Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

regain

  • 1 recipero

    rĕ-cĭpĕro ( rĕcŭp-), āvi, ātum, 1, v. a. [capio], to get or obtain again; to regain, recover, etc. (good prose; cf.: reparo, redimo).
    I.
    Lit.:

    qui erepta recuperare vellet,

    Cic. Mur. 25, 50:

    amissa,

    Caes. B. G. 7, 15, 2; Nep. Tim. 3, 2:

    rem suam,

    Cic. Rep. 3, 32 fin.; cf.:

    suum, pecuniam,

    id. Fl. 23, 56:

    fortunas patrias,

    id. Phil. 13, 5, 12:

    paternas opes,

    Suet. Ner. 6:

    arma, ordinem militandi, locum,

    Liv. 25, 6:

    rem publicam,

    Cic. Phil. 14, 13, 35; id. Att. 8, 3, 2; id. Rosc. Am. 49, 141; cf.

    civitates,

    Caes. B. G. 7, 89 fin.:

    provinciam,

    Tac. Agr. 5:

    Albanum, Formianum a Dolabellā,

    Cic. Phil. 13, 5, 11; cf.:

    pecuniam depositam ab illo,

    id. Agr. 2, 16, 41:

    obsides,

    Caes. B. G. 7, 43:

    Pelopidam,

    Nep. Pelop. 5, 2:

    captivos nostros a Carthaginiensibus,

    to retake, recover, Cic. de Or. 3, 28, 109.—

    With an abstr. object: veterem belli gloriam libertatemque,

    Caes. B. G. 7, 1 fin.; so,

    pristinam belli laudem,

    id. ib. 7, 76:

    libertatem,

    id. ib. 5, 27; id. B. C. 3, 91:

    vim suam,

    Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173; id. Att. 15, 13, 4:

    voluntatem ejus,

    id. ib. 1, 11, 1; cf.

    gratiam,

    Tac. A. 14, 5; Suet. Oth. 1:

    pacem,

    Sall. J. 29, 3:

    dignitatem,

    Quint. 11, 1, 79:

    gloriam,

    Tac. H. 2, 24:

    vires cibo somnoque,

    id. ib. 3, 22:

    judicia (equites),

    id. A. 11, 22 fin.:

    usum togae,

    to resume, Suet. Galb. 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    To obtain again, regain, recover:

    si et vos et me ipsum reciperaro,

    Cic. Fam. 14, 1, 3; cf.:

    illum per te,

    id. Q. Fr. 1, 2, 4 fin.:

    adulescentulos,

    to gain over again, regain, Nep. Ages. 6 fin.:

    se quiete reciperare,

    to recruit, recover themselves, Varr. R. R. 1, 13;

    so mid.: radices arborum reciperantur,

    Vitr. 2, 9.—
    B.
    To revive, restore (late Lat.):

    crede Deo et reciperabit te,

    Vulg. Ecclus. 2, 6:

    templum,

    id. 2 Macc. 2, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > recipero

  • 2 recipio

    rĕ-cĭpĭo, cēpi, ceptum, 3 ( fut. apoc. recipie, for recipiam, Cato ap. Fest. p. 138 and 236 Müll.; v. dico init.:

    recepso, for recepero,

    Cat. 44, 19), v. a. [capio].
    I.
    To take back, get back, bring back; to retake, regain, recover.
    A.
    Lit. (very freq. and class.):

    dandis recipiendisque meritis,

    Cic. Lael. 8, 26:

    tu me sequere ad trapezitam... recipe actutum,

    Plaut. Curc. 5, 3, 49 (just before, ni argentum refers); cf.:

    centum talenta et credidisse eos constat, et non recepisse,

    Quint. 5, 10, 111; and (opp. mutuum dare) Mart. 3, 40, 4:

    si velit suos recipere, obsides sibi remittat,

    Caes. B. G. 3, 8 fin.:

    obsides,

    Suet. Aug. 21:

    reges,

    Liv. 2, 15:

    recepto amico,

    Hor. C. 2, 7, 27; 4, 2, 47. — Freq. of places, etc., once captured and lost, to retake:

    cum Tarento amisso... aliquot post annos Maximus id oppidum recepisset... nunquam ego (Tarentum) recepissem, nisi tu perdidisses,

    Cic. de Or. 2, 67, 273; cf. id. Sen. 4, 11:

    Lavinium,

    Liv. 2, 39;

    so of other things: recipere suas res amissas,

    Liv. 3, 63:

    praeda omnis recepta est,

    id. 3, 3:

    signa, quae ademerant Parthi,

    Suet. Tib. 9:

    arma,

    Liv. 9, 11; Curt. 4, 12, 17: pectore in adverso totum cui comminus ensem Condidit assurgenti, et multā morte recepit, drew out again, = retraxit, Verg. A. 9, 348; so,

    sagittam ab alterā parte,

    Cels. 7, 5, 2: suos omnes incolumes receperunt (sc. ex oppido in castra), drew off, withdrew, = reduxerunt, Caes. B. G. 7, 12 fin.; so,

    milites defessos,

    id. B. C. 1, 45 fin.:

    exercitum,

    Liv. 10, 42:

    equitatum navibus ad se intra munitiones,

    Caes. B. C. 3, 58:

    illum ego... medio ex hoste recepi,

    bore away, rescued, Verg. A. 6, 111.—
    b.
    With se, to draw back, withdraw from or to any place, to betake one ' s self anywhere; in milit. lang., to retire, retreat:

    se ex eo loco,

    Plaut. Aul. 4, 8, 10; cf.:

    se e fano,

    id. Poen. 4, 1, 5:

    se ex opere,

    id. Men. 5, 3, 7:

    se ex hisce locis,

    Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:

    se e Siciliā,

    id. Brut. 92, 318:

    se ex fugā,

    Caes. B. G. 7, 20 fin.; id. B. C. 3, 102:

    se inde,

    id. B. G. 5, 15:

    se hinc,

    id. B. C. 1, 45 et saep.:

    recipe te,

    Plaut. Trin. 4, 3, 8:

    se,

    Cic. Off. 3, 10, 45 (just before, reverti); Caes. B. C. 3, 45 (coupled with loco excedere); 3, 46; cf.:

    sui recipiendi facultas,

    id. B. G. 3, 4 fin.; 6, 37;

    for which: se recipiendi spatium,

    Liv. 10, 28:

    recipe te ad erum,

    Plaut. Trin. 4, 3, 20:

    se ad dominum,

    id. ib. 4, 3, 1:

    se ad nos,

    Cic. Att. 4, 15, 2:

    se ad suos,

    Caes. B. G. 1, 46; 7, 82; id. B. C. 3, 38; 3, 50; 3, 52 fin.:

    se ad Caesarem (Allobroges, legati),

    id. B. G. 1, 11; 4, 38:

    se ad agmen,

    id. ib. 7, 13; id. B. C. 3, 75 fin.:

    se penitus ad extremos fines,

    id. B. G. 6, 10:

    se ad legionem,

    id. ib. 7, 50 fin.:

    se ad oppidum llerdam,

    id. B. C. 1, 45:

    se ad ordines suos,

    id. ib. 2, 41:

    se ad signa,

    id. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 1, 43 fin.:

    se a pabulo ad stabulum,

    Plaut. Mil. 2, 3, 33:

    inde se in currus,

    Caes. B. G. 4, 33 fin.:

    se ex castris in oppidum,

    id. B. C. 2, 35:

    se in castra,

    id. B. G. 2. 11 fin.; 2, 24; 3, 6; 3, 26 fin.;

    4, 15 et saep.: se in fines,

    id. ib. 4, 16:

    se in Galliam,

    id. ib. 4, 19 fin.:

    se in montem,

    id. ib. 1, 25: se in antiquas munitiones, id. B. C. 3, 54 fin.:

    se in silvas ad suos,

    id. B. G. 2, 19:

    se in castra ad urbem,

    id. B. C. 2, 25; 2, 26; cf.:

    se retro in castra,

    Liv. 23, 36;

    and with this cf.: sese retro in Bruttios,

    id. 23, 37;

    and so, se, with rursus,

    Plaut. Capt. 1, 2, 25; id. Pers. 4, 5, 6; id. Rud. 4, 6, 19; Caes. B. G. 5, 34 fin.; id. B. C. 2, 41 et saep.:

    se in novissimos,

    Liv. 7, 40:

    se intra munitiones,

    Caes. B. G. 5, 44; cf.:

    se intra montes,

    id. B. C. 1, 65:

    se per declive,

    id. ib. 3, 51:

    se sub murum,

    id. ib. 2, 14:

    se trans Rhenum,

    id. B. G. 6, 41:

    se Larissam versus,

    id. B. C. 3, 97:

    se domum ex hostibus,

    Plaut. Am. 2, 2, 52:

    se domum,

    id. ib. 2, 2, 31; id. Capt. 1, 2, 25; id. Aul. 2, 1, 55:

    se Adrumetum,

    Caes. B. C. 2, 23:

    se Hispalim,

    id. ib. 2, 20:

    se Dyrrhachium ad Pompeium,

    id. ib. 3, 9 fin.:

    se illuc,

    Plaut. Most. 3, 1, 10; id. Merc. 5, 2, 40; id. Ps. 3, 1, 23 al.; cf.:

    se huc esum ad praesepim suam,

    id. Curc. 2, 1, 13:

    se eo,

    Caes. B. G. 1, 25 et saep. — In the same meaning, without se: neque sepulcrum, quo recipiat, habeat portum corporis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 107 (Trag. v. 415 Vahl.); cf.

    of a military retreat: si quo erat longius prodeundum aut celerius recipiendum,

    Caes. B. G. 1, 48 fin.; so without se after the verbum finitum several times in Plaut.:

    rursum in portum recipimus,

    Plaut. Bacch. 2, 3, 60:

    dum recipis,

    id. Rud. 3, 6, 42:

    actutum face recipias,

    id. Merc. 2, 4, 30. —
    2.
    Transf.
    (α).
    In business lang., to keep back, retain, reserve (cf. Gell. 17, 6, 6):

    posticulum hoc recepit, quom aedis vendidit,

    Plaut. Trin. 1, 2, 157; so in a sale, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 55, 226; Cic. Top. 26, 100; Dig. 19, 1, 53; 8, 4, 10: mulier magnam dotem dat et magnam pecuniam recipit, Cato ap. Gell. 17, 6, 8. — With object-clause, Cato, R. R. 149, 2. — With dat.:

    aqua, itinere, actu domini usioni recipitur,

    Cato, R. R. 149, 2.—
    (β).
    To restore (late Lat.):

    urbem munitissimam,

    to fortify anew, Amm. 16, 3, 2. —
    B.
    Trop., to get back, bring back; to receive again, regain, recover:

    ut antiquam frequentiam recipere vastam ac desertam bellis urbem paterentur,

    Liv. 24, 3:

    jus,

    Quint. 5, 10, 118:

    et totidem, quot dixit, verba recepit,

    got back, Ov. M. 3, 384:

    quam (vitam) postquam recepi,

    received again, id. ib. 15, 535: anhelitum, to recover one ' s breath, Plaut. Ep. 2, 2, 21; id. Merc. 3, 4, 16; cf.

    spiritum,

    Quint. 11, 3, 55:

    animam,

    Ter. Ad. 3, 2, 26; Quint. 6, prooem. §

    13: a tanto pavore recipere animos,

    Liv. 21, 5, 16 Weissenb.:

    a pavore animum,

    id. 2, 50, 10:

    e pavore recepto animo,

    id. 44, 10, 1;

    for which: animos ex pavore,

    id. 21, 5 fin.:

    recepto animo,

    Curt. 6, 9, 2; 9, 5, 29:

    animum vultumque,

    Ov. F. 4, 615:

    mente receptā,

    Hor. Ep. 2, 2, 104:

    (vocem) ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum recipere,

    to bring it back, Cic. de Or. 1, 59, 251. —

    In zeugma (cf. I. A. supra): arma et animos,

    Curt. 4, 12, 17.—
    b.
    With se.
    (α).
    To betake one ' s self, withdraw, retire from or to any place:

    ad ingenium vetus versutum te recipis tuum,

    Plaut. As. 2, 1, 7:

    ad frugem bonam,

    Cic. Cael. 12, 28:

    ad reliquam cogitationem belli,

    Caes. B. C. 3, 17 fin.:

    se a voluptatibus in otium,

    Plin. Pan. 82, 8:

    se in principem,

    to resume his princely air, id. ib. 76, 5.— More freq.,
    (β).
    To recover, to collect one ' s self:

    difficulter se recipiunt,

    regain strength, Varr. R. R. 2, 5, 17:

    quae cum intuerer stupens, ut me recepi, Quis hic, inquam, etc.,

    Cic. Rep. 6, 18, 18:

    nullum spatium respirandi recipiendique se dedit,

    Liv. 10, 28:

    se ex terrore ac fugā,

    Caes. B. G. 2, 12:

    se ex timore,

    id. ib. 4, 34:

    se ex fugā,

    id. ib. 4, 27:

    nondum totā me mente recepi,

    Ov. M. 5, 275.
    II.
    (Acc. to re, I. b.) To take to one ' s self, admit, accept, receive; constr. with the simple acc., with ad, or in and acc., in and abl., with simple abl., with a local acc.
    A.
    Lit.
    (α).
    With simple acc.:

    quos homines quondam Laurentis terra recepit, Enn. ap. Prisc. p 762 P. (Ann. v. 35 Vahl.): (ego) excludor, ille recipitur,

    Ter. Eun. 1, 2, 79:

    aliquem,

    Cic. Off. 3, 11, 48:

    hic nulla munitio est, quae perterritos recipiat,

    Caes. B. G. 6, 39; cf.:

    hos tutissimus portus recipiebat,

    id. B. C. 3, 27; 1, 15; cf. id. ib. 3, 11 fin.;

    3, 35: eum Jugurtha accuratissime recepit,

    Sall. J. 16, 3:

    neque quisquam aut expulsus invidiosius aut receptus est laetius,

    Vell. 2, 45, 3; Quint. 7, 1, 14; 9, 2, 89:

    nisi nos vicina Trivici Villa recepisset,

    Hor. S. 1, 5, 80 [p. 1533] et saep.:

    quisnam istic fluvius est, quem non recipiat mare?

    Plaut. Curc. 1, 1, 86; cf. Caes. B. G. 4, 10; and:

    (Peneus) accipit amnem Orcon nec recipit,

    i. e. does not take it to itself, does not mingle with it, Plin. 4, 8, 15, § 31:

    equus frenum recepit,

    received, submitted to, Hor. Ep. 1, 10, 36:

    necesse erat, ab latere aperto tela recipi,

    Caes. B. G. 5, 35. —
    (β).
    With ad:

    recipe me ad te,

    Plaut. Cist. 3, 9; id. Am. 3, 2, 11; id. Rud. 2, 3, 20; id. Ps. 3, 6, 6; Ter. Heaut. 3, 3, 6; Suet. Caes. 63:

    aliquem ad epulas,

    Cic. Top. 5, 25; cf.:

    ad lusum,

    Suet. Ner. 11. —
    (γ).
    With in and acc.:

    recipe me in tectum,

    Plaut. Rud. 2, 7, 16:

    concubinam in aedes,

    id. Mil. 4, 3, 3:

    nos in custodiam tuam,

    id. Rud. 3, 3, 34:

    Tarquinium in civitatem,

    Cic. Rep. 2, 20, 35; id. Balb. 13, 31; Liv. 2, 5; Hor. Ep. 2, 1, 6:

    aliquem in ordinem senatorium,

    Cic. Phil. 7, 5, 15:

    aliquem in fidem,

    id. Fam. 13, 19, 2; id. Att. 15, 14, 3; Caes. B. G. 2, 15; 4, 22:

    aliquem in civitatem,

    Cic. Balb. 12, 29:

    aliquem in caelum,

    id. N. D. 3, 15, 39:

    aliquem in deditionem,

    Caes. B. G. 3, 21 fin.; Liv. 8, 13; Suet. Calig. 14 al.:

    aliquem in jus dicionemque,

    Liv. 21, 61:

    aliquem in amicitiam,

    Sall. J. 14, 5; 5, 4 Kritz N. cr.:

    aliquam in matrimonium,

    Suet. Caes. 50; Just. 9, 5, 9 et saep. —
    (δ).
    With in and abl. (rare and in purely local relations; v. Kritz ad Sall. J. 5, 4):

    aliquem in loco,

    Plaut. Stich. 5, 4, 3:

    loricati in equis recipiuntur, Auct. B. Hisp. 4, 2: sidera in caelo recepta,

    Ov. M. 2, 529 (but in Liv. 24, 32, 6, the correct read. is tuto Hexapylo, without in; v. Weissenb. ad h. l.). —
    (ε).
    With simple abl. (mostly in purely local relations):

    ut tuo recipias tecto servesque nos,

    Plaut. Rud. 1, 5, 18; so,

    aliquem tecto,

    Caes. B. G. 7, 66 fin.:

    exercitum tectis ac sedibus suis,

    Cic. Agr. 2, 33, 90:

    aliquem suis urbibus,

    id. Fl. 25, 61:

    aliquem civitate,

    id. Balb. 14, 32:

    aliquem finibus suis,

    Caes. B. G. 6, 6; 7, 20 fin.:

    aliquem oppido ac portu,

    id. B. C. 3, 12; 3, 102 fin.:

    aliquem moenibus,

    Sall. J. 28, 2:

    Romulus caelo receptus,

    Quint. 3, 7, 5:

    receptus Terra Neptunus,

    Hor. A. P. 63 et saep. —
    (ζ).
    With local acc.:

    me Acheruntem recipere Orcus noluit,

    Plaut. Most. 2, 2, 68:

    aliquem domum suam,

    Cic. Arch. 3, 5; cf.:

    aliquem domum ad se hospitio,

    Caes. B. C. 2, 20.—
    (η).
    Absol.:

    plerosque hi, qui receperant, celant,

    Caes. B. C. 1, 76.—
    2.
    Transf.
    a.
    In business lang., to take in, receive as the proceeds of any thing:

    dena milia sestertia ex melle,

    Varr. R. R. 3, 16, 11:

    pecuniam ex novis vectigalibus,

    Cic. Agr. 2, 23, 62:

    pecunia, quae recipi potest,

    id. ib. 2, 18, 47. —
    b.
    In gladiator's lang.: recipe ferrum, receive your death-blow, the cry of the people to a vanquished gladiator whom they were not inclined to spare, Cic. Sest. 37, 80; id. Tusc. 2, 17, 41 Kühn.; Sen. Tranq. 11, 1;

    for which: totum telum corpore,

    Cic. Rosc. Am. 12, 33; and:

    ense recepto,

    Luc. 2, 194 Corte.—
    c.
    Milit. t. t., to seize, capture, take possession of, occupy: mittit in Siciliam Curionem pro praetore cum legionibus duo;

    eundem, cum Siciliam recepisset, etc.,

    Caes. B. C. 1, 30:

    Praeneste non vi, sed per deditionem receptum est,

    Liv. 6, 29:

    Aegyptum sine certamine,

    Just. 11, 11, 1:

    eo oppido recepto,

    Caes. B. G. 7, 13 fin.:

    civitatem,

    id. ib. 6, 8; 7, 90; id. B. C. 1, 12; 1, 16; 1, 30;

    3, 16: Aetoliam,

    id. ib. 3, 55:

    rempublicam armis,

    Sall. C. 11, 4:

    Alciden terra recepta vocat,

    the subjugated earth, Prop. 5, 9, 38. —
    d.
    In the later medical lang., of medicines, to receive, i. e. be compounded of various ingredients:

    antidotos recipit haec: stoechados, marrubii, etc.,

    Scrib. Comp. 106; so id. ib. 27; 28; 37; 52 al. (hence the mod. Lat. receptum, receipt, and recipe).—
    B.
    Trop.
    1.
    To take to or upon one ' s self, to assume; to receive, accept, admit, allow, endechomai:

    non edepol istaec tua dicta nunc in aures recipio,

    Plaut. Cist. 2, 1, 34; cf. Quint. 11, 1, 91:

    jusjurandum,

    id. 5, 6, 1; 3; cf. id. 7, 1, 24: in semet ipsum religionem recipere, to draw upon one ' s self, Liv. 10, 40:

    quae legibus cauta sunt, quae persuasione in mores recepta sunt,

    admitted, Quint. 5, 10, 13; cf. id. 10, 7, 15:

    antiquitas recepit fabulas... haec aetas autem respuit,

    Cic. Rep. 2, 10; cf. Quint. 6, 4, 19:

    nec inconstantiam virtus recipit nec varietatem natura patitur,

    Cic. Rep. 3, 11, 18; cf. Vell. 2, 130, 3: non recipit istam Conjunctionem honestas, Cic. Off. 3, 33, 119:

    assentatio nocere nemini potest, nisi ei, qui eam recipit atque eă delectatur,

    id. Lael. 26, 97:

    timor misericordiam non recipit,

    Caes. B. G. 7, 26:

    casus recipere (res),

    to admit, be liable to, id. B. C. 1, 78; so,

    aliquem casum (res),

    id. ib. 3, 51:

    re jam non ultra recipiente cunctationem,

    Liv. 29, 24; Vell. 2, 52, 3:

    sed hoc distinctionem recipit,

    Just. Inst. 1, 12 pr.:

    si recipiatur poëtica fabulositas,

    Plin. 7, 28, 29, § 101:

    in hoc genere prorsus recipio hanc brevem annotationem,

    Quint. 10, 7, 31; cf. id. 8, 3, 31:

    nos necessarios maxime atque in usum receptos (tropos) exequemur,

    id. 8, 6, 2; cf. id. 8, 6, 32; 5, 11, 20; 11, 3, 104; so with a subj.-clause, id. 1, 3, 14; 6, 3, 103; Plin. 28, 2, 5, § 24 al.—
    (β).
    Of opinions, etc., to adopt, embrace (late Lat.):

    alicujus sententiam,

    Sulp. Sev. Chron. 2, 39, 1:

    opinionem,

    id. Dial. 1, 17, 5.—
    2.
    In partic.
    a.
    To take upon one ' s self, undertake, accept the performance of a task consigned or intrusted to one (whereas suscipio denotes, in gen., the voluntary undertaking of any action; cf.:

    spondeo, stipulor, polliceor): recepi causam Siciliae... ego tamen hoc onere suscepto et receptā causā Siciliensi amplexus animo sum aliquanto amplius. Suscepi enim causam totius ordinis, etc.,

    Cic. Verr. 2, 2, 1, § 1:

    in hoc judicio mihi Siculorum causam receptam, populi Romani susceptam esse videor,

    id. Div. in Caecil. 8, 26; and:

    in quo est illa magna offensio vel neglegentiae susceptis rebus vel perfidiae receptis,

    id. de Or. 2, 24, 101; cf. also Quint. 12, 1, 39:

    verebamini, ne non id facerem, quod recepissem semel?

    Ter. Phorm. 5, 7, 9:

    causam Sex. Roscii,

    Cic. Rosc. Am. 1, 2:

    mandatum,

    id. ib. 38, 112:

    officium,

    id. Verr. 2, 5, 71, § 183:

    curam ad se,

    Suet. Tit. 6.—
    b.
    To take an obligation upon one ' s self, to pledge one ' s self, pass one ' s word, be surety for a thing, to warrant, promise, engage a thing to any one, = anadechomai (a favorite word of Cic., esp. in his Epistles): Pe. Tute unus si recipere hoc ad te dicis... Pa. Dico et recipio Ad me, Plaut. Mil. 2, 2, 74; cf.:

    ad me recipio: Faciet,

    Ter. Heaut. 5, 5, 12:

    promitto in meque recipio, fore eum, etc.,

    Cic. Fam. 13, 10, 3; cf.:

    spondeo in meque recipio eos esse, etc.,

    id. ib. 13, 17, 3.—With obj.-clause:

    promitto, recipio, spondeo, C. Caesarem talem semper fore civem, qualis hodie sit,

    Cic. Phil. 5, 18, 51; so with hoc, id. Fam. 13, 50, 2 (with spondeo); 6, 12, 3; 13, 41, 2 (with confirmo); id. Att. 5, 13, 2; Caecin. ap. Cic. Fam. 6, 7, 4; Liv. 7, 14 Drak.; 33, 13 fin.:

    pro Cassio et te, si quid me velitis recipere, recipiam,

    Cic. Fam. 11, 1, 4. — With de:

    de aestate polliceris vel potius recipis,

    Cic. Att. 13, 1, 2; Liv. 40, 35; cf.

    also: sed fidem recepisse sibi et ipsum et Appium de me,

    had given him a solemn assurance, Cic. Att. 2, 22, 2.— With dat. (after the analogy of promitto, polliceor, spondeo):

    ea, quae tibi promitto ac recipio,

    Cic. Fam. 5, 8, 5; cf.: omnia ei et petenti recepi et ultro pollicitus sum, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 21, 1; 7, 1:

    mihi,

    id. ib. 10, 13, 3; Caes. B. C. 3, 82 fin.:

    quid sibi is de me recepisset, in memoriam redegit,

    Cic. Fam. 1, 9, 9.—With dat. and obj.-clause:

    mihi in Cumano diligentissime se, ut annui essemus, defensurum receperat,

    Cic. Att. 5, 17, 5;

    so,

    id. Fam. 6, 12, 3 Manut. (with confirmare); 13, 72, 1; Planc. ap. Cic. Fam. 10, 17, 1; Caes. B. C. 3, 17; Suet. Caes. 23 fin.
    c.
    In jurid. lang.: recipere nomen, of the prætor, to receive or entertain a charge against one, Cic. Verr. 2, 2, 38, § 94; 2, 2, 42, § 102; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2; Val. Max. 3, 7, 9;

    for which: recipere reum,

    Tac. A. 2, 74 fin.; 4, 21:

    aliquem inter reos,

    id. ib. 3, 70; 13, 10. —Hence,
    A.
    rĕceptus, a, um, P. a. (acc. to II. B. 1.), received, usual, current, customary (post-class. and very rare):

    auctoritas receptior,

    Tert. adv. Marc. 4, 5: scriptores receptissimi, Sol. praef.—
    B.
    rĕceptum, i, n. subst. (acc. to II. B. 2. b.), an engagement, obligation, guaranty:

    satis est factum Siculis, satis promisso nostro ac recepto,

    Cic. Verr. 2, 5, 53, § 139; cf.:

    promissum et receptum intervertit,

    id. Phil. 2, 32, 79.

    Lewis & Short latin dictionary > recipio

  • 3 recupero

    rĕ-cĭpĕro ( rĕcŭp-), āvi, ātum, 1, v. a. [capio], to get or obtain again; to regain, recover, etc. (good prose; cf.: reparo, redimo).
    I.
    Lit.:

    qui erepta recuperare vellet,

    Cic. Mur. 25, 50:

    amissa,

    Caes. B. G. 7, 15, 2; Nep. Tim. 3, 2:

    rem suam,

    Cic. Rep. 3, 32 fin.; cf.:

    suum, pecuniam,

    id. Fl. 23, 56:

    fortunas patrias,

    id. Phil. 13, 5, 12:

    paternas opes,

    Suet. Ner. 6:

    arma, ordinem militandi, locum,

    Liv. 25, 6:

    rem publicam,

    Cic. Phil. 14, 13, 35; id. Att. 8, 3, 2; id. Rosc. Am. 49, 141; cf.

    civitates,

    Caes. B. G. 7, 89 fin.:

    provinciam,

    Tac. Agr. 5:

    Albanum, Formianum a Dolabellā,

    Cic. Phil. 13, 5, 11; cf.:

    pecuniam depositam ab illo,

    id. Agr. 2, 16, 41:

    obsides,

    Caes. B. G. 7, 43:

    Pelopidam,

    Nep. Pelop. 5, 2:

    captivos nostros a Carthaginiensibus,

    to retake, recover, Cic. de Or. 3, 28, 109.—

    With an abstr. object: veterem belli gloriam libertatemque,

    Caes. B. G. 7, 1 fin.; so,

    pristinam belli laudem,

    id. ib. 7, 76:

    libertatem,

    id. ib. 5, 27; id. B. C. 3, 91:

    vim suam,

    Cic. Verr. 2, 5, 67, § 173; id. Att. 15, 13, 4:

    voluntatem ejus,

    id. ib. 1, 11, 1; cf.

    gratiam,

    Tac. A. 14, 5; Suet. Oth. 1:

    pacem,

    Sall. J. 29, 3:

    dignitatem,

    Quint. 11, 1, 79:

    gloriam,

    Tac. H. 2, 24:

    vires cibo somnoque,

    id. ib. 3, 22:

    judicia (equites),

    id. A. 11, 22 fin.:

    usum togae,

    to resume, Suet. Galb. 11.—
    II.
    Trop.
    A.
    To obtain again, regain, recover:

    si et vos et me ipsum reciperaro,

    Cic. Fam. 14, 1, 3; cf.:

    illum per te,

    id. Q. Fr. 1, 2, 4 fin.:

    adulescentulos,

    to gain over again, regain, Nep. Ages. 6 fin.:

    se quiete reciperare,

    to recruit, recover themselves, Varr. R. R. 1, 13;

    so mid.: radices arborum reciperantur,

    Vitr. 2, 9.—
    B.
    To revive, restore (late Lat.):

    crede Deo et reciperabit te,

    Vulg. Ecclus. 2, 6:

    templum,

    id. 2 Macc. 2, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > recupero

  • 4 recipiō

        recipiō cēpī (recepsō for recēperō, Ct.), ceptus, ere    [re+capio].    I. To take back, bring back, carry back, retake, get back, regain, recover: dandis recipiendisque meritis, by an exchange of services: si velit suos recipere, obsides sibi remittat, Cs.: reges, L.: canam, recepto Caesare felix, H.: Tarentum, recaptured: praeda recepta est, L.: Pectore in adverso ensem Condidit, et recepit, drew out again, V.: suos omnīs incolumes (sc. ex oppido in castra), withdraw, Cs.: cohortes defessos, Cs.: Illum medio ex hoste, rescue, V.—With pron reflex., to draw back, withdraw, betake oneself, retire, retreat, escape: se ex hisce locis: se ex fugā, Cs.: se recipiendi spatium, L.: se ad Caesarem, Cs.: ex castris in oppidum sese, Cs.: rursus se ad signa, Cs.: se in novissimos, L.: sub murum se, Cs.: eo se, Cs.: Neque sepulcrum quo recipiat habeat, portum corporis (sc. se), Enn. ap. C.—Fig., to bring back: (vocem) ab acutissimo sono usque ad gravissimum sonum.— To get back, receive again, regain, recover, repossess: antiquam frequentiam recipere urbem pati, L.: et totidem, quot dixit, verba recepit, got back, O.: quam (vitam) postquam recepi, recovered, O.: animam, T.: a pavore recepto animo, L.: voltumque animumque, O.: mente receptā, H.—With pron reflex., to betake oneself, withdraw, retire: ad frugem bonam: ad reliquam cogitationem belli, Cs.— To recover, collect oneself, resume self-possession: ut me recepi: nullum spatium recipiendi se dedit, L.: se ex terrore, Cs.: totā me mente, O.—    II. To take to oneself, take in, admit, accept, receive, welcome: Excludor, ille recipitur, T.: Xerxem, await the attack of: hos tutissimus portus recipiebat, Cs.: Mosa ex Rheno recepta insulam efficit, Cs.: equus frenum recepit, submitted to, H.: Hominem amicum ad te, T.: hominem ad epulas: gentes in civitatem receptae: deorum in templa, H.: Ilergetes in ius dicionemque, L.: reges in amicitiam, S.: sidera in caelo recepta, O.: tecto recipi, Cs.: illum suis urbibus: oppido ac portu recepti, Cs.: legatos moenibus, S.: eum domum suam: ut domum ad se quisque hospitio reciperet, Cs.—Of money or income, to take in, receive, collect, acquire, gain: pecuniam ex novis vectigalibus: pecunia, quae recipi potest.—Of weapons or fetters, to submit to, accept, receive, expose oneself to: necesse erat ab latere aperto tela recipi, Cs.: ferrum: donec (equus) frenum recepit, H.—Of places, to seize, capture, take, possess, occupy: Praeneste per deditionem, L.: oppido recepto, Cs.: rem p. armis, S. —Fig., to take upon oneself, assume, receive, accept, admit, allow: in semet ipsum religionem, to burden himself with, L.: antiquitas recepit fabulas: nec inconstantiam virtus recipit: timor misericordiam non recipit, Cs.: casūs recipere (res), be liable to, Cs.: re iam non ultra recipiente cunctationem, L. — To take up, undertake, accept, assume: causam Siciliae: id facere, quod recepissem, T.: officium. — To assume an obligation, pledge oneself, take the responsibility, be surety for, warrant, promise, engage: ad me recipio; Faciet, T.: promitto in meque recipio, fore eum, etc.: promitto, recipio, spondeo, Caesarem talem semper fore, etc.: facturum, quod milites vellent, se recepit, L.: fidem recepisse sibi et ipsum et Appium de me, had given him a solemn assurance: ea, quae tibi promitto ac recipio: mihi in Cumano se defensurum, etc.: postulabat ut... id ipsi fore reciperent, Cs.—Of a magistrate, with nomen, to entertain a charge against, enter as an accused person, indict: nomen absentis: appellantibus nemo erat auxilio, quin nomina reciperentur, L.
    * * *
    recipere, recepi, receptus V
    keep back; recover; undertake; guarantee; accept, take in; take back

    Latin-English dictionary > recipiō

  • 5 recuperō (recip-)

        recuperō (recip-) āvī, ātus, āre    [CVP-], to get back, obtain again, regain, recover: erepta: amissa, Cs.: rem suam: fortunas patrias: arma, L.: rem p.: Formianum a Dolabellā: haec faciunt reciperandorum suorum causā, Cs.: Pelopidam, N.: a Karthaginiensibus captivos, recover: libertatem, Cs.: ius suum: pacem, S.—Fig., to obtain again, regain, recover: si et vos et me ipsum recuperaro: adulescentes, gain over again, N.

    Latin-English dictionary > recuperō (recip-)

  • 6 revalesco

    rĕ-vălesco, lŭi, 3, v. inch. n., to grow well again; to regain one ' s former strength, state, or condition; to recover ( poet. and post-Aug. for convalesco, reficior).
    I.
    Lit., Ov. H. 21, 231:

    ex capitali morbo,

    Gell. 16, 13, 5:

    interibi revalesco,

    App. Mag. p. 320, 29:

    te significasti jam revalescere coepisse,

    Ambros. Ep. 79, 1. —
    II.
    Trop.:

    Laodicea (tremore terrae prolapsa), revaluit,

    Tac. A. 14, 27: diplomata Othonis, quae neglegebantur, revalescerent, regain their force or authority, id. H. 2, 54:

    astutia,

    App. M. 10, p. 243, 15.

    Lewis & Short latin dictionary > revalesco

  • 7 revoco

    rĕ-vŏco, āvi, ātum, 1, v. a.
    I.
    To call back, recall (class. and freq., esp. in the trop. sense).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    quotiens foras ire volo, me retines, revocas,

    Plaut. Men. 1, 2, 5; cf. Suet. Claud. 15 fin.:

    de meo cursu rei publicae sum voce revocatus,

    Cic. Fam. 10, 1, 1:

    aliquem ex itinere,

    id. Div. 2, 8, 20; Suet. Aug. 98; id. Tib. 21:

    revocatus de exsilio Camillus,

    Liv. 5, 46:

    revocatum ex provinciā,

    Suet. Claud. 1:

    Caesar in Italiam revocabatur,

    Caes. B. C. 2, 18 fin.:

    spes Campanae defectionis Samnites rursus ad Caudium revocavit,

    Liv. 9, 27:

    quid me intro revocas?

    Plaut. Rud. 5, 2, 12.— Absol.:

    heus abiit: quin revocas?

    Plaut. Ps. 1, 3, 12; id. Ep. 2, 2, 17; id. Truc. 1, 2, 19: exclusit; revocat;

    redeam?

    Ter. Eun. 1, 1, 4; Hor. S. 2, 3, 264; Ter. Ad. 3, 2, 22; Liv. 30, 20: abeo;

    et revocas nono post mense,

    Hor. S. 1, 6, 61; Ov. M. 1, 503.—
    b.
    Transf., of things, to draw or fetch back, to withdraw, turn back, etc.:

    lumina revocata,

    Ov. M. 7, 789:

    oculos meos,

    id. H. 16, 232:

    cupidas manus,

    id. A. A. 1, 452:

    pedem ab alto,

    Verg. A. 9, 125; cf.

    gradum,

    id. ib. 6, 128:

    deficientem capillum a vertice,

    to stroke back, Suet. Caes. 45:

    habenas,

    Sil. 16, 344:

    manus post terga,

    to bind, Sen. Thyest. 685:

    proscissam terram in liram,

    to bring back, restore, Col. 2, 10, 5; cf.:

    in vitibus revocantur ea, quae, etc.,

    are pruned, Cic. de Or. 2, 21, 88; v. infra, B. 1. — Poet.:

    gelidos artus in vivum calorem,

    Ov. M. 4, 248.—
    2.
    In partic.
    a.
    Milit. t. t.
    (α).
    To call back, recall; to call off, withdraw soldiers from a march or from any enterprise:

    his rebus cognitis Caesar legiones equitatumque revocari atque itinere desistere jubet,

    Caes. B. G. 5, 11:

    insequentes nostros, ne longius prosequerentur, Sulla revocavit,

    id. B. C. 3, 51; Liv. 25, 14:

    quae receptui canunt, ut eos etiam revocent,

    Cic. Rep. 1, 2, 3:

    tardius revocati proelio excesserant,

    Sall. C. 9, 4; cf. Verg. A. 5, 167:

    equites,

    Caes. B. C. 1, 80:

    reliquas copias,

    id. B. G. 7, 35:

    naves omnes,

    id. B. C. 3, 14:

    hos certo signo,

    id. ib. 1, 27 fin.;

    1, 28: milites ab opere,

    id. B. G. 2, 20:

    legiones ab opere,

    id. B. C. 1, 82:

    aestus crescens revocaverat fatigatos,

    Amm. 24, 4, 17.—
    (β).
    To recall to duty soldiers from a furlough:

    milites,

    Cic. Verr. 2, 5, 31, § 89:

    veteranos,

    Tac. H. 2, 82:

    inter ceteros conveteranos suos revocatus,

    Inscr. Orell. 3580.—
    (γ).
    In gen., to call back, recall:

    (Neptunus Tritona) jubet fluctus et flumina signo Jam revocare dato,

    Ov. M. 1, 335.—
    b.
    A theatrical t. t., to call for the repetition of a speech, a vocal performance, etc., to call back a player; to encore:

    Livius (Andronicus), cum saepius revocatus vocem obtudisset, etc.,

    Liv. 7, 2:

    Diphilus tragoedus revocatus aliquoties a populo,

    Val. Max. 6, 2, 9:

    quoties ego hunc (sc. Archiam) vidi magnum numerum versuum dicere ex tempore! quoties revocatum eandem rem dicere commutatis verbis atque sententiis,

    Cic. Arch. 8, 18:

    revocatus praeco, iterum pronunciavit eadem,

    Liv. 33, 32.—Also with an inanim. object:

    cum Orestem fabulam doceret Euripides, primos tres versus revocasse dicitur Socrates,

    to have encored, Cic. Tusc. 4, 29, 63. — Absol.:

    revocasse et repeti coëgisse,

    Plin. Ep. 3, 5, 12.— Impers. pass.:

    nominatim sum appellatus in Bruto Tullius qui libertatem civibus stabiliverat. Milies revocatum est,

    Cic. Sest. 58, 123.—
    c.
    To recall from death, bring back to life:

    quā servetis revocatum a morte Dareta,

    Verg. A. 5, 476; cf.:

    Paeoniis revocatum herbis et amore Dianae,

    id. ib. 7, 769:

    dysentericos a morte revocari,

    Plin. 23, 6, 60, § 113.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to call back, recall, resume; to withdraw, retire; to regain, recover; to draw back, draw off or away; to withhold, restrain, etc.:

    facilius sicut in vitibus revocantur ea, quae sese nimium profuderunt,

    are checked, pruned, Cic. de Or. 2, 21, 88: et vires et corpus amisi: sed si morbum depulero, facile illa revocabo, will regain, recover, id. Fam. 7, 26, 2:

    quae (studia) remissa temporibus, longo intervallo intermissa revocavi,

    id. Tusc. 1, 1, 1; cf.:

    quod, utcunque praetermissum, revocari non posset,

    Liv. 44, 40:

    praetermissa,

    Plin. 18, 6, 8, § 44:

    quae (philosophia) nunc prope dimissa revocatur,

    Cic. Ac. 2, 4, 11:

    veteres artes,

    Hor. C. 4, 15, 12:

    priscos mores,

    Liv. 39, 41:

    antiquam duramque militiam,

    Tac. A. 1, 20 fin.:

    quaedam exoleta,

    Suet. Claud. 22:

    omissa,

    id. Vesp. 16; id. Dom. 4 et saep.:

    nonnumquam animum incitatum revoco ipse et reflecto,

    Cic. Sull. 16, 46; cf. id. Att. 13, 1:

    vinolenti dubitant, haesitant, revocant se interdum,

    recover themselves, bethink themselves, id. Ac. 2, 17, 52:

    ut quaedam contra naturam depravata restituerentur et corrigerentur ab naturā, cum se ipsa revocasset aut arte atque medicinā,

    had recovered herself, id. Div. 2, 46, 96:

    revocare se non poterat familiaritate implicatus,

    could not withdraw, id. Pis. 29, 70:

    primae revocabo exordia pugnae,

    Verg. A. 7, 40; cf. Sen. Ben. 7, 25, 2 al.:

    revocari in memoriam somnii,

    Just. 1, 5, 3; 7, 1, 8.— Poet., with inf.: nec tamen illa suae revocatur parcere famae, nor can she be induced, persuaded, etc., Prop. 1, 16, 11:

    memoriam ad referendam gratiam admonitione revocare,

    to bring, induce, Sen. Ben. 5, 25, 6: scalam nobis in memoriam revocare, Aug. Civ. Dei, 16, 38, 2; id. Serm. 280, 1:

    in memoriam rursus revocatus,

    Petr. 10:

    revocat tua forma parentem (with recordor),

    Sil. 16, 193:

    magni est ingenii revocare mentem a sensibus,

    Cic. Tusc. 1, 16, 38; cf.:

    eos ab illā consuetudine,

    id. Rep. 2, 13, 25:

    quos (homines) spes praedandi studiumque bellandi ab agriculturā et cottidiano labore revocabat,

    Caes. B. G. 3, 17:

    aliquam a cupiditate,

    Cic. Clu. 5, 12:

    aliquem a turpissimo consilio,

    id. Att. 3, 15, 4:

    aliquem a tanto scelere,

    id. Cat. 3, 5, 10; cf. id. ib. 1, 9, 22:

    animum ab irā,

    Ov. Tr. 2, 557:

    jam lapsos ab errore,

    Quint. 2, 6, 2:

    perterritos animos a metu,

    id. 2, 16, 8 et saep.:

    ab errore ad rectiorem viam,

    Lact. 1, 1, 21: cum ex saevis et perditis rebus ad meliorem statum fortuna revocatur, Cic. ap. Amm. 15, 5, 23:

    disceptationem ab rege ad Romanos revocabant,

    Liv. 41, 20:

    rebus institutis ad humanitatem atque mansuetudinem revocavit animos hominum studiis bellandi jam immanes ac feros,

    Cic. Rep. 2, 14, 27:

    ad quam eos quasi formulam dicendi revocent,

    id. Opt. Gen. 5, 15:

    ad quae me exempla revocas,

    id. Verr. 2, 3, 90, § 210; Quint. 10, 7, 32:

    rem paene ad manus,

    Cic. Clu. 49, 136:

    me ad pristina studia revocavi,

    id. Brut. 3, 11:

    me ad meum munus pensumque revocabo,

    id. de Or. 3, 30, 119:

    se ad industriam,

    id. Brut. 94, 323:

    se rursus ad moestitiam,

    id. Tusc. 3, 27, 64:

    se ad se,

    id. Ac. 2, 16, 51:

    vilicum ad rationem,

    compel to an account, Cato, R. R. 2, 2:

    libertinos ingratos revocavit in servitutem,

    Suet. Claud. 25:

    fortunae possessionesque omnium in dubium incertumque revocabuntur,

    Cic. Caecin. 27, 76:

    ad spem consulatūs in partem revocandam aspirare non auderet,

    to bring over to his side, Liv. 4, 35:

    quod temporis hortorum aut villarum curae seponitur, in animum revocabo,

    will transfer to my mind, Tac. A. 14, 54:

    abi, Quo blandae juvenum te revocant preces (= a me ad se vocant, Orell.),

    Hor. C. 4, 1, 7.—
    2.
    In partic.
    a.
    Pregn.: ad aliquid, to apply, reduce, refer a thing to something as a standard (syn. referre) (Ciceron.):

    impuri cujusdam et ambitiosi et omnia ad suam potentiam revocantis esse sententiam,

    Cic. Lael. 16, 59:

    misericordiā movetur, si is, qui audit, adduci potest, ut illa, quae de altero deplorentur, ad suas res revocet,

    id. de Or. 2, 52, 211:

    omnia ad artem et ad praecepta,

    id. ib. 2, 11, 44:

    omnia ad scientiam,

    id. Fin. 2, 13, 43:

    illa de urbis situ ad rationem,

    id. Rep. 2, 11, 22:

    rationem ad veritatem,

    id. Off. 3, 21, 84:

    rem ad illam rationem conjecturamque,

    id. Dom. 6, 15.—
    b.
    To recall, revoke, retract, cancel (not so till after the Aug. per.): si facta mihi revocare liceret. Ov. M. 9, 617:

    promissum suum,

    Sen. Ben. 4, 39, 2:

    sententiam suam,

    Dig. 48, 18, 1 fin.:

    libertatem (shortly after: in servitutem retrahi),

    Tac. A. 13, 26:

    litteras,

    Suet. Vesp. 8:

    legatum ad quingenta,

    id. Galb. 5.—
    c.
    As law t. t.: domum, domum suam revocare, to appeal to a judge of one ' s own country or city: (legatis) revocandi domum suam jus datur, Dig. 5, 1, 2, §§ 3, 4, and 5.—
    II.
    To ask back again, to invite in return: mutuo vocare, Non. (rare): domum suam istum non fere quisquam vocabat. Nec mirum;

    qui neque in urbe viveret neque revocaturus esset,

    Cic. Rosc. Am. 18, 52; Varr. ap. Non. 167, 14:

    cum vulpem revocasset,

    Phaedr. 1, 25, 7; Lact. 6, 12, 3.—Hence, transf.:

    tribuni plebis quoniam adhuc praesens certamen contentionemque fugerunt: nunc in meam contionem prodeant, et, quo provocati ad me venire noluerunt, revocati saltem revertantur,

    i. e. now that they are invited to come back, Cic. Agr. 3, 1, 1.—
    III.
    To call again, summon anew (rare):

    itaque hominem populus revocat, et retrahatur necesse est,

    i. e. to answer a renewed accusation, Cic. Q. Fr. 2, 4 (6), 6:

    tribuni de integro agere coeperunt revocaturosque se easdem tribus renuntiarunt,

    Liv. 45, 36 fin.; cf. id. 40, 46:

    refectum est convivium et rursus Quartilla ad bibendum revocavit,

    challenged us again, Petr. 23:

    convivam in diem posterum,

    Suet. Claud. 32.

    Lewis & Short latin dictionary > revoco

  • 8 con-valēscō

        con-valēscō luī, ere,     inch, to recover, regain health, grow strong, gain strength: ilico: ex morbo: de volnere, O.: hoc spatio, Cs.: in dies: ignis convaluit, O.: ut convalescere civitas posset: mens, O.: opinio de aliquā re convaluit, Cu.

    Latin-English dictionary > con-valēscō

  • 9 iuvenēscō

        iuvenēscō —, —, ere, inch.    [iuvenis], to attain youth, grow up: vitulus... largis iuvenescit herbis, H.—To grow young, regain youth: Pylius iuvenescere posset, O.

    Latin-English dictionary > iuvenēscō

  • 10 re-conciliō

        re-conciliō āvī, ātus, āre,    to procure again, regain, recover, restore, re-establish: Parum insulam oratione, N.: fides reconciliatae gratiae: detrimentum virtute militum reconciliatur, is made good, Cs.: cum fratre gratiam, L.: de reconciliandis invicem inimicis, Ta.—To bring together again, reunite, reconcile: me cum Caesare in gratiam: quibus eum omnibus eadem res p. reconciliavit, quae alienarat, reunited: animos militum imperatori, L.—To win over again, conciliate: Pompeium.

    Latin-English dictionary > re-conciliō

  • 11 re-conligō (-colligō)

       re-conligō (-colligō) lēgī, lectus, ere,    to gather again, collect: etiam si cuius animus in te esset offensior, a me reconligi oportere, to be reconciled: te, i. e. take courage, O.: primos annos, regain, O.

    Latin-English dictionary > re-conligō (-colligō)

  • 12 re-vocō

        re-vocō āvī, ātus, āre,    to call again, call back, recall: Exclusit; revocat; redeam? H.: de medi<*> cursu rei p. voce revocatus: revocatus de exsilio, L.: Caesar in Italiam revocabatur, Cs.—Of troops, to call back, recall, call off, withdraw: legiones revocari atque itinere resistere iubet, Cs.: quae receptui canunt, ut eos etiam revocent: tardius revocati proelio excesserant, S.: equites, Cs.: ab opere legiones, Cs.: consul ab revocando ad incitandos versus milites, L.; cf. fluctūs et flumina signo dato, O.—Of a player or declaimer, to call back, recall, encore: Livius saepius revocatus, L.: hunc vidi revocatum eandem rem dicere: primos trīs versūs, to encore: miliens revocatum est.—To recall to life, revive, bring back: revocatus a morte, V.: gelidos artūs in vivum calorem, O.—To summon again: hominem populus revocat, i. e. prosecute anew: si revocemur in suffragium, are called to vote again, L.—To summon in turn: unde tu me vocasti, inde ibi ego te revoco, i. e. I answer by demanding that you leave (the estate).—To ask again, invite in return: domum suam istum vocabat qui neque revocaturus esset: volpem, Ph.— To draw back, withdraw, turn back: revocata (Lumina) rursus eodem Retuleram, O.: cupidas manūs, O.: pedem ab alto, V.—Fig., to call back, recall, resume, renew, regain, recover: dies revocandae libertatis: et virīs et corpus amisi: sed, facile illa revocabo, will recover: (studia) remissa temporibus: quod, utcunque praetermissum, revocari non posset, L.: veteres artīs, H.: exordia pugnae, i. e. recall to mind, V.: ductores, revocato a sanguine Teucri, i. e. the restored race, V.—To recall, check, control: in vitibus revocantur ea, quae, etc., i. e. are pruned: vinolenti revocant se interdum, bethink themselves.—To recall, withdraw, divert, turn away: revocare se non poterat familiaritate implicatus, could not withdraw: quos spes praedandi ab agriculturā revocabat, Cs.: te a turpitudine: animum ab irā, O.: me ad pristina studia: se ad industriam.—To recall, divert, turn, bring: disceptationem ab rege ad Romanos, L.: ad quae me exempla revocas: comitiis tot civitatum unam in domum revocatis, i. e. crowded: ad spem consulatūs in partem revocandam aspirare, to bring over to themselves (of the plebs), L.—To apply, reduce, refer, subject, submit: omnia ad suam potentiam revocantis esse sententiam: revocata res ad populum est, L.: illa de urbis situ ad rationem: rem ad illam rationem.—To recall, revoke, retract, cancel, undo: libertatem, i. e. to enslave again, Ta.: si facta mihi revocare liceret, O.

    Latin-English dictionary > re-vocō

  • 13 convalesco

    convalescere, convalui, convalitus V INTRANS
    grow strong/thrive/gain power; regain health/strength, recover, get well/better; become valid; (legal term)

    Latin-English dictionary > convalesco

  • 14 convalo

    convalere, convalui, convalitus V INTRANS
    grow strong/thrive/gain power; regain health/strength, recover, get well/better

    Latin-English dictionary > convalo

  • 15 juvenesco

    juvenescere, juvenui, - V
    grow up; grow young again, regain youth

    Latin-English dictionary > juvenesco

  • 16 recupero

    recuperare, recuperavi, recuperatus V
    regain, restore, restore to health; refresh, recuperate

    Latin-English dictionary > recupero

  • 17 revoco

    revocare, revocavi, revocatus V
    call back, recall; revive; regain

    Latin-English dictionary > revoco

  • 18 recupero

    to regain, recoup, recover.

    Latin-English dictionary of medieval > recupero

  • 19 convalescentes

    con-vălesco, lŭi, 3, v. inch. n., to recover from a disease, to regain health, to grow strong, gain strength, etc. (very freq., and class.).
    I.
    Lit., with ex, de, ab, or absol.:

    ex morbo,

    Cic. Fat. 12, 28 sq.; so id. Fam. 13, 29, 4; Suet. Aug. 59; cf.:

    de vulnere,

    Ov. H. 21, 211:

    nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant,

    Cic. Tusc. 3, 3, 5: eum sustulere (defatigatum vulneribus), isque convaluit, Cat. ap. Gell. 3, 7, 19:

    ne aegri quidem quia non omnes convalescunt, idcirco ars nulla medicina est,

    Cic. N. D. 2, 4, 12:

    a solis ardoribus,

    Plin. 23, 1, 27, § 54; so in part. pres.: con-vălescentes, subst., those who are convalescent, Plin. 20, 5, 17, §§ 34 and 35;

    31, 9, 45, § 102 al.: agni,

    Varr. R. R. 2, 2, 15; Col. 7, 3, 19:

    arbores,

    to thrive, grow, Varr. R. R. 1, 23, 6:

    semina,

    Col. 3, 3, 4; 4, 16, 1:

    caulis,

    Pall. Febr. 24, 6:

    planta,

    Sen. Ep. 2, 2; cf.

    , of drooping branches of trees: veterrimae ilicis demissos jam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo,

    Suet. Aug. 92:

    pestifer ignis,

    Ov. M. 8, 478; cf.:

    flamma magnā congerie,

    Quint. 5, 13, 13.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    ut convalescere aliquando et sanari civitas posset,

    Cic. Sull. 27, 76; so,

    civitas,

    Just. 3, 4, 1:

    Milo in dies convalescebat,

    gained strength, Cic. Mil. 9, 25:

    Caesar,

    id. Att. 7, 3, 4:

    ut tandem annona convaluit,

    grew better, became cheaper, Suet. Aug. 42:

    mens mea,

    Ov. H. 16, 73:

    mala per longas moras,

    id. R. Am. 92:

    opinio inveterata,

    Col. 3, 7, 2; so,

    opinio vetus,

    Gell. 4, 11, 1:

    fama mortis suae apud barbaros,

    Curt. 9, 6, 1.—
    B.
    Esp. in the jurists, to receive or possess value, become valid:

    testamentum,

    Dig. 29, 1, 33:

    donatio,

    ib. 24, 1, 33:

    libertas servo data,

    ib. 28, 7, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > convalescentes

  • 20 convalesco

    con-vălesco, lŭi, 3, v. inch. n., to recover from a disease, to regain health, to grow strong, gain strength, etc. (very freq., and class.).
    I.
    Lit., with ex, de, ab, or absol.:

    ex morbo,

    Cic. Fat. 12, 28 sq.; so id. Fam. 13, 29, 4; Suet. Aug. 59; cf.:

    de vulnere,

    Ov. H. 21, 211:

    nec omnes, qui curari se passi sunt, continuo etiam convalescant,

    Cic. Tusc. 3, 3, 5: eum sustulere (defatigatum vulneribus), isque convaluit, Cat. ap. Gell. 3, 7, 19:

    ne aegri quidem quia non omnes convalescunt, idcirco ars nulla medicina est,

    Cic. N. D. 2, 4, 12:

    a solis ardoribus,

    Plin. 23, 1, 27, § 54; so in part. pres.: con-vălescentes, subst., those who are convalescent, Plin. 20, 5, 17, §§ 34 and 35;

    31, 9, 45, § 102 al.: agni,

    Varr. R. R. 2, 2, 15; Col. 7, 3, 19:

    arbores,

    to thrive, grow, Varr. R. R. 1, 23, 6:

    semina,

    Col. 3, 3, 4; 4, 16, 1:

    caulis,

    Pall. Febr. 24, 6:

    planta,

    Sen. Ep. 2, 2; cf.

    , of drooping branches of trees: veterrimae ilicis demissos jam ad terram languentesque ramos convaluisse adventu suo,

    Suet. Aug. 92:

    pestifer ignis,

    Ov. M. 8, 478; cf.:

    flamma magnā congerie,

    Quint. 5, 13, 13.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen.:

    ut convalescere aliquando et sanari civitas posset,

    Cic. Sull. 27, 76; so,

    civitas,

    Just. 3, 4, 1:

    Milo in dies convalescebat,

    gained strength, Cic. Mil. 9, 25:

    Caesar,

    id. Att. 7, 3, 4:

    ut tandem annona convaluit,

    grew better, became cheaper, Suet. Aug. 42:

    mens mea,

    Ov. H. 16, 73:

    mala per longas moras,

    id. R. Am. 92:

    opinio inveterata,

    Col. 3, 7, 2; so,

    opinio vetus,

    Gell. 4, 11, 1:

    fama mortis suae apud barbaros,

    Curt. 9, 6, 1.—
    B.
    Esp. in the jurists, to receive or possess value, become valid:

    testamentum,

    Dig. 29, 1, 33:

    donatio,

    ib. 24, 1, 33:

    libertas servo data,

    ib. 28, 7, 20.

    Lewis & Short latin dictionary > convalesco

См. также в других словарях:

  • regain — [ rəgɛ̃ ] n. m. • regaïnXIIe; de re et a. fr. gaïn; lat. pop. °waidimen, frq. °waida « prairie »; cf. gagner 1 ♦ Herbe qui repousse dans une prairie après la première coupe. Faucher le regain d un pré. ⇒ recoupe. « les prairies où sèchent les… …   Encyclopédie Universelle

  • regain — re‧gain [rɪˈgeɪn] verb regain (lost) ground to start to be more successful again after a difficult period of time: • The dollar regained some of its lost ground today. • He stressed that the company was confident of regaining lost ground thanks… …   Financial and business terms

  • regain — Regain. s. m. La seconde herbe qui vient dans les prez bas quand ils ont esté fauchez. Ce n est pas de bon foin, ce n est que du regain …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Regain — Re*gain (r?*g?n ), v. t. [Pref. re + gain: cf. F. regagner.] To gain anew; to get again; to recover, as what has escaped or been lost; to reach again. [1913 Webster] Syn: To recover; reobtain; repossess; retrieve. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • regain — index collect (recover money), reclaim, recover, redeem (repurchase), repossess Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • regain — (v.) 1540s, from M.Fr. regaigner, from re again (see RE (Cf. re )) + gaginer, from O.Fr. gaaignier (see GAIN (Cf. gain) (v.)). Related: Regained; regaining …   Etymology dictionary

  • regain — *recover, recruit, recoup, retrieve Analogous words: gain, *reach, compass, attain, achieve: redeem, reclaim, save (see RESCUE): restore, *renew …   New Dictionary of Synonyms

  • regain — [v] get back, get back to achieve, attain, compass, gain, get out from under, get well, make well, reach, reach again, reacquire, reattain, recapture, reclaim, recoup, recover, recruit, redeem, repossess, retake, retrieve, return to, save, take… …   New thesaurus

  • regain — Regain, m. acut. Est composé de ces deux entiers Re, et gaing, et signifie l herbe qui recroist au pré apres qu il a esté fauché, qu on appelle la seconde herbe, Foenum repullulans, renatum, Comme si on disoit, Secundum lucrum, Et à cela d… …   Thresor de la langue françoyse

  • regain — ► VERB 1) obtain possession or use of (something lost) again. 2) get back to …   English terms dictionary

  • regain — [ri gān′] vt. [MFr regaigner: see RE & GAIN1] 1. to get back into one s possession; recover 2. to succeed in reaching again; get back to SYN. RECOVER …   English World dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»