-
1 munitio
mūnītĭo, ōnis, f. [1. munio], a defending, fortifying, protecting (class.).I.Lit.:B.milites munitione prohibere,
Caes. B. G. 1, 49:oppidi,
Suet. Galb. 10:operis,
a fortifying, erection of fortifications, Caes. B. G. 1, 8:fluminum,
a bridging over, Tac. A. 1, 56:munitionis multa sunt genera,
enclosure, fencing, hedging, Pall. 1, 34.—Transf.1.Concr., a means of fortification or defence, a fortification, rampart, bulwark, intrenchment, walls (syn. munimentum):2.nisi munitione ac mole lapidum a mari (fons) disjunctus esset,
Cic. Verr. 2, 4, 53, § 118:munitiones multiplices Piraei portus,
Vell. 2, 23, 3:urbem operibus munitionibusque sepire,
Cic. Phil. 13, 9, 20: demoliri, Sall. Fragm. ap. Non. 2, 204:facere,
Caes. B. G. 1, 10:incendere,
Nep. Eum. 5, 7:per munitionem introire,
Sall. J. 38, 6:munitiones in urbem spectantes,
Liv. 5, 5:munitiones et castella,
Tac. A. 3, 74:multum munitionis,
of the walls, Nep. Them. 7, 2.—(Acc. to munio, I. B. 2.) A making passable of roads, by opening, paving, etc.:II.ex viarum munitione quaestum facere,
repairing the roads, work on the roads, Cic. Font. 4, 7:multos ad munitiones viarum condemnavit,
Suet. Calig. 27.—Trop., a support:aditus ad causam et munitio aut quoddam ornamentum,
support to the cause, Cic. de Or. 2, 79, 320 (al. communitio).—(The gloss. of Fest. is prob. corrupt: munitio morsicatio ciborum, Paul. ex Fest. p. 143 Müll.) -
2 mūnītiō
mūnītiō ōnis, f [munio], a defending, fortifying, protecting: milites munitione prohibere, Cs.: operis, erection of fortifications, Cs.: munitionis causā in silvas discedere, go to cut wood for a rampart, Cs.— A defence, fortification, rampart, bulwark, intrenchment, walls: munitione a mari (fons) disiunctus: urbem operibus munitionibusque saepire: intra munitiones ingredi, Cs.: per munitionem introire, S.: multum munitionis, of the walls, N.— A making passable, opening: viarum: fluminum, bridging, Ta.* * *fortifying; fortification -
3 munitio
fortifying, defense works, bridging, fortification. -
4 humilis
humilis e, adj. with comp. and sup. [humus], low, lowly, small, slight: casae, V.: salictum, Iu.: ea quae sunt humiliora: humilior munitio, Cs.: (naves) humiliores quam, etc., Cs.: domus, H.: Forentum, in the plain, H.: (avis) humilis volat, flies low, V.: fossa, shallow, V.—Fig., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant: homines: humillimus homo de plebe, L.: humiliores possessionibus expellere, Cs.: satis superque, L.: Cleonae, O.: ex humili loco ad dignitatem perducere, Cs.: res: ars: vestitus, N.: agna, poor, H.: domus, Iu.—As subst n.: ex humili potens, obscurity, H.: Quales ex humili Extollit fortuna, Iu.—Of language, low, common, colloquial: sermo: verbum: humili modo loqui, H.—Of character, low, lowly, mean, base, abject: apparitor: Non humilis mulier, H.: obsecratio: pavor, V.* * *humile, humilior -or -us, humillimus -a -um ADJlow, lowly, small, slight, base, mean, humble, obscure, poor, insignificant -
5 humile
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
6 humilis
hŭmĭlis, e, adj. [humus; like chamalos from chamai, on the ground, i. e.], low, lowly, small, slight (class.; esp. freq. in the trop. signif.).I.Lit.:II.arbores et vites et ea quae sunt humiliora neque se tollere a terra altius possunt,
Cic. Tusc. 5, 13, 37; cf.:turrim humilem parvamque fecerant,
Caes. B. C. 2, 8, 1 sq.:humilior munitio,
id. ib. 3, 63, 2:(naves) humiliores quam quibus in nostro mari uti consuevimus,
id. B. G. 5, 1, 2:humiles habitare casas,
Verg. E. 2, 29:domus,
Hor. C. 3, 1, 22:postes,
Ov. M. 8, 639:arcus,
id. ib. 3, 30:arae,
Val. Fl. 3, 426:virgas humilis mordere salicti,
Juv. 11, 67:Forentum,
low, situated in the plain, Hor. C. 3, 4, 16; so,Myconos,
Ov. M. 7, 463:Italia,
Verg. A. 3, 522:humillimo solo aqua diutissime immorata,
Just. 2, 1 med.:avi similis, quae circum litora, circum Piscosos scopulos humilis volat aequora juxta,
flies low, Verg. A. 4, 255; cf.:decisis humilis pennis,
Hor. Ep. 2, 2, 50:potest ex deformi humilique corpusculo exire formosus animus ac magnus,
small, diminutive, Sen. Ep. 66:brevi atque humili corpore homines,
Gell. 19, 13, 3; Curt. 7, 4:humiles Cleonae,
little, petty, Ov. M. 6, 417 (in Ptolem. polis ou megalê):Troja,
id. ib. 15, 424:ipse humili designat moenia fossa,
i. e. slight, shallow, Verg. A. 7, 157; so,fossa,
Tac. A. 1, 61; cf.radix,
Plin. Ep. 8, 20, 5.Trop.A.As respects rank, birth, fortune, worth, consideration, etc., low, base, mean, humble, obscure, poor, needy, insignificant (cf.:2.supplex, summissus, demissus, abjectus): ut si parentibus nati sint humilibus,
Cic. Lael. 17, 90:humiles nati (shortly after: trivio conceptus et educatus stercore),
Phaedr. 1, 27, 2: humiles et obscuri homines, Cic. Div. 1, 40, 88; id. Quint. 31, 95:humillimus homo de plebe,
Liv. 3, 19, 9; cf.:humilis in plebe et ideo ignobilis puerpera,
Plin. 7, 36, 36, § 121:ne latos fines parare studeant potentioresque humiliores possessionibus expellant,
Caes. B. G. 6, 22, 3:humiliores, opp. opulentiores,
Hirt. B. G. 8, 51 fin.:hos Suevi vectigales sibi fecerunt ac multo humiliores infirmioresque redegerunt,
Caes. B. G. 4, 3 fin.: homines humiles, opp. amplissimi viri, Balb. et Opp. ap. Cic. Att. 9, 8, A, 1:satis superque humilis est, qui, etc.,
Liv. 3, 53, 9:junge tuis humiles, ambitiose, manus,
of the servants, Ov. A. A. 2, 254:civitas ignobilis atque humilis,
Caes. B. G. 5, 28, 1:humilem sane relinquunt et minime generosum, ut ita dicam, ortum amicitiae,
Cic. Lael. 9, 29:Viridomarus, quem Caesar ex humili loco ad summam dignitatem perduxerat,
Caes. B. G. 7, 39, 1:qui cogitationes suas abjecerunt in rem tam humilem atque contemptam,
Cic. Lael. 9, 32; cf.:nihil abjectum, nihil humile cogitant,
id. Fin. 5, 20, 57:aut nulla aut humili aliqua arte praediti,
id. Arch. 5, 10:humiles et sordidae curae,
Plin. Ep. 1, 3, 3:rei pictor,
Plin. 35, 10, 37, § 120 (dub.;Jan. floridissimus): humilis atque obsoletus vestitus,
Nep. Ages. 8:agna,
poor, humble, Hor. C. 2, 17, 32:fortuna,
Juv. 6, 287:domus,
id. 11, 171.—Hence, subst.: hŭmĭle, is, n., that which is humble or base, a low station:ex humili potens,
Hor. C. 3, 30, 12:quales ex humili magna ad vestigia rerum extollit Fortuna,
Juv. 3, 39.—Prov.: Humiles laborant ubi potentes dissident,
Phaedr. 1, 30, 1.—Of low, mean language: iambus frequentissimus est in iis, quae demisso atque humili sermone dicuntur. Cic. Or. 58, 196:B.sermo,
Hor. A. P. 229; cf.:neque humilem et abjectam orationem nec nimis altam et exaggeratam probat,
Cic. Or. 57, 192:verbum,
id. Brut. 79, 274:humilia et vulgaria verba,
Quint. 10, 1, 9:translatio,
id. 8, 6, 5:si quis sublimia humilibus misceat,
id. 8, 3, 60:quae humilia circa res magnas, apta circa minores videntur,
id. 8, 3, 18:humile et quotidianum sermonis genus,
id. 11, 1, 6:of the author himself: Macer... humilis,
i. e. commonplace, id. 10, 1, 87:nil parvum aut humili modo, Nil mortale loquar,
Hor. C. 3, 25, 17.—Of mind or character, low, mean, base, abject:1.qui umquam apparitor tam humilis? tam abjectus?
Cic. Phil. 2, 32, 82:ut ille tum humilis, ut demissus erat!
id. Att. 2, 21, 3:humillimus assentator,
Vell. 2, 83, 1:neque nos simus tam humiles, ut quae laudamus inutilia credamus,
Quint. 11, 1, 13:privata deduci superbo Non humilis mulier triumpho,
Hor. C. 1, 37, 32:succumbere doloribus eosque humili animo imbecilloque ferre miserum est,
Cic. Fin. 1, 15, 49:animi,
Lucr. 6, 52:si prece et obsecratione humili ac supplici utemur,
Cic. Inv. 1, 16, 22; 1, 56 init.; cf.:fracto animo, atque humili aliquem supplicare,
id. Planc. 20, 50:humillimae preces, Suet. Vit. Luc.: pavor,
Verg. G. 1, 331; cf.metus,
Val. Fl. 3, 394.—Hence, adv.: hŭmĭlĭter, low, deeply.Lit. (so post-Aug. and very rare):2.in loco clivoso humilius rami arborum servandisunt, in plano altius,
Pall. 3, 13, 3:eadem facta claritate vel obscuritate facientium vel tolluntur altissime vel humillime deprimuntur,
very deeply, Plin. Ep. 6, 24, 1. —Trop. (acc. to II. B.), basely, meanly, abjectly, humbly (class.):non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:aut servit humiliter, aut superbe dominatur,
Liv. 24, 25, 8:servire alicui,
id. 45, 32, 5:audacter territas, humiliter placas,
Auct. Her. 4, 20, 28:animose paupertatem ferre, humiliter infamiam,
Sen. Ep. 120 med. -
7 munitiuncula
mūnītĭuncŭla, ae, f. dim. [munitio], a little fortification, Vulg. 1 Macc. 16, 15. -
8 recipio
rĕ-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3 ( fut. apoc. recipie, for recipiam, Cato ap. Fest. p. 138 and 236 Müll.; v. dico init.:I. A.recepso, for recepero,
Cat. 44, 19), v. a. [capio].Lit. (very freq. and class.):b.dandis recipiendisque meritis,
Cic. Lael. 8, 26:tu me sequere ad trapezitam... recipe actutum,
Plaut. Curc. 5, 3, 49 (just before, ni argentum refers); cf.:centum talenta et credidisse eos constat, et non recepisse,
Quint. 5, 10, 111; and (opp. mutuum dare) Mart. 3, 40, 4:si velit suos recipere, obsides sibi remittat,
Caes. B. G. 3, 8 fin.:obsides,
Suet. Aug. 21:reges,
Liv. 2, 15:recepto amico,
Hor. C. 2, 7, 27; 4, 2, 47. — Freq. of places, etc., once captured and lost, to retake:cum Tarento amisso... aliquot post annos Maximus id oppidum recepisset... nunquam ego (Tarentum) recepissem, nisi tu perdidisses,
Cic. de Or. 2, 67, 273; cf. id. Sen. 4, 11:Lavinium,
Liv. 2, 39;so of other things: recipere suas res amissas,
Liv. 3, 63:praeda omnis recepta est,
id. 3, 3:signa, quae ademerant Parthi,
Suet. Tib. 9:arma,
Liv. 9, 11; Curt. 4, 12, 17: pectore in adverso totum cui comminus ensem Condidit assurgenti, et multā morte recepit, drew out again, = retraxit, Verg. A. 9, 348; so,sagittam ab alterā parte,
Cels. 7, 5, 2: suos omnes incolumes receperunt (sc. ex oppido in castra), drew off, withdrew, = reduxerunt, Caes. B. G. 7, 12 fin.; so,milites defessos,
id. B. C. 1, 45 fin.:exercitum,
Liv. 10, 42:equitatum navibus ad se intra munitiones,
Caes. B. C. 3, 58:illum ego... medio ex hoste recepi,
bore away, rescued, Verg. A. 6, 111.—With se, to draw back, withdraw from or to any place, to betake one ' s self anywhere; in milit. lang., to retire, retreat:2.se ex eo loco,
Plaut. Aul. 4, 8, 10; cf.:se e fano,
id. Poen. 4, 1, 5:se ex opere,
id. Men. 5, 3, 7:se ex hisce locis,
Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:se e Siciliā,
id. Brut. 92, 318:se ex fugā,
Caes. B. G. 7, 20 fin.; id. B. C. 3, 102:se inde,
id. B. G. 5, 15:se hinc,
id. B. C. 1, 45 et saep.:recipe te,
Plaut. Trin. 4, 3, 8:se,
Cic. Off. 3, 10, 45 (just before, reverti); Caes. B. C. 3, 45 (coupled with loco excedere); 3, 46; cf.:sui recipiendi facultas,
id. B. G. 3, 4 fin.; 6, 37;for which: se recipiendi spatium,
Liv. 10, 28:recipe te ad erum,
Plaut. Trin. 4, 3, 20:se ad dominum,
id. ib. 4, 3, 1:se ad nos,
Cic. Att. 4, 15, 2:se ad suos,
Caes. B. G. 1, 46; 7, 82; id. B. C. 3, 38; 3, 50; 3, 52 fin.:se ad Caesarem (Allobroges, legati),
id. B. G. 1, 11; 4, 38:se ad agmen,
id. ib. 7, 13; id. B. C. 3, 75 fin.:se penitus ad extremos fines,
id. B. G. 6, 10:se ad legionem,
id. ib. 7, 50 fin.:se ad oppidum llerdam,
id. B. C. 1, 45:se ad ordines suos,
id. ib. 2, 41:se ad signa,
id. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 1, 43 fin.:se a pabulo ad stabulum,
Plaut. Mil. 2, 3, 33:inde se in currus,
Caes. B. G. 4, 33 fin.:se ex castris in oppidum,
id. B. C. 2, 35:se in castra,
id. B. G. 2. 11 fin.; 2, 24; 3, 6; 3, 26 fin.;4, 15 et saep.: se in fines,
id. ib. 4, 16:se in Galliam,
id. ib. 4, 19 fin.:se in montem,
id. ib. 1, 25: se in antiquas munitiones, id. B. C. 3, 54 fin.:se in silvas ad suos,
id. B. G. 2, 19:se in castra ad urbem,
id. B. C. 2, 25; 2, 26; cf.:se retro in castra,
Liv. 23, 36;and with this cf.: sese retro in Bruttios,
id. 23, 37;and so, se, with rursus,
Plaut. Capt. 1, 2, 25; id. Pers. 4, 5, 6; id. Rud. 4, 6, 19; Caes. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 2, 41 et saep.:se in novissimos,
Liv. 7, 40:se intra munitiones,
Caes. B. G. 5, 44; cf.:se intra montes,
id. B. C. 1, 65:se per declive,
id. ib. 3, 51:se sub murum,
id. ib. 2, 14:se trans Rhenum,
id. B. G. 6, 41:se Larissam versus,
id. B. C. 3, 97:se domum ex hostibus,
Plaut. Am. 2, 2, 52:se domum,
id. ib. 2, 2, 31; id. Capt. 1, 2, 25; id. Aul. 2, 1, 55:se Adrumetum,
Caes. B. C. 2, 23:se Hispalim,
id. ib. 2, 20:se Dyrrhachium ad Pompeium,
id. ib. 3, 9 fin.:se illuc,
Plaut. Most. 3, 1, 10; id. Merc. 5, 2, 40; id. Ps. 3, 1, 23 al.; cf.:se huc esum ad praesepim suam,
id. Curc. 2, 1, 13:se eo,
Caes. B. G. 1, 25 et saep. — In the same meaning, without se: neque sepulcrum, quo recipiat, habeat portum corporis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107 (Trag. v. 415 Vahl.); cf.of a military retreat: si quo erat longius prodeundum aut celerius recipiendum,
Caes. B. G. 1, 48 fin.; so without se after the verbum finitum several times in Plaut.:rursum in portum recipimus,
Plaut. Bacch. 2, 3, 60:dum recipis,
id. Rud. 3, 6, 42:actutum face recipias,
id. Merc. 2, 4, 30. —Transf.(α).In business lang., to keep back, retain, reserve (cf. Gell. 17, 6, 6):(β). B.posticulum hoc recepit, quom aedis vendidit,
Plaut. Trin. 1, 2, 157; so in a sale, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 55, 226; Cic. Top. 26, 100; Dig. 19, 1, 53; 8, 4, 10: mulier magnam dotem dat et magnam pecuniam recipit, Cato ap. Gell. 17, 6, 8. — With object-clause, Cato, R. R. 149, 2. — With dat.:aqua, itinere, actu domini usioni recipitur,
Cato, R. R. 149, 2.—Trop., to get back, bring back; to receive again, regain, recover:b.ut antiquam frequentiam recipere vastam ac desertam bellis urbem paterentur,
Liv. 24, 3:jus,
Quint. 5, 10, 118:et totidem, quot dixit, verba recepit,
got back, Ov. M. 3, 384:quam (vitam) postquam recepi,
received again, id. ib. 15, 535: anhelitum, to recover one ' s breath, Plaut. Ep. 2, 2, 21; id. Merc. 3, 4, 16; cf.spiritum,
Quint. 11, 3, 55:animam,
Ter. Ad. 3, 2, 26; Quint. 6, prooem. §13: a tanto pavore recipere animos,
Liv. 21, 5, 16 Weissenb.:a pavore animum,
id. 2, 50, 10:e pavore recepto animo,
id. 44, 10, 1;for which: animos ex pavore,
id. 21, 5 fin.:recepto animo,
Curt. 6, 9, 2; 9, 5, 29:animum vultumque,
Ov. F. 4, 615:mente receptā,
Hor. Ep. 2, 2, 104:(vocem) ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipere,
to bring it back, Cic. de Or. 1, 59, 251. —In zeugma (cf. I. A. supra): arma et animos,
Curt. 4, 12, 17.—With se.(α).To betake one ' s self, withdraw, retire from or to any place:(β).ad ingenium vetus versutum te recipis tuum,
Plaut. As. 2, 1, 7:ad frugem bonam,
Cic. Cael. 12, 28:ad reliquam cogitationem belli,
Caes. B. C. 3, 17 fin.:se a voluptatibus in otium,
Plin. Pan. 82, 8:se in principem,
to resume his princely air, id. ib. 76, 5.— More freq.,To recover, to collect one ' s self:II.difficulter se recipiunt,
regain strength, Varr. R. R. 2, 5, 17:quae cum intuerer stupens, ut me recepi, Quis hic, inquam, etc.,
Cic. Rep. 6, 18, 18:nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,
Liv. 10, 28:se ex terrore ac fugā,
Caes. B. G. 2, 12:se ex timore,
id. ib. 4, 34:se ex fugā,
id. ib. 4, 27:nondum totā me mente recepi,
Ov. M. 5, 275.(Acc. to re, I. b.) To take to one ' s self, admit, accept, receive; constr. with the simple acc., with ad, or in and acc., in and abl., with simple abl., with a local acc.A.Lit.(α).With simple acc.:(β).quos homines quondam Laurentis terra recepit, Enn. ap. Prisc. p 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.): (ego) excludor, ille recipitur,
Ter. Eun. 1, 2, 79:aliquem,
Cic. Off. 3, 11, 48:hic nulla munitio est, quae perterritos recipiat,
Caes. B. G. 6, 39; cf.:hos tutissimus portus recipiebat,
id. B. C. 3, 27; 1, 15; cf. id. ib. 3, 11 fin.;3, 35: eum Jugurtha accuratissime recepit,
Sall. J. 16, 3:neque quisquam aut expulsus invidiosius aut receptus est laetius,
Vell. 2, 45, 3; Quint. 7, 1, 14; 9, 2, 89:nisi nos vicina Trivici Villa recepisset,
Hor. S. 1, 5, 80 [p. 1533] et saep.:quisnam istic fluvius est, quem non recipiat mare?
Plaut. Curc. 1, 1, 86; cf. Caes. B. G. 4, 10; and:(Peneus) accipit amnem Orcon nec recipit,
i. e. does not take it to itself, does not mingle with it, Plin. 4, 8, 15, § 31:equus frenum recepit,
received, submitted to, Hor. Ep. 1, 10, 36:necesse erat, ab latere aperto tela recipi,
Caes. B. G. 5, 35. —With ad:(γ).recipe me ad te,
Plaut. Cist. 3, 9; id. Am. 3, 2, 11; id. Rud. 2, 3, 20; id. Ps. 3, 6, 6; Ter. Heaut. 3, 3, 6; Suet. Caes. 63:aliquem ad epulas,
Cic. Top. 5, 25; cf.:ad lusum,
Suet. Ner. 11. —With in and acc.:(δ).recipe me in tectum,
Plaut. Rud. 2, 7, 16:concubinam in aedes,
id. Mil. 4, 3, 3:nos in custodiam tuam,
id. Rud. 3, 3, 34:Tarquinium in civitatem,
Cic. Rep. 2, 20, 35; id. Balb. 13, 31; Liv. 2, 5; Hor. Ep. 2, 1, 6:aliquem in ordinem senatorium,
Cic. Phil. 7, 5, 15:aliquem in fidem,
id. Fam. 13, 19, 2; id. Att. 15, 14, 3; Caes. B. G. 2, 15; 4, 22:aliquem in civitatem,
Cic. Balb. 12, 29:aliquem in caelum,
id. N. D. 3, 15, 39:aliquem in deditionem,
Caes. B. G. 3, 21 fin.; Liv. 8, 13; Suet. Calig. 14 al.:aliquem in jus dicionemque,
Liv. 21, 61:aliquem in amicitiam,
Sall. J. 14, 5; 5, 4 Kritz N. cr.:aliquam in matrimonium,
Suet. Caes. 50; Just. 9, 5, 9 et saep. —With in and abl. (rare and in purely local relations; v. Kritz ad Sall. J. 5, 4):(ε).aliquem in loco,
Plaut. Stich. 5, 4, 3:loricati in equis recipiuntur, Auct. B. Hisp. 4, 2: sidera in caelo recepta,
Ov. M. 2, 529 (but in Liv. 24, 32, 6, the correct read. is tuto Hexapylo, without in; v. Weissenb. ad h. l.). —With simple abl. (mostly in purely local relations):(ζ).ut tuo recipias tecto servesque nos,
Plaut. Rud. 1, 5, 18; so,aliquem tecto,
Caes. B. G. 7, 66 fin.:exercitum tectis ac sedibus suis,
Cic. Agr. 2, 33, 90:aliquem suis urbibus,
id. Fl. 25, 61:aliquem civitate,
id. Balb. 14, 32:aliquem finibus suis,
Caes. B. G. 6, 6; 7, 20 fin.:aliquem oppido ac portu,
id. B. C. 3, 12; 3, 102 fin.:aliquem moenibus,
Sall. J. 28, 2:Romulus caelo receptus,
Quint. 3, 7, 5:receptus Terra Neptunus,
Hor. A. P. 63 et saep. —With local acc.:(η).me Acheruntem recipere Orcus noluit,
Plaut. Most. 2, 2, 68:aliquem domum suam,
Cic. Arch. 3, 5; cf.:aliquem domum ad se hospitio,
Caes. B. C. 2, 20.—Absol.:2.plerosque hi, qui receperant, celant,
Caes. B. C. 1, 76.—Transf.a.In business lang., to take in, receive as the proceeds of any thing:b.dena milia sestertia ex melle,
Varr. R. R. 3, 16, 11:pecuniam ex novis vectigalibus,
Cic. Agr. 2, 23, 62:pecunia, quae recipi potest,
id. ib. 2, 18, 47. —In gladiator's lang.: recipe ferrum, receive your death-blow, the cry of the people to a vanquished gladiator whom they were not inclined to spare, Cic. Sest. 37, 80; id. Tusc. 2, 17, 41 Kühn.; Sen. Tranq. 11, 1;c.for which: totum telum corpore,
Cic. Rosc. Am. 12, 33; and:ense recepto,
Luc. 2, 194 Corte.—Milit. t. t., to seize, capture, take possession of, occupy: mittit in Siciliam Curionem pro praetore cum legionibus duo;d.eundem, cum Siciliam recepisset, etc.,
Caes. B. C. 1, 30:Praeneste non vi, sed per deditionem receptum est,
Liv. 6, 29:Aegyptum sine certamine,
Just. 11, 11, 1:eo oppido recepto,
Caes. B. G. 7, 13 fin.:civitatem,
id. ib. 6, 8; 7, 90; id. B. C. 1, 12; 1, 16; 1, 30;3, 16: Aetoliam,
id. ib. 3, 55:rempublicam armis,
Sall. C. 11, 4:Alciden terra recepta vocat,
the subjugated earth, Prop. 5, 9, 38. —In the later medical lang., of medicines, to receive, i. e. be compounded of various ingredients:B.antidotos recipit haec: stoechados, marrubii, etc.,
Scrib. Comp. 106; so id. ib. 27; 28; 37; 52 al. (hence the mod. Lat. receptum, receipt, and recipe).—Trop.1.To take to or upon one ' s self, to assume; to receive, accept, admit, allow, endechomai:(β).non edepol istaec tua dicta nunc in aures recipio,
Plaut. Cist. 2, 1, 34; cf. Quint. 11, 1, 91:jusjurandum,
id. 5, 6, 1; 3; cf. id. 7, 1, 24: in semet ipsum religionem recipere, to draw upon one ' s self, Liv. 10, 40:quae legibus cauta sunt, quae persuasione in mores recepta sunt,
admitted, Quint. 5, 10, 13; cf. id. 10, 7, 15:antiquitas recepit fabulas... haec aetas autem respuit,
Cic. Rep. 2, 10; cf. Quint. 6, 4, 19:nec inconstantiam virtus recipit nec varietatem natura patitur,
Cic. Rep. 3, 11, 18; cf. Vell. 2, 130, 3: non recipit istam Conjunctionem honestas, Cic. Off. 3, 33, 119:assentatio nocere nemini potest, nisi ei, qui eam recipit atque eă delectatur,
id. Lael. 26, 97:timor misericordiam non recipit,
Caes. B. G. 7, 26:casus recipere (res),
to admit, be liable to, id. B. C. 1, 78; so,aliquem casum (res),
id. ib. 3, 51:re jam non ultra recipiente cunctationem,
Liv. 29, 24; Vell. 2, 52, 3:sed hoc distinctionem recipit,
Just. Inst. 1, 12 pr.:si recipiatur poëtica fabulositas,
Plin. 7, 28, 29, § 101:in hoc genere prorsus recipio hanc brevem annotationem,
Quint. 10, 7, 31; cf. id. 8, 3, 31:nos necessarios maxime atque in usum receptos (tropos) exequemur,
id. 8, 6, 2; cf. id. 8, 6, 32; 5, 11, 20; 11, 3, 104; so with a subj.-clause, id. 1, 3, 14; 6, 3, 103; Plin. 28, 2, 5, § 24 al.—Of opinions, etc., to adopt, embrace (late Lat.):2.alicujus sententiam,
Sulp. Sev. Chron. 2, 39, 1:opinionem,
id. Dial. 1, 17, 5.—In partic.a.To take upon one ' s self, undertake, accept the performance of a task consigned or intrusted to one (whereas suscipio denotes, in gen., the voluntary undertaking of any action; cf.:b.spondeo, stipulor, polliceor): recepi causam Siciliae... ego tamen hoc onere suscepto et receptā causā Siciliensi amplexus animo sum aliquanto amplius. Suscepi enim causam totius ordinis, etc.,
Cic. Verr. 2, 2, 1, § 1:in hoc judicio mihi Siculorum causam receptam, populi Romani susceptam esse videor,
id. Div. in Caecil. 8, 26; and:in quo est illa magna offensio vel neglegentiae susceptis rebus vel perfidiae receptis,
id. de Or. 2, 24, 101; cf. also Quint. 12, 1, 39:verebamini, ne non id facerem, quod recepissem semel?
Ter. Phorm. 5, 7, 9:causam Sex. Roscii,
Cic. Rosc. Am. 1, 2:mandatum,
id. ib. 38, 112:officium,
id. Verr. 2, 5, 71, § 183:curam ad se,
Suet. Tit. 6.—To take an obligation upon one ' s self, to pledge one ' s self, pass one ' s word, be surety for a thing, to warrant, promise, engage a thing to any one, = anadechomai (a favorite word of Cic., esp. in his Epistles): Pe. Tute unus si recipere hoc ad te dicis... Pa. Dico et recipio Ad me, Plaut. Mil. 2, 2, 74; cf.:c.ad me recipio: Faciet,
Ter. Heaut. 5, 5, 12:promitto in meque recipio, fore eum, etc.,
Cic. Fam. 13, 10, 3; cf.:spondeo in meque recipio eos esse, etc.,
id. ib. 13, 17, 3.—With obj.-clause:promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, qualis hodie sit,
Cic. Phil. 5, 18, 51; so with hoc, id. Fam. 13, 50, 2 (with spondeo); 6, 12, 3; 13, 41, 2 (with confirmo); id. Att. 5, 13, 2; Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4; Liv. 7, 14 Drak.; 33, 13 fin.:pro Cassio et te, si quid me velitis recipere, recipiam,
Cic. Fam. 11, 1, 4. — With de:de aestate polliceris vel potius recipis,
Cic. Att. 13, 1, 2; Liv. 40, 35; cf.also: sed fidem recepisse sibi et ipsum et Appium de me,
had given him a solemn assurance, Cic. Att. 2, 22, 2.— With dat. (after the analogy of promitto, polliceor, spondeo):ea, quae tibi promitto ac recipio,
Cic. Fam. 5, 8, 5; cf.: omnia ei et petenti recepi et ultro pollicitus sum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 1; 7, 1:mihi,
id. ib. 10, 13, 3; Caes. B. C. 3, 82 fin.:quid sibi is de me recepisset, in memoriam redegit,
Cic. Fam. 1, 9, 9.—With dat. and obj.-clause:mihi in Cumano diligentissime se, ut annui essemus, defensurum receperat,
Cic. Att. 5, 17, 5;so,
id. Fam. 6, 12, 3 Manut. (with confirmare); 13, 72, 1; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 17, 1; Caes. B. C. 3, 17; Suet. Caes. 23 fin. —In jurid. lang.: recipere nomen, of the prætor, to receive or entertain a charge against one, Cic. Verr. 2, 2, 38, § 94; 2, 2, 42, § 102; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; Val. Max. 3, 7, 9;A.for which: recipere reum,
Tac. A. 2, 74 fin.; 4, 21:aliquem inter reos,
id. ib. 3, 70; 13, 10. —Hence,rĕceptus, a, um, P. a. (acc. to II. B. 1.), received, usual, current, customary (post-class. and very rare):B.auctoritas receptior,
Tert. adv. Marc. 4, 5: scriptores receptissimi, Sol. praef.—rĕceptum, i, n. subst. (acc. to II. B. 2. b.), an engagement, obligation, guaranty:satis est factum Siculis, satis promisso nostro ac recepto,
Cic. Verr. 2, 5, 53, § 139; cf.:promissum et receptum intervertit,
id. Phil. 2, 32, 79.
См. также в других словарях:
Munitio Hardeck — Schloss Hardeck Detailansicht von Schloss Hardeck Das Schloss Hardeck liegt in der Gemeinde Neualbenreuth, Landkreis Tirschenreuth in der Oberpfalz … Deutsch Wikipedia
CHRISTIANI munitio — arx Iutiae, a Christiano IV. erecta. Ad matis Baltici aestuarium, quod se inter Slesvicensem Ducatum, et Holsatiam ingerens, Chilonium urbem petit, 2. leuc. a Chilonio, Christianpreiss … Hofmann J. Lexicon universale
АМУНИЦИЯ — (лат. munitio, от munire укреплять, снабжать). Все, относящееся к одежде и вооружению военных. Словарь иностранных слов, вошедших в состав русского языка. Чудинов А.Н., 1910. АМУНИЦИЯ лат. munitio, от munire, укреплять, снабжать военными… … Словарь иностранных слов русского языка
munition — [ mynisjɔ̃ ] n. f. • 1532; « place fortifiée » XIVe; lat. munitio, de munire « munir » 1 ♦ Vx Ensemble des moyens de subsistance (munitions de bouche ⇒ 2. vivre) et de défense (munitions de guerre) dont on munit une troupe, une place. Mod. Pain… … Encyclopédie Universelle
Munition — Gewehrkugel; Kugel; Geschoss; Projektil; Patrone * * * Mu|ni|ti|on [muni ts̮i̯o:n], die; , en: Material zum Schießen für Gewehre, Kanonen usw.: die Soldaten werden mit Munition versorgt. Syn.: blaue Bohnen (scherzh. veraltend), Geschosse… … Universal-Lexikon
muniţie — MUNÍŢIE, muniţii, s.f. Denumire generică dată cartuşelor pentru armamentul de infanterie, grenadelor de tot felul, proiectilelor de artilerie, bombelor de aviaţie etc. – Din germ. Munition, lat. munitio, fr. munition. Trimis de RACAI, 30.09.2003 … Dicționar Român
Call of Duty: Modern Warfare 3 — MW3 redirects here. For the 1999 video game, see MechWarrior 3. Call of Duty: Modern Warfare 3 … Wikipedia
Munición — (Del lat. munitio, onis.) ► sustantivo femenino 1 MILITAR Conjunto de cosas necesarias para el mantenimiento de un ejército o de una población fortificada. 2 Pedazos de plomo de forma esférica, con que se cargan las escopetas para la caza menor.… … Enciclopedia Universal
амуниция — и; ж. [польск. amunicja снаряжение]. 1. Снаряжение военнослужащего (кроме оружия и одежды). А. бойца. Солдатская а. Выписать новую амуницию. // Разг. Об одежде (обычно специального предназначения). А. рыбака. Охотничья, полярная а. 2. Всё… … Энциклопедический словарь
Call of Duty: Modern Warfare 3 — Call of Duty Modern Warfare 3 Обложка игры Разработчик Infini … Википедия
АМУНИЦИЯ — (польск. amunicja от лат. munitio укрепление, снаряжение), предметы (ремни, сумки и др.), облегчающие военнослужащим ношение оружия, боеприпасов; в Российской Армии называют военным снаряжением. Конская амуниция предметы для запряжки, седловки и… … Большой Энциклопедический словарь