-
1 kurtyna
kurtyna [kurtɨna] fVorhang mżelazna \kurtyna hist Eiserner Vorhangzapuścić [ lub opuścić] na coś kurtynę den Mantel des Schweigens über etw +akk breiten [ lub decken], sich +akk über etw +akk in Schweigen hüllen -
2 podnosić
podnosić (podnoszę) < podnieść> (podniosę) (hoch)heben; głowę heben; ceny, kwalifikacje erhöhen; słuchawkę abnehmen; flagę hissen; kołnierz hochklappen; problem ansprechen; kurtynę hochziehen; kurz aufwirbeln;podnosić z podłogi vom Boden aufheben;podnosić alarm Alarm schlagen;podnosić na duchu Mut machen;podnosić głos die Stimme heben;podnosić oczy die Augen heben;podnosić kotwicę MAR den Anker lichten;podnosić do potęgi MAT potenzieren;podnosić głos na k-o jemanden zurechtweisen;podnosić się aufstehen, sich erheben; ceny sich erhöhen, ansteigen; wiatr, krzyk sich erheben -
3 podnosić
I. vt1) ( unosić) kołnierz hochklappen, hochschlagen; kurtynę hochziehen, heben; słuchawkę telefonu abnehmen3) ( pomagać wstać)\podnosić chorego den Kranken anheben, dem Kranken hochhelfen4) ( przybliżać)\podnosić szklankę do ust das Glas an den Mund heben5) ( powodować uniesienie)wiatr podniósł opadłe liście der Wind wirbelte die Blätter aufpodnieść liczbę do potęgi mat eine Zahl potenzieren7) ( zwracać uwagę na coś)\podnosić problem/kwestię ein Problem/eine Frage berühren [ lub ansprechen]9) \podnosić kogoś na duchu jdn aufrichten, jdm Mut machen [ lub zusprechen]\podnosić głos die Stimme heben ( geh)\podnosić głowę den Kopf heben\podnosić kotwicę den Anker lichten\podnosić na kogoś rękę gegen jdn die Hand erheben\podnosić wzrok den Blick heben\podnosić żagle die Segel aufziehenII. vr1) ( wstawać) sich +akk erheben2) ( wzbijać się w górę) kurz: aufwirbeln; płatki śniegu: aufstieben; mgła: sich +akk heben5) ( powstawać) wiatr: aufkommen, sich +akk erheben
См. также в других словарях:
kurtynė — kurtỹnė sf. (2) kurti, nuošali vieta: Tamsios kurtynės, gilios pakriaušės daubose, tarp kalnų IM1851,31. Kitas … ėmęs stengtųsi … pamesti tokią kurtynę A1885,314 … Dictionary of the Lithuanian Language
kurtyna — ż IV, CMs. kurtynanie; lm D. kurtynayn 1. «w teatrze: ruchoma zasłona (podnoszona albo rozsuwana) oddzielająca scenę od widowni» Spuszczono kurtynę. Kurtyna podnosi się, opada. ∆ Kurtyna powietrzna «strumień ciepłego powietrza tłoczonego… … Słownik języka polskiego
kurtyna — 1. Odsłonić kurtynę, zasłonę; uchylić kurtyny, zasłony «ujawnić jakąś tajemnicę»: (...) uchyliła zasłony na swoje najtajniejsze pragnienie (...). Z. Chądzyńska, Drab. 2. Opuścić, spuścić, zapuścić na coś kurtynę, zasłonę «puścić coś w niepamięć,… … Słownik frazeologiczny
Henryka Krzywonos — Strycharska (* 27. März 1953 in Olsztyn) ist eine ehemalige Straßenbahn Fahrerin und Aktivistin der polnischen Gewerkschaft Solidarność. 1973 bis 1978 arbeitete sie als motornicza in Danzig, danach in der Danziger Leninwerft als Kranführer, um… … Deutsch Wikipedia
odsłonić — karty zob. karta 6. Odsłonić kurtynę, zasłonę zob. kurtyna 1. Odsłonić przyłbicę zob. przyłbica. Odsłonić rąbek czegoś zob. rąbek … Słownik frazeologiczny
odsłaniać — Odsłonić karty zob. karta 6. Odsłonić kurtynę, zasłonę zob. kurtyna 1. Odsłonić przyłbicę zob. przyłbica. Odsłonić rąbek czegoś zob. rąbek … Słownik frazeologiczny
omacek — Po omacku a) «nie widząc (z powodu ciemności lub braku zdolności widzenia), kierując się dotykiem, macając rękami w ciemności»: Liście ponad głowami tworzyły szczelną kurtynę, pod którą trzeba było nieomal po omacku znajdować drogę wzdłuż muru. P … Słownik frazeologiczny
opuścić — 1. Nie opuszczać łóżka, przestarz. łoża «leżeć, pozostawać w łóżku z powodu ciężkiej choroby»: Była chora i tak słaba, że nie mogła opuścić łóżka. AG 7 8/1998. 2. Opuścić ręce «załamać się moralnie, zrezygnować z działania»: Otrzymany ostatnio… … Słownik frazeologiczny
opuszczać — 1. Nie opuszczać łóżka, przestarz. łoża «leżeć, pozostawać w łóżku z powodu ciężkiej choroby»: Była chora i tak słaba, że nie mogła opuścić łóżka. AG 7 8/1998. 2. Opuścić ręce «załamać się moralnie, zrezygnować z działania»: Otrzymany ostatnio… … Słownik frazeologiczny
spuścić — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
spuszczać — 1. Nie spuścić kogoś, czegoś z oczu (z oka) a) «nieustannie na kogoś, na coś patrzeć, ani na chwilę nie przestać kogoś, czegoś obserwować»: (...) zaczął nasłuchiwać, nie spuszczając mnie jednak z oka. R. Antoszewski, Kariera. b) «pilnować, strzec … Słownik frazeologiczny
