-
1 worthy
1. adjectiveworthy of the occasion — dem Anlass angemessen
2) (deserving) würdig; verdienstvoll [Sache, Organisation]be worthy of the name — den Namen verdienen
2. nounworthy of note/mention — erwähnenswert
local worthies — (joc.) örtliche Honoratioren
* * *[-ði]1) (good and deserving: I willingly give money to a worthy cause.) würdig3) ((with of) typical of, suited to, or in keeping with: a performance worthy of a champion.) würdig4) (of great enough importance etc: She was not thought worthy to be presented to the king.) würdig* * *[ˈwɜ:ði, AM ˈwɜ:r-]I. adjto make a donation to a \worthy cause für einen wohltätigen [o guten] Zweck spenden\worthy opponent würdiger Gegner/würdige Gegnerin\worthy principles achtbare Prinzipien2. (meriting)\worthy of attention [or notice] /praise beachtens-/lobenswertissues \worthy of consideration in Betracht zu ziehende Punktelocal worthies Lokalmatadoren pl hum* * *['wɜːðɪ]1. adj (+er)1) ehrenwert, achtbar; opponent würdig; motive, cause lobenswert, löblich2) pred wert, würdigto be worthy of sb/sth — jds/einer Sache würdig sein (geh)
any journalist worthy of the name — jeder Journalist, der diese Bezeichnung verdient
this makes him worthy of ( our) respect — dafür verdient er unseren Respekt
he is worthy to be ranked among... — er ist es wert, zu... gezählt zu werden
2. n (hum)the local worthies — die Ortsgrößen pl (hum)
* * *A adj (adv → academic.ru/83127/worthily">worthily)1. würdig, achtbar, ehrenwert, angesehen2. würdig, wert ( beide:of gen):be worthy of sth einer Sache wert oder würdig sein, etwas verdienen;be worthy to be ( oder of being) venerated, be worthy of veneration es verdienen oder wert sein, verehrt zu werden; verehrungswürdig sein;a) glaubwürdig,b) WIRTSCH kreditwürdig, -fähig;be worthy of reflection es wert sein, dass man darüber nachdenkt;worthy of trust vertrauenswürdig;3. würdig (Gegner, Nachfolger etc). words worthy (of) the occasion Worte, die dem Anlass angemessen sind;worthy reward entsprechende oder angemessene BelohnungB s oft hum Person f von Verdienst und Würde, große Persönlichkeit, Größe f* * *1. adjective1) (adequate, estimable) würdig; verdienstvoll [Tat]; angemessen [Belohnung]2) (deserving) würdig; verdienstvoll [Sache, Organisation]2. nounworthy of note/mention — erwähnenswert
local worthies — (joc.) örtliche Honoratioren
* * *adj.bieder adj.würdig adj. -
2 layık
würdig, wertbirini bir şeye \layık görmek jdn einer [o für eine] Sache würdig halten; ( uygun görmek) jdn für etw geeignet haltenbir şeye \layık olmak einer Sache würdig sein, sich einer Sache würdig erweisen; ( uygun olmak) für etw geeignet seinbaşarısı takdire \layıktır ( geh) seiner Leistung gebührt Anerkennungitimada \layık olduğunu gösterdi er hat gezeigt, dass er des Vertrauens würdig istlayığını bulmak einen würdigen Gegner finden; ( yaraşır eşini bulmak) einen passenden Partner finden; ( hak ettiği cezayı bulmak) seine gerechte Strafe bekommen -
3 mereo
mereo, uī, itum, ēre, u. mereor, itus sum, ērī (zu griech. μείρομαι), verdienen, I) obi.: A) verdienen, erwerben, 1) eig., Geld od. Ware durch Verdienst, Arbeit, Handel, Tausch, merere HS vicenos, Varro fr.: m. non amplius duodecim aeris, Cic.: meritis lucris, Liv. – anus uxores, quae vos dote meruerunt, Plaut.: nardo vina, eintauschen, Hor. – dah. die Formeln, non meream divitias mihi od. alterum tantum auri od. Persarum montes, ut etc., ich möchte nicht... nehmen, man könnte mir... bieten, daß ich das u. das täte, Plaut.: ebenso quid mereas (merearis) od. mereri velis, ut etc., was nähmest du dafür usw., Cic.: quid arbitramini Reginos mereri velle, ut etc., Cic. Vgl. Schömann Cic. de nat. deor. 1, 67. – v. Lebl., einbringen, quid meret machaera? Plaut.: hic meret aera liber Sosiis, Hor.
2) übtr., etw. erwerben = ernten, erlangen, bekommen, tantum meruit mea gloria nomen, Prop.: nullam gratiam hoc bello, Liv.: plus favoris, minus odii, Quint.: minus gratiae quam offensionis, Quint.: legatum a creditore, Paul. dig. – m. folg. Infin., felix vocatur, cadere qui meruit gradu, Sen. Agam. 536 (515). – Vgl. die Auslgg. zu Plin. ep. 1, 8, 14. Nipperd. Tac. ann. 15, 6. Pabst Tac. dial. 9. p. 36. Spalding Quint. 4, 2, 39; 6, 4, 5. Tzschucke Eutr. 8, 4 extr. p. 548.
B) prägn.: 1) durch Unzucht verdienen, quantum quaeque uno concubitu mereret, Suet.: a lenone domino puer ad merendum coactus, Gell.
2) durch Kriegsdienst Sold verdienen, dah. = Kriegsdienste tun, als Soldat dienen, vollst. aes militare merere, Varro fr. – gew. merere u. mereri stipendia, Cic. (vgl. stipendium): bis, quae annua merebant legiones, stipendia feci, ich diente zweimal nacheinander in solchen Legionen, die ein ganzes Jahr im Dienste waren, Liv.: vicena stipendia meriti, die 20 Jahre gedient hatten, Tac. – merere triplex, dreifachen Sold erhalten, Liv. – absol., aere parvo, Lucan. – in ordine, in Reih und Glied, als gemeiner Soldat dienen, Frontin.: Romanis in castris, Tac. – sub alqo, Frontin., od. sub alqo imperatore (consule), Liv.: alqo imperante od. imperatore, Caes. u. Liv. – equo od. (v. mehreren) equis merere, zu Pferde dienen, Cic. u. Liv.: u. so equo publico m., Varro fr.: pedibus m., zu Fuße dienen, Liv.
II) subi.: A) (sich) etw. verdienen, sich ein Recht-, einen Anspruch auf etwas erwerben, auf etwas Anspruch machen können, sich einer Sache würdig machen, im guten od. üblen Sinne, 1) eig.: a) im guten Sinne: m. praemia, Caes.: mereri laudem, Caes.: m. immortalitatem, Cic.: fidem (Glauben), Vell.: multos meruisse, aliquos egisse triumphos, Ov.: intra has terras caelum (v. Herkules), Sen. rhet. – mit folg. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 331), u. zwar m. Infin. act., haec merui sperare? Prop. (1, 5, 3): quid Minyae meruere queri? haben ein Recht, haben Ursache, Val. Flacc.: m. Infin. pass., solus (Homerus) appellari poëta meruit, Vell.: occultari non merentur, Val. Max.: merui quidem admitti, Sen.: dum amari meruisti, Tac.: ita consensu tamen omnium meruit credi secundus, Quint. (vgl. unten no. b). – m. folg. Acc. u. Infin., sed meruisse (dari tibi praemia), Ov. met. 9, 258. – mit folg. ut u. Konj. (s. Brix Plaut. capt. 419. Weißenb. Liv. 40, 11, 6. Meißner Ter. Andr. 281), merui, ut fierem (liber), Plaut.: edepol istic me haud centesimam partem laudat, quam ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: unum hoc scio, meritam esse, ut memor esses sui, Ter.: respondit sese meruisse, ut amplissimis honoribus et praemiis decoraretur, Cic.: meriti aequitate curāque sunt, ut per omnium annalium monumenta celebres nominibus essent, Liv.: simul maiores mei meruerant, ut posteros haberent, Tac.: se meruisse, ut dicerent, Quint.: hoc a (von seiten) diis meruimus, ut nos solā morte coniungerent, Petron. 114, 8. – m. de u. Abl., od. erga u. Akk., meruimus de vobis et de re publica, wir haben es verdient um usw., Plaut.: meritus est de me, quod queam ut commodem, Plaut.: iam istuc gaudeo, utut erga me merita est, Plaut.: nam de te neque re neque verbis merui, ut faceres quod facis, Plaut. – absol., si mereor, Planc. (b. Cic.) u. Ov.: si merebuntur, August. b. Suet.: proinde ac merere, Plaut.: merendo (dadurch, daß man sich dessen würdig macht), Verg. u. Prop. – b) im üblen Sinne, etw. verdienen = ein Übel, eine Strafe verschulden, verwirken, sich zuziehen, odium, Caes.: iram alcis, Tac.: noxam, Liv.: scelere meritum esse poenam, Liv.: poenam, Ov. u. Sen.: poenas, Ov.: fustuarium, Liv.: supplicium, exitium, necem, Ov.: Romanum bellum, Liv. epit.: nihil, Cic. u. Lact., nihil tale, Lact., unschuldig sein (s. Bünem. Lact. 2, 16, 17): Pa. quid meritust? Da. crucem! Ter. – quando gravius mereretur, härtere Strafe verdiene, Tac. – m. folg. Infin., quas meruere pati poenas, Ov.: meruisse mori, Ov.: plures sunt qui perire meruerunt, Sen.: id demum est homini turpe, quod meruit pati, Phaedr.: meritus maiora subire verbera, Hor.: dignitatem meriti amittere, Sen.: non merui esse reus, quod (daß) etc., es ist nicht die Schuld auf mich zu schieben, daß usw., Ov. – m. folg. ne u. Konj., zB. mereri, ne quis etc., Plin. 35, 8. – mit folg. cur, zB. nec meruerant (hatten sich nichts zuschulden kommen lassen) Graeci, cur diriperentur, Liv. 31, 45, 13. – m. de u. Abl., te ego, ut digna es, perdam, atque ut de me meres, um mich verdienst, Plaut.: ego te dehinc, ut meritus es de me et mea re, tractare exsequar: cum tu, ut meritus sum, non tractas, wie du es verdient um usw., Plaut. – absol., non insector te, quamvis mereare, Prop.: merui, meritas do sanguine poenas, Ov. – / Partic. α) merēns, es verdienend, im guten Sinne = würdig, im üblen = schuldig, laudare et increpare merentes, Sall.: cives odere merentem, Ov.: poenas sumere merentis, Verg.: scelus expendisse (habe für den Frevel gebüßt) merentem Laocoonta ferunt, Verg. – β) meritus, αα) aktiv = es verdient habend, würdig, meriti iuvenci, Verg. georg. 2, 515: u. Superl., filiae meritissimae, Corp. inscr. Lat. 6, 3410*. – ββ) passiv = verdient, billig, gerecht, rechtmäßig, im guten u. üblen Sinne, dona, Liv.: fama meritissima, Plin. ep.: iracundia, Cic.: meritis de causis, ICt.
2) übtr., eine Handlung begehen, die ein Recht auf Belohnung od. Strafe erwirkt, a) im guten Sinne: quae numquam quicquam erga me commerita est, quod nollem, et saepe meritam quod vellem scio, sie hat nie das mindeste getan, was mir unangenehm wäre, doch sehr oft, was mir gefiel, Ter. Hec. 486 sq. – gew. b) im üblen Sinne = etw. sich zuschulden kommen lassen, etw. verschulden, eine Schuld, ein Verbrechen auf sich laden, etw. verbrechen, quid tantum merui? Prop.: quid mali meruisset? Tac.: quid de te tantum meruisti? Ter.: non merui mortem tuam, Val. Flacc.: quod scelus tantum Calydon merens? Verg.: in hac re culpam meritum esse, Ter.: culpam prave quid imperando, Mela: Partic. passiv, ob meritam noxiam, Plaut. – m. folg. ut u. Konj., quid hic meruit (womit hat er es verdient), primum ut scelerata Drusus Libo iniret consilia? deinde ut iuvenes amitteret filios? Vell. 2, 130, 3.
B) prägn., mereri de etc., sich so u. so Verdienste erwerben, sich verdient machen um usw., im guten u. üblen Sinne, dah. mit bene (optime), male (pessime) u. dgl., bene, optime de re publica, Cic.: melius de quibusdam, quam etc., Cic.: male de civibus suis, Cic.: perniciosius de re publica, Cic.: non ideo de te minus meretur is, cuius etc., Sen. de ben. 6, 23, 8: quocumque modo de me mereris, wie du dich gegen mich benehmen magst, Prop.: quoque modo merita de me erit, Cic.: ita se de populo Rom. meritos esse, ut etc., Caes.: m. erga u. Akk., utut erga me est meritus, Plaut. cist. 109 (vgl. unten merens u. meritus): m. resp. Acc., desine de quoquam quicquam bene velle mereri, Catull. 73, 1: si bene quid de te merui, Verg. Aen. 4, 317: qui nihil de eo meruerant, Capit. Pertin. 13, 6. – so auch Partic. α) merēns, zB. quem perisse ita de re publica merentem consulem doleo, Cic. ad Caes. iun. 2. fr. 6. p. 42 K. ( bei Non. 344, 19). – ganz absol., bene merenti bene profuerit, male merenti par erit, Plaut.: bene merenti mala es, male merenti bona es, Plaut.: bene merenti praemia tribuit, Auct. b. Afr.: vicariae carissimae benemerenti fecit, Corp. inscr. Lat. 6, 9425: Zopyro optime de se benemerenti fecerunt, Corp. inscr. Lat. 6, 29647: bene merens subst. = der Wohltäter, Plaut. capt. 935 u. most. 232. – Spätlat. im Superl., bene merentissimus, Corp. inscr. Lat. 3, 3544; 5, 4740; 10, 2044 u. 10, 8123; 12, 227: bl. merentissimus, Corp. inscr. Lat. 2, 1185. 1461. u. 9, 1987: m. Dat., Faustina marito sibi merentissimo, Corp. inscr. Lat. 12, 3453. – β) meritus, zB. bene, optime de re publica, Caes.: optime de se, Caes.: mirifice de re publica, Cic.: divinitus de me, Cic.: de ingenio suo pessime meritus, Quint.: servus pessime meritus, der sich schwer vergangen hat, Arnob. 7, 9: bene meritus erga se, Corp. inscr. Lat. 6, 2204: Superl., cui ego omnia meritissimo (der sich wohl um mich verdient gemacht hat, für seine großen Dienste) volo et debeo, Quint. 9, 2, 35. – – / Vulg. 3. Pers. Plur. Präs. (nach der 3. Konjug.) mereunt, Commod. instr. 2, 4, 11 u. apol. 56. – In der Vulgärspr. auf Inschrn. oft synk. benmerens, zB. Corp. inscr. Lat. 6, 16837 u. 10, 216; vgl. Ritschl opusc. 2, 718.
-
4 mereo
mereo, uī, itum, ēre, u. mereor, itus sum, ērī (zu griech. μείρομαι), verdienen, I) obi.: A) verdienen, erwerben, 1) eig., Geld od. Ware durch Verdienst, Arbeit, Handel, Tausch, merere HS vicenos, Varro fr.: m. non amplius duodecim aeris, Cic.: meritis lucris, Liv. – anus uxores, quae vos dote meruerunt, Plaut.: nardo vina, eintauschen, Hor. – dah. die Formeln, non meream divitias mihi od. alterum tantum auri od. Persarum montes, ut etc., ich möchte nicht... nehmen, man könnte mir... bieten, daß ich das u. das täte, Plaut.: ebenso quid mereas (merearis) od. mereri velis, ut etc., was nähmest du dafür usw., Cic.: quid arbitramini Reginos mereri velle, ut etc., Cic. Vgl. Schömann Cic. de nat. deor. 1, 67. – v. Lebl., einbringen, quid meret machaera? Plaut.: hic meret aera liber Sosiis, Hor.2) übtr., etw. erwerben = ernten, erlangen, bekommen, tantum meruit mea gloria nomen, Prop.: nullam gratiam hoc bello, Liv.: plus favoris, minus odii, Quint.: minus gratiae quam offensionis, Quint.: legatum a creditore, Paul. dig. – m. folg. Infin., felix vocatur, cadere qui meruit gradu, Sen. Agam. 536 (515). – Vgl. die Auslgg. zu Plin. ep. 1, 8, 14. Nipperd. Tac. ann. 15, 6. Pabst Tac. dial. 9. p. 36. Spalding Quint. 4, 2, 39; 6, 4, 5. Tzschucke Eutr. 8, 4 extr. p. 548.————B) prägn.: 1) durch Unzucht verdienen, quantum quaeque uno concubitu mereret, Suet.: a lenone domino puer ad merendum coactus, Gell.2) durch Kriegsdienst Sold verdienen, dah. = Kriegsdienste tun, als Soldat dienen, vollst. aes militare merere, Varro fr. – gew. merere u. mereri stipendia, Cic. (vgl. stipendium): bis, quae annua merebant legiones, stipendia feci, ich diente zweimal nacheinander in solchen Legionen, die ein ganzes Jahr im Dienste waren, Liv.: vicena stipendia meriti, die 20 Jahre gedient hatten, Tac. – merere triplex, dreifachen Sold erhalten, Liv. – absol., aere parvo, Lucan. – in ordine, in Reih und Glied, als gemeiner Soldat dienen, Frontin.: Romanis in castris, Tac. – sub alqo, Frontin., od. sub alqo imperatore (consule), Liv.: alqo imperante od. imperatore, Caes. u. Liv. – equo od. (v. mehreren) equis merere, zu Pferde dienen, Cic. u. Liv.: u. so equo publico m., Varro fr.: pedibus m., zu Fuße dienen, Liv.II) subi.: A) (sich) etw. verdienen, sich ein Recht-, einen Anspruch auf etwas erwerben, auf etwas Anspruch machen können, sich einer Sache würdig machen, im guten od. üblen Sinne, 1) eig.: a) im guten Sinne: m. praemia, Caes.: mereri laudem, Caes.: m. immortalitatem, Cic.: fidem (Glauben), Vell.: multos meruisse, aliquos egisse triumphos, Ov.: intra has terras caelum (v. Herkules), Sen.————rhet. – mit folg. Infin. (s. Dräger Hist. Synt.2 2, 331), u. zwar m. Infin. act., haec merui sperare? Prop. (1, 5, 3): quid Minyae meruere queri? haben ein Recht, haben Ursache, Val. Flacc.: m. Infin. pass., solus (Homerus) appellari poëta meruit, Vell.: occultari non merentur, Val. Max.: merui quidem admitti, Sen.: dum amari meruisti, Tac.: ita consensu tamen omnium meruit credi secundus, Quint. (vgl. unten no. b). – m. folg. Acc. u. Infin., sed meruisse (dari tibi praemia), Ov. met. 9, 258. – mit folg. ut u. Konj. (s. Brix Plaut. capt. 419. Weißenb. Liv. 40, 11, 6. Meißner Ter. Andr. 281), merui, ut fierem (liber), Plaut.: edepol istic me haud centesimam partem laudat, quam ipse meritus est, ut laudetur laudibus, Plaut.: unum hoc scio, meritam esse, ut memor esses sui, Ter.: respondit sese meruisse, ut amplissimis honoribus et praemiis decoraretur, Cic.: meriti aequitate curāque sunt, ut per omnium annalium monumenta celebres nominibus essent, Liv.: simul maiores mei meruerant, ut posteros haberent, Tac.: se meruisse, ut dicerent, Quint.: hoc a (von seiten) diis meruimus, ut nos solā morte coniungerent, Petron. 114, 8. – m. de u. Abl., od. erga u. Akk., meruimus de vobis et de re publica, wir haben es verdient um usw., Plaut.: meritus est de me, quod queam ut commodem, Plaut.: iam istuc gaudeo, utut erga me merita est, Plaut.: nam de te neque re neque verbis merui, ut faceres quod facis, Plaut. –————absol., si mereor, Planc. (b. Cic.) u. Ov.: si merebuntur, August. b. Suet.: proinde ac merere, Plaut.: merendo (dadurch, daß man sich dessen würdig macht), Verg. u. Prop. – b) im üblen Sinne, etw. verdienen = ein Übel, eine Strafe verschulden, verwirken, sich zuziehen, odium, Caes.: iram alcis, Tac.: noxam, Liv.: scelere meritum esse poenam, Liv.: poenam, Ov. u. Sen.: poenas, Ov.: fustuarium, Liv.: supplicium, exitium, necem, Ov.: Romanum bellum, Liv. epit.: nihil, Cic. u. Lact., nihil tale, Lact., unschuldig sein (s. Bünem. Lact. 2, 16, 17): Pa. quid meritust? Da. crucem! Ter. – quando gravius mereretur, härtere Strafe verdiene, Tac. – m. folg. Infin., quas meruere pati poenas, Ov.: meruisse mori, Ov.: plures sunt qui perire meruerunt, Sen.: id demum est homini turpe, quod meruit pati, Phaedr.: meritus maiora subire verbera, Hor.: dignitatem meriti amittere, Sen.: non merui esse reus, quod (daß) etc., es ist nicht die Schuld auf mich zu schieben, daß usw., Ov. – m. folg. ne u. Konj., zB. mereri, ne quis etc., Plin. 35, 8. – mit folg. cur, zB. nec meruerant (hatten sich nichts zuschulden kommen lassen) Graeci, cur diriperentur, Liv. 31, 45, 13. – m. de u. Abl., te ego, ut digna es, perdam, atque ut de me meres, um mich verdienst, Plaut.: ego te dehinc, ut meritus es de me et mea re, tractare exsequar: cum tu, ut meritus sum, non tractas, wie du es verdient um usw., Plaut. – absol.,————non insector te, quamvis mereare, Prop.: merui, meritas do sanguine poenas, Ov. – ⇒ Partic. α) merēns, es verdienend, im guten Sinne = würdig, im üblen = schuldig, laudare et increpare merentes, Sall.: cives odere merentem, Ov.: poenas sumere merentis, Verg.: scelus expendisse (habe für den Frevel gebüßt) merentem Laocoonta ferunt, Verg. – β) meritus, αα) aktiv = es verdient habend, würdig, meriti iuvenci, Verg. georg. 2, 515: u. Superl., filiae meritissimae, Corp. inscr. Lat. 6, 3410*. – ββ) passiv = verdient, billig, gerecht, rechtmäßig, im guten u. üblen Sinne, dona, Liv.: fama meritissima, Plin. ep.: iracundia, Cic.: meritis de causis, ICt.2) übtr., eine Handlung begehen, die ein Recht auf Belohnung ob. Strafe erwirkt, a) im guten Sinne: quae numquam quicquam erga me commerita est, quod nollem, et saepe meritam quod vellem scio, sie hat nie das mindeste getan, was mir unangenehm wäre, doch sehr oft, was mir gefiel, Ter. Hec. 486 sq. – gew. b) im üblen Sinne = etw. sich zuschulden kommen lassen, etw. verschulden, eine Schuld, ein Verbrechen auf sich laden, etw. verbrechen, quid tantum merui? Prop.: quid mali meruisset? Tac.: quid de te tantum meruisti? Ter.: non merui mortem tuam, Val. Flacc.: quod scelus tantum Calydon merens? Verg.: in hac re culpam meritum esse, Ter.: culpam prave quid imperando, Mela: Partic. passiv, ob meri-————tam noxiam, Plaut. – m. folg. ut u. Konj., quid hic meruit (womit hat er es verdient), primum ut scelerata Drusus Libo iniret consilia? deinde ut iuvenes amitteret filios? Vell. 2, 130, 3.B) prägn., mereri de etc., sich so u. so Verdienste erwerben, sich verdient machen um usw., im guten u. üblen Sinne, dah. mit bene (optime), male (pessime) u. dgl., bene, optime de re publica, Cic.: melius de quibusdam, quam etc., Cic.: male de civibus suis, Cic.: perniciosius de re publica, Cic.: non ideo de te minus meretur is, cuius etc., Sen. de ben. 6, 23, 8: quocumque modo de me mereris, wie du dich gegen mich benehmen magst, Prop.: quoque modo merita de me erit, Cic.: ita se de populo Rom. meritos esse, ut etc., Caes.: m. erga u. Akk., utut erga me est meritus, Plaut. cist. 109 (vgl. unten merens u. meritus): m. resp. Acc., desine de quoquam quicquam bene velle mereri, Catull. 73, 1: si bene quid de te merui, Verg. Aen. 4, 317: qui nihil de eo meruerant, Capit. Pertin. 13, 6. – so auch Partic. α) merēns, zB. quem perisse ita de re publica merentem consulem doleo, Cic. ad Caes. iun. 2. fr. 6. p. 42 K. ( bei Non. 344, 19). – ganz absol., bene merenti bene profuerit, male merenti par erit, Plaut.: bene merenti mala es, male merenti bona es, Plaut.: bene merenti praemia tribuit, Auct. b. Afr.: vicariae carissimae benemerenti fecit, Corp. inscr. Lat. 6, 9425: Zopyro optime de se benemerenti————fecerunt, Corp. inscr. Lat. 6, 29647: bene merens subst. = der Wohltäter, Plaut. capt. 935 u. most. 232. – Spätlat. im Superl., bene merentissimus, Corp. inscr. Lat. 3, 3544; 5, 4740; 10, 2044 u. 10, 8123; 12, 227: bl. merentissimus, Corp. inscr. Lat. 2, 1185. 1461. u. 9, 1987: m. Dat., Faustina marito sibi merentissimo, Corp. inscr. Lat. 12, 3453. – β) meritus, zB. bene, optime de re publica, Caes.: optime de se, Caes.: mirifice de re publica, Cic.: divinitus de me, Cic.: de ingenio suo pessime meritus, Quint.: servus pessime meritus, der sich schwer vergangen hat, Arnob. 7, 9: bene meritus erga se, Corp. inscr. Lat. 6, 2204: Superl., cui ego omnia meritissimo (der sich wohl um mich verdient gemacht hat, für seine großen Dienste) volo et debeo, Quint. 9, 2, 35. – – ⇒ Vulg. 3. Pers. Plur. Präs. (nach der 3. Konjug.) mereunt, Commod. instr. 2, 4, 11 u. apol. 56. – In der Vulgärspr. auf Inschrn. oft synk. benmerens, zB. Corp. inscr. Lat. 6, 16837 u. 10, 216; vgl. Ritschl opusc. 2, 718. -
5 Управление прилагательных
Многие прилагательные способны к управлению. Эта способность проявляется прежде всего при предикативном употреблении (то есть в качестве именной части сказуемого), чаще с sein. Прилагательное в этом случае требует определённого падежа существительного или слова его замещающего с предлогом или без предлога:Der Sohn ist dem Vater (ihm) ähnlich. - Сын похож на отца (его).Ich bin stolz auf meine Tochter. - Я горжусь своей дочерью.Однако имеются прилагательные, которые неспособны к управлению. К ним относятся прилагательные:• пространственного и временного значения. Они никогда не употребляются в краткой форме в качестве именной части сказуемого, им свойственна только функция определения и склоняемая форма (см. II п.1а, с. 246):die heutige (gestrige) Zeitung - сегодняшняя (вчерашняя) газетаdie dortigen / hiesigen Einwohner - местные жителиdas obere (untere, linke, rechte) Regal - верхняя (нижняя, левая, правая) полкаdie äußeren (inneren) Angelegenheiten - внешние (внутренние) делаdie folgende (obige) Adresse - следующий (вышеуказанный) адрес• обозначающие материал, так как они не употребляются предикативно, кроме случаев в переносном значении (см. п. 2в, с. 247):Er hat ein hölzernes Spielzeug. - У него есть деревянная игрушка.Seine Bewegungen sind hölzern. - Его движения неловкие / деревянные.Das ist ein deutsches Auto. - Это немецкая машина.Das ist typisch deutsch. - Это типично для немцев.• schön красивый, faul ленивый, fleißig прилежный, blau синий, töricht безрассудный, глупый, dumm глупый, klug умный и др.По отношению к управлению прилагательные делятся на две группы:1. Прилагательные с обязательным дополнением:Er ist zu allem fähig. - Он способен на всё.Er ist in mittelalterlicher Geschichte sehr bewandert. - Он хорошо разбирается / силён в истории средневековья.2. Прилагательные с факультативным (необязательным) дополнением:Er war müde (von der schweren Arbeit). - Он устал (от тяжёлой работы).Прилагательные, способные к управлению, можно разделить на две группы:1. Прилагательные, требующего одного падежа (то есть с одним дополнением).2. Прилагательные, требующего двух падежей (то есть с двумя дополнениями).Прилагательные 1-й группы могут требовать падежа без предлога:ansichtig (werden) (высок.) заметить, увидеть; bar (высок.) лишённый; bedürftig (sein) (высок.) нуждаться; sich (D) bewusst (sein) отдавать себе отчёт; eingedenk (sein) (высок., уст.) помнить; gewahr (werden) (высок.) заметить; gewärtig (sein) (высок.) ожидать, быть готовым к; gewiss (sein) быть уверенным; habhaft (werden) (книжн.) завладеть, схватить, задержать; kundig (sein) (книжн.) знать, иметь; ledig (высок.) свободный; mächtig (sein) (высок.) владеть; (eines Verbrechens) schuldig (sein) (книжн.) быть виновным (в преступлении); sich (D) sicher (sein) быть уверенным в; teilhaft(ig) (sein, werden) (высок., уст.) быть (становиться) сопричастным, переживать, испытывать; verdächtig (sein) быть заподозренным; würdig (sein) быть достойнымаbhold (sein) (высок., уст.) не быть расположенным к, испытывать антипатию; ähnlich (sein) быть похожим; angeboren: j-m ist etwas аngeboren у кого-л. что-л. от природы, кому-л. присуще что-л.; angst: j-m ist angst кому-л. страшно; bange: j-m ist bange кому-л. страшно, жутко; bekannt (sein) быть известным; böse (sein) сердиться, злиться; dankbar (sein) быть благодарным; egal: etwas ist j-m egal что-л. кому-л. безразлично; eigen свойственный, присущий; einerlei: etwas ist j-m einerlei кому-л. что-л. всё равно, безразлично; ergeben (sein) быть преданным; erinnerlich: j-m ist etwas erinnerlich кому-л. помнится что-л., кто-л. помнит что-л.; feind: j-m (einer Sache) feind sein относиться враждебно к кому-л./чему-л.; geläufig (sein) быть известным, привычным; gerecht (werden) отдавать должное, справ-ляться; gewachsen (sein) справляться; gewogen (sein) быть благосклонным, расположенным; gleichgültig (sein) быть равнодушным; gram (sein, werden) невзлюбить, сердиться, быть злым; heiß: j-m ist heiß кому-л. жарко; kalt: j-m istkalt кому-л. холодно; lieb: j-m istj-d/etwas lieb кому-л. кто-л. дорог/что-л. дорого; recht (sein) подходить, устраивать; schlecht: j-m ist schlecht кому-л. плохо, дурно; schwindlig: j-m ist schwindlig у кого-л. кружится голова; treu верный; übel: j-m ist übel кому-л. плохо/дурно, кого-л. тошнит; untertan (sein) быть подданным, подчинённым, подвластным; unwohl: j-m ist unwohl кому-л. нездоровится; widerlich: j-d ist j-m widerlich кто-л. кому-л. противен, отвра-тителен; willkommen j-d ist j-m (jederzeit, immer) willkommen кто-л. (всегда) рад видеть кого-л., кто-л. для кого-л. (всегда) желанный гость; zugänglich (sein) быть открытым, откликаться на, поддаваться; zugetan (sein) (высок., уст.) быть расположенным к, преданным; zuträglich (sein) благотворно влиять; zuwider (sein) не благоприятствовать, противоречить; быть неприятным, противнымalt, breit, dick, groß, hoch, lang, schwer, stark, tief, weit, wert (sein) (перевод см. Примечание, п. 3, с. 72); gewohnt (sein) привыкнуть к; leid (haben, sein, werden) надоедать; los (sein) отделаться от кого-л.Прилагательные 1-й группы могут требовать падежа с предлогом:an + Akk.an + Dat.arm (sein) быть бедным; beteiligt (sein) участвовать; erkrankt заболевший, interessiert (sein) заинтересованный; (noch) jung (an Jahren sein) быть (ещё) молодым; reich (sein) быть богатым, schuld (sein) быть виновнымauf + Akk.angewiesen (sein) быть зависимым, зависеть; aufmerksam (werden) обращать внимание; bedacht (sein) стремиться, заботиться; begierig (sein) жаждать; beschränkt (sein) быть ограниченным; eifersüchtig (sein) быть ревнивым; eingebildet (sein) быть слишком высокого мнения о себе; eingeschworen (sein) строго придерживаться, быть преданным; erpicht (sein) быть падким, жадным; gefasst (sein) приготовиться, ожидать; gespannt (sein) снетерпением ожидать; giftig (sein) питать злобу; neidisch (sein) завидовать; neugierig (sein) с любопытством ожидать; scharf (sein) сильно хотеть, зариться; stolz (sein) гордиться; (ganz) wild (sein) (фам.) быть без ума; wütend (sein) быть злым на, злиться на; zornig (werden) разгневаться, разозлитьсяauf + Dat.(auf einem Auge) blind (sein) не видеть одним глазом; (auf einem Bein) lahm (sein) хромать на одну ногу; (auf dem linken (rechten) Ohr) taub (sein) быть глухим на левое (правое) ухоaus + Dat.ersichtlich: aus etwas ist etwas ersichtlich из чего-л. видно, явствует что-л.; (aus Berlin) gebürtig (sein) быть уроженцем/уроженкой (Берлина)bei + Dat.(sehr) angesehen (sein) пользоваться (большим) авторитетом; beliebt: j-d ist bei allen beliebt кого-л. все любят, кто-л. пользуется у всех популяр-ностью; verhasst: j-d ist bei allen verhasst кого-л. все ненавидятfür + Akk.ausschlaggebend решающий; bezeichnend характерный, примечательный; charakteristisch характерный; empfänglich восприимчивый; geeignet (при)годный; günstig благоприятный; nachteilig невыгодный, убыточный; notwendig необходимый; nützlich полезный; schädlich вредный; schmerzlich мучительный; vorteilhaft выгодный; zuständig компетентный"gegen + Akk.ausfällig (werden) оскорбить, нагрубить; beständig (sein) устойчивый; empfindlich (sein) чувствительный; fest (sein) быть неуязвимым; gefühllos (sein) быть безчувственным, чёрствым к; grausam (sein) быть жестоким к; machtlos (sein) бытьбессильный против; unerbittlich (sein) быть непримиримым, безжалостным кgegenüber + Dat.aufgeschlossen заинтересованный, живо интересующийся; rechenschaftspflichtig подотчётный, ответственный перед кем-л.; verständnisvoll понимающий; zurückhaltend (sein) сдержанный по отношению кin + Akk.in + Dat.befangen (sein) находиться во власти; beschlagen сведущий, подкованный (разг.); bewandert сведущий, опытный; eigen аккуратный, педантичный; erfahren опытный; nachlässig небрежный; tüchtig дельный, хорошийmit + Dat.befreundet (sein) дружить; bekannt (sein) быть знакомым; einverstanden (sein) быть согласным; fertig (sein) быть готовым; identisch (sein) быть идентичным; quitt (sein) быть квитым, расквитаться; solidarisch (sein) быть солидарным; unvereinbar (sein) быть несовместимым; verheiratet (sein) быть женатым / замужем; verwandt (sein) находиться в родстве; zufrieden (sein) быть довольнымnach + Dat.über + Akk.ärgerlich сердитый; aufgebracht рассерженный, выведенный из себя; beleidigt обиженный, оскорблённый; bekümmert огорчённый, озабоченный, встревожанный; beschämt сконфуженный; bestürzt пораженный, смущённый; betrübt опечаленный; beunruhigt обеспокоенный; erbittert (sein) сердиться, быть озлобленным; erfreut (sein) (об)радоваться; erhaben (sein) быть выше; erstaunt (sein) быть удивлённым, изумлённым; froh (sein) радоваться; glücklich: j-d ist über etwas glücklich кто-л. рад/счастлив чем-л.; traurig (sein) печалиться, грустить; ungehalten (sein) сердиться, раздражаться; verbittert озлобленный; verstimmt (sein) быть раздосадованным / не в духе; verzweifelt (sein) быть в отчаянии; verwundert (sein) удивлятьсяum + Akk.von + Dat.abhängig (sein) зависеть; angetan (sein) понравиться, чувствовать симпатию; begeistert воодушевлённый; benommen (sein) в оцепенении, одурманенном состоянии; besessen (sein) быть одержимым; ergriffen (sein) быть глубоко тронутым, взволнованным; frei свободный; müde усталый, уставший; überzeugt (sein) быть убеждённым; verschieden быть разными, отличаться; voll полныйvor + Dat.blass (werden) побелеть; bleich (werden) побледнеть; krank (sein) быть больным, сходить сума от; sicher быть защищённым, в безопасности от; starr (sein) оцепенеть, остолбенеть, окоченеть; stumm (sein) онеметь; rot (werden) покраснетьzu + Dat.ausersehen (sein) быть предназначенным; befugt, berechtigt иметь право, berufen (sein) быть призванным; entschlossen (sein) быть готовым, решиться; fähig (sein) быть способным; freundlich (sein) быть любезным, приветливым; imstande (sein) быть способным что-то сделатьПрилагательные 2-й группы, то есть требующие двух падежей, подразделяются на:I. Прилагательные, у которых управление колеблется без существенных различий в значении:1. Генитив и аккузатив:Es ist nicht der / die Mühe wert. - Это не стоит усилий.Als er meiner / mich gewahr wurde, ging er mir entgegen. - Когда он увидел меня, он пошёл мне навстречу.Ich bin diese ewige Behutsamkeit des Angeklagten Hild müde (Schaumann) (редко). - Я устал от вечной осторожности обвиняемого Хильда. / Мне надоела эта вечная осторожность обвиняемого Хильда.Ich bin der langen Diskussionen überdrüssig. - Мне надоели долгие дискуссии.Ich bin das Suchen überdrüssig (редко). - Мне надоело искать.2. Датив и предлог für:Es war mir / für mich sehr angenehm... - Мне / Для меня было очень приятно...Также: angemessen соответствующий, соразмерный, heilsam полезный, hinderlich мешающий, являющийся помехой, interessant интересный, klar ясный, lästig надоедливый, möglich возможный, nützlich полезный, peinlich мучительный, неприятный, schädlich вредный, unbegreiflich непонятный, непостижимый, unentbehrlich необходимый, unverständlich непонятный, wesentlich существенный, значительный, wichtig важный3. Предлоги für и zu:Das Werkzeug ist für die / zur Reparatur der Autos brauchbar / verwendbar / geeignet. - Этот инструмент годится / подходит для ремонта автомобилей.4. Предлоги zu и gegenüber:Er ist zu allen / allen gegenüber freundlich. - Он со всеми / по отношению ко всем приветлив / любезен.Отдельные прилагательные могут иметь три варианта без существенных различий:Er ist ihr / auf sie / mit ihr böse. - Он сердится на неё.Если зависимое существительное является не дополнением (объектом), а обстоятельством места, то выбор предлога зависит от значения существительного:Der Vogel ist im Norden (auf der Insel, am Meer)... heimisch. - Птица обитает на Севере (на острове, у моря)…Также: angestellt (sein) служить, работать, ansässig (постоянно) проживающий, befindlich находящийся, beheimatet (происходящий) родом (откуда-л.), bekannt знакомый, beschäftigt занятый, работающий, gebräuchlich употребительный, tätig (sein) работать, üblich общепринятый, verbreitet распространенный, vorstellig (werden) (канц.) обратиться с заявлением, wohnhaft проживающийII. Прилагательные, у которых управление колеблется в зависимости от их значения:blindEr ist auf einem Auge blind. - Он не видит одним глазом.Er ist blind für seine Fehler. - Он не видит своих ошибок.Er war blind vor Wut. - Он был в слепом гневе. / Он ничего не видел от ярости.bekanntDer Buchautor ist ihr bekannt. - Автор книги ей знаком.Sie ist bekannt mit dem Buchautor. - Она знакома с автором книги.Er ist im Ausland nicht bekannt. - Он неизвестен за границей.freiDas Brot ist frei von Konservierungsmitteln. - В хлебе отсутствуют консерванты.Der Eintritt ist für Schüler frei. - Вход для школьников бесплатный.aufgeschlossenSie ist ihren Kollegen gegenüber aufgeschlossen. - Она отзывчива по отношению к своим коллегам.Er ist für neue Ideen aufgeschlossen. - Он интересуется новыми идеями. / Он готов воспринимать новые идеи.III. Прилагательные, требующие двух дополнений (или дополнения и обстоятельства):1. Дополнения в дативе и дополнения с предлогом:Sein Sohn ist ihm im Charakter ähnlich. - Его сын похож на него характером.Также: j-m bei etwas behilflich sein помогать кому-л. в чём-л., j-m für etwas dankbar sein быть благодарным кому-л. за что-л., j-m in etwas ebenbürtig sein не уступать кому-л. в чём-л., быть равным кому-л. в чём-л., j-m in etwas gewachsen sein не уступать кому-л. в чём-л., j-m bei etwas hinderlich sein быть кому-л. помехой в чём-л., j-m bei etwas lästig sein докучать, надоедать кому-л. в чём-л., j-m in etwas überlegen превосходить кого-л. в чём-л.2. Двух дополнений с предлогами:Er war sich mit seinem Freund über den Termin nicht einig. - Он был не согласен со своим другом в отношении срока/даты.3. Дополнения в дативе и аккузативе:Er ist den Eltern eine Antwort schuldig. - Он не дал родителям ответа.4. Дополнения в дативе и наречия:Er ist ihr freundlich gesinnt (gesonnen). - Он дружески расположен к ней.5. Адвербиального аккузатива и дополнения с предлогом:Ihre Arbeitsstelle ist 3 Kilometer von ihrer Wohnung entfernt. - Её работа находится в 3 километрах от её квартиры.Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Управление прилагательных
-
6 unworthy
adjectivebe unworthy of somebody/something — [Verhalten, Einstellung usw.:] einer Person/Sache (Gen.) unwürdig sein
* * *1) (shameful or disgraceful: That was an unworthy act/thought.) schlecht2) (not deserving: Such a remark is unworthy of notice; He's unworthy to have the same name as his father.) unwürdig3) (less good than should be expected from (eg a person): Such bad behaviour is unworthy of him.) unwürdig•- academic.ru/93347/unworthily">unworthily- unworthiness* * *un·wor·thy[ʌnˈwɜ:ði, AM -ˈwɜ:r-]1. (not deserving) unwürdigto be \unworthy of interest nicht von Interesse sein2. (unacceptable) nicht würdigthat was \unworthy of you das war deiner nicht würdig3. (discreditable) verachtenswert* * *[ʌn'wɜːðɪ]adjperson nicht wert ( of +gen); conduct also nicht würdig, unwürdig ( of +gen)to be unworthy to do sth — (es) nicht wert sein, etw zu tun
or honor (US) — einer Ehre (gen) nicht wert sein (geh)
it is unworthy of our attention — das verdient unsere Aufmerksamkeit nicht, das ist unserer Aufmerksamkeit (gen)
it was unworthy of you not to accept their kind offer — es war nicht anständig von dir, ihren freundlichen Vorschlag nicht anzunehmen
it would be unworthy of me not to mention also... — es wäre nicht recht, wenn ich nicht auch... erwähnen würde
* * *of gen):he is unworthy of it er ist dessen unwürdig, er verdient es nicht, er ist es nicht wert;he is unworthy of respect er verdient keine Achtung* * *adjectivebe [not] unworthy of something — einer Sache nicht [un]würdig sein
be unworthy of somebody/something — [Verhalten, Einstellung usw.:] einer Person/Sache (Gen.) unwürdig sein
* * *adj.unwürdig adj. -
7 fit
I noun1) Anfall, der2) (fig.) [plötzliche] Anwandlunghave or throw a fit — einen Anfall bekommen
[almost] have or throw a fit — (fig.) [fast] Zustände kriegen (ugs.)
II 1. adjectivesomebody/something has somebody in fits [of laughter] — jemand ruft dröhnendes Gelächter bei jemandem hervor
1) (suitable) geeignetfit to eat or to be eaten/for human consumption — essbar/zum Verzehr geeignet
2) (worthy) würdig; wert3) (right and proper) richtig4) (ready)2. nounfit for duty or service — dienstfähig od. -tauglich; see also academic.ru/27073/fiddle">fiddle 1. 1)
Passform, dieit is a good/bad fit — es sitzt od. passt gut/nicht gut
3. transitive verb,I can just get it in the suitcase, but it's a tight fit — (fig.) ich kriege es noch in den Koffer, aber nur gerade so (ugs.)
- tt-1) [Kleider:] passen (+ Dat.); [Schlüssel:] passen in (+ Akk.); [Deckel, Bezug:] passen auf (+ Akk.)2) anpassen [Kleidungsstück, Brille]3) (correspond to, suit) entsprechen (+ Dat.); (make correspond) abstimmen (to auf + Akk.); anpassen (to an + Akk.)4) (put into place) anbringen (to an + Dat. od. Akk.); einbauen [Motor, Ersatzteil]; einsetzen [Scheibe, Tür, Schloss]; (equip) ausstatten4. intransitive verb,fit well — [Kleidungsstück:] gut sitzen
Phrasal Verbs:- fit in- fit out* * *I 1. [fit] adjective1) (in good health: I am feeling very fit.) in Form2. noun(the right size or shape for a particular person, purpose etc: Your dress is a very good fit.) der Sitz3. verbpast tense, past participle fitted -)1) (to be the right size or shape (for someone or something): The coat fits (you) very well.) passen2) (to be suitable for: Her speech fitted the occasion.) passen für•- fitness- fitter
- fitting 4. noun1) (something, eg a piece of furniture, which is fixed, especially in a house etc: kitchen fittings.) die Einrichtung2) (the trying-on of a dress etc and altering to make it fit: I am having a fitting for my wedding-dress tomorrow.) die Anprobe•- fit in- fit out
- see/think fit II [fit] noun1) (a sudden attack of illness, especially epilepsy: She suffers from fits.) der Anfall2) (something which happens as suddenly as this: a fit of laughter/coughing.) der Ausbruch•* * *fit1[fɪt]nepileptic \fit epileptischer Anfallcoughing \fit Hustenanfall m4. (burst)\fit of laughter Lachkrampf mto get the audience in \fits das Publikum zum Lachen bringenin a \fit of generosity in einer Anwandlung von Großzügigkeit6.fit2[fɪt]I. adj<- tt->1. (suitable) geeignetthey served a meal \fit for a king sie trugen ein königliches Mahl aufto be \fit for human consumption zum Verzehr geeignet seinto be \fit for human habitation bewohnbar seinto be no \fit way to do sth kein geeigneter [o tauglicher] Weg sein, etw zu tunto be \fit to eat essbar [o genießbar] sein2. (qualified) geeignet3. (up to) fähigshe's not \fit for this responsibility sie ist dieser Verantwortung nicht gewachsento be \fit for military service/the tropics wehrdienst-/tropentauglich sein▪ to be [not] \fit to do sth nicht fähig [o in der Lage] sein, etw zu tunto be \fit to travel reisetauglich seinto be \fit to work arbeitsfähig sein4. (appropriate) angebrachtto do what one sees [or thinks] \fit tun, was man für richtig hält5. (worthy) würdigto be not \fit to be seen sich akk nicht sehen lassen können6. (ready, prepared) bereit▪ to be \fit to do sth nahe daran sein, etw zu tunto be \fit to drop zum Umfallen müde sein7. (healthy) fitto keep \fit sich akk fit halten9.▶ to be [as] \fit as a fiddle [or BRIT also flea] ( fam: merry) quietschvergnügt sein fam; (healthy) fit wie ein Turnschuh sein fambad/good/perfect \fit schlechter/guter/tadelloser Sitzthese shoes are a good \fit diese Schuhe passen gutIII. vthe should \fit the sales job perfectly er müsste die Verkäuferstelle perfekt ausfüllenthe punishment should always \fit the crime die Strafe sollte immer dem Vergehen angemessen seinthe key \fits the lock der Schlüssel passt ins Schlossthe description \fitted the criminal die Beschreibung passte auf den Täterto \fit sb's plans in jds Pläne passenhe had to \fit his plans to the circumstances er musste sich mit seinen Plänen nach den Gegebenheiten richten4. FASHION▪ to \fit sb jdm passen5. (mount)▪ to \fit sth etw montierento \fit a bulb eine Glühbirne einschrauben6. (shape as required)▪ to \fit sth etw anpassen7. (position as required)▪ to \fit sth etw einpassen8. (supply)9.▶ to \fit the bill seinen Zweck erfüllenIV. vito \fit like a glove wie angegossen passen [o sitzen]2. (accord) facts übereinstimmen, zusammenpassenhow do you \fit into all this? was für eine Rolle spielen Sie in dem Ganzen?4.* * *I [fɪt]1. adj (+er)1) (= suitable, suited for sth) geeignet; time, occasion günstigis this meat still fit to eat? — kann man dieses Fleisch noch essen?
she's not fit to be a mother — sie ist als Mutter völlig ungeeignet
2)(= deserving)
a man like that is not fit to have such a good wife — ein Mann wie er verdient so eine gute Frau nicht or ist eine so gute Frau nicht wertyou're not fit to be spoken to — du bist es nicht wert or verdienst es nicht, dass man sich mit dir unterhält
3) (= right and proper) richtig, angebrachtto see fit to do sth — es für richtig or angebracht halten, etw zu tun
he did not see fit to cooperate — er hat es nicht für nötig gehalten zu kooperieren
4) (in health) gesund; sportsman etc fit, in Formonly the fittest survive — nur die Geeignetsten überleben; (people) nur die Gesunden überleben; (in business etc) nur die Starken können sich halten
5)2. n(of clothes) Passform fit is a very good/bad fit — es sitzt or passt wie angegossen/nicht gut
it's a bit of a tight fit (clothes) — es ist etwas eng; (timing, parking) es geht gerade (noch)
3. vt1) (cover, sheet, nut etc) passen auf (+acc); (key etc) passen in (+acc); (clothes etc) passen (+dat)"one size fits all" — "Einheitsgröße"
3)4) (= put on, attach) anbringen (to an +dat); tyre, lock montieren, anbringen; double glazing einsetzen, anbringen; (= put in) einbauen (in in +acc); (= furnish, provide with) ausstattento fit a key in the lock — einen Schlüssel ins Schloss stecken
to fit a car with an alarm — eine Alarmanlage in ein Auto einbauen, ein Auto mit einer Alarmanlage ausstatten
4. vi1) (= be right size, shape dress etc, key) passen2) (= correspond) zusammenstimmen or -passenII Anfall mthere's still one piece of evidence that doesn't fit — da ist immer noch ein Indiz, das nicht dazupasst
fit of coughing/anger — Husten-/Wutanfall m
fit of remorse — Anwandlung f or Anfall m von Reue
he wrote this novel in fits and starts — er hat diesen Roman in mehreren Anläufen geschrieben
he'd have a fit (fig inf) — er würde (ja) einen Anfall kriegen (inf)
* * *fit1 [fıt]A adj (adv fitly)1. passend, geeignet2. geeignet, fähig, tauglich:fit for transport transportfähig;fit for work arbeits-, erwerbsfähig;fit to drink trinkbar;fit to eat ess-, genießbar;fit to drive fahrtüchtig;fit to fight (Boxen) kampffähig;I was fit to scream ich hätte schreien können;fit to kill umg wie verrückt;dressed fit to kill umg mächtig aufgedonnert;3. angemessen, angebracht:more than (is) fit über Gebühr4. schicklich, geziemend:it is not fit for us to do so es gehört sich oder ziemt sich nicht, dass wir dies tun5. würdig, wert:a dinner fit for a king ein königliches Mahl;not fit to be seen nicht vorzeigbar oder präsentabel6. a) gesundb) SPORT etc fit, (gut) in Form:B s1. a) Passform f, Sitz mb) passendes Kleidungsstück:it is a perfect fit es passt genau, es sitzt tadellos;it is a tight fit es sitzt stramm, fig es ist sehr knapp bemessen2. TECH Passung f, Sitz m:fine (coarse) fit Fein-(Grob)passung;sliding fit Gleitsitz3. Zusammenpassen n, Übereinstimmung fC v/twith mit)the key fits the lock der Schlüssel passt (ins Schloss);the description fits him, he fits the description die Beschreibung trifft auf ihn zu;the name fits him der Name passt zu ihm;fit the facts (mit den Tatsachen überein)stimmen;fit the occasion (Redew) dem Anlass entsprechend5. sich eignen für8. TECHa) einpassen, -bauen ( beide:into in akk)b) anbringen (to an dat)9. a) an jemandem Maß nehmenfit a coat on sb jemandem einen Mantel anpassenD v/i1. passen:a) die richtige Größe haben, sitzen (Kleidungsstück)b) angemessen seinc) sich eignen: I didn’t say you were a fool, but if the cap (bes US shoe) fits (wear it) aber wenn du meinst oder dich angesprochen fühlst(, bitte)fit2 [fıt] s1. MED Anfall m, Ausbruch m:fit of coughing Hustenanfall;fit of laughter Lachkrampf m;fit of perspiration Schweißausbruch;give sb a fit umga) jemandem einen Schock verpassen,b) jemanden auf die Palme bringen;fit of generosity Anwandlung von Großzügigkeit, Spendierlaune umg;a) stoß-, ruckweise,b) dann und wann, sporadisch;when the fit was on him wenn es ihn gepackt hattefit3 [fıt] s obs Fitte f, Liedabschnitt m* * *I noun1) Anfall, derfit of coughing — Hustenanfall, der
2) (fig.) [plötzliche] Anwandlunghave or throw a fit — einen Anfall bekommen
[almost] have or throw a fit — (fig.) [fast] Zustände kriegen (ugs.)
II 1. adjectivesomebody/something has somebody in fits [of laughter] — jemand ruft dröhnendes Gelächter bei jemandem hervor
1) (suitable) geeignetfit to eat or to be eaten/for human consumption — essbar/zum Verzehr geeignet
2) (worthy) würdig; wert3) (right and proper) richtigsee or think fit [to do something] — es für richtig od. angebracht halten[, etwas zu tun]
4) (ready)2. nounfit for duty or service — dienstfähig od. -tauglich; see also fiddle 1. 1)
Passform, dieit is a good/bad fit — es sitzt od. passt gut/nicht gut
3. transitive verb,I can just get it in the suitcase, but it's a tight fit — (fig.) ich kriege es noch in den Koffer, aber nur gerade so (ugs.)
- tt-1) [Kleider:] passen (+ Dat.); [Schlüssel:] passen in (+ Akk.); [Deckel, Bezug:] passen auf (+ Akk.)2) anpassen [Kleidungsstück, Brille]3) (correspond to, suit) entsprechen (+ Dat.); (make correspond) abstimmen (to auf + Akk.); anpassen (to an + Akk.)4) (put into place) anbringen (to an + Dat. od. Akk.); einbauen [Motor, Ersatzteil]; einsetzen [Scheibe, Tür, Schloss]; (equip) ausstatten4. intransitive verb,fit well — [Kleidungsstück:] gut sitzen
Phrasal Verbs:- fit in- fit out* * *adj.erledigt adj.geeignet adj.tauglich adj. n.Anfall -¨e m.Passung -en f.Sitz -e m. v.anprobieren v.montieren v.passen v. -
8 deserving
adjective1) (worthy) verdienstvoll2)* * ** * *de·serv·ing[dɪˈzɜ:vɪŋ, AM dɪˈzɜ:r-]1. (meritorious) verdienstvolla \deserving cause eine gute Sache* * *[dI'zɜːvɪŋ]adjperson, action, cause verdienstvoll; winner verdientthe deserving poor — die Bedürftigen
* * *deserving adj (adv deservingly)1. verdienstvoll, verdient (Person)2. verdienstlich, -voll (Tat)3. verdient (Sieger etc):be deserving of sth etwas verdienen, einer Sache wert oder würdig sein* * *adjective1) (worthy) verdienstvoll2)* * *adj.verdienend adj.verdienstvoll adj. -
9 δέω
δέω und δεύω, bedürfen; wohl nicht, wie gewöhnlich angenommen wird, von einer Wurzel ΔΕF-, sondern von einer Wurzel ΔΥ-, mit Guna ΔΕγ-; zunächst verwandt ist wohl δεύτερος, δεύτατος. In δέω ist das Υ der Wurzel ausgestoßen; vgl. ἔχευα ἔχεα, ἀλεύω ἀλέω, ἀχεύων ἀχέων, εὔαδεν ἕαδεν. Die Attische Prosa hat von δεύω δέω ein activum δέω, δεήσω, ἐδέησα, δεδέηκα, meist unpersönlich gebraucht, δεῖ, δεήσει, ἐδέησε, δεδέῆκε, und ein deponens passiv. δέομαι, δεήσομαι, ἐδεήϑην, δεδέημαι; dic Contraction in ει unterbleibt zuweilen, δέεται und δεῖται, δέεσϑαι und δεῖσϑαι, s. Buttmann Ausf. Gramm. ed. 2 Bd 2 S. 150. Bei Homer findet sich das activum in wenigen Formen und Stellen: ἐδεύησεν zweimal; Odyss. 9, 540 κὰδ δ' ἔβαλεν μετόπισϑε νεὸς κυανοπρώροιο τυτϑόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον ἄκρον ἱκέσϑαι, es fehlte (nur noch grade), daß er die Spitze des Steuerruders traf, Apollon. Lex. Homer. p. 62, 11 ἐδεύησεν· ἐνδεὴς ἐγένετο; derselbe Vers interpolirt Odyss. 9, 483 κὰδ δ' ἔβαλε προπάροιϑε νεὸς κυανοπρώροιο τυτϑόν, ἐδεύησεν δ' οἰήιον ἄκρον ἱκέσϑαι, vgl. Scholl. vs. 5401 δῆσεν oder ἔδησεν einmal, Iliad. 18, 100 ὁ μὲν μάλα τηλόϑι πάτρης ἔφϑιτ', ἐμεῖο δὲ δῆσεν ἀρῆς ἀλκτῆρα γενέσϑαι, er entbehrte meiner, daß ich ihm ein Retter geworden wäre, var. lect. δ' ἔδησεν, vgl. Scholl. (Herodian.) und Apollon. Lex. Homer. p. 62, 14 ἔδ η σεν· ἐνδεὴς ἐγένετο· »ἐμεῖο δ' ἔδησεν ἀρῆς«; δ εῖ unpersönlich einmal, Iliad. 9, 337 τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν Ἀργείους, »wozu ist es nöthig, daß die Argiver mit den Troern kämpfen?« In dieser Weise gebraucht Homer öfters χρή; und so haben denn auch in der vorliegenden Stelle Neuere statt δεῖ schreiben wollen χρή, ein Versuch, welcher eben so wohlfeil und eben so werthlos ist wie Iliad. 18, 100 der geistreiche Vorschlag Neuerer statt ἐμεῖο δ' ἔδησεν oder ἐμεῖο δὲ δῆσεν zu schreiben ἐμεῠ δ' ἐδέησεν; beide »Besserungen« sind leichtfertge, frivole Attentate auf den aus dem Alterthume überlieferten Homer-Text, was Buttmann einsah, Ausf. Gramm. ed. 2 Bd 2 S. 151 sq. Anmerk. Vgl. noch mit δῆσεν ἔδησεν das Homerische κῆται, welches sich zu κέηται verhält wie δῆσεν zu δέησεν. – Häufiger als das activ. erscheint bei Homer das deponens, immer mit dem Υ, δεύομαι, in folgenden Formen und Stellen: δεύεαι Iliad. 23, 484; δεύῃ Odyss. 1, 254; δεύεται Odyss. 7, 73. 8, 137; δευοίατο Iliad. 2, 128. 5, 202; δευέσϑω Iliad. 20, 122; δεύεσϑαι Iliad. 13, 310; δευόμενος Iliad. 22, 492; δευόμενον Iliad. 1, 134. 20, 472 Odyss. 4, 264; δευομένους Iliad. 3, 294; ἐδεύεο Iliad. 17, 142; ἐδεύετο Iliad. 1, 468. 602. 2, 431. 4, 48. 7, 320. 23, 56. 24, 69 Odyss. 16, 479. 19, 425; δευέσϑην Iliad. 8, 127; δεύοντο Iliad. 2, 709; δευήσεαι Odyss. 6, 192. 14, 510; δευήσεσϑαι Iliad. 13, 786 Odyss. 23, 128. Aorist. und perfect. kommen bei Homer nicht vor. Bedeutung und Construction: absolut, Iliad. 1, 134 αὐτὰρ ἔμ' αὔτως ἧσϑαι δευόμενον, entbehrend; Iliad. 22, 492 δευομενος δέ τ' ἄνεισι πάις ἐς πατρὸς ἑταίρους, Mangel leidend; Iliad. 20, 122 μηδέ τι ϑυμῷ δευέσϑω, er soll sich nicht verlassen fühlen; δεύεσϑαί τινος einer Sache oder Person entbehren, Iliad. 2, 128 πολλαί κεν δεκάδες δευοίατο οἰνοχόοιο; Odyss. 1, 254 ἦ δὴ πολλὸν ἀποιχομένου Ὀδυσῆος δεύῃ; Iliad. 4, 48 οὐ γάρ μοί ποτε ῃωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης, λοιβῆς τε κνίσης τε; Odyss. 19, 425 δαίνυνι', οὐδέ τι ϑυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης; Odyss. 4, 264 πόσιν οὔ τευ δευόμενον, οὔτ' ἂρ φρένας οὔτε τι εἶδος; Iliad. 3, 294 καὶ τοὺς (ἄρνας) μὲν κατέϑηκεν ἐπὶ χϑονὸς ἀσπαίροντας, ϑυμοῠ δευομένους· ἀπὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός, der Lebenskraft ermangelnd, sterbend, vgl. Apollon. Lex. Homer. p. 57, 34; δεύεσϑαί τινος Einem nachstehn, Iliad. 23, 484 ἄλλα τε πάντα δεύεαι Ἀργείων, auch in allen andern Stücken stehst du den Argivern nach; δεύεσϑαί τινος in etwas nachstehn, zurückstehn, Iliad. 17, 142 Ἕκτορ εἶδος ἄριστε, μάχης ἄρα πολλὸν ἐδεύεο, im Kampfe standest du sehr zurück, das εο in ἐδεύεο mit Synizese zu lesen; so hat man auch Iliad. 13, 310 erklärt, ἐπεὶ οὔ ποϑι ἔλπομαι οὕτως δεύεσϑαι πολέμοιο καρηκομόωντας Ἀχαιούς, Apollon. Lex. Homer. p. 58, 1. – Vgl. die Homerischen compos. ἐπιδεύομαι und ἐπιδευής. – Folgende: 1) Activum: παραδείγματος αὐτὸ τὸ παράδειγμα δεδέηκεν, der Beweis bedarf selbt des Beweises. Plat. Polit. 277 d; ἡ βουλὴ δεῖ διακρινοῠντος Lach. 184 c. – Gew. a) πολλοῠ, ὀλίγου δέω, essehltviel, wenigdaran, daßich, e. inf., z. B. πολλοῠ δεῖς τὸ εἶδος ἀγνοεῖν τοῠ παιδός, es fehlt viel daran, daß du nicht kennen solltest, Plat. Lys. 204 e; vgl. Theaet. 167 b; ὡστε ϑολλοῠ δέω μὴ οὐ δύο γε φεύγειν Euthyd. 297 c; πολλοῦ μοι δοκῶ δεῖν τὰ ὑμέτερα ἔχειν Xen. An. 7, 6, 18; οὐ πολλοῠ δέοντας ἴσους τὸ πλάτος καὶ τὸ μῆκος εἶναι, beinahe eben so dick wie lang, 5, 4, 32; auch absol., als nachdrückliche Veineinung, πολλοῠ γε δέω, Plat. Phaedr. 228 a, wie Dem. 20, 58, ich bin weit entfernt, d. i. durchaus nicht; τοῦ παντὸς δέω, Aesch. Prom. 1008; τοσούτου δέουσιν ἐλεεῖν ὥστε μᾶλλον, wie tantum abest, Isocr. 4, 168; vgl. 14, 18 u. 11, 5, wo vor Bekk. τοσούτῳ stand. Seltener steht auch der acc., τοσοῠτον δέω εἰδέναι Plat. Menon. 71 a; Luc. Icarom. 5; ὀλίγον, μικρὸν δέω τοῠ ποιεῖν, Plut. Pyrrh. 17. 30, öfter. – An Vrbdgen, wie μικροῠ δέοντα τέτταρα τάλαντα, beinahe vier Talente, woran wenig fehlt, Dem. 27, 35, reihen sich Ausdrücke für die Zahlen 18, 19, 28, 29 u. ä.; δυοῖν δέοντα τεσσαράκοντα, Her. 1, 14. Bes. Att., ἑνὸς δέον εἰκοστὸν ἔτος, das zwanzigste Jahr weniger eins, d. i. das neunzehnte, Thuc. 8, 6. 25; πεντήκοντα δυοῖν δέοντα ἔτη, d. i. 48 Jahre, 2, 1; μιᾶς δέουσι ἑξήκοντα, Plat. Legg. V, 738 a; Sp. brauchen gen. abs., ἑξήκοντα ἑνὸς δέοντος ἔτη, Plut. Pomp. 79; D. L. 5, 27. – b) das imperson. δεῖ, conj. δέῃ, auch δῇ, s. Mein. III, 293, es bedarf, ist nöthig; mit acc. c. inf., Pind. Ol. 6, 28; Her. bes. von Schicksalbestimmungen, οὐ γὰρ ἔδει Ναξίους ἀπολέσϑαι, sie sollten nicht untergehen, 5, 33; vgl. 6, 64. 9, 109; u. mit dem Zusatz κατὰ τὸ ϑεοπρόπιον, 8, 53; δεῖ γενέσϑαι τι, Thuc. 5, 26. Seltener findet eine Attraction statt, ἡγούμην αὐτὸς περιεῖναι δεῖν αὐτῶν, καὶ μεγαλοψυχότερος φαίνεσϑαι Dem. 19, 235; vgl. 44, 28 u. Lob. Phryn. 754; selten auch steht der dat., δεῖ ἐπισάξαι τὸν ἵππον Πέρσῃ ἀνδρί Xen. An. 3, 4, 35; vgl. Oec. 7, 20; Soph. O. C. 721; Eur. Hipp. 945; Plat. Rep. X, 608 c.; Soph. abdt auch δεῖ σ' ὅπως δεἰξεις Ai. 553; bgl. Phil. 54. – Ohne Inf., εἴ τι δέοι u. ἐἀν τι δέῃ, wenn es nöthig sein sollte, Xen. oft. – Gew. mit dem gen. der Sache, δεῖ τινος, es bedarf einer Bache, es ist etwas nöthig, es thut Noth, εὐβουλίπς δεῖ Beph. Ant. 1083; ἀγαϑοῠ δημτουργοῠ δεῖ Plat. Gouv. 187 c, der sogar abdi σφόδρα ἡμῖν δεῖ ἄκρων εἶναι τῶν ἀρχόντων Rep. V, 459 b; οὐδὲν ἔτι αὐτῶν δεῖ Thuc. 5, 55; Xen. An. 5, 1, 10. Die Person, welche etwas nöthig hat, steht gew. im dat., ἔδει γὰρ δὴ συμμαχίης τινός οἱ μεγάλης Her. 5, 38, wo pleonast ἐξευρεϑῆναι zugesetzt ist; ἓν δεῖ μόνον μοι Eur. Suppl. 594; τέχνης δεῖ τῷ μέλλοντι δρᾶν Plat. Soph. 255 a; δεῖ μοι τῆς αὐτῆς ἐρωτήσεως Men. 79 c. Selten im accus., αὐτὸν σε δεῖ Προμηϑέως Aesch. Ag. 840; ποίας με δεῖ φροντίδος Soph. El. 602; vgl. Eur. Rhes. 837; u. spätere Prosaiker, nach Arist. pol. 7, 13. – c) an a) schließt steh πολλοῠ, ὀλίγου δεῖ, essehltviel, wenig, worauf acc. c. inf. folgt, πολλοῦ γε δεῖ οὕτως ἔχειν Plat. Prot. 341 d; ἐδέησεν ἐλαχίστου αὐτοὺς διαφϑεῖραι (τὸ πῠρ), es fehlte sehr wenig daran, daß das Feuer sie rernichtete, Thuc. 2, 77; daher πολλοῦ γε καὶ δεῖ, zu nachdrücklicher Verneinung am Ende des Satzes, weit gefehlt, Dem. 18, 300 u. sonst; absol. πολλοῠ, ὀλίγοὺ δεῖν, so daß viel, wenig fehlt, Plat. Apol. 22 a Lgg. XII, 998 d; ὀλίγου δεῖν φορήματι ἀλλὰ προςϑήματι ἐοίκασι, beinahe, Xen. Mem. 3, 10, 13; so μικροῦ δεῖν, Isocr. 4, 144; ἵν' εἰδῆτε πολλοῠ δεἴν ἄξιον ὄντα, daß viel fehlt, daß er bei weitem nicht würdig ist, Dem. 23, 7. – 2) Deponens: perf. δεδέημαι Xen. An. 7, 7, 14; nöthighaben, bedürfen, entbehren, τινός; Sp. D., wie Ap. Rh. 1, 968; sehr gew. Her. u. Att. Auch οὐδὲν ἐμοῠ δέονται, Plat. Theaet. 151 b, u. öfter; εἴ τι ἄλλο ἡ τῆς οὐσίας δέοιο Conv. 218 c; ἢν δέ τι δέωνται τοῦ βασιλέως, in irgend einer Sache, Thuc. 8, 37; οἱ δεόμενοι, die Bedürftigen, Isocr. 6, 67, wie οἱ μάλιστα βίου δ. 4, 35; vgl. Her. 8, 59; so absol., τὸ δεῖσϑαι, Xen. An. 2, 6, 13. Dah. = begehren, wünschen, τινός, Her. 9, 35, u. Folgde oft; c. inf., Her. 2, 173; δέομαι αὐτὸ τοῠτο μαϑεῖν Plat, Phaed. 73 b, u. sonst; bitten. Πολυκράτεος πέμψαι ἑαυτῷ στρατόν Her. 3, 44; τῶν ἱερέων πάντα διελϑεῖν Plat. Tim. 23 d, u. sonst; auch mit dem acc. c. inf., ἐδεήϑη Δαρείου ἕνα αὐτῷ παἴδα καταλειφϑῆναι Her. 4, 84; δέομαι ὑμῶν τούτοις τὸν νοῠν προςέχοντας ἀναμιμνήσκισϑαι Andoc. 1, 37; aber auch ἐδέοντο Κύρου ὡς προϑυμοτάτου γενέσϑαι Xen. Hell. 1, 5, 2. – Mit folgd. ὥςτε, Thuc. 1, 119; ὅπως, Plut. Ant. 84; τοῠτο ὑμῶν δέομαι δίκαιον Plat. Apol. 18 a; ὅπερ ἐδεόμεϑά σου Conv. 173 e; σύμφορα δέονται Thuc. 1, 32; wie δονατά Plat. Prot. 335; δίκαια καὶ μέτρια Dem. 58, 2; vgl. Xen. Cyr. 1, 4, 1; An. 7, 2, 34; ἐδεήϑῆ ἐμοῦ τινα ἰσχυρὰν δέησιν Aesch. 2, 43; δέῃμα, ὃ δεῖταί μου σφόδρα Ar. Ach. 1059; τινὸς παρά τινος, Luc. u. a. Sp. Auffallend ist ἐδέοντο Βοιωτοὺς ὅπως παραδῶσι Thuc. 5, 36, wo Krüger ᾐτοῠντο vermuthet.
-
10 merit
1. nounthere is no merit in doing that — es ist nicht [sehr] sinnvoll, das zu tun
2) (good feature) Vorzug, der2. transitive verbon his/its merits — nach seinen Vorzügen
* * *['merit] 1. noun1) (the quality of worth, excellence or praiseworthiness: He reached his present position through merit.) der Verdienst2) (a good point or quality: His speech had at least the merit of being short.) der Wert2. verb(to deserve as reward or punishment: Your case merits careful consideration.) verdienen- academic.ru/46296/meritorious">meritorious* * *mer·it[ˈmerɪt]I. nthe film has little artistic \merit der Film ist künstlerisch nicht besonders wertvollshe won her promotion on \merit sie ist aufgrund ihrer Leistung befördert wordento judge sb on his/her own \merit jdn nach seinem/ihrem Verdienst beurteilen3. (intrinsic nature)▪ \merits pl sachlicher Gehaltto consider a case on its own \merits eine Sache gesondert behandelnconsidered purely on its own \merits... für sich akk genommen...to judge sth on its own \merits etw für sich akk genommen beurteilenthe \merits of not smoking die Vorteile des NichtrauchensII. vtthis plan \merits careful attention dieser Plan verdient volle Aufmerksamkeit* * *['merɪt]1. n(= achievement) Leistung f, Verdienst nt; (= advantage) Vorzug mto look or inquire into the merits of sth — etw auf seine Vorteile or Vorzüge untersuchen
what are the particular merits of Greek drama? — wodurch zeichnet sich das griechische Drama besonders aus?
judged on one's own merits — ausschließlich nach Leistung( en) or Verdiensten beurteilt
I don't see any merit in being rich — ich betrachte Reichtum als kein besonderes Verdienst
he sees little merit in paying for research —
there's no particular merit in coming early — es ist keine besondere Leistung or kein besonderes Verdienst, früh zu kommen
to pass an exam with merit — ein Examen mit Auszeichnung bestehen
certificate of merit (Sch, Univ) — Urkunde für besonders gute Leistungen an Schule oder Universität
2. vtverdienen* * *merit [ˈmerıt]A s1. Verdienst n:a man of merit eine verdiente oder verdienstvolle Persönlichkeit;merit system POL US auf Fähigkeit allein beruhendes Anstellungs- und Beförderungssystem im öffentlichen Dienst;a) es ist wenig verdienstvoll, etwas zu tun,b) es hat wenig Wert oder Sinn, etwas zu tun;make a merit of sth sich etwas als Verdienst anrechnen2. a) Wert mb) Vorzug m, Pluspunkt m:work of merit bedeutendes Werk;of artistic merit von künstlerischem Wert;without merit wertlos; gehaltlos, nicht fundiert oder gültig, sachlich unbegründet;the observation had some merit an der Beobachtung war etwas dran;judge sth on its merits etwas aufgrund seiner Vorzüge beurteilen3. the merits pl JUR und fig die Hauptpunkte pl, die wesentlichen Gesichtspunkte pl, der sachliche Gehalt:on its own merits aufs Wesentliche gesehen, an und für sich betrachtet;consider a case on its merits JUR einen Fall nach materiell-rechtlichen Gesichtspunkten oder aufgrund des vorliegenden Tatbestandes behandeln;discuss sth on its merits eine Sache ihrem wesentlichen Inhalt nach besprechen;inquire into the merits of a case einer Sache auf den Grund gehenB v/t Lohn, eine Strafe etc verdienen* * *1. nounthere is no merit in doing that — es ist nicht [sehr] sinnvoll, das zu tun
2) (good feature) Vorzug, der2. transitive verbon his/its merits — nach seinen Vorzügen
* * *n.Verdienst m. -
11 merit
mer·it [ʼmerɪt] nthe film has little artistic \merit der Film ist künstlerisch nicht besonders wertvoll;she won her promotion on \merit sie ist auf Grund ihrer Leistung befördert worden;to judge sb on his/her own \merit jdn nach seinem/ihrem Verdienst beurteilen3) ( intrinsic nature)\merits pl sachlicher Gehalt;on the \merits law in der Sache selbst;on its own \merits für sich akk betrachtet;to consider a case on its own \merits eine Sache gesondert behandeln;considered purely on its own \merits... für sich akk genommen...;to judge sth on its own \merits etw für sich akk genommen beurteilenthe \merits of not smoking die Vorteile des Nichtrauchens vtto \merit sth etw verdienen, einer S. gen würdig sein;this plan \merits careful attention dieser Plan verdient volle Aufmerksamkeit -
12 deserving
1) ( meritorious) verdienstvollto be \deserving of sth einer S. gen würdig sein;a \deserving cause eine gute Sache -
13 carry
1. transitive verb1) (transport) tragen; (with emphasis on destination) bringen; [Strom:] spülen; [Verkehrsmittel:] beförderncarry all before one — (fig.) nicht aufzuhalten sein
2) (conduct) leitencarry something into effect — etwas in die Tat umsetzen
4) (have with one)carry [with one] — bei sich haben od. tragen; tragen [Waffe, Kennzeichen]
6) (hold)she carries herself well — sie hat eine gute Haltung
7) (prolong)carry modesty/altruism etc. to excess — die Bescheidenheit/den Altruismus usw. bis zum Exzess treiben
8) (Math.): (transfer) im Sinn behalten9) (win) durchbringen [Antrag, Gesetzentwurf, Vorschlag]2. intransitive verbcarry the day — den Sieg davontragen
[Stimme, Laut:] zu hören seinPhrasal Verbs:- carry on* * *['kæri]1) (to take from one place etc to another: She carried the child over the river; Flies carry disease.) tragen2) (to go from one place to another: Sound carries better over water.) reichen; übertragen3) (to support: These stone columns carry the weight of the whole building.) tragen4) (to have or hold: This job carries great responsibility.) mit sich bringen5) (to approve (a bill etc) by a majority of votes: The parliamentary bill was carried by forty-two votes.) durchsetzen•- carry-all- carry-cot
- be/get carried away
- carry forward
- carry off
- carry on
- carry out
- carry weight* * *car·ry<- ie->[ˈkæri, AM ˈkeri]I. vt1. (bear)▪ to \carry sb/sth jdn/etw tragento \carry sb piggyback jdn huckepack tragen2. (move)▪ to \carry sb/sth somewhere jdn/etw irgendwohin tragenthe wind carried the leaves up in the air der Wind wirbelte die Blätter hochto be carried downstream/down the river flussabwärts treiben3. (transport)▪ to \carry sb/sth jdn/etw transportieren [o befördern]the bus was \carrying our children to school der Bus brachte unsere Kinder zur Schulethe truck was not \carrying a load der Lastwagen war nicht beladenthe stranded ship was \carrying cargo das gestrandete Schiff hatte eine Ladung an Bord4. (sustain the weight of)▪ to \carry sb/sth jdn/etw tragenI'm so tired my legs won't \carry me ich bin so müde, ich kann mich kaum mehr auf den Beinen halten5. (have with you)it's risky to \carry a knife/revolver [with you] es ist riskant, ein Messer/einen Revolver bei sich zu tragenshe always carries a picture of her mother with her [in her wallet] sie hat immer ein Bild von ihrer Mutter [in ihrer Brieftasche] bei sich6. (retain)to \carry sth in one's head etw [im Kopf] behaltento \carry the memory of sth [with one] etw in Erinnerung behalten7. (have, incur)murder used to \carry the death penalty auf Mord stand früher die Todesstrafeall cigarette packets \carry a warning auf allen Zigarettenpäckchen steht eine Warnungto \carry conviction überzeugend seinhis speech carried a lot of conviction seine Rede klang sehr überzeugtto \carry insurance versichert seinto \carry a penalty eine [Geld]strafe nach sich ziehento \carry responsibility Verantwortung tragenher job carries a lot of responsibility ihre Stelle bringt viel Verantwortung mit sich, sie trägt in ihrem Job viel Verantwortungto \carry sail NAUT Segel gesetzt haben8. (contain)▪ to \carry sth etw enthalten9. MUSto \carry a tune eine Melodie halten [können]10. (transmit)▪ to \carry sth etw übertragento \carry electricity/oil/water Strom/Erdöl/Wasser leiten11. MED▪ to \carry sth etw übertragenmalaria is carried by mosquitoes Malaria wird von Stechmücken übertragen12. (support)▪ to \carry sb für jdn aufkommento \carry an animal through the winter ein Tier über den Winter bringenthe company is currently being carried by its export sales die Firma wird im Moment durch ihre Exporte getragenwe cannot afford to \carry people who don't work hard Leute, die nicht hart arbeiten, sind für uns nicht tragbarmany animals store food in autumn to \carry them through the winter viele Tier sammeln im Herbst Futter um damit durch den Winter zu kommen▪ to \carry oneself:you can tell she's a dancer from the way that she carries herself an ihrer Haltung erkennt man gleich, dass sie Tänzerin ist14. (sell) shop▪ to \carry sth etw führen15. (win)▪ to \carry sb jdn auf seine Seite ziehen▪ to \carry sth:the president carried most of the southern states der Präsident gewann in den meisten südlichen Bundesstaaten die Wahlto \carry the day den Sieg davontragenthe party's popular plans will surely \carry the day at the next election mit ihren populären Vorhaben wird die Partei die nächsten Wahlen bestimmt für sich entscheidenhis motion was carried unanimously/by 210 votes to 160 sein Antrag wurde einstimmig/mit 210 zu 160 Stimmen angenommen17. JOURNthe newspapers all \carry the same story on their front page die Zeitungen warten alle mit der gleichen Titelstory auf18. (develop)to \carry sb's ideas further jds Ideen weiterentwickelnto \carry an argument to its [logical] conclusion ein Argument [bis zum Schluss] durchdenkento \carry sth to an end etw zu Ende führento \carry sth to extremes [or its limits] etw bis zum Exzess treibento \carry the joke too far den Spaß zu weit treiben19. MATH3, \carry 1 3, behalte 1 [o 1 im Sinn20. (be pregnant)to \carry a child ein Kind erwarten, schwanger seinwhen I was \carrying Rajiv als ich mit Rajiv schwanger war21. (submit)to \carry one's complaints to sb jdm seine Beschwerden vortragen22. FINto \carry interest Zinsen abwerfenthe bonds \carry interest at 10% die Wertpapiere werfen 10 % Zinsen ab23.▶ to \carry all before one/it (be successful) vollen Erfolg haben; ( hum: have big breasts) viel Holz vor der Hütte haben humII. vi1. (be audible) zu hören seinthe actors' voices carried right to the back die Darsteller waren bis in die letzte Reihe zu hören2. (fly) fliegenthe ball carried high into the air der Ball flog hoch in die Luftpositive/negative \carry finanzieller Gewinn/Verlust* * *['krɪ]1. vt1) load, person, object tragen; message (über)bringen2) (vehicle = convey) befördern; goods also transportierena boat carrying missiles to Cuba —
the wind carried the sound to him — der Wind trug die Laute zu ihm hin or an sein Ohr
4) (fig)he carried his audience (along) with him — er riss das Publikum mit, er begeisterte das Publikum
the loan carries 5% interest — das Darlehen wird mit 5% verzinst
this job carries extra pay/a lot of responsibility — dieser Posten bringt eine höhere Bezahlung/viel Verantwortung mit sich
the offence carries a penalty of £50 — auf dies Vergehen or darauf steht eine Geldstrafe von £ 50
5) (bridge etc = support) tragen, stützen6) (COMM) goods, stock führen, (auf Lager) haben9) (= win) einnehmen, erobernto carry the day —
to carry all before one ( hum woman ) —, woman ) viel Holz vor der Tür haben (inf)
the motion was carried unanimously —
10)he carries himself well/like a soldier — er hat eine gute/soldatische Haltung
11) (PRESS) story, photo bringen12) (MED)people carrying the AIDS virus — Menschen, die das Aidsvirus in sich (dat) tragen
13) (= be pregnant with) erwarten, schwanger gehen mit (geh)to be carrying a child — schwanger sein, ein Kind erwarten
14) (MATH)... and carry 2 —... übertrage or behalte 2,... und 2 im Sinn (inf)
2. vithe sound of the alphorn carried for miles — der Klang des Alphorns war meilenweit zu hören
2) (ball, arrow) fliegen* * *carry [ˈkærı]A s1. Trag-, Schussweite fB v/t1. tragen:carry sth in one’s hand;he carried his jacket er trug seine Jacke (über dem Arm);she lost the baby she was carrying sie verlor das Kind, das sie unter dem Herzen trug;pillars carrying an arch bogentragende Pfeiler;carry one’s head high den Kopf hoch tragen;carry o.s. wella) sich gut halten,b) sich gut benehmen;carry a disease eine Krankheit weitertragen oder verbreiten;carry sails SCHIFF Segel führen;he knows how to carry his liquor er kann eine Menge (Alkohol) vertragen;he can’t carry his liquor er verträgt nichts;as fast as his legs could carry him so schnell ihn seine Beine trugen;a) auf der ganzen Linie siegen oder erfolgreich sein,they carry the British hopes sie tragen oder auf ihnen ruhen die britischen Hoffnungen2. fig tragen, (unter)stützen3. bringen, tragen, führen, schaffen, befördern:a taxi carried me to the station ein Taxi brachte mich zum Bahnhof;carry mail BAHN Post befördern;4. eine Nachricht etc (über)bringen:he carried his complaint to the manager er trug seine Beschwerde dem Geschäftsführer vor5. mitführen, mit sich oder bei sich tragen:carry a watch eine Uhr tragen oder haben;carry sth with one fig etwas im Geiste mit sich herumtragencarry conviction überzeugen(d sein oder klingen);carry a moral eine Moral (zum Inhalt) haben;carry no risk mit keinem Risiko verbunden sein;this does not carry any weight with him das beeindruckt ihn nicht im Mindesten7. fig nach sich ziehen, zur Folge haben:treason carries the death penalty auf Hochverrat steht die Todesstrafe;carry consequences Folgen haben8. weiterführen, (hindurch-, hinauf- etc)führen, eine Hecke, Mauer, etc ziehen:carry the chimney through the roof den Schornstein durch das Dach führen9. fig fortreißen, überwältigen:carry the audience with one die Zuhörer mitreißen;carry sb to victory SPORT jemanden zum Sieg treiben10. fig treiben:carry it with a high hand gebieterisch auftreten11. figa) erreichen, durchsetzen:b) PARL einen Antrag etc durchbringen:carry a motion unanimously einen Antrag einstimmig annehmen;the motion was carried der Antrag ging durch12. figa) einen Preis etc erlangen, erringen, gewinnenc) MIL eine Festung etc (ein)nehmen, erobern13. Früchte etc tragen, hervorbringen14. Mineralien etc führen, enthalten15. tragen, unterhalten, ernähren:16. einen Bericht etc bringen:the press carried the statement without comment die Presse brachte oder veröffentlichte die Erklärung kommentarlos17. WIRTSCHa) eine Ware führenb) eine Schuld etc in den Büchern führend) eine Versicherung etc zahlen:carry insurance versichert sein19. MUS einen Ton, eine Melodie tragenC v/i3. tragen, reichen (Stimme, Schusswaffe etc):his voice carries far seine Stimme trägt weit4. sich gut etc tragen lassen5. fliegen (Ball etc)6. besonders US Anklang finden, einschlagen umg (Kunstwerk etc)* * *1. transitive verb1) (transport) tragen; (with emphasis on destination) bringen; [Strom:] spülen; [Verkehrsmittel:] beförderncarry all before one — (fig.) nicht aufzuhalten sein
2) (conduct) leitencarry [with one] — bei sich haben od. tragen; tragen [Waffe, Kennzeichen]
5) (possess) besitzen [Autorität, Gewicht]; see also conviction 2)6) (hold)7) (prolong)carry modesty/altruism etc. to excess — die Bescheidenheit/den Altruismus usw. bis zum Exzess treiben
8) (Math.): (transfer) im Sinn behalten9) (win) durchbringen [Antrag, Gesetzentwurf, Vorschlag]2. intransitive verb[Stimme, Laut:] zu hören seinPhrasal Verbs:- carry on* * *v.befördern v.tragen v.(§ p.,pp.: trug, getragen)übertragen v. -
14 værdig
det er dig ikke værdigt es ist deiner (G) nicht würdig; -
15 Значение и функции падежей
Падеж (der Fall, der Kasus) – это форма склоняемого слова, выражающая его отношение к другим словам предложения. В немецком языке имеется четыре падежа:Nominativ номинатив / именительный падежGenitiv генитив / родительный падежDativ датив / дательный падежAkkusativ аккузатив / винительный падежНоминатив называют прямым падежом, все остальные падежи – косвенными. Он, в противоположность остальным падежам, является независимым и единственным падежом, который не связан с предлогами.Косвенные падежи могут употребляться без предлога и с предлогами.(Nominativ, Werfall, 1./erster Fall) – именительный падеж, он отвечает на вопрос Wer? Кто? Was? Что?Номинатив является назывным падежом der „Nennfall“ (lat. nominare = nennen называть). Таким образом, он имеет назывную функцию. Это исходная форма имени существительного, которая употребляется как название предмета. Все склоняемые слова, перечисляемые в виде списка (например, в словаре) или без всякой связи, в том числе различные надписи, заголовки, названия книг, кинофильмов, спектаклей, картин и т.д. стоят в номинативе (см. 1.1.3(3), п.11, с. 33 – 34), а также:„Der stille Don“ - „Тихий Дон“„Neuland unterm Pflug“ - „Поднятая целина“„Die Räuber“ - „Разбойники“„Die Wolgatreidler“ - „Бурлаки на Волге“В этой функции номинатив выступает и в назывных предложениях, например:В предложении номинатив служит в основном для выражения подлежащего:Das Buch liegt auf dem Tisch. - Книга лежит на столе.Кроме этой функции, слово в именительном падеже может выступать:• как именная часть сказуемого- после глаголов sein быть, werden становиться, bleiben оставаться, heißen называться, scheinen казаться в активе и nennen называть, schelten бранить в пассиве:• как предикативное определение после союза als в значении „как, в качестве“:• обстоятельством при сравнении:• как приложение (аппозиция):- с союзом als:- когда титул или название профессии и т.д. стоит после фамилии:Dr. Meyer, Dozent an der Humboldt-Universität in Berlin - Д-р Майер, преподаватель университета им. Гумбольдта в БерлинеДевичья фамилия в постпозиции также часто стоит в номинативе:• в качестве абсолютного номинатива (чаще в литературе) в высказывании, которое обычно передаётся полным предложением:Sie will doch auswandern, ein schwerer Entschluss. - Она все же хочет эмигрировать, тяжёлое решение.Die beiden verstehen sich – ein Glück. - Оба понимают друг друга – счастье.А также в высказывании, сделанном в состоянии аффекта, перед зависимым предложением:Dieser Kerl, dem werde ich es noch zeigen! - Этот тип, я ему ещё это покажу.которое вместо номинатива предполагает другой падеж:Diesem Kerl, dem werde ich es noch zeigen! - Этому типу, я ему ещё это покажу.Кроме того, номинатив может использоваться:• в обращениях или восклицаниях, в которых существительное в номинативезанимает независимое положение, в том числе и от подлежащего:• для выражения эмоций (порывов души):Mensch! - Дружище!/(По)слушай!Teufel! - Чёрт!Menschenskind! - Приятель!Du Esel! - Ты осёл!Donnerwetter! - Чёрт возьми!• в представлении/воображении (после номинатива может стоять местоимение):Ferien ! Wie schön ist diese Zeit! - Каникулы! Как прекрасно это время!Ein neues Auto, das ist mein Traum! - Новая машина, это моя мечта!Ein großes Heimweh, es erfüllt mein Herz. - Большая тоска по родине, она наполняет моё сердце.(Genitiv, Wesfall, 2. Fall) – родительный падеж, он отвечает на вопрос Wessen? Чей? Основная функция беспредложного генитива – выражать признак. В этом значении слово в генитиве употребляется как определение, что и является его основной синтаксической функцией. Значение признака включает:1. Принадлежность, владение, отношение предмета к кому-то или чему-то, выражая:• отношение владельца к тому, чем он обладает (такой генитив называют Genitivus possessivus):• отношение создателя (автора) к созданному ( Genitivus Auctoris), например:• отношение части к целому ( Genitivus partitivus):Этот вид включает конструкции, выделяющие один предмет из многих однородных:• отношение двух понятий по месту или времени:2. Генитив может давать качественное определение предмета ( Genitivus Qualitatis):ein Substantiv männlichen (weiblichen, sächlichen) Geschlechts - существительное мужского (женского, среднего) родаВторостепенной функцией генитива является его употребление в сочетании с некоторыми глаголами (см. 2.11.7, с. 203-205) в качестве дополнения, относящегося к глаголу:Der Kranke bedarf der Ruhe. - Больному нужен покой.а также в качестве объекта, относящегося к некоторым прилагательным, которые являются частью составного сказуемого:Генитив в предложении в ряде выражений может быть обстоятельством и иметь:• пространственное значение:Linker (rechter) Hand ist ein Museum. - По левую (правую) руку находится музей.• временное значение:• значение образа действия:В отдельных выражениях существительное в генитиве является частью сказуемого:Существительное в генитиве может быть приложением (аппозицией):Der Bruder Wolfgangs, meines besten Freundes, war Arzt geworden. - Брат Вольфганга, моего лучшего друга, стал врачом.В некоторых оборотах существительное в генитиве, с точки зрения современного языка, является подлежащим, хотя исторически это не подлежащее, например:Aller guten Dinge sind drei. - Бог троицу любит.Der Worte sind genug gewechselt. - Довольно слов.В приведённых примерах генитив зависит от словdrei, genug, länger, которые некогда управляли генитивом.Склонение существительного в генитиве смотри 1.3.1, с. 55 –57 и 1.3.5(1), с. 62 – 64.Конкурентные формы генитива:• von + Dativ:ein Mann mittleren Alters - ein Mann von mittlerem Alter - мужчина среднего возраста• прилагательные с суффиксами -er, -lich, -isch:die Rechte der Bürger - права граждан - bürgerliche Rechte - гражданские права(Dativ, Wemfall, 3. Fall) – дательный падеж, он отвечает на вопрос Wem? Кому? Датив – это падеж объекта, к которому направлено действие. Основная функция беспредложного датива в предложении – выражать косвенное дополнение.Датив в предложении может выполнять функции:а) объекта, относящегося к глаголу:б) объекта, относящегося к прилагательному, части составного сказуемого:в) дополнения в качестве:* датива выгоды (Dativus commodi) (в чьих интересах совершается действие) - (Датив выгоды может быть заменен на предложную группу с für):Часто от глагола может зависеть различная интерпретация:* датива incommodi (удачи/неудачи, ответственности):Der Schlüssel ist ihm ins Wasser gefallen. - У него ключ упал в воду.* датива притяжательного (Dativus possessivus):Meinem Vater schmerzt der Kopf. - У моего отца болит голова.Sie sieht seinem Sohn in die Augen. - Она смотрит сыну в глаза.* датива носителя состояния (Dativ des Zustandsträgers):Dieser Erfolg ist ihm eine Freunde. - Этот успех для него радость.Существительное в дативе может быть приложением (аппозицией):Der Lehrer antwortete Herrn Mähl, demDirektor der Schule. - Учитель ответил господину Мелю, директору школы.1. Ряд глаголов и прилагательных требует обязательного наличия датива:У других глаголов и прилагательных дополнение в дативе факультативно:2. Существительное стоит в дативе в предложениях с именной частью составного сказуемого и по содержанию связано с этой частью:3. Датив употребляется особенно в тех случаях, если перед прилагательным стоят zu, allzu слишком или genug достаточно:4. При выражении ощущений или чувств в некоторых безличных конструкциях местоимение употребляется:* только в дативе:Mir schwindelt (es). - У меня кружится голова.Mir träumte, ich wäre in Leipzig. - Мне приснилось, что я был в Лейпциге.* в дативе или аккузативе:Es schaudert mich/mir.Меня охватывает ужас.Аккузатив (Akkusativ, Wenfall, 4. Fall) – винительный падеж, он отвечает на вопросы Wen? Кого? Was? Что?Его основная синтаксическая функция – выражение прямого дополнения при переходных глаголах. Аккузатив в предложении выполняет функции:а) объекта, относящегося к глаголу:б) объекта, относящегося к прилагательному, части составного сказуемого:в) объекта, являющегося составной частью сказуемого:г) частью составного сказуемого в виде объекта, обозначающего средство или образ действия, то есть имеющий обстоятельственный характер („обстоятельственный аккузатив“). Такой аккузатив встречается в устойчивых сочетаниях, состоящих из глагола и существительного с нулевым артиклем и имеющих, в сущности, предложный смысл:Auto fahren = mit dem Auto fahren; Galopp reiten = im Galopp reitenОн отвечает на вопрос Womit? Wie?Klaus fährt Auto. - Клаус ездит на автомобиле.Er reitet Galopp. - Он скачет галопом.д) внутреннего объекта („аккузатив содержания“):Sie weint bittere Tränen. - Она плачет горькими слезами.Er lachte ein lautes Lachen. - Он смеялся громким смехом.Er lebt sein Leben. - Он живёт своей жизнью.Die Sache geht ihren ruhigen Gang. - Дело идёт своим чередом.е) обстоятельства:• места:• времени:• образа действия (абсолютный аккузатив), в том числе в устойчивых выражениях:ё) приложения (аппозициии):Der Lehrer begrüßte Herrn Mähl, den Direktor der Schule. - Учитель поприветствовал господина Меля, директора школы.1. Только некоторые непереходные глаголы употребляются в сочетаниях:• с „обстоятельственным аккузативом“:Boot (Karussell, Ski) fahren - кататься на лодке (карусели, лыжах)• с „аккузативом содержания“:Er schläft den Schlaf des Gerechten. - Он спит сном праведника.Er geht einen schweren Gang. - У него тяжёлая походка.Er ist den Heldentod (einen milden (schweren) Tod) gestorben. - Он умер смертью героя (тихой (тяжелой) смертью).2. Существительное в аккузативе как дополнение представлено и в восклицании/ возгласе, когда пропущены легко подразумеваемые слова (то есть в эллипсах):Einen Hammer (will ich)! - Молоток (нужен мне)!Guten Morgen (wünsche ich)! - Доброе утро (желаю доброго утра)!3. Существительное в аккузативе, являясь в предложении частью именного сказуемого:• образует вместе с ним словосочетание функционального глагола (FVG):• часто имеет значение меры:Einen Moment! - Один момент!/Минуточку!в том числе при прилагательных: alt старый, breit широкий, dick толстый, hoch высокий, lang длинный, schwer тяжёлый, tief глубокий, weit далёкий, wert ценный чаще всего в следующих выражениях:4. В некоторых безличных конструкциях при выражении ощущений или чувств местоимение употребляется:* (только) в аккузативе:Mich hungert (dürstet). - Мне хочется есть (пить).* в аккузативе или дативе (см. 2.9, с. 179):5. Аккузатив входит в состав оборота, называемого по-латински accusativus cum infinitivo, по-немецки Akkusativ mit Infinitiv. Этот оборот состоит из существительного в акузативе и инфинитива глагола, которые соотносятся между собой как логическое подлежащее и логическое сказуемое. Accusativus cum infinitivo служит сложным дополнением и управляющему им глаголу. В современном немецком языке этот оборот употребляется с глаголами чувственного восприятия sehen видеть, hören слышать, fühlen, spüren чувствовать, ощущать:6. Ряд глаголов требуют двух дополнений в аккузативе (см. 2.11.5, с. 202 - 203).Грамматика немецкого языка по новым правилам орфографии и пунктуации > Значение и функции падежей
См. также в других словарях:
Sache — 1. Alle Sachen, die wir haben, sind Geschenk und Gottes Gaben. Lat.: Omnia voluntate Dei. (Chaos, 1085.) 2. Alle Sachen kann Herr Ego am besten machen. 3. An eine böse sach sol man einen trunck Wein giessen. – Petri, II, 16. »Mit dem Gegentheil… … Deutsches Sprichwörter-Lexikon
würdig — wert * * * wür|dig [ vʏrdɪç] <Adj.>: Würde besitzend, ausstrahlend, zeigend: eine würdige Haltung; ein würdiger Gruß; das Jubiläum wurde würdig (angemessen) begangen. Syn.: ↑ erhaben, ↑ würdevoll. * * * wụ̈r|dig 〈Adj.〉 1. Achtung, Ehrfurcht … Universal-Lexikon
wert — würdig * * * wert [ve:ɐ̯t] <Adj.>: 1. (geh.) jmds. Hochachtung besitzend: mein werter Freund; wie war bitte Ihr werter Name?; werter Herr. Syn.: ↑ geehrt, geliebt, geschätzt, ↑ gnädig, ↑ lieb, sehr geehrt, sehr verehrt, ↑ teuer, ↑ … Universal-Lexikon
Wert — Rang; Einfluss; Bedeutung; Geltung; Wichtigkeit (umgangssprachlich); Preis; Kosten; Ausprägung; Ergebnis; Zahl * * * wert … Universal-Lexikon
Machen — Máchen, verb. reg. act. und in einigen Fällen auch Neutr. da es denn das Hülfswort haben erfordert. Es bedeutete, I. Ursprünglich und eigentlich allem Ansehen nach, bewegen, da es denn mit dem einfachen wegen Eines Stammes zu seyn scheinet, indem … Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart
Udalricus, S. (1) — 1S. Udalricus, Conf. Ep. (4. Juli al. 13. Mai). Die Hauptquellen für die nachfolgende Darstellung sind: 1) die älteste, von dem Augen und Ohrenzeugen Propst Gerhard um das J. 982 verfaßte vita (herausgegeben von Welser, den Boll., Mabillon und… … Vollständiges Heiligen-Lexikon
gemäß — in Übereinstimmung mit; nach; je nach; laut; in Anlehnung an; zufolge; qua; getreu; im Sinne; entsprechend * * * ge|mäß [gə mɛ:s] <Präp. mit Dativ>: in Entsprechung, Übereinstimmung mit: dem Vertrag, seinem Wunsche gemäß; gemäß dem Vertrag … Universal-Lexikon
würdigen — anerkennen; honorieren; bestätigen; quittieren; schätzen; respektieren; akzeptieren; achten; ästimieren (veraltend); wertschätzen; einschätzen; … Universal-Lexikon
Eigentumstheorien — sind systematische Erklärungsversuche zur Entstehung und Rechtfertigung der gesellschaftlichen Institution des Eigentums. Das Recht auf persönliches Hab und Gut wird in der Regel nicht infrage gestellt. Kontroverse Positionen gibt es hingegen in… … Deutsch Wikipedia
verdienen — erwerben; einbringen * * * ver|die|nen [fɛɐ̯ di:nən]: 1. <tr.; hat (eine bestimmte Summe) als entsprechenden Lohn für eine bestimmte Leistung oder für eine bestimmte Tätigkeit erhalten, als Gewinn erzielen: in diesem Beruf verdient man viel… … Universal-Lexikon
unwürdig — un|wür|dig [ ʊnvʏrdɪç] <Adj.>: a) Würde vermissen lassend: die unwürdige Behandlung der Flüchtlinge wurde scharf kritisiert; dort herrschen unwürdige Zustände. Zus.: menschenunwürdig. b) jmds. Würde nicht wert: er war nur ein unwürdiger… … Universal-Lexikon