-
1 uchybić
uchybiać k-u jemanden beleidigen, jemanden kränken -
2 uchybić
глаг.• обанкротиться• обидеть -
3 uchybić
1. faillir2. forfaire -
4 uchybić
bris -
5 uchybiać
impf ⇒ uchybić* * *ipf.uchybić pf.1. lit. (= naruszać normy) transgress ( czemuś sth).2. lit. (= obrażać) offend ( komuś sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uchybiać
-
6 uchybiać
-
7 zgrzeszyć
(-ę, -ysz); vb; od grzeszyć* * *pf.1. rel. sin, commit a sin; zgrzeszyć przeciwko czemuś offend against; zgrzeszyć czymś sin by doing sth.2. (= uchybić czemuś) infringe sth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgrzeszyć
-
8 ubliż|yć
pf — ubliż|ać impf vi 1. (obrazić słowem, czynem) to insult vt, to offend vt- jej słowa ubliżyły wszystkim cudzoziemcom na sali her words offended all the foreigners in the room- jego obecność na przyjęciu ubliżała pani domu his presence at the party was an affront to the hostess2. (uchybić) to be an offence a. affront to, to offend against- to ubliża ludzkiej godności it is an affront to human dignity- czyny ubliżające poczuciu przyzwoitości acts that offend a. violate any sense of decency- ta praca ubliża mi a. jest dla mnie ubliżająca the work is beneath my dignityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ubliż|yć
-
9 uchyb|ić
pf — uchyb|iać impf vi książk. 1. (naruszać) to transgress vt (czemuś sth) [normom, przepisom, zasadom, tradycji]; to breach vt (czemuś sth) [etykiecie, protokółowi]- czyny uchybiające prawom człowieka acts that infringe (on) human rights- uchybić/iać dobremu wychowaniu to transgress the bounds of polite behaviour- ta decyzja uchybia zdrowemu rozsądkowi the decision flies in the face of common sense2. (obrazić) to offend vt, to insult vt (komuś sb) 3. (być niestosownym) to be an insult (czemuś to sth); to offend (czemuś against sth)- pańska propozycja uchybia mojemu wiekowi/stanowisku your offer is an insult a. is insulting to my age/position- to uchybia mojej godności it is below a. beneath my dignityThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uchyb|ić
-
10 uchybie|nie
Ⅰ sv ⇒ uchybić Ⅱ n książk. 1. (zaniedbanie) negligence U; (błąd) inadvertence książk.; oversight- naprawiać uchybienia to correct the oversights- rażące uchybienia w wykonawstwie gross negligence in workmanship- w jej sprawozdaniu/pracy doszukano się kilku uchybień a few inadvertences were detected in her report/work- zarzucono mu poważne uchybienie w sztuce lekarskiej he was charged with serious medical negligence- popełnić uchybienie wobec kogoś to give offence to sb książk.; to offend sb- nie dopuściłby się żadnych uchybień wobec starszych he would never offend his elders3. książk. (naruszenie normy, obyczaju) infringement, breach (czemuś of sth)- karygodne uchybienie klubowym przepisom a gross infringement of the club’s regulations- uchybienie obowiązkom/dobremu wychowaniu a breach of duty/good mannersThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uchybie|nie
-
11 uchybiać
uchybiać k-u jemanden beleidigen, jemanden kränken -
12 verstoßen
verstoßen *I. vigegen ein Gesetz \verstoßen naruszyć prawo, wykroczyć przeciwko prawugegen die Disziplin \verstoßen naruszać [ perf naruszyć] dyscyplinęgegen den Anstand/die guten Sitten \verstoßen uchybić przyzwoitości/dobrym obyczajomII. vtjdn \verstoßen wypędzić kogośseinen Sohn \verstoßen wyrzec się swojego syna
См. также в других словарях:
uchybić — dk VIa, uchybićbię, uchybićbisz, uchyb, uchybićbił uchybiać ndk I, uchybićam, uchybićasz, uchybićają, uchybićaj, uchybićał 1. «postąpić niezgodnie z czymś, wbrew czemuś; naruszyć (przepis, nakaz, normę, zwyczaj itp.)» Uchybić gościnności.… … Słownik języka polskiego
uchybić — Coś uchybia czyjejś godności, czyjemuś wiekowi, stanowisku itp. «coś obraża czyjąś godność, coś jest niestosowne dla czyjegoś wieku, stanowiska itp., coś komuś nie przystoi»: Zarzuty dotyczą zarówno sposobu leczenia (...) jak i funkcjonowania… … Słownik frazeologiczny
uchybiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, uchybiaćam, uchybiaća, uchybiaćają {{/stl 8}}– uchybić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, uchybiaćbię, uchybiaćbi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} naruszać jakieś zasady, działać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
godność — Coś uchybia czyjejś godności zob. uchybić … Słownik frazeologiczny
uchybienie — n I 1. rzecz. od uchybić. 2. lm D. uchybienieeń «usterka, nieścisłość, wada, błąd» Uchybienia w wykonawstwie. Poważne uchybienia w sztuce lekarskiej. Uchybienia w stylu. 3. lm D. uchybienieeń «wykroczenie przeciw jakimś normom, czyn niewłaściwy;… … Słownik języka polskiego
uszanować — dk IV, uszanowaćnuję, uszanowaćnujesz, uszanowaćnuj, uszanowaćował, uszanowaćowany 1. «okazać komuś należny szacunek, wzgląd; nie uchybić komuś» Uszanować drugiego, innego człowieka. Uszanować czyjeś prawa, uczucia, życzenia. Uszanować czyjąś… … Słownik języka polskiego
zgrzeszyć — dk VIb, zgrzeszyćszę, zgrzeszyćszysz, zgrzeszyćzgrzesz, zgrzeszyćszył 1. «popełnić grzech, złamać zakazy religijne» Ciężko zgrzeszyć. 2. «wykroczyć przeciw komuś, czemuś, uchybić czemuś» Zgrzeszyć przeciwko przyjętej etykiecie. Zgrzeszyć brakiem… … Słownik języka polskiego
uchybienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. uchybić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}uchybienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. uchybienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień