-
1 Kind
Kind <-(e) s, -er> [kınt] ntvon \Kind auf çocukluktan (beri);das weiß doch jedes \Kind bunu herkes bilir;das \Kind mit dem Bade ausschütten ( fig) pire için yorgan yakmak;sich bei jdm lieb \Kind machen ( fam) birine yaltaklanmak;das \Kind beim rechten Namen nennen ( fam) sözünü esirgememek;wir werden das \Kind schon schaukeln ( fam) meseleyi hâle yola koyacağız;ein gebranntes \Kind sein ( fig) sütten ağzı yanmış olmak2) ( Nachwuchs) çocuk;ein \Kind erwarten çocuk beklemek;ein \Kind bekommen çocuğu olmak;jdn an \Kindes statt annehmen birini evlat edinmek;mit \Kind und Kegel ( fam) çoluk çocuk, maaile -
2 Kind
ein Kind bekommen -in çocuğu olmak; çocuk doğurmak;von Kind auf çocuk yaştan beri/itibaren -
3 Kind
n.çocuk -
4 Mutter-Kind-Pass
Mutter-Kind-PassRR ['--'--] maile pasaportu -
5 kriegen
kriegen ['kri:gən]ein Kind \kriegen bir çocuğu olmak;sie hat ein Kind gekriegt onun bir çocuğu oldu;wie viel \kriegen Sie? ne kadar alıyorsunuz?;sie kriegt 15 DM die Stunde saatte 15 mark alıyor;einen Schreck \kriegen korkmak;Besuch \kriegen ziyaretçisi gelmek;keine Arbeit \kriegen iş bulamamak;wie hast du sie nur dazu gekriegt? onu ona nasıl yaptırdın?, onu yapmasını nasıl becerdin?;du kriegst es gleich mit mir zu tun! şimdi sana gösteririm!;ich krieg' heute nichts mehr geregelt ( fam) artık bugün elimden hiçbir şey gelmiyor2) ( ergreifen) yakalamak, eline geçirmek;wenn ich dich kriege! seni bir yaklarsam!II vrsich \kriegensich in die Haare \kriegen birbirine girmek -
6 Schmierfink
( fam) ( Kind, das sich schmutzig macht) kendini pisleten çocuk; ( Kind, das etw schmutzig macht) kirli çocuk, pis çocuk; ( jdm, der diffamiert) çamur atan (kimse), kara çalan (kimse); ( jdm, der Wände verschmiert) duvarları karalayan (kimse) -
7 setzen
setzen ['zɛtsən]I vtetw auf die Tagesordnung/in die Zeitung \setzen bir şeyi gündeme/gazeteye koymak;etw an den Mund \setzen bir şeyi ağzına koymak;ein Kind in die Welt \setzen ( fam) dünyaya bir çocuk getirmek2) ( Pflanze) dikmek5) typo dizmekgleich setzt es was! ( fam) şimdi bir tane yersin!II vrsich \setzen1) ( Person) oturmak;bitte, \setzen Sie sich! lütfen oturunuz!2) ( Flüssigkeit) durulmak; ( Staub) konmak (in/auf -e/üstüne); ( Geruch) sinmek (in/auf içine/üstüne)3) ( beginnen)sich an etw \setzen bir şeyin başına oturmakIII vi1) ( im Spiel) (ortaya) koymak2) ( überqueren)über etw \setzen geçmek -
8 ältest
-
9 Art
es ist nicht seine Art zu inf -mek onun yapacağı iş değil;Art und Weise usul, yol, tarz;seine Art zu sprechen konuşuşu, konuşma tarzı;auf die(se) Art bu suretle, böyle;aller Art her türlü/çeşit;GASTR nach Art des Hauses lokantamız usulü; -
10 aussetzen
aussetzen <-ge-, h>1. v/t Kind, Tier terk etmek, bırakmak; Belohnung, Preis koymak; ÖKON durdurmak;etwas auszusetzen haben an (D) -e itiraz etmek, karşı çıkmak;JUR die Strafe zur Bewährung aussetzen cezayı tecil edilmek;sich Kritik aussetzen eleştirilmekten kaçınmamak2. v/i durmak; Motor stop etmek;ohne auszusetzen durmadan, ara vermeden;(eine Runde) aussetzen (bir tur) beklemek (oyunda) -
11 beaufsichtigen
beaufsichtigen v/t <o -ge-, h> denetlemek; teftiş etmek; Kind -e bakmak -
12 bekommen
bekommen <unreg, o -ge-, h>1. v/t <h> almak, MED -e yakalanmak; Zug usw -e yetişmek;sie bekommt ein Kind onun çocuğu olacak;Hunger bekommen acıkmak;Durst bekommen susamak;etwas geschenkt bekommen bş-i hediye (olarak) almak;im Geschäft was bekommen Sie? ne arzu edersiniz?;wo bekommen man …? … nerede bulunur?2. v/i <sn>: jemandem (gut) bekommen b-e iyi gelmek;wohl bekomms! afiyet olsun!, sağlığın(ız)a! -
13 böse
böser Blick nazar;jenseits von gut und böse sein gerçeklerle ilgisiz ( oder hayata yabancı) olmak; Überraschung, Verletzung fena, çirkin;eine böse Erfahrung machen kötü bir tecrübe geçirmek; fam (ärgerlich, wütend) auf jemanden böse sein b-ne kızmak, b-ne kızgın olmak; fam (ungezogen, unartig) ein böses Kind yaramaz/arsız bir çocuk2. adv fena halde, kötü;er meint es nicht böse öyle söylüyor ama niyeti kötü değil -
14 Brust
Schwimmen 100 m Brust 100 m kurbağalama;fam einen zur Brust nehmen alkol almak;einem Kind die Brust geben bir çocuğu/bebeği emzirmek -
15 ehelich
-
16 einschulen
einschulen v/t <-ge-, h> Kind okula başlatmak -
17 erwarten
erwarten v/t <o -ge-, h> beklemek;ein Kind erwarten bebek beklemek;ich kann es kaum erwarten (zu + inf) (-meyi) sabırsızlıkla bekliyorum;das war zu erwarten bunun böyle olacağı belliydi;wider Erwarten beklenenin tersine/aksine -
18 erziehbar
erziehbar adj eğitilebilir;ein schwer erziehbares Kind eğitilmesi güç bir çocuk -
19 Frühgeburt
Frühgeburt f erken doğum; (Kind) erken doğan çocuk -
20 frühreif
См. также в других словарях:
kind of — kind of, sort of 1. These expressions mean much the same, and share the same grammatical problems. (The issues raised here seem to occur less often in practice with the third alternative, type of.) There is less of a problem when kind of is… … Modern English usage
Kind & Co. — Kind Co., Edelstahlwerk, KG Rechtsform KG Gründung 1888 Sitz Wiehl/ Bielstein Mitarbeiter 650 … Deutsch Wikipedia
kind — Ⅰ. kind [1] ► NOUN 1) a class or type of people or things having similar characteristics. 2) character; nature. 3) each of the elements (bread and wine) of the Eucharist. ● in kind Cf. ↑in kind … English terms dictionary
kind — [kīnd] n. [ME kynd < OE cynd, akin to Ger kind, child, ON kundr, son < IE * ĝṇti (> L natio, NATION) < base * ĝen : see GENUS] 1. Archaic a) origin b) nature c) manner; way … English World dictionary
Kind — Kind, n. [OE. kinde, cunde, AS. cynd. See {Kind}, a.] 1. Nature; natural instinct or disposition. [Obs.] [1913 Webster] He knew by kind and by no other lore. Chaucer. [1913 Webster] Some of you, on pure instinct of nature, Are led by kind t… … The Collaborative International Dictionary of English
Kind — (k[imac]nd), a. [Compar. {Kinder} (k[imac]nd [ e]r); superl. {Kindest}.] [AS. cynde, gecynde, natural, innate, prop. an old p. p. from the root of E. kin. See {Kin} kindred.] 1. Characteristic of the species; belonging to one s nature; natural;… … The Collaborative International Dictionary of English
kind — n 1: a particular type, category, or class properties of like kind see also like kind exchange 2 a: an unconverted form a partition of property in kind; broadly: a form other than money forbid a bribe in cash or in kind … Law dictionary
Kind. — Kind. Im allgemeinen Sprachgebrauch bezeichnet der Begriff Kind entweder, im engeren Sinn, den Nachkommen einer Person oder aber, im weiteren Sinn, den Menschen bis zum Eintritt ins Jugendalter. Der dabei durchlaufene Zeitraum, die Kindheit,… … Universal-Lexikon
kind — n *type, sort, stripe, kidney, ilk, description, nature, character kind adj Kind, kindly, benign, benignant mean having or exhibiting a nature that is gentle, considerate, and inclined to benevolent or beneficent actions and are comparable… … New Dictionary of Synonyms
kind — [kaɪnd] noun COMMERCE ( a) payment/benefit in kind a method of paying someone by giving goods or services instead of money: • The company agreed that the loan should be settled by payment in kind. • A workplace nursery is not regarded as a… … Financial and business terms
Kind — can mean:* The type of types in a type system in type theory * Natural kind, in philosophy a grouping of things which is a natural grouping, not an artificial one. * KIND is the ICAO designation for Indianapolis International Airport * Created… … Wikipedia