ociężały

См. также в других словарях:

• ociężały — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, ociężałyali, ociężałyalszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pozbawiony energii, zdolności energicznego poruszania się i sprawiający wrażenie ciężkiego; ospały, nieruchawy : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• ociężały — ociężałyali, ociężałyalszy 1. «czujący się ciężkim; poruszający się wolno, niesprawnie, niezgrabnie; mało energiczny, ospały, nieruchawy» Ociężały krok, gest. Ociężałe ruchy. Stać się ociężałym. 2. przestarz. «opadający ku dołowi; obciążony… …   Słownik języka polskiego

• niekumaty — Ociężały umysłowo, głupi, lub mało inteligentny Eng. Slow witted, stupid, or unintelligent …   Słownik Polskiego slangu

• ciężki — ciężkiżcy, ciężkiższy 1. «mający duży ciężar, dużo ważący; dający się z trudem dźwigać» Ciężki kamień, bagaż, pakunek, plecak. Ciężka zbroja. Ciężki wóz z węglem. Jesteś cięższa niż ja. ∆ Ciężki bombowiec «bombowiec przystosowany do zabierania… …   Słownik języka polskiego

• bawół — m IV, DB. bawółwołu, Ms. bawółwole; lm M. bawółwoły «duże zwierzę przeżuwające ssące z rodziny pustorożców (krętorogich), podobne do bydła domowego, o masywnej budowie, zamieszkujące bagniste lasy lub stepy Afryki i płd. Azji» ∆ Bawół afrykański… …   Słownik języka polskiego

• buła — ż IV, CMs. bule; lm D. buł 1. zgr. od bułka Czerstwa, nie wypieczona buła. przen. «człowiek niezgrabny, otyły, ociężały, gapiowaty» 2. «okrągła bryła; zgrubienie» Buła wosku. Policzki jak buły …   Słownik języka polskiego

• ciężkawy — ciężkawywi «nieco ciężki, ociężały, powolny» Na starość zrobiłem się ciężkawy, nie lubię podróży. przen. «dość trudny, zawiły, niezręczny, nieudolny» Ciężkawa rozmowa. Ciężkawy dowcip …   Słownik języka polskiego

• gamajda — ż a. m odm. jak ż IV, CMs. gamajdajdzie; lm MB. gamajdady, D. gamajdaajd (także gamajdadów tylko o mężczyznach) pot. «człowiek ociężały, powolny, ślamazarny, niezdarny; niedołęga, niedorajda, gamoń» Całkowita gamajda. Kompletny gamajda …   Słownik języka polskiego

• gnuśny — gnuśnyni, gnuśnyniejszy «niechętny do działania, nie mający energii; właściwy człowiekowi o takich cechach; ospały, niemrawy, ociężały, powolny» Gnuśne środowisko. Gnuśne miasteczko. Gnuśne życie. Gnuśne myśli …   Słownik języka polskiego

• leniwy — leniwywi, leniwywszy «niechętnie pracujący, nie mający chęci do czegoś; opieszały, ociężały, gnuśny» Leniwy uczeń. Leniwi pracownicy. ∆ Leniwe pierogi, pierożki «kluski z sera, mąki i jaj» …   Słownik języka polskiego

• niedołężny — niedołężnyni, niedołężnyniejszy 1. «nie mający sprawności fizycznej; nieudolny, niezdarny, ociężały» Niedołężny kaleka. Niedołężni chorzy. Niedołężny chód. 2. «świadczący o braku umiejętności w danej dziedzinie; nieudolny» Niedołężny styl.… …   Słownik języka polskiego