-
1 maledico
mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco;(α).rarely in reverse order: qui bonis dicunt male,
Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.).Absol.:(β).aliud est maledicere, aliud accusare,
Cic. Cael. 3, 6.—With dat.:(γ).optimo viro maledicere,
Cic. Deiot. 10, 28:turpissime alicui,
id. N. D. 1, 33, 93:petulanter alicui,
id. Cael. 3, 8:utrique,
Hor. S. 2, 3, 140:Christo,
Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.— Impers. pass.:indignis si maledicitur, maledictum id esse dico,
Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14. —With acc.:II.si me amas, maledic illam,
Petr. 96; v. id. 74.—Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.):A.populo huic,
Vulg. Num. 22, 6 al. —Hence,mălĕdī-cens, entis, P. a., evil - speaking, foulmouthed, abusive, scurrilous (syn. maledi cus):B.maledicentes homines,
Plaut. Merc. 2, 3, 75.— Comp.:maledicentior,
Plaut. Merc. 1, 2, 31.— Sup.:in maledicentissimā civitate,
Cic. Fl. 3, 7:carmina,
Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.—mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis):I.maledicte parricida,
Spart. Get. 3, 3:maledictus es inter omnia animantia,
Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.—Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word.In gen. (class.):II.maledicta in aliquem dicere,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2:in vitam alicujus conicere,
id. Planc. 12, 31:maledictis figere aliquem,
id. N. D. 1, 34, 93:maledicta in aliquem conferre,
id. Att. 11, 8, 2:quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur,
Paul. Sent. 5, 29, 1.—In partic., a curse, imprecation:B.esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit,
Plin. 11, 39, 95, § 232:scribere maledicta,
Vulg. Num. 5, 23.—Transf., a cursed thing:Christus factus pro nobis maledictum,
Vulg. Gal. 3, 13:maledictum non erit amplius,
id. Apoc. 22, 3. -
2 maledico
maledicere, maledixi, maledictus Vspeak ill/evil of, revile, slander; abuse, curse -
3 maledīcō or male dīcō
maledīcō or male dīcō dīxī, dictus, ere, to speak ill of, abuse, revile, slander, asperse: aliud est male dicere, aliud accusare: alcui, T.: utrique, H.: qui nobis male dictum velit, T. -
4 male dico
mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco;(α).rarely in reverse order: qui bonis dicunt male,
Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.).Absol.:(β).aliud est maledicere, aliud accusare,
Cic. Cael. 3, 6.—With dat.:(γ).optimo viro maledicere,
Cic. Deiot. 10, 28:turpissime alicui,
id. N. D. 1, 33, 93:petulanter alicui,
id. Cael. 3, 8:utrique,
Hor. S. 2, 3, 140:Christo,
Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.— Impers. pass.:indignis si maledicitur, maledictum id esse dico,
Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14. —With acc.:II.si me amas, maledic illam,
Petr. 96; v. id. 74.—Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.):A.populo huic,
Vulg. Num. 22, 6 al. —Hence,mălĕdī-cens, entis, P. a., evil - speaking, foulmouthed, abusive, scurrilous (syn. maledi cus):B.maledicentes homines,
Plaut. Merc. 2, 3, 75.— Comp.:maledicentior,
Plaut. Merc. 1, 2, 31.— Sup.:in maledicentissimā civitate,
Cic. Fl. 3, 7:carmina,
Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.—mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis):I.maledicte parricida,
Spart. Get. 3, 3:maledictus es inter omnia animantia,
Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.—Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word.In gen. (class.):II.maledicta in aliquem dicere,
Cic. Q. Fr. 2, 3, 2:in vitam alicujus conicere,
id. Planc. 12, 31:maledictis figere aliquem,
id. N. D. 1, 34, 93:maledicta in aliquem conferre,
id. Att. 11, 8, 2:quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur,
Paul. Sent. 5, 29, 1.—In partic., a curse, imprecation:B.esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit,
Plin. 11, 39, 95, § 232:scribere maledicta,
Vulg. Num. 5, 23.—Transf., a cursed thing:Christus factus pro nobis maledictum,
Vulg. Gal. 3, 13:maledictum non erit amplius,
id. Apoc. 22, 3. -
5 carpō
carpō psī, ptus, ere [CARP-], to pick, pluck, pluck off, cull, crop, gather: flores, H.: rosam, V.: manibus frondes, V.: frumenta manu, V. — To take ( as nourishment), crop, pluck off, browse, graze on: gramen, V.: pabula, O.: (apis) thyma, H.: Invidia summa cacumina carpit, O.: (prandium) quod erit bellissumum, pick dainties, T.—To tear off, tear away, pluck off, pull out (poet.): inter cornua saetas, V.: vellera, to spin, V.: pensum, H.: ex collo coronas, to pull off, H. — Fig., to pluck, snatch: flosculos (orationis): luctantia oscula, to snatch, O.—To enjoy, seize, use, make use of: breve ver, O.: diem, redeem, H.: auras vitalīs, V.: quietem, V.—To gnaw at, tear, blame, censure, carp at, slander, calumniate, revile: maledico dente: militum vocibus nonnihil carpi, Cs.: alquem sermonibus, L.: opus, O.—To weaken, enfeeble, wear away, consume, destroy: regina caeco carpitur igni, V.: invidia carpit et carpitur unā, O.: Tot tuos labores, i. e. to obscure the fame of, H.—In war, to inflict injury upon, weaken, harass: agmen adversariorum, Cs.: vires Romanas, L.: extrema agminis, L. — To cut to pieces, divide: carpenda membris minutioribus oratio: in multas partīs exercitum, L.—To take apart, single out: tu non animadvertes in omnes, sed carpes ut velis: carpi paucos ad ignominiam. — To go, tread upon, pass over, navigate, sail through, take one's way. viam, V.: supremum iter (i. e. mori), H.: gyrum, to go in a circle, V.: mare, O.: Carpitur acclivis trames, O.* * *carpere, carpsi, carptus V TRANSseize/pick/pluck/gather/browse/tear off; graze/crop; tease/pull out/card (wool); separate/divide, tear down; carve; despoil/fleece; pursue/harry; consume/erode -
6 maledictiō
maledictiō ōnis, f [maledico], evil-speaking, reviling, abuse.* * *slander/abuse; evil speaking, reviling; curse/punishment/condemnation (Souter) -
7 maledictum
maledictum ī, n [maledico], a foul saying, abusive word: vemens, T.: maledictis increpabat bonos, S.: coniecta maledicta in eius vitam: maledictorum clamor.* * *insult, reproach, taunt -
8 maledicus
maledicus adj. with sup. [maledico], abusive, scurrilous, slanderous: conviciator: civitas: in maledicentissimā civitate.* * *maledica, maledicum ADJslanderous; abusive; scurillous; evil-speaking; (of persons/remarks) -
9 carpo
carpo, psi, ptum, 3 [cf.: rapio, harpazô, karpos; Engl. grab, grip, grasp].I.Lit., of plants, flowers, fruits, etc., to pick, pluck, pluck off, cull, crop, gather (class.; in prose and poetry, esp. in the latter very freq.; syn. decerpere).A.In gen.:B.(flos) tenui carptus ungui,
Cat. 62, 43; Hor. C. 3, 27, 44; Ov. M. 9, 342:ab arbore flores,
id. ib. 9, 380; cf.infra, II.: rosam, poma,
Verg. G. 4, 134:violas et papavera,
id. E. 2, 47:violas, lilia,
Ov. M. 5, 392:frondes uncis manibus,
id. G. 2, 366:plenis pomaria ramis,
Ov. H. 4, 29:vindemiam de palmite,
Verg. G. 2, 90:fructus,
id. ib. 2, 501:frumenta manu,
id. ib. 3, 176.—Esp.1.Of animals, to take something as nourishment (cf. Burm. ad Phaedr. 1, 28, 4); first, of nourishment from plants, to crop, pluck off, browse, graze on, etc. (syn. depascere); also of flesh, to eat, devour (rare):2.alia (animalia) sugunt, alia carpunt, alia vorant, alia mandunt,
Cic. N. D. 2, 47, 122:carpunt gramen equi,
Verg. A. 9, 353; id. G. 2, 201; Ov. M. 1, 299:herbam,
Verg. G. 3, 296; 3, 465; Ov. M. 13, 927:pabula,
id. ib. 4, 217; id. F. 4, 750:alimenta,
id. M. 15, 478:apes carpunt ex oleā arbore ceram, e fico mel, etc.,
gather, Varr. R. R. 3, 16, 24 sq.; cf.:apis carpens thyma,
Hor. C. 4, 2, 29.— Poet.:Invidia (personif. envy) summa cacumina carpit,
Ov. M. 2, 792:nec carpsere jecur volucres,
id. ib. 10, 43; cf. Phaedr. 1, 28, 4.—Sometimes transf., of men:prandium,
Ter. Ad. 4, 2, 52:carpe cibos digitis,
Ov. A. A. 3, 755: pisces, pulles, Mart. 3, 13, 1.—Also, to carve; hence the pun in Petr. 36 fin. —Poet., of other things, to tear off, tear away:II.summas carpens media inter cornua saetas,
Verg. A. 6, 245.—Of wool, to pluck; hence, poet., to spin:vellera,
Verg. G. 4, 335:pensa,
id. ib. 1, 390; Prop. 3 (4), 6, 16; Hor. C. 3, 27, 64:lana carpta,
carded, Cels. 6, 6, 1 (hence, facete: stolidum pecus, to pluck, i. e. to fleece rich lovers, Prop. 2 (3), 16, 8; Ov. A. A. 1, 420):ex collo furtim coronas,
to pull off, Hor. S. 2, 3, 256:crinem genasque,
to tear, rend, lacerate, Val. Fl. 8, 7;so acc. to Servius's inaccurate account, in a fragment of the Twelve Tables: mulier faciem ne carpito,
Serv. ad Verg. A. 12, 606 (instead of the real words: MVLIERES. GENAS. NE. RADVNTO.; cf.Dirks. Fragm. XII. Tab. p. 668): artus in parva frusta,
Sen. Thyest. 1061.—Trop.A.(Acc. to I. A.) To pluck, snatch, etc.:B.ut omni ex genere orationem aucuper, et omnes undique flosculos carpam atque delibem,
Cic. Sest. 56, 119; id. de Or. 1, 42, 191:atque in legendo carpsi exinde quaedam,
Gell. 9, 4, 5: oscula, to pluck, as it were, from the lips, to snatch, Prop. 1, 20, 27; Ov. H. 11, 117 Loers. N. cr.; id. M. 4, 358; Phaedr. 3, 8, 12 al.:basia,
Mart. 5, 46, 1:gaudia,
Ov. A. A. 3, 661:dulcia,
Pers. 5, 151:regni commoda carpe mei,
Ov. F. 3, 622:fugitivaque gaudia carpe,
and snatch pleasures as they fly, Mart. 7, 47, 11:delicias,
Prop. 2 (3), 34, 74.—Esp.1.(Acc. to I. B. 1.) In a good sense, to enjoy, use, make use of (mostly poet.;b.syn.: fruor, capio): breve ver et primos carpere flores,
Ov. M. 10, 85 (cf.:flore aetatis frui,
Liv. 21, 3, 4):illa mihi sedes, illic mea carpitur aetas,
spent, lived, passed, Cat. 68, 35:diem,
Hor. C. 1, 11, 8:honores virtutis,
Val. Fl. 1, 177:auras vitales,
Verg. A. 1, 388; cf. Sil. 3, 712:sub dio somnos,
Verg. G. 3, 435:quietem,
id. A. 7, 414:soporem,
id. ib. 4, 522:noctes securas,
Val. Fl. 5, 48; a poet. circumlocution for vivere, degere, etc.—In a bad sense.(α).To gnaw at or tear character or reputation, to carp at, slander, calumniate, revile:(β).more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant: non illo inimico, sed hoc maledico dente carpunt,
Cic. Balb. 26, 57:nam is carpebatur a Bibulo, Curione, Favonio,
id. ad Q. Fr. 2, 3, 2:Paulum obtrectatio carpsit,
Liv. 45, 35, 5:imperatorem,
id. 44, 38, 2:quae non desierunt carpere maligni,
Quint. 11, 1, 24:maligno sermone,
Suet. Aug. 27:obliquis orationibus,
id. Dom. 2:nonnihil vocibus,
Caes. B. G. 3, 17:aliquem sermonibus,
Liv. 7, 12, 12:sinistris sermonibus,
Plin. Ep. 1, 9, 5:Ciceronem in his,
Quint. 9, 4, 64:te ficto quaestu,
Cat. 62, 36 and 37:et detorquere recte facta,
Plin. Ep. 1, 8, 6:famam vitamque,
id. Pan. 53, 4; Suet. Calig. 34.—To rob of strength, to weaken, enfeeble, wear away, consume; or poet., with the idea extended (cf. absumo), to consume completely, to destroy:(γ).vires,
Verg. G. 3, 215; Liv. 9, 27, 6:quid si carpere singula (jura) et extorquere... patiemini,
id. 34, 3, 2;esp. of in ward care, anxiety, longing, etc.: at regina, gravi jamdudum saucia curā, Volnus alit venis et caeco carpitur igni,
Verg. A. 4, 2; Ov. M. 3, 490; 10, 370:solane perpetua maerens carpere juventā?
Verg. A. 4, 32:curā carpitur ista mei,
Ov. A. A. 3, 680:aegra assiduo mens carpitur aestu,
Val. Fl. 3, 305; Lucr. 9, 744; Sil. 15, 1:invidia carpit et carpitur unā,
Ov. M. 2, 781; cf. Prop. 3 (4), 5, 3:non ego Tot tuos patiar labores carpere lividas Obliviones,
to wear away, Hor. C. 4, 9, 33; cf.: otia corpus alunt, animus quoque pascitur illis;Inmodicus contra carpit utrumque labor,
Ov. P. 1, 4, 21 sq.:aras etiam templaque demolitur et obscurat oblivio, neglegit carpitque posteritas,
Plin. Pan. 55, 9:totum potest excedere quod potest carpi,
Sen. N. Q. 2, 13, 2.—So,In milit. lang., to inflict injury upon an enemy (esp. by single, repeated attacks), to weaken, harass:2.agmen adversariorum,
Caes. B. C. 1, 63:hostes carpere multifariam vires Romanas,
Liv. 3, 5, 1; 22, 32, 2; 27, 46, 6; cf. id. 3, 61, 13 infra; Weissenb. ad Liv. 22, 16, 2; Tac. A. 12, 32; Luc. 4, 156:novissimum agmen,
Caes. B. C. 1, 78 fin.:novissimos,
Liv. 8, 38, 6:extrema agminis,
id. 6, 32, 11. —To separate a whole into single parts, to cut to pieces, divide (syn.: dividere, distribuere): neque semper utendum est perpetuitate, sed saepe carpenda membris minutioribus [p. 295] oratio est, Cic. de Or. 3, 49, 190:(α).in multas parvasque partes carpere exercitum,
Liv. 26, 38, 2:summam unius belli in multa proelia parvaque,
id. 3, 61, 13:Erymanthus... ab accolis rigantibus carpitur,
is drawn off into canals, Curt. 8, 9, 410. —With a reference to the meaningsupra:3.si erunt plures qui ob innocentem condemnandum pecuniam acceperint, tu non animadvertes in omnis, sed carpes ut velis, et paucos ex multis ad ignominiam sortiere?
distinguish, single out, Cic. Clu. 46, 129; cf.:in multorum peccato carpi paucos ad ignominiam,
id. ib. —Viam, iter, etc., or with definite local substantives, terram, mare, litora, etc., to go, tread upon, pass over, navigate, sail along or through, to take or pursue one ' s way (syn. ire):viam,
Verg. A. 6, 629; Hor. S. 2, 6, 93; Ov. M. 8, 208; 11, 139:iter,
Hor. S. 1, 5, 95; Ov. H. 18, 34; id. M. 2, 549; 10, 709:supremum iter = mori,
Hor. C. 2, 17, 12:gyrum,
to go in a circle, Verg. G. 3, 191:fugam,
to fly, Sil. 10, 62; cf.:prata fugā,
Verg. G. 3, 142:pede viam,
Ov. A. A. 2, 230:pede iter,
id. F. 3, 604:pedibus terras, pontum remis,
Prop. 1, 6, 33:pede campos,
Ov. Tr. 1, 10, 23:mare,
id. M. 11, 752:litora,
id. ib. 12, 196;15, 507: aëra alis,
id. ib. 4, 616; cf. Verg. G. 4, 311:aethera,
Ov. M. 8, 219:carpitur acclivis per muta silentia trames,
id. ib. 10, 53. -
10 dens
dens, dentis ( gen. plur. usually dentium, but dentum is approved by Varr. L. L. 7, 38, 67), m. [root in Sanscr. dantas, Gr. odous, Goth. tunthus, Germ. Zahn, and Engl. tooth; cf. edo, Engl. eat], a tooth.I.Prop.: cui auro dentes juncti escunt, XII. Tab. 10, 9; Plin. 11, 37, 61, § 160 sq.; Cels. 8, 1; Cic. N. D. 2, 54; Isid. 11, 1, 52:2.primores,
the front teeth, Plin. 7, 16, 15, § 68;also called adversi acuti,
Cic. N. D. 2, 54:praecisores,
Isid. 11, 1, 52;and in beasts: rapaces,
Veg. Vet. 6, 1, 1:canini,
the canine teeth, eye-teeth, Varr. R. R. 2, 7, 3; Cels. 8, 1; Plin. 11, 37, 61, § 160;in horses: columellares,
Varr. R. R. 2, 7, 2; Plin. 11, 37, 61, § 160:maxillares,
the jaw-teeth, grinders, Cels. 8, 1; called also genuini, Cic. l. l.;and molares, Isid. l. l. et saep.: dentes scalpere,
Plin. 30, 4, 9, § 27:fricare,
id. ib.:scariphare,
id. 28, 11, 49, § 179; cf. id. 30, 3, 8, § 21:mobiles confirmare,
id. 28, 11, 49, § 178; cf.:mobiles stabilire,
id. 32, 7, 26, § 80:eximere,
to extract, Cels. 6, 9; so,evellere,
Plin. 30, 3, 8, § 25:extrahere,
id. 32, 7, 26, § 79:excutere,
Juv. 16, 10 et saep.:dens Indus,
i. e. the elephant's, Ov. M. 8, 288; hence for ivory, id. ib. 11, 167;also called dens Libycus,
Prop. 2, 31, 12 (3, 29, 12 M.):Numida,
Ov. P. 4, 9, 28;and Erythraeus,
Mart. 13, 100.—Prov.a.Albis dentibus deridere aliquem, i. e. to laugh heartily at a person (so as to show one's teeth), Plaut. Ep. 3, 3, 48.—b.Venire sub dentem, to fall into the jaws, under the clutches of, Petr. 58, 6.—c.Dentem pro dente, tooth for tooth, Vulg. Matt. 5, 38.—B.Meton. of things resembling a tooth, a tooth, point, spike, prong, tine, fluke, etc.:II.aratri,
Col. 2, 4, 6; Verg. G. 2, 423 al.; cf. Varr. L. L. 5, § 135 Müll.: (irpicis) acc. to id. ib.:pectinis,
id. ib.; Tib. 1, 9, 68: (clavi) id. 1, 2, 18:serrae,
Plin. 16, 43, 83, § 227; Vitr. 1, 5; cf. Ov. M. 8, 246, and 6, 58;hence, in architecture, the walls indentated like the teeth of a saw, which connected the two main walls,
Vitr. 6, 11:forcipis,
id. 10, 2: (ancorae) Verg. A. 6, 3;for falx (vinitorum),
the pruning-hook, id. G. 2, 406 et saep.—Trop., the tooth of envy, envy, ill-will:B.more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant: non illo inimico sed hoc maledico dente carpunt,
Cic. Balb. 26:invidus,
Hor. Od. 4, 3, 16:ater,
id. Epod. 6, 15.—Of a destroying power:leti sub dentibus ipsis,
Lucr. 1, 852; cf.of time: vitiataque dentibus aevi consumere omnia,
Ov. M. 15, 235;and of water: aqua dentes habet,
Petr. 42;of malice: malignitatis dentes vitare,
Val. Max. 4, 7, extr. 2. -
11 maledicens
mălĕdīcens, entis, P. a., v. maledico fin. A. -
12 maledicentia
mălĕdīcentĭa, ae, f. [maledico], an evil-speaking, abuse, scurrilousness (only in Gellius;syn. maledictio, procacitas): ob assiduam maledicentiam, et probra in principes civitatis,
Gell. 3, 3, 15; 17, 14, 2. -
13 maledictio
mălĕdictĭo, ōnis, f. [maledico], an evil-speaking, reviling, abuse (very rare):II.maledictio nihil habet propositi praeter contumeliam,
Cic. Cael. 3, 6; Arn. 4, 147. —Esp., the act of cursing, a curse, malediction (freq. in eccl. Lat.):alicui benedictionem et maledictionem proponere,
Vulg. Deut. 30, 19:bonum pro maledictione,
id. 2 Reg. 16, 12; id. Jer. 24, 9. -
14 maledictum
mălĕdictum, i, n., v. maledico fin. B. -
15 maledictus
mălĕdictus, a, um, P. a., v. maledico, fin. B. -
16 maledicus
mălĕdĭcus, a, um, adj. [maledico], foul-mouthed, abusive, scurrilous, slanderous (class.):conviciator maledicus,
Cic. Mur. 6, 13:homines,
Auct. Her. 2, 8, 12:maledicum esse in aliquem,
Quint. 4, 1, 10. — Transf., of inanim. and abstr. things:civitas,
Cic. Fl. 28, 48:lingua,
Val. Max. 8, 9, 2:sermo,
id. 7, 2, 6.—Hence, adv.: mă-lĕdĭcē, in a slanderous manner, abusively, scurrilously:maledice contumelioseque dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; so,maledice ac maligne loqui,
Liv. 45, 39, 16. -
17 praemaledico
prae-mălĕdīco, xi, 3, v. a., to curse beforehand (eccl. Lat.):aliquem,
Tert. adv. Marc. 5, 3. -
18 remaledico
rĕ-mălĕdīco, ĕre, v. n., to return reproachful language, to abuse or revile back: non oportere maledici senatoribus, remaledici civile fasque esse, Vespas. ap. Suet. Vesp. 9 fin.; Tert. Idol. 21; Hier. Ep. 69, 9. -
19 vellico
I.Lit.:B.cornix vulturios vellicat,
Plaut. Most. 3, 2, 148:puer, quid fieret, interrogatus, a paedagogo se vellicari respondit,
Quint. 6, 1, 41:saetas,
Nemes. Ecl. 3, 32:vellicata blande auricula suscitavit,
Paul. Nol. Ep. 36, 3.—Transf., of bees:II.nullius opus,
to suck, Varr. R. R. 3, 16, 7.—Trop.A.To wake up, arouse by twitching:B.excitandus e somno et vellicandus est animus admonendusque,
Sen. Ep. 20, 11; 63, 1.—To pluck or twitch in speaking, i. e. to twit, taunt, carp, rail at (cf. rodo):contemplent, conspiciant omnes, nutent, nectent, sibilent, vellicent, vocent, etc.,
Plaut. Merc. 2, 3, 73:more hominum invident, in conviviis rodunt, in circulis vellicant, maledico dente carpunt,
Cic. Balb. 26, 57:quod vellicet absentem Demetrius,
Hor. S. 1, 10, 79; cf.:nullum est tam plenum beneficium, quod non vellicare malignitas possit,
belittle, Sen. Ben. 2, 28, 2:(puella) te vellicet,
Prop. 2, 5, 8; Gell. 4, 15, 1.
См. также в других словарях:
maledico — /ma lɛdiko/ agg. [dal lat. maledĭcus, comp. dell avv. male e tema di dicĕre dire ] (pl. m. ci ), lett. [che parla male alle spalle altrui e accusa falsamente: è una donna m. ] ▶◀ e ◀▶ [➨ maldicente agg.] … Enciclopedia Italiana
malédico — adj. s. m. Maldizente … Dicionário da Língua Portuguesa
maledico — ma·lè·di·co agg., s.m. BU che, chi è incline alla maldicenza, alla calunnia, maldicente; lingua maledica, persona incline alla diffamazione maligna {{line}} {{/line}} DATA: 1529. ETIMO: dal lat. malĕdĭcu(m), comp. di male 1male e del tema di… … Dizionario italiano
maledico — {{hw}}{{maledico}}{{/hw}}agg. (pl. m. ci ; come superl. maledicentissimo ) (lett.) Maldicente, calunniatore … Enciclopedia di italiano
maledico — pl.m. maledici sing.f. maledica pl.f. malediche … Dizionario dei sinonimi e contrari
maledico — agg. (lett.) V. maldicente … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
BILINGUES — Plauto non semel serpentes dicti, in Persa, Actu 2. sc. 4. v. 28. in Asinaria etc. Nempe, si Salmasio credimus, serpentes tam tremulô motu crispant linguam, ut non una, sed gemina, videatur esse, Quomodo sarissam duplicare dicebantur, qui… … Hofmann J. Lexicon universale
NAZARAEI — I. NAZARAEI dicebantur qui votum habeant sub lege, ab Ebraeo nazar, separare. Separabant enim se ipsos a tribus, vino scil. novacula, et pollutione a mortuis, idquie velad tempus, velad vitae terminum. Item Secta peculiaris Iudaeorum, qui quoad… … Hofmann J. Lexicon universale
maledire — ma·le·dì·re v.tr. FO 1. invocare su qcn. la condanna e il castigo divino: il padre maledisse il figlio degenere | di Dio, colpire con il proprio castigo: Dio maledisse Caino; anche in formule interiettive: che Dio vi maledica! Contrari: benedire … Dizionario italiano
maledirsi — ma·le·dìr·si v.pronom.intr. CO rimproverare se stesso per un grosso errore commesso: si maledice per aver abbandonato gli studi, mi maledico per aver preso quella decisione {{line}} {{/line}} NOTA GRAMMATICALE: per la coniugazione vd. dirsi… … Dizionario italiano
malalingua — /mala lingwa/ (o mala lingua) s.f. [grafia unita di mala lingua ] (pl. malelingue o male lingue ). [persona che parla male di altri] ▶◀ calunniatore, diffamatore, (fam.) linguaccia, (fam.) lingua pizzuta, (fam.) linguetta, maldicente, (ant.)… … Enciclopedia Italiana