finansów, kapitałów; kapitalista, bankier» 2. «rzeczoznawca w sprawach finansowych, człowiek obeznany z zagadnieniami finansowymi, biegły w nauce o… …   Słownik języka polskiego

  • kieszeń — ż V, DCMs. kieszeńeni; lm M. kieszeńenie, D. kieszeńeni 1. «kawałek jakiegoś materiału na ubraniu, plecaku, torebce przyszyty z trzech stron, tworzący wgłębienie lub rodzaj woreczka wszytego w ubranie, plecak, torebkę, służącego do schowania… …   Słownik języka polskiego

  • komitet — m IV, D. u, Ms. komitetecie; lm M. y «zespół osób powołanych do wykonywania określonych (zwykle doraźnych) zadań lub zespół osób wybranych spośród większej zbiorowości jako organ kierowniczy, nadzorczy itp., o specjalnych pełnomocnictwach; także… …   Słownik języka polskiego

  • konsorcjum — n VI; lm M. konsorcjumcja, D. konsorcjumcjów ekon. «spółka zawarta przez kilku przedsiębiorców, mająca na celu zwiększenie kapitałów potrzebnych do przeprowadzenia określonych operacji finansowych lub handlowych» ‹łac.› …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»