Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

of+the+guard

  • 81 procedo

    prō-cēdo, cessi, cessum, 3, v. n., to go forth or before, to go forwards, advance, proceed (class.; cf.: progredior, prodeo).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    procedere ad forum,

    Plaut. Cas. 3, 3, 2:

    illuc procede,

    id. Capt. 5, 2, 1:

    a portu,

    Cic. Fam. 16, 9, 1: ante agmen, Hirt. B. G. 8, 27, 4:

    nil cum procede re lintrem Sentimus,

    Hor. S. 1, 5, 20:

    pedibus aequis,

    Ov. P. 4, 5, 3:

    passu tacito,

    Val. Fl. 5, 351.—
    B.
    In partic.
    1.
    In milit. lang., to go or march forwards, to advance, Caes. B. C. 3, 34:

    lente atque paulatim proceditur,

    id. ib. 1, 80; id. B. G. 6, 25:

    agmen procedit,

    Cic. Tusc. 2, 16, 37; Curt. 7, 3, 19:

    processum in aciem est,

    Liv. 25, 21:

    ipsi jam pridem avidi certaminis procedunt,

    id. 3, 62, 6.—Cf. of ships, Caes. B. G. 7, 61; Verg. A. 4, 587.—
    2.
    Of processions, to go on, set forward, move on, advance, etc.:

    funus interim Procedit: sequimur,

    Ter. And. 1, 1, 101; Hor. C. 4, 2, 49:

    tacito procedens agmine,

    Sil. 7, 91:

    vidisti Latios consul procedere fasces,

    id. 6, 443.—
    C.
    Transf.
    1.
    To go or come forth or out, to advance, issue:

    foribus foras procedere,

    Plaut. Ps. 2, 2, 12:

    castris,

    Verg. A. 12, 169:

    extra munitiones,

    Caes. B. G 5, 43:

    in medium,

    Cic. Verr. 2, 5, 36, § 94:

    e tabernaculo in solem,

    id. Brut. 9, 37:

    in pedes procedere nascentem, contra naturam est,

    to be born feet first, Plin. 7, 8, 6, § 45:

    mediā procedit ab aulā,

    Ov. M. 14, 46.—
    b.
    In gen., to show one's self, to appear:

    cum veste purpureā procedere,

    Cic. Div. 1, 52, 119:

    obviam alicui procedere,

    to go towards, go to meet, id. Sest. 13, 68; cf.:

    Jugurthae obvius procedit,

    Sall. J. 21, 1:

    obviam,

    id. ib. 53, 5:

    procedat vel Numa,

    Juv. 3, 138.—
    c.
    In partic., to issue from the mouth, to be uttered:

    sed interdum voces procedebant contumaces et inconsultae,

    Tac. A. 4, 60 init.; Vulg. 1 Cor. 14, 36.—
    d.
    Of stars, etc., to rise, come into view:

    Ecce Dionaei processit Caesaris astrum,

    Verg. E. 9, 47:

    vesper,

    id. ib. 6, 86.—
    e.
    Of the moon, to wax, increase, Pall. 7, 3.—
    2.
    Of plants, to put forth, spring forth, grow (ante-class. and in post-Aug. prose):

    antequam radices longius procedere possint,

    Varr. R. R. 1, 23, 5:

    plerumque germen de cicatrice procedit,

    Col. 4, 22, 4:

    gemma sine dubio processura,

    Pall. 7, 5, 3; 8, 3, 1 et saep.—
    3.
    Of place, to project, extend:

    ita ut in pedes binos fossa procedat,

    Plin. 17, 21, 35, § 159:

    Lydia super Ioniam procedit,

    id. 5, 29, 30, § 110:

    promuntorium, quod contra Peloponnesum procedit,

    id. 4, 2, 3, § 6; Cels. 8, 1.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of time, to advance, pass, elapse (class.):

    ubi plerumque noctis processit,

    Sall. J. 21, 2; Nep. Pel. 3, 3:

    jamque dies alterque dies processit,

    Verg. A. 3, 356:

    dies procedens,

    Cic. Tusc. 3, 22, 53:

    procedente tempore,

    in process of time, Plin. Ep. 6, 31, 17:

    si aetate processerit,

    Cic. Phil. 5, 18, 50:

    tempus processit,

    Caes. B. C. 3, 25:

    procedente die,

    Liv. 28, 15; Plin. Ep. 3, 20, 8:

    procedunt tempora tarde,

    Ov. Tr. 5, 10, 5:

    incipient magni procedere menses,

    Verg. E. 4, 12:

    pars major anni jam processerat,

    Liv. 3, 37.—
    B.
    To come or go forth, to appear, to present or show one's self ( poet. and post-Aug.):

    nunc volo subducto gravior procedere voltu,

    i. e. to conduct myself more gravely, to undertake more serious matters, Prop. 2, 10 (3, 1), 9:

    quis postea ad summam Thucydidis, quis Hyperidis ad famam processit?

    Petr. 2.—
    2.
    In partic., to go or get on, to advance, make progress (class.; cf.

    proficio): dicendi laude multum,

    Cic. Brut. 36, 137:

    in philosophiā,

    id. Fin. 3, 2, 6:

    honoribus longius,

    id. Brut. 48, 180; cf. id. Har. Resp. 23, 48:

    ad virtutis aditum,

    id. Fin. 3, 14, 48:

    ambitio et procedendi libido,

    a passion for getting on, for rising in the world, Plin. Ep 8, 6, 3:

    longius iras,

    Verg. A. 5, 461:

    perspicuum est, quo compositiones unguentorum processerint,

    to what extent, how far, Cic. N. D. 2, 58, 146:

    ut ratione et viā procedat oratio,

    id. Fin. 1, 9, 29:

    eo vecordiae processit, ut,

    went so far in folly, Sall. J. 5, 2:

    Adherbal, ubi intellegit eo processum,

    id. ib. 21, 1; so,

    processit in id furoris,

    Vell. 2, 80, 2:

    eoque ira processit, ut, etc.,

    Liv. 9, 26, 2:

    ex infimā fortunā in ordinem senatorium, et ad summos honores,

    Suet. Rhet. 1, 10.—
    C.
    To run on, continue, remain:

    et cum stationes procederent, prope obruentibus infirmum corpus armis,

    i. e. guard duty returned so frequently as to seem continuous, Liv. 5, 48, 7:

    ut iis stipendia procederent,

    id. 25, 5, 8; 27, 11, 14; cf.

    aera,

    id. 5, 7, 12.—
    D.
    To go on, continue, follow; esp. of speech, etc.:

    ad dissuadendum,

    Liv. 30, 35; cf. Plaut. Am. prol. 117: non imitor lakônismon tuum:

    altera jam pagella procedit,

    Cic. Fam. 11, 25, 2.—
    E.
    To [p. 1451] turn out, result, succeed, prosper (class.):

    parum procedere,

    Ter. And. 4, 1, 48; Liv. 1, 57; 38, 7:

    nonnumquam summis oratoribus non satis ex sententiā eventum dicendi procedere,

    Cic. de Or. 1, 27, 123:

    alicui pulcherrime,

    id. Phil. 13, 19, 40:

    alicui bene,

    id. Rab. Post. 1, 1:

    omnia prospere procedent,

    Cic. Fam. 12, 9, 2.— Impers. (cf. succedo): quibus cum parum procederet, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; cf.:

    velut processisset Spurio Licinio,

    Liv. 2, 44, 1.— Absol., to turn out or succeed well:

    mane quod tu occoeperis negotium agere, id totum procedit diem,

    Plaut. Pers. 1, 3, 34:

    ferme ut quisque quidque occoeperit, sic ei procedunt post principia,

    id. ib. 4, 1, 4:

    Syre, processisti hodie pulcre,

    have succeeded finely, Ter. Ad. 5, 9, 22:

    si processit,

    Cic. Verr. 2, 3, 98, § 227:

    quod si consilia Andranodoro processissent,

    Liv. 24, 26, 5.—
    2.
    To turn out favorably for, to result in favor of, to benefit, be of use to one:

    totidem dies emptori procedent,

    Cato, R. R. 148:

    benefacta mea reipublicae procedunt,

    Sall. J. 85, 5; Ov. H. 9, 109.—
    3.
    To be effectual:

    venenum non processerat,

    Tac. A. 15, 60:

    medicina processit,

    Col. 6, 6, 4.—
    F.
    To go or pass for, to be counted or reckoned as any thing (anteand post-class.):

    ut binae (oves) pro singulis procedant,

    shall be reckoned as one, Varr. R. R. 2, 2, 5; Dig. 5, 3, 32:

    quod ita procedit, si ea, cui donabatur, eum interposuit,

    ib. 24, 1, 11.—
    G.
    To happen, take place, occur (ante-class.):

    numquid processit ad forum hodie novi?

    Plaut. Most. 4, 3, 7.—
    H.
    To come or proceed from, to be derived from (post-class.):

    res, quae a sacratissimis imperatoribus procedunt,

    Cod. Just. 7, 37, 3.— In part. pass.:

    in processā aetate,

    advanced, Scrib. Comp. 100.

    Lewis & Short latin dictionary > procedo

  • 82 scutarius

    scūtārĭus, a, um, adj. [id.].
    I.
    Of or belonging to a shield:

    fabricae,

    shield-factories, Veg. Mil. 2, 11.—
    II.
    Subst.: scū-tārĭus, ii, m.
    1.
    A shield-maker, Plaut. Ep. 1, 1, 35.—
    2.
    In the times of the later emperors, a sort of guard, armed with the scutum, Amm. 20, 4, 3; 20, 8, 13; Inscr. Orell. 3542 sq.; cf. Vulg. 2 Par. 12, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > scutarius

  • 83 colō

        colō coluī, cultus, ere    [COL-], to till, tend, care for, cultivate: agrum, T.: agros, Cs.: colendi causā in agro esse: agri qui coluntur: hortos, V.: arbores, H.: fructūs, V.: fruges, O.: Pater ipse colendi, V.—To frequent, dwell in, stay in, inhabit, abide, live, dwell: colitur ea pars (urbis): urbem, V.: regnum, O.: arva gelidumque Anienem, and the banks of, V.: Rheni ripam, Ta.: anguis Stagna colit, haunts, V.: proximi Cattis Usipii colunt, Ta.: circa ripam Rhodani, L.—Fig., of the gods, to frequent, cherish, care for, protect, guard, watch over: quas condidit arces, Ipsa colat, V.: nymphis colentibus undas, O.: Iuno, quae Veios colis, L.: urbem, L.: terras hominumque genus, H. — To honor, revere, reverence, worship: Mercurium, Cs.: deos patrios: Musarum delubra: sacra: o colendi Semper et culti, H.: colebantur religiones pie, L.: numina, V.: caerimonias sepulcrorum: sacrarium summā caerimoniā, N. — To honor, esteem, love, adhere to, cherish: nos coluit maxime, T.: a quibus diligenter videmur coli: hunc virum, S.: poëtarum nomen: in amicis colendis: plebem Romanam, L.: alqm litteris, N.: nec illos arte, nec opulenter, S.—To attend to, dress, clothe, adorn, etc.: formamque augere colendo, by attire, O.—To cultivate, cherish, seek, practise, devote oneself to, follow, observe: studia: fidem rectumque, O.: ius et fas, L.: memoriam alicuius: bonos mores, S.: pietatem, T.: ius bonumque, S.: orationis genus: patrias artes, O.—To experience, live through, pass, spend: vitam illam: vitam inopem, T.
    * * *
    I
    colare, colavi, colatus V TRANS
    strain/filter (liquid), clarify; purify; remove solids by filter; wash (gold)
    II
    colere, colui, cultus V
    live in (place), inhabit; till, cultivate, promote growth; foster, maintain; honor, cherish, worship; tend, take care of; adorn, dress, decorate, embellish

    Latin-English dictionary > colō

  • 84 lītorālis

        lītorālis e, adj.    [2 litus], of the sea-shore: dii, that guard the shore, Ct.

    Latin-English dictionary > lītorālis

  • 85 pīnotērēs (-thērēs)

        pīnotērēs (-thērēs) ae, m, πινοτήρησ, the pinna-guard, a crab, parasite of the pina.

    Latin-English dictionary > pīnotērēs (-thērēs)

  • 86 singulāris

        singulāris e, adj.    [singuli], one by one, one at a time, alone, single, solitary, singular: genus, i. e. solitary: singularis mundus atque unigena: homo cupidus imperi singularis, exclusive dominion: sunt quaedam in te singularia... quaedam tibi cum multis communia, peculiar.—Plur. m. as subst., under the empire, the select horse, body-guard: ala Singularium, Ta.— Singular, unique, matchless, unparalleled, extraordinary, remarkable: magnitudo animi: vir: homines ingenio: facultas dicendi: mihi gratias egistis singularibus verbis: fides, N.: inpudentia: crudelitas, Cs.: quid tam singulare (est), quam ut, etc.
    * * *
    singularis, singulare ADJ
    alone, unique; single, one by one; singular, remarkable

    Latin-English dictionary > singulāris

  • 87 vigil

        vigil ilis ( gen plur. once, vigilium, L.), adj.    [VEG-], awake, on the watch, alert: prius orto Sole vigil scrinia posco, H.: ales, i. e. the cock, O. —As subst m., a watchman, sentinel: clamor a vigilibus tollitur: vigiles scutum in vigiliam ferre vetuit, L.—Fig., wakeful, watchful, restless, active: curae, O.: ignis, i. e. always burning, V.: lucernae, night-lamps, H.
    * * *
    I
    (gen.), vigilis ADJ
    awake, wakeful; watchful; alert, vigilant, paying attention
    II
    sentry, guard; fireman, member of Roman fire/police brigade; watchman

    Latin-English dictionary > vigil

  • 88 Quis custodiet ipsos custodes

    Who shall keep watch over the guardians? (Luvenalis) Don't assign a fox to guard the henhouse

    Latin Quotes (Latin to English) > Quis custodiet ipsos custodes

  • 89 custodio

    custōdĭo, īvi, or ĭi, ītum, 4 ( fut. pass. custodibitur, Plaut. Capt. 3, 5, 71), v. a. [id.], to watch, protect, keep, defend, guard (freq. and class.).
    I.
    In gen.
    A.
    With material objects: Q. Caepio Brutus pro consule provinciam Macedoniam, tueatur, defendat, custodiat incolumemque conservet, Cic. Phil. 10, 11, 26:

    tuum corpus domumque,

    id. Mil. 25, 67:

    quod me receperit, juverit, custodierit,

    id. Planc. 10, 26; cf.:

    in meā salute custodiendā,

    id. ib. 1, 1:

    me non solum amicorum fidelitas, sed etiam universae civitatis oculi custodiunt,

    id. Phil. 12, 9, 22:

    ut haec insula ab eā (Cerere)... incoli custodirique videatur,

    id. Verr. 2, 4, 49, § 107:

    urbes,

    Quint. 7, 10, 13:

    maritimam oram viginti navibus longis,

    Liv. 36, 2, 11 (cf. tueri, id. 36, 2, 7):

    officinam diligentiā,

    Plin. 12, 14, 32, § 59:

    castra nocte, ne quis elabi posset,

    Liv. 9, 42, 6:

    amictum,

    Quint. 5, 14, 31:

    poma in melle,

    to lay up, preserve, Col. 12, 45, 3:

    paries, qui laevum marinae Veneris latus Custodit,

    Hor. C. 3, 26, 6:

    tua,

    id. S. 2, 3, 151:

    hic stilus... me veluti custodiet ensis,

    id. ib. 2, 1, 40.—Esp.: se, to be on the watch:

    quanto se opere custodiant bestiae,

    Cic. N. D. 2, 49, 126:

    fac ut diligentissime te ipsum custodias,

    id. Att. 14, 17, A, 8.—
    (β).
    With ab:

    Gortynii templum magnā curā custodiunt non tam a ceteris quam ab Hannibale,

    Nep. Hann. 9, 4:

    poma ab insomni dracone,

    Ov. M. 9, 190:

    cutem a vitiis,

    Plin. 28, 8, 25, § 89.—
    B.
    With immaterial objects (freq. in postAug. prose), to keep, preserve, regard, take heed, observe, maintain:

    id quod tradatur posse percipere animo et memoriā custodire,

    Cic. de Or. 1, 28, 127:

    dicta litteris,

    id. ib. 2, 2, 7; cf.:

    ex his (arboribus) quas memoria hominum custodit,

    Plin. 16, 44, 85, § 234:

    illa quae scriptis reposuimus, velut custodire desinimus,

    Quint. 11, 2, 9;

    opp. mutare,

    id. 12, 8, 6:

    modum ubique,

    id. 4, 2, 35:

    regulam loquendi,

    id. 1, 7, 1:

    praecepta,

    Col. 1, 8, 15:

    eam rationem,

    id. 4, 29, 11:

    ordinem,

    id. 12, 4, 1:

    quae custodienda in olearam curā... praecipiemus,

    Plin. 17, 18, 29, § 125:

    morem,

    id. 14, 12, 14, § 88:

    religiose quod juraveris,

    id. Pan. 65, 2 et saep.—
    (β).
    With ab:

    teneriores annos ab injuriā sanctitas docentis custodiat,

    Quint. 2, 2, 3.—
    (γ).
    With ut or ne:

    in aliis quoque propinquitatibus custodiendum est, ut inviti judicemur dixisse,

    Quint. 11, 1, 66:

    quo in genere id est praecipue custodiendum, ne, etc.,

    id. 8, 3, 73; 8, 5, 7; Col. 4, 24, 11:

    ut custoditum sit ne umquam veniret, etc.,

    Suet. Tib. 7.—
    II.
    With the access. idea of hindering free motion, in a good or bad sense.
    A.
    In gen., to hold something back, to preserve, keep:

    multorum te oculi et aures non sentientem... speculabuntur atque custodient,

    Cic. Cat. 1, 2, 6:

    aliquem, ne quid auferat,

    to watch, observe, id. Div. in Caecil. 16, 51:

    ejus (sc. epistulae) custodiendae et proferendae arbitrium tuum,

    Cic. Att. 15, 13, 1:

    librum,

    id. Fam. 6, 5, 1:

    codicillos,

    Suet. Tib. 51:

    prodit se quamlibet custodiatur simulatio,

    Quint. 12, 1, 29.—
    B.
    Esp., to hold in custody, hold captive:

    noctu nervo vinctus custodibitur,

    Plaut. Capt. 3, 5, 71; Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 50:

    ducem praedonum,

    id. Verr. 2, 5, 27, § 68:

    obsides,

    Caes. B. G. 6, 4:

    Domitium,

    id. B. C. 1, 20:

    bovem,

    Verg. A. 8, 218 et saep.—Hence, * cu-stōdītē, adv. (acc. to I.), cautiously, carefully:

    ut parce custoditeque ludebat!

    Plin. Ep. 5, 16, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > custodio

  • 90 custodite

    custōdĭo, īvi, or ĭi, ītum, 4 ( fut. pass. custodibitur, Plaut. Capt. 3, 5, 71), v. a. [id.], to watch, protect, keep, defend, guard (freq. and class.).
    I.
    In gen.
    A.
    With material objects: Q. Caepio Brutus pro consule provinciam Macedoniam, tueatur, defendat, custodiat incolumemque conservet, Cic. Phil. 10, 11, 26:

    tuum corpus domumque,

    id. Mil. 25, 67:

    quod me receperit, juverit, custodierit,

    id. Planc. 10, 26; cf.:

    in meā salute custodiendā,

    id. ib. 1, 1:

    me non solum amicorum fidelitas, sed etiam universae civitatis oculi custodiunt,

    id. Phil. 12, 9, 22:

    ut haec insula ab eā (Cerere)... incoli custodirique videatur,

    id. Verr. 2, 4, 49, § 107:

    urbes,

    Quint. 7, 10, 13:

    maritimam oram viginti navibus longis,

    Liv. 36, 2, 11 (cf. tueri, id. 36, 2, 7):

    officinam diligentiā,

    Plin. 12, 14, 32, § 59:

    castra nocte, ne quis elabi posset,

    Liv. 9, 42, 6:

    amictum,

    Quint. 5, 14, 31:

    poma in melle,

    to lay up, preserve, Col. 12, 45, 3:

    paries, qui laevum marinae Veneris latus Custodit,

    Hor. C. 3, 26, 6:

    tua,

    id. S. 2, 3, 151:

    hic stilus... me veluti custodiet ensis,

    id. ib. 2, 1, 40.—Esp.: se, to be on the watch:

    quanto se opere custodiant bestiae,

    Cic. N. D. 2, 49, 126:

    fac ut diligentissime te ipsum custodias,

    id. Att. 14, 17, A, 8.—
    (β).
    With ab:

    Gortynii templum magnā curā custodiunt non tam a ceteris quam ab Hannibale,

    Nep. Hann. 9, 4:

    poma ab insomni dracone,

    Ov. M. 9, 190:

    cutem a vitiis,

    Plin. 28, 8, 25, § 89.—
    B.
    With immaterial objects (freq. in postAug. prose), to keep, preserve, regard, take heed, observe, maintain:

    id quod tradatur posse percipere animo et memoriā custodire,

    Cic. de Or. 1, 28, 127:

    dicta litteris,

    id. ib. 2, 2, 7; cf.:

    ex his (arboribus) quas memoria hominum custodit,

    Plin. 16, 44, 85, § 234:

    illa quae scriptis reposuimus, velut custodire desinimus,

    Quint. 11, 2, 9;

    opp. mutare,

    id. 12, 8, 6:

    modum ubique,

    id. 4, 2, 35:

    regulam loquendi,

    id. 1, 7, 1:

    praecepta,

    Col. 1, 8, 15:

    eam rationem,

    id. 4, 29, 11:

    ordinem,

    id. 12, 4, 1:

    quae custodienda in olearam curā... praecipiemus,

    Plin. 17, 18, 29, § 125:

    morem,

    id. 14, 12, 14, § 88:

    religiose quod juraveris,

    id. Pan. 65, 2 et saep.—
    (β).
    With ab:

    teneriores annos ab injuriā sanctitas docentis custodiat,

    Quint. 2, 2, 3.—
    (γ).
    With ut or ne:

    in aliis quoque propinquitatibus custodiendum est, ut inviti judicemur dixisse,

    Quint. 11, 1, 66:

    quo in genere id est praecipue custodiendum, ne, etc.,

    id. 8, 3, 73; 8, 5, 7; Col. 4, 24, 11:

    ut custoditum sit ne umquam veniret, etc.,

    Suet. Tib. 7.—
    II.
    With the access. idea of hindering free motion, in a good or bad sense.
    A.
    In gen., to hold something back, to preserve, keep:

    multorum te oculi et aures non sentientem... speculabuntur atque custodient,

    Cic. Cat. 1, 2, 6:

    aliquem, ne quid auferat,

    to watch, observe, id. Div. in Caecil. 16, 51:

    ejus (sc. epistulae) custodiendae et proferendae arbitrium tuum,

    Cic. Att. 15, 13, 1:

    librum,

    id. Fam. 6, 5, 1:

    codicillos,

    Suet. Tib. 51:

    prodit se quamlibet custodiatur simulatio,

    Quint. 12, 1, 29.—
    B.
    Esp., to hold in custody, hold captive:

    noctu nervo vinctus custodibitur,

    Plaut. Capt. 3, 5, 71; Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 50:

    ducem praedonum,

    id. Verr. 2, 5, 27, § 68:

    obsides,

    Caes. B. G. 6, 4:

    Domitium,

    id. B. C. 1, 20:

    bovem,

    Verg. A. 8, 218 et saep.—Hence, * cu-stōdītē, adv. (acc. to I.), cautiously, carefully:

    ut parce custoditeque ludebat!

    Plin. Ep. 5, 16, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > custodite

  • 91 Laterensis

    1.
    lătĕrensis, e, adj. [2. latus], of or belonging to the side.—Subst.: lătĕren-sis, is, m., an attendant, body-guard, satellite (post-class.), Tert. adv. Marc. 4, 43.
    2.
    Lătĕrensis, is, m., a Roman surname in the gens Juventia;

    e. g. M. Juventius Laterensis,

    a legate of Lepidus, Cic. Planc. 1 sq.; id. Fam. 10, 21; 23; id. Att. 2, 18; 24 saep.

    Lewis & Short latin dictionary > Laterensis

  • 92 laterensis

    1.
    lătĕrensis, e, adj. [2. latus], of or belonging to the side.—Subst.: lătĕren-sis, is, m., an attendant, body-guard, satellite (post-class.), Tert. adv. Marc. 4, 43.
    2.
    Lătĕrensis, is, m., a Roman surname in the gens Juventia;

    e. g. M. Juventius Laterensis,

    a legate of Lepidus, Cic. Planc. 1 sq.; id. Fam. 10, 21; 23; id. Att. 2, 18; 24 saep.

    Lewis & Short latin dictionary > laterensis

  • 93 Nicator

    Nīcātor, ŏris, m., = Nikêtôr (victor).
    I.
    An epithet given to the members of King Perseus's body-guard:

    cohors regia, quos Nicatoras appellant,

    Liv. 43, 19, 11.—
    II.
    A surname of the Seleucidæ, Plin. 6, 11, 12, § 31.

    Lewis & Short latin dictionary > Nicator

  • 94 observo

    ob-servo, āvi, ātum, 1 (archaic fut. perf. observasso, Plaut. Mil. 2, 3, 57), v. a.
    I.
    In gen., to watch, note, heed, observe a thing; to take notice of, pay attention to (class.;

    syn.: animadverto, attendo): ne me observare possis, quid rerum geram,

    Plaut. Aul. 1, 1, 14:

    quid ille faciat, ne id observes,

    id. Men. 5, 2, 38:

    fetus,

    to watch for, seek to catch, Verg. G. 4, 512:

    lupus observavit, dum dormitarent canes,

    watched, waited, Plaut. Trin. 1, 2, 133:

    occupationem alicujus, et aucupari tempus,

    to watch in order to take advantage of, Cic. Rosc. Am. 8, 22:

    si iniquitates observaveris, Domine,

    Vulg. Psa. 129, 3: tempus epistulae alicui reddendae, to watch or wait for, Cic. Fam. 11, 16, 1:

    et insidiari,

    to be on the watch, id. Or. 62, 210: observavit sedulo, ut praetor indiceret, etc., took care that, etc., Suet. Claud. 22.—So pass. impers.:

    observatum est, ne quotiens introiret urbem, supplicium de quoquam sumeretur,

    Suet. Aug. 57 fin.:

    observans Acerroniae necem,

    observing, perceiving, Tac. A. 14, 6:

    postquam poëta sensit, scripturam suam Ab iniquis observari,

    to be scrutinized, Ter. Ad. prol. 1:

    sese,

    to keep a close watch over one's self, Cic. Brut. 82, 283.—
    II.
    In partic.
    A.
    To watch, guard, keep any thing:

    januam,

    Plaut. As. 2, 2, 7:

    fores,

    id. Mil. 2, 3, 57:

    greges,

    Ov. M. 1, 513: draconem, auriferam obtutu observantem arborem, Poët. ap. Cic. Tusc. 2, 9, 22; Sen. Hippol. 223.—
    B.
    To observe, respect, regard, attend to, heed, keep, comply with a law, precept, recommendation, etc.:

    leges,

    Cic. Off. 2, 11, 40:

    censoriam animadversionem,

    id. Clu. 42, 117:

    praeceptum diligentissime,

    Caes. B. G. 5, 35:

    imperium,

    Sall. J. 80, 2:

    foedus,

    Sil. 17, 78:

    centesimas,

    to adhere to, Cic. Att. 5, 21, 11:

    commendationes,

    to attend to, regard, id. Fam. 13, 27, 1:

    auspicia,

    Tac. G. 9:

    diem concilii,

    Liv. 1, 50, 6:

    ordines,

    to keep in the ranks, Sall. J. 51, 1.— Pass.:

    id ab omnibus,

    Just. 21, 4, 5.—
    C.
    To pay attention or respect to; to respect, regard, esteem, honor one (syn.:

    veneror, revereor): tribules suos,

    Cic. Planc. 18, 45:

    regem,

    Verg. G. 4, 210:

    me, ut alterum patrem, et observat, et diligit,

    Cic. Fam. 5, 8, 4:

    et colere aliquem,

    id. Att. 2, 19, 5:

    aliquem perofficiose et amanter,

    id. ib. 9, 20, 3:

    clarissimus et nobis observandus vir,

    Front. Ep. ad Anton. p. 4.—
    D.
    Observare se a quā re = se abstinere, Vulg. Judic. 13, 12.—
    E.
    To observe, notice, perceive (eccl. Lat.):

    Amasa non observavit gladium,

    Vulg. 2 Reg. 20, 10.—Hence,
    1.
    ob-servans, antis, P. a.
    A.
    Watchful, regardful, observant.—Comp.:

    observantior aequi Fit populus,

    Claud. IV. Cons. Hon. 296.— Sup.:

    observantissimus omnium officiorum,

    Plin. Ep. 7, 30, 1; 10, 11, 1: observantissima lex suorum itinerum, App. de Mundo, 33 fin.
    B.
    Attentive, respectful:

    homo tui observans,

    Cic. Quint. 11, 39; Charis. 77 P.:

    observantissimus mei homo,

    Cic. Q. Fr. 1, 2, 3, § 11; id. Fam. 13, 3 init. —Hence, adv.: observanter, carefully, sedulously (post-class.):

    sequi,

    Macr. Somn. Scip. 1, 1, § 7; App. Mag. p. 320, 11.— Comp.:

    observantius,

    Amm. 23, 6, 79.— Sup.:

    aliquid observantissime vitare,

    Gell. 10, 21.—
    b.
    Reverentially:

    ad precandum accedere,

    Lact. 5, 19, 26.—
    2.
    observātē, adv., observantly, carefully, perspicaciously (postclass.):

    observate curioseque animadvertit M. Tullius,

    Gell. 2, 17, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > observo

  • 95 promum

    prōmus, a, um, adj. [promo].
    I.
    In economic lang., of or belonging to giving out, distributing. cella, a store-room, larder, Tert. Res. Carn. 27.—
    2.
    Subst.: prō-mum, i, a store-room, Tert. ad Uxor. 2, 4 fin. —Much more freq.,
    II.
    Subst.: prō-mus, i, m., a giver out, distributor of provisions (opp. condus, the keeper of them);

    and hence, in gen.,

    a cellarer, steward, butler, Plaut. Poen. 3, 4, 6; id. Ps. 2, 2, 14:

    foris est promus,

    Hor. S. 2, 2, 16; Varr. R. R. 1, 16, 5; Col. 12, 3, 9; Aus. Ep. 22, 20.—
    B.
    Transf.:

    librorum,

    he who gives out books from a library, a librarian, App. Mag. p. 308, 17: ego meo sum promus pectori, I keep the key of my own breast, i. e. I guard my heart against evil, Plaut. Trin. 1, 2, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > promum

  • 96 promus

    prōmus, a, um, adj. [promo].
    I.
    In economic lang., of or belonging to giving out, distributing. cella, a store-room, larder, Tert. Res. Carn. 27.—
    2.
    Subst.: prō-mum, i, a store-room, Tert. ad Uxor. 2, 4 fin. —Much more freq.,
    II.
    Subst.: prō-mus, i, m., a giver out, distributor of provisions (opp. condus, the keeper of them);

    and hence, in gen.,

    a cellarer, steward, butler, Plaut. Poen. 3, 4, 6; id. Ps. 2, 2, 14:

    foris est promus,

    Hor. S. 2, 2, 16; Varr. R. R. 1, 16, 5; Col. 12, 3, 9; Aus. Ep. 22, 20.—
    B.
    Transf.:

    librorum,

    he who gives out books from a library, a librarian, App. Mag. p. 308, 17: ego meo sum promus pectori, I keep the key of my own breast, i. e. I guard my heart against evil, Plaut. Trin. 1, 2, 44.

    Lewis & Short latin dictionary > promus

  • 97 scriba

    scrība, ae, m. [scribo], a public or official writer, a clerk, secretary, scribe (whereas librarius or scriba librarius denotes a private secretary or amanuensis;

    notarius, a short-hand writer): scribas proprio nomine antiqui et librarios et poëtas vocabant. At nunc dicuntur scribae quidem librarii, qui rationes publicas scribunt in tabulis, etc.,

    Fest. p. 333 Müll.:

    (scribarum) ordo est honestus, quod eorum hominum fidei tabellae publicae periculaque magistratuum committuntur, etc.,

    Cic. Verr. 2, 3, 79, § 183; cf. id. ib. 2, 3, 78, § 182; 2, 3, 80, § 184 sq.; 2, 3, 80, § 187; id. Pis. 25, 61; id. Clu. 45, 126; id. Agr. 2, 13, 32 (distinguished from librarii):

    meus,

    id. Fam. 5, 20, 2; Liv. 2, 12; 22, 57; 40, 29; Suet. Claud. 1; 38; id. Vesp. 3; Hor. S. 1, 5, 35; 2, 5, 56; id. Ep. 1, 8, 2 et saep.; cf.

    also: SCRIBA AB EPISTOLIS LATINIS,

    Inscr. Orell. 41; 2437; and:

    SCRIBA LIBRARIVS,

    ib. 1621; 2950 al.—
    2.
    (Eccl. Lat.) A doctor of the Jewish law, one whose duty it was to guard and expound the sacred text, Vulg. 2 Reg. 8, 17; id. Matt. 23, 2 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > scriba

  • 98 vincio

    vincĭo, vinxi, vinctum ( part. vinciturus, Petr. 45, 10), 4, v. a., to bind, to bind or wind about; to fetter, tie, fasten; to surround, encircle, etc. (class., esp. in the trop. sense; syn.: ligo, necto, constringo).
    I.
    Lit.:

    illum aput te vinctum adservato domi,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 95; 4, 4, 98; Ter. And. 5, 2, 24:

    hunc abduce, vinci, quaere rem,

    id. Ad. 3, 4, 36:

    fratres meos in vincula conjecit. Cum igitur eos vinxerit, etc.,

    Cic. Dejot. 7, 22:

    facinus est vincire civem Romanum,

    id. Verr. 2, 5, 66, § 170:

    equites Romani vincti Apronio traditi sunt,

    id. ib. 2, 3, 14, §

    37: trinis catenis vinctus,

    Caes. B. G. 1, 53:

    post terga manus,

    Verg. A. 11, 81:

    rotas ferro,

    Quint. 1, 5, 8:

    ulmum appositis vitibus,

    Ov. H. 5, 47:

    alte suras purpureo cothurno,

    Verg. A. 1, 337:

    tempora novis floribus,

    Hor. C. 4, 1, 32.—In a Greek construction:

    boves vincti cornua vittis,

    Ov. M. 7, 429:

    anule, formosae digitum vincture puellae,

    about to encircle, id. Am. 2, 15, 1.—
    B.
    In partic.
    1.
    To compress, lace:

    demissis umeris esse, vincto pectore, ut, gracilae sient,

    i. e. tightly laced, Ter. Eun. 2, 3, 23.—
    2.
    To compass, surround, guard, mid.:

    Caesarem quidem aiunt acerrime dilectum habere, loca occupare, vinciri praesidiis,

    Cic. Att. 7, 18, 2 B. and K. (al. vincire, i. e. loca).—
    3.
    To make firm, harden, fix, fasten:

    humus vincta pruinā,

    Petr. 123 (but the true reading, Ov. P. 2, 2, 96, is juncta; so Sall. C. 55, 4).—
    II.
    Trop., to bind, fetter, confine, restrain, attach:

    vi Veneris vinctus,

    Plaut. Trin. 3, 2, 32:

    religione vinctus astrictusque,

    Cic. Verr. 2, 4, 42, § 90; cf.:

    si turpissime se illa pars animi geret... si vinciatur et constringatur amicorum propinquorumque custodiis,

    id. Tusc. 2, 21, 48.—Of sleep, etc.:

    nisi vinctos somno velut pecudes trucidandos tradidero,

    Liv. 5, 44, 7:

    ut somno vincta jacebas,

    Ov. M. 11, 238:

    in plaustra somno vinctos coniciunt,

    Tac. A. 1, 65:

    mentem multo Lyaeo,

    Prop. 3, 5 (4, 4), 21:

    inimica ora (magicis artibus),

    Ov. F. 2, 581:

    lectum certo foedere,

    Prop. 3, 20, 21 (4, 19, 11):

    spadonis animum stupro,

    Tac. A. 4, 10:

    esse tuam vinctam numine teste fidem,

    Ov. H. 20, 212:

    aliquem pacto matrimonio,

    Tac. A. 6, 45.—Of speech:

    membra (orationis) sunt numeris vincienda,

    i. e. arranged rhythmically, Cic. de Or. 3, 49, 190:

    verba vincta, oratio vincta (opp. soluta),

    Quint. 11, 2, 47; 9, 4, 19.

    Lewis & Short latin dictionary > vincio

  • 99 comitor

        comitor ātus, ārī    [comes], to join as an attendant, accompany, attend, follow: eos, Cs.: hostiam, V.: iter alicuius, V.: gressum, V.: lanigerae comitantur oves, V.: magnā comitante catervā, with, V.: intravit paucis comitantibus urbem, O.: loculis comitantibus ire, with purses, Iu.— To attend to the grave: alqm comitante exercitu huma re, N.: supremum honorem, V.—Fig., of things, to follow, accompany, attend: mentibus virtus comitatur: huic vitae: etiam si nulla comitetur infamia: nimbis comitantibus Desilit, O.: comitante opinione, Ta.
    * * *
    comitari, comitatus sum V DEP
    join as an attendant, guard/escort; accompany, follow; attend (funeral); go/be carried with; be retained/stay/grow/join with; be connected with; occur

    Latin-English dictionary > comitor

  • 100 dēfēnsō

        dēfēnsō āvī, ātus, āre, intens.    [defendo], to defend diligently, protect: alios ab hostibus, S.: umeros, O.: sua, Ta.: dum defensamus (sc. armentum), O.: defensantes, the guards, Ta.
    * * *
    defensare, defensavi, defensatus V TRANS
    defend/guard/protect against; act in defense against; ward off; avert constantly

    Latin-English dictionary > dēfēnsō

См. также в других словарях:

  • The Changing of the Guard — or The Change of the Guard can refer to: Guard Mounting, or Changing the Guard, a formal ceremony in which sentries providing ceremonial guard duties at important institutions are relieved by a new batch of sentries Star Wars Jedi Quest 8: The… …   Wikipedia

  • The Guard : Police maritime — The Guard : Police maritime Titre original The Guard Autres titres francophones The Guard : Brigade maritime (Québec) Genre Série policière Pays d’origine …   Wikipédia en Français

  • The Yeomen of the Guard — The opera is set in the Tower of London, during the 16th century, and is the darkest, and perhaps most emotionally engaging, of the Savoy Operas, ending with a broken hearted main character and two very reluctant engagements, rather than the… …   Wikipedia

  • (the) Changing of the Guard — the Changing of the Guard UK [ˌtʃeɪndʒɪŋ əv ðə ˈɡɑː(r)d] US [ˌtʃeɪndʒɪŋ əv ðə ˈɡɑrd] a ceremony outside Buckingham Palace in London that many tourists go to watch, in which a new set of soldiers replaces the ones guarding the palace… …   Useful english dictionary

  • The Guard post — est un film sud coréen d épouvante réalisé par Su chang Kong ayant pour titre original : G.P. 506. Il a été réalisé en 2008. Distribution Kyoo Hwan Choi, Ho jin Chun, Byeong Cheol Do, Cho Hyun jae, Jin woong Jo, Byeong cheol Kim, Sung bum… …   Wikipédia en Français

  • The Guard Post — Infobox Korean Film name = The Guard Post director = Kong Su chang producer = writer = starring = music = cinematography = editing = distributor = released = April 3, 2008 runtime = country = South Korea language = Korean imdb id = 1064953 The… …   Wikipedia

  • The Changing of the Guard (The Twilight Zone) — Infobox Television episode Title = The Changing of the Guard Series = The Twilight Zone Caption = Scene from The Changing of the Guard Season = 3 Episode = 102 Airdate =June 1, 1962 Production =4835 Writer = Rod Serling Director =Robert Ellis… …   Wikipedia

  • The Guard — Filmdaten Deutscher Titel The Guard – Ein Ire sieht schwarz Originaltitel The Guard …   Deutsch Wikipedia

  • The Guard — Infobox Television show name = The Guard caption = genre = Drama camera = picture format = runtime = 60 minutes (including commercials) creator = developer = executive producer = Charles Bishop Stephen Hegyes Raymond Storey Shawn Williamson… …   Wikipedia

  • yeomanof the guard — yeoman of the guard n. pl. yeomen of the guard A member of a ceremonial guard attending the British sovereign and royal family and also guarding the Tower of London. * * * …   Universalium

  • run the guard — To get past a guard or sentinel without detection • • • Main Entry: ↑guard …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»