-
1 inquinātē
inquinātē adv. [inquinatus], filthily, impurely: loqui. -
2 spurcē
spurcē adv. with sup. [spurcus], impurely, foully, filthily: in illam dicere, i. e. utter a foul libel: perscribit spurcissime, in the vilest language. -
3 inquino
inquĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [cunire, acc. to Paul. ex Fest. p. 50 Müll.], to befoul, stain, pollute, defile (syn.: polluo, contamino, conspurco).I.Lit.:II.vestem,
Plaut. Capt. 2, 2, 17:mentior at si quid, merdis caput inquiner albis Corvorum,
Hor. S. 1, 8, 37:ruris opes niteant: inquinet arma situs,
Ov. F. 4, 928:(gurgitem) venenis,
id. M. 14, 56:segetem injecto lolio,
Dig. 9, 2, 27. —Trop., to pollute, defile, corrupt, contaminate: saepe unus puer petulans atque impurus inquinat gregem puerorum, Varr. ap. Non. 168, 7:A.amicitiam nomine criminoso,
Cic. Planc. 19, 46:agros turpissimis possessoribus, id. Phil, 2, 17, 43: omnem splendorem honestatis,
id. Fin. 5, 8, 22:urbis jura et exempla corrumpere domesticaque immanitate inquinare,
id. Deiot. 12, 23:senatum,
Liv. 9, 46, 10:famam alterius,
id. 29, 37 med.:argumenta puerorum foedis amoribus,
Quint. 10, 1, 100; cf. id. 2, 5, 24; 4, 2, 102:se parricidio,
Cic. Tusc. 5, 2, 6:se vitiis atque flagitiis,
id. ib. 1, 30, 72:nuptias et genus et domos,
Hor. C. 3, 6, 18:Juppiter inquinavit aere tempus aureum,
id. Epod. 16, 64.—Hence, inquĭnātus, a, um, P. a., befouled, polluted.Lit.:2. B. 1.aqua turbida et cadaveribus inquinata,
Cic. Tusc. 5, 34, 97.—In gen.:2.omnibus flagitiis vita inquinata,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:nihil hoc homine inquinatius,
id. Fl. 22, 53:sordidissima ratio et inquinatissima,
id. Off. 2, 6, 21:quis in voluptate inquinatior,
id. Cael. 6, 13: comitia largitione inquinata, id. Q. Petit. Cons. fin.:dextra inquinatior,
Cat. 33, 3:sermo inquinatissimus,
Cic. Verr. 2, 3, 26, § 65.—In partic.a.Of speech, low, base:b.est vitiosum in verbis, si inquinatum, si abjectum,
Cic. Opt. Gen. Or. 3, 7:versus inquinatus, insuavissima littera,
id. Or. 49, 163. —Tinctured, slightly imbued with any thing (cf. A. 2.):litteris satis inquinatus est,
Petr. Fragm. Trag. 46 Burm.:non inquinati sumus (istis vitiis), sed infecti,
Sen. Ep. 59 med. — Adv.: inquĭnātē, filthily, impurely; loqui, Cic. Brut. 37, 140; 74, 258.
См. также в других словарях:
Filthily — Filth i*ly, adv. In a filthy manner; foully. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
filthily — filthy ► ADJECTIVE (filthier, filthiest) 1) disgustingly dirty. 2) obscene and offensive. 3) informal very unpleasant or disagreeable: filthy weather . ► ADVERB informal ▪ extremely: filthy rich. DERIVATIVES … English terms dictionary
filthily — adverb see filthy I … New Collegiate Dictionary
filthily — See filthy. * * * … Universalium
filthily — adverb In a filthy manner … Wiktionary
filthily — adv. in a dirty manner, uncleanly, slovenly … English contemporary dictionary
filthily — filth·i·ly … English syllables
filthily — See: filthy … English dictionary
filthily — adverb in a filthy unclean manner a dirtily dressed camel driver • Syn: ↑dirtily • Derived from adjective: ↑filthy, ↑dirty (for: ↑dirtily) … Useful english dictionary
filthy — filthily, adv. filthiness, n. /fil thee/, adj., filthier, filthiest, adv., v., filthied, filthying. adj. 1. foul with, characterized by, or having the nature of filth; disgustingly or completely dirty. 2. vile; vulgar; obscene: filthy language. 3 … Universalium
αἰσχροποιήσουσιν — αἰσχροποιέω act filthily aor subj act 3rd pl (epic) αἰσχροποιέω act filthily fut part act masc/neut dat pl (attic epic doric ionic) αἰσχροποιέω act filthily fut ind act 3rd pl (attic epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)