-
1 dēmissus
dēmissus adj. with comp. [P. of demitto].— Of places, lowered, sunken, low-lying, low: loca, Cs. — Drooping, falling, hanging down, low: Demissis umeris esse, T.: labia, T.: si demissior ibis, fly too low, O.: demisso capite: demisso voltu. S.: demisso crine, O.: Dido voltum demissa, V.— Fig., downcast, dejected, dispirited, low: animus: demissā voce loqui, V.: nihilo demissiore animo, L.: videsne illum demissum? — Lowly, humble, unassuming, shy, retiring: multum demissus homo, H.: sit apud vos demissis hominibus perfugium.—Of style, modest, reserved: orator ornamentis demissior.— Humble, poor: qui demissi in obscuro vitam habent, S.* * *demissa -um, demissior -or -us, demississimus -a -um ADJlow/low-lying; of low altitude; keeping low (people); slanting/hanging/let down; lowly/degraded/abject; downhearted/low/downcast/dejected/discouraged/desponden -
2 demitto
dē-mitto, mīsi, missum, 3, v. a., to send down; to drop; to let, sink, or bring down; to cause to hang or fall down; to lower, put down, let fall (freq. and class.).I.Lit.A.In gen.:b.picis e caelo demissum flumen,
Lucr. 6, 257; cf.:caelo imbrem,
Verg. G. 1, 23:caelo ancilia,
Liv. 5, 54 et saep.:barbam malis,
Lucr. 5, 673:latum clavum pectore,
Hor. S. 1, 6, 28; cf.:monilia pectoribus,
Verg. A. 7, 278:laenam ex humeris,
id. ib. 4, 263: Maia genitum demittit ab alto, Verg. A. 1, 297; cf.:ab aethere currum, Ov M. 7, 219: e muro sporta,
Sall. Hist. 2, 53:aliquem in sporta per murum,
Vulg. 2 Cor. 11, 33:taleam (sc. in terram),
to put into the ground, plant, Cato R. R. 45, 2;arbores altius,
Plin. 17, 11, 16, § 81:puteum alte in solido,
i. e. to sink deep, Verg. G. 2, 231:triginta pedes in terram turrium fundamenta,
Curt. 5, 1, 31:arbusta certo demittunt tempore florem,
Lucr. 5, 670:demisit nardini amphoram cellarius (i. e. deprompsit),
Plaut. Mil. 3, 2, 12:fasces,
Cic. Rep. 2, 31; cf. id. ib. 1, 40:cibos (sc. in alvum),
Quint. 10, 1, 19; cf. Ov. M. 8, 835.—Naut. t. t., to lower, demittere antennas, Sall. Hist. 4, 41 Dietsch.;Auct. B. Alex. 45, 2: cornua (i.e. antennas),
Ov. M. 11, 482; cf.:effugit hibernas demissa antenna procellas,
id. Tr. 3, 4, 9:arma, classem, socios Rheno,
Tac. A. 1, 45 fin.; cf.: farinam doliis secundā aquā Volturni fluminis, Frontin. Strat. 3, 14, 2;and pecora secundā aquā,
id. ib. 3, 14, 4:manum artifices demitti infra pectus vetant,
Quint. 11, 3, 112; cf.brachia,
id. 2, 13, 9:frontem (opp. attolli),
id. 11, 3, 78:supercilia (opp. allevari), ib. § 79: aures,
Hor. Od. 2, 13, 34; cf.auriculas,
id. S. 1, 9, 20:caput,
Ov. M. 10, 192:crinem,
id. ib. 6, 289:demisso capite,
Vulg. Job 32, 6 al.:aliquos per funem,
Verg. A. 2, 262; Hor. A. P. 461:vestem,
id. S. 1, 2, 95; cf.tunicam,
id. ib. 25:stolam,
id. ib. 99 et saep.; often in a violent manner, to cast down, to cast, throw, thrust, plunge, drive, etc.:equum in flumen,
Cic. Div. 1, 33, 73; cf.:equos a campo in cavam viam,
Liv. 23, 47:aliquem in carcerem,
Liv. 34, 44 fin.; cf. Sall. C. 55, 4:aliquem ad imos Manes,
Verg. A. 12, 884:hostem in ovilia,
Hor. Od. 4, 4, 10:gladium in jugulum,
Plaut. Merc. 3, 4, 28; cf.:ferrum in ilia,
Ov. M. 4, 119:sublicas in terram,
Caes. B. G. 3, 49, 4; cf.:huc stipites,
id. ib. 7, 73, 3 and 6:huc caementa,
Hor. Od. 3, 1, 35:nummum in loculos,
to put, id. Ep. 2, 1, 175:calculum atrum in urnam,
Ov. M. 15, 44:milia sex nummum in arcam nummariam,
Nov. Com. v. 108 Rib.: caput ad fornicem Fabii, to bow, stoop, Crassus ap. Cic. de Or. 2, 66, 267: tunicam ad talos, Varr. ap. Non. 286, 19; cf. Cic. Clu. 40, 111; Quint. 5, 13, 39 et saep.:quove velim magis fessas demittere naves,
Verg. A. 5, 29; cf.:navem secundo amni Scodam,
Liv. 44, 31.— Poet. with dat.:corpora Stygiae nocti tormentis,
Ov. M. 3, 695; cf.:aliquem neci,
Verg. A. 2, 85:aliquem Orco,
id. ib. 2, 398; Hor. Od. 1, 28, 11:aliquem umbris,
Sil. 11, 142:ferrum jugulo,
Ov. H. 14, 5:ferrum lacubus,
id. M. 12, 278:offa demittitur faucibus boum,
Plin. 27, 11, 76, § 101.—Se, or in the pass. form with middle signif., to let one's self down, stoop, descend:B.(venti vortex) ubi se in terras demisit,
Lucr. 6, 446:se inguinibus tenus in aquam calidam,
Cels. 1, 3:se ad aurem alicujus,
Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:cum se demittit ob assem,
Hor. Ep. 1, 16, 64:concava vallis erat, qua se demittere rivi Assuerant,
Ov. M. 8, 334 al.:nonullae (matres familias) de muris per manus demissae,
Caes. B. G. 7, 47, 6.— Prov.: demitti de caelo, or simply caelo, to be sent down from heaven, i. e. to be of celestial origin, Liv. 10, 8, 10; Quint. 1, 6, 16.—Esp., milit. t. t.1.To send, bring, or lead down soldiers into a lower place:2.in loca plana agmen demittunt,
Liv. 9, 27; cf.:agmen in vallem infimam,
id. 7, 34:equites Numidas in inferiorem campum,
id. 27, 18:agmen in Thessaliam,
id. 32, 13; 38, 2: exercitum in planitiem, Frontin. Strat. 1, 2, 7 al.; and without in:agmen,
Liv. 9, 2:levem armaturam,
id. 22, 28 al.:cum se major pars agminis in magnam convallem demisisset,
had descended, Caes. B. G. 5, 32 fin.;so with se,
id. ib. 6, 40, 6; 7, 28, 2; id. B. C. 1, 79, 4; Cic. Fam. 15, 4, 4 al.—Arma demittere, in making a military salute: armis demissis salutationem more militari faciunt, with grounded arms, Auct. B. Afr. 85, 6. —II.Trop., to cast down, let sink, etc.:A.demisere oculos omnes gemitumque dedere,
Ov. M. 15, 612; cf.:vultu demisso,
Vulg. Isa. 49, 23:demissis in terram oculis,
Liv. 9, 38, 13;also in sleep: cadit inscia clavo Dextera, demittitque oculos,
Val. Fl. 3, 41:vultum,
Val. Max. 8, 14, 5; Curt. 6, 32, 1:vultum animumque metu,
Ov. M. 7, 133; cf.vultus,
id. ib. 10, 367; Liv. 2, 58. hoc in pectus tuum demitte, impress this deeply on your mind, Sall. J. 102 fin.; cf.:eas voces in pectora animosque,
Liv. 34, 50; and:dolor hoc altius demissus, quo minus profiteri licet,
Just. 8, 5, 11: cum in eum casum me fortuna demisisset, ut, etc., had reduced, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 8, 2:dignitatem in discrimen,
Liv. 3, 35:vim dicendi ad unum auditorem (opp. supra modum sermonis attolli),
Quint. 1, 2, 31; to engage in, enter upon, embark in, meddle with:me penitus in causam,
Cic. Att. 7, 12, 3; cf.:me in res turbulentissimas,
id. Fam. 9, 1, 2: cogita ne te eo demittas, unde, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 16 fin.:se in comparationem,
Suet. Rhet. 6:se in adulationem,
to descend to, Tac. A. 15, 73:se usque ad servilem patientiam,
id. ib. 14, 26:se ad minora illa,
Quint. 1 prooem. § 5: re in secunda tollere animos et in mala demittere, to let it sink, i. e. to be disheartened, Lucil. ap. Non. 286, 7; cf.:si vicerint, efferunt se laetitia: victi debilitantur animosque demittunt,
Cic. Fin. 5, 15, 42; so,animos (with contrahere),
id. Tusc. 4, 6 fin.; and:animum (with contrahere),
id. Q. Fr. 1, 1, § 4:mentes,
Verg. A. 12, 609 (desperant, sicut e contra sperantes aliquid erigunt mentes, Serv.); and with abl.:ne se admodum animo demitterent,
Caes. B. G. 7, 29.—In geom., t. t., to let fall a line, Vitr. 3, 5, 5.—Hence, dēmissus, a, um, P. a., brought down, lowered.Lit.1.Of localities, sunken, low-lying, low (cf. dejectus, P. a., no. I.):2.campestribus ac demissis locis,
Caes. B. G. 7, 72, 3; cf.:loca demissa ac palustria,
id. B. C. 3, 49, 5.—Of other things, drooping, falling, hanging down:B.demissis umeris esse,
Ter. Eun. 2, 3, 22 Ruhnk.:tremulus, labiis demissis,
with flabby lips, id. ib. 2, 3, 44:demisso capite discedere,
Cic. Clu. 21, 58; cf.:tristes, capite demisso,
Caes. B. G. 1, 32:demisso vultu,
with downcast looks, Sall. C. 31, 7.— Poet. in Gr. constr.:Dido vultum demissa,
Verg. A. 1, 561.—Also deep:demissa vulnera,
Sen. Ep. 67 fin. —Trop.1.Downcast, dejected, dispirited, low (freq.):2.erigebat animum jam demissum,
Cic. Clu. 21, 58:esse fracto animo et demisso,
id. Fam. 1, 9, 16:(homines) animo demisso atque humili,
id. Font. 11; cf. id. Tusc. 2, 21:demisso animo fuit,
Sall. J. 98 al.:demissa voce loqui,
Verg. A. 3, 320.—In the comp.:nihilo demissiore animo causa ipse pro se dicta,
Liv. 4, 44.— Transf. to the person:quis P. Sullam nisi moerentem, demissum afflictumque vidit?
Cic. Sull. 26 fin.:videsne illum demissum?
id. Mur. 21, 45; Quint. 1, 3, 10 al.— Comp.:orator in ornamentis et verborum et sententiarum demissior,
Cic. Or. 24, 81.—Lowly, humble, unassuming, shy, retiring (opp. elatus, lofty, proud):3.ea omnia, quae proborum, demissorum, non acrium sunt, valde benevolentiam conciliant,
Cic. de Or. 2, 43, 182; cf.:multum demissus homo,
Hor. S. 1, 3, 57:sit apud vos modestiae locus, sit demissis hominibus perfugium, sit auxilium pudori,
Cic. Mur. 40, 87.—Rarely of external condition, humble, poor:4.qui demissi in obscuro vitam habent (opp. qui magno imperio praediti in excelso aetatem habent),
Sall. C. 51, 12.—Poet., and in Tacitus, of genealogical descent, descended, derived, sprung:1.ab alto Demissum genus Aenea,
Hor. S. 2, 5, 63; so Verg. G. 3, 35: id. A. 1, 288; Stat. Th. 2, 613; Tac. A. 12, 58.— Sup. does not occur. — Adv.: dēmisse.Lit., low:2.hic alte, demissius ille volabat,
Ov. Tr. 3, 4, 23.—Trop., humbly, modestly, abjectly, meanly:non est ausus elate et ample loqui, cum humiliter demisseque sentiret,
Cic. Tusc. 5, 9, 24:suppliciter demisseque respondere,
id. Fl. 10, 21:se tueri,
id. Att. 2, 18, 3.— Sup.: haec quam potest demississime atque subjectissime exponit, * Caes. B. C. 1, 84 fin. -
3 dēiciō or dēiiciō
dēiciō or dēiiciō iēcī, iectus, ere [de + iacio], to throw down, hurl down, precipitate, prostrate, raze, fell, cut down, tear down, destroy: alqm de ponte in Tiberim: alqm de saxo (Tarpeio), L.: a cervicibus iugum: se de muro, leap, Cs.: saxi deiectae vertice caprae, V.: se per munitiones, leap over, Cs.: venti a montibus se deiciunt, L.: volnerato equo deiectus, Cs.: statuas veterum hominum: naves deiciendi operis missae, to destroy, Cs.: monumenta regis, H.: muros, L.: ut omnes Hermae deicerentur, N.: deiectā turri, Cs.: caput uno ictu, V.; libellos, to tear down: sortīs, to cast, Cs.: deiectis lacrimis, shed, Pr.—Poet., with dat: Gyan leto, V.—Prov.: de gradu deici (orig. of a gladiator), to be thrown off one's balance, i. e. lose one's head.—To drive out, dislodge, expel: nostri deiecti sunt loco, Cs.: praesidium ex saltu, Cs.: Gallorum agmen ex rupe Tarpeiā, L.: praesidium Claternā.— To drive out, turn out of possession, eject, dispossess: unde sis deiectus: ex eo loco.— Pass: deici, to be driven out of one's course: naves ad inferiorem partem insulae, Cs.: classis tempestate vexata ad Belearīs insulas deicitur, L. — To lay low, strike down, kill, slay, slaughter: paucis deiectis, Cs.: quem telo primum Deicis? V.: (viperam) Deice, crush, V.: super iuvencum stabat deiectum leo, Ph.— To lower, let fall, de press: in pectora mentum, O.—Fig., to cast down: oculos: voltum, V.: deiectus oculos, with downcast eyes, V.: Deiecto in humum voltu, O.— To remove, avert, divert, turn away, repel: hunc metum Siciliae damnatione istius: oculos a re p.: quantum mali de humanā condicione: vitia a se ratione: eum de sententiā.— To prevent from obtaining, deprive, rob of: de possessione imperi vos, L.: principatu, Cs.: eā spe, Cs.: deiecta coniuge tanto, V.: uxore deiectā (sc. coniugio), Ta.: hoc deiecto, after his fall, N.—In elections, to defeat, disappoint, prevent the choice of: me aedilitate: eiusdem pecuniā de honore deici: civis optimus praeturā deiectus: deiectis honore per coitionem, L. -
4 dīmissus
dīmissus P. of dimitto.* * *dimissa, dimissum ADJlow-lying; hanging down; downcast; humble; unassuming; (of the voice) low -
5 prōiectus
prōiectus adj. [P. of proicio], stretched out, extended, jutting out, projecting: urbs in altum: saxa, V.— Prostrate, outstretched: ego in antro, V. —Fig., prominent, conspicuous: audacia: cupiditas.— Inclined, addicted, prone: homo ad audendum.— Abject, mean, base, contemptible: consulare imperium, L.: proiectā vilior algā, V.— Downcast: voltus, Ta.—As subst m.: Vix duo proiecto tulistis opem, to the castaway, O. -
6 trīsticulus
trīsticulus adj. dim. [tristis], somewhat sorrowful, downcast: filiola.* * *tristicula, tristiculum ADJ -
7 trīstis
trīstis e, adj. with comp. and sup. [2 TER-], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, gloomy, downcast, disconsolate: quaerere ex te, quid tristis esses: tristis, demissus: tristīs adfatus amicos, H.: Sequanos tristīs, capite demisso, terram intueri, Cs.: tristis erat et me maestum videbat, Cu.— Gloomy, peevish, morose, sullen, illhumored: Navita (Charon), V.: dii, H.— Stern, harsh, severe: iudex: cum tristibus severe vivere. —Of things, bringing sorrow, melancholy, saddening, unhappy, sad, dismal, gloomy: ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam: tristia ad recordationem exempla, L.: tristissuma exta: tristissimi exsili solacium, L.: Kalendae, H.: clades, H.: morbus, V.: ius sepulcri, O.: pars subiere feretro, Triste ministerium, V.: tristique palus inamabilis undā, V.—As subst n., a sad thing, pest, bane, sorrow: Triste lupus stabulis, V.: interdum miscentur tristia laetis, O.: nune ego mitibus Mutare quaero tristia, H.—Of taste, harsh, disagreeable, bitter: suci, V.: absinthia, O.—Of smell, offensive, foul: anhelitus oris, O.— Expressing sorrow, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh: voltus tristior: Tristis severitas inest in voltu, T.: vita tristior: sermo (opp. iocosus), H.: tua tristia iussa, V.: sententia, O.: responsum, L.* * *tristis, triste ADJsad, sorrowful; gloomy -
8 abjectus
abjecta -um, abjectior -or -us, abjectissimus -a -um ADJdowncast, dejected; humble, low, common, mean; subservient; base, sordid, vile -
9 dejectus
Idejecta, dejectum ADJdowncast/dismayed/subdued/dejected; drooping/hanging/sunk/cast down; low lyingIIslope, sloping surface, declivity; act of throwing/causing to fall/felling -
10 tristor
tristari, - V DEPbe sad/grieved/downcast -
11 abicio
ăbĭcĭo or abjĭc- (in the best MSS. abicio; cf.I.ăbĭci,
Ov. P. 2, 3, 37;ăbĭcit,
Juv. 15, 17), ĕre, jēci, jectum, 3, v. a. [ab-jacio], to cast away, to throw away, throw down.Lit.:II.in sepulcrum ejus abjecta gleba non est,
Varr. L. L. 5, § 23 Müll.:scutum,
Cic. Tusc. 2, 23:insigne regium de capite,
id. Sest. 27:socer ad pedes abjectus,
id. ib. 34; so,se ad pedes,
id. Phil. 2, 34, 86:se e muro in mare,
id. Tusc. 1, 34; so,corpus in mare,
id. Phil. 11, 2, 5:impelluntur, feriuntur, abiciuntur, cadunt,
id. Tusc. 2, 15, 36:se abjecit exanimatus,
he threw himself down as if lifeless, id. Sest. 37.— Absol.:si te uret sarcina, abicito,
throw it down, Hor. Ep. 1, 13, 7.—Also with in and abl., when the place from which a thing is thrown is designated:anulum in mari,
Cic. Fin. 5, 30, 92 Madv. N. cr.; so, ut se abiceret in herba, id. de Or. 1, 7, 28:statuas in propatulo domi,
Nep. Hann. 9, 3:cadaver in viā,
Suet. Ner. 48; cf.:ubi cadaver abjeceris,
Tac. A. 1, 22.Fig.A.In gen., to cast off, throw away, give up, etc.:B.ut primum tenebris abjectis inalbabat,
as soon as the day, having dispelled the darkness, was beginning to brighten, Enn. Ann. v. 219 Vahl.: nusquam ego vidi abjectas aedīs, nisi modo hasce, thrown away, i.e. sold too low, Plaut. Most. 3, 3, 3: psaltria aliquo abiciendast, must be got rid off ( il faut se defaire d'elle, Dacier), Ter. Ad. 4, 7, 26:vitam,
Cic. Att. 3, 19:salutem pro aliquo,
id. Planc. 33:memoriam beneficiorum,
id. Phil. 8, 11:versum,
to declaim it carelessly, id. de Or. 3, 26 (cf. with id. ib. 3, 59: ponendus est ille ambitus, non abiciendus, the period must be brought gradually to a close, not broken off abruptly).In partic.1.To throw off, cast aside care for, remembrance of, etc., to give up, abandon:2.abicimus ista,
we let that go, Cic. Att. 13, 3:fama ingenii mihi est abicienda,
I must renounce, id. ib. 9, 16: domum Sullanam desperabam jam... sed tamen non abjeci, but yet I have not abandoned it, i. e. its purchase, id. Fam. 9, 15:abjectis nugis,
nonsense apart, Hor. Ep. 2, 2, 141 (cf. amoto ludo, id. S. 1, 1, 27).To cast down to a lower grade, to degrade, humble, Cic. Leg. 1, 9: hic annus senatus auctoritatem abjecit, degraded or lowered the authority of the Senate, id. Att. 1, 18; so also id. Tusc. 5, 18; id. de Or. 3, 26, 104.—Hence, abjectae res, reduced circumstances (opp. florentes), Nep. Att. 8; Cic. Quint. 30; Tac. A. 4, 68.3.Abicere se, to throw one's self away, degrade one's self, v. Cic. Tusc. 2, 23: ut enim fit, etc.—Hence, abjectus, a, um, P. a., downcast, disheartened, désponding; low, mean, abject, worthless, unprincipled.A.Quo me miser conferam? An domum? matremne ut miseram lamentantem videam et abjectam? Gracch. ap. Cic. de Or. 3, 56, 214:B.plura scribere non possum, ita sum animo perculso et abjecto,
Cic. Att. 3, 2.—Nihil abjectum, nihil humile cogitare, Cic. Fin. 5, 20:1.contemptum atque abjectum,
id. Agr. 2, 34:verbis nec inops nec abjectus,
id. Brut. 62, 222 al. — Comp.:animus abjectior,
Cic. Lael. 16; Liv. 9, 6.— Sup.:animus abjectissimus,
Quint. 11, 1, 13 al. — Adv.: abjectē.Dispiritedly, despondingly:2.in dolore est providendum, ne quid abjecte, ne quid timide, ne quid ignave faciamus,
Cic. Tusc. 2, 23, 55; id. Phil. 3, 11, 28.—Low, meanly:quo sordidius et abjectius nati sunt,
Tac. Or. 8:incuriose et abjecte verbum positum,
improperly, Gell. 2, 6, 1. -
12 deicio
dē-ĭcĭo or dejicio, jēci, jectum, 3, v. a. [jacio], to throw or cast down; to hurl down, precipitate (very freq., and class.).I.Lit.A.In gen.:B.araneas de foribus et de pariete,
Plaut. Stich. 2, 2, 31:aliquem de ponte in Tiberim,
Cic. Rosc. Am. 35, 100; cf.:aliquem e ponte,
Suet. Caes. 80:aliquem de saxo (Tarpeio),
Liv. 5, 47; 6, 20; Hor. S. 1, 6, 39; cf.aliquem saxo Tarpeio,
Tac. A. 6, 19:aliquem equo,
Caes. B. G. 4, 12, 5; Liv. 4, 19:jugum servile a cervicibus,
Cic. Phil. 1, 2, 6:togam ab umeris,
Suet. Aug. 52; cf.:togam de umero,
id. Caes. 9 al.; esp. reflex. with pron.:se de muro,
Caes. B. C. 1, 18, 3; cf.:se de superiore parte aedium,
Nep. Dion, 4 fin.:se per munitiones,
Caes. B. G. 3, 26, 5:se a praealtis montibus (venti),
Liv. 28, 6:librum in mare,
Cic. Q. Fr. 2, 14; cf.:aliquem in locum inferiorem,
Caes. B. G. 5, 44, 12:aliquem e summo in Tartara,
Lucr. 5, 1124:elatam securim in caput (regis),
Liv. 1, 40; cf. id. 7, 10:equum e campo in cavam hanc viam,
force to leap down, id. 23, 47:bustum aut monumentum, aut columnam,
Cic. Leg. 2, 26; so,statuas veterum hominum (c. c. depellere simulacra deorum),
id. Cat. 3, 8, 19:monumenta regis templaque Vestae,
Hor. Od. 1, 2, 15:signa aenea in Capitolio (tempestas),
Liv. 40, 2:omnes Hermas,
Nep. Alcib. 3:turrim,
Caes. B. C. 2, 22; cf.arces,
Hor. Od. 4, 14, 13 et saep.:arbores,
to fell, Liv. 21, 37, 2; Vitr. 2, 9, 4:caput uno ictu,
to cut off, Verg. A. 9, 770; id. ib. 10, 546:libellos,
to tear down, Cic. Quint. 6, 27; Sen. Ben. 4, 12 (but Caes. B. G. 3, 15, antemnis disjectis is the true reading): comam, Afran. ap. Non. 514, 2; cf.:crinibus dejectis,
loose, dishevelled, Tac. A. 14, 30:sortes,
to cast into the urn, Caes. B. C. 1, 6, 5:dejectam aerea sortem accepit galea,
Verg. A. 5, 490 sq.:cum dejecta sors esset,
Liv. 21, 42; cf.:pernam, glandium,
to throw into the pot, Plaut. Stich. 2, 2, 36:alvum,
to purge, Cato R. R. 158; cf.:casei caprini, qui facillimi deiciantur,
i. e. are most easily digested, Varr. R. R. 2, 11, 3;opp. alvum superiorem,
i. e. to vomit, Cato R. R. 156, 2.—Esp.1.Milit. t. t., to drive out, dislodge an enemy from his position: hostes muro turribusque dejecti, Caes. B. G. 7, 28; cf.:2.nostri dejecti sunt loco,
id. ib. 7, 51:praesidium ex saltu,
id. B. C. 1, 37 fin.; cf.:agmen Gallorum ex rupe Tarpeia,
Liv. 7, 10:ex tot castellis,
id. 44, 35:praesidium Claternā,
Cic. Phil. 8, 2, 6; cf.:praesidium loco summe munito,
Hor. Ep. 2, 2, 30: praesidium (without abl.), Caes. B. G. 7, 36, 7; id. B. C. 3, 23, 2; Liv. 4, 53 al.:castra hostium,
to destroy, id. 25, 14:praetorium,
id. 41, 2 et saep.—Jurid. t. t., to drive out, turn out of possession, eject, dispossess (cf. deduco):3.unde vi prohibitus sis... unde dejectus?
Cic. Caecin. 13; cf. id. ib. 17, 50:nisi ex eo loco ubi vestigium impresserit, deici neminem posse,
id. ib. 27, 76 fin.:aliquem de possessione imperii,
Liv. 45, 22.—Naut. t. t., pass.: deici, to be driven out of one's course:4.naves ad inferiorem partem insulae,
Caes. B. G. 4, 28, 2:classis tempestate vexata ad Balearīs insulas deicitur,
Liv. 23, 34, 16; id. 23, 40, 6.—Pregn. (cf.: cado, concĭdo, decĭdo; caedo, concīdo, decīdo, etc.), to fell with a mortal wound, to bring down dead to the ground; to kill, slay:5.his dejectis et coacervatis cadaveribus,
Caes. B. G. 2, 27, 4; 4, 12; id. B. C. 1, 46; 3, 51; cf.:quem telo primum, quem postremum aspera virgo Deicis?
Verg. A. 11, 665:avem ab alto caelo,
id. ib. 5, 542; cf. id. ib. 11, 580:Glaucoque bovem Thetidique juvencam Deicit Ancaeus,
i. e. slaughters as a sacrifice, Val. Fl. 1, 191:super juvencum stabat dejectum leo,
Phaedr. 2, 1, 1:(Hercules) aves sagittis dejecit,
Lact. 1, 9, 2:gruem,
Verg. A. 11, 580.—To lower, let down, hang down, depress, of the head, etc. (cf. II. A. infra):II.dejecto capite (opp. supino capite),
Quint. 11, 3, 69.—Of a nod (opp. relato capite), Apul. Met. 10.—Of a wild beast:id (caput) dejectum semper in terram,
Plin. 8, 21, 32, § 77:in pectora mentum,
Ov. M. 12, 255:euntes dejecta cervice Getae,
Claud. VI. Cons. Hon. 180.—Trop.A.In gen.:B.pueri Sisennae oculos de isto numquam deicere,
never took their eyes off him, Cic. Verr. 2, 4, 15; cf. id. ib. 2, 5, 71:oculos a republica,
id. Phil. 1, 1:dejecit vultum et demissa voce locuta est,
cast down her eyes, Verg. A. 3, 320; cf.:oculos in terram,
Quint. 1, 11, 9 al.;and in Gr. construction, dejectus oculos,
with downcast eyes, Verg. A. 11, 480:dejectus vultum,
Stat. Th. 3, 367:ecquid ergo intellegis quantum mali de humana condicione dejeceris?
thou hast removed, averted, Cic. Tusc. 1, 8; cf.:quantum de doloris terrore,
id. ib. 2, 5, 14:vitia a se ratione,
id. ib. 4, 37, 80; cf.:cruciatum a corpore (with depellere omnia verbera),
id. Verr. 2, 5, 62:hunc metum Siciliae,
id. ib. 2, 5, 49 fin.:quae replenda vel deicienda sunt,
Quint. 10, 4, 1:eum de sententia dejecistis,
hast diverted from his opinion, Cic. Phil. 9, 4, 8:fortis et constantis est, non tumultuantem de gradu deici, ut dicitur,
id. Off. 1, 23, 80; cf. id. Att. 16, 15, 3.—In partic. (acc. to no. I. B. 2.), to cast one down from the prospect of a thing; to prevent from obtaining, to deprive, rob of:C.de honore deici,
Cic. Verr. 1, 9, 25:de possessione imperii,
Liv. 45, 22, 7;for which, ad deiciendum honore eum,
Liv. 39, 41;and, dejecti honore,
id. 3, 35; so with simple abl.:aliquem aedilitate,
Cic. Verr. 1, 8, 23:aedilitate,
id. Verr. 2, 1, 8, § 23:praeturā,
id. Mur. 36, 76:principatu,
Caes. B. G. 7, 63, 8:certo consulatu,
Liv. 40, 46, 14:spe,
id. 44, 28, 1:ea spe,
Caes. B. G. 1, 8, 4; cf.:opinione trium legionum (i. e. spe trium legionum colligendarum),
id. ib. 5, 48:conjuge tanto,
Verg. A. 3, 317. —Without abl.: M. Caelium mentio illa fatua... subito dejecit, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 4, 3:cum inimicum eo quoque anno petentem dejecisset,
Liv. 38, 35:uxorem (sc. conjugio),
Tac. A. 11, 29 fin.:hoc dejecto,
after his fall, Nep. Thras. 3, 1; cf. Tac. A. 2, 3; Luc. 8, 27:ex alto dejectus culmine regni,
Sil. 17, 143.—To humble:I.deicimur, sed non perimus,
Vulg. 2 Cor. 4, 9:deiciendi hominis causa,
Lact. 4, 27, 17.—Hence, dejectus, a, um, P. a. (very rare).Sunk down, low:II.equitatus noster etsi dejectis atque inferioribus locis constiterat,
Caes. B. C. 1, 46, 3:dejectius,
Tert. adv. Marc. 1, 6 fin. —(Acc. to no. II. B., deprived of hope; hence) Cast down, dejected, dispirited:haud dejectus equum duci jubet,
Verg. A. 10, 858; cf.: [p. 535] haud sic dejecta, Stat. Th. 3, 315:in epilogis plerumque dejecti et infracti sumus,
Quint. 9. 4, 138.— Sup. does not occur.— -
13 proicio
I.Lit.A.In gen., to throw forth or before; to fling away, throw down; to throw, thrust, drive, or put out; to stretch out, hold out, extend: projectum odoraris cibum, thrown before or to you, Hor. Epod. 6, 10:B.frusto cibarii panis ei projecto,
App. M. 6, p. 177, 36:cadavera projecta,
Varr. L. L. 5, § 25 Müll.:crates,
Caes. B. G. 7, 81:aquilam intra vallum,
id. ib. 5, 37:aurum in mediā Libyā,
Hor. S. 2, 3, 100:aliquid in ignem,
Caes. B. G. 7, 25:geminos cestus in medium,
Verg. A. 5, 402:tela manu,
id. ib. 6, 835:arma, of one in flight (cf.: abicere arma,
Just. 8, 2, 4), Caes. B. C. 3, 98; id. B. G. 7, 40; 8, 29; Hirt. B. Alex. 76:omnibus projectis fugae consilium capere,
Caes. B. C. 1, 20:insepultos,
Liv. 29, 9; Suet. Vesp. 21, 3, 19:Diogenes proici se jussit inhumatum,
Cic. Tusc. 1, 43, 104:parvam,
to cast out, expose, Plaut. Cist. 2, 3, 74:artus,
to stretch out, Val. Fl. 7, 141:hastam,
to hold out, extend, Nep. Chabr. 1, 2:strato graves artus,
Val. Fl. 7, 141: scutum, to hold in front, to oppose, Sisenn. ap. Macr. S. 6, 4; Liv. 7, 10; cf.:projecto prae se clipeo,
id. 32, 25:proicere se ad pedes alicujus,
Cic. Sest. 11, 26; Caes. B. G. 1, 31:ad genua alicujus se proicere,
Liv. 26, 32, 8:se ex navi,
Caes. B. G. 4, 25:se super exanimem amicum,
Verg. A. 9, 444:se in forum,
Liv. 2, 23; cf.:projecturus semet in flumen,
Curt. 9, 4, 12; Gai. Inst. 3, 219.—In partic.1.To cast out, expel; to exile, banish:2.tantam pestem evomere et proicere,
Cic. Cat. 2, 1, 2:in exilium proici,
Sen. Prov. 3, 2:aliquem ab urbe,
Ov. M. 15, 504:vix duo projecto (mihi) tulistis opem,
id. P. 2, 3, 30:Agrippam in insulam,
Tac. A. 1, 3; 4, 71:a facie tuā,
Vulg. Psa. 50, 12. —In architecture, to let any part of a building jut out, to cause to project:II.tectum,
Cic. Top. 4, 24:jus immittendi tigna in parietem vicini, proiciendi, protegendi, etc.,
Dig. 8, 2, 1.—Trop.A.To throw away, i. e. to give up, yield, resign, renounce, reject, disdain, etc. (cf. depono):B. 2.nec pro his libertatem, sed pro libertate haec proicias,
Cic. Phil. 13, 3, 6; id. Rab. Post. 12, 33:patriam virtutem,
Caes. B. G. 2, 15:spem salutis,
Plin. Ep. 7, 27, 3:ampullas et sesquipedalia verba,
Hor. A. P. 97:pudorem,
Ov. M. 6, 544:senatūs auctoritatem,
Tac. A. 1, 42; cf. Cic. Fam. 14, 2, 8:diem,
to deprive one's self of the light of day, to blind one's self, Stat. Th. 2, 237.—Esp. of life:animas,
Verg. A. 6, 436:vitam,
Luc. 4, 526.—With personal objects:aliquem,
to neglect, desert, forsake, abandon, Caes. B. C. 2, 32, 8:Deum,
Vulg. 1 Reg. 10, 19.—In partic.a.To rush into danger:b.epistulae tuae monent et rogant, ne me proiciam,
Cic. Att. 9, 6, 5:non integrā re, sed certe minus infractā, quam si una projeceris te,
id. ib. 9, 10, 8; cf.:in miserias projectus sum,
Sall. J. 14, 21.—To degrade one's self:c.se in muliebres et inutiles fletus,
Liv. 25, 37, 10.—To obtrude itself:C.quae libido non se proripiet ac proiciet occultatione propositā,
Cic. Fin. 2, 22, 73.—To put off as to time, to defer, delay (post-Aug.):A.quantum odii fore ab iis qui ultra quinquennium proiciantur,
Tac. A. 2, 36.— Hence, prōjectus, a, um, P. a.Lit., stretched out, extended, jutting out, projecting:2.urbs projecta in altum,
Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:projecta saxa,
Verg. A. 3, 699:ova,
Liv. 22, 20; and:insula a septentrione in meridiem projecta,
Plin. 3, 6, 12, § 80:ventre projecto,
projecting, prominent, Suet. Ner. 51; cf. in comp.:ventre paulo projectiore,
id. Tit. 3.—Hence,Subst.: prō-jectum, i, n., a jutty, projection, projecture in a building, Dig. 50, 16, 242; 43, 17, 6; 43, 24, 22.—B.Trop.1.Prominent, manifest:2.projecta atque eminens audacia,
Cic. Clu. 65, 183; id. Rep. 3, 7, 11 (from Non. 373, 25):cupiditas,
id. Dom. 44, 115.—Inclined, addicted to any thing, immoderate in any thing:3.homo ad audendum projectus,
Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2:homines in verba projecti,
Gell. 1, 15, 20: in libidinem, [p. 1462] Just. 41, 3, 9.— Sup.:projectissima ad libidinem gens,
Tac. H. 5, 5.—Thrown away; hence, abject, mean, base, contemptible, = abjectus, contemptus:4.non esse projectum consulare imperium,
Liv. 2, 27:projecta patientia,
Tac. A. 3, 65 fin.:projectā vilior algā,
Verg. E. 7, 42.— Comp.: quid esse vobis aestimem projectius? Prud. steph. 10, 153.—Downcast:vultus projectus et degener,
Tac. H. 3, 65.—Hence, adv.: prō-jectē, carelessly, indifferently (post-class.): Tert. Pud. 13. -
14 projectum
I.Lit.A.In gen., to throw forth or before; to fling away, throw down; to throw, thrust, drive, or put out; to stretch out, hold out, extend: projectum odoraris cibum, thrown before or to you, Hor. Epod. 6, 10:B.frusto cibarii panis ei projecto,
App. M. 6, p. 177, 36:cadavera projecta,
Varr. L. L. 5, § 25 Müll.:crates,
Caes. B. G. 7, 81:aquilam intra vallum,
id. ib. 5, 37:aurum in mediā Libyā,
Hor. S. 2, 3, 100:aliquid in ignem,
Caes. B. G. 7, 25:geminos cestus in medium,
Verg. A. 5, 402:tela manu,
id. ib. 6, 835:arma, of one in flight (cf.: abicere arma,
Just. 8, 2, 4), Caes. B. C. 3, 98; id. B. G. 7, 40; 8, 29; Hirt. B. Alex. 76:omnibus projectis fugae consilium capere,
Caes. B. C. 1, 20:insepultos,
Liv. 29, 9; Suet. Vesp. 21, 3, 19:Diogenes proici se jussit inhumatum,
Cic. Tusc. 1, 43, 104:parvam,
to cast out, expose, Plaut. Cist. 2, 3, 74:artus,
to stretch out, Val. Fl. 7, 141:hastam,
to hold out, extend, Nep. Chabr. 1, 2:strato graves artus,
Val. Fl. 7, 141: scutum, to hold in front, to oppose, Sisenn. ap. Macr. S. 6, 4; Liv. 7, 10; cf.:projecto prae se clipeo,
id. 32, 25:proicere se ad pedes alicujus,
Cic. Sest. 11, 26; Caes. B. G. 1, 31:ad genua alicujus se proicere,
Liv. 26, 32, 8:se ex navi,
Caes. B. G. 4, 25:se super exanimem amicum,
Verg. A. 9, 444:se in forum,
Liv. 2, 23; cf.:projecturus semet in flumen,
Curt. 9, 4, 12; Gai. Inst. 3, 219.—In partic.1.To cast out, expel; to exile, banish:2.tantam pestem evomere et proicere,
Cic. Cat. 2, 1, 2:in exilium proici,
Sen. Prov. 3, 2:aliquem ab urbe,
Ov. M. 15, 504:vix duo projecto (mihi) tulistis opem,
id. P. 2, 3, 30:Agrippam in insulam,
Tac. A. 1, 3; 4, 71:a facie tuā,
Vulg. Psa. 50, 12. —In architecture, to let any part of a building jut out, to cause to project:II.tectum,
Cic. Top. 4, 24:jus immittendi tigna in parietem vicini, proiciendi, protegendi, etc.,
Dig. 8, 2, 1.—Trop.A.To throw away, i. e. to give up, yield, resign, renounce, reject, disdain, etc. (cf. depono):B. 2.nec pro his libertatem, sed pro libertate haec proicias,
Cic. Phil. 13, 3, 6; id. Rab. Post. 12, 33:patriam virtutem,
Caes. B. G. 2, 15:spem salutis,
Plin. Ep. 7, 27, 3:ampullas et sesquipedalia verba,
Hor. A. P. 97:pudorem,
Ov. M. 6, 544:senatūs auctoritatem,
Tac. A. 1, 42; cf. Cic. Fam. 14, 2, 8:diem,
to deprive one's self of the light of day, to blind one's self, Stat. Th. 2, 237.—Esp. of life:animas,
Verg. A. 6, 436:vitam,
Luc. 4, 526.—With personal objects:aliquem,
to neglect, desert, forsake, abandon, Caes. B. C. 2, 32, 8:Deum,
Vulg. 1 Reg. 10, 19.—In partic.a.To rush into danger:b.epistulae tuae monent et rogant, ne me proiciam,
Cic. Att. 9, 6, 5:non integrā re, sed certe minus infractā, quam si una projeceris te,
id. ib. 9, 10, 8; cf.:in miserias projectus sum,
Sall. J. 14, 21.—To degrade one's self:c.se in muliebres et inutiles fletus,
Liv. 25, 37, 10.—To obtrude itself:C.quae libido non se proripiet ac proiciet occultatione propositā,
Cic. Fin. 2, 22, 73.—To put off as to time, to defer, delay (post-Aug.):A.quantum odii fore ab iis qui ultra quinquennium proiciantur,
Tac. A. 2, 36.— Hence, prōjectus, a, um, P. a.Lit., stretched out, extended, jutting out, projecting:2.urbs projecta in altum,
Cic. Verr. 2, 4, 10, § 21:projecta saxa,
Verg. A. 3, 699:ova,
Liv. 22, 20; and:insula a septentrione in meridiem projecta,
Plin. 3, 6, 12, § 80:ventre projecto,
projecting, prominent, Suet. Ner. 51; cf. in comp.:ventre paulo projectiore,
id. Tit. 3.—Hence,Subst.: prō-jectum, i, n., a jutty, projection, projecture in a building, Dig. 50, 16, 242; 43, 17, 6; 43, 24, 22.—B.Trop.1.Prominent, manifest:2.projecta atque eminens audacia,
Cic. Clu. 65, 183; id. Rep. 3, 7, 11 (from Non. 373, 25):cupiditas,
id. Dom. 44, 115.—Inclined, addicted to any thing, immoderate in any thing:3.homo ad audendum projectus,
Cic. Verr. 2, 1, 1, § 2:homines in verba projecti,
Gell. 1, 15, 20: in libidinem, [p. 1462] Just. 41, 3, 9.— Sup.:projectissima ad libidinem gens,
Tac. H. 5, 5.—Thrown away; hence, abject, mean, base, contemptible, = abjectus, contemptus:4.non esse projectum consulare imperium,
Liv. 2, 27:projecta patientia,
Tac. A. 3, 65 fin.:projectā vilior algā,
Verg. E. 7, 42.— Comp.: quid esse vobis aestimem projectius? Prud. steph. 10, 153.—Downcast:vultus projectus et degener,
Tac. H. 3, 65.—Hence, adv.: prō-jectē, carelessly, indifferently (post-class.): Tert. Pud. 13. -
15 tristor
См. также в других словарях:
downcast — downcast, dispirited, dejected, depressed, disconsolate, woebegone mean affected by or showing very low spirits. Downcast implies a being overcome by shame, mortification, or loss of hope or confidence; it usually suggests an inability to face… … New Dictionary of Synonyms
Downcast — Down cast , n. 1. Downcast or melancholy look. [1913 Webster] That downcast of thine eye. Beau. & Fl. [1913 Webster] 2. (Mining) A ventilating shaft down which the air passes in circulating through a mine. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
downcast — down cast , a. Cast downward; directed to the ground, from bashfulness, modesty, dejection, or guilt. [1913 Webster] T is love, said she; and then my downcast eyes, And guilty dumbness, witnessed my surprise. Dryden. 2. depressed; dispirited;… … The Collaborative International Dictionary of English
downcast — (adj.) c.1600, from pp. of obs. verb downcast (c.1300), from DOWN (Cf. down) (adv.) + CAST (Cf. cast) (v.). Literal at first; figurative sense is 1630s … Etymology dictionary
downcast — index despondent, disconsolate, lugubrious, pessimistic Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
downcast — [adj] depressed, unhappy bad, blue, brooding, bummed out*, cast down, chapfallen, cheerless, crestfallen, daunted, dejected, despondent, disappointed, disconsolate, discouraged, disheartened, dismayed, dispirited, distressed, doleful, down,… … New thesaurus
downcast — ► ADJECTIVE 1) (of eyes) looking downwards. 2) feeling despondent … English terms dictionary
downcast — [doun′kast΄] adj. 1. directed downward 2. very unhappy or discouraged; sad; dejected … English World dictionary
downcast — [[t]da͟ʊnkɑːst, kæst[/t]] 1) ADJ GRADED: usu v link ADJ If you are downcast, you are feeling sad and without hope. Barbara looked increasingly downcast as defeat loomed. ...a glum, downcast expression. Syn: dejected 2) ADJ: usu v link ADJ If your … English dictionary
downcast — down|cast [ˈdaunka:st US kæst] adj 1.) sad or upset because of something bad that has happened 2.) downcast eyes are looking down ▪ Penelope sat silently, her eyes downcast … Dictionary of contemporary English
downcast — adjective 1 sad or upset because of something bad that has happened: Keith is very downcast at the moment he misses his wife terribly. 2 downcast eyes are looking down … Longman dictionary of contemporary English