Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

ob-noxius

  • 1 noxius

    noxĭus, a, um, adj. ( comp. noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2 dub.; al. obnoxior.— Sup. noxissimus or noxiissimus, Sen. Clem. 1, 26, 3 dub.; better, noxiosissimus) [id.].
    I.
    Hurtful, harmful, injurious, noxious (used by Cic. only in archaic lang.; v. the foll.):

    MAGISTRATVS NECOBEDIENTEM ET NOXIVM CIVEM MVLTA COERCETO,

    Cic. Leg. 3, 3, 6 (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155:

    afflatus maris (opp. utiles),

    id. 17, 4, 2, § 24:

    tela,

    Ov. Tr. 5, 10, 22:

    terrae halitus,

    Quint. 7, 2, 3:

    lingua,

    Mart. 2, 61, 7:

    aves,

    rapacious, id. 10, 5, 12:

    crimina,

    Verg. A. 7, 326. —
    II.
    Guilty, culpable, criminal: dictum oportuit. Lys. Non possum, ita instas;

    urges quasi pro noxio,

    Plaut. Merc. 4, 3, 25:

    nobilitas,

    Sall. J. 42:

    qui citati non affuerant, noxios judicavit,

    Liv. 39, 41: corda, Ov. M. 10, 351:

    omnibus omnium rerum noxior,

    Sen. Clem. 1, 13, 2: reducto comā capite, ceu noxii solent, culprits, criminals (esp. those condemned to be thrown to wild beasts), Suet. Vit. 17; id. Calig. 27; id. Claud. 34; id. Ner. 12.—
    (β).
    With abl.:

    Falisci, eodem noxii crimine,

    Liv. 7, 20, 9. —
    (γ).
    With gen.:

    noxius conjurationis,

    Tac. A. 5, 11:

    facinoris,

    Dig. 29, 5, 3, § 12.— Esp. as subst.: noxĭa, ae, f., hurt, harm, damage, injury (class.; syn. noxa).
    A.
    Lit.: noxia, ut Serv. Sulpicius Rufus ait, damnum significat, apud poëtas autem et oratores ponitur pro culpā, at noxa peccatum, aut pro peccato poenam, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:

    in re incipiundā ad defendendam noxiam,

    Ter. Phorm. 1, 4, 48:

    si ab eo fides sibi data esset, haud futurum noxiae futurum,

    Liv. 8, 18, 4:

    sive ullius eorum quos oderat noxia,

    id. 41, 23, 14:

    veneficiorum noxia,

    Plin. 21, 17, 68, § 108:

    vini,

    id. 14, 16, 19, § 100.—
    B.
    Transf., an injurious act, a fault, offence, trespass:

    noxa est corpus, quod nocuit id est servus: noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria,

    Just. Inst. 4, 8, 1:

    Tranioni remitte, quaeso, hanc noxiam causā meā,

    Plaut. Most. 5, 2, 47:

    manufestum teneo in noxiā,

    id. Merc. 4, 3, 31:

    noxiā carere,

    id. Bacch. 4, 9, 87:

    noxiis vacuum esse,

    id. Merc. 5, 4, 23:

    in noxiā esse,

    id. ib. 4, 3, 30:

    amicum castigare ob meritam noxiam,

    id. Trin. 1, 1, 1 and 4:

    quod in minimis noxiis et in his levioribus peccatis id primum quaeritur, quae causa maleficii fuerit,

    Cic. Rosc. Am. 22, 62:

    si qua clades incidisset, desertori magis, quam deserto noxiae fore,

    the blame would fall on, Liv. 10, 19: metum prorsus et noxiam conscientiae pro foedere haberi, fear and guilt served the participants as an agreement, i. e. brought them to an agreement, Tac. A. 6, 4. —Hence, adv.: noxĭē (post-class.), injuriously, perniciously:

    multos petulca confoderat,

    Sulp. Sev. Dial. 2, 9; Aug. Conf. 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > noxius

  • 2 noxius

        noxius adj.    [noxa], hurtful, harmful, injurious, noxious: civis: tela, O.: corpora, burdensome, V.— Guilty, culpable, criminal: nobilitas, S.: qui citati non adfuerant, noxios iudicavit, L.: corda, O.: eodem crimine, L.: coniurationis, Ta.
    * * *
    noxia, noxium ADJ
    harmful, noxious; guilty, criminal

    Latin-English dictionary > noxius

  • 3 in-noxius

        in-noxius adj.,    harmless, innoxious: anguis, V.—Not guilty, blameless, innocent: nominat multos innoxios, S.: illum innoxium plecti, N.: verba, V.: tactu flamma, V.: criminis innoxia, L.: initi consili in caput regis innoxius, Cu.—Unharmed, unhurt, uninjured: ipsi innoxii florentes, S.: (navigia) in ripam innoxia expulsa, Cu.

    Latin-English dictionary > in-noxius

  • 4 ob-noxius

        ob-noxius adj.,    liable, addicted, guilty: animus lubidini, S.: Terra nulli obnoxia bello, exposed, O.: Obnoxium est (with infin.), it is dangerous, Ta. —Subject, submissive, obedient, complying, servile: vobis, L.: pars (hominum) pravis obnoxia, H.: Crasso ex privatis negotiis, under the influence of, S.: amori uxoris, Ta.—Servile, abject, weak, timid: facies obnoxia, O.: obnoxius videar, L.: pax, dishonorable, L.—Obliged, under obligation, indebted, responsible, answerable: uxori, T.: Graecia beneficio libertatis Romanis, L.: hominum non ulli curae, dependent on, V.: facies nullis obnoxia gemmis, indebted, Pr.

    Latin-English dictionary > ob-noxius

  • 5 noxie

    noxĭus, a, um, adj. ( comp. noxior, Sen. Clem. 1, 13, 2 dub.; al. obnoxior.— Sup. noxissimus or noxiissimus, Sen. Clem. 1, 26, 3 dub.; better, noxiosissimus) [id.].
    I.
    Hurtful, harmful, injurious, noxious (used by Cic. only in archaic lang.; v. the foll.):

    MAGISTRATVS NECOBEDIENTEM ET NOXIVM CIVEM MVLTA COERCETO,

    Cic. Leg. 3, 3, 6 (araneus) aculeo noxius, Plin. 9, 48, 72, § 155:

    afflatus maris (opp. utiles),

    id. 17, 4, 2, § 24:

    tela,

    Ov. Tr. 5, 10, 22:

    terrae halitus,

    Quint. 7, 2, 3:

    lingua,

    Mart. 2, 61, 7:

    aves,

    rapacious, id. 10, 5, 12:

    crimina,

    Verg. A. 7, 326. —
    II.
    Guilty, culpable, criminal: dictum oportuit. Lys. Non possum, ita instas;

    urges quasi pro noxio,

    Plaut. Merc. 4, 3, 25:

    nobilitas,

    Sall. J. 42:

    qui citati non affuerant, noxios judicavit,

    Liv. 39, 41: corda, Ov. M. 10, 351:

    omnibus omnium rerum noxior,

    Sen. Clem. 1, 13, 2: reducto comā capite, ceu noxii solent, culprits, criminals (esp. those condemned to be thrown to wild beasts), Suet. Vit. 17; id. Calig. 27; id. Claud. 34; id. Ner. 12.—
    (β).
    With abl.:

    Falisci, eodem noxii crimine,

    Liv. 7, 20, 9. —
    (γ).
    With gen.:

    noxius conjurationis,

    Tac. A. 5, 11:

    facinoris,

    Dig. 29, 5, 3, § 12.— Esp. as subst.: noxĭa, ae, f., hurt, harm, damage, injury (class.; syn. noxa).
    A.
    Lit.: noxia, ut Serv. Sulpicius Rufus ait, damnum significat, apud poëtas autem et oratores ponitur pro culpā, at noxa peccatum, aut pro peccato poenam, Paul. ex Fest. p. 174 Müll.:

    in re incipiundā ad defendendam noxiam,

    Ter. Phorm. 1, 4, 48:

    si ab eo fides sibi data esset, haud futurum noxiae futurum,

    Liv. 8, 18, 4:

    sive ullius eorum quos oderat noxia,

    id. 41, 23, 14:

    veneficiorum noxia,

    Plin. 21, 17, 68, § 108:

    vini,

    id. 14, 16, 19, § 100.—
    B.
    Transf., an injurious act, a fault, offence, trespass:

    noxa est corpus, quod nocuit id est servus: noxia ipsum maleficium, veluti furtum, damnum, rapina, injuria,

    Just. Inst. 4, 8, 1:

    Tranioni remitte, quaeso, hanc noxiam causā meā,

    Plaut. Most. 5, 2, 47:

    manufestum teneo in noxiā,

    id. Merc. 4, 3, 31:

    noxiā carere,

    id. Bacch. 4, 9, 87:

    noxiis vacuum esse,

    id. Merc. 5, 4, 23:

    in noxiā esse,

    id. ib. 4, 3, 30:

    amicum castigare ob meritam noxiam,

    id. Trin. 1, 1, 1 and 4:

    quod in minimis noxiis et in his levioribus peccatis id primum quaeritur, quae causa maleficii fuerit,

    Cic. Rosc. Am. 22, 62:

    si qua clades incidisset, desertori magis, quam deserto noxiae fore,

    the blame would fall on, Liv. 10, 19: metum prorsus et noxiam conscientiae pro foedere haberi, fear and guilt served the participants as an agreement, i. e. brought them to an agreement, Tac. A. 6, 4. —Hence, adv.: noxĭē (post-class.), injuriously, perniciously:

    multos petulca confoderat,

    Sulp. Sev. Dial. 2, 9; Aug. Conf. 1, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > noxie

  • 6 noxia

        noxia ae, f    [noxius], hurt, harm, damage, injury: ad defendendam noxiam, T.: fides data, haud futurum noxiae indicium, L.: sive ullius eorum quos oderat noxia, L.— An injurious act, fault, offence, trespass: Hic in noxiāst, offends, T.: in minimis noxiis id primum quaeritur: desertori noxiae fore, the blame would fall on, L.
    * * *
    crime, fault

    Latin-English dictionary > noxia

  • 7 adflatus

    1.
    afflātus ( adf-), a, um, Part., of afflo.
    2.
    afflātus ( adf-), ūs, m. [afflo].
    I.
    A blowing or breathing on, a breeze, blast, breath, etc., as of the wind, men, or animals:

    afflatusex terrā mentem ita movens ut, etc.,

    Cic. Div. 2, 57, 117:

    adflatu nocent,

    by the effluvia, Ov. M. 7, 551:

    ambusti adflatu vaporis,

    Liv. 28, 23:

    ignes caelestes adussisse levi adflatu vestimenta,

    id. 39, 22:

    Favonii,

    Plin. 6, 17, 21, § 57:

    noxius,

    id. 4, 12, 26 al. —Of animals:

    frondes adflatibus (apri) ardent,

    by his breath, Ov. M. 8, 289:

    serpentis,

    Stat. Th. 5, 527:

    polypus adflatu terribili canes agebat,

    Plin. 9, 30, 48, § 92.—And of the aspiration in speech: Boeotii sine adflatu vocant collīs Tebas, i. e. without the h, Varr. R. R. 3, 1, 6.—
    B.
    Esp., a flash or glow of light (cf. afflo, I.):

    juncturae leni adflatu simulacra refovent,

    Plin. 36, 15, 22, § 98.—
    II.
    Fig., afflation of the divine spirit, inspiration:

    nemo vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,

    Cic. N. D. 2, 66:

    sine inflammatione animorum et sine quodam adflatu quasi furoris,

    id. de Or. 2, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > adflatus

  • 8 afflatus

    1.
    afflātus ( adf-), a, um, Part., of afflo.
    2.
    afflātus ( adf-), ūs, m. [afflo].
    I.
    A blowing or breathing on, a breeze, blast, breath, etc., as of the wind, men, or animals:

    afflatusex terrā mentem ita movens ut, etc.,

    Cic. Div. 2, 57, 117:

    adflatu nocent,

    by the effluvia, Ov. M. 7, 551:

    ambusti adflatu vaporis,

    Liv. 28, 23:

    ignes caelestes adussisse levi adflatu vestimenta,

    id. 39, 22:

    Favonii,

    Plin. 6, 17, 21, § 57:

    noxius,

    id. 4, 12, 26 al. —Of animals:

    frondes adflatibus (apri) ardent,

    by his breath, Ov. M. 8, 289:

    serpentis,

    Stat. Th. 5, 527:

    polypus adflatu terribili canes agebat,

    Plin. 9, 30, 48, § 92.—And of the aspiration in speech: Boeotii sine adflatu vocant collīs Tebas, i. e. without the h, Varr. R. R. 3, 1, 6.—
    B.
    Esp., a flash or glow of light (cf. afflo, I.):

    juncturae leni adflatu simulacra refovent,

    Plin. 36, 15, 22, § 98.—
    II.
    Fig., afflation of the divine spirit, inspiration:

    nemo vir magnus sine aliquo adflatu divino umquam fuit,

    Cic. N. D. 2, 66:

    sine inflammatione animorum et sine quodam adflatu quasi furoris,

    id. de Or. 2, 46.

    Lewis & Short latin dictionary > afflatus

  • 9 halitus

    hālĭtus ( alitus), ūs, m. [id.], breath, exhalation, steam, vapor.
    I.
    Lit. ( poet. and in post-Aug. prose): Nemeaeus leo Frendens efflavit graviter extremum halitum, his last breath, *

    Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22: aegris faucibus exsuperat gravis halitus,

    Pers. 3, 88:

    quae (i. e. nebulae aestusque) velut halitus sursum feruntur,

    Lucr. 6, 478:

    a pulmone halitus graveolentia,

    i. e. stinking breath, Plin. 28, 12, 53, § 194; so,

    oris,

    id. 21, 20, 83, § 142; 28, 4, 14, § 56; cf.:

    artificis halitus oris,

    Juv. 10, 238:

    postero die ex ore (ebriorum) halitus cadi,

    fumes of wine, Plin. 14, 22, 28, § 142:

    plumbi fornacium halitus noxius et pestilens,

    exhalation, fumes, id. 34, 18, 50, § 167: carbonum, Prud. steph. 5, 219:

    terrae,

    Plin. 11, 12, 12, § 31; Quint. 7, 9, 8:

    salis,

    Plin. 17, 4, 2, § 24:

    Averni,

    Val. Fl. 4, 494:

    solis,

    i. e. heat, Col. 2, 5, 2.—
    II.
    Transf., the spirit, soul, Prud. Cath. 10, 11.—
    b.
    Wind:

    frigidus,

    Claud. Rutil. 1, 105.

    Lewis & Short latin dictionary > halitus

  • 10 innoxius

    in-noxĭus, a, um, adj., harmless, innoxious.
    I.
    Act.
    A.
    In gen.:

    quaedam animalia indigenis innoxia,

    Plin. 8, 59, 84, § 229:

    vitis viribus (bibentium),

    id. 14, 2, 4, § 31:

    anguis,

    Verg. A. 5, 92:

    vulnera,

    not mortal, curable, Plin. 10, 37, 52, § 109:

    saltus,

    free from noxious animals, id. 3, 5, 6, § 41:

    iter,

    secure, Tac. H. 4, 20:

    hinc vel illinc appellere indiscretum et innoxium est,

    id. ib. 3, 47 fin.
    B.
    That does harm to none, not guilty, blameless, innocent:

    decet innocentem servum atque innoxium,

    Plaut. Capt. 3, 5, 7; Nep. Milt. 8 fin.:

    non possum innoxia dici,

    Ov. M. 9, 628: animus innoxior (al. innoxiior), Cato ap. Prisc. 601 P.:

    paupertas,

    undeserved poverty, Tac. A. 14, 34.—
    (β).
    With gen.:

    criminis innoxia,

    Liv. 4, 44, 11:

    initi consilii in caput regis,

    Curt. 8, 8, 21.—
    (γ).
    With a and abl.:

    ut innoxium abs te atque abs tuis me inrideas,

    i. e. who never harmed you or yours, Plaut. Aul. 2, 2, 44.—
    II.
    Pass., unharmed, unhurt, uninjured:

    innoxius volvitur in flammis,

    Lucr. 6, 394:

    hi magistratus, provincias aliaque omnia tenere, ipsi innoxii,

    Sall. C. 39, 2; id. ib. 39, 40 fin.:

    sacras innoxia laurus vescar,

    Tib. 2, 5, 63; Col. 12, 38, 8.—
    (β).
    With prep. a and abl.:

    gens a saevo serpentum innoxia morsu,

    Luc. 9, 892:

    faba a curculionibus innoxia,

    Col. 2, 10, 12.— Adv.: in-noxĭē.
    1.
    Harmlessly, without harm:

    emollire alvum,

    Plin. 31, 9, 45, § 102.—
    2.
    Blamelessly, innocently, Min. Fel. Oct. 33.

    Lewis & Short latin dictionary > innoxius

  • 11 noxia

    noxĭa, ae, f., v. noxius, II.

    Lewis & Short latin dictionary > noxia

  • 12 noxietas

    noxĭĕtas, ātis, f. [noxius], guilt, crime (post-class.), Tert. Apol. 2.

    Lewis & Short latin dictionary > noxietas

  • 13 obnoxius

    ob-noxĭus, a, um, adj.
    I.
    Lit.
    A.
    Subject, liable to punishment, obnoxious to punishment, punishable: obnoxius poenae obligatus ob delictum, Paul. ex Fest. p. 191 Müll.:

    ego tibi me obnoxium esse fateor culpae compotem,

    Plaut. Truc. 4, 3, 61; Dig. 48, 15, 1:

    ego lege Aquiliā obnoxius sum,

    ib. 11, 3, 14.—
    B.
    Liable or addicted to a fault or failing, guilty of it (cf.: deditus, addictus); constr.
    1.
    With dat.:

    animus neque delicto neque lubidini obnoxius,

    not addicted to vice or to sensual pleasures, Sall. C. 52, 21:

    communi culpae,

    Ov. A. A. 1, 395:

    facto,

    Tib. 3, 4, 15.—
    2.
    With gen.:

    obnoxios criminum, digno supplicio subjectos, sepulturae tradi non vetamus,

    for, on account of, Cod. Just. 3, 44, 11.—
    II.
    Transf., in gen.
    A.
    Subject, submissive, obedient, complying:

    dum illos obnoxios fidosque sibi faceret,

    Sall. C. 14, 6:

    obnoxium atque subjectum esse alicui,

    Liv. 7, 30, 2; 6, 28, 7; 23, 12, 9; 37, 53, 4; 42, 46, 3; Flor. 4, 4, 2. —
    B.
    Obliged, under obligation, beholden, indebted, responsible, answerable:

    uxori obnoxius sum,

    Ter. Hec. 3, 1, 22:

    totam Graeciam beneficio libertatis obnoxiam Romanis esse,

    Liv. 35, 31:

    fratris radiis obnoxia Luna,

    Verg. G. 1, 396:

    facies nullis obnoxia gemmis,

    not indebted to any jewels, Prop. 1, 2, 21:

    tantum in eo obnoxius est, si quid ipse dolo fecerit,

    Gai. Inst. 3, 207.—
    C.
    Exposed to a person, humbled before one:

    ne obnoxius filio sim et servo,

    Plaut. Bacch. 5, 2, 80.—
    D.
    Submissive, abject, servile, slavish, mean-spirited, timid, cowardly, etc.:

    non quibus ego essem obnoxius,

    Plaut. Mil. 3, 1, 150:

    summissaeque manus, faciesque obnoxia mansit,

    Ov. M. 5, 235:

    si aut superbus, aut obnoxius videar,

    Liv. 23, 12:

    pax,

    servile, dishonorable, id. 9, 10.—
    2.
    Subject, liable, exposed, obnoxious to any thing; with dat., ad, or in and acc.
    (α).
    With dat.:

    infidis consiliis obnoxius,

    Tac. H. 3, 55:

    insidiis,

    id. A. 14, 40:

    infelici fecunditate fortunae,

    exposed, id. ib. 2, 75:

    aemulationi, odio, privatis affectionibus,

    id. ib. 3, 58:

    morbo,

    Plin. 17, 24, 37, § 221:

    contumeliis,

    Suet. Tib. 63:

    bello,

    Ov. P. 1, 8, 73:

    plerique Crasso ex negotiis privatis obnoxii,

    Sall. C. 48, 5:

    urbs artis itineribus (sc. incendiis),

    Tac. A. 15, 38.—
    (β).
    With ad: terra solida ad tales casus obnoxia, exposed to such accidents (viz. earthquakes), Plin. 2, 82, 84, § 197.—
    (γ).
    With in and acc.:

    in omnia obnoxius,

    exposed to every thing, Flor. 3, 20, 1. —
    3.
    In gen., exposed or liable to injury, danger, or misfortune, weak, infirm, frail:

    in hoc obnoxio domicilio animus liber habitat,

    Sen. Ep. 65, 21:

    supplex et obnoxius,

    Cic. ad Brut. 1, 17, 6:

    corpora,

    sickly, weakly, Plin. 31, 6, 32, § 60:

    flos,

    which soon falls off, soon suffers injury, frail, delicate, id. 14, 2, 4, § 27.—
    b.
    Obnoxium est, it is hazardous, dangerous, Tac. Or. 10.— Comp.:

    obnoxior (al. noxior),

    Sen. Clem. 1, 13.—Hence, adv.: obnoxĭē (only in Plaut. and Liv.).
    A.
    Guiltily, culpably:

    nihil obnoxie perire,

    quite innocently, Plaut. Stich. 3, 2, 41.—
    B.
    Submissively, slavishly, timidly:

    sententias dicere,

    Liv. 3, 39, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > obnoxius

  • 14 pernoxius

    per-noxĭus, a, um, adj., very harmful, very dangerous, Mel. 1, 19, 10.

    Lewis & Short latin dictionary > pernoxius

См. также в других словарях:

  • noxius — index deleterious, harmful, obnoxious, pernicious, prejudicial Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • Phellinus noxius — Taxobox name = Phellinus noxius regnum = Fungi phylum = Basidiomycota classis = Basidiomycetes subclassis = Incertae sedis ordo = Hymenochaetales familia = Hymenochaetaceae genus = Phellinus species = P. noxius binomial = Phellinus noxius… …   Wikipedia

  • Centruroides noxius — Saltar a navegación, búsqueda ? Escorpión del Nayarit Clasificación científica Reino: Animalia Filo …   Wikipedia Español

  • Centruroides noxius — Scorpion. See noxiustoxin …   Dictionary of molecular biology

  • Cobatoxin — Not to be confused with Cobratoxin. Cobatoxin is a toxin present in the venom of the scorpion Centruroides noxius. It blocks two potassium channel subtypes; voltage gated and calcium activated channels. Contents 1 Etymology 2 Source 3 Chemistry …   Wikipedia

  • Centruroides limpidus — Saltar a navegación, búsqueda ? Alacrán de Morelos Clasificación científica Reino: Animalia Filo …   Wikipedia Español

  • Asterix and the Chieftain's Shield — Infobox Asterix Title=Asterix and the Chieftain s Shield Frenchtitle=Le bouclier arverne Story=René Goscinny Illustrations=Albert Uderzo FrenchDate=1968 EnglishDate=1977 Preceded= Asterix the Legionary Followed= Asterix at the Olympic Games… …   Wikipedia

  • Slotoxin — chembox new ImageFile=Slotoxin.png ImageSize=250px IUPACName= OtherNames= Section1=Chembox Identifiers CASNo= PubChem=16133816 SMILES=CC [C@H] (C) [C@@H] (C(=O)N [C@@H] (CC(=O)O)C(=O)N [C@@H] (C(C)C)C(=O)N [C@@H] (CC(=O)O)C(=O)N [C@@H] (CS)C(=O)N …   Wikipedia

  • Gefahrenbezeichnung — Ein Gefahrensymbol ist ein Piktogramm, das zusammen mit einer bestimmten Gefahrenbezeichnung einen ersten, leicht erkennbaren Hinweis auf die Gefahren gibt, die von einem Gefahrstoff ausgehen (siehe auch: Gefahrstoffkennzeichnung). Weitere… …   Deutsch Wikipedia

  • Gefahrensymbol — Ein Gefahrensymbol ist ein Piktogramm auf orange Untergrund, das zusammen mit einer bestimmten Gefahrenbezeichnung einen ersten, leicht erkennbaren Hinweis auf die Gefahren gibt, die von einem Gefahrstoff ausgehen (siehe auch:… …   Deutsch Wikipedia

  • Gefahrensymbole — Ein Gefahrensymbol ist ein Piktogramm, das zusammen mit einer bestimmten Gefahrenbezeichnung einen ersten, leicht erkennbaren Hinweis auf die Gefahren gibt, die von einem Gefahrstoff ausgehen (siehe auch: Gefahrstoffkennzeichnung). Weitere… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»