Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

senseless

  • 1 stupidus

        stupidus adj.    [STIP-], senseless, confounded, amazed: tabula te stupidum detinet: populus studio, T.— Senseless, dull, stupid, foolish, stolid: stupidum esse Socratem dixit: Corinthus, Iu.
    * * *
    stupida, stupidum ADJ
    senseless, stunned; stupid, dull

    Latin-English dictionary > stupidus

  • 2 stupefaciō

        stupefaciō fēcī, factus, ere    [stupeo+facio], to make stupid, strike senseless, benumb, stun, stupefy: privatos luctūs stupefecit publicus pavor, i. e. overwhelmed, L.: quem stupefacti dicentem intuenter? dumb with amazement: ingenti motu stupefactus aquarum, V.
    * * *
    stupefacere, stupefeci, stupefactus V
    strike dumb/stun with amazement, stupefy; strike senseless

    Latin-English dictionary > stupefaciō

  • 3 excerebratus

    ex-cĕrē̆bro, āre [cerebrum], to deprive of brains, i. q. to make senseless:

    canem,

    Vulg. Isa. 66, 3.—Part.: ex-cerē̆brātus, a, um, deprived of brains, i. q. rendered senseless, stupefied:

    excerebratus es novo vino,

    Tert. adv. Marc. 4, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > excerebratus

  • 4 excerebro

    ex-cĕrē̆bro, āre [cerebrum], to deprive of brains, i. q. to make senseless:

    canem,

    Vulg. Isa. 66, 3.—Part.: ex-cerē̆brātus, a, um, deprived of brains, i. q. rendered senseless, stupefied:

    excerebratus es novo vino,

    Tert. adv. Marc. 4, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > excerebro

  • 5 stupidus

    stŭpĭdus, a, um, adj. [stupeo], struck [p. 1770] senseless, confounded, amazed.
    I.
    Lit. (rare but class.):

    stupida sine animo asto,

    Plaut. Poen. 5, 4, 79:

    quid stas stupida? quid taces?

    id. Ep. 4, 2, 13:

    stupidi timore obmutuerunt,

    Auct. Her. 4, 52, 65:

    Echionis tabula te stupidum detinet,

    Cic. Par. 5, 2, 37; cf.:

    populus studio stupidus,

    Ter. Hec. prol. 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    Senseless, dull, stupid, foolish, stolid:

    Zopyrus physiognomon stupidum esse Socratem dixit et bardum,

    Cic. Fat. 5, 10:

    maritus,

    Mart. 11, 7, 1; cf. Capitol. M. Aur. 29; Juv. 8, 197; Arn. 7, 239.— Sup.: homo, Varr. ap. Non. 400, 12; Tert. adv. Marc. 1, 26.—
    B.
    Of things: colles, i. e. not susceptible of tillage, Ven. Carm. 3, 12, 39.— Adv. seems not to occur.

    Lewis & Short latin dictionary > stupidus

  • 6 dēlīrus

        dēlīrus adj.    [de + lira], silly, doting, crazy: senex: anus: mater, H.
    * * *
    delira, delirum ADJ
    crazy, insane, mad; senseless, silly

    Latin-English dictionary > dēlīrus

  • 7 excors

        excors cordis, adj.    [ex + cor], without intelligence, without understanding, senseless, silly, stupid: anus: hoc qui non videt, excors est: admodum: turpis et excors, H.
    * * *
    (gen.), excordis ADJ
    silly, stupid

    Latin-English dictionary > excors

  • 8 īgnārus

        īgnārus adj.    [2 in+gnarus], ignorant, not knowing, unacquainted with, unskilled in, inexperienced, unaware. tu me ignaro, nec opinante, inscio notes, etc.: ubi imperium ad ignaros pervenit, etc., S.: obpressit necopinantes ignarosque omnes, L.: quisnam ignarum nostris deus appulit oris? V.: cum per ignaros errent animalia montīs, which knew them not, V.: Fors, blind, O.: harum rerum, T.: artis, T.: poliendae orationis: belli, S.: ante malorum, V.: flumina belli? H.: quid gravitas valeret: quanta invidiae immineret tempestas, L.: multos studiose contra esse dicturos: ignari venisse dictatorem, L.—Not known, strange, unknown: lingua, S.: montes, V.: proles ignara parenti, O.
    * * *
    ignara, ignarum ADJ
    ignorant; unaware, having no experience of; senseless; strange

    Latin-English dictionary > īgnārus

  • 9 īnsāniō

        īnsāniō ( imperf: īnsānībat, T.), īvī, ītus, īre    [insanus], to be of unsound mind, be senseless, be without reason, be mad, rave: homo insanibat, T.: insanire omnibus videri: ex iniuriā insaniens exercitus, L.: cum ratione, with method, T.: certā ratione, H.—To be violent, be absurd, be extravagant, be wild: Insanire libet quoniam tibi, V.: Insaniens Bosporus, H.: errorem, H.: in libertinas, H.: quā me stultitiā insanire putas? H.: sollemnia, fashionably, H.: seros amores, Pr.
    * * *
    insanire, insanivi, insanitus V
    be mad, act crazily

    Latin-English dictionary > īnsāniō

  • 10 lentus

        lentus adj. with comp. and sup.    [cf. lenis], pliant, flexible, tough, tenacious, sticky, viscous: viburna, V.: flagellum, Ph.: pituita, H.: Lentior salicis virgis, O.: gluten visco lentius, V.: Lentis adhaerens bracchiis, tenacious, H.: prensare manu lentissima bracchia, senseless, H.— At rest, slow, sluggish, immovable: in umbrā, V.: in lento luctantur marmore tonsae, motionless, V.: asinus, Ph.: remedia, Cu.: fori harena, Iu.—Fig., delayed, lingering, slow: funus matris, Iu.: Spes, O.: uteri pondera, Pr.: amor, H.: in dicendo, drawling: ira deorum, Iu.: risus, indifferent, H.: lentos Pone fastūs, reluctant, O.: infitiatores, backward: negotium, tedious: ubi lentus abes? where do you loiter? O.— Easy, calm, indifferent, unconcerned, phlegmatic: genus ridiculi patientis ac lenti: spectotor, H.: lentissima Pectora, insensible (to love), O.: in dolore suo, Ta.
    * * *
    lenta -um, lentior -or -us, lentissimus -a -um ADJ
    clinging, tough; slow, sluggish, lazy, procrastinating; easy, pliant

    Latin-English dictionary > lentus

  • 11 ob-stupēscō

        ob-stupēscō    (obstip-), puī, —, ere, inch, to become senseless, be stupefied, be astounded, be struck dumb: Obstipuere animi, V.: animus timore Obstipuit, my heart is frozen, T.: eius aspectu cum obstupuisset bubulcus: formā, O.: terrore obstipuerant animi ab omni conatu, were made incapable of, L.: ad magnitudinem eius fortunae, L.

    Latin-English dictionary > ob-stupēscō

  • 12 stupēns

        stupēns ntis, adj.    [P. of stupeo], senseless, benumbed, stiff, numb: membra, Cu.: volnus, Cu.— Fig., dumb, astounded, amazed, dazed, confused: quae cum intuerer stupens: vigiles attoniti et stupentibus similes, Cu.: tribuni stupentes animi, L.: miraculo rei, L.

    Latin-English dictionary > stupēns

  • 13 stupeō

        stupeō uī, ēre    [STIP-], to be struck senseless, be stunned, be benumbed, be aghast, be astounded, be amazed, be stupefied: animus stupet, T.: cum hic semisomnus stuperet: exspectatione, L.: aere, H.: in titulis, H.: in Turno, V.: ad auditas voces, O.: stupet Inter se coiisse viros, V.: Pars stupet donum Minervae, are lost in wonder at, V.— To be benumbed, be stiffened, be silenced, hesitate, stop: stupuitque Ixionis orbis, O.: stupente ita seditione, L.: stupuerunt verba palato, O.
    * * *
    stupere, stupui, - V

    Latin-English dictionary > stupeō

  • 14 vē- or vae-

        vē- or vae- praep. inseparable    [for * dvai; DVA-], not, without, as in vegrandis, small; vecors, senseless.—Doubly, exceedingly, as in vepallidus, very pale.

    Latin-English dictionary > vē- or vae-

  • 15 vēcors or vaecors

        vēcors or vaecors cordis, adj. with sup.    [ve+cor], destitute of reason, senseless, silly, foolish, mad, insane: cor... ex quo excordes, vaecordes concordesque dicuntur: vecors de tribunali decurrit, in a frenzy, L.: scribet mala carmina vecors, H.: istius vaecordissimi mens.

    Latin-English dictionary > vēcors or vaecors

  • 16 excerebro

    excerebrare, excerebravi, excerebratus V TRANS
    brain, bash the head in; deprive of brains; make senseless; stupify

    Latin-English dictionary > excerebro

  • 17 infrunitus

    infrunita, infrunitum ADJ
    unfit for enjoyment, tasteless, senseless

    Latin-English dictionary > infrunitus

  • 18 perdelirus

    perdelira, perdelirum ADJ

    Latin-English dictionary > perdelirus

  • 19 absurdus

    ab-surdus, a, um, adj. [ab, mis-, and Sanscr. svan = sonare; cf. susurrus, and surinx, = a pipe; cf. also absonus], out of tune, hence giving a disagreeable sound, harsh, rough.
    I.
    Lit.:

    vox absona et absurda,

    Cic. de Or. 3, 11, 41; so of the croaking of frogs: absurdoque sono fontes et stagna cietis, Poët. ap. Cic. Div. 1, 9, 15.—
    II.
    Fig., of persons and things, irrational, incongruous, absurd, silly, senseless, stupid:

    ratio inepta atque absurda,

    Ter. Ad. 3, 3, 22:

    hoc pravum, ineptum, absurdum atque alienum a vitā meā videtur,

    id. ib. 5, 8, 21:

    carmen cum ceteris rebus absurdum tum vero in illo,

    Cic. Mur. 26:

    illud quam incredibile, quam absurdum!

    id. Sull. 20:

    absurda res est caveri,

    id. Balb. 37: bene dicere haud absurdum est, is not inglorious, per litotem for, is praiseworthy, glorious, Sall. C. 3 Kritz.—Homo absurdus, a man who is fit or good for nothing:

    sin plane abhorrebit et erit absurdus,

    Cic. de Or. 2, 20, 85:

    absurdus ingenio,

    Tac. H. 3, 62; cf.:

    sermo comis, nec absurdum ingenium,

    id. A. 13, 45.— Comp., Cic. Phil. 8, 41; id. N. D. 1, 16; id. Fin. 2, 13.— Sup., Cic. Att. 7, 13.— Adv.: absurdē.
    1.
    Lit., discordantly:

    canere,

    Cic. Tusc. 2, 4, 12.—
    2.
    Fig., irrationally, absurdly, Plaut. Ep. 3, 1, 6; Cic. Rep. 2, 15; id. Div. 2, 58, 219 al.— Comp., Cic. Phil. 8, 1, 4.— Sup., Aug. Trin. 4 fin.

    Lewis & Short latin dictionary > absurdus

  • 20 amens

    ā-mens, mentis, adj.
    I.
    Lit., out of one's senses, beside one's self, senseless, mad, insane, frantic, distracted (of every kind of passionate excitement; while insanus designates one diseased in mind; and excors or vecors, one that is without mind;

    among the poets a favorite word with Verg. and Ov.): inceptio est amentium, haud amantium,

    Ter. And. 1, 3, 13:

    homo amentissimus atque in omnibus consiliis praeceps,

    Cic. Phil. 5, 13:

    o vecors et amens,

    id. Pis. 9:

    arma amens capio,

    Verg. A. 2, 314:

    in dies amentior,

    Suet. Aug. 65:

    Ne trepides caeli divisis partibus amens,

    that thou tremble not senselessly at the divided heavens, Lucr. 6, 86:

    lugubris et amens,

    Ov. M. 2, 334:

    cursuque amens,

    Verg. A. 2, 321:

    adspectu amens,

    id. ib. 4, 279; so id. ib. 12, 776; and with gen.:

    amens animi,

    id. ib. 4, 203 (cf. Rudd. II. p. 73):

    dolore amens,

    Ov. Tr. 1, 3, 92:

    terrore amens,

    Liv. 32, 12:

    amens invidiā,

    id. 8, 31:

    amens metu,

    id. 23, 9; 1, 48:

    periculi magnitudine amens et attonitus,

    Curt. 6, 9.—
    II.
    Meton., foolish, stupid:

    homo audacissimus atque amentissimus,

    Cic. Verr. 1, 3, 7 (cf. a little before:

    quod cum incredibili ejus audaciā singularis stultitia conjuncta est).—Of things: amentissimum consilium,

    Cic. Att. 7, 10:

    cogor amenti caeca furore,

    Cat. 64, 197:

    impetus amens,

    Luc. 4, 279 al. — Adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > amens

См. также в других словарях:

  • Senseless — Sense less, a. Destitute of, deficient in, or contrary to, sense; without sensibility or feeling; unconscious; stupid; foolish; unwise; unreasonable. [1913 Webster] You blocks, you stones, you worse than senseless things. Shak. [1913 Webster] The …   The Collaborative International Dictionary of English

  • senseless — index fatuous, frivolous, ill advised, impolitic, inexpressive, insensible, irrational, ludicrous, lunatic …   Law dictionary

  • senseless — (adj.) 1550s, without sensation, from SENSE (Cf. sense) (n.) + LESS (Cf. less). Of actions, etc., devoid of purpose, proceeding from lack of intelligence, it is attested from 1570s …   Etymology dictionary

  • senseless — [adj] silly, meaningless absurd, asinine, batty, crazy, daft, doublespeak*, double talk*, fatuous, flaky, foolish, idiotic, illogical, imbecilic, inane, incongruous, inconsistent, insignificant, irrational, ludicrous, mad, mindless, moronic,… …   New thesaurus

  • senseless — ► ADJECTIVE 1) unconscious or incapable of sensation. 2) lacking meaning, purpose, or common sense. DERIVATIVES senselessly adverb senselessness noun …   English terms dictionary

  • senseless — [sens′lis] adj. 1. unconscious 2. not having or showing good sense; stupid; foolish 3. having no real point or purpose; nonsensical; meaningless senselessly adv. senselessness n …   English World dictionary

  • Senseless — Filmdaten Deutscher Titel Senseless Produktionsland USA …   Deutsch Wikipedia

  • senseless — [[t]se̱nsləs[/t]] 1) ADJ GRADED If you describe an action as senseless, you think it is wrong because it has no purpose and produces no benefit. ...people whose lives have been destroyed by acts of senseless violence... If your child is thirsty… …   English dictionary

  • Senseless — This article is about the 1998 comedy film; for the MTV UK dating show see MTV Senseless. : for the use as a word see nonsense. Infobox Film name = Senseless image size = caption = Movie poster for Senseless director = Penelope Spheeris producer …   Wikipedia

  • senseless — adj. 1 having no meaning VERBS ▪ be, seem ADVERB ▪ seemingly ▪ absolutely, completely ▪ It was a completely …   Collocations dictionary

  • senseless — adj. senseless to + inf. (it was senseless to lie) * * * [ senslɪs] senseless to + inf. (it was senseless to lie) …   Combinatory dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»