nieprzyjaciela

См. также в других словарях:

• kłaść — 1. Kłaść coś komuś na sercu, na serce «polecać gorąco, zobowiązywać do czegoś»: Dziewczynę należy wysłać do sanatorium do Otwocka na czas długi, najkrócej na rok. Wtedy będzie uratowana. (...) – Panie Szymbart! – rzekł lekarz. – Kładę panu na… …   Słownik frazeologiczny

• flankować — ndk IV, flankowaćkuję, flankowaćkujesz, flankowaćkuj, flankowaćował, flankowaćowany 1. «otaczać czymś z boku albo z obu stron» Arkady flankowane wieżami. 2. «nacierać na nieprzyjaciela z boku; oskrzydlać wojsko nieprzyjaciela» Korpus flankujący.… …   Słownik języka polskiego

• forsować — ndk IV, forsowaćsuję, forsowaćsujesz, forsowaćsuj, forsowaćował, forsowaćowany 1. «przeprowadzać coś siłą; popierać coś albo kogoś z naciskiem, zdecydowanie, czasami wbrew obiektywnym racjom» Forsować kandydata, pomysł, projekt. 2. «męczyć,… …   Słownik języka polskiego

• kłaść — ndk XI, kładę, kładziesz, kładź, kładł, kładli, kładziony 1. «stawiać jedną rzecz na drugiej, umieszczać coś na czymś, w czymś, wstawiać gdzieś, wsuwać» Kłaść coś na półkę, na półce, na szafę, na szafie. Kłaść coś do garnka, do kieszeni, do… …   Słownik języka polskiego

• nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… …   Słownik języka polskiego

• napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

• nieprzyjaciel — m I, DB. a 1. lm M. e, DB. nieprzyjacielciół, N. nieprzyjacielciółmi «człowiek mający wobec kogoś lub czegoś wrogą postawę» Zawzięty, zaciekły nieprzyjaciel. Nieprzyjaciel mody, wina. 2. blm «wojska przeciwnika w czasie wojny; wroga armia» Zmusić …   Słownik języka polskiego

• odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… …   Słownik języka polskiego

• okrążyć — dk VIb, okrążyćżę, okrążyćżysz, okrąż, okrążyćżył, okrążyćżony okrążać ndk I, okrążyćam, okrążyćasz, okrążyćają, okrążyćaj, okrążyćał, okrążyćany 1. «zatoczyć krąg dookoła kogoś lub czegoś; obejść, objechać coś» Okrążyć dom, plac, skwer. Ptak… …   Słownik języka polskiego

• zaatakować — dk IV, zaatakowaćkuję, zaatakowaćkujesz, zaatakowaćkuj, zaatakowaćował, zaatakowaćowany 1. «o wojsku, armii: wystąpić zaczepnie przeciw siłom nieprzyjaciela w sposób zorganizowany, nagły; natrzeć» Zaatakować nieprzyjaciela z prawego, z lewego… …   Słownik języka polskiego

• desant — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. desantncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przerzucenie i wysadzenie wojsk na terytorium opanowanym przez nieprzyjaciela (przeważnie niedaleko za linię frontu) w celu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień