-
1 lacio
lăcĭo, ĕre, v. a. [v. laqueus], to entice, allure: lacit, in fraudem inducit. Inde est allicere et lacessere; inde lactat, illectat, delectat, oblectat, Paul. ex Fest. p. 117 Müll.; cf.:lacit, decipiendo inducit. Lax etenim fraus est,
id. ib. p. 116. -
2 ad-liciō (all-)
ad-liciō (all-) lexī, lectus, ere [ad + lacio], to allure, entice, attract, persuade, influence: multorum opes ad misericordiam: somnos, O.: hominum studia: ad amicitiam (similitudo).—Fig. of the magnet: ferrum ad se, attracts. -
3 conliciō (coll-)
conliciō (coll-) —, —, ere [com- + lacio], to mislead, beguile: me in breve tempus, T. -
4 dēlectō
dēlectō āvī, ātus, āre, intens. [de + lacio], to allure, attract, delight, charm, please, entertain, interest: haec studia delectant domi volunt delectare poetae, H.: me: delectari multis rebus: imperio, Cs.: criminibus inferendis: iambis, H.: herba spe delectat agrestīs, O.: ab eo delectari facilius quam decipi: in hoc delector, quod, etc.: me magis de Dionysio delectat: quam delectabat eum defectiones solis praedicere: Aedificare casas Si quem delectet, H.: Vir bonus dici delector, H.* * *delectare, delectavi, delectatus V TRANSdelight, please, amuse, facinate; charm, lure, entice; be a source of delight; (PASS) be delighted/glad, take pleasure; (w/INF) enjoy (being/doing) -
5 ēliciō
ēliciō licuī, —, ere [ex + lacio], to draw out, entice out, lure forth, bring out, elicit: hostem ex paludibus, Cs.: omnīs citra flumen, Cs.: hostem ad proelium, L.: praemiis ex civitatibus optimum quemque.— To call down, evoke, raise, conjure up: caelo te, Iuppiter, O.: inferorum animas. — To draw forth, extract, produce: vocem: terra elicit herbescentem ex eo (semine) viriditatem: ferrum e cavernis: lapidum conflictu ignem: cadum, H. —Fig., to extract, elicit, excite, bring out: causas praesensionum: misericordiam, L.: ad ea elicienda Iovi Elicio aram dicavit, for interpreting, L.* * *elicere, elicui, elicitus Vdraw/pull out/forth, entice, elicit, coax -
6 inliciō (ill-)
inliciō (ill-) lexī, lectus, ere (inlēxe for inlēxisse, Att. ap. C.) [1 in+lacio], to allure, entice, attract, seduce, inveigle, decoy: coniugem in stuprum: Imperitos rerum in fraudem, T.: inlecti <*>d proditionem, S.: ab eisdem inlecti sumus, misled: mercatorem, ut sequatur, L.: inlectus ducere uxorem, Ta. -
7 lacessō
lacessō īvī, ītus, ere [lacio (obsol.), 1 LAC-], to excite, provoke, challenge, exasperate, irritate: ferro virum: virum voce, V.: me amabis et scripto aliquo lacesses, i. e. force me to write in return: si non lacessisset prior, T.: hostīs proelio, i. e. assail, Cs.: te iniuriā: Saguntini nec lacessentes nec lacessiti, L.: leonem, H.: aera Sole lacessita (i. e. percussa radiis solis), struck with the sunbeams' glitter, V.: taurus ventos lacessit ictibus, tosses defiance, V.— To urge, arouse, excite, stimulate, shake, move: ad philosophas scriptiones: ad pugnam, L.: aurigae manibus lacessunt Pectora plausa cavis, pat their breasts, V.: bella, V.: deos (precibus), importune, H.: pelagus carinā, defy, H.— To call forth, arouse, produce: sermones: ferrum, V.* * *lacessere, lacessivi, lacessitus Vprovoke, excite, harass, challenge, harass; attack, assail -
8 lactō
lactō āvī, —, āre, freq. [lacio; 1 LAC-], to allure, wheedle, flatter, dupe, cajole: animos, T.: me amantem, T.* * *lactare, lactavi, lactatus Ventice, lead on, induce; wheedle, cajole, dupe -
9 adlicio
al-lĭcĭo ( adl-), lexi, lectum, 3 (acc. to Charis. 217, and Diom. 364 P., also adliceo, ēre, perf. allicui, Piso ap. Prisc. 877 P., and Hyg. Astr. 2, 7), v. a. [lacio].I.Lit., to draw to one's self, to attract (in Cic. freq., elsewhere rare;II.never in Ter., Hor., or Juv.): Si magnetem lapidem dicam, qui ferrum ad se adliciat et attrahat,
Cic. Div. 1, 39, 86.—Trop.: rex sum, si ego illum hodie hominem ad me adlexero, * Plaut. Poen. 3, 3, 58: adlicit aurīs, * Lucr. 6, 183 (Lachm. here reads adficit):adlicere ad misericordiam,
Cic. Imp. Pomp. 9, 24:nostris officiis benevolentiam,
id. Verr. 2, 5, 71, § 182; so id. Mur. 35, 74; id. Planc. 4, 11:adlicere hominum mentes dicendo,
id. Orat. 1, 8, 30: quae adliciant animum, * Vulg. Deut. 17, 17; Cic. Off. 2, 14, 48; id. Tusc. 1, 3, 6; id. Div. 1, 39, 86; id. Lael. 8, 28; id. Fam. 1, 9; 2, 15 al.:adliciunt somnos tempus motusque merumque,
Ov. F. 6, 681:comibus est oculis adliciendus amor,
id. A. A. 3, 510:gelidas nocturno frigore pestes,
Luc. 9, 844:Gallias,
Tac. H. 1, 61; 2, 5. -
10 adsudasso
as-sūdasso ( ads-), ĕre, v. intens. n. [from sudo, as capesso from capio, lacesso from lacio], to fall into a violent sweat, to sweat profusely:corculum adsudassit jam ex metu,
Plaut. Cas. 2, 6, 9 dub. (perh. assudescit). -
11 allicio
al-lĭcĭo ( adl-), lexi, lectum, 3 (acc. to Charis. 217, and Diom. 364 P., also adliceo, ēre, perf. allicui, Piso ap. Prisc. 877 P., and Hyg. Astr. 2, 7), v. a. [lacio].I.Lit., to draw to one's self, to attract (in Cic. freq., elsewhere rare;II.never in Ter., Hor., or Juv.): Si magnetem lapidem dicam, qui ferrum ad se adliciat et attrahat,
Cic. Div. 1, 39, 86.—Trop.: rex sum, si ego illum hodie hominem ad me adlexero, * Plaut. Poen. 3, 3, 58: adlicit aurīs, * Lucr. 6, 183 (Lachm. here reads adficit):adlicere ad misericordiam,
Cic. Imp. Pomp. 9, 24:nostris officiis benevolentiam,
id. Verr. 2, 5, 71, § 182; so id. Mur. 35, 74; id. Planc. 4, 11:adlicere hominum mentes dicendo,
id. Orat. 1, 8, 30: quae adliciant animum, * Vulg. Deut. 17, 17; Cic. Off. 2, 14, 48; id. Tusc. 1, 3, 6; id. Div. 1, 39, 86; id. Lael. 8, 28; id. Fam. 1, 9; 2, 15 al.:adliciunt somnos tempus motusque merumque,
Ov. F. 6, 681:comibus est oculis adliciendus amor,
id. A. A. 3, 510:gelidas nocturno frigore pestes,
Luc. 9, 844:Gallias,
Tac. H. 1, 61; 2, 5. -
12 assudasso
as-sūdasso ( ads-), ĕre, v. intens. n. [from sudo, as capesso from capio, lacesso from lacio], to fall into a violent sweat, to sweat profusely:corculum adsudassit jam ex metu,
Plaut. Cas. 2, 6, 9 dub. (perh. assudescit). -
13 delicio
-
14 elicio
ē-lĭcĭo, lĭcŭi and lexi (elicuit, Caes. B. C. 3, 100, 2:I.elexisse,
Arn. 5, p. 154), lĭcìtum ( part. elicitus, Stat. Th. 4, 414; Luc. 9, 932; Vell. 2, 104, 4), 3, v. a. [lacio], to draw out, entice out, to lure forth, to bring out, to elicit (class.).Lit.A.In gen.:B.aliquem hinc foras,
Plaut. Bacch. 3, 1, 17; cf. id. Men. 5, 6, 3:hostem ex paludibus silvisque,
Caes. B. G. 7, 32, 2:omnes citra flumen,
id. ib. 6, 8, 2:hostes in suum locum,
id. ib. 5, 50, 3: aliquem ad pugnam. id. B. C. 3, 38. [p. 638] 1; 3, 85, 2; Liv. 2, 62; cf.:aliquem in proelium,
Tac. A. 15, 13:aliquem praemiis ex civitatibus sociorum ad subeunda pericula,
Cic. Balb. 9:vatem ad colloquium,
Liv. 5, 15:aliquem, ut, etc.,
id. 6, 34 fin.; cf. Cic. Tusc. 5, 7 fin.:premere ubera ad eliciendum lac,
Vulg. Prov. 30, 33.—In partic., in relig. lang.: Jovem, Manes, etc., to call forth, call down a god by religious rites; to raise, conjure up a departed spirit by magic arts, Ov. F. 3, 327; Plin. 28, 8, 27, § 104; Arn. 5, p. 154; Cic. Vatin. 6; Tib. 1, 2, 46; Hor. S. 1, 8, 29; Stat. Th. 4, 414; Luc. 6, 733; Tac. A. 2, 28 al.—In a like sense:II.fulmina,
to call down, Liv. 1, 20 fin.; Plin. 28, 2, 3, § 13.—Trop.:terra elicit herbescentem ex eo (sc. semine) viriditatem,
Cic. de Sen. 15, 51:vocem,
to utter, speak, Cic. Deiot. 1 fin. (but in Lucr. 3, 58, and Cic. Tusc. 2, 24, 57, the better reading is eicere voces):voces et querelas,
id. Brut. 80, 278:sermonem,
Liv. 9, 6:verbum ex eo de via ac ratione dicendi,
Cic. de Or. 1, 21, 97:sonos,
id. N. D. 2, 60:sententiam alicujus,
id. Att. 7, 1, 5; cf.:arcana ejus,
Liv. 40, 23;and, veritatem,
Tac. A. 4, 45:causas praesensionum,
to elicit, ascertain, Cic. Div. 1, 8:misericordiam,
Liv. 8, 28; Tac. H. 3, 58; cf.cupidinem,
id. A. 16, 14:iram,
Curt. 8, 5 fin.:studia civium,
Tac. A. 15, 33 et saep.:ferrum e terrae cavernis,
Cic. N. D. 2, 60, 151:ignem lapidum conflictu,
id. ib. 2, 9 fin.: sanguinem, id. poët. Tusc. 1, 48 fin. Kühn.; Tac. A. 12, 47:sudorem,
Plin. 25, 11, 89, § 189:alvum,
to relax, id. 19, 5, 26, § 80:lacrimas,
Plaut. Trin. 2, 2, 13; Vell. 2, 104, 4:litteras,
Cic. Att. 7, 12, 3; 9, 2:cadum,
Hor. C. 4, 12, 17 et saep. -
15 illicio
illĭcĭo ( inl-), lexi, lectum, 3 ( inf. perf. sync. illexe, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68; Fragm. Trag. v. 205 Rib.; Plaut. Merc. 1, 1, 45), v. a. [in-lacio], to allure, entice, attract, seduce, inveigle, decoy (most freq. in a bad sense; allicere oftenest in a good sense; cf.: invito, prolecto, inesco; mostly poet. and in post-Aug. prose; perh. only once in Cic.; not in Cæs.): qui non sat habuit conjugem illexe in stuprum, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68 (Trag. Rel. p. 137 Rib.):is me ad illam illexit,
Plaut. Aul. 4, 10, 7:homines mente alienatos ad se (hyaena),
Plin. 28, 8, 27, § 92:aliquem in fraudem,
Plaut. Mil. 5, 42; id. Truc. 2, 2, 43; Ter. And. 5, 4, 8:quos ad bellum spes rapinarum illexerat,
Sall. C. 59, 1:aliquem ad proditionem,
id. J. 47 fin.:illectus praemio,
id. ib. 97, 3:Gallorum fraude illectus,
Tac. H. 4, 56; id. A. 13, 37:quin etiam illud par in utroque nostrum, quod ab eisdem illecti sumus,
misled, led astray, Cic. Att. 9, 13, 3:cavere, ne illiciaris,
Lucr. 4, 1145:invexisse in Galliam vinum, inliciendae gentis causa,
Liv. 5, 33, 3:inlicite lucro mercatorem, ut, etc.,
id. 10, 17, 6:quietos Inlicere, ut cuperent vitam mutare priorem,
id. 5, 169; so with ut, Lact. 2, 12, 18:inescandae illiciendaeque multitudinis causa,
Vell. 2, 13, 2:pars dialectica utilis saepe illiciendo, implicando,
Quint. 12, 2, 13.— Poet.: saltus, i. e. to surround with nets, Naev. ap. Non. 6, 18 dub. (Rib. Trag. Rel. v. 32 conject.:sublimen alios in saltus inlicite). —In a good sense: ut populus illiciatur ad magistratus conspectum,
be summoned, Varr. L. L. 6, § 94 Müll. -
16 inlicio
illĭcĭo ( inl-), lexi, lectum, 3 ( inf. perf. sync. illexe, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68; Fragm. Trag. v. 205 Rib.; Plaut. Merc. 1, 1, 45), v. a. [in-lacio], to allure, entice, attract, seduce, inveigle, decoy (most freq. in a bad sense; allicere oftenest in a good sense; cf.: invito, prolecto, inesco; mostly poet. and in post-Aug. prose; perh. only once in Cic.; not in Cæs.): qui non sat habuit conjugem illexe in stuprum, Att. ap. Cic. N. D. 3, 27, 68 (Trag. Rel. p. 137 Rib.):is me ad illam illexit,
Plaut. Aul. 4, 10, 7:homines mente alienatos ad se (hyaena),
Plin. 28, 8, 27, § 92:aliquem in fraudem,
Plaut. Mil. 5, 42; id. Truc. 2, 2, 43; Ter. And. 5, 4, 8:quos ad bellum spes rapinarum illexerat,
Sall. C. 59, 1:aliquem ad proditionem,
id. J. 47 fin.:illectus praemio,
id. ib. 97, 3:Gallorum fraude illectus,
Tac. H. 4, 56; id. A. 13, 37:quin etiam illud par in utroque nostrum, quod ab eisdem illecti sumus,
misled, led astray, Cic. Att. 9, 13, 3:cavere, ne illiciaris,
Lucr. 4, 1145:invexisse in Galliam vinum, inliciendae gentis causa,
Liv. 5, 33, 3:inlicite lucro mercatorem, ut, etc.,
id. 10, 17, 6:quietos Inlicere, ut cuperent vitam mutare priorem,
id. 5, 169; so with ut, Lact. 2, 12, 18:inescandae illiciendaeque multitudinis causa,
Vell. 2, 13, 2:pars dialectica utilis saepe illiciendo, implicando,
Quint. 12, 2, 13.— Poet.: saltus, i. e. to surround with nets, Naev. ap. Non. 6, 18 dub. (Rib. Trag. Rel. v. 32 conject.:sublimen alios in saltus inlicite). —In a good sense: ut populus illiciatur ad magistratus conspectum,
be summoned, Varr. L. L. 6, § 94 Müll. -
17 lacesso
lăcesso, īvi or ĭi, ītum, 3 ( inf. pass. lacessiri, Col. 9, 8, 3; 9, 15, 4; Ambros. Ep. 6, 1:I.lacessi,
Liv. 31, 18, 4 al.; Lact. 5, 2, 2:lacessientium,
Liv. 27, 12, 13:lacessiebant,
id. 23, 46, 11), v. a. [lacio; v. Roby, 1, § 625], to excite, provoke, challenge, exasperate, irritate (syn.: irrito, provoco).Lit.:II.aliquem ferro,
Cic. Mil. 31, 84:sponsione me homo promtus lacessivit,
id. Pis. 23, 55:tu ultro me maledictis lacessisti,
id. Phil. 2, 1, 1:me amabis et scripto aliquo lacesses,
by writing, force me to write in return, id. Fam. 12, 20:vetus si poeta non lacessisset prior,
Ter. Phorm. prol. 14:hostes proelio,
i. e. to attack, assail, Caes. B. G. 4, 11:aliquem bello,
id. ib. 6, 5:Aeduos injuriā,
id. ib. 1, 35:nos te nulla lacessiimus injuria,
Cic. Fam. 11, 3, 1:Saguntini nec lacessentes nec lacessiti,
Liv. 21, 11:aliquos lacessiturus bello,
id. 28, 28; Cic. de Imp. Pomp. 10, 23:quorum alter relictus, alter lacessitus,
id. ib. 2, 4:quid tam necessarium quam tenere semper arma, quibus... to ulcisci lacessitus,
id. de Or. 1, 8, 32:ne rudis agminum sponsus lacessat leonem,
Hor. C. 3, 2, 11:Caesar neque cedentes tanto collis ascensu lacessendos judicabat,
Hirt. B. G. 8, 14:aliquem capitaliter,
to make a deadly attack upon one, Plin. Ep. 1, 5:(corpora) quae feriunt oculorum acies visumque lacessunt,
to strike, meet, Lucr. 4, 217; 691; cf. id. 4, 597:nares odor lacessit,
id. 4, 691:fores nondum reserati carceris acer nunc pede nunc ipsa fronte lacessit Equus,
Ov. Tr. 5, 9, 30.— Poet.:aëra Sole lacessita ( = percussa radiis solis),
struck with the sunbeams' glitter, Verg. A. 7, 527; cf.vindemia pluviisque aut ventis lacessita,
Col. 3, 21, 5.—Transf., in gen.A.To urge, arouse, excite, stimulate, shake, move:B.a quo non modo impulsi sumus ad philosophas scriptiones, verum Etiam lacessiti,
Cic. Tusc. 1, 41, 121:ad scribendum,
id. Att. 1, 13, 1:ad pugnam,
Liv. 2, 45 init.:usus luxuriantis aetatis signaturas pretiosis gemmis coepit insculpere, et certatim haec omnis imitatio lacessivit,
Macr. S. 7, 13, 11: aurigae manibusque lacessunt Pectora plausa cavis, pat them on their breasts (in order to animate them), Verg. A. 12, 85:pugnam,
id. ib. 5, 429:bella,
id. ib. 11, 254:ne quemquam voce lacessas,
id. E. 3, 51:his se stimulis dolor ipse lacessit,
Luc. 2, 42:Nilus spuma astra lacessit,
id. 10, 320:taurus lacessit campum,
Stat. Th. 12, 604:clamore sidera,
Sil. 17, 387:deos (precibus),
to assail, importune, Hor. C. 2, 18, 12:pelagus carinā,
to stir, chafe, id. ib. 1, 35, 7.—To call forth, arouse, produce:sermones,
Cic. Fam. 3, 8, 7:ferrum,
Verg. A. 10, 10. -
18 lactantia
1.lacto, āvi, ātum (used almost exclusively in the part. pres.), 1, v. a. and n. [lac].I.To contain milk, to have milk, to give suck:II.ubera lactantia,
Ov. M. 6, 342; 7, 321; Lucr. 5, 885:ubera quae non lactaverunt,
Vulg. Luc. 23, 29: quaecunque (femina) id temporis lactans est, Gell. 12, 1, 17.—To suck milk, to take the breast, to suck: puer lactans, Liv. Andron. ap. Non. 153, 26 (Trag. Rel. v. 38 Rib.); cf.:III.infans lactavit,
Aus. Epit. 32: anni lactantes, the suckling years (of a child), id. Idyll. 4, 67.—To be full of milk, to be milky:IV.metae,
cheeses, Mart. 1, 43, 7 (cf.:meta lactis,
id. 3, 58, 35).—Part. as subst.: lactantia, ium, n., milky food, Cels. 2, 28, 2 al.—Act., to give suck to:2.lactaverunt catulos suos,
Vulg. Thren. 4, 2:filium suum,
id. 1 Reg. 1, 23.— Pass.:lactare ut nutriaris,
Aug. Enarr. in Psa. 130, 12:mamilla regum lactaberis,
Vulg. Isa. 60, 16.lacto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [lacio], to allure, wheedle, flatter, deceive with fair words, to dupe, cajole (mostly ante-class.): dictis lenibus lactare aliquem, Att. ap. Non. 16, 17:frustrando lactans,
id. ib.:ita me amor lapsum animi ludificat...retinet, lactat largitur,
Plaut. Cist. 2, 1, 9:animos,
Ter. And. 5, 4, 9; 4, 1, 24:si te lactaverint peccatores,
Vulg. Prov. 1, 10:nec lactes quemquam labiis tuis,
id. ib. 24, 28. -
19 lacto
1.lacto, āvi, ātum (used almost exclusively in the part. pres.), 1, v. a. and n. [lac].I.To contain milk, to have milk, to give suck:II.ubera lactantia,
Ov. M. 6, 342; 7, 321; Lucr. 5, 885:ubera quae non lactaverunt,
Vulg. Luc. 23, 29: quaecunque (femina) id temporis lactans est, Gell. 12, 1, 17.—To suck milk, to take the breast, to suck: puer lactans, Liv. Andron. ap. Non. 153, 26 (Trag. Rel. v. 38 Rib.); cf.:III.infans lactavit,
Aus. Epit. 32: anni lactantes, the suckling years (of a child), id. Idyll. 4, 67.—To be full of milk, to be milky:IV.metae,
cheeses, Mart. 1, 43, 7 (cf.:meta lactis,
id. 3, 58, 35).—Part. as subst.: lactantia, ium, n., milky food, Cels. 2, 28, 2 al.—Act., to give suck to:2.lactaverunt catulos suos,
Vulg. Thren. 4, 2:filium suum,
id. 1 Reg. 1, 23.— Pass.:lactare ut nutriaris,
Aug. Enarr. in Psa. 130, 12:mamilla regum lactaberis,
Vulg. Isa. 60, 16.lacto, āvi, ātum, 1, v. freq. a. [lacio], to allure, wheedle, flatter, deceive with fair words, to dupe, cajole (mostly ante-class.): dictis lenibus lactare aliquem, Att. ap. Non. 16, 17:frustrando lactans,
id. ib.:ita me amor lapsum animi ludificat...retinet, lactat largitur,
Plaut. Cist. 2, 1, 9:animos,
Ter. And. 5, 4, 9; 4, 1, 24:si te lactaverint peccatores,
Vulg. Prov. 1, 10:nec lactes quemquam labiis tuis,
id. ib. 24, 28. -
20 laqueus
lăquĕus, i, m. [cf. Gr. helkô, draw, holkos; Lat. lacio; perh. Germ. locken], a noose, snare (class.; cf. tendicula).I.Lit., Plaut. Truc. 2, 4, 41:II.saxa laqueis vinciebat,
Sall. J. 94:laqueis falces avertebant,
Caes. B. G. 7, 22:collum in laqueum inserere,
Cic. Verr. 2, 4, 17, § 37: inicere laqueum, to throw over any one, Liv. 1, 26:inicere cervicibus laqueum,
Suet. Vit. 17:laqueo gulam alicui frangere,
to throttle, strangle, Sall. C. 55, 4:ad laqueum compellere aliquem,
to the halter, Plin. 36, 5, 4, § 12:alicui mandare laqueum,
to bid go and be hanged, Juv. 10, 53:neque carcer neque laqueus,
a halter, gallows, Tac. A. 3, 50; 5, 9:faucesque jam exanimis laqueo vexatae,
id. ib. 6, 40.—Of a snare, trap or lasso used by hunters:laqueis captare feras,
Verg. G. 1, 139:metuit foveam lupus accipiterque Suspectos laqueos,
Hor. Ep. 1, 16, 51:laqueos et muscipula effugere,
Phaedr. 4, 2, 8; cf.:impliciti laqueis nudus uterque jacent,
Ov. A. A. 2, 580:dare in laqueum vestigia,
to step into a snare, Juv. 13, 244.—Trop., a snare, gin, trap.A.In gen.:B.judicii laqueos declinans,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:interrogationum laqueis aliquem irretire,
id. de Or. 1, 10, 43:laquei Stoicorum,
subtleties, id. Tusc. 5, 27, 76:Chrysippi laquei,
id. Fat. 4, 7:legum et condicionum,
id. Clu. 55, 150: verbi laqueo capere, id. Caecin. 29, 83.—Without a gen.:in hos inexplicabiles laqueos inciderunt,
Quint. 5, 10, 101:(testes) inducuntur in laqueos,
id. 5, 7, 11:sciens in hoc se laqueos induxit,
Lact. 6, 12, 13.—Fetters, chains, hinderances:tibi fortuna laqueum impegit, quem nec solvere posses nec erumpere,
Sen. Tranq. 10, 1:nunquamne hos artissimos laqueos abrumpam,
Plin. Ep. 2, 8, 3.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
lacio — lacio, cia adjetivo 1. [Cabello] que cae sin formar ondas ni rizos: Tengo el pelo muy lacio, me gustaría rizármelo. 2. Que está marchito o ajado: flor lacia. Este rosal está lacio. 3. Débil o sin fuerza: Tienes que hacer deporte, porque la… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
lácio — adj. 1. Relativo ou pertencente ao Lácio (região da Itália antiga). 2. Natural do Lácio … Dicionário da Língua Portuguesa
lacio — lacio, cia adjetivo 1) marchito*, mustio*. 2) flojo, decaído, flácido. ≠ tieso, duro, fuerte. 3) liso … Diccionario de sinónimos y antónimos
lacio — lacio, cia (Del lat. flaccĭdus). 1. adj. Marchito, ajado. 2. Flojo, débil, sin vigor. 3. Dicho del cabello: Que cae sin formar ondas ni rizos … Diccionario de la lengua española
Lacio — Este artículo trata sobre región de Italia central. Para el equipo de fútbol, véase Società Sportiva Lazio. Coordenadas: 41°58′41″N 12°45′24″E / 41.97806 … Wikipedia Español
Lacio — (Del lat. flaccidus, lánguido .) ► adjetivo 1 Se refiere al cabello completamente liso: ■ tiene el pelo lacio y por eso se ha hecho una permanente. SINÓNIMO laso 2 Que está marchito o ajado: ■ estas rosas se han puesto lacias. SINÓNIMO mustio 3… … Enciclopedia Universal
lacio — (adj) (Intermedio) pelo que no es rizado Ejemplos: Tuvo un peinado bastante extraño, un flequillo lacio, el resto cortado al cero y una trenza pequeña en la cima de la cabeza. Su cabello es lacio pero sueña con una larga melena de bucles.… … Español Extremo Basic and Intermediate
lacio — adj 1 Tratándose del cabello, que crece liso, que no tiene ondas ni rizos: Tiene el cabello largo, sedoso y lacio , una cabellera lacia 2 Ser alguien lacio Tener el cabello en esa forma: Sus hermanos eran chinos, pero ella es lacia 3 Que no tiene … Español en México
lacio — {{#}}{{LM L23232}}{{〓}} {{SynL23809}} {{[}}lacio{{]}}, {{[}}lacia{{]}} ‹la·cio, cia› {{《}}▍ adj.{{》}} {{<}}1{{>}} {{♂}}Referido al cabello,{{♀}} que es liso y cae sin formar ondas ni rizos. {{<}}2{{>}} Marchito o mustio: • una flor lacia.{{○}}… … Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos
Lacio Drom — ( Good Road ) 1) An academic journal founded in Italy in 1964 and, after 1966, published by the Centro Studi Zin gari. It has ceased publication. The editor was Mirella Karpati. 2) The Lacio Drom schools, established to further the… … Historical dictionary of the Gypsies
lacio — a adj. Liso. Se dice del cabello que no tiene ondas ni rulos. Marchito, ajado … Diccionario Castellano