-
1 inquinātē
inquinātē adv. [inquinatus], filthily, impurely: loqui. -
2 inquinate
inquĭnātē, adv., v. inquino fin. -
3 inquino
inquĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [cunire, acc. to Paul. ex Fest. p. 50 Müll.], to befoul, stain, pollute, defile (syn.: polluo, contamino, conspurco).I.Lit.:II.vestem,
Plaut. Capt. 2, 2, 17:mentior at si quid, merdis caput inquiner albis Corvorum,
Hor. S. 1, 8, 37:ruris opes niteant: inquinet arma situs,
Ov. F. 4, 928:(gurgitem) venenis,
id. M. 14, 56:segetem injecto lolio,
Dig. 9, 2, 27. —Trop., to pollute, defile, corrupt, contaminate: saepe unus puer petulans atque impurus inquinat gregem puerorum, Varr. ap. Non. 168, 7:A.amicitiam nomine criminoso,
Cic. Planc. 19, 46:agros turpissimis possessoribus, id. Phil, 2, 17, 43: omnem splendorem honestatis,
id. Fin. 5, 8, 22:urbis jura et exempla corrumpere domesticaque immanitate inquinare,
id. Deiot. 12, 23:senatum,
Liv. 9, 46, 10:famam alterius,
id. 29, 37 med.:argumenta puerorum foedis amoribus,
Quint. 10, 1, 100; cf. id. 2, 5, 24; 4, 2, 102:se parricidio,
Cic. Tusc. 5, 2, 6:se vitiis atque flagitiis,
id. ib. 1, 30, 72:nuptias et genus et domos,
Hor. C. 3, 6, 18:Juppiter inquinavit aere tempus aureum,
id. Epod. 16, 64.—Hence, inquĭnātus, a, um, P. a., befouled, polluted.Lit.:2. B. 1.aqua turbida et cadaveribus inquinata,
Cic. Tusc. 5, 34, 97.—In gen.:2.omnibus flagitiis vita inquinata,
Cic. Rosc. Am. 24, 68:nihil hoc homine inquinatius,
id. Fl. 22, 53:sordidissima ratio et inquinatissima,
id. Off. 2, 6, 21:quis in voluptate inquinatior,
id. Cael. 6, 13: comitia largitione inquinata, id. Q. Petit. Cons. fin.:dextra inquinatior,
Cat. 33, 3:sermo inquinatissimus,
Cic. Verr. 2, 3, 26, § 65.—In partic.a.Of speech, low, base:b.est vitiosum in verbis, si inquinatum, si abjectum,
Cic. Opt. Gen. Or. 3, 7:versus inquinatus, insuavissima littera,
id. Or. 49, 163. —Tinctured, slightly imbued with any thing (cf. A. 2.):litteris satis inquinatus est,
Petr. Fragm. Trag. 46 Burm.:non inquinati sumus (istis vitiis), sed infecti,
Sen. Ep. 59 med. — Adv.: inquĭnātē, filthily, impurely; loqui, Cic. Brut. 37, 140; 74, 258.
См. также в других словарях:
Inquinate — In qui*nate, v. t. [L. inquinatus, p. p. of inquinare to defile.] To defile; to pollute; to contaminate; to befoul. [Obs.] Sir T. Browne. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
inquinate — verb /ˈɪnkwɪneɪt/ To pollute or make dirty … Wiktionary
inquinate — in·qui·nate … English syllables
inquinate — v.t. corrupt. ♦ inquination, n … Dictionary of difficult words
inquinate — … Useful english dictionary
Coinquinate — Co*in qui*nate, v. t. [L. coinquinatus, p. p. of coinquinare to defile. See {Inquinate}.] To pollute. [Obs.] Skelton. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Milano Santa Giulia — Quartiere of Milan The building site of Santa Giulia in 2008 Country … Wikipedia
balneabile — bal·ne·à·bi·le agg. CO che può essere frequentato dai bagnanti: spiaggia balneabile, acque balneabili, non inquinate, in cui ci si può bagnare senza pericolo {{line}} {{/line}} DATA: 1829. ETIMO: der. del lat. tardo balneāre, der. di balneus… … Dizionario italiano
risanare — ri·sa·nà·re v.tr. e intr. 1a. v.tr. CO guarire, rimettere in salute: risanare gli infermi | estens., rendere ragionevole, sano di mente Sinonimi: curare. 1b. v.tr. LE fig., liberare da pene e afflizioni: beata | se te d ogni dolor morte risana… … Dizionario italiano
bonifica — {{hw}}{{bonifica}}{{/hw}}s. f. 1 Complesso di lavori per risanare i terreni paludosi e renderli atti alla coltura | Decontaminazione di terreni o falde acquifere inquinate. 2 (est.) Terreno reso coltivabile con la bonifica. 3 (fig.) Risanamento,… … Enciclopedia di italiano
rifiuto — {{hw}}{{rifiuto}}{{/hw}}s. m. 1 Negazione opposta da chi respinge o non accetta qlco.: il rifiuto di un incarico. 2 Diniego, ricusa: rispondere con un –r; opporre un deciso –r. 3 Avanzo, scarto, spazzatura: mettere, buttare tra i rifiuti | (fig.) … Enciclopedia di italiano