-
1 koperta
koperta [kɔpɛrta] f -
2 nawiązywać
nawiązywać [navjɔw̃zɨvaʨ̑] < perf nawiązać>I. vt1) ( przyczepiać)\nawiązywać coś na coś etw an etw +akk anknüpfen, etw auf etw +akk aufbindennawiązać czegoś etw zusammenbinden3) ( przen inicjować) korespondencję aufnehmen, anbahnen; stosunki anknüpfen; kontrakt, rozmowy aufnehmen, in die Wege leiten\nawiązywać do czegoś sich +akk auf etw beziehen -
3 prowadzić
prowadzić [prɔvaʥ̑iʨ̑]I. vt\prowadzić kogoś dokądś jdn irgendwohin bringen [ lub führen]9) \prowadzić kogoś do ołtarza jdn zum Altar führen\prowadzić kogoś za rękę jdn an der Hand führen\prowadzić podwójną grę ein doppeltes Spiel spielento do niczego nie prowadzi das führt zu nichtsII. vi\prowadzić do czegoś zu etw führen3) sport führen, in Führung liegen4) ( w tańcu) führen5) muz leitenIII. vr2) ( zachowywać się)dobrze/źle się \prowadzić sich +akk gut/schlecht betragen -
4 Ablage
Ablage f1) (\Ablagemöglichkeit)den Tisch als \Ablage für Zeitungen benutzen trzymać gazety na stoledie \Ablage machen uporządkować papiery4) (\Ablagekorb) koszyk m; na korespondencję (Hut\Ablage) półka f; na kapelusze (Gepäck\Ablage) półka f; na bagaż ręczny (Kopien\Ablage am Fotokopierer) miejsce nt na kopieelektronische \Ablage elektroniczna archiwizacja -
5 durcharbeiten
durch|arbeitenI. vt1) ( gründlich lesen)ein Buch \durcharbeiten przeczytać książkęIII. vr1) ( fertig werden mit)sich durch die Post \durcharbeiten załatwić korespondencję2) ( sich durchkämpfen)sich durch ein Dickicht \durcharbeiten przedrzeć się przez gąszcz -
6 leeren
lee renI. vt1) ( leer machen) Glas opróżniać [ perf opróżnić]; Briefkasten wyjmować [ perf wyjąć] korespondencję; Mülleimer wynosić [ perf wynieść] śmieci2) (aus\leeren)etw in etw ( akk) \leeren Wasser przelewać [ perf przelać] coś do czegoś; Pulver przesypywać [ perf przesypać] coś do czegośII. vrsich \leeren Saal: pustoszeć
См. также в других словарях:
korespondencja — ż I, DCMs. korespondencjacji; lm D. korespondencjacji (korespondencjacyj) 1. blm «porozumiewanie się listowne; pisanie listów» Ożywiona, rozległa korespondencja. Korespondencja handlowa. Korespondencja między braćmi. Korespondencja z koleżanką… … Słownik języka polskiego
korespondencja — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} porozumiewanie się, przekazywanie informacji za pomocą listów lub ich odpowiedników (telegramów, faksów itp.), pisywanie, wysyłanie i… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
skrzynka — ż III, CMs. skrzynkance; lm D. skrzynkanek 1. «mała skrzynia z zamknięciem lub bez, mająca różne zastosowanie; ilość czegoś mieszcząca się w niej» Skrzynki z owocami, na owoce. Skrzynka pomarańcz, pomidorów, jabłek. Skrzynka na narzędzia.… … Słownik języka polskiego
Władysław Reymont — Infobox Writer name = Władysław Stanisław Reymont birthname = Władysław Stanisław Reymont birthdate = birth date|1868|5|7|mf=y birthplace = Radomsko, Poland deathdate = death date and age|1925|12|5|1868|5|7|mf=y deathplace = Warsaw, Poland… … Wikipedia
doręczyć — dk VIb, doręczyćczę, doręczyćczysz, doręczyćręcz, doręczyćczył, doręczyćczony doręczać ndk I, doręczyćam, doręczyćasz, doręczyćają, doręczyćaj, doręczyćał, doręczyćany «oddać do rąk, przynieść na miejsce przeznaczenia; wręczyć, dostarczyć»… … Słownik języka polskiego
fabrykować — ndk IV, fabrykowaćkuję, fabrykowaćkujesz, fabrykowaćkuj, fabrykowaćował, fabrykowaćowany 1. «produkować coś w dużej ilości, masowo; wytwarzać, wyrabiać» Fabrykować maszyny rolnicze, tkaniny. 2. «podrabiać, preparować, fałszować» Fabrykować… … Słownik języka polskiego
karta — ż IV, CMs. kartarcie; lm D. kart 1. «luźny kawałek papieru, różnego kształtu i różnej wielkości (często druczek, formularz, dokument); także: część składowa książki, zeszytu, czasopisma itp., obejmująca dwie stronice» Czysta, zapisana karta.… … Słownik języka polskiego
koperta — ż IV, CMs. kopertarcie; lm D. kopertaert 1. «rodzaj płaskiej torebki papierowej, w której przesyła się korespondencję» Zaadresować kopertę. Zakleić, rozpieczętować kopertę. 2. «wieczko, przykrywka zegarka» Zegarek w złotej kopercie. Otworzyć… … Słownik języka polskiego
korespondentka — ż III, CMs. korespondentkatce; lm D. korespondentkatek 1. «kobieta prowadząca korespondencję, korespondująca z kim» 2. «dziennikarka współpracująca z jakimś dziennikiem lub czasopismem, przesyłająca reportaże z terenu» … Słownik języka polskiego
korespondować — ndk IV, korespondowaćduję, korespondowaćdujesz, korespondowaćduj, korespondowaćował 1. «prowadzić korespondencję, pisać listy, porozumiewać się listownie» Korespondować z kimś. 2. przestarz. «być w związku z czymś, być stosownym, odpowiadać… … Słownik języka polskiego
kurier — m IV, D. a, Ms. kuriererze; lm M. y 1. B.=D.; lm M. kuriererzy, DB. ów «osoba wysłana z pilną wiadomością, pismem itp.; posłaniec, goniec» Kurier konspiracyjny. ∆ Kurier dyplomatyczny «wysłannik rządowy przewożący korespondencję dyplomatyczną» 2 … Słownik języka polskiego